Al Obejo aŭ Ne al Obejo - Jen la Demando.

"Estu obeema al tiuj, kiuj ekgvidas inter vi, kaj submetiĝu ..." (Hebreoj 13:17)

En la angla, kiam ni uzas la vortojn "obei" kaj "obeemo", kiaj pensoj venas al mi en la kapon? Anglaj vortoj ofte estas larĝe nuancitaj kun diversaj subtilecoj de signifo. Ĉu tiel okazas kun ĉi tiuj du vortoj? Ekzemple, ĉu vi konsiderus "persvadi" kaj "persvadi" sinonimojn por "obei" kaj "ob volos edience"? Kio pri "fido", "instigo" kaj "atento"?

Ne probable, ĉu ne? Fakte "obei" kaj "obeemo" havas sufiĉe restriktan uzadon en moderna angla. Ili estas fortaj vortoj. Ili implicas rilaton mastro / servisto, aŭ almenaŭ provizoran pozicion de submetiĝo. En la angla, la terminoj ne portas kun si ian implicon de kondiĉeco. Ekzemple, patrino ne diras al malgranda infano: "Mi volas, ke vi aŭskultu min kaj obeu min, se vi ne ĝenas."

Vi ne starus en tribunalo pri trafika delikto kaj dirus al la juĝisto, "Mi pensis, ke la rapideca limo estas nur sugesto."

Sekve, kiam anglalingvano legas hebreojn 13:17, kian komprenon li aŭ ŝi prenos de la verso, kiel tradukite en la Nova Mondo-Traduko de la Sanktaj Skriboj aŭ NWT?

"Estu obeema al tiuj, kiuj ekgvidas inter VI kaj estu submetita." . . "

Iri al aliaj tradukoj ne donas al ni multe pli da daŭrigi. Plej malfermas per "Obee ..."

• "Obeu tiujn, kiuj regas vin, kaj submetu vin ..." (King James, Usona Norma Versio)
• "Obeu viajn prelatojn kaj submetiĝu al ili." (Biblio Douay-Rheims)
• "Obeu viajn ĉefojn kaj submetiĝu al sia aŭtoritato ..." (Nova Internacia Versio)
• "Obeu viajn spiritajn estrojn, kaj faru tion, kion ili diras ..." (Nova Viva Traduko)

La listo daŭras kaj daŭras kun malmulta varianco. Kontrolu ĝin mem per la paralela funkcio ĉe biblehub.com.

De ĉi tio ŝajnas klare, konsiderante la uzon de la vorto "obei" en la angla, ke ni konsideru tiujn, kiuj havas aŭtoritaton en la komunumo, kiel niaj gvidantoj, kaj ni obeu ilin sendiskute. Ĉu tio ne signifas "obei" en la angla?

Ĉu la soldato povas diri sen timo de negativaj konsekvencoj, ke li malobeis ordonon, ĉar li kredis ĝin malĝusta? Ĉu juna infano povas sukcesi diri al sia patrino, ke li ne obeas ŝin, ĉar li pensis, ke ŝi eraras? "Obei" kaj "obeemo" simple ne permesas tiun subtilecon de signifo.

Konsiderante, ke preskaŭ ĉiu traduko uzas ĉi tiun vorton por redoni la grekan en ĉi tiu pasejo, oni ne povas riproĉi, ke oni pensas, ke la angla vorto havas la plenan signifon de la greka. Tial eble surprizos vin ekscii, ke tia ne estas la kazo.

La greka vorto farita kiel "obeado" en la NWT kaj "obei" de preskaŭ ĉiuj aliaj estas peithesthe. Ĝi estas verbo, konjugita en la 2^nd persono pluralo imperativa tempo. La infinitivo estas peithó kaj ĝi signifas "persvadi, havi fidon". Do en la imperativa tempo, Paŭlo ordonas al la hebreaj kristanoj "konvinkiĝi" aŭ "havi fidon" al tiuj, kiuj ekgvidas. Kial do ĝi ne estas tradukita tiel?

Jen ĝisfunda listo de ĉiu apero de la termino en la Grekaj Skriboj.

(Mateo 27: 20) Sed la ĉefpastroj kaj la pli maljunaj viroj persvado la homamasoj por peti Bar · ab? bas, sed detrui Jesuon.

(Mateo 27: 43) Li metis lia konfido en Dio; Li nun savu lin, se Li volas lin, ĉar li diris: Mi estas la Filo de Dio. ”

(Mateo 28: 14) Kaj se ĉi tio alvenos al la oreloj de la reganto, ni faros persvadi [Li] kaj liberigos vin de maltrankvilo. "

(Luko 11: 22) Sed kiam iu pli forta ol li venas kontraŭ li kaj venkas lin, li forprenas sian tutan armilaron, per kiu li fidiskaj li disigas la aferojn, pri kiuj li malhonoris lin.

(Luko 16: 31) Sed li diris al li, 'Se ili ne aŭskultas Moseon kaj la profetojn, ankaŭ ili ne estos persvado se iu resurektiĝas el la mortintoj ”

(Luko 18: 9) Sed li parolis ĉi tiun ilustraĵon ankaŭ al iuj, kiuj fidis ili mem, ke ili estis justaj kaj kiuj konsideris la ceteron kiel nenion;

(Luko 20: 6) Sed se ni diros: El homoj, unuj kaj ĉiuj ŝtonigos nin, ĉar ili estas persvado ke Johano estis profeto. ”

(Agoj 5: 36) Ekzemple, antaŭ ĉi tiuj tagoj Theu? Das leviĝis, dirante, ke li mem estas iu, kaj multaj viroj, ĉirkaŭ kvarcent, aliĝis al sia partio. Sed li estis forigita, kaj ĉiuj, kiuj estis obeante lin disiĝis kaj venis al nenio.

(Agoj 5: 40) Ĉe ĉi tiuj atentis al li, kaj ili alvokis la apostolojn, flagris ilin, kaj ordonis, ke ili ĉesu paroli laŭ la nomo de Jesuo, kaj ili iru.

(Agoj 12: 20) Nun li estis en batalema humoro kontraŭ la homoj de Tiro kaj de Si? Don. Do kun unu akordo ili venis al li kaj, poste persvadi Blastus, kiu komisiis la ĉambron de la reĝo, ili komencis demandi pri paco, ĉar ilia lando estis provizita per manĝaĵo de tiu de la reĝo.

(Agoj 13: 43) Do post kiam la sinagoga asembleo dissolviĝis, multaj el la judoj kaj el la proselitoj, kiuj adoradis [Dion], sekvis Paŭlon kaj Barba na, kiuj parolis al ili. instigante ilin daŭrigi en la ne meritita bonkoreco de Dio.

(Agoj 14: 19) Sed judoj alvenis el Antiochio kaj mi · ko? Ni · um kaj persvado la homamasoj, kaj ili ŝtonigis Paŭlon kaj trenis lin ekster la urbon, imagante, ke li mortis.

(Agoj 17: 4) Rezulte iuj el ili kredis kaj asociis sin kun Paŭlo kaj Silas, kaj granda amaso da grekoj, kiuj adoris [Dion] kaj ne malmultaj el la ĉefaj virinoj faris tion.

(Agoj 18: 4) Tamen li parolus en la sinagogo ĉiun sabaton kaj volus persvadi Judoj kaj Grekoj.

(Agoj 19: 8) Enirante en la sinagogon, li parolis kun aŭdaco dum tri monatoj, parolante kaj uzante persvado pri la regno de Dio.

(Agoj 19: 26) Ankaŭ vi rigardas kaj aŭdas, kiel ne nur en Efesano, sed en preskaŭ la tuta distrikto de Azio, ĉi tiu Paŭlo. persvadis konsiderinda homamaso kaj turnis ilin al alia opinio, dirante, ke tiuj, faritaj per manoj, ne estas dioj.

(Agoj 21: 14) Kiam li ne malkuraĝigus, ni parolis per la vortoj: "Lasu la volon de la Eternulo."

(Agoj 23: 21) Super ĉio, ne lasu ilin persvadi vi, ĉar pli ol kvardek viroj el ili kuŝas atendi lin, kaj ili ligis sin per malbeno nek por manĝi nek por trinki ĝis ili forveturis. kaj ili nun pretas, atendante de vi la promeson. "

(Agoj 26: 26) Reale, la reĝo, al kiu mi parolas kun libereco, scias bone pri ĉi tiuj aferoj; ĉar mi mi persvadas ke neniu el ĉi tiuj aferoj evitas lian avizon, ĉar ĉi tiu afero ne estis farita en angulo.

(Agoj 26: 28) Sed A · grip? Diris al Paŭlo: "Post nelonge vi persvadis mi fariĝas kristano. ”

(Agoj 27: 11) Tamen la armea oficiro iris la piloto kaj la ŝipestro anstataŭ la aferoj diritaj de Paŭlo.

(Agoj 28: 23, 24) Ili nun aranĝis tagon por li, kaj ili venis al li en pli granda loĝejo. Kaj li klarigis al ili la aferon, atestante pri la regno de Dio kaj plu uzante persvadon kun ili pri Jesuo, ambaŭ de la leĝo de Moseo kaj de la profetoj, de mateno ĝis vespero. ²⁴ Kaj iuj komencis kredi la aferoj diris; aliaj ne kredus.

(Romanoj 2: 8) tamen por tiuj, kiuj estas disputemaj kaj kiuj malobeas la veron, sed obeu maljusteco estos kolero kaj kolero,

(Romanoj 2: 19) kaj vi persvadas ke vi estas gvidisto de blinduloj, lumo por tiuj en mallumo,

(Romanoj 8: 38) Por mi mi estas konvinkita ke nek morto, nek vivo, nek anĝeloj, nek registaroj, nek aferoj nun, nek aferoj estontaj, nek povoj

(Romanoj 14: 14) Mi scias kaj mi persvadas en la Sinjoro Jesuo, ke nenio malpuriĝas en si mem; nur kie homo konsideras ion malpurigita, al li ĝi malpurigas.

(Romanoj 15: 14) Nun ankaŭ mi mem mi persvadas pri TU, miaj fratoj, ke vi mem estas ankaŭ plena de boneco, ĉar VI estas plenplena de ĉiuj scioj, kaj ke vi ankaŭ povas admoni unu la alian.

(2 Korintanoj 1: 9) Fakte ni sentis en ni mem, ke ni ricevis la kondamnon al morto. Ĉi tio estis, ke ni eble havos nian fidon, ne en ni mem, sed en la Dio, kiu levas la mortintojn.

(2 Korintanoj 2: 3) Kaj tiel mi skribis ĉi tion, por ke, veninte, mi eble ne malĝoju pro tiuj, pri kiuj mi devas ĝoji; ĉar mi havas fidon en vi ĉiuj, ke la ĝojo, kiun mi havas, estas tiu de ĉiuj Viaj.

(2 Korintanoj 5: 11) Sciante do la timon al la Sinjoro, ni daŭre persvadi homoj, sed ni elmontris nin al Dio. Tamen mi esperas, ke ni manifestiĝis ankaŭ al Viaj konsciencoj.

(2 Korintanoj 10: 7) VI rigardas aferojn laŭ ilia vizaĝvaloro. Se iu trustoj en si mem, ke li apartenas al Kristo, li denove konsideru ĉi tiun fakton por si mem, ke same kiel li apartenas al Kristo, same ankaŭ ni.

(Galatoj 1: 10) Ĉu fakte estas viroj, kiuj mi nun estas klopodante persvadi aŭ Dio? Aŭ ĉu mi serĉas plaĉi al viroj? Se mi tamen plaĉus al homoj, mi ne estus sklavo de Kristo.

(Galatoj 5: 7) VOJ bone funkciis. Kiu malhelpis vin daŭre obeante la vero?

(Galatoj 5: 10) Mi mi fidas pri VI, kiuj kuniĝas kun [la] Sinjoro, ke VI ne venos pensi alie; Sed tiu, kiu kaŭzas al Vi problemon, portos [sian] juĝon, negrave kiu li estu.

(Filipinoj 1: 6) Por mi mi fidas tre ĝuste tio, ke tiu, kiu komencis bonan laboron en VI, portos ĝin ĝis la fino de Jesuo tago.

(Filipianoj 1: 14) kaj plej multaj el la fratoj en la [Sinjoro], sentante konfidon pro miaj ligoj [malliberejo] montras pli senĝene paroli la vorton de Dio.

(Filipinoj 1: 25) Do, esti memfida pri tio, mi scias, ke mi restos kaj restos kun vi ĉiuj pro Via antaŭeniro kaj la ĝojo, kiu apartenas al [Via] fido,

(Filipianoj 2: 24) Efektive, mi mi fidas en [Sinjoro], ke mi mem venos ankaŭ baldaŭ.

(Filipianoj 3: 3) Ĉar ni estas tiuj kun la vera cirkumcido, kiuj faras sanktan servon laŭ la spirito de Dio kaj ni fanfaronas pri Kristo Jesuo kaj ne havas niajn konfido en la karno,

(2 Tesalonikanoj 3: 4) Cetere, ni havas fidon en [la] Sinjoro koncerne VIA, ke VI agas kaj faros la aferojn, kiujn ni ordonas.

(2 Timoteo 1: 5) Ĉar mi memoras la fidon, kiu estas en vi sen hipokriteco, kaj kiu loĝis unue en via avino Lo? Estas kaj via patrino, ĉu bela, sed kiun mi mi fidas estas ankaŭ en vi.

(2 Timoteo 1: 12) Pro tio mi ankaŭ suferas ĉi tiujn aferojn, sed mi ne hontas. Ĉar mi konas tiun, kiun mi kredis, kaj mi mi fidas Li povas gardi tion, kion mi konfidis kun li ĝis tiu tago.

(Filemono 21) Fidi laŭ vi, mi skribas vin, sciante, ke vi eĉ faros pli ol la aferojn, kiujn mi diras.

(Hebreoj 2: 13) Kaj denove: "Mi havos mian konfidi en li. ”Kaj denove:“ Rigardu! Mi kaj la infanoj, kiujn la Eternulo donis al mi. "

(Hebreoj 6: 9) Tamen, EN VIA kazo, amatoj, ni estas konvinkitaj pri pli bonaj aferoj kaj aferoj akompanataj de savo, kvankam ni tiel parolas.

(Hebreoj 13: 17, 18) Be obeemaj al tiuj, kiuj gvidas inter vi kaj submetiĝas, ĉar ili observas Viajn animojn kiel tiujn, kiuj plenumos raporton; ke ili faru ĉi tion kun ĝojo kaj ne kun suspiro, ĉar ĉi tio damaĝus Vian. ¹⁸ Sekvu preĝon por ni, por ni konfidi ni havas honestan konsciencon, ĉar ni deziras sin konduki honeste en ĉiuj aferoj.

(James 3: 3) Se ni metas bridojn en la buŝojn de ĉevaloj por ili obei ni, ni administras ankaŭ ilian tutan korpon.

(1 John 3: 19) Per tio ni scios, ke ni originas de la vero, kaj ni certigos niaj koroj antaŭ li

Kiel vi povas vidi, nur tri el ĉi tiuj versoj (ekskludante Heb. 13: 17 kiu estas en disputo) redonas peithó kiel "obei". Rimarkinde estas, ke neniu el tiuj tri - denove krom nia pridisputata teksto - uzas "obei" en la kunteksto de unu homo komandanta alian.

La superrega signifo de la greka termino estas tiu de persvado bazita sur rezonado kaj konfido aŭ fido al la fonto. Ĝi ne kutimas transdoni la ideon de blinda kaj senduba obeemo.

Do kial ĉiuj Bibliaj tradukoj uzas anglan terminon, kiu ne transdonas la signifon de la greka?

Antaŭ ol ni respondos tion, ni rigardu alian grekan vorton, kiu pli proksime alproksimigas la signifon de "obei" en la angla. La vorto estas peitharcheó, kaj ĝi signifas "obei aŭtoritaton". Ĝi estas interligo de la antaŭa termino, peithó, kun la greka vorto, arks, signifanta "kio venas unue "aŭ konvene," konvinkita pri tio, kio devas veni unue, te kio havas prioritaton (la supera aŭtoritato) ".

Ĉi tiu vorto nur estas uzata kvarfoje en la Grekaj Skriboj.

 (Agoj 5: 29) Responde Petro kaj la [aliaj] apostoloj diris: "Ni devas obeu Dio kiel reganto prefere ol viroj.

(Agoj 5: 32) Kaj ni estas atestantoj pri ĉi tiuj aferoj, kaj tia estas la sankta spirito, kiun Dio donis al tiuj obeante lin kiel reganto.

(Agoj 27: 21) Kaj kiam estis longa abstino de manĝaĵo, Paŭlo stariĝis meze de ili kaj diris: "Viroj, vi certe devas esti preninta mian konsilon kaj ne eliris al maro el Kreto kaj suferis ĉi tiun damaĝon kaj perdon.

(Tito 3: 1) Daŭrigu ilin memorigi ilin obeemaj al registaroj kaj aŭtoritatoj, kiel estroj, esti pretaj por ĉiu bona laboro,

Ĉiukaze la obeemo atendas esti absoluta kaj senduba. En Tito, oni diras al ni obei la registarojn. En Agoj 5:29, 32, ni rajtas malobei la registarojn nur ĉar eĉ pli alta aŭtoritato devas esti obeita. Pri kial Paŭlo uzas peitharcheó anstataŭ peithó ĉe Agoj 27:21, ni devas rigardi la kuntekston.

La TNK redaktas ĝin kiel "konsiladon", sed la esprimo signifas obei pli altan aŭtoritaton, kion Paul, kiel nura viro kaj kaptito, ne estis. Ĉe Agoj 27:10, Paŭlo estas citita dirante: "Viroj, mi perceptas tiun navigadon ..." Nun Paŭlo ne estis maristo, do ĉi tiu percepto plej probable devenis de ia dia providenco. Verŝajne Paŭlo ne divenis eblan rezulton sed estis avertita de Dio, ĉar li sciis la estontecon kaj precize antaŭdiris la rezulton. En tiu kunteksto, Paul ĝuste uzis peitharcheó, ĉar la supera aŭtoritato, kiun ili devus obei, ne estis Paŭlo, sed tiu, kiu parolis per Paŭlo, Dio Eternulo. Paŭlo, kiel la profeto de Dio, estis la supera aŭtoritato.

Sekve, se la pliaĝuloj estas pli alta aŭtoritato, kiun ni devas obei, kiel ni farus mondajn registarojn aŭ eĉ Dion mem, kial la Hebrea verkisto ne uzis la taŭgan terminon por transdoni tion? Li estus uzinta peitharcheó se tio estus la afero, kiun li provis elmontri. Anstataŭe, li uzis peithó transdoni la ideon, ke ni devas lasi nin esti konvinkitaj per la rezonado de tiuj estrantaj, fidante je iliaj bonaj intencoj, fidante, ke tio, kion ili instigas nin fari, estas el amo.

Absoluta kaj nediskutebla obeo tamen ne estis tio, kion li diris, ke ni ŝuldas al ĉi tiuj viroj.

Do kial preskaŭ ĉiu religio, komisiante la tradukon de Skribo por sia grego, elektus vorton en la angla, kiu havas neniun el la kondiĉa gusto de la greka? Kial ili elektus anstataŭe vorton, kiu postulas senduban obeemon al la respondeculoj?

Al la malkaŝema menso mi pensas, ke la demando respondas al si, ĉu ne?

Meleti Vivlon

Artikoloj de Meleti Vivlon.