„Orð Guðs okkar varir að eilífu“

[Frá ws17 / 9 bls. 18 –Nóvember 6-12]

„Græna grasið þornar, blómið visna, en orð Guðs okkar varir að eilífu.“ - Jesús 40: 8

(Atburðir: Jehóva = 11; Jesús = 0)

Þegar Biblían talar um orð Guðs, er það þá aðeins átt við heilög rit?

Þessi vika er Varðturninn rannsókn notar Jesaja 40: 8 sem þema texta. Í annarri málsgrein er söfnuðurinn beðinn um að lesa 1. Pétursbréf 1:24, 25 sem vitnar lauslega í Jesaja og kemur fram í New World Translation þessa leið:

„Því að„ allt hold er eins og gras, og öll dýrð þess er sem blómstrandi akurinn; grasið visnar og blómið dettur af, ²⁵ en orð Drottins varir að eilífu. “Og þetta„ orð “er fagnaðarerindið sem þér var lýst.“ (1Pe 1: 24, 25)

Hins vegar er þetta ekki nákvæmlega það sem Pétur skrifaði. Til að skilja betur punkt hans skulum við skoða aðra flutning á upprunalega gríska textanum sem byrjar á vers 22:

Þar sem þú hefur hreinsað sálir þínar af hlýðni við sannleikann, svo að þú elskir bræður þína kærleika, elskaðu hver annan innilega, af hreinu hjarta. ²³Því að þú ert fæddur að nýju, ekki af viðkvæmum fræjum, heldur ómissandi, með lifandi og varanlegu orði Guðs. ²⁴Fyrir,

„Allt hold er eins og gras,
og allri sinni dýrð eins og blómum akrarins;
grasið visnar og blómin falla,
²⁵en orð Drottins stendur að eilífu. “

Og þetta er orðið, sem þér var boðað.
(2 Peter 1: 22-25)

„Orðið sem þér var boðað“ var boðað af Drottni Jesú. Pétur segir að við „höfum fæðst á ný ... fyrir lifandi og varanlegt orð Guðs.“ Jóhannes segir að Jesús sé „orðið“ í Jóhannesi 1: 1 og „Orð Guðs“ í Opinberunarbókinni 19:13. Jóhannes bætir við að „Í honum var lífið og lífið var ljós mannanna.“ Síðan heldur hann áfram og útskýrir að „hann gaf rétt til að verða börn Guðs - börn sem ekki eru fædd af blóði né af vilja holdsins eða af vilja mannsins heldur fæddir af Guði.“ (Jóhannes 1: 4, 12, 13) Jesús er meginhluti spádómsins af konu 3. Mósebókar 15:XNUMX. Þetta fræ, útskýrir Pétur, glatast ekki.

John 1: 14 sýnir að Orð Guðs varð hold og bjó hjá mannkyninu.

Jesús, orð Guðs, er hámark allra loforða Guðs:

“. . . Sama hversu mörg loforð Guðs eru, þau eru orðin já með honum. . . . “(2Co 1: 20)

Þetta Varðturninn rannsókn snýst um að skoða hvernig Biblían kom til okkar. Það takmarkar greiningu sína við ritað orð Guðs. Engu að síður, það virðist viðeigandi að gefa Drottni okkar skyldu og sjá til þess að þeir sem kynna sér þessa grein geri sér grein fyrir öllu svigrúmi orðasambandsins: „Orð Guðs“.

Breytingar á tungumálinu

Fimm ár aftur í tímann, á föstudagsfundum 2012 héraðssáttmálans, var ræðan sem bar heitið „Forðist að prófa Jehóva í hjarta þínu“. Þetta voru veruleg tímamót fyrir mig. Ráðstefnur voru aldrei eins eftir það. Ræðumaður vitnaði í yfirlitið og sagði að ef við efumst um kenningar hins stjórnandi ráðs, jafnvel þótt við höldum slíkum efasemdum fyrir okkur sjálf, „reynum við Jehóva í hjarta okkar.“ Það var í fyrsta skipti sem ég varð vör við þá staðreynd að við áttum von á að fylgja mönnum yfir Guð. Þetta var tilfinningaþrungið augnablik fyrir mig.

Ég hafði ekki hugmynd um hversu hratt þessi atburðarás átti sér stað, en ég átti brátt eftir að læra. Aðeins nokkrum mánuðum síðar, á ársfundinum 2012, báru meðlimir stjórnandi ráðs vitni um sjálfa sig að þeir væru útnefndur „trúr og hygginn þræll“. (Jóhannes 5:31) Þetta veitti þeim alveg nýtt vald sem vottar Jehóva hafa virst fljótir að veita þeim.

Voltaire sagði: „Til að læra hverjir stjórna þér skaltu einfaldlega komast að því hverjum þú mátt ekki gagnrýna.“

Hinn stjórnandi aðili gætir vandlætingar sinnar. Þannig bentu áðurnefndar ráðstefnuræður fyrir bræðrum að styðja ekki sjálfstæða biblíunámshópa og vefsíður. Að auki var bræðrum og systrum sem voru að læra grísku eða hebresku til að geta lesið Biblíuna á frummálunum sagt að „það væri ekki nauðsynlegt (gæludýrasetning sem oft er notuð í bréfaskriftum WT sem þýðir„ Ekki gera þetta “) fyrir þá að gera það. “ Eins og gefur að skilja var þetta nú verksmiðja nýskipaðs trúnaðar og hyggins þræla. Gagnrýninni greiningu á þýðingastarfi hennar var ekki boðið.

Þessi grein sýnir að ekkert hefur breyst.

„Sumum fannst að þeir ættu að læra forn hebresku og grísku svo þeir gætu lesið Biblíuna á frummálunum. Það er þó kannski ekki eins hagkvæmt og þeir ímynda sér. “- Mgr. 4

Af hverju í ósköpunum? Hvers vegna þörfina á að letja einlæga biblíunemendur til að auka þekkingu sína? Kannski hefur það að gera með margar ásakanir sem birtast um hlutdrægni í 2013 útgáfu NWT.[I]  Auðvitað þarf maður ekki að kunna grísku eða hebresku til að uppgötva þetta. Eina sem maður þarf er vilji til að fara út fyrir rit stofnunarinnar og lesa biblíuorðabók og athugasemdir. Vottar Jehóva eru hugfallaðir frá því að gera þetta, þannig að flestir bræður og systur telja að NWT sé „besta þýðingin“ og muni ekki nota neitt annað.

Sjálfstætt lof fyrir þessa þýðingu er að finna í lið 6.

Þrátt fyrir það varð stór hluti orðalagsins í King James útgáfunni fornleifur í aldanna rás. Sama er að segja um fyrri biblíuþýðingar á öðrum tungumálum. Erum við þá ekki þakklát fyrir að fá nýja heimþýðingu hinnar heilögu ritningar á nútímamáli? Þessi þýðing er fáanleg að öllu leyti eða að hluta á yfir 150 tungumálum og er þannig aðgengileg stórum hluta íbúanna í dag. Skýrt orðalag þess gerir skilaboðum orða Guðs kleift að ná til hjarta okkar. (Sálm. 119: 97) Mikilvægt er að Nýheimsþýðingin endurheimtir nafn Guðs á réttan stað í Ritningunni. - mgr. 6

Hversu sorglegt að margir vottar Jehóva munu lesa þetta og trúa því, væri það ekki fyrir Ný heimsþýðing heilagrar ritningar, við myndum öll enn nota fornleifar Biblíuþýðingar. Ekkert gæti verið fjær sannleikanum. Nú er gnægð af þýðingum nútímans að velja úr. (Fyrir aðeins eitt dæmi um þetta, Smelltu á þennan tengil til að sjá aðra flutninga á þematexta þessarar rannsóknar.)

Það er rétt að JW.org hefur lagt mikið upp úr því að gera NWT-ið á mörgum tungumálum, en það á þó langt í land með að ná í önnur biblíufélög sem telja þýdd tungumál þeirra á mörg hundruð. Vitni leika enn í minniháttar deildunum þegar kemur að biblíuþýðingu.

Loks segir í 6 málsgrein að "í New World Translation endurheimtir nafn Guðs á sinn réttmæta stað í ritningunum. “  Það gæti vel verið rétt þegar kemur að hebresku ritningunum en varðandi kristnu ritningarnar er það ekki. Ástæðan er sú að til að krefjast „endurreisnar“ verður fyrst að sanna að guðdómlega nafnið hafi verið til í frumritinu og hinn hreini sannleikur er að í engu af þúsundum handrita Grísku ritninganna er Tetragrammaton að finna. Að setja inn nafnið þar sem Jehóva valdi að sleppa því þýðir að við erum að grafa undan boðskap hans, staðreynd sem kemur fram í þessu ágæta grein eftir Apollos.

Andstaða við biblíuþýðingu

Í þessum hluta rannsóknarinnar er farið yfir starf Lollards, fylgjenda Wycliffe, sem ferðaðist um England og lesið og deilt eintökum af Biblíunni á nútíma ensku samtímans. Þeir voru ofsóttir vegna þess að þekking á orði Guðs var talin ógn við trúarlegt vald dagsins.

Í dag er ekki hægt að loka fyrir aðgang að Biblíunni. Um það besta sem nokkur trúarleg yfirvöld geta gert er að búa til eigin þýðingu og styðja eigin túlkun með hlutdrægum flutningi. Þegar þeir hafa gert það, verða þeir að fá fylgjendur sína til að hafna öllum öðrum þýðingum sem „óæðri“ og „grunaðir“ og með hópþrýstingi neyða alla til að nota aðeins „samþykktu“ útgáfuna sína.

Hið sanna orð Guðs

Eins og við ræddum í upphafi er Jesús orð Guðs. Það er í gegnum Jesú sem faðirinn, Jehóva, talar nú til okkar. Þú getur búið til köku án mjólkur, eggja og hveitis. En hver myndi vilja borða það? Það er jafn ófullnægjandi að skilja Jesú eftir af umræðu um orð Guðs. Það er það sem rithöfundur þessarar greinar hefur gert, ekki einu sinni minnst á nafn Drottins okkar einu sinni.

_____________________________________________________________________________

[I] Sjá “Er nýja heimsþýðingin nákvæm?"

Meleti Vivlon

Greinar eftir Meleti Vivlon.