ការសិក្សា WT: តើអ្នក“ យល់អត្ថន័យ” ទេ?

[ការពិនិត្យឡើងវិញនៃខែធ្នូឆ្នាំទី 15, 2014 ប៉មយាម អត្ថបទនៅលើទំព័រទី 11]

"លោកបានបើកគំនិតរបស់ពួកគេ ឲ្យ យល់ច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃបទគម្ពីរ។” - លូកា 24: 45

នៅក្នុងការបន្តនៃការសិក្សាកាលពីសប្តាហ៍មុនយើងស្វែងរកអត្ថន័យនៃរឿងប្រៀបប្រដូច ៣ បន្ថែមទៀត៖

• អ្នកព្រោះគ្រាប់ដែលដេក
• អួន
• កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ

វគ្គដំបូងនៃការសិក្សាបង្ហាញពីរបៀបដែលលោកយេស៊ូបានលេចមក ឲ្យ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកក្រោយពីការប្រោសលោក ឲ្យ រស់ឡើងវិញហើយបានបើកគំនិតរបស់ពួកគេ ឲ្យ យល់អត្ថន័យនៃអ្វីទាំងអស់ដែលបានកើតឡើង។ ជាការពិតណាស់យើងមិនមានព្រះយេស៊ូវដើម្បីនិយាយជាមួយយើងផ្ទាល់ទៀតទេ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយពាក្យរបស់គាត់អាចរកបានសម្រាប់យើងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ លើសពីនេះទៀតគាត់បានបញ្ជូនជំនួយការម្នាក់នៅក្នុងអវត្តមានរបស់គាត់ដើម្បីបើកគំនិតរបស់យើងទៅរកការពិតទាំងអស់នៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។

“ ខ្ញុំបាននិយាយរឿងទាំងនេះប្រាប់អ្នកខណៈពេលដែលខ្ញុំនៅជាមួយអ្នក។ ²⁶ តែអ្នកជំនួយគឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលព្រះវរបិតានឹងចាត់ក្នុងនាមខ្ញុំជាអ្នកដែលនឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នាពីគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ហើយនាំយកមកនូវគំនិតរបស់អ្នកនូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានប្រាប់ដល់អ្នកហើយ” ។ (Joh 14: 25, 26 NWT)

អ្នកនឹងកត់សម្គាល់ថាគាត់មិនបាននិយាយអ្វីអំពីប្រតិបត្តិការរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលត្រូវបានឃុំឃាំងចំពោះបុរសតូចតាចដូចជាពួកសាវក 12 ។ គ្មានអ្វីដែលមានចែងនៅក្នុងបទគម្ពីរដើម្បីគាំទ្រគំនិតដែលថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបណ្តេញចេញពីស្ថាប័នគ្រប់គ្រងវរជនដែលនៅដាច់តែឯងនឹងសេចក្តីពិតនោះទេ។ តាមពិតនៅពេលអ្នកនិពន្ធគ្រីស្ទានសំដៅទៅលើស្មារតីពួកគេតំណាងឱ្យវាជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទាំងអស់ដូចជាវាគឺពីដើមនៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិបនៃថ្ងៃទី 33 គ។ ស .។
ដោយដឹងពីការពិតនោះសូមយើងពិចារណាពី“ ការបកស្រាយ” ដែលបានផ្តល់ទៅប្រស្នាទាំងបីនេះនៅក្នុងការសិក្សារយៈពេលពីរសប្តាហ៍របស់យើង។

ការប្រុងប្រយ័ត្ន

ខ្ញុំបានដាក់“ ការបកស្រាយ” នៅក្នុងសម្រង់ខាងលើពីព្រោះពាក្យនេះច្រើនតែត្រូវបានបកស្រាយខុសដោយសារតែការរំលោភបំពានជាញឹកញាប់ដោយគ្រូព្រះគម្ពីរនៃនិកាយទាំងអស់។ ក្នុងនាមជាអ្នកស្វែងរកការពិតយើងគួរចាប់អារម្មណ៍តែលើការប្រើប្រាស់ដែលយ៉ូសែបដាក់។

លោកយ៉ូសែបមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «កុំទាំងអស់គ្នាយល់សប្តិឃើញហើយ! ការបកស្រាយគឺជារបស់ព្រះ? សូមភ្ជាប់វាមកខ្ញុំ។ "(Ge 40: 8)

យ៉ូសែបមិនបានគិតពីអត្ថន័យនៃក្តីសុបិន្តរបស់ស្តេចនោះទេគាត់បានដឹងព្រោះព្រះបានបង្ហាញវាដល់គាត់។ ដូច្នេះយើងមិនគួរគិតថាអ្វីដែលយើងរៀបនឹងអានគឺការបកស្រាយ - ការបើកសម្តែងមកពីព្រះទេទោះបីមានអ្នកខ្លះចង់អោយយើងជឿក៏ដោយ។ ប្រហែលជាពាក្យដែលត្រឹមត្រូវជាងសម្រាប់អ្វីដែលនៅខាងក្រោមនឹងជាការបកស្រាយទ្រឹស្តី។ យើងដឹងថាមានការពិតនៅក្នុងឧទាហរណ៍និមួយៗទាំងនេះ។ អ្នកបោះពុម្ពអត្ថបទកំពុងជឿនលឿនទ្រឹស្តីអំពីអ្វីដែលការបកស្រាយអាចមាន។ ទ្រឹស្តីល្អពន្យល់ពីអង្គហេតុទាំងអស់ដែលត្រូវបានគេស្គាល់និងមានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នាផ្ទៃក្នុង។ បើមិនដូច្នោះទេវាត្រូវបានបដិសេធ។
ចូរយើងមើលពីរបៀបដែលយើងទ្រាំទ្រនឹងលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យដែលត្រូវបានគោរពតាមពេលវេលានោះ។

អ្នកសាបព្រោះដែលដេក

តើឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូមានអត្ថន័យយ៉ាងណាអំពីអ្នកព្រោះគ្រាប់ពូជដែលដេក? បុរសក្នុងឧទាហរណ៍នេះតំណាងអ្នកប្រកាសរាជាណាចក្រម្នាក់ៗ» ។— ផា។ 4

ទ្រឹស្តីមួយជារឿយៗចាប់ផ្តើមដោយការអះអាង។ ល្មមគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ តើមួយនេះសមនឹងអង្គហេតុទេ?
ទោះបីពាក្យដែលអ្នកសរសេរប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះហាក់ដូចជាមានប្រយោជន៍ដល់អ្នកអានជាពិសេសអ្នកដែលហាក់ដូចជាបង្ហាញពីផលិតភាពតិចតួចសម្រាប់ការខិតខំរបស់ខ្លួននៅក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយក៏ដោយវាមិនសមនឹងការពិតទាំងអស់នៃរឿងប្រៀបប្រដូចនេះទេ។ អ្នកនិពន្ធមិនព្យាយាមពន្យល់ថាតើខទី xNUMX សមនឹងការពន្យល់របស់គាត់ទេ។

“ តែនៅពេលដំណាំអនុញ្ញាតឱ្យវាច្រូតនៅក្នុងកណ្ដូបពីព្រោះពេលវេលាច្រូតកាត់បានមកដល់ហើយ” ។ (ម៉ាក។ 4: 29)

ក្នុងគម្ពីរអ្នកផ្សាយ«អ្នកប្រកាសរាជាណាចក្រម្នាក់ៗ»មិនដែលនិយាយអំពីអ្នកច្រូតកាត់ទេ។ កម្មករបាទ។ កម្មករនៅក្នុងចម្ការរបស់ព្រះកំពុងដាំដុះ។ (1 សហ 3: 9) យើងដាំ; យើងស្រោចទឹក; ព្រះធ្វើឱ្យវារីកលូតលាស់; ប៉ុន្តែវាគឺជាពួកទេវតាដែលច្រូតកាត់។ (1 សហ 3: 6; Mt 13: 39; ឡើងវិញ 14: 15)

អេនណេត

«លោកយេស៊ូបានប្រដូចការផ្សព្វផ្សាយសារអំពីរាជាណាចក្រដល់មនុស្សជាតិទាំងអស់ទៅនឹងការទម្លាក់អួនទៅក្នុងសមុទ្រ។ កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងបានទាក់ទាញមនុស្សរាប់លាននាក់ពីគ្រប់ប្រភេទដូចជា«អួនដែលមិនរើសអើងដោយឥតរើសអើង»។ - ផា។ 9 ។

នេះគឺជាសក្ខីភាពនៃការគោរពដែលយើងចាត់ទុកខ្លួនយើងជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាថាសេចក្តីថ្លែងនេះអាចត្រូវបានធ្វើឡើងនៅចំពោះមុខមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលស្រែកតវ៉ាយ៉ាងខ្លាំង។ ដើម្បីជាការពិតយើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ថាព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលទាំងនេះជាមួយនឹងកិច្ចការរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់ចង់អោយសំដីរបស់គាត់និយាយកុហកអស់រយៈពេលជិត 2000 ឆ្នាំរហូតដល់យើងបានមកបំពេញវា។ ការងាររបស់គ្រីស្ទបរិស័ទរាប់មិនអស់ពេញមួយសតវត្សរ៍មិនមានលទ្ធផលអ្វីក្នុងការបោះអួននេះទេ។ មានតែប៉ុន្មានរយឆ្នាំចុងក្រោយនេះទេដែលអួនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យយើងនិងយើងតែម្នាក់ឯងដើម្បីទាក់ទាញមនុស្សរាប់លាននាក់គ្រប់ប្រភេទទៅនគរ។
ជាថ្មីម្តងទៀតចំពោះទ្រឹស្តីណាមួយដែលអាចទប់ទឹកបានវាត្រូវតែត្រូវនឹងអង្គហេតុទាំងអស់។ រឿងប្រៀបប្រដូចនេះនិយាយអំពីពួកទេវតាដែលកំពុងធ្វើកិច្ចការញែកចេញពីគ្នា។ វានិយាយអំពីមនុស្សអាក្រក់ដែលត្រូវបានគេបោះចោលទៅក្នុងឡដែលមានភ្លើងឆេះខ្លាំង។ វានិយាយពីអ្នកទាំងនេះដែលកំពុងសង្កៀតធ្មេញហើយយំនៅកន្លែងនោះ។ ទាំងអស់នេះត្រូវគ្នាទៅនឹងធាតុសំខាន់ៗនៃរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីស្រូវសាលីនិងស្មៅដែលបានរកឃើញនៅម៉ាថាយ 13: 24-30,36-43 ។ រឿងប្រៀបប្រដូចនោះមានការសំរេចក្នុងកំឡុងទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះ។ ទោះយ៉ាងណានៅទីនេះយើងនិយាយដោយអះអាងក្នុងកថាខណ្ឌ 10 ថា“ ការបំបែកត្រីជានិមិត្តរូបមិនមែនសំដៅទៅលើការកាត់ក្តីចុងក្រោយក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងទេ” ។
សូមក្រឡេកមើលលក្ខណៈនៃប្រស្នាអួន។ 1) ត្រីទាំងអស់ត្រូវបាននាំចូលក្នុងពេលតែមួយ។ 2) អ្វីដែលមិនចង់បានមិនចាកចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ; ពួកគេមិនវង្វេងចេញទេគឺត្រូវបោះចោលដោយអស់អ្នកដែលប្រមូលផល។ 3) ទេវតាប្រមូលផល។ 4) ទេវតាបំបែកត្រីជាពីរក្រុម។ 5) រឿងនេះកើតឡើងនៅ“ ការបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍”; ឬដូចជាព្រះគម្ពីរផ្សេងទៀតដាក់វាកាន់តែច្បាស់ថា“ គ្រាចុងក្រោយបំផុត” ។ 6) ត្រីដែលត្រូវបានគេបោះចោលគឺអាក្រក់ណាស់។ 7) មនុស្សអាក្រក់ត្រូវគេបោះចោលទៅក្នុងគុកភ្លើង។ 8) មនុស្សអាក្រក់យំហើយសង្កៀតធ្មេញ។
ជាមួយអ្វីទាំងអស់ដែលគិតក្នុងគំនិតពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអនុវត្តការសម្រេចនៃឧទាហរណ៍នេះ៖

«ការបំបែកត្រីជានិមិត្តរូបមិនមែនសំដៅទៅលើការកាត់ក្តីចុងក្រោយក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញបទគម្ពីរនេះបញ្ជាក់អំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នៃរបបលោកីយ៍ដ៏អាក្រក់នេះ។ លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថាមិនមែនមនុស្សទាំងអស់ដែលចូលចិត្ដសេចក្ដីពិតនឹងកាន់ជំហរចំពោះព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ មនុស្សជាច្រើនបានចូលរួមជាមួយយើងនៅឯកិច្ចប្រជុំរបស់យើង។ អ្នកខ្លះទៀតសុខចិត្តសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយយើងប៉ុន្តែមិនមានឆន្ទៈក្នុងការប្តេជ្ញាចិត្តទេ។ (១ ព។ ១៨:២១) ប៉ុន្ដែអ្នកឯទៀតមិនចូលរួមជាមួយក្រុមជំនុំគ្រិស្ដសាសនិកទៀតទេ។ យុវជនខ្លះបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំដោយឪពុកម្ដាយដែលជាគ្រិស្ដសាសនិកតែមិនទាន់បានបណ្ដុះ ឲ្យ មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ»។ - ផា។ 10 ។

តើទេវតាចូលរួមយ៉ាងដូចម្តេចចំពោះរឿងនេះ? តើមានភ័ស្តុតាងណាមួយទាក់ទងនឹងទេវតាទេ? តើយើងជឿដោយស្មោះត្រង់ទេថា ១០០ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះគឺជាការបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះ? តើពួកអ្នកដែល«មិនព្រមតាំងចិត្ត»និងអ្នកដែល«មិនសេពគប់នឹងគ្នា»ត្រូវបោះទៅក្នុងគុកភ្លើងយ៉ាងដូចម្តេច? តើយើងឃើញភស្ដុតាងដែលបង្ហាញថាយុវជននៃមាតាបិតាគ្រីស្ទានដែល«មិនបានបណ្ដុះ ឲ្យ មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ា»កំពុងតែយំនិងសង្កៀតធ្មេញទេ?
វាពិបាកសម្រាប់ទ្រឹស្តីណាមួយដែលសមនឹងការពិតទាំងអស់ប៉ុន្តែមនុស្សម្នាក់រំពឹងថាវានឹងសមនឹងភាគច្រើននៃលក្ខណៈសមហេតុសមផលដើម្បីឱ្យមានភាពគួរឱ្យទុកចិត្តលទ្ធភាពនៃការកែតម្រូវខ្លះ។
កថាខណ្ឌ 12 បន្ថែមធាតុថ្មីទៅនឹងរឿងរ៉ាវដែលមិនមាននៅក្នុងពាក្យប្រៀបធៀបទេ។

តើនេះមានន័យថាអ្នកដែលបានបោះបង់ចោលសេចក្ដីពិតនឹងមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យត្រឡប់មកក្រុមជំនុំវិញទេឬ? ឬប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ខកខានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាតើគាត់នឹងត្រូវចាត់ទុកជាបុគ្គលដែល«មិនសមរម្យ»ជារៀងរហូតឬ? អត់ទេ។ នៅតែមានឱកាសសម្រាប់អ្នកទាំងនោះមុនពេលការផ្ទុះឡើងនៃគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ - ផា។ 12 ។

យើងទើបតែបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា«ការញែកត្រីចេញមិនសំដៅទៅលើការកាត់ក្តីចុងក្រោយក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងទេ»។ ឧទាហរណ៍នេះបញ្ជាក់ថាត្រីត្រូវបោះទៅក្នុងគុកភ្លើងដោយទេវតា។ ដូច្នេះរឿងនេះត្រូវតែកើតឡើងដូចដែលយើងទើបតែបាននិយាយថា“ ក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់នៃរបបលោកីយ៍ដ៏អាក្រក់នេះ” ។ នេះត្រូវបានកើតឡើងយ៉ាងហោចណាស់ 100 ឆ្នាំដោយការគិតគូររបស់យើង។ មនុស្សរាប់សែននាក់បើមិនរាប់លាននាក់បានចូលមកក្នុងអួនដែលបានបោះដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងរយៈពេល 100 ឆ្នាំកន្លងមកហើយបានស្លាប់ដោយសារបុព្វហេតុធម្មជាតិដូច្នេះវាត្រូវបានបញ្ចប់ទាំងនៅក្នុងធុងឬក្នុងគុកភ្លើងដែលកំពុងខាំធ្មេញនិងយំ។
នៅឡើយទេនៅទីនេះយើងនឹងត្រលប់មកវិញ។ ឥឡូវនេះវាលេចឡើងថាត្រីមួយចំនួនដែលត្រូវបានគេបោះចោលអាចវង្វេងចូលទៅក្នុងសំណាញ់វិញ។ វាក៏បង្ហាញផងដែរថាការវិនិច្ឆ័យមុនពេល“ ការផ្ទុះឡើងនៃគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង” មានជាប់ទាក់ទងទោះបីជាយើងបានបដិសេធរឿងនេះក៏ដោយ។
ទ្រឹស្តីមនុស្សមួយចំនួនសមនឹងការពិតទាំងអស់ប៉ុន្តែដើម្បីរក្សាកម្រិតនៃភាពជឿជាក់និងការទទួលយកពួកគេត្រូវតែមានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នាផ្ទៃក្នុង។ ទ្រឹស្តីដែលផ្ទុយពីហេតុផលផ្ទៃក្នុងរបស់ខ្លួនគ្រាន់តែបម្រើដល់អ្នកទ្រឹស្តីថាជាមនុស្សល្ងីល្ងើ។

កូនប្រុសដែលខ្ជះខ្ជាយ

រឿងប្រៀបប្រដូចអំពីកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយបង្ហាញនូវអារម្មណ៍ដ៏កក់ក្ដៅអំពីទំហំនៃសេចក្ដីមេត្ដាករុណានិងការអត់ទោសដែលបានទុកជាគំរូនៅក្នុងព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតានៅស្ថានសួគ៌របស់យើង។ កូនប្រុសម្នាក់ចាកចេញពីផ្ទះនិងចែកកេរមត៌ករបស់គាត់ដោយលេងល្បែងស៊ីសងស្រវឹងនិងឈ្លបជាមួយស្រីពេស្យា។ មានតែនៅពេលដែលគាត់បានបុកថ្មខាងក្រោមតើគាត់ដឹងពីអ្វីដែលគាត់បានធ្វើទេ។ ពេលត្រឡប់មកវិញឪពុករបស់គាត់ដែលតំណាងដោយព្រះយេហូវ៉ាឃើញគាត់នៅឆ្ងាយហើយរត់ទៅឱបគាត់ដោយអភ័យទោសគាត់សូម្បីតែមុនពេលដែលយុវជននោះបានសម្ដែងអារម្មណ៍។ គាត់ធ្វើអ្វីៗដោយមិនខ្វល់ពីអារម្មណ៍ដែលកូនប្រុសច្បងរបស់គាត់ជាមនុស្សស្មោះត្រង់អាចមានអារម្មណ៍ចំពោះវាឡើយ។ បន្ទាប់មកគាត់ស្លៀកពាក់កូនប្រុសរបស់គាត់ដែលបានប្រែចិត្តជាសម្លៀកបំពាក់ល្អ ៗ រៀបចំពិធីជប់លៀងធំហើយអញ្ជើញមនុស្សគ្រប់គ្នាពីទីឆ្ងាយនិងឆ្ងាយ។ អ្នកលេងភ្លេងលេងមានសម្លេងអបអរសាទរ។ ទោះយ៉ាងណាកូនប្រុសច្បងមានការអាក់អន់ចិត្តដោយការបង្ហាញការអភ័យទោសពីឪពុកហើយមិនព្រមទទួលទាន។ តាមមើលទៅគាត់មានអារម្មណ៍ថាកូនពៅគួរតែទទួលទណ្ឌកម្ម។ បានធ្វើឱ្យរងទុក្ខសម្រាប់អំពើបាបរបស់គាត់។ សម្រាប់គាត់ការអភ័យទោសកើតឡើងតែក្នុងតម្លៃប៉ុណ្ណោះហើយការទូទាត់ត្រូវតែបញ្ជាក់ពីមនុស្សមានបាប។
ពាក្យជាច្រើននៅក្នុងកថាខណ្ឌ 13 ដល់ 16 ផ្តល់នូវការចាប់អារម្មណ៍ថាក្នុងនាមជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងពេញលេញដោយយកតម្រាប់តាមមេត្តាករុណានិងការអត់ទោសពីព្រះរបស់យើងដូចបានបង្ហាញក្នុងឧទាហរណ៍នេះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយបុរសមិនត្រូវបានវិនិច្ឆ័យដោយពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេទេប៉ុន្តែដោយការប្រព្រឹត្ដរបស់ពួកគេ។ តើការប្រព្រឹត្ដផ្លែឈើរបស់យើងបង្ហាញអ្វីខ្លះអំពីយើង? (Mt 7: 15-20)
មានវីដេអូនៅលើ JW.org ដែលគេហៅថា ការត្រឡប់មកវិញដែលខ្ជះខ្ជាយ។ ខណៈពេលដែលចរិតដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងវីដេអូមិនលិចទៅនឹងជម្រៅនៃការប្រមាថដែលកូនប្រុសនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូនោះគាត់បានប្រព្រឹត្ដអំពើបាបដែលអាចធ្វើឱ្យគាត់ត្រូវគេបណ្តេញចេញ។ ពេលត្រឡប់ទៅផ្ទះឪពុកម្តាយរបស់គាត់ដែលប្រែចិត្តហើយសុំជំនួយពួកគេឈប់សំដែងការអភ័យទោសទាំងស្រុង។ ពួកគេត្រូវរង់ចាំការសម្រេចរបស់ក្រុមអ្នកចាស់ទុំក្នុងតំបន់។ មានឈុតមួយដែលឪពុកម្តាយរបស់គាត់អង្គុយយ៉ាងខ្លាំងដោយបង្ហាញការព្រួយបារម្ភរង់ចាំលទ្ធផលនៃសវនាការនោះដោយដឹងច្បាស់ថាគាត់អាចត្រូវបានគេបណ្តេញចេញហើយដូច្នេះពួកគេត្រូវតែបដិសេធគាត់នូវជំនួយដែលគាត់ត្រូវការយ៉ាងខ្លាំង។ តើលទ្ធផលនោះច្រើនតែកើតឡើងនៅពិភពលោកពិតនៅពេលមានករណីស្រដៀងគ្នានេះកើតឡើងចំពោះក្រុមជំនុំក្ដីសង្ឃឹមតែមួយគត់របស់អ្នកដែលប្រែចិត្ដគឺទៅកិច្ចប្រជុំដោយអត់ធ្មត់និងដោយអត់ធ្មត់ដោយមិនខកខានហើយរង់ចាំមួយរយៈ។ ដែលមានជាមធ្យមពី 6 ដល់ 12 ខែមុនពេលដែលគាត់អាចត្រូវបានលើកលែងទោសនិងស្វាគមន៍ត្រឡប់មកវិញចូលទៅក្នុងការឱបក្រសោបរបស់ក្រុមជំនុំ។ បើគាត់អាចធ្វើដូច្នេះដោយមានភាពទន់ខ្សោយខាងវិញ្ញាណក្រុមជំនុំនឹងស្វាគមន៍គាត់ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។ ពួកគេនឹងមិនអបអរសាទរចំពោះសេចក្តីប្រកាសនេះទេព្រោះខ្លាចធ្វើឱ្យអ្នកដទៃអាក់អន់ចិត្ត។ មិនដូចឪពុកនៃរឿងប្រៀបប្រដូចទេវានឹងមិនមានការប្រារព្ធពិធីទេព្រោះវាត្រូវបានគេមើលឃើញថាមិនសមហេតុសមផល។ (សូមមើល តើយើងគួរអបអរសាជាថ្មីទេ?)
អ្វីដែលអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀតគឺសំរាប់អ្នកដែលបានវិលត្រឡប់មកហើយដែលត្រូវបានគេបណ្តេញចេញហើយ។ មិនដូចកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូគាត់មិនអាចត្រូវបានស្វាគមន៍ត្រឡប់មកវិញភ្លាមៗទេប៉ុន្តែត្រូវតែឆ្លងកាត់ការសាកល្បងមួយក្នុងរយៈពេលដែលគាត់ (ឬនាង) ត្រូវបានរំពឹងថានឹងចូលរួមការប្រជុំទាំងអស់ដោយស្មោះត្រង់នៅពេលដែលគេមិនអើពើនិងមិននិយាយជាមួយនរណាម្នាក់នៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ គាត់ត្រូវតែមកនៅនាទីចុងក្រោយហើយអង្គុយនៅខាងក្រោយហើយចាកចេញភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការប្រជុំចប់។ ការស៊ូទ្រាំរបស់គាត់នៅក្រោមការសាកល្បងនេះត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាភស្តុតាងនៃការប្រែចិត្តពិត។ មានតែពេលនោះទេដែលអ្នកចាស់ទុំអាចសំរេចចិត្តអនុញ្ញាតឱ្យគាត់ត្រឡប់មកក្រុមជំនុំវិញ។ យ៉ាងណាក៏ដោយពួកគេនឹងដាក់កម្រិតលើគាត់ក្នុងរយៈពេលមួយ។ ជាថ្មីម្តងទៀតប្រសិនបើមិត្តភក្តិនិងក្រុមគ្រួសារធ្វើរឿងធំនៃការវិលត្រឡប់របស់គាត់ដោយរៀបចំពិធីជប់លៀងអញ្ជើញនៅក្នុងក្រុមតន្រ្តីលេងភ្លេងរីករាយរាំនិងអបអរសាទរ - ក្នុងរយៈពេលខ្លីអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលឪពុករបស់កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយបានធ្វើនៅក្នុងរឿងប្រៀបធៀប - ពួកគេនឹងមានភាពរឹងមាំ។ ប្រឹក្សា។
នេះជាការពិតដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាអាចបញ្ជាក់បាន។ ពេលអ្នកក្រឡេកមើលវាដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលនៅទីនោះដើម្បីនាំអ្នកទៅរកការពិតទាំងអស់តើតួអង្គណាមួយនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះដែលយើងជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាត្រាប់តាមបំផុត?
មានធាតុមួយទៀតដែលយើងគួរពិចារណាមុនពេលបិទ។ កូនប្រុសច្បងត្រូវបានឪពុកស្តីបន្ទោសនិងអោយដំបូន្មានចំពោះអាកប្បកិរិយាមិនត្រឹមត្រូវចំពោះប្អូនប្រុសដែលប្រែចិត្ត។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមិនមានការលើកឡើងនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចថាតើបងប្រុសរបស់គាត់បានឆ្លើយតបយ៉ាងណាទេ។
ប្រសិនបើយើងខកខានមិនបានបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាករុណានៅពេលដែលត្រូវបានគេអំពាវនាវនោះនៅថ្ងៃជំនុំជម្រះយើងនឹងត្រូវបានវិនិច្ឆ័យដោយគ្មានមេត្តាករុណា។

«អ្នកណាដែលមិនបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាអ្នកនោះនឹងទទួលការវិនិច្ឆ័យដោយឥតមេត្ដា។ ជ័យជំនះលើសេចក្ដីមេត្ដាករុណាចំពោះការវិនិច្ឆ័យ។ "(Jas 2: 13)

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។