តើអ្នកណាពិតជាខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា? »។
នៅក្នុង ទំព័រមុនសមាជិកវេទិកាមួយចំនួនបានផ្តល់ការយល់ដឹងដ៏មានតម្លៃលើប្រធានបទនេះ។ មុនពេលផ្លាស់ទៅមុខវិជ្ជាផ្សេងទៀតវាហាក់ដូចជាមានប្រយោជន៍ក្នុងការសង្ខេបធាតុសំខាន់ៗនៃការពិភាក្សានេះ។
សូមចាប់ផ្តើមដោយអានកំណត់ហេតុចុងក្រោយនៃរឿងប្រៀបប្រដូចដូចដែលបានផ្ដល់ដោយលូកា។ យើងបានបញ្ចូលបរិបទមួយចំនួនក៏ដូចជាជំនួយបន្ថែមដើម្បីស្វែងយល់។
ប្រស្នាជាមួយបរិបទ
(លូកា 12: 32-48) «កុំខ្លាចអីក្រុមដ៏តូចរបស់ខ្ញុំអើយ! ព្រះបិតារបស់អ្នកសព្វព្រះហឫទ័យប្រទានព្រះរាជ្យមកអោយអ្នកហើយ។ 33 លក់របស់ដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកនិងផ្តល់អំណោយនៃសេចក្តីមេត្តា។ ចូរយកកាបូបសម្រាប់ខ្លួនអ្នកដែលមិនដែលសៅហ្មងជាសម្បត្ដិដែលមិនចេះសាបសូន្យនៅលើមេឃជាកន្លែងដែលចោរមិនអាចចូលទៅជិតនិងដង្កូវស៊ី។ 34 ដ្បិតទ្រព្យសម្បត្ដិអ្នកនៅកន្លែងណាចិត្ដរបស់អ្នកក៏នៅកន្លែងនោះដែរ។
៣៥ «ត្រូវ ឲ្យ ចង្កេះរបស់អ្នករាល់គ្នាបានភ្លឺហើយចង្កៀងរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងឆេះអស់ ៣៦ ហើយអ្នករាល់គ្នា ធ្វើដូចបុរសដែលកំពុងរង់ចាំម្ចាស់ពេលវិលត្រឡប់មកវិញ ពីអាពាហ៍ពិពាហ៍, ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់មកដល់និងគោះពួកគេអាចបើកឱ្យគាត់នៅពេលតែមួយ។ ៣៧ ខ្ញុំបម្រើទាំងនោះមានសុភមង្គលហើយ! ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាព្រះអង្គនឹងអោយគេអង្គុយនៅតុហើយព្រះអង្គនឹងយាងទៅរួមតុជាមួយគេ។ 37 និង បើគាត់ទៅដល់នាឡិកាទីពីរទោះបីនៅទីបីក៏ដោយហើយរកឃើញពួកគេដូច្នេះពួកគេសប្បាយចិត្តណាស់! 39 អ្នករាល់គ្នាដឹងហើយថាបើម្ចាស់ផ្ទះដឹងចោរចូលមកប្លន់ថ្មើរណាគាត់នឹងមិនបណ្ដោយអោយវាចូលមកក្នុងផ្ទះគាត់បានឡើយ។ ៤០ អ្នកក៏ត្រូវត្រៀមខ្លួនដែរពីព្រោះ នៅមួយម៉ោងដែលអ្នកមិនគិតថាកូនមនុស្សនឹងមក"។
41 បន្ទាប់មក ពេត្រុសបាននិយាយថា៖ «លោកម្ចាស់តើលោកកំពុងនិទានរឿងនេះប្រាប់យើងឬក៏យើងទាំងអស់គ្នាដែរ? » 42 និង ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលថា៖ «តើអ្នកណាជាអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់តើអ្នកចេះពិចារណាដែលម្ចាស់នឹងតែងតាំង ឲ្យ មើលឆ្មាំគុកដើម្បី ឲ្យ ពួកគេផ្គត់ផ្គង់អាហារដល់ពួកគេតាមត្រូវពេលឬទេ? 43 ខ្ញុំបម្រើនោះមានសុភមង្គលហើយ! ប្រសិនបើម្ចាស់មកដល់ហើយឃើញថាគាត់កំពុងធ្វើដូច្នេះ។ 44 ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាម្ចាស់មុខជាផ្ទុកផ្ដាក់អោយគាត់មើលខុសត្រូវលើទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងប៉ុន្មានរបស់គាត់។ 45 ផ្ទុយទៅវិញបើអ្នកបំរើណាមានចិត្ដថា "ម្ចាស់ខ្ញុំក្រមកដល់ណាស់" ហើយគាត់នឹងវាយអ្នកបំរើទាំងប្រុសទាំងស្រីឯទៀតៗហើយស៊ីផឹកស្រវឹង។ 46 ម្ចាស់មិនដែលរំពឹងលើគាត់ហើយក្នុងមួយម៉ោងដែលគាត់មិនដឹងគាត់នឹងដាក់ទោសគាត់ដោយភាពធ្ងន់ធ្ងរបំផុតហើយតែងតាំងគាត់ជាចំណែកមួយជាមួយអ្នកដែលមិនស្មោះត្រង់។ 47 បាវបម្រើនោះដែលយល់ពីឆន្ទៈរបស់ម្ចាស់គាត់តែមិនបានត្រៀមខ្លួនឬធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់គាត់នឹងត្រូវវាយនឹងរំពាត់ជាច្រើន។ 48 ប៉ុន្តែអ្នកដែលមិនយល់ហើយធ្វើអ្វីៗដែលសមនឹងជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនឹងត្រូវគេវាយនឹងតិច។ បើគេអោយអ្វីច្រើនទៅអ្នកណាគេនឹងទារពីអ្នកនោះវិញច្រើនដែរ។ ហើយអ្នកណាដែលទទួលបន្ទុកច្រើនគេនឹងទារច្រើនជាងធម្មតាពីគាត់។
ការដោះស្រាយជាមួយនឹងការបកស្រាយជាផ្លូវការរបស់យើង
អ្នកនឹងឃើញថាលោកយេស៊ូកំពុងលើកទឹកចិត្ដអ្នកស្ដាប់របស់លោក ឲ្យ បន្ដប្រព្រឹត្ដ។ គាត់និយាយពីលទ្ធភាពដែលការមកដល់របស់គាត់អាចនឹងត្រូវពន្យារពេល។ (“ ប្រសិនបើគាត់ទៅដល់នាឡិកាទីពីរទោះបីនៅម៉ោងទី ៣ …”) យ៉ាងណាក៏ដោយពួកគេនឹងសប្បាយចិត្តប្រសិនបើគាត់ឃើញថាពួកគេធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់គាត់នៅពេលមកដល់។ បន្ទាប់មកគាត់សង្កត់ធ្ងន់ថាការមកដល់របស់កូនមនុស្សនឹងដូចជាចោរប្លន់។
ឆ្លើយតបនឹងបញ្ហានេះលោកពេត្រុសសួរទៅកាន់អ្នកណាដែលព្រះយេស៊ូវចង់សំដៅទៅ។ សំរាប់ពួកគេរឺសំរាប់ទាំងអស់គ្នា? ចូរកត់សំគាល់ថាព្រះយេស៊ូវមិនឆ្លើយសំនួរទេ។ ផ្ទុយទៅវិញលោកបានលើកឧទាហរណ៍មួយទៀតដល់ពួកគេប៉ុន្តែឧទាហរណ៍មួយទាក់ទងនឹងទីមួយ។
ជាផ្លូវការយើងអះអាងថាព្រះយេស៊ូវបានមកដល់នៅឆ្នាំ ១៩១៨។ ប្រសិនបើអ្នកយកចិត្តទុកដាក់ស្រាវជ្រាវនេះ បណ្ណាល័យប៉មយាមអ្នកនឹងឃើញថាយើងមិនមានការគាំទ្រខាងព្រះគម្ពីរសំរាប់កាលបរិច្ឆេទនេះទេ។ វាផ្អែកទាំងស្រុងលើការរំពឹងទុក។ នោះមិនមែនមានន័យថាវាខុសនោះទេ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយដើម្បីបញ្ជាក់វាយើងត្រូវតែរកកន្លែងផ្សេងទៀតដើម្បីជាភស្តុតាង។ នៅក្នុងបរិបទនៃរឿងប្រៀបប្រដូចនេះការមកដល់នៃកូនមនុស្សមិនត្រូវបានគេស្គាល់ចំពោះអ្នកស្តាប់របស់គាត់ទេហើយលើសពីនេះទៅទៀតវានឹងមានរយៈពេលមួយម៉ោងដែលពួកគេ«មិននឹកស្មានដល់»។ យើងបានព្យាករណ៍ពីការមកដល់របស់ព្រះគ្រីស្ទនៅឆ្នាំ ១៩១៤ ក្នុងរយៈពេលជាង ៤០ ឆ្នាំមុនព្រឹត្តិការណ៍នេះកើតឡើង។ យើងប្រាកដជាគិតថាឆ្នាំ ១៩១៤ ទំនងជា។ ដូច្នេះដើម្បី ឲ្យ ពាក្យរបស់លោកយេស៊ូក្លាយជាការពិតយើងត្រូវសន្និដ្ឋានថាលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីការមកដល់មួយទៀត។ បេក្ខជនតែមួយគត់ដែលនៅសល់គឺការមកដល់របស់គាត់នៅមុនពេលសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន។ ការពិតតែមួយនេះគួរតែគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យើងដើម្បីបោះបង់ការយល់ដឹងបច្ចុប្បន្នរបស់យើងថាមិនពិត។
ដោយសារយើងសន្និដ្ឋានថាខ្ញុំបម្រើជាវណ្ណៈបុគ្គលហើយវណ្ណៈនេះត្រូវបានវិនិច្ឆ័យនៅឆ្នាំ ១៩១៨ ដោយលោកយេស៊ូហើយបន្ទាប់មកបានមើលការខុសត្រូវលើទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងអស់របស់លោកយើងត្រូវសួរខ្លួនយើងថាតើបីថ្នាក់ផ្សេងទៀតបានទៅជាយ៉ាងណា? តើមានភស្ដុតាងអ្វីដែលបង្ហាញថាក្រុមទាសករទាសករអាក្រក់ត្រូវបានដាក់ទណ្ឌកម្មហើយដូចអ្វីដែលស្របគ្នានៅក្នុងម៉ាថាយបានចង្អុលបង្ហាញនោះបានយំនិងសង្កៀតធ្មេញអស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ? លើសពីនេះទៀតតើអ្វីទៅជាអត្តសញ្ញាណនៃក្រុមទាសករដែលទទួលបានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលជាច្រើននិងក្រុមទាសករផ្សេងទៀតដែលមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលតិចតួច? តើព្រះយេស៊ូទាំងពីរបានដាក់ទណ្ឌកម្មយ៉ាងដូចម្តេចទៅនឹងវណ្ណៈទាំងពីរនេះ? ដោយសារនេះជាប្រវត្ដិសាស្ដ្រនិងជិតមួយរយឆ្នាំក្នុងអតីតកាលយើងគួរដឹងច្បាស់ថាអ្នកណាជាបាវបំរើទាំងបីនាក់ទៀតដែលជាអ្នកបំរើនិងរបៀបដែលព្រះយេស៊ូបានដោះស្រាយ។ តើចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនោះមិនអាចឃើញច្បាស់យ៉ាងច្បាស់សម្រាប់គ្រីស្ទានគ្រប់គ្នាយ៉ាងដូចម្តេច?
ការយល់ដឹងជំនួស
ការពិតដ៏សាមញ្ញគឺថាយើងមិនអាចដឹងច្បាស់ថាតើអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ឬខ្ញុំបម្រើបីនាក់ផ្សេងទៀតជានរណាទេ។ ព្រះគម្ពីរបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាពួកគេនឹងត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាលទ្ធផលនៃការមកដល់និងការជំនុំជំរះជាបន្តបន្ទាប់ដោយចៅហ្វាយរបស់ពួកគេ។ យើងអាចក្រឡេកមើលជុំវិញឥឡូវនេះដើម្បីមើលថាតើអ្នកណាកំពុងផ្តល់អាហារឱ្យយើងហើយទាញការសន្និដ្ឋានខ្លះប៉ុន្តែតើមានលទ្ធភាពច្រើនទេ? តើវាជាគណៈអភិបាលទេ? ប៉ុន្តែនោះមានន័យថាពួកគេតែម្នាក់ឯងនឹងត្រូវបានតែងតាំងលើទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់ចៅហ្វាយនាយ? តើវាជាសំណល់នៃអ្នកចាក់ប្រេងតាំងនៅលើផែនដីទេ? យើងមិនអាចបញ្ចុះតម្លៃនេះបានទេប៉ុន្តែយើងត្រូវតែឆ្លើយសំនួរថាតើគេចិញ្ចឹមយើងយ៉ាងម៉េចព្រោះពួកគេមិនមានបញ្ចូលអត្ថបទដែលត្រូវបានបោះពុម្ពផ្សាយឬការតុបតែងខ្លួនរបស់គណៈអភិបាលនិងទិសដៅរបស់អង្គការទេ។
ប្រហែលជាទាសករកើតចេញពីយើងគ្រប់គ្នាដូចជារឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលប្រើទាសករជាធាតុផ្សំនៃរូបភាព។ វាជាការពិតដែលថាអាហារខាងវិញ្ញាណដែលយើងទទួលទានត្រូវបានផ្សំឡើងបោះពុម្ពនិងចែកចាយស្ទើរតែទាំងស្រុងដោយអ្នកដែលអះអាងថាជាក្រុមចៀមផ្សេងទៀតដែលយើងជឿថាត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអ្នកដែលមានសេចក្តីសង្ឃឹមនៅលើផែនដី។ កម្មវិធីផ្តល់ចំណីអាហារចាប់ផ្តើមនៅថ្នាក់កំពូលជាមួយគណៈអភិបាលហើយពង្រីកដល់អ្នកបោះពុម្ពផ្សាយម្នាក់ៗ។ បងប្អូនស្រីរបស់យើងគឺជាកងទ័ពដ៏ខ្លាំងពូកែក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អ។ ពួកគេចូលរួមចំណែកក្នុងការចែកចាយអាហារខាងវិញ្ញាណ។
តើយើងកំពុងតែណែនាំថាគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់កំពុងតែត្រូវបានគេនិយាយដោយរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ។ នៅពេលដែលយើងម្នាក់ៗនឹងត្រូវវិនិច្ឆ័យដោយព្រះគ្រិស្ដនៅពេលដែលព្រះអង្គបានមកដល់ហើយដាក់ខ្ញុំបំរើម្នាក់ក្នុងចំណោមបាវបួនប្រភេទនេះ? វាគឺជាលទ្ធភាពមួយប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងកំពុងនិយាយគឺយើងមិនអាចដឹងពីការបំពេញនូវពាក្យប្រៀបធៀបដែលព្យាករណ៍នេះបានទេរហូតដល់មានភស្ដុតាងនៅចំពោះមុខយើងនៅពេលការមកដល់របស់លោកគ្រូ។
អាហារសម្រាប់ការគិត។
តើអ្នកណាកំពុងធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ប្រាប់យើងអំពីអត្ដសញ្ញាណនៃខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់? តើវាមិនមែនជាអ្នកដែលអះអាងថាជាទាសករនោះទេឬ? តើអ្នកណាដែលធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថាខ្ញុំបម្រើនេះមានសិទ្ធិអំណាចលើទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងអស់របស់លោកយេស៊ូតាំងពីឆ្នាំ ១៩១៨? ជាថ្មីម្តងទៀតវាជាទាសករខ្លួនឯង។ ដូច្នេះយើងដឹងថាខ្ញុំបម្រើនោះជាអ្នកណាពីព្រោះខ្ញុំបម្រើប្រាប់យើងដូច្នេះ។
នេះជាអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវមានបន្ទូលអំពីការវែកញែកប្រភេទនេះ។
ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើជាបន្ទាល់អំពីខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់នោះសក្ខីភាពរបស់ខ្ញុំមិនពិតទេ។ (ចនស៍ 5: 31)
ខ្ញុំបម្រើមិនអាចធ្វើបន្ទាល់អំពីខ្លួនគាត់បានទេ។ សាក្សីឬភស្តុតាងត្រូវតែមកពីកន្លែងផ្សេង។ ប្រសិនបើរឿងនោះអនុវត្តចំពោះព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅលើផែនដីតើវាត្រូវអនុវត្តចំពោះមនុស្សយ៉ាងដូចម្តេចទៅ?
នៅពេលដែលលោកយេស៊ូមកដល់គាត់នឹងធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថាតើខ្ញុំបម្រើបួននាក់នេះជាអ្នកណា? លទ្ធផលនៃការវិនិច្ឆ័យរបស់គាត់នឹងត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញចំពោះអ្នកសង្កេតការណ៍ទាំងអស់។
ហេតុដូច្នេះសូមកុំឱ្យយើងមានបញ្ហាចំពោះខ្លួនយើងចំពោះការបកស្រាយនៃរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ។ ចូរយើងរង់ចាំដោយអត់ធ្មត់ដោយរង់ចាំការមកដល់នៃព្រះអម្ចាស់របស់យើងហើយក្នុងពេលនេះសូមចងចាំនូវការព្រមានរបស់គាត់ពីលូកា ១២: ៣២-៤៨ និងម៉ាថាយ ២៤: ៣៦-៥១ ហើយខិតខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីលើកស្ទួយផលប្រយោជន៍នៃព្រះរាជាណាចក្រនិងជាអ្នកបំរើ សេចក្ដីត្រូវការរបស់បងប្អូនប្រុសស្រីរហូតដល់ថ្ងៃដែលព្រះយេស៊ូយាងមកក្នុងសិរីល្អនៃព្រះរាជាណាចក្រ។
ការដួលរលំនៃបាប៊ីឡូនដ៏ធំបន្ទាប់មកតម្រូវឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពនៃអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ដូច្នេះយើងសន្និដ្ឋានថាគាត់ត្រូវបានតែងតាំងលើទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ម្ចាស់គាត់ទាំងអស់នៅក្នុង […]
ការសង្កេតពីរបី: ទីមួយនៅយ៉ូហាន ៥:៣១ គួរកត់សំគាល់ថាទឡ្ហីករណ៍របស់ព្រះយេស៊ូគឺថាពួកគេមិនចាំបាច់យកពាក្យរបស់ទ្រង់សំរាប់វាហើយក៏មិនមែនរបស់យ៉ូហានដែលជាអ្នកធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់បញ្ហានោះដែរពីព្រោះពួកគេអាចឃើញរបស់ទ្រង់ ការងារ។ ខ ៣៦ ចែងថា៖ «ប៉ុន្ដែខ្ញុំមានសក្ខីភាពមួយប្រសើរជាងសក្ខីភាពរបស់យ៉ូហានទៅទៀតដ្បិតកិច្ចការដែលព្រះបិតាប្រទានអោយខ្ញុំធ្វើគឺកិច្ចការដែលខ្ញុំធ្វើហើយធ្វើបន្ទាល់អំពីខ្ញុំថាព្រះបិតាបានចាត់ខ្ញុំអោយមក»។ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថា“ ការងារ” របស់អង្គការដែលដឹកនាំដោយជីកាបៃអាចត្រូវបានប្រើដោយយុត្តិធម៌... អានបន្ថែម "
សូមអរគុណចំពោះការយល់ដឹងទាំងនេះជុនជីន។ ខ្ញុំយល់ស្របនឹងអ្នកថាកិច្ចការរបស់ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់បង្ហាញអំពីអត្តសញ្ញាណរបស់វា។ ចំណុចដែលខ្ញុំចង់ប្រើយ៉ូហាន ៥:៣១ គឺថាយើងមិនអាចទទួលយកការបង្រៀនបច្ចុប្បន្នដោយផ្អែកលើគុណសម្បត្តិរបស់ខ្លួនបានទេពីព្រោះអ្នកដែលប្រាប់យើងថាខ្ញុំបម្រើណាក៏ជាទាសករដែរ។ ដូច្នេះដូចដែលអ្នកបានចង្អុលបង្ហាញត្រឹមត្រូវគឺត្រូវការជាចាំបាច់។ សាក្សីខាងក្រៅ។ ស្របតាមបរិបទនៃពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូកិច្ចការដែលសម្គាល់ខ្ញុំបម្រើនឹងធ្វើជាសាក្សីនោះ។ ដោយហេតុថាទាំងម៉ាថាយនិងលូកាបង្ហាញថាកិច្ចការទាំងនោះនឹងមានផ្គត់ផ្គង់ដល់ផ្ទះយើងត្រូវការ... អានបន្ថែម "