នៅក្នុងប្រកាសផ្សេងទៀតយើងបានសរសេរថាការចាប់ផ្តើមនៃ WWI ក្នុងឆ្នាំ ១៩១៤ គឺជាការចៃដន្យ។ បន្ទាប់ពីទាំងអស់ប្រសិនបើអ្នកប៉ាន់ស្មានលើកាលបរិច្ឆេទគ្រប់គ្រាន់ - ដែលយើងបានធ្វើនៅសម័យរូស្សែលទោះបីជាមានបំណងល្អបំផុតក៏ដោយអ្នកនឹងមានសំណាងរៀងរាល់ពេលក្នុងមួយដង។ ដូច្នេះការចាប់ផ្តើមនៃសង្រ្គាមដ៏អស្ចារ្យគឺគ្រាន់តែជាឧប្បត្តិហេតុអកុសលសំរាប់ពួកយើងដូចដែលវាបានបន្ថែមការបកស្រាយខុសពីបទគម្ពីរ។
ឬវា?
នៅក្នុងការសន្ទនាឯកជនជាមួយជុនមីនខ្ញុំត្រូវបានណែនាំឱ្យមានលទ្ធភាពមួយទៀត។ ប្រសិនបើសង្គ្រាមបានកើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩១៣ ឬឆ្នាំ ១៩១៥ ប្រហែលជាយើងបានមើលឃើញភាពមិនសមហេតុផលនៃកិច្ចការ ១: ៦,៧ នៅដើមដំបូងហើយយើងនឹងរួចផុតពីកំហុសនៃឆ្នាំ ១៩២៥, ១៩៧៥ និងការបកស្រាយខុសជាច្រើនដែល បង្ខំឲ្យ យើងពិចារណាឆ្នាំ ១៩១៨ , ១៩១៩, ១៩២២, និងកាលបរិច្ឆេទដទៃទៀតដែលជាកាលបរិច្ឆេទសំខាន់នៃទំនាយ។ ការចែចង់នេះជាមួយ numerology បានធ្វើឱ្យយើងគ្មានទីបញ្ចប់នៃភាពទុក្ខព្រួយ។ ប្រាកដណាស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិននាំយើងដើរតាមផ្លូវនេះទេ។ ប្រាកដណាស់ព្រះរបស់យើងនឹងមិនធ្វើឱ្យយើងអាម៉ាស់មុខខ្លាំងពេកទេក្នុងសតវត្សរ៍កន្លងមកឬអញ្ចឹង។
ឥឡូវពិចារណារឿងនេះពីទស្សនៈមួយទៀត។ ប្រសិនបើអ្នកជាសត្រូវដ៏សំខាន់របស់ព្រះយេហូវ៉ាហើយអ្នកបានឃើញអ្នកបម្រើរបស់លោកកំពុងឃ្លាតឆ្ងាយពីផ្លូវសុចរិតដោយសារភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់មនុស្សតើអ្នកមិនធ្វើអ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកមានដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគេទេឬ? យើងនិយាយថាសាតាំងទទួលខុសត្រូវចំពោះសង្គ្រាមដ៏អស្ចារ្យ។ វាបានចាប់ផ្តើមស្ទើរតែគ្រប់ករណីទាំងអស់ដោយសារតែម៉ាស៊ីនបូមនយោបាយត្រូវបានបង្កើតឡើងប៉ុន្តែពេលវេលាកំណត់គឺគួរឱ្យសង្ស័យណាស់។ តើវាមិនបានចាប់ផ្តើមនៅលើព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ខ្លីបំផុតដែលជាការធ្វើឃាតរបស់អភិជនវ័យក្មេងទេឬ? ហើយសូម្បីតែការប៉ុនប៉ងនោះក៏បរាជ័យដែរ។ ជោគជ័យជាយថាហេតុនៃការធ្វើឃាតគឺអាចធ្វើទៅបានដោយភាពចៃដន្យបំផុតនៃភាពចៃដន្យ។ យើងថែមទាំងស្មាននៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើងថាសាតាំងទទួលខុសត្រូវចំពោះវា។ ជាការពិតយើងសន្មតថាសាតាំងគ្រាន់តែជាល្ខោនមួយដែលត្រូវបានគេបង្ខំឱ្យផ្តល់ការបញ្ជាក់ជាប្រវត្តិសាស្ត្រអំពីព្រឹត្តិការណ៍នៅស្ថានសួគ៌ដែលយើងមើលមិនឃើញដោយសារតែកំហឹងរបស់វានៅពេលត្រូវគេបណ្តេញចេញពីស្ថានសួគ៌។
បញ្ហាជាមួយនឹងការបកស្រាយព្រឹត្តិការណ៍នោះគឺថាវាអាចហោះបានលុះត្រាតែយើងអាចគាំទ្របទគម្ពីរពីឆ្នាំ ១៩១៤ ដែលយើងមិនអាចធ្វើបាន។ (សូមមើល“តើ 1914 គឺជាការចាប់ផ្តើមនៃវត្តមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទ?អ្វីៗទាំងអស់ដែលសាតាំងត្រូវធ្វើគឺផ្តល់ឱ្យយើងនូវព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកដើម្បីបង្ហាញពីការឆាបឆេះ។ ដូចយ៉ូបដែរវាអាចថាយើងបានត្រូវល្បងលដោយព្រឹត្តិការណ៍ដែលយើងសន្មតថាមិនពិតចំពោះព្រះយេហូវ៉ាប៉ុន្តែលទ្ធផលនេះជាលទ្ធផលនៃការសាកល្បងជំនឿ។
យើងមានការព្យាករណ៍និងការបកស្រាយផ្អែកលើកាលបរិច្ឆេទជាច្រើនមុនឆ្នាំ ១៩១៤។ នៅទីបំផុតយើងត្រូវបោះបង់ចោលអ្វីៗទាំងអស់ពីព្រោះភាពពិតនៃប្រវត្តិសាស្រ្តមិនបានបំពេញតាមការរំពឹងទុករបស់យើងឡើយ។ សូម្បីតែឆ្នាំ ១៩១៤ យើងបានបរាជ័យប៉ុន្តែសង្គ្រាមគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ធំមួយដែលយើងអាចកំណត់ការបំពេញរបស់យើងឡើងវិញ។ យើងបានចេញពីឆ្នាំ ១៩១៤ ជាការត្រឡប់មកវិញដែលអាចមើលឃើញដោយព្រះគ្រីស្ទនៅពេលមានទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងចំពោះការត្រឡប់មកវិញដែលមើលមិនឃើញរបស់គាត់ក្នុងអំណាចជាស្ដេច។ មិនមានវិធីណាដើម្បីបកស្រាយរឿងនោះទេឥឡូវនេះមាន? វាមើលមិនឃើញ។ តាមពិតគឺមានតែនៅឆ្នាំ ១៩៦៩ ទេដែលយើងឈប់បង្រៀនថាគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងបានចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ ១៩១៤។ មកដល់ពេលនោះឆ្នាំ ១៩១៤ បានចាក់ឫសយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងចិត្ដរួមរបស់យើងដែលការផ្លាស់ប្តូរទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងទៅនឹងការសម្រេចនៅអនាគតមិនមានឥទ្ធិពលអ្វីលើការទទួលយករបស់យើងដែលយើងកំពុងរស់នៅទេ។ នៅចំពោះមុខកូនមនុស្ស។
ចាប់តាំងពីយើងបានធ្វើវាឱ្យបានត្រឹមត្រូវជាមួយឆ្នាំ ១៩១៤ តើយើងអាចធ្លាក់ចុះទ្វេដងនិងព្យាករណ៍កាលបរិច្ឆេទលាក់កំបាំងផ្សេងទៀតដូចជានៅពេលការរស់ឡើងវិញរបស់មនុស្សសុចរិតនឹងចាប់ផ្តើម (ឆ្នាំ ១៩២៥) ឬនៅពេលដែលចុងបញ្ចប់នឹងមកដល់ (១៩៧៥) ឬរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃចុងក្រោយ រត់ (“ ជំនាន់នេះ”)? ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយប្រសិនបើឆ្នាំ ១៩១៤ គឺជាការបញ្ឆេះបញ្ឆោតពេញលេញ។ ប្រសិនបើគ្មានអ្វីកើតឡើងនៅក្នុងឆ្នាំនោះដើម្បីគាំទ្រការព្យាករណ៍របស់យើង។ វាអាចថាយើងនឹងបានរៀបចំតាំងពីព្រលឹមហើយកាន់តែប្រសើរសម្រាប់វា។ យ៉ាងហោចណាស់យើងនឹងមានការប្រយ័ត្នប្រយែងជាងមុនជាមួយការព្យាករដែលផ្អែកលើកាលបរិច្ឆេទរបស់យើង។ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជារបៀបដែលអ្វីៗប្រែទៅជាចេញហើយយើងបានបង់ថ្លៃទេ។ ឥឡូវយើងអាចនិយាយបានថាការ ធ្វើឲ្យ ព្រះនាមបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបរិសុទ្ធគឺមិនបានទទួលប្រយោជន៍ពីកំហុសដ៏ល្ងង់ខ្លៅនិងការមិនអើពើចំពោះបទបញ្ញត្តិដែលចែងក្នុងបទគម្ពីរប្រឆាំងនឹងការព្យាយាមស្គាល់«ពេលវេលានិងរដូវកាលដែលព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់ក្នុងយុត្តាធិការរបស់ទ្រង់»។
វាក៏មានសុវត្ថិភាពដែរក្នុងការនិយាយថាមានមនុស្សម្នាក់ដែលបានរីករាយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះសំណាងអាក្រក់ដែលធ្វើបាបខ្លួនឯង។
អត្ថបទដ៏អស្ចារ្យនិងទំព័រដ៏អស្ចារ្យ! ខ្ញុំគ្រាន់តែត្រូវបានជំរុញឱ្យនិយាយថាអ្នកស្តាប់ទៅដូចជាជនជាតិអាមេរិកដែលល្ងង់ខ្លៅធម្មតាក្នុងការនិយាយថា Franz Ferdinand គឺជាអ្នកអភិជនតូចតាច។ Franz Ferdinand គឺជាព្រះអង្គម្ចាស់នៃប្រទេសអូទ្រីស-ហុងគ្រី ដែលជាចក្រភពអឺរ៉ុបដ៏អស្ចារ្យបំផុតមួយ ហើយប្រហែលជាមានអាយុចំណាស់ជាងគេនៅពេលនោះ។ គាត់ក៏ជាអ្នកស្នងមរតករបស់ Habsburg ដែលជាផ្ទះអភិជនដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុត និងចំណាស់ជាងគេនៅអឺរ៉ុប។ ពួកគេមានជម្លោះនៅលើបល្ល័ង្កនៅក្នុងប្រទេសភាគច្រើននៅអឺរ៉ុបចាប់តាំងពីការបង្កើតរបស់ពួកគេរហូតដល់ថ្ងៃនេះ។ ចក្រភពរ៉ូម៉ាំងជាច្រើននៅយុគកណ្តាលក៏ជាផ្ទះ Habsburg ផងដែរ។
"អធិរាជ" មិនមែនចក្រភពទេ។
សូមអរគុណដែលបាននាំយកការប្រកាសនេះមកយកចិត្តទុកដាក់។ រឿងតែមួយគត់ដែលត្រូវចងចាំគឺថាតើនិស្សិតព្រះគម្ពីរអាចនឹងមានការចាប់អារម្មណ៍ចំពោះសាតាំង។ នៅពេលនោះពួកគេគឺជាក្រុមតូចមួយដែលមានទស្សនវិស័យសមរម្យ។ ទោះបីខ្ញុំមិនអាចជួយបានតែកោតសរសើរចំពោះភាពខ្នះខ្នែងនិងភាពស្មោះត្រង់ដែលបង្ហាញដោយនិស្សិតព្រះគម្ពីរជាច្រើនពួកគេមិនត្រឹមតែជាក្រុមតូចមួយទេនៅឆ្នាំ ១៩១៤។ មានសៀវភៅមួយដែលមានចំណងជើងថានៅពេលទំនាយបរាជ័យដែលត្រូវបានសរសេរអំពីការគោរពដ៏តូចមួយ ត្រូវបានគេជឿជាក់ថាព្រះនឹងបញ្ជូនអ្នកធ្វើម្ហូបដើម្បីជួយសង្គ្រោះពួកគេមុនពេលមានទឹកជំនន់ដ៏ធំ។... អានបន្ថែម "
ប៉ុន្តែវាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់។ ខ្ញុំគ្រាន់តែកាត់ក្រុមអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំចេញពីអង្គការ ដោយសារតែរបៀបដែលការយកចិត្តទុកដាក់ដ៏ល្បីដែលស្វែងរកអ្នកដឹកនាំដែលមិនមានជំនាញច្បាស់លាស់បានធ្វើសកម្មភាពក្នុងអំឡុងពេល "ជំងឺរាតត្បាត" នេះ វាគឺជាចំបើងចុងក្រោយ និងភស្តុតាងដែលថាពួកគេមិនបានព្យាយាមប្រាប់ខ្លួនឯងអំពីព្រឹត្តិការណ៍ពិភពលោក ប៉ុន្តែ ជាក់ស្តែងគ្រាន់តែអានប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឆ្វេងនិយមប៉ុណ្ណោះ (ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយស្តាំនិយមគឺមានភាពលំអៀង ប៉ុន្តែនោះជារឿងល្អ ដើម្បីទទួលបានទស្សនៈប្រកបដោយតុល្យភាព និងអព្យាក្រឹត បន្ទាប់មកអ្នកគ្រាន់តែអានពីភាគីទាំងសងខាង ដែលជាអ្វីដែលពួកគេមិនធ្វើ។ ពួកជំនុំក្បត់សាសនាបានផ្សព្វផ្សាយចំណេះដឹងអំពីព្រះយេស៊ូវ... អានបន្ថែម "
[…] ដើម្បីជំនះភាពលំអៀងនោះ។ គេមិនចង់ជឿលើការចៃដន្យទេដោយស្មានថាវាជារឿងចៃដន្យ។ ការពិតគឺថាយើងត្រូវបានគេបំផ្ទុះឥតឈប់ឈរជាមួយនឹងការពង្រឹងសម្រាប់គំនិតដែលថាឆ្នាំ ១៩១៤ គឺជា […]