Δείξτε την εκτίμησή σας για αόρατους θησαυρούς

«Κρατήστε τα μάτια σας. . . για τα πράγματα αόρατα. Γιατί τα πράγματα που φαίνονται είναι προσωρινά, αλλά τα πράγματα που δεν φαίνονται είναι αιώνια. " 2 Κορινθίους 4:18.

 [Μελέτη 22 από ws 05/20 σ. 26 Ιουλίου 27 - 2 Αυγούστου 2020]

«Ενώ κρατάμε τα μάτια μας, όχι στα πράγματα που βλέπουμε, αλλά στα πράγματα που δεν βλέπουμε. Γιατί τα πράγματα που φαίνονται είναι προσωρινά, αλλά τα πράγματα που δεν φαίνονται είναι αιώνια » - 2 COR 4:18

Στο προηγούμενο άρθρο συζητήθηκαν τρία δώρα που μας έδωσε ο Ιεχωβά. Η γη, ο εγκέφαλός μας, και ο Λόγος Του η Βίβλος. Αυτό το άρθρο επιχειρεί να συζητήσει τέσσερις αόρατους θησαυρούς:

• Φιλία με τον Θεό
• Το δώρο της προσευχής
• Η βοήθεια του αγίου πνεύματος του Θεού
• Θεϊκή υποστήριξη που έχουμε στη διακονία μας

ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

Η παράγραφος 3 ξεκινά λέγοντας ότι «Ο μεγαλύτερος αόρατος θησαυρός είναι η φιλία με τον Ιεχωβά Θεό ».

Ο Ψαλμός 25:14 λέει: «Η στενή φιλία με τον Ιεχωβά ανήκει σε εκείνους που τον φοβούνται, και τους γνωστοποιεί τη διαθήκη του». Αυτή ήταν η θεματική γραφή για το άρθρο στη Σκοπιά του Φεβρουαρίου 2016 με τίτλο:Μειώστε τους στενούς φίλους του Ιεχωβά".

Στη συνέχεια αναφέρεται η παράγραφος 3 «Πώς είναι δυνατόν ο Θεός να κάνει φίλους με αμαρτωλούς ανθρώπους και να παραμείνει εντελώς ιερός; Μπορεί να το κάνει επειδή η θυσία λύτρων του Ιησού «αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου» της ανθρωπότητας.

Αυτή η δήλωση επισημαίνει το πρόβλημα με το δόγμα JW ότι οι Χριστιανοί κερδίζουν φιλία με τον Θεό μέσω του Ράνσομ. Ο Ιακώβου 2:23 λέει «Και η γραφή εκπληρώθηκε που λέει,« Ο Αβραάμ πίστευε τον Θεό, και του αναγνωρίστηκε ως δικαιοσύνη », και ονομαζόταν φίλος του Θεού.»- Νέα Διεθνής Έκδοση. Αυτή είναι η μόνη άμεση γραφική αναφορά σε κάποιον ως φίλο του Θεού, ανεξάρτητα από αυτά που μας λένε στις παραγράφους 4 και 5.

Εάν η θυσία των λύτρων είναι απαραίτητη για να αποκτήσουμε φιλία με τον Ιεχωβά, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3, πώς θα μπορούσε ο Αβραάμ να αποκαλείται φίλος του Ιεχωβά;

Χωρίς να εργαζόμαστε πάρα πολύ για το θέμα, όπως έχει συζητηθεί πολλές φορές σε αυτό το φόρουμ, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό με την υπαινιγμό της φιλίας με τον Θεό σε σχέση με έναν στενό δεσμό που μπορούμε να δημιουργήσουμε μαζί Του. Καθώς μεγαλώνει μια σχέση, κάποιος θα αναπτύξει φυσικά μια φιλία με κάποιον που θαυμάζει και είναι κοντά του.

Ωστόσο, όπως συζητήθηκε σε άλλες κριτικές σε αυτό το φόρουμ, Το πρόβλημα με το δόγμα JW είναι ότι μειώνει τη σημασία της θυσίας λύτρων σε σχέση με όλους τους χριστιανούς σήμερα και τους ληστεύει ό, τι δικαίως είναι δικό τους.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκουν ότι μόνο επιλεγμένοι χριστιανοί «χρισμένοι» υιοθετούνται ως γιοι του Θεού. Οι υπόλοιποι Μάρτυρες θα γίνουν γιοι του Θεού μόνο μετά από 144,000 χρόνια στον νέο κόσμο του Θεού. Ανατρέξτε στα παρακάτω άρθρα για μια πιο λεπτομερή συζήτηση σχετικά με αυτό το θέμα.

https://beroeans.net/2016/04/11/imitate-jehovahs-close-friends/; https://beroeans.net/2016/04/05/jehovah-called-him-my-friend/

Παρατηρήστε τι λέει ο Γαλάτας 3: 23-29:

²³Πριν από την έλευση αυτής της πίστης, κρατήθηκαν υπό κράτηση σύμφωνα με το νόμο, κλειδώσαμε μέχρι να αποκαλυφθεί η πίστη που επρόκειτο να έρθει. ²⁴Έτσι ο νόμος ήταν ο φύλακας μας μέχρι που ο Χριστός ήρθε για να δικαιολογηθούμε από την πίστη. ²⁵Τώρα που έχει φτάσει αυτή η πίστη, δεν είμαστε πλέον υπό κηδεμόνα.

²⁶Έτσι στον Χριστό Ιησού είστε όλοι παιδιά του Θεού μέσω της πίστης, ²⁷για όλους εσάς που βαπτίσατε στον Χριστό έχετε ντυθεί με τον Χριστό [τολμηρή μας]. ²⁸Δεν υπάρχει ούτε Εβραίος ούτε Εθνικός, ούτε σκλάβος ούτε ελεύθερος, ούτε υπάρχει αρσενικό και θηλυκό, γιατί είστε όλοι στον Χριστό Ιησού. ²⁹Αν ανήκετε στον Χριστό, τότε είστε ο σπόρος του Αβραάμ και κληρονόμοι σύμφωνα με την υπόσχεση. "  - Νέα διεθνής έκδοση https://biblehub.com/niv/galatians/3.htm

Τι μαθαίνουμε από αυτό το κείμενο;

Πρώτον, δεν είμαστε πλέον υπό κράτηση. Γιατί είναι τόσο σημαντικό να σημειωθεί; Όπως αναφέρεται στο στίχο 24 είμαστε «δικαιολογείται από την πίστη". Γιατί θα πρέπει να είμαστε υπό την φύλαξη ή την κηδεμονία μιας χρισμένης τάξης εκτός από τα λύτρα; Εάν το λύτρο δεν ήταν αρκετό για να ονομάζουμε παιδιά του Θεού, αυτό το πρώτο μέρος δεν θα είχε νόημα.

Δεύτερον, παρατηρήστε τις λέξεις που επισημαίνονται με έντονη γραφή. Όλοι αυτοί που βαφτίστηκαν στον Χριστό έχουν ντυθεί με τον Χριστό και επομένως είναι όλα τα παιδιά του Θεού μέσω της πίστης. Όχι μέσα από ένα αποδεδειγμένο ιστορικό υπακοής κάποια στιγμή στο μέλλον. Στην πραγματικότητα, ο στίχος 29 λέει ξεκάθαρα ότι αν ανήκετε στον Χριστό, είστε κληρονόμοι. Μπορεί ένας φίλος να είναι ο νόμιμος κληρονόμος του θρόνου; Ενδεχομένως, αλλά όχι πιθανό. Κανονικά, όταν δεν υπάρχουν παιδιά που γεννιούνται από έναν βασιλιά, ένα άλλο μέλος της οικογένειας θα ανέλαβε το θρόνο.

Αυτό το θέμα απαιτεί περισσότερα από μια αναθεώρηση μερικών παραγράφων. Για άλλες σκέψεις σχετικά με το θέμα, ανατρέξτε στους παραπάνω συνδέσμους.

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΥΠΟΥΜΕΝΟΥ

Οι παράγραφοι 7 - 9 έχουν μερικά αξιοσημείωτα σημεία σχετικά με το δώρο της προσευχής.

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Η παράγραφος 11 λέει «Το ιερό πνεύμα μπορεί να μας βοηθήσει να χειριστούμε τα καθήκοντά μας στην υπηρεσία του Θεού. Το πνεύμα του Θεού μπορεί να ενισχύσει τα ταλέντα και τις ικανότητές μας. "

Αυτό πιθανότατα θα ήταν αληθές εάν οι αναθέσεις μας είχαν δοθεί από τον Ιεχωβά. Αλλά ποιες εργασίες βρίσκουμε στον Οργανισμό; Χρειαζόμαστε πραγματικά το πνεύμα του Ιεχωβά για να αναζωπυρώσουμε τις πληροφορίες που μας δίνονται στα βιβλία εργασίας Watchtowers and Meeting κάθε εβδομάδα χωρίς κανένα περιθώριο για να εφαρμόσουμε το μυαλό και την καρδιά μας σε αυτά που διαβάζουμε; Χρειάζονται οι πρεσβύτεροι το ιερό πνεύμα για να επαναλάβουν τα ίδια περιγράμματα κάθε χρόνο με τις συνομιλίες με την εκκλησία; Εάν το Άγιο Πνεύμα μας οδηγεί πραγματικά στα καθήκοντά μας σίγουρα δεν θα υπάρχει φόβος να λέμε πράγματα που είναι αντίθετα με αυτά που διδάσκει ο Οργανισμός.

Η παράγραφος 13 λέει στη συνέχεια "Με την υποστήριξη του ιερού πνεύματος, περίπου οκτώ και μισό εκατομμύριο λάτρεις του Ιεχωβά έχουν συγκεντρωθεί από κάθε γωνιά της γης. Επίσης, απολαμβάνουμε έναν πνευματικό παράδεισο επειδή το πνεύμα του Θεού μας βοηθά να καλλιεργήσουμε όμορφες ιδιότητες, όπως αγάπη, χαρά, ειρήνη, υπομονή, καλοσύνη, καλοσύνη, πίστη, ηπιότητα και αυτοέλεγχος. Αυτές οι ιδιότητες αποτελούν «τον καρπό του πνεύματος».  Τι απόδειξη παρέχει ο συγγραφέας για αυτόν τον τολμηρό ισχυρισμό; Τίποτα. Μόνο μια ένδειξη ότι από έναν παγκόσμιο πληθυσμό 7.8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, 8.5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι συντριπτικά στοιχεία για την εκπλήρωση των λέξεων στις Πράξεις 1: 8.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΑΣ

Η παράγραφος 16 δηλώνει "Έχουμε τον αόρατο θησαυρό της «συνεργασίας» με τον Ιεχωβά και το ουράνιο μέρος της οργάνωσής του" 2 Κορινθίους 6: 1 αναφέρεται ως υποστήριξη για αυτόν τον ισχυρισμό.

«Ως συνάδελφοι του Θεού, λοιπόν, σας παροτρύνουμε να μην λάβετε μάταια τη χάρη του Θεού"- Βίβλος Berean

Παρατηρήσατε κάποια αναφορά σε ένα ουράνιο μέρος της οργάνωσης του Ιεχωβά στα λόγια του Παύλου; Όχι. Γιατί λοιπόν είναι σημαντικό να το αναφέρει ο συγγραφέας εδώ. Δεν είναι να δοθεί κάποια σημασία στην ιδέα ότι το Διοικητικό Σώμα διαχειρίζεται το επίγειο τμήμα του οργανισμού; Δεν υπάρχει καμία αναφορά στη Βίβλο σε έναν οργανισμό. Ο Ιεχωβά δεν χρησιμοποίησε ποτέ μια οργάνωση στο παρελθόν όταν ασχολήθηκε με τους πιστούς υπηρέτες του. Ναι, μπορεί να είχε χρησιμοποιήσει ορισμένες ομάδες, όπως οι Λευίτες, για να αποδώσει ορισμένα καθήκοντα στους συναδέλφους τους Ισραηλίτες στο παρελθόν. Ναι, χρησιμοποίησε τους αποστόλους του πρώτου αιώνα για να διαδώσει τα νέα, αλλά κανένας από αυτούς δεν ήταν οργανισμός.

Ένας οργανισμός είναι μια πολύ κυκλική έννοια που συνήθως περιλαμβάνει μια ενσωματωμένη οντότητα.

Το Cambridge Dictionary λέει έναν οργανισμό «Είναι μια ομάδα ανθρώπων που συνεργάζονται με οργανωμένο τρόπο για κοινό σκοπό».

Τα παραδείγματα που παρέχει για να δείξει το σημείο είναι όλες ενσωματωμένες οντότητες. Στο παρελθόν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αναφέρθηκαν στην οργάνωση «κοινωνία» που έχει παρόμοια συνήθεια.

Η παράγραφος 17, όπως και το έθιμο, επιδιώκει και πάλι να ενθαρρύνει τους Μάρτυρες να είναι ζήλο στη δουλειά «από σπίτι σε σπίτι». Η παράγραφος 18 είναι μια ενθάρρυνση για την παρακολούθηση οποιουδήποτε ενδιαφέροντος που εμφανίζεται κάνοντας επιστροφές. Εάν ο οργανισμός πίστευε πραγματικά τα λόγια που αναφέρονται στην παράγραφο 16 από το 1 Κορινθίους 3: 6,7, θα πρέπει να παραμείνουν υπενθυμίζοντας στους Μάρτυρες να συνεχίσουν να κηρύττουν στην ίδια μη παραγωγική επικράτεια σε συναντήσεις εβδομαδιαίως; Τι γίνεται με τις συνεχείς υπενθυμίσεις στους εκδότες ότι πρέπει να προσπαθήσουν να ανταποκριθούν στον «μέσο όρο της κοινότητας» και να αποφύγουν τις παρατυπίες;

1 Κορινθίους 3: 6,7 λέει: «Φύτεψα, ο Α · polʹlos ποτίστηκε, αλλά ο Θεός συνέχισε να το μεγαλώνει, έτσι ώστε ούτε αυτός που φυτεύει τίποτα ούτε αυτός που ποτίζει, αλλά ο Θεός που το κάνει να μεγαλώνει».

Πού είναι η εμπιστοσύνη του Οργανισμού ότι ο Θεός θα τον κάνει να μεγαλώσει;

Συμπέρασμα

Αυτό το άρθρο είναι μια άλλη προσπάθεια να κάνει τους Μάρτυρες να «αισθάνονται καλά» για το να ανήκουν στον οργανισμό. Ένα μεγάλο μέρος του άρθρου βασίζεται στην εσφαλμένη εφαρμογή της γραφής καθώς και στην αναγέννηση του υπάρχοντος δόγματος της Σκοπιάς. Οι «αόρατοι θησαυροί» που αναφέρονται στο άρθρο δεν κάνουν πολύ λίγη εκτίμηση για τον Ιεχωβά. Εκτός από μερικές καλές παραγράφους για την προσευχή, δεν υπάρχει τίποτα αξιέπαινο για αυτό το άρθρο.

Ευγενής