ការសិក្សា WT: វិធីរក្សាទស្សនៈវិជ្ជមាន

[ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមសម្រាប់សប្ដាហ៍នៃខែឧសភាឆ្នាំទី 12, 2014 - w14 3 / 15 ទំ។ 12]

ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមមានលក្ខណៈវិជ្ជមាននិងលើកទឹកចិត្ដមួយទៀតទោះបីផ្នែកខ្លះគឺជាការគ្រប់គ្រងខូចខាតក៏ដោយ។ ដើម្បីបង្ហាញកថាខណ្ឌ 2 ចែងថា៖ «…អ្នកបំរើស្មោះត្រង់របស់ព្រះមួយចំនួនតស៊ូនឹងគំនិតអវិជ្ជមានអំពីខ្លួនឯង។ ពួកគេប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាពួកគេនិងកិច្ចបំរើព្រះយេហូវ៉ាមិនមានតម្លៃចំពោះគាត់ទេ»។
ហេតុអ្វីក៏អញ្ចឹង? ហេតុអ្វីបានជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាច្រើនមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនបានបំពេញបានគ្រប់គ្រាន់? ហេតុអ្វីយើងវាស់តម្លៃរបស់យើងចំពោះព្រះដោយចំនួនម៉ោងដែលយើងលះបង់ក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ? តើមានមនុស្សខុសគ្នាប៉ុន្មានដែលបង្ហាញពីអារម្មណ៍ធ្លាក់ទឹកចិត្តបន្ទាប់ពីមហាសន្និបាតប្រចាំស្រុក? តើការសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើអ្នកដែលត្រួសត្រាយធ្វើឱ្យអ្នកដទៃមានអារម្មណ៍ថាមិនសក្តិសមទេ? អ្នកត្រួសត្រាយត្រូវបានដាក់នៅលើជើងទម្រផ្តល់ការប្រជុំពិសេសការបង្រៀនពិសេសហើយតែងតែត្រូវបានបង្ហាញនៅលើវេទិកាសន្និបាតនិងសន្និបាត។ បងប្អូនស្រីដែលគ្រប់គ្រងចិញ្ចឹមកូនថែរក្សាគ្រួសារផ្គត់ផ្គង់ប្តីនិងនៅតែត្រួសត្រាយត្រូវបានគេសរសើរជាឧទាហរណ៍សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។

តើមានរបាយការណ៍នៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលមាននរណាម្នាក់មានអារម្មណ៍ធ្លាក់ទឹកចិត្តបន្ទាប់ពីការណែនាំពីព្រះយេស៊ូវទេ? ឥឡូវនេះគ្មានគំរូណាដែលអាចចម្លងបានឡើយតែអ្នកកាន់តាមទ្រង់តែងតែត្រូវបានលើកទឹកចិត្តនិងលើកទឹកចិត្តពីព្រោះ«នឹមរបស់គាត់ស្រួលហើយបន្ទុករបស់គាត់ក៏ស្រាលដែរ»។ តើនរណាម្នាក់អាចមានអារម្មណ៍ថាមានបន្ទុកនឹមយ៉ាងដូច្នេះ? តើនរណាម្នាក់អាចមានអារម្មណ៍ថាមិនសក្តិសមនៅពេលដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់បែបនេះត្រូវបានបង្ហាញចំពោះគ្នា? អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ធ្លាក់ទឹកចិត្តហើយត្រូវបានគេជិះជាន់មាននឹមមួយទៀតនៅលើស្មារបស់ពួកគេដែលជានឹមដែលដាក់នៅទីនោះដោយអ្នកដែលមិនព្រមទទួលដោយខ្លួនឯង។

(ម៉ាថាយ 23: 4) ។ ។ ពួកគេចងបន្ទុកធ្ងន់ ៗ ដាក់លើស្មាមនុស្សតែពួកគេមិនព្រមឱបពួកគេឡើយ។

ដូចដែលយើងបានលើកឡើងកាលពីសប្តាហ៍មុនអត្ថបទខ្លះហាក់ដូចជាត្រូវបានសរសេរដោយធាតុផ្សេងទៀតនៅបេតអែលហាក់ដូចជាមានកម្លាំងពីរនៅកន្លែងធ្វើការ។ សូម្បីតែក្នុងចំណោមពួកផារិស៊ីនៅសម័យព្រះយេស៊ូក៏មានមនុស្សដែលស្មោះត្រង់បាននៅជិតសេចក្ដីពិតជាងអ្នកដទៃដែរ។ (សម្គាល់ 12: 34; ចន 3: 1-15; 19: 38; សកម្មភាព 5: 34) នៅក្នុងសរសៃនេះយើងមានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមពីកថាខណ្ឌ 5៖

“ គាត់បានជម្រុញដល់ក្រុមជំនុំនៅទីក្រុងកូរិនថូសថា“ បន្តការសាកល្បងថាតើអ្នកមានជំនឿដែរឬទេ ... ”“ សេចក្តីជំនឿ” គឺជាតួនៃជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។

កថាខណ្ឌ 6 បន្ថែម៖

នៅពេលអ្នកប្រើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដើម្បីធ្វើតេស្តិ៍មើលខ្លួនឯងថា“ តើអ្នកកំពុងកាន់ខ្ជាប់នូវសេចក្តីជំនឿឬអត់” អ្នកនឹងឃើញខ្លួនឯងកាន់តែច្បាស់ដូចព្រះទតឃើញអ្នកដែរ” ។

អ្វីដែលគួរឱ្យកត់សម្គាល់អំពីរឿងនេះនិងអត្ថបទទាំងមូលគឺថាគ្មានការលើកឡើងណាមួយពីការបោះពុម្ពផ្សាយគណៈអភិបាលឬ“ ខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់” ទេ។ មានតែព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទេដែលត្រូវបានគេនិយាយហើយយើងត្រូវបានគេប្រាប់ឱ្យ "សាកល្បងខ្លួនឯងដើម្បីមើលថាតើយើងស្ថិតនៅក្នុងសេចក្តីជំនឿ" ដោយប្រើព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ អ្នកដែលសរសេររឿងនេះហាក់ដូចជាកំពុងដើរតាមគន្លងគូរដោយមនសិការ។
ក្នុងការពិភាក្សាអំពីឧទាហរណ៍របស់ស្ត្រីមេម៉ាយមេម៉ាយកថាខណ្ឌ 9 បានសួរសំណួរថាៈ“ តើនាងនឹងខ្មាស់អៀននៅពេលបានឃើញអំណោយដ៏ច្រើនដែលបានធ្វើដោយអ្នកដែលនៅពីមុខនាងប្រហែលជាឆ្ងល់ថាតើដង្វាយរបស់នាងពិតជាមានតម្លៃឬ?” មែនហើយតាមលទ្ធភាពដែលបានផ្តល់ ការយកចិត្តទុកដាក់ដែលពួកជ្វីហ្វប្រមូលផ្ដុំលើអ្នកបរិច្ចាគអ្នកមាន។ ជាថ្មីម្តងទៀតយើងមានការផ្ទុយគ្នារវាងមេដឹកនាំសាសន៍យូដានិងមេដឹកនាំរបស់យើងគឺព្រះគ្រីស្ទ។ យើងកំពុងប្រៀបធៀបការបរិច្ចាគដ៏តូចរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយនិងការបរិច្ចាគដ៏តូចនៅក្នុងពេលវេលានៃការបំរើដែលអ្នកខ្លះអាចបរិច្ចាគបាន។ ឧទាហរណ៍នេះគឺជាគំរូល្អមួយប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងពង្រីកវាឱ្យសមនឹងបរិបទតើនរណាជាផ្នែកមួយនៃអ្នកដឹកនាំជ្វីហ្វលើការសង្កត់ធ្ងន់លើការបរិច្ចាគរបស់អ្នកមានដើម្បីធ្វើឱ្យស្ត្រីមេម៉ាយមានអារម្មណ៍ថាមិនសក្តិសម?
នៅក្នុងកថាខណ្ឌ 11 អ្នកនិពន្ធកំពុងព្យាយាមបង្ហាញថាវាមិនមែនជាចំនួនពេលវេលាដែលយើងបរិច្ចាគទេប៉ុន្តែគុណភាពនៃពេលវេលានិងវិធានការរបស់វាប្រឆាំងនឹងកាលៈទេសៈជាក់លាក់របស់យើង។ ដើម្បីឱ្យគាត់មានភាពយុត្តិធម៌គាត់អាចធ្វើការបានតែកាតដែលគាត់ត្រូវបានគេដោះស្រាយ។ ដែលបានផ្តល់ឱ្យនេះយើងអាចយល់ពីការប្រើប្រាស់រយៈពេលតែប៉ុន្មានម៉ោងក្នុងឧទាហរណ៍ដូចជានៅតែមានភាពសក្ដិសម។ ប៉ុន្ដែតើព្រះគម្ពីរជាម៉ោងឬម៉ោងណាក្នុងការវាស់កិច្ចបំរើរបស់ព្រះ? ព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនជាព្រះនៃកណ្តាប់ដៃកណ្តាប់ដៃទេ។ តម្លៃរបស់យើងចំពោះគាត់គឺត្រូវបានវាស់តាមវិធីអរូបីវិធីដែលគាត់មានតែវាស់ប៉ុណ្ណោះ។ ពិតហើយវាដល់ពេលហើយដែលយើងបោះបង់ចោលវិធីសាស្រ្តស្ថិតិក្នុងការគោរពបូជា។
ជាថ្មីម្តងទៀតប្រហែលជាការដើរផ្លូវល្អហើយធ្វើការជាមួយសន្លឹកបៀដែលបានចែកជូនយើងមានចំនុចនេះពីកថាខណ្ឌ 18៖

«…អ្នកនៅតែចែកចាយឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលយើងម្នាក់ៗអាចមានគឺការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនិងការដាក់ឈ្មោះរបស់ព្រះ។ រក្សាភាពស្មោះត្រង់។ បន្ទាប់មកក្នុងន័យមួយពាក្យនៅក្នុងឧទាហរណ៍មួយរបស់លោកយេស៊ូអាចនិយាយទៅអ្នកថា 'ចូរអរសប្បាយនឹងម្ចាស់របស់អ្នក› » ។— ម៉ាថ។ 25: 23 ។ ” [បានបន្ថែមទ្រេត]

ការងឿងឆ្ងល់ចំពោះការបង្រៀនរបស់យើងដែលមានតែពីរបីប៉ុណ្ណោះដែលពិតជាចូលក្នុងសេចក្តីអំណររបស់ម្ចាស់នៅស្ថានសួគ៌។
សរុបទាំងអស់អត្ថបទវិជ្ជមាន; មួយដែលធ្វើឱ្យមានចំណុចត្រឹមត្រូវដោយគ្មានការផ្ទុយយ៉ាងខ្លាំង dogma ផ្លូវការរបស់យើង។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។