តើយើងជិតឈានដល់ចំនុចកំពូលហើយឬនៅ?

មានព្រឹត្តិការណ៍គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ថ្មីៗដែលថ្មីៗនេះត្រូវបានគេបំបែកដាច់ដោយឡែកប្រហែលជាមិនមានន័យច្រើនទេប៉ុន្តែជារួមដែលកំពុងចង្អុលបង្ហាញនិន្នាការដែលគួរឱ្យរំខាន។
កម្មវិធីសន្និបាតប្រចាំមណ្ឌលឆ្នាំចុងក្រោយនៃកម្មវិធីនេះមានផ្នែកមួយដែលមានការបង្ហាញដែលអ្នកចាស់ទុំបានជួយបងប្រុសម្នាក់ដែលមានការពិបាកក្នុងការយល់អំពីការបង្រៀនថ្មីៗរបស់យើងទាក់ទងនឹង“ មនុស្សជំនាន់នេះ” ។ - Mt 24: 34 ។ អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺថាប្រសិនបើយើងមិនយល់ពីអ្វីដែលយើងគួរតែទទួលយកវាជាការពិតព្រោះវាមានតាមរយៈ“ បណ្តាញដែលបានចាត់តាំងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា” ។
មានការធ្វើតាមការពង្រឹងគំនិតនេះនៅខែមេសាទី 15, 2012 ប៉មយាម នៅក្នុងអត្ថបទ“ ក្បត់នឹងសញ្ញាសំគាល់នៃដង” ។ នៅទំព័រទី ១០ វគ្គ ១០ និង ១១ នៃអត្ថបទនោះចំណុចសំខាន់គឺថាការសង្ស័យលើចំណុចខ្លះដែលបានធ្វើឡើងដោយ«អ្នកបម្រើស្មោះត្រង់»គឺស្មើនឹងការសង្ស័យអ្វីដែលព្រះយេស៊ូបង្រៀន។
ពីរបីខែក្រោយមកនៅឯសន្និបាតប្រចាំតំបន់នៃឆ្នាំនេះនៅរសៀលថ្ងៃសុក្រដែលមានចំណងជើងថា«ជៀសពីការល្បងលព្រះយេហូវ៉ាក្នុងចិត្ដ»នោះយើងបានត្រូវគេប្រាប់ថាសូម្បីតែការគិតថាការបង្រៀនពីខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់គឺមិនត្រឹមត្រូវក៏ដោយការដាក់ព្រះយេហូវ៉ាទៅលើ សាកល្បង។
ឥឡូវនេះកម្មវិធីសន្និបាតប្រចាំឆ្នាំនៃសេវាកម្មនេះមានផ្នែកមួយដែលមានចំណងជើងថា“ រក្សាអាកប្បកិរិយាខាងផ្លូវចិត្តនេះ - ស្មារតីតែមួយ” ។ ការប្រើប្រាស់ ១ ​​កូ។ ១:១០ អ្នកថ្លែងបាននិយាយថា 'យើងមិនអាចយកគំនិតផ្ទុយពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបានឡើយ ចំពោះអ្នកដែលមាននៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើង'។ សេចក្តីថ្លែងការដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលនេះគឺជាការដាក់នូវអ្វីដែលយើងបានបោះពុម្ភផ្សាយដែលស្រដៀងនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ ក្នុងករណីដែលអ្នកគិតថាពាក្យទាំងនេះគ្រាន់តែជាសំដីរបស់វាគ្មិនខ្ញុំបានត្រួតពិនិត្យជាមួយអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលហើយគាត់បានបញ្ជាក់ថាពាក្យនេះបានមកពីគ្រោងបោះពុម្ពចេញពីគណៈអភិបាល។ តើយើងបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីធ្វើអ្វីដែលយើងបង្រៀននៅក្នុងប្រកាសផ្សាយរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះដែលបានបណ្ដាល ឲ្យ សរសេរទេ? គួរឱ្យកត់សម្គាល់វាហាក់ដូចជាអញ្ចឹង។
នៅពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍ឬដែលខ្ញុំបានចូលរួមជារាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាខ្ញុំមិនដែលឃើញនិន្នាការដូចនេះទេ។ តើនេះជាការឆ្លើយតបទៅនឹងការមិនសប្បាយចិត្តរបស់មនុស្សជាច្រើនដោយសារការបរាជ័យនៃការព្យាករណ៍ពីមុន? តើគណៈអភិបាលមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមានអំណាចដើម្បីបកស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជំនួសយើងទេ? តើមានមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃបងប្អូនប្រុសស្រីដែលកំពុងបង្ហាញការមិនជឿទុកចិត្តដោយស្ងាត់ស្ងៀមហើយមិនព្រមទទួលយកអ្វីដែលត្រូវបានបង្រៀនដោយងងឹតងងល់ទេ? គេអាចឈានដល់ការសន្និដ្ឋាននេះដោយពិចារណាថាផ្នែកសន្និបាតសៀគ្វីដែលបានរៀបរាប់ថ្មីៗនេះអំពាវនាវឱ្យមានបទសម្ភាសន៍ជាមួយ“អែលឌើរយូរ ដែលពីអតីតកាលបានរកឃើញការពន្យល់ព្រះគម្ពីរជាក់លាក់ (ឬការណែនាំពីអង្គការ) ពិបាកយល់ឬទទួលយក។ យកចេញពីសេចក្តីណែនាំគ្រោងទៅអ្នកនិយាយ]
គិតអំពីអ្វីដែលមានន័យថា។ សៀគ្វីជាមធ្យមមានក្រុមជំនុំចំនួន 20 ដល់ 22 ។ តោះសន្មតថាជាមធ្យមនៃអែលឌើរ 8 ក្នុងមួយក្រុមជំនុំទោះបីជាវាខ្ពស់ក៏ដោយនៅក្នុងប្រទេសជាច្រើន។ នោះផ្តល់ឱ្យយើងនៅកន្លែងណាមួយរវាង 160 ដល់ 170 អែលឌើរ។ ក្នុងចំណោមនោះតើមានប៉ុន្មាននាក់ដែលនឹងត្រូវពិចារណា រយៈពេលយូរ អែលឌើរ? សូមឱ្យមានចិត្តល្អហើយនិយាយទីបី។ ដូច្នេះក្នុងការធ្វើកិច្ចការនេះពួកគេត្រូវតែជឿថាភាគរយដ៏សំខាន់នៃបងប្អូនទាំងនេះមានការសង្ស័យយ៉ាងខ្លាំងអំពីការបកស្រាយព្រះគម្ពីរជាផ្លូវការមួយចំនួន។ តើមាន«តេឡេមិថិនឌ័រដែលសង្ស័យ»ទាំងនេះប៉ុន្មាននាក់ដែលនឹងឡើងជិះលើវេទិកាដំឡើងសៀគ្វីហើយបង្ហាញការសង្ស័យរបស់ពួកគេ? ត្រូវប្រាកដថាជាលេខតូចជាងនេះ។ ដូច្នេះគណៈអភិបាលត្រូវតែមានអារម្មណ៍ថាចំនួននៃចំនួននោះមានច្រើនល្មមដែលអាចអនុញ្ញាតឱ្យសៀគ្វីនីមួយៗរកបេក្ខជនយ៉ាងតិចម្នាក់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយដើម្បីឆ្លងកាត់ដំណើរការនេះពួកគេក៏ត្រូវតែមានអារម្មណ៍ថាមានបងប្អូនប្រុសស្រីមួយចំនួនធំនៅក្នុងសៀគ្វីនីមួយៗកំពុងមានហេតុផលតាមរបៀបនេះ។
ឥឡូវគួរកត់សំគាល់ថាថូម៉ាសបានសង្ស័យនៅពេលគាត់មិនគួរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយព្រះយេស៊ូនៅតែផ្ដល់ភស្ដុតាង ឲ្យ គាត់។ គាត់មិនបានស្ដីបន្ទោសបុរសនោះដោយសារគាត់មានការសង្ស័យ។ គាត់មិនបានទាមទាររបស់ថូម៉ាសថាគាត់ជឿដោយសាមញ្ញទេពីព្រោះព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលដូច្នេះ។ នេះជារបៀបដែលព្រះយេស៊ូបានដោះស្រាយការសង្ស័យ - ទ្រង់បានបង្ហាញភស្ដុតាងបន្ថែមថែមទៀត។
ប្រសិនបើអ្វីដែលអ្នកកំពុងបង្រៀនគឺផ្អែកលើអង្គហេតុដ៏រឹងមាំ។ ប្រសិនបើអ្វីដែលអ្នកកំពុងបង្រៀនអាចត្រូវបានបង្ហាញពីបទគម្ពីរ។ បនាប់មកអ្នកមិនចាំបាច់តវាធ្ងន់ឡើយ។ អ្នកគ្រាន់តែអាចបង្ហាញដល់អ្នកប្រឆាំងណាម្នាក់អំពីភាពត្រឹមត្រូវនៃបុព្វហេតុរបស់អ្នកដោយការការពារតាមបទគម្ពីរ។ (១ ពេ។ ៣:១៥) ផ្ទុយទៅវិញប្រសិនបើអ្នកមិនអាចបង្ហាញនូវអ្វីដែលអ្នកកំពុងស្នើសុំឱ្យអ្នកដទៃជឿអ្នកត្រូវប្រើវិធីផ្សេងទៀតដើម្បីទទួលបាននូវការអនុលោមតាមវិធីសាស្ត្រគ្រីស្ទសាសនា។
គណៈអភិបាលកំពុងតែចេញសេចក្តីបង្រៀនដែលពុំមានមូលដ្ឋានគ្រឹះបទគម្ពីរណាមួយត្រូវបានផ្តល់អោយ (ការយល់ដឹងចុងក្រោយបង្អស់របស់ ម។ 24: 34 ។ និង ម។ 24: 45-47 ។ គឺមានតែឧទាហរណ៍ពីរ) ហើយដែលមើលទៅដូចជាផ្ទុយនឹងបទគម្ពីរ។ ទោះយ៉ាងណាយើងត្រូវបានគេប្រាប់អោយជឿដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ។ យើងត្រូវបានគេប្រាប់ថាការមិនទទួលយកអាចជាការសង្ស័យលើព្រះបន្ទូលដ៏បំផុសរបស់ព្រះ។ សំខាន់យើងត្រូវបានគេប្រាប់ថាបើយើងមិនជឿយើងធ្វើបាប។ សម្រាប់មនុស្សដែលមានការសង្ស័យគឺអាក្រក់ជាងអ្នកដែលគ្មានជំនឿ។ (១ ធី។ ៥: ៨)
អ្វីដែលចម្លែកជាងនេះអំពីស្ថានភាពនេះគឺថាវាត្រូវបានជំទាស់ដោយការបោះពុម្ពផ្សាយដែលយើងត្រូវបានប្រាប់ឱ្យជឿដូចជាពួកគេជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ ជាឧទាហរណ៍សូមយកអត្ថបទដ៏ល្អនេះនៅក្នុងទស្សនាវដ្តីថ្ងៃទី ១ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ២០១២ ប៉មយាម ចំណងជើងថា“ តើជំនឿខាងសាសនាគឺជាមនោសញ្ចេតនារំជួលចិត្តឬ?” ខណៈពេលដែលធ្វើឱ្យមានចំណុចល្អនិងមានហេតុផលជាច្រើនវាច្បាស់ណាស់ថាអត្ថបទត្រូវបានសំដៅទៅលើអ្នកដែលកាន់សាសនាមិនពិត។ ការសន្មតជាមុនរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាភាគច្រើនគឺថាយើងកំពុងតែអនុវត្តនូវអ្វីដែលអត្ថបទបានបង្រៀនដែលជាហេតុធ្វើអោយយើងស្ថិតនៅក្នុងសេចក្តីពិត។ ប៉ុន្តែតោះយើងព្យាយាមពិចារណាចំណុចទាំងនេះដោយមិនលំអៀងនិងបើកចំហរតើយើងត្រូវទេ? ចាំមើលថាតើពួកគេគ្រាន់តែអនុវត្តចំពោះយើងរាល់ដងដូចដែលពួកគេធ្វើចំពោះនរណាម្នាក់នៅក្នុងសាសនាមិនពិត។

"ឈើច្រត់អារម្មណ៍គឺជាទម្រង់នៃការបញ្ឆោតខ្លួនឯងដែលបណ្តាលឱ្យមនុស្សម្នាក់ព្រងើយកន្តើយនឹងការពិតហើយរារាំងគាត់ពីហេតុផលសមហេតុផល។ " (Par ។ 1)

ពិតណាស់យើងនឹងមិនចង់គាំទ្រខ្លួនយើងនៅលើឈើច្រត់ដែលរំជើបរំជួលដែលនឹងធ្វើឱ្យយើងព្រងើយកន្តើយនឹងការពិតនិងរារាំងយើងពីហេតុផលឡូជីខល។ ដូច្នេះប្រសិនបើយើងវែកញែកលើការបង្រៀនថ្មីពីគណៈអភិបាលហើយឃើញថាវាមិនសមហេតុផលទេតើយើងគួរធ្វើអ្វីតាមមាត្រានេះ។ ជាក់ស្តែងការទទួលយកវាយ៉ាងណាក៏ដោយនឹងជាការមិនអើពើនឹងការពិត។ ប៉ុន្ដែនេះមិនមែនជាអ្វីដែលយើងបានត្រូវប្រាប់ ឲ្យ ធ្វើទេមែនទេ?

អ្នកខ្លះមានជំនឿស្មើនឹងភាពល្ងង់ខ្លៅ។ ពួកគេនិយាយថាមនុស្សដែលងាកទៅរកជំនឿមិនចង់គិតពីខ្លួនឯងទេឬទុកឱ្យភស្តុតាងពិបាកមានឥទ្ធិពលលើជំនឿរបស់ពួកគេ។ ការសង្ស័យបែបនេះបង្ហាញថាអ្នកដែលមានជំនឿសាសនាខ្លាំងមិនអើពើនឹងការពិត។ "(Par ។ 2)

យើងមិនអាចមើលងាយបានទេមែនទេ? យើងមិនមែនជាប្រភេទដែល not មិនចង់គិតសម្រាប់ខ្លួនយើង› ហើយយើងក៏នឹងមិនអើពើនឹង evidence ភ័ស្តុតាងរឹង that ដែលអាចជះឥទ្ធិពលដល់ជំនឿរបស់យើងដែរ។ ការវែកញែកនេះមានមូលដ្ឋានលើបណ្ដាំរបស់ព្រះហើយគណៈអភិបាលកំពុងប្រើអត្ថបទនេះដើម្បីបង្រៀនយើងអំពីសេចក្ដីពិតនេះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយនៅពេលដំណាលគ្នាពួកគេបង្រៀនយើងថាការគិតឯករាជ្យគឺជាលក្ខណៈមិនល្អ។ ឯករាជ្យពីអ្វីឬនរណា? ព្រះយេហូវ៉ា? បន្ទាប់មកយើងមិនអាចយល់ស្របបន្ថែមទៀតទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយផ្អែកលើការវិវឌ្ឍន៍ថ្មីៗដែលបានចុះបញ្ជីខាងលើវានឹងលេចឡើងថាការគិតដោយឯករាជ្យពីគណៈអភិបាលគឺជាអ្វីដែលពួកគេមាន។

គម្ពីរមានច្រើនដែលត្រូវនិយាយអំពីជំនឿ។ ទោះយ៉ាងណាគ្មានការលើកទឹកចិត្តណាដែលជំរុញអោយយើងក្លាយជាមនុស្សល្ងីល្ងើរឺឆោតល្ងង់ឡើយ ហើយក៏មិនអត់អោននឹងភាពខ្ជិលខាងផ្លូវចិត្តដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញវាដាក់ឈ្មោះមនុស្សដែលជឿលើរាល់ពាក្យដែលគេបាន as ថាគ្មានបទពិសោធន៍សូម្បីតែមនុស្សល្ងីល្ងើ។ (សុភាសិត 14: 15,18) ពិតជាល្ងង់ខ្លៅណាស់ដែលយើងទទួលយកគំនិតមួយថាជាការពិតដោយមិនចាំបាច់ពិនិត្យការពិត! នោះគឺដូចជាការបិទបាំងភ្នែករបស់យើងហើយព្យាយាមឆ្លងកាត់ផ្លូវដ៏មមាញឹកមួយដោយសារតែមានគេប្រាប់យើង ឲ្យ ធ្វើវា។ ” (Par ។ 3)

នេះជាដំបូន្មានល្អបំផុត។ ជាការពិតវាគួរតែជា។ នេះជាឱវាទដែលដកស្រង់ចេញពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ប៉ុន្ដែប្រភពដែលកំពុងណែនាំយើងនៅទីនេះកុំ ឲ្យ «ជឿលើគ្រប់ពាក្យទាំងអស់»ក៏កំពុងតែប្រាប់យើងនៅកន្លែងផ្សេងទៀតដែរថាយើងមិនត្រូវសង្ស័យពាក្យណាមួយដែល down ចេញពីគណៈអភិបាលតាមរយៈការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើងឡើយ។ ពួកគេបង្រៀនយើងនៅទីនេះពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះថា“ មនុស្សដែលគ្មានបទពិសោធន៍និងមនុស្សល្ងីល្ងើ” ជឿជាក់លើគ្រប់ពាក្យដែលគេបាន, ប៉ុន្តែពួកគេក៏ទាមទារឱ្យយើងជឿអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេនិយាយទោះបីជាយើងមិនអាចរកឃើញភស្តុតាងក៏ដោយ។ តាមពិតដូចដែលយើងបានបង្ហាញម្តងហើយម្តងទៀតនៅក្នុងវេទិកានេះភ័ស្តុតាងជារឿយៗផ្ទុយពីអ្វីដែលយើងកំពុងបង្រៀនតែយើងមិនអើពើនឹងតថភាពនោះហើយគ្រាន់តែជឿប៉ុណ្ណោះ។

«ជាជាងលើកទឹកចិត្ដជំនឿខ្វាក់ព្រះគម្ពីរដាស់តឿនយើង ឲ្យ រក្សាភ្នែករបស់យើង ឲ្យ នៅដដែល ដើម្បីកុំឲ្យ យើងវង្វេង។ (ម៉ាថាយ ១៦: ៦) យើងរក្សាភ្នែករបស់យើងដោយប្រើ«សមត្ថភាពរិះគិត»របស់យើង។ (រ៉ូម ១២: ១) ព្រះគម្ពីរបង្ហាត់បង្រៀនយើង ឲ្យ វែកញែកទៅលើភស្តុតាងនិងឈានដល់ការសន្និដ្ឋានដែលមានមូលដ្ឋានលើហេតុការណ៍ពិត»។ (វគ្គ ៤)

សូមនិយាយប្រយោគចុងក្រោយឡើងវិញ៖ ព្រះគម្ពីរបង្ហាត់បង្រៀនយើង ឲ្យ វែកញែកលើភ័ស្តុតាងនិងឈានដល់ការសន្និដ្ឋានត្រឹមត្រូវដែលផ្អែកលើអង្គហេតុ។  វាបណ្តុះបណ្តាលយើង!  មិនមែនក្រុមបុគ្គលដែលប្រាប់យើងពីអ្វីដែលត្រូវជឿនោះទេ។ ព្រះគម្ពីរបង្ហាត់យើង។ ព្រះយេហូវ៉ា តម្រូវឲ្យ យើងម្នាក់ៗពិចារណាលើភស្ដុតាងនិងធ្វើការសន្និដ្ឋានយ៉ាងត្រឹមត្រូវដោយមិនផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកដទៃទាមទារ ឲ្យ យើងជឿនោះទេប៉ុន្តែផ្អែកលើអង្គហេតុ។

“ នៅក្នុងសំបុត្រមួយទៅកាន់ពួកគ្រីស្ទានដែលរស់នៅក្នុងក្រុងថែស្សាឡូនិចប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តពួកគេអោយចេះជ្រើសរើសអ្វីដែលពួកគេជឿ។ គាត់ចង់ ឲ្យ ពួកគេ«ដឹងគ្រប់ការទាំងអស់» ។— ថែស្សាឡូនីចទី ១ ៥:២១ (វគ្គ ៥)

ប៉ូលបានលើកទឹកចិត្ដគ្រិស្ដសាសនិក ឲ្យ ជ្រើសរើសតែគាត់នៅលើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះតើការណែនាំនេះនឹងមិនត្រឹមត្រូវតាមគោលលទ្ធិរបស់អង្គការយើងដែលមិនអនុញ្ញាតឱ្យយើងជ្រើសរើសការបង្រៀនណាដែលយើងនឹងមិនទទួលយកទេ? ពិតហើយយើងត្រូវតែជឿអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះគម្ពីរបង្រៀន។ មិនមានទឡ្ហីករណ៍អំពីរឿងនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការបកស្រាយរបស់បុរសគឺជាបញ្ហាមួយទៀត។ បទបញ្ញត្តិព្រះគម្ពីរគឺ“ ត្រូវដឹងគ្រប់ការទាំងអស់” ។ ការណែនាំនោះត្រូវបានផ្តល់ដល់គ្រីស្ទបរិស័ទម្នាក់ៗហើយមិនត្រឹមតែចំពោះអ្នកដែលដឹកនាំយើងប៉ុណ្ណោះទេ។ តើយើងម្នាក់ៗ«ធ្វើម៉េច ឲ្យ ប្រាកដ»បាន? តើអ្វីជាស្តង់ដារឬដំបងវាស់ដែលអ្នកត្រូវប្រើ? វាជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះហើយមានតែព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទេ។ យើងប្រើបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បី ធ្វើឲ្យ ប្រាកដថាអ្វីដែលបង្រៀនក្នុងប្រកាសនវត្ថុគឺពិត។ ព្រះគម្ពីរមិនមានបទប្បញ្ញត្តិណាដែលអនុញ្ញាតឱ្យយើងទទួលយកការបង្រៀនរបស់មនុស្សដោយឥតលក្ខខណ្ឌនោះទេ។
ដោយសារអ្វីដែលយើងបានត្រូវបង្រៀនក្នុងអត្ថបទនេះគឺមិនសមហេតុសមផលទេបើនិយាយតិចបំផុតថាយើងនៅតែត្រូវការជំនឿឥតល័ក្ខណ៍ទៅលើសេចក្ដីបង្រៀនរបស់គណៈអភិបាល។ នៅក្នុងអង្គការមួយដែលផ្តល់តម្លៃខ្ពស់ដល់សេចក្តីពិតដែលយើងប្រើវាជាការរចនាឌីជីថូម៉ានេះកំពុងតែមានភាពធុញថប់។ គេអាចសន្មតថាយើងអាចទទួលបាននូវភាពផ្ទុយគ្នាតាមរយៈការគិតនៅក្នុងគំនិតរបស់យើងថាការបង្រៀនរបស់គណៈអភិបាលគឺជាការលើកលែងចំពោះច្បាប់។ បើព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់យើង ឲ្យ ធ្វើអ្វីមួយទោះបីយើងមិនយល់ក៏ដោយ។ ទោះបីវាហាក់ដូចជាផ្ទុយគ្នាឬមិនមានសតិបញ្ញានៅមួយរំពេច (ដូចជាការប៉ះទង្គិចនឹងឈាមនៅពេលដំបូង) យើងធ្វើវាដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមិនអាចខុសបានឡើយ។
ដោយទទួលបានការណែនាំពីគណៈអភិបាលជាមួយនឹងការណែនាំពីព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតយើងបានអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេមានឋានៈជា«ករណីលើកលែងដល់ច្បាប់»។
ប៉ុន្ដែតើគណៈអភិបាលអាចបង្កើតជាមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍និងដោយមានកំណត់ហេតុគួរឱ្យខ្លាចនៃការបកស្រាយដែលមិនបានជោគជ័យអាចយកជំហរដែលមើលទៅមិនសមហេតុសមផលយ៉ាងដូចម្តេច? មូលហេតុគឺថាពួកគេបានយល់ស្របនឹងបណ្តាញទំនាក់ទំនងដែលបានតែងតាំងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ គេជឿថាព្រះយេហូវ៉ាមិនទាក់ទងដោយផ្ទាល់ជាមួយរាស្ដ្ររបស់លោកទេហើយលោកក៏មិនប្រើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដើម្បីធ្វើដូច្នេះដែរតែផ្ទុយទៅវិញបុរសមួយក្រុមកំពុងតែស្ថិតក្នុងខ្សែសង្វាក់នៃការទំនាក់ទំនងនោះ។ តើនេះជាការបង្រៀនព្រះគម្ពីរទេ? វាជាការល្អបំផុតក្នុងការទុកវាសម្រាប់ការប្រកាសមួយទៀត។ ស៊ូទ្រាំក្នុងការនិយាយថាយើងបានបង្កើតឡើងយ៉ាងច្បាស់នៅទីនេះពីបទគម្ពីរនិងពីការបោះពុម្ពផ្សាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង នៅក្រោមកាតព្វកិច្ច ទៅព្រះដើម្បីវែកញែកសម្រាប់ខ្លួនយើង, ធ្វើឱ្យប្រាកដនៃរឿងទាំងអស់, បដិសេធមិនជឿដោយពិការភ្នែកគ្រប់ពាក្យមិនថាតើការរាប់អានប្រភពមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះអាចជា, ពិនិត្យមើលភស្តុតាង, ពិចារណាអង្គហេតុ, និងការសន្និដ្ឋានរបស់យើងផ្ទាល់។ ព្រះគម្ពីរណែនាំយើងកុំ ឲ្យ ជឿលើមនុស្សនិងពាក្យរបស់គេ។ យើងត្រូវមានជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ាតែប៉ុណ្ណោះ។
ឥឡូវនេះយើងម្នាក់ៗត្រូវស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងជាជាងមនុស្ស។ (សកម្មភាព 5: 29)

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។