Ik spring it gewear in bytsje en kommentearje oer de folgjende wike Wachttoren. It artikel yn kwestje is "Ferrie in ûnheilspellend teken fan 'e tiden!". Binnen de kontekst fan in artikel oer ferrie en ûntrou, hawwe wy dizze frjemd steurende passaazje:
10 It oare goede foarbyld dat wy sille beskôgje is dat fan 'e apostel Petrus, dy't syn trou oan Jezus joech. Doe't Kristus grafyske, figuerlike taal brûkte om it belang te ûnderstreekjen fan it útoefenjen fan leauwen yn syn gau te offerjen fleis en bloed, fûnen in protte fan syn learlingen syn wurden skokkend, en se ferlieten him. (John 6: 53-60, 66) Dat Jezus kearde him nei syn 12-apostelen en frege: "Jo wolle ek net, wol?" It wie Peter dy't antwurde: "Hear, nei wa moatte wy fuortgean? Jo hawwe spreuken fan it ivige libben; en wy hawwe leaud en wy wisten dat jo de Hillige fan God binne. '(Johannes 6: 67-69) Hat dit betsjutte dat Peter folslein begrepen alles wat Jezus krekt hie sein oer syn kommende offer? Wierskynlik net. Nettsjinsteande dat wie Petrus fan doel loyaal te wêzen oan Gods salve Soan.
11 Peter hie net redeneare dat Jezus de ferkearde werjefte fan 'e dingen moat hawwe en dat as hy tiid krige, Hy soe weromkomme wat Hy hie sein. Nee, Peter erkende nederich dat Jezus "spreuken fan it ivige libben hie." Nettsjinsteande hjoed, hoe reagearje wy as wy in punt tsjinkomme yn ús kristlike publikaasjes fan "de trouwe steward" dat min te begripen is of dat net oerienkomt mei ús tinken ? Wy moatte hurd besykje om it gefoel derfan te krijen ynstee fan allinich te ferwachtsjen dat der in feroaring sil wêze om oan te passen oan ús stânpunt. - Lês Luke 12: 42.
It Skriftuerlike punt dat wurdt makke yn paragraaf 10 is dat Petrus net sels begrepen wat Jezus bedoelde - sels doe't wat Jezus sei skokkend wie - trou bleau oan Jezus. De iepening fan paragraaf 11 yntroduseart in sekundêr punt dat Petrus de lear fan Jezus net yn twifel naam, en hy die him net foar dat Jezus in flater makke hie en it wierskynlik op in takomstige tiid soe ferbetterje.
Ik tink dat wy it allegear kinne iens wêze dat Peter goed hat hannele en dat wy, sjoen de omstannichheden, him allegear wolle emulearje. Mar hoe kinne wy de ûnbetwiste trou fan Petrus neidwaan?
De analogy dy't hjir makke wurdt smyt it Bestjoersorgaan, yn syn hoedanichheid as de stim fan "de trouwe steward", yn 'e rol fan Jezus. Peter's ûnbetwiste loyaliteit en akseptaasje fan drege learingen moatte oerienkomme mei hoe't wy nije en drege begripen beskôgje dy't út it Bestjoersorgaan komme. As Petrus net tocht dat Jezus ferkeard wie en letter wer werom soe, soene wy dat net tinke moatte fan it Bestjoersorgaan. De sterke ymplikaasje is dat dit te dwaan gelyk is oan ûntrou. Dizze posysje wurdt subtyl fersterke troch it feit dat folslein ien tsiende fan in artikel oer ferrie wurdt wijd oan dizze bepaalde redenearring.
Moat ik derop wize dat it ferlykjen fan de lear fan Jezus Kristus mei dy fan it Bestjoersorgaan in falske analogy is? Hy hie wier de spreuken fan it ivige libben. Hokker man as groep manlju kin itselde sizze? Dan is d'r it feit dat Jezus noait in flater makket, dat hy hoegde noait werom te heljen wat hy sei. It Bestjoersorgaan hat safolle kearen werom moatte moatte dat jo eins in boek kinne keapje op Amazon.com mei ús doctrinale feroarings. (It is fan ôffallige, dus ik ried it net oan om it te keapjen.)
As men nei in libben lang tsjûge is fan 'e oanhâldende feroaring en bytiden it totale ferlitten fan lang en koestere leauwen, is men oanstriid om de lêste wat dubieuze ynterpretaasje te beskôgjen mei in bepaalde mate foarsichtigens, sels kjel, goed ... kin men wier de skuld krije ? Is dat wier in ûntrou aksje?
De measten fan ús hawwe ús trou oan Jezus Kristus yntakt hâlden troch - om mar ien foarbyld te jaan - de searje fan "ferfiningen" dy't de betsjutting fan "dizze generaasje" omfetsje. (Healwei de njoggentiger jierren wiene dizze ferfiningen in punt berikt wêr't nimmen mear wist wat wy oer it ûnderwerp leauden. Ik herinner my dat ik de útlis haw lêzen en opnij lêze en myn holle krast.) As wy sizze "ús trou hâlde", soe it wêze moatte begrepen as loyaliteit oan Jezus net oan in man as groep manlju. Wis wy bliuwe de organisaasje en dêrom har fertsjintwurdigers stypje, mar loyaliteit is earst en foar alles te tankjen oan God en oan syn soan. Litte wy it net pleatse wêr't it net thúsheart. Dat jo sille ús asjebleaft ûntskuldigje as wy, neidat wy herhaaldelik desyllúzjoneare binne troch de searje fan ferkearde ynterpretaasjes fan dy Skriftlike passaazje, net graach op 'e nijste trein springe. It feit is dat de eardere ynterpretaasjes, hoewol ferkeard as it bliken docht, it foardiel hiene op dat stuit oannimlik te wêzen; eat dat net kin wurde sein foar ús hjoeddeistige begryp.
Yn it ferline, doe't se waarden konfrontearre mei in ynterpretaasje dy't net folle sin hie (Us tapassing fan Mount 24:22 yn w74 12/15 p. 749, par. 4, bygelyks.) Of dat wie heul spekulatyf (1925, 1975, ensfh.) .), wy wiene tefreden om geduldich te wachtsjen op in feroaring; as jo wolle, in rekant. Se kamen altyd ek; meast foarôfgeand oan in gesichtsbesparjende sin as, "Guon hawwe suggereare ..." as de passive tiid, "It waard tocht ...". Mear resint hawwe wy sjoen, "Earder yn dizze publikaasje ...", as wie it tydskrift ferantwurdlik. In protte hawwe it spitige winsk útsprutsen om te sjen dat it Bestjoersorgaan mear direkte ferantwurdlikens nimt foar sokke feroarings. It oprjochtens om feitlik ta te jaan dat se, of sels wy, wat mis hawwe soe it meast fernijend wêze. Faaks ien dei. Yn alle gefallen wiene wy tefreden om te wachtsjen sûnder gedachte it leauwen te ferlitten. De publikaasjes joegen sels sa'n wachthâlding oan. Mar net mear. No as wy sels tinke dat it Bestjoersorgaan it ferkeard hat, binne wy ûntrou.
Dit is gewoan de lêste en meast blatante yn in searje oproppen foar loyaliteit en hearrigens oan it Bestjoersorgaan. It is frjemd wêrom dit tema mei tanimmende frekwinsje ferskynt yn 'e publikaasjes en fan' e gearkomst- en konvinsjeplatfoarm. Faaks is it dat d'r in heul grut kontingint fan trouwe âldere is dy't tefolle spekulaasjes yn druk hawwe sjoen en tefolle omkearingen fan learlearen. Ik sjoch gjin massa-eksodus, want dizze binne har bewust, lykas Peter wie, dat d'r nergens oars hinne kin. Se binne lykwols ek net ree om gewoan nije learingen te akseptearjen dy't by de piip komt. Ik tink dat faaks d'r in wiidferspraat, gerswoartels kontingint fan tsjûgen is mei dit sentimint, en it Bestjoersorgaan net wit wat it derfan moat meitsje. Dizze binne gjin diel fan wat stille opstân, mar se binne dwaande mei in stille ûntslach fan 'e posysje dat it Bestjoersorgaan har libben eins regeart en dat alles wat it Bestjoersorgaan seit moat wurde nommen as soe it fan' e heule delkomme. Earder stribje se nei in nauwer bân mei har Skepper, wylst se tagelyk de wrâldwide kristlike bruorskip stypje.
Dat is myn hoe dan ek. As jo oars fiele, fiele jo frij om reaksjes te jaan.
Goed skreaun artikel! Ik bin nijsgjirrich ... Doe't jo yn dit artikel ferwize nei de yndividuen as ôffalligen, wat bedoelde jo. Wa binne neffens jo ôffallich?
In jildige fraach. Dat artikel is mear dan in jier lyn skreaun en myn opfetting fan wat ôffal is is sûnt dy tiid sterk feroare. Ik bin fan plan om in wiidweidige post oer it ûnderwerp te skriuwen, dus ynstee hjiryn te gean, sil ik gewoan sizze dat ik ôffal beskôgje as wat de Bibel it definieart, dat is wêzentlik oars as wat de Organisaasje leaut te wêzen ,
Technysk sjoen is elkenien dy't op dizze side is in ôffal dy't troch GB-learen wurdt bepaald, wy binne allegear hjir, om't wy it net iens binne mei de "wierheid".
Ik persoanlik tink dat, útsein as de GB in stap werom nimt en autonomy sels tastiet, dan is elke herfoarming feroardiele, lykas ik tink in protte trouwe JW's, har oant har eachbalken yn ôfgoaderij en it liket derop dat der gjin lêst is.