[ពី ws15 / 04 ទំ។ 15 សម្រាប់ខែមិថុនា 15-21]

 «ចូរចូលទៅជិតព្រះនោះព្រះអង្គនឹងចូលមកជិតអ្នករាល់គ្នាដែរ» - យ៉ាកុប 4: 8

សប្តាហ៍នេះ ប៉មយាម ការសិក្សាបើកដោយពាក្យ៖

«តើអ្នកជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទេ? បើដូច្នេះមែនអ្នកមានទ្រព្យដ៏វិសេសបំផុតគឺចំណងមិត្ដភាពជាមួយនឹងព្រះ»។ par ។ 1 ។

ការសន្មតគឺថាអ្នកអានមានទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយព្រះរួចហើយដោយការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនិងជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ទោះយ៉ាងណាបរិបទនៃសំបុត្ររបស់យ៉ាកុបបង្ហាញពីសេណារីយ៉ូមួយទៀតនៅក្នុងក្រុមជំនុំសតវត្សរ៍ទីមួយ។ គាត់ស្ដីបន្ទោសក្រុមជំនុំចំពោះសង្គ្រាមនិងការវាយតប់ការសម្លាប់និងការលោភលន់ដែលកើតចេញពីសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាមក្នុងចំណោមពួកគ្រីស្ទាន។ (លោក James 4: 1-3) គាត់ដាស់តឿនអ្នកដែលនិយាយបង្កាច់បង្ខូចនិងវិនិច្ឆ័យបងប្អូន។ (James 4: 11, 12 ។) គាត់ព្រមានប្រឆាំងនឹងមោទនភាពនិងវត្ថុនិយម។ (លោក James 4: 13-17)
វាគឺនៅក្នុងពាក់កណ្តាលនៃការស្តីបន្ទោសនេះដែលគាត់បានប្រាប់ពួកគេឱ្យចូលទៅជិតព្រះនោះទេប៉ុន្តែគាត់បានបន្ថែមនៅក្នុង ខដូចគ្នា,“ មនុស្សមានបាបអើយចូរសំអាតដៃរបស់អ្នកចេញហើយជំរះចិត្តអ្នកអោយបានបរិសុទ្ធ” ។ ក្នុងនាមជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាសូមកុំឱ្យយើងព្រងើយកន្តើយនឹងបរិបទឬគិតថាយើងមានសេរីភាពពីជំងឺដែលបានធ្វើទុក្ខដល់បងប្អូននៅសតវត្សទីមួយ។

តើទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាអ្វី?

ទំនាក់ទំនងដែលត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងអត្ថបទគឺជាផ្នែកមួយ ចំណងមិត្ដភាព ជាមួយព្រះ។ កថាខ័ណ្ឌទី ៣ បញ្ជាក់ជាមួយឧទាហរណ៍មួយ៖

«ការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះយេហូវ៉ាជាទៀងទាត់គឺជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃការចូលទៅជិតលោក។ តើអ្នកអាចប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះយ៉ាងដូចម្តេច? អញ្ចឹងតើអ្នកទាក់ទងជាមួយមិត្តម្នាក់ដែលរស់នៅឆ្ងាយដោយរបៀបណា?”

យើងទាំងអស់គ្នាមានមិត្តភក្តិមិនថាច្រើនឬតិចទេ។ បើព្រះយេហូវ៉ាជាមិត្ដសំឡាញ់របស់យើងគាត់នឹងទៅជាក្រុមមួយទៀត។ យើងអាចហៅគាត់ថាជាមិត្តល្អបំផុតឬមិត្តពិសេសរបស់យើងប៉ុន្តែគាត់នៅតែជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សជាច្រើនឬច្រើន។ និយាយឱ្យខ្លីមនុស្សម្នាក់អាចមានមិត្តភក្តិជាច្រើនដូចជាឪពុកអាចមានកូនប្រុសជាច្រើនប៉ុន្តែកូនប្រុសឬកូនស្រីអាចមានឪពុកតែមួយ។ ដូច្នេះបើអ្នកជ្រើសរើសជម្រើសមួយតើអ្នកចង់មានទំនាក់ទំនងអ្វីជាមួយព្រះយេហូវ៉ា៖ មិត្តជាទីស្រឡាញ់ឬកូនជាទីស្រឡាញ់?
ដោយសារយើងកំពុងប្រើយ៉ាកុបដើម្បីពិភាក្សាអំពីការកសាងទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយើងអាចសួរគាត់ថាតើគាត់មានទំនាក់ទំនងបែបណា។ គាត់បានបើកលិខិតរបស់គាត់ជាមួយនឹងការសំពះ៖

“ យ៉ាកុបជាបាវបំរើរបស់ព្រះនិងព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទចំពោះកុលសម្ព័ន្ធ 12 ដែលបែកខ្ញែកគ្នា៖ ការស្វាគមន៍!” (James 1: 1)

យ៉ាកុបមិនបានសរសេរទៅកាន់ពួកយូដាទេប៉ុន្តែចំពោះពួកគ្រីស្ទានវិញ។ ដូច្នេះឯកសារយោងរបស់គាត់ចំពោះកុលសម្ព័ន្ធទាំង ១២ ត្រូវតែយកមកពិចារណានៅក្នុងបរិបទនោះ។ យ៉ូហានបានសរសេរអំពីកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំង ១២ ដែលកុលសម្ព័ន្ធ ១៤៤.០០០ ត្រូវបានអូសទាញ។ (ឡើងវិញ 7: 4 ។) បទគម្ពីរគ្រីស្ទានទាំងមូលត្រូវបានដឹកនាំទៅកូនព្រះ។ (Ro 8: 19 ។) ជេមពិតជានិយាយអំពីមិត្តភាពប៉ុន្តែវាគឺជាមិត្តភាពជាមួយពិភពលោក។ គាត់មិនផ្ទុយពីមិត្ដភាពជាមួយព្រះទេផ្ទុយទៅវិញគាត់ស្អប់សត្រូវជាមួយនឹងគាត់។ ដូច្នេះកូនរបស់ព្រះអាចក្លាយជាមិត្ដសំឡាញ់របស់លោកីយតែក្នុងការធ្វើបែបនេះក្មេងក្លាយជាសត្រូវរបស់ព្រះវរបិតា។ (James 4: 4)
ប្រសិនបើយើងនឹងចូលទៅជិតព្រះដោយកសាងទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយព្រះបន្ទាប់មកតើយើងមិនបានយល់ច្បាស់អំពីលក្ខណៈនៃទំនាក់ទំនងនោះជាមុនទេឬ? បើមិនដូច្នោះទេយើងអាចបំផ្លាញការខិតខំរបស់យើងមុនពេលយើងចាប់ផ្តើម។

ការទំនាក់ទំនងទៀងទាត់

កថាខ័ណ្ឌ ៣ នៃការសិក្សានិយាយពីតម្រូវការនៃការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាទៀងទាត់ជាមួយព្រះតាមរយៈការអធិស្ឋាននិងការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន។ ខ្ញុំបានធំឡើងជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ហើយអស់រយៈពេលជាងកន្លះសតវត្សរ៍មកហើយខ្ញុំបានអធិស្ឋាននិងសិក្សាប៉ុន្តែជានិច្ចកាលខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះ។ មានតែពេលថ្មីៗនេះទេដែលខ្ញុំបានយល់ពីទំនាក់ទំនងពិតរបស់ខ្ញុំជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់​គឺ​ជា​ឪពុក​របស់​ខ្ញុំ; ខ្ញុំជាកូនប្រុសរបស់គាត់។ នៅពេលខ្ញុំទៅដល់ការយល់ដឹងនោះអ្វីៗបានផ្លាស់ប្តូរ។ បន្ទាប់ពីជាងហុកសិបឆ្នាំទីបំផុតខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធនឹងគាត់។ ការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំកាន់តែមានន័យជាង។ ព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងខ្ញុំ។ មិនត្រឹមតែជាមិត្តប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែគឺជាព្រះវរបិតាដែលយកចិត្តទុកដាក់ពីខ្ញុំ។ ឪពុកជាទីស្រឡាញ់នឹងធ្វើអ្វីសម្រាប់កូន ៗ របស់គាត់។ តើអ្វីទៅជាទំនាក់ទំនងដ៏អស្ចារ្យដើម្បីមានជាមួយអ្នកបង្កើតសកលលោក។ វាហួសពីពាក្យ។
ខ្ញុំចាប់ផ្តើមនិយាយជាមួយគាត់ផ្សេងពីគ្នា។ ការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំអំពីពាក្យរបស់គាត់ក៏ផ្លាស់ប្តូរផងដែរ។ បទគម្ពីរគ្រីស្ទានគឺសំខាន់ដែលឪពុកនិយាយទៅកាន់កូន ៗ របស់គាត់។ ខ្ញុំលែងយល់ពីពួកគេទៀតហើយ។ ឥឡូវនេះពួកគេបាននិយាយមកខ្ញុំដោយផ្ទាល់។
មនុស្សជាច្រើនដែលបានចែករំលែកដំណើរនេះបានបង្ហាញគំនិតស្រដៀងគ្នា។
ពេលដែលដាស់តឿនយើង ឲ្យ បង្កើតទំនាក់ទំនងកាន់តែជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះការដឹកនាំរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែបដិសេធយើងនូវអ្វីដែលចាំបាច់ដើម្បីសម្រេចបាន។ ពួកគេបដិសេធមិនចូលរួមជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះជាមរតកដែលព្រះយេស៊ូផ្ទាល់បានយាងមកផែនដីដើម្បីធ្វើឱ្យមានលទ្ធភាព។ (យ៉ូហាន 1: 14)
តើពួកគេហ៊ានយ៉ាងដូចម្តេច? ខ្ញុំនិយាយម្តងទៀតថា“ តើពួកគេគួរឱ្យស្អប់យ៉ាងម៉េចទៅ!”
យើងត្រូវបានហៅឱ្យអត់ទោសប៉ុន្តែមានរឿងខ្លះពិបាកក្នុងការអត់ទោសជាងអ្នកដទៃ។

ការសិក្សាព្រះគម្ពីរឪពុកនិយាយទៅកាន់អ្នក

ដំបូន្មានពីវគ្គ ៤ ដល់ ១០ គឺល្អប្រសិនបើអ្នកព្រមទទួលយកវានៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយព្រះដូចជាកូននៅជាមួយឪពុក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមានរឿងខ្លះដែលត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន។ ដោយសាររូបភាពមានតម្លៃមួយពាន់ពាក្យគំនិតដែលដាក់ក្នុងខួរក្បាលដោយឧទាហរណ៍នៅទំព័រទី ២២ គឺថាទំនាក់ទំនងរបស់មនុស្សម្នាក់ជាមួយព្រះមានទំនាក់ទំនងគ្នាជាមួយនឹងការជឿនលឿនមួយនៅក្នុងអង្គការ។ ខ្ញុំជាច្រើនរួមទាំងខ្ញុំអាចបញ្ជាក់បានថាអ្នកទាំងពីរមិនមានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាទេ។
កំណត់សំគាល់ប្រុងប្រយ័ត្នមួយទៀតទាក់ទងនឹងចំនុចដែលបានធ្វើនៅក្នុងកថាខណ្ឌ ១០។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំមិនបានអះអាងអំពីការបំផុសគំនិតដ៏ទេវភាពខ្ញុំនឹងផ្សងព្រេងដើម្បី“ ព្យាករណ៍” ដែលបានសិក្សាពិតប្រាកដអ្នកណាម្នាក់នៅក្នុងទស្សនិកជននឹងឆ្លើយសំណួរទៅកថាខណ្ឌនេះដោយអនុវត្តវាទៅ អង្គការ។ មូលហេតុគឺដោយសារគណៈអភិបាលកំពុងដឹកនាំដោយព្រះយេហូវ៉ាហើយយើងមិនគួរឆ្ងល់អំពីការប្រព្រឹត្ដរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេសូម្បីតែយើងមិនយល់អំពីរឿងនេះក៏ដោយយើងគួរធ្វើដូចគ្នាដែរចំពោះការណែនាំដែលមកពីអង្គការ។
ខ្ញុំនឹងឱ្យយោបល់របស់អ្នកកំណត់ថាតើខ្ញុំជា“ ហោរាពិត” ឬជាហោរាក្លែងក្លាយនៅក្នុងរឿងនេះ។ និយាយដោយស្មោះត្រង់ខ្ញុំនឹងរីករាយបំផុតដែលត្រូវបានបង្ហាញខុសអំពីរឿងនេះ។

ការសង្កេតជាក់ស្តែង

ខ្ញុំត្រូវតែនិយាយថាសម្រាប់អ្នកដែលអះអាងថាជាទាសករដែលស្មោះត្រង់និងចេះពិចារណាមានការខ្វះការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការជ្រើសរើសគំរូព្រះគម្ពីរដែលត្រូវបានប្រើដើម្បីបង្ហាញពីចំណុចនៃអត្ថបទថ្មីៗ។ កាលពីសប្តាហ៍មុនយើងបានទៅជួបសាំយូអែលនៅសាំយូអែលមួយយប់ដើម្បីជាគំរូក្នុងព្រះគម្ពីរអំពីការបណ្តុះបណ្តាលដែលពួកអែលឌើរគួរតែផ្តល់។
សប្តាហ៍នេះឧទាហរណ៏គឺរឹតតែល្អ។ យើងកំពុងព្យាយាមពន្យល់ក្នុងវគ្គ ៨ ថាពេលខ្លះព្រះយេហូវ៉ាធ្វើអ្វីដែលហាក់ដូចជាខុសចំពោះយើងប៉ុន្ដែយើងត្រូវទទួលស្គាល់ដោយជំនឿថាព្រះតែងតែប្រព្រឹត្ដដោយយុត្ដិធម៌។ យើងប្រើឧទាហរណ៍របស់អ័សារាដោយបញ្ជាក់ថា៖

«អ័សារាផ្ទាល់បាន«ប្រព្រឹត្ដត្រឹមត្រូវក្នុងព្រះនេត្រព្រះយេហូវ៉ា»។ ប៉ុន្ដែ Jehovah ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើទុក្ខដល់ស្ដេចហើយទ្រង់នៅតែជាមនុស្សឃ្លង់រហូតដល់ថ្ងៃស្លាប់› ។ ហេតុអ្វី? គណនីមិននិយាយទេ។ តើរឿងនេះគួររំខានយើងឬធ្វើឱ្យយើងឆ្ងល់ថាតើព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់ទោសអ័សារាដោយគ្មានមូលហេតុត្រឹមត្រូវដែរឬទេ?

នេះគឺជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អមួយដើម្បីបង្ហាញពីចំណុចដែលមិនមែនជាការពិតដែលយើងដឹងច្បាស់អំពីមូលហេតុដែលអសារាត្រូវគេវាយដោយរោគឃ្លង់។ លើសពីនេះទៅទៀតយើងពន្យល់ពីហេតុផលនៅក្នុងកថាខណ្ឌបន្ទាប់ដោយហេតុនេះធ្វើឱ្យខូចរូបភាពទាំងស្រុង។ នេះគ្រាន់តែជាការឆោតល្ងង់ហើយមិនជួយជំរុញឱ្យមានទំនុកចិត្តលើគុណវុឌ្ឍិរបស់អ្នកនិពន្ធដើម្បីណែនាំយើងក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទេ។

ការអធិស្ឋានអ្នកនិយាយទៅកាន់ព្រះវរបិតា

វគ្គ ១១ ដល់ ១៥ និយាយអំពីការ ធ្វើឲ្យ ចំណងមេត្រីភាពរបស់យើងជាមួយព្រះកាន់តែប្រសើរឡើងតាមរយៈការអធិស្ឋាន។ ខ្ញុំបានអានវាពីមុនហើយរាប់មិនអស់នៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយអស់ជាច្រើនទសវត្ស។ វាមិនដែលជួយទេ។ ទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះតាមរយៈការអធិស្ឋានមិនមែនជាអ្វីដែលអាចបង្រៀនបានទេ។ វាមិនមែនជាលំហាត់សិក្សាទេ។ វាកើតចេញពីបេះដូង។ វាគឺជារឿងធម្មជាតិរបស់យើង។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតយើង ឲ្យ មានចំណងមិត្ដភាពជាមួយនឹងលោកពីព្រោះយើងបានត្រូវបង្កើត ឲ្យ មានភាពដូចលោក។ អ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីសម្រេចវាគឺយករបាំងបិទផ្លូវចេញ។ ទីមួយដូចដែលយើងបានពិភាក្សារួចមកហើយគឺត្រូវឈប់គិតអំពីគាត់ជាមិត្តម្នាក់ហើយឃើញគាត់ដូចគាត់ដែរគឺព្រះវរបិតាសួគ៌យើង។ នៅពេលដែលការបិទផ្លូវធំនោះត្រូវបានដកចេញអ្នកអាចចាប់ផ្តើមមើលឧបសគ្គផ្ទាល់ខ្លួនដែលយើងបានដាក់ចេញ។ ប្រហែលជាយើងមានអារម្មណ៍ថាមិនសមនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គាត់។ ប្រហែលជាអំពើបាបរបស់យើងបានធ្វើឱ្យយើងចុះខ្សោយ។ តើជំនឿរបស់យើងខ្សោយធ្វើឱ្យយើងសង្ស័យថាគាត់យកចិត្តទុកដាក់ឬស្តាប់?
ឪពុករបស់មនុស្សប្រភេទណាក៏ដោយដែលយើងអាចមានយើងទាំងអស់គ្នាដឹងថាឪពុកដែលល្អគួរអោយស្រឡាញ់និងយកចិត្តទុកដាក់គួរមាន។ ព្រះយេហូវ៉ាគឺជារបស់ទាំងនោះ។ អ្វីក៏ដោយដែលអាចរារាំងផ្លូវរបស់យើងទៅរកគាត់ក្នុងការអធិស្ឋានអាចត្រូវបានលុបចោលដោយស្តាប់គាត់ហើយពឹងផ្អែកលើពាក្យរបស់គាត់។ ការអានព្រះគម្ពីរជាទៀងទាត់ជាពិសេសបទគម្ពីរដែលបានសរសេរមកយើងជាកូនរបស់ព្រះនឹងជួយយើងមានអារម្មណ៍ស្រឡាញ់ព្រះ។ វិញ្ញាណដែលព្រះអង្គប្រទាននឹងដឹកនាំយើងអោយទៅជាអត្ថន័យពិតនៃបទគម្ពីរប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងមិនបានអានតើវិញ្ញាណអាចធ្វើការងារនោះដោយរបៀបណា? (យ៉ូហាន 16: 13)
ចូរយើងនិយាយទៅកាន់ទ្រង់ដូចជាកូននិយាយជាមួយឪពុកម្តាយដែលប្រកបដោយក្តីស្រឡាញ់ - ជាឪពុកដែលចេះយោគយល់និងយកចិត្តទុកដាក់បំផុត។ យើងត្រូវតែប្រាប់គាត់នូវអារម្មណ៍ដែលយើងមានហើយបន្ទាប់មកស្តាប់គាត់នៅពេលគាត់និយាយជាមួយយើងទាំងពាក្យសម្ដីនិងក្នុងចិត្តរបស់យើង។ វិញ្ញាណនឹងបំភ្លឺគំនិតរបស់យើង។ វានឹងនាំយើងឱ្យដើរតាមផ្លូវនៃការយល់ដឹងដែលយើងមិនដែលនឹកស្មានដល់ពីមុន។ ទាំងអស់នេះអាចទៅរួចពីព្រោះយើងបានកាត់ខ្សែដែលបានចងភ្ជាប់យើងទៅនឹងមនោគមវិជ្ជារបស់មនុស្សហើយបានបើកគំនិតរបស់យើងដើម្បីទទួលបាននូវសេរីភាពនៃភាពរុងរឿងរបស់កូនចៅរបស់ព្រះ។ (Ro 8: 21 ។)

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    42
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x