នៅក្នុងកថាខ ១៣ នៃថ្ងៃនេះ ប៉មយាម ការសិក្សាយើងត្រូវបានគេប្រាប់ថាភ័ស្តុតាងមួយនៃការបំផុសគំនិតរបស់ព្រះគម្ពីរគឺពន្លឺមិនធម្មតា។ (w១២ ១៥/៦ ទំព័រ ២៨) នេះជួយយើងនឹកចាំអំពីព្រឹត្ដិការណ៍ដែលទាក់ទងនឹងសាវ័កប៉ូលពេលគាត់ស្ដីបន្ទោសសាវ័កពេត្រុសជាសាធារណៈ។ (កាឡ។ ២:១១) គាត់មិនត្រឹមតែបានបន្ទោសពេត្រុសចំពោះមុខមនុស្សដែលមើលមនុស្សទាំងអស់ប៉ុណ្ណោះទេតែគាត់ក៏បានរៀបរាប់យ៉ាងលំអិតអំពីកំណត់ហេតុនោះជាសំបុត្រដែលនឹងត្រូវចែកចាយដល់សហគមន៍គ្រីស្ទានទាំងមូល។ តាមមើលទៅគាត់គ្មានការព្រួយបារម្ភអំពីរបៀបដែលការរៀបរាប់នេះអាចជះឥទ្ធិពលដល់ភាតរភាពនោះទេដោយសារវាពាក់ព័ន្ធនឹងសមាជិកឈានមុខគេម្នាក់នៃគណៈអភិបាលពេលនោះ។ ការពិតដែលថាក្នុងបទគម្ពីរដែលបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះគឺមិនគ្រាន់តែជាភស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ថាការប្រព្រឹត្ដល្អដែលមកពីការបើកបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់នោះគឺវិសេសវិសាលជាងគុណវិបត្តិណាដែលមាន។
មនុស្សកោតសរសើរចំពោះទៀននិងភាពស្មោះត្រង់។ យើងមានឆន្ទៈក្នុងការអភ័យទោសដល់អ្នកដែលទទួលស្គាល់ដោយស្មោះត្រង់នូវកំហុសនិងការរំលង។ មោទនភាពនិងការភ័យខ្លាចគឺជាអ្វីដែលរារាំងយើងមិនឱ្យបើកចំហអំពីការបរាជ័យរបស់នាង។
ថ្មីៗនេះបងប្រុសក្នុងតំបន់ម្នាក់បានទទួលការវះកាត់ពោះវៀនធ្ងន់ធ្ងរ។ ការវះកាត់នេះគឺជាជោគជ័យមួយប៉ុន្តែគាត់ទទួលបានការឆ្លងមេរោគក្រោយការវះកាត់ចំនួនបីផ្សេងគ្នាដែលស្ទើរតែសម្លាប់គាត់។ តាមការស៊ើបអង្កេតមន្ទីរពេទ្យបានកំណត់ថាគាត់ត្រូវបានគេប្រញាប់ប្រញាល់ចូលបន្ទប់ប្រតិបត្ដិការដែលមិនត្រូវបានគេដុសខាត់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវបន្ទាប់ពីវះកាត់ខ្នែងពោះវៀន។ វេជ្ជបណ្ឌិតនិងអ្នកគ្រប់គ្រងមន្ទីរពេទ្យបានមកដល់គ្រែរបស់គាត់ហើយបានពន្យល់ដោយបើកចំហនូវអ្វីដែលបានកើតឡើងនិងសម្រាប់ការបរាជ័យរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំតក់ស្លុតពេល hear ថាពួកគេនឹងទទួលយកការបើកចំហរបែបនេះព្រោះវាអាចធ្វើឱ្យពួកគេដាក់ពាក្យបណ្តឹងថ្លៃដើម។ បងប្រុសបានពន្យល់ខ្ញុំថាពេលនេះបានក្លាយជាគោលនយោបាយមន្ទីរពេទ្យហើយ។ ពួកគេបានរកឃើញថាការទទួលស្គាល់ដោយបើកចំហនូវលទ្ធផលកំហុសនៅក្នុងបណ្តឹងតិចជាងគោលនយោបាយមុននៃការបិទបាំងនិងការបដិសេធរាល់ការធ្វើខុស។ ភាពស្មោះត្រង់និងការសុំទោសពិតជាមានអត្ថប្រយោជន៍ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។ វាប្រែថាមនុស្សមិនងាយនឹងប្តឹងនៅពេលគ្រូពេទ្យសារភាពថាពួកគេខុស។
ដោយហេតុថាព្រះគម្ពីរត្រូវបានគេកោតសរសើរចំពោះទៀនរបស់វាហើយសូម្បីតែពិភពលោកក៏ទទួលស្គាល់ដោយបើកចំហនូវអត្ថប្រយោជន៍នៃភាពស្មោះត្រង់នៅពេលដែលមានកំហុសយើងមិនអាចឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីបានជាអ្នកដែលនាំមុខក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាខកខានធ្វើជាគំរូក្នុងរឿងនេះ។ យើងមិននិយាយអំពីបុគ្គលទេ។ នៅគ្រប់កម្រិតនៃអង្គការមានបុរសល្អនិងស្មោះត្រង់ហើយរាបទាបដែលទទួលស្គាល់ដោយសេរីនៅពេលពួកគេបានធ្វើខុស។ និយាយដោយសុវត្ថិភាពថាគុណសម្បត្ដិនេះគឺជាលក្ខណៈលេចធ្លោរបស់រាស្ដ្រព្រះយេហូវ៉ាសព្វថ្ងៃនេះ។ ជាសាសនាមួយដែលងាយសម្គាល់យើងពីសាសនាដទៃទៀតទាំងអស់។ វាជាការពិតដែលថាមានសមាជិកនៃក្រុមជំនុំផងដែរដែលភាគច្រើនជាមនុស្សលេចធ្លោដែលមិនមានឆន្ទៈក្នុងការទទួលស្គាល់នៅពេលពួកគេធ្វើខុស។ បុគ្គលបែបនេះ ឲ្យ តម្លៃទៅលើឋានៈដែលពួកគេកាន់យ៉ាងខ្លាំងដែលពួកគេនឹងព្យាយាមដើម្បីការពារឬបង្វែរការធ្វើខុសណាមួយ។ ប្រាកដហើយគេរំពឹងថាអង្គការនេះបង្កើតឡើងដោយមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះមិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះទេ។ នេះមិនមែនជាបញ្ហានៃគំនិតទេតែជាកំណត់ហេតុនៃទំនាយ។
ទេអ្វីដែលយើងកំពុងនិយាយគឺកង្វះស្ថាប័នទៀន។ នេះជាលក្ខណៈរបស់រាស្ដ្រព្រះយេហូវ៉ាអស់ជាច្រើនទសវត្សមកហើយ។ ចូរយើងពិចារណាឧទាហរណ៍មួយដែលគួរឱ្យកត់សម្គាល់ជាពិសេស។
នៅក្នុងសៀវភៅនេះ ការផ្សះផ្សា ដោយ JF Rutherford បានបោះពុម្ពផ្សាយនៅក្នុង 1928 ការបង្រៀនដូចខាងក្រោមនេះត្រូវបានជឿនលឿននៅលើទំព័រ 14៖
ផ្កាយរណបនៃផ្កាយទាំងប្រាំពីរដែលបង្កើតជា Pleiades ហាក់ដូចជាមជ្ឈមណ្ឌលឈានមុខគេដែលប្រព័ន្ធនៃភពទាំងនោះវិលជុំវិញទោះបីភពរបស់ព្រះអាទិត្យស្តាប់ព្រះអាទិត្យនិងធ្វើដំណើរតាមគន្លងរៀងៗខ្លួន។ វាត្រូវបានគេណែនាំនិងមានទំងន់ច្រើនថាផ្កាយមួយរបស់ក្រុមនោះគឺជាទីជំរករបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងជាកន្លែងដែលខ្ពស់បំផុតនៅលើមេឃ។ នោះគឺជាកន្លែងដែលអ្នកសរសេរដែលបានបំផុសគំនិតបាននិយាយនៅពេលគាត់បាននិយាយថា៖ «ចូរស្តាប់ពីទីលំនៅរបស់អ្នកពីលើមេឃមក» (២ រប។ ៦:២១); ហើយនោះជាកន្លែងដែលយ៉ូបបានសំដៅទៅលើពេលដែលគាត់បានទទួលការបំផុសគំនិតគាត់បានសរសេរថា៖ «តើអ្នកអាចចងខ្សែឥន្ទធនូដ៏មានឥទ្ធិពលបានទេ?
ក្រៅពីការមិនមានសញ្ញាសម្គាល់ការបង្រៀននេះមិនស្របតាមបទគម្ពីរទេ។ វាគឺជាការរំពឹងទុកដ៏អាក្រក់ហើយជាគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកនិពន្ធ។ តាមទស្សនៈទំនើបរបស់យើងវាគឺជាការអាម៉ាស់មួយដែលយើងធ្លាប់ជឿរឿងបែបនេះ។ ប៉ុន្តែនៅទីនោះវាគឺជា។
ការបង្រៀននេះត្រូវបានដកចេញនៅក្នុង 1952 ។
w53 11 / 15 ទំ។ សំណួរ 703 ពីអ្នកអាន
? អ្វី is មានន័យ by 'ការចង នៃ ផ្អែម មានឥទ្ធិពល of នៃ Pleiades ' or 'បន្ធូរបន្ថយ នៃ ក្រុម of Orion ' or 'នាំយក ចេញ ម៉ាហ្សាហ្សារ័ត្ន in របស់គាត់ រដូវកាល ' or 'ការណែនាំ អាក់ទិក។ ជាមួយ របស់គាត់ កូនប្រុស, ' as បានរៀបរាប់ at ការងារ 38: 31, 32? - វ៉។ អេស។ ជាថ្មី យ៉ក។
អ្នកខ្លះចាត់ទុកគុណសម្បត្តិគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ចំពោះក្រុមតារានិករទាំងនេះឬក្រុមផ្កាយហើយផ្អែកលើមូលដ្ឋានបែបនេះបន្ទាប់មកពួកគេផ្តល់ការបកស្រាយជាលក្ខណៈឯកជននៃការងារ 38: 31, 32 ដែលធ្វើឱ្យអ្នកស្តាប់ភ្ញាក់ផ្អើល។ ទស្សនៈរបស់ពួកគេមិនតែងតែល្អពីទស្សនៈវិស័យតារាសាស្ត្រទេហើយនៅពេលមើលតាមព្រះគម្ពីរពួកគេមិនមានមូលដ្ឋានគ្រឹះទេ។
គុណលក្ខណៈខ្លះ…? ការបកស្រាយឯកជន…?! ចូអេហ្វរូធើហ្វឺតប្រធានសមាគមប៉មយាមខាងព្រះគម្ពីរនិងខិត្ដប័ណ្ណគឺជាសមាជិកខ្លះ។ ហើយប្រសិនបើទាំងនេះជា“ ការបកស្រាយឯកជន” របស់គាត់ហេតុអ្វីបានជាពួកគេត្រូវបានចេញផ្សាយជាសាធារណៈនៅក្នុងសៀវភៅដែលបានរក្សាសិទ្ធិបោះពុម្ពផ្សាយនិងចែកចាយដោយសង្គមរបស់យើង។
នេះប្រហែលជាគំរូដ៏អាក្រក់បំផុតនៃការស្តីបន្ទោសចំពោះការផ្លាស់ប្តូរការបង្រៀនដែលបោះបង់ចោលគឺមិនមានអ្វីប្លែកទេ។ យើងមានប្រវតិ្តសាស្រ្តយូរអង្វែងនៃការប្រើឃ្លាដូចជា“ អ្នកខ្លះបានគិត”“ វាត្រូវបានគេជឿ”“ វាត្រូវបានគេណែនាំ” នៅពេលវាគ្រប់ពេលដែលយើងជាអ្នកដែលគិតការជឿនិងណែនាំ។ យើងលែងស្គាល់អ្នកណាដែលសរសេរអត្ថបទជាក់លាក់មួយប៉ុន្តែយើងដឹងថាគណៈអភិបាលទទួលខុសត្រូវចំពោះអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយ។
យើងទើបតែបានផ្សព្វផ្សាយការយល់ដឹងថ្មីអំពីជើងរបស់ដីឥដ្ឋនិងដែកនៃសុបិនរបស់នេប៊ូក្នេសា។ លើកនេះយើងមិនបន្ទោសទេ។ នៅពេលនេះយើងមិនបាននិយាយពីការបង្រៀនពីមុនរបស់យើងទាល់តែសោះ - យ៉ាងហោចណាស់មានបីយ៉ាងដែលមានផ្ទាំងក្រដាសពីរ។ ការអានអត្ថបទថ្មីនឹងឈានដល់ការសន្និដ្ឋានថាយើងមិនដែលយល់ពីអត្ថន័យនៃធាតុព្យាករណ៍នេះពីមុនទេ។
តើការទទួលស្គាល់ដោយត្រង់និងត្រង់ពិតជាអាចធ្វើឱ្យខូចខាតដល់ជំនឿនៃឋានៈនិងឯកសារដែរឬទេ? បើដូច្នេះហេតុអ្វីមានឧទាហរណ៍ជាច្រើនក្នុងបទគម្ពីរ? អ្វីដែលទំនងជានោះគឺថាការ a ការសុំទោសដោយស្មោះពីការបំភាន់ពួកយើងដោយសារតែការយល់ស្របប៉ុន្តែការរំពឹងទុករបស់មនុស្សទាំងអស់នឹងទៅជាផ្លូវដ៏វែងមួយដើម្បីស្តារជំនឿដែលបាត់បង់ចំពោះអ្នកដែលដឹកនាំ។ យ៉ាងណាមិញយើងនឹងធ្វើតាមគំរូនៃភាពស្មោះត្រង់ភាពរាបទាបនិងពន្លឺដែលបានកំណត់ដោយអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ពីបុរាណ។
ឬតើយើងកំពុងស្នើថាយើងមានផ្លូវល្អប្រសើរជាងអ្វីដែលបានចែងក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ?
