សប្តាហ៍នេះ ប៉មយាម ការសិក្សាស្រាវជ្រាវចេញថ្ងៃទី ១៥ ខែវិចិ្ឆកាឆ្នាំ ២០១២ គឺ“ អត់ទោសអោយគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេរី” ។ ប្រយោគចុងក្រោយក្នុងវគ្គ ១៦ អានថា៖ «ដូច្នេះអ្វីដែល [គណៈកម្មាធិការវិនិច្ឆ័យ] សម្រេចក្នុងរឿងបែបនេះក្រោយពីបានរកជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈសេចក្ដីអធិស្ឋាននឹងឆ្លុះបញ្ចាំងនូវទស្សនៈរបស់គាត់»។
នេះគឺជាការអះអាងដែលមិនគួរឱ្យជឿក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយ។
អ្នកចាស់ទុំតែងតែអធិដ្ឋានសុំការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ាពេលបម្រើក្នុងគណៈកម្មាធិការវិនិច្ឆ័យ។ ទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺមិនចេះប្រែប្រួលនិងមិនច្របូកច្របល់។ ឥឡូវនេះយើងកំពុងត្រូវបានគេប្រាប់ថាការសម្រេចចិត្តរបស់គណៈកម្មាធិការនឹងឆ្លុះបញ្ចាំងពីទស្សនៈនោះ។ នេះបង្ហាញថាសេចក្តីសម្រេចរបស់គណៈកម្មាធិការយុត្តិធម៌មិនអាចត្រូវបានចោទសួរបានទេពីព្រោះវាឆ្លុះបញ្ចាំងពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ហេតុអ្វីបានជាយើងមានការរៀបចំគណៈកម្មាធិការបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍? អ្វីដែលមានប្រយោជន៍ក្នុងការប្តឹងឧទ្ធរណ៍ចំពោះការសម្រេចចិត្តដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីទស្សនៈរបស់ព្រះ។
ពិតមែនមានភស្ដុតាងជាច្រើនដែលជួនកាលអ្នកចាស់ទុំត្រូវបណ្ដាច់មិត្ដភាពពេលពួកគេគួរស្ដីបន្ទោស។ មានពេលខ្លះដែលមាននរណាម្នាក់ត្រូវបានដោះសាដែលគួរតែត្រូវបានគេបណ្តេញចេញពីក្រុមជំនុំគ្រីស្ទសាសនា។ ក្នុងករណីបែបនេះពួកគេមិនបានសម្រេចចិត្តស្របតាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេទោះបីពួកគេអធិស្ឋានក៏ដោយ។ ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាយើងធ្វើសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដ៏គួរឱ្យស្អប់បែបនេះ?
ការជាប់ទាក់ទងគឺថាប្រសិនបើយើងស្នើថាការសម្រេចចិត្តរបស់គណៈកម្មការយុត្តិធម៌គឺមិនត្រឹមត្រូវទេយើងមិនសាកសួរបុរសទេតែជាព្រះ។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    8
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x