ធ្វើបាបប្រឆាំងនឹងព្រះវិញ្ញាណ

ក្នុងខែនេះ ការផ្សាយតាមទូរទស្សន៍ នៅលើគេហទំព័រ tv.jw.org ដែលជាអ្នកនិយាយគឺខេនហ្វ្លូឌីនពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលយើងអាច ធ្វើឲ្យ វិញ្ញាណរបស់ព្រះកើតទុក្ខ។ មុនពេលពន្យល់អត្ថន័យនៃការធ្វើឱ្យវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកើតទុក្ខគាត់ពន្យល់ពីអត្ថន័យរបស់វា។ នេះនាំឱ្យគាត់ពិភាក្សាអំពីម៉ាកុស 3: 29 ។

ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលពោលពាក្យប្រមាថដល់វិញ្ញាណបរិសុទ្ធគ្មានការអភ័យទោសជារៀងរហូតទេប៉ុន្តែអ្នកនោះមានទោសពីអំពើបាបជារៀងរហូត។ (Mr 3: 29)

គ្មាននរណាម្នាក់ចង់ប្រព្រឹត្ដអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងបានឡើយ។ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ដែលចង់ទទួលទោសដល់សេចក្តីស្លាប់ជារៀងរហូតឡើយ។ ដូច្នេះការយល់ដឹងអំពីបទគម្ពីរនេះឱ្យបានត្រឹមត្រូវគឺជាកង្វល់ដ៏ធំមួយសម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទតាំងពីច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ។
តើគណៈអភិបាលបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងបាន? ដើម្បីពន្យល់បន្ថែមលោក Ken អានម៉ាថាយ 12: 31, 32៖

«ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នកថាការខុសឆ្គងនិងការប្រមាថមើលងាយនឹងត្រូវលើកលែងទោសដល់មនុស្សទាំងអស់ប៉ុន្ដែការប្រមាថមើលងាយដល់វិញ្ញាណនឹងមិនត្រូវអត់ទោស ឲ្យ ឡើយ។ ³² ឧទាហរណ៍អ្នកណានិយាយទាស់នឹងបុត្រមនុស្សព្រះជាម្ចាស់នឹងលើកលែងទោសអោយ។ តែអ្នកណាដែលនិយាយទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះគេនឹងមិនអត់ទោសអោយឡើយហើយក៏មិនមែននៅក្នុងរបបលោកីយ៍នេះដែរឬនៅអនាគតកាលទេ។ ” (Mt 12: 31, 32)

ខេនទទួលស្គាល់ថាការប្រមាថមើលងាយព្រះនាមព្រះយេស៊ូអាចត្រូវបានលើកលែងទោសប៉ុន្តែមិនមែនប្រមាថដល់វិញ្ញាណបរិសុទ្ធទេ។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា“ អ្នកដែលពោលពាក្យប្រមាថដល់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងមិនត្រូវអត់ទោសអោយឡើយ។ តើហេតុអ្វីទៅ? មូលហេតុគឺថាសកម្មពលបរិសុទ្ធមានព្រះជាប្រភពរបស់វា។ វិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្ហាញពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះ។ ដូច្នេះការនិយាយទាស់នឹងឬបដិសេធនោះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺដូចគ្នានឹងការនិយាយប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ាដែរ»។
នៅពេលដែលខ្ញុំបាន this វាខ្ញុំគិតថាវាគឺជាការយល់ដឹងថ្មីមួយ - ដែល JWs ចូលចិត្តហៅថា“ ពន្លឺថ្មី” ប៉ុន្តែវាហាក់ដូចជាខ្ញុំខកខានការផ្លាស់ប្តូរការយល់ដឹងនេះនៅពេលក្រោយ។

“ ការពោលពាក្យប្រមាថគឺជាការនិយាយបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះធ្វើបាបឬជេរប្រមាថ។ ដោយសារសកម្មពលបរិសុទ្ធមានព្រះជាប្រភពនៃការនិយាយប្រឆាំងនឹងសកម្មពលរបស់លោកគឺដូចគ្នានឹងការនិយាយប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ ការនិយាយដោយមិនប្រែចិត្តគឺមិនអាចលើកលែងបាន។
(w07 7 / 15 ទំ។ 18 par ។ 9 តើអ្នកបានធ្វើបាបប្រឆាំងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមែនទេ?)

សម្រាប់គោលបំណងនៃការប្រៀបធៀបនេះគឺជាការយល់ដឹង“ ពន្លឺចាស់” របស់យើង៖

ដូច្នេះបទគម្ពីរបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាអំពើខុសឆ្គងប្រឆាំងនឹងវិញ្ញាណរួមបញ្ចូលការប្រព្រឹត្ដដោយចេតនានិងដោយចេតនា ប្រឆាំងនឹងភស្ដុតាងដែលមិនអាចប្រកែកបាននៃប្រតិបត្តិការរបស់វិញ្ញាណបរិសុទ្ធដូចពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីខ្លះនៅសម័យលោកយេស៊ូនៅផែនដី។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នរណាម្នាក់ដែលអាច នៅក្នុងភាពល្ងង់ខ្លៅ ការពោលពាក្យប្រមាថឬនិយាយប្រមាថដល់ព្រះនិងព្រះគ្រីស្ទអាចត្រូវបានលើកលែងទោសបានផ្តល់ថាគាត់ប្រែចិត្តពិត។ "(g78 2 / 8 ទំ។ 28 អាចត្រូវបានលើកលែងទោសអោយអ្នកប្រមាថព្រះជាម្ចាស់?)

ដូច្នេះយើងអាចប្រមាថដល់ព្រះយេហូវ៉ាហើយត្រូវបានអត់ទោស ឲ្យ ក្រោមការយល់ដឹងចាស់ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ នៅក្នុងភាពល្ងង់ខ្លៅ។ (សន្មតថាអ្នកដែលប្រមាថមើលងាយដោយចេតនាសូម្បីតែប្រែចិត្តជាបន្តបន្ទាប់ក៏មិនអាចអភ័យទោសបានដែរ។ មិនមែនជាការបង្រៀនលួងលោមទេ។ ) ខណៈការយល់ដឹងចាស់របស់យើងកាន់តែខិតជិតទៅនឹងសេចក្តីពិតវានៅតែខកចិត្ត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការយល់ដឹងថ្មីរបស់យើងបង្ហាញពីរបៀបដែលការវែកញែកខាងព្រះគម្ពីររបស់យើងបានរាក់ ៗ ក្នុងទសវត្សថ្មីៗនេះ។ ពិចារណាអំពីរឿងនេះ៖ ខេនអះអាងថាការប្រមាថមើលងាយដល់វិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានន័យថាប្រមាថព្រះពីព្រោះ«វិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្ហាញពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះ»។ តើគាត់បានមកពីណា? អ្នកនឹងសម្គាល់ឃើញថាស្របតាមការបង្រៀនបែបទំនើបរបស់យើងគាត់មិនមានភស្ដុតាងបទគម្ពីរដោយផ្ទាល់ដើម្បីគាំទ្រសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះទេ។ វាគ្រប់គ្រាន់ហើយដែលវាមកពីគណៈអភិបាលតាមរយៈអ្នកជំនួយម្នាក់របស់វា។
យោងទៅតាមការបកស្រាយរបស់អង្គការនៃសត្វមានជីវិតទាំងបួននៃចក្ខុនិមិត្ដរបស់អេសេគាលគុណសម្បត្ដិសំខាន់របស់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវបានគេនិយាយថាជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ប្រាជ្ញាអំណាចនិងយុត្ដិធម៌។ នេះគឺជាការបកស្រាយសមហេតុផលប៉ុន្តែតើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធត្រូវបានតំណាងដោយតំណាងឱ្យគុណសម្បត្តិទាំងនោះនៅឯណា? វាអាចត្រូវបានអះអាងថាវិញ្ញាណតំណាងអំណាចរបស់ព្រះប៉ុន្តែនោះគឺជាលក្ខណៈតែមួយគត់នៃបុគ្គលិកលក្ខណៈនេះ។
ផ្ទុយពីការអះអាងដោយគ្មានការសង្ស័យនេះអំពីវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលបង្ហាញពីចរិតរបស់ព្រះយើងមានព្រះយេស៊ូវដែលត្រូវបានគេហៅថារូបសំណាករបស់ព្រះ។ (កូឡ។ ១:១៥) «លោកជាអ្នកឆ្លុះបញ្ចាំងសិរីរុងរឿងរបស់លោក តំណាងពិតប្រាកដ (ហេ។ អេស។ ស។ ស។ ស។ ស។ ស។ ប។ ) បន្ថែមទៀតយើងត្រូវបានប្រាប់ថាអ្នកដែលបានឃើញព្រះបុត្រាបានឃើញព្រះវរបិតា។ (យ៉ូហាន 1: 3) ដូច្នេះដើម្បីស្គាល់ព្រះយេស៊ូគឺត្រូវស្គាល់បុគ្គលិកលក្ខណៈនិងចរិតរបស់ព្រះវរបិតា។ ផ្អែកលើការវែកញែករបស់ខេនលោកយេស៊ូបង្ហាញបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះច្រើនជាងវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទៅទៀត។ ដូច្នេះវាមានដូចខាងក្រោមដែលនិយាយប្រមាថព្រះយេស៊ូកំពុងតែជេរប្រមាថដល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ទោះយ៉ាងណាលោកខេនទទួលស្គាល់ថាការពោលពាក្យប្រមាថដល់ព្រះយេស៊ូវគឺអាចអភ័យទោសបានប៉ុន្តែការនិយាយប្រមាថព្រះគឺមិនមែនទេ។
ការអះអាងរបស់ខេនថាវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្ហាញពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះគឺផ្ទុយពីអ្វីដែលសព្វវចនាធិប្បាយផ្ទាល់របស់យើងនិយាយ៖

វា -2 ទំ។ វិញ្ញាណ 1019
ប៉ុន្ដែផ្ទុយទៅវិញក្នុងករណីភាគច្រើនឃ្លាដែលថា«សកម្មពលបរិសុទ្ធ»មាននៅក្នុងភាសាក្រិចដើមដោយគ្មានអត្ថបទដូច្នេះបញ្ជាក់អំពីការខ្វះបុគ្គលិកលក្ខណៈ ។— សូមប្រៀបធៀប Ac ៦: ៣, ៥; ៧:៥៥; ៨:១៥, ១៧, ១៩; ៩:១៧; ១១:២៤; ១៣: ៩, ៥២; ១៩: ២; រ៉ូ ៩: ១; ១៤:១៧; ១៥:១៣, ១៦, ១៩; ១ កូ ១២: ៣; ហេព្រើរ ២: ៤; ៦: ៤; ២ ភី ១:២១; យូដាស ២០ អ៊ិននិងការបកប្រែអន្តរផ្សេងទៀត។

ទស្សនៈរបស់ខេនខុសគ្នាពីអ្វីដែលធ្លាប់ត្រូវបានបង្រៀនក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយ។

តាមរយៈការនិយាយប្រមាថដល់ព្រះរាជបុត្រាប៉ុលក៏មានកំហុសក្នុងការប្រមាថដល់ព្រះវរបិតាដែលព្រះយេស៊ូវបានតំណាង។ (g78 2 / 8 ទំ។ 27 អាចត្រូវបានលើកលែងទោស?)

ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាគណៈអភិបាលបោះបង់ចោលការពន្យល់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់មួយផ្សេងទៀតដែលងាយនឹងចាញ់តាមបទគម្ពីរ?

ហេតុអ្វីគណៈអភិបាលអនុម័តទស្សនៈនេះ?

ប្រហែលជារឿងនេះមិនត្រូវបានធ្វើដោយមនសិការទេ។ ប្រហែលជាយើងអាចដាក់ចំណុចនេះទៅជាលទ្ធផលនៃផ្នត់គំនិតបារម្ភរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍បើនិយាយជាមធ្យមនោះព្រះយេហូវ៉ាត្រូវបានគេនិយាយ ៨ ដងច្រើនដងដូចព្រះយេស៊ូនៅក្នុងទស្សនាវដ្តី។ សមាមាត្រនេះមិនត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងបទគម្ពីរភាសាក្រិចដែលមាននៅក្នុងអិន។ អិល។ - ការបកប្រែព្រះគម្ពីររបស់ជេ។ នៅគ្រានោះសមាមាត្រគឺផ្ទុយពីលោកយេស៊ូដែលកើតឡើងប្រមាណបួនដងជាញឹកញាប់ដូចព្រះយេហូវ៉ា។ ជាការពិតណាស់ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់បោះចោលការបញ្ចូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅក្នុងអត្ថបទដែលប។ ស។ ស។ ដែលជាផ្នែកមួយនៃគោលនយោបាយនៃការសរសេរតាមបរិបទរបស់ពួកគេ (ឈ្មោះដ៏ទេវភាពមិនមាននៅក្នុងសាត្រាស្លឹករឹតមួយក្នុងចំណោម ៥០០០ អិន។ អេ។ សព្វថ្ងៃនេះ) សមាមាត្ររបស់ព្រះយេស៊ូវចំពោះ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រមាណមួយពាន់ករណីកើតឡើងដល់សូន្យ។
ការសង្កត់ធ្ងន់លើព្រះយេស៊ូវធ្វើឱ្យស្មរបន្ទាល់មិនស្រួល។ បើស្មរបន្ទាល់ម្នាក់នៅក្នុងក្រុមរថយន្ដផ្សព្វផ្សាយត្រូវនិយាយអ្វីមួយថា, តើព្រះយេហូវ៉ាមិនផ្គត់ផ្គង់ដល់យើងតាមរយៈអង្គការរបស់ទ្រង់ទេឬ? ប៉ុន្តែតើគាត់ត្រូវនិយាយថា“ តើវាមិនមែនជាការអស្ចារ្យទេដែលព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវផ្គត់ផ្គង់យើងតាមរយៈអង្គការរបស់ទ្រង់” នោះគាត់នឹងត្រូវបានជួបជាមួយនឹងភាពស្ងៀមស្ងាត់គួរឱ្យខ្មាស់អៀន។ អ្នកស្តាប់របស់គាត់នឹងដឹងថាព្រះគម្ពីរមិនមានអ្វីខុសជាមួយអ្វីដែលគាត់ទើបតែបាននិយាយនោះទេប៉ុន្តែតាមសភាវគតិពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍មិនស្រួលជាមួយនឹងការប្រើឃ្លាថា“ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ” ។ ចំពោះស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាគឺអ្វីៗទាំងអស់ខណៈដែលព្រះយេស៊ូជាគំរូដល់យើងជាស្ដេចគំរូរបស់យើង។ គាត់ជាអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាចាត់ ឲ្យ ទៅធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ប៉ុន្ដែព្រះយេហូវ៉ាពិតជាអ្នកទទួលខុសត្រូវមែនលោកយេស៊ូជាអ្នកនាំមុខ។ អូយើងមិនដែលទទួលស្គាល់ជាចំហនោះទេប៉ុន្តែតាមរយៈពាក្យសម្តីនិងសកម្មភាពរបស់យើងនិងរបៀបដែលគាត់ត្រូវបានគេធ្វើនៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយនោះគឺជាការពិត។ យើងមិនគិតអំពីការលុតជង្គង់ចុះចំពោះព្រះយេស៊ូវឬក៏ប្រគល់ឱ្យយើងនូវការដាក់ស្នើពេញលេញរបស់យើងទេ។ យើងចៀសវាងគាត់ហើយយោងទៅព្រះយេហូវ៉ាគ្រប់ពេលវេលា។ នៅក្នុងការសន្ទនាធម្មតានៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់អាចនិយាយអំពីវិធីដែលពួកគេបានជួយក្នុងគ្រាលំបាកឬនៅពេលយើងបង្ហាញបំណងប្រាថ្នាសម្រាប់ការជួយណែនាំឬអន្តរាគមន៍ពីព្រះប្រហែលជាជួយសមាជិកគ្រួសារដែលធ្វើខុស ឲ្យ វិលត្រឡប់ទៅរក«សេចក្តីពិត»ព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែលេច។ ឡើង។ ព្រះយេស៊ូមិនដែលត្រូវបានគេហៅទេ។ នេះគឺផ្ទុយស្រឡះពីរបៀបដែលគាត់ត្រូវបានប្រព្រឹត្ដចំពោះបទគម្ពីរគ្រិស្ដសាសនិក។
ជាមួយនឹងផ្នត់គំនិតដែលពុះកញ្ជ្រោលនេះយើងពិបាកជឿថាការប្រមាថព្រះយេស៊ូឬព្រះគឺស្មើគ្នាដូច្នេះយើងអាចអត់ទោសបាន។
បន្ទាប់មកខេនហ្វ្លូឌីនរៀបរាប់លំអិតអំពីអ្នកដឹកនាំសាសនានៅសម័យព្រះយេស៊ូនិងយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតដោយអះអាងថាអ្នកទាំងនេះបានធ្វើបាបដែលមិនអាចលើកលែងទោសបាន។ ត្រូវហើយយូដាសត្រូវបានគេហៅថាជា“ កូនប្រុសនៃការបំផ្លាញ” ប៉ុន្តែថាតើវាមានន័យថាគាត់បានធ្វើបាបបាបដែលមិនអាចលើកលែងបានគឺមិនច្បាស់ទេ។ ឧទាហរណ៍កិច្ចការ ១: ៦ សំដៅទៅលើយូដាសដែលបានបំពេញទំនាយដែលបានសរសេរដោយស្ដេចដាវីឌ។

“ ។ ។ ព្រោះនេះមិនមែនជាសត្រូវដែលដៀលត្មះខ្ញុំទេ។ បើមិនដូច្នោះទេខ្ញុំអាចទ្រាំទ្រនឹងវាបាន។ វាមិនមែនជាសត្រូវដែលបានលើកគ្នាប្រឆាំងនឹងខ្ញុំទេ។ បើមិនដូច្នោះទេខ្ញុំអាចលាក់ខ្លួនខ្ញុំពីគាត់។ ¹³ ប៉ុន្តែវាគឺជាអ្នកបុរសដូចខ្ញុំដៃគូរបស់ខ្ញុំដែលខ្ញុំស្គាល់ច្បាស់។ ¹⁴ យើងធ្លាប់មានមិត្តភាពកក់ក្តៅជាមួយគ្នា។ យើងបានដើរចូលទៅក្នុងព្រះវិហាររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ¹⁵ ការបំផ្លាញនឹងកើតមានដល់ពួកគេ! សូមឱ្យពួកគេចូលទៅក្នុងផ្នូរ” (Ps 55: 12-15)

យោងទៅតាម John 5: 28, 29, អ្នកដែលនៅក្នុងផ្នូរទាំងអស់ទទួលបានការរស់ឡើងវិញ។ ដូច្នេះតើយើងអាចនិយាយយ៉ាងប្រាកដថាយូដាសបានប្រព្រឹត្ដអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងទោសបានទេ?
អ្នកដឹកនាំសាសនានៅសម័យព្រះយេស៊ូក៏ដូចគ្នាដែរ។ ពិតមែនលោកបានស្ដីបន្ទោសពួកគេហើយព្រមានពួកគេអំពីការប្រមាថមើលងាយសកម្មពលបរិសុទ្ធប៉ុន្ដែតើយើងអាចនិយាយថាពួកគេខ្លះបានធ្វើអំពើខុសឆ្គងដោយអភ័យទោសទេ? អ្នកទាំងនេះបានគប់ដុំថ្មទៅលើស្ទេផានតែគាត់បានអង្វរថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! (កិច្ចការ ៧:៦០) គាត់បានពេញដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធនៅគ្រានោះដោយមើលចក្ខុនិមិត្ដឃើញនៃមេឃដូច្នេះទំនងជាគាត់បានសុំព្រះអម្ចាស់អភ័យទោសដល់មនុស្សដែលមិនចេះអភ័យទោស។ កំណត់ហេតុដដែលបង្ហាញថា«សូលបានយល់ស្របនឹងការសម្លាប់គាត់»។ (កិច្ចការ ៨: ១) ប៉ុន្ដែសូលដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងម្នាក់បានទទួលការអភ័យទោស។ លើសពីនេះទៀត“ បូជាចារ្យដ៏ច្រើនកុះករបានចាប់ផ្តើមស្តាប់បង្គាប់សេចក្តីជំនឿ” ។ (អេ។ ៦: ៧) ហើយយើងដឹងថាមានសូម្បីតែពួកផារិស៊ីដែលបានក្លាយជាគ្រិស្ដសាសនិក។ (កិច្ចការ ១៥: ៥)
ប៉ុន្តែពិចារណាសេចក្តីថ្លែងបន្ទាប់របស់លោកខេនហ្វ្លូឌីនដែលបង្ហាញពីកម្រិតនៃហេតុផលដែលមានជាទូទៅក្នុងចំណោមអ្នកដែលប្រកាសជាសាធារណៈថាពួកគេគឺជាបណ្តាញទំនាក់ទំនងផ្តាច់មុខរបស់ព្រះ៖

«ដូច្នេះការប្រមាថមើលងាយដល់វិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺទាក់ទងទៅនឹងចេតនាចិត្តកំរិតកំរិតនៃឆន្ទៈច្រើនជាងនេះទៅទៀត។ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនសម្រាប់យើងដើម្បីវិនិច្ឆ័យទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាដឹងថាអ្នកណាសមនឹងទទួលការប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញហើយអ្នកណាមិនសម។ មែនហើយយើងច្បាស់ជាមិនចង់ធ្វើបាបប្រឆាំងនឹងសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដូចយូដាសនិងមេដឹកនាំសាសនាមិនពិតខ្លះនៅសតវត្សរ៍ទី ១ ទេ»។

នៅក្នុងប្រយោគមួយគាត់ប្រាប់យើងថាយើងមិនត្រូវវិនិច្ឆ័យទេប៉ុន្តែនៅបន្ទាប់គាត់នឹងវិនិច្ឆ័យ។

តើអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងបានគឺជាអ្វី?

នៅពេលដែលយើងជំទាស់នឹងការបង្រៀនរបស់គណៈអភិបាលយើងច្រើនតែត្រូវបានគេសួរដោយសំលេងថា“ តើអ្នកគិតថាអ្នកស្គាល់ច្រើនជាងគណៈអភិបាលទេ?” នេះបញ្ជាក់ថាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអាចស្តាប់បានតែពីពួកយើងដែលមានប្រាជ្ញានិងវិចារណញ្ញាណក្នុងចំណោមពួកយើងប៉ុណ្ណោះ។ ពួកយើងនៅសល់តែកូនក្មេង។ (ម។ ១១:២៥)
ជាការប្រសើរណាស់សូមឱ្យយើងចូលទៅជិតសំណួរនេះដូចជាកូនក្មេងដែលរួចផុតពីការរើសអើងនិងការគិតទុកជាមុន។
នៅពេលត្រូវបានសួរថាតើគាត់គួរអភ័យទោសអោយញឹកញាប់ប៉ុណ្ណានោះព្រះអម្ចាស់មួយអង្គរបស់ព្រះយេស៊ូត្រូវបានប្រាប់ថា៖

ប្រសិនបើបងប្អូនណាម្នាក់ប្រព្រឹត្ដអំពើបាបចូរស្ដីបន្ទោសគាត់ហើយបើគាត់កែប្រែចិត្ដគំនិតចូរអត់ទោសអោយគាត់។ 4 ទោះបីគាត់ធ្វើបាប ៧ ដងក្នុងមួយថ្ងៃប្រឆាំងនឹងអ្នកហើយគាត់ត្រលប់មកអ្នក ៧ ដងដោយនិយាយថា I ខ្ញុំប្រែចិត្ត› អ្នកត្រូវតែអត់ទោសឱ្យគាត់” ។ (Lu 17: 3, 4)

នៅកន្លែងមួយទៀតចំនួនគឺ ៧៧ ដង។ (ម៉ាថ។ ១៨:២២) ព្រះយេស៊ូមិនចង់ដាក់លេខតាមអំពើចិត្តនៅទីនេះទេតែបង្ហាញថាគ្មានការលើកលែងទោសទេលើកលែងតែនេះហើយជាចំណុចសំខាន់នៅពេលដែលគ្មានការប្រែចិត្ត។ យើងត្រូវអត់ទោសឱ្យបងប្អូនយើងពេលគាត់ប្រែចិត្ត។ យើងធ្វើដូច្នេះដោយយកតម្រាប់តាមព្រះវរបិតារបស់យើង។
ដូច្នេះវាដូចខាងក្រោមថាអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងទោសបានគឺជាអំពើបាបដែលគ្មានការប្រែចិត្តដែលត្រូវបានបង្ហាញ។
តើសកម្មពលបរិសុទ្ធមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើយើង?

• យើងទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះតាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ (រ៉ូ ៥: ៥)
• វាបណ្តុះបណ្តាលនិងដឹកនាំមនសិការរបស់យើង។ (Ro 9: 1)
• ព្រះប្រទានអំណាចដល់យើងតាមរយៈវា។ (Ro 15: 13)
• យើងមិនអាចប្រកាសពីព្រះយេស៊ូវបានទេបើគ្មានវា។ (1 កូកូ 12: 3)
• យើងត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់សម្រាប់សេចក្ដីសង្រ្គោះដោយសារវា។ (អេហ្វអេស។ ស៊ី។ អិល។ ស៊ី។ អេស។ ស។ ស។ ស។ ស។ )
• វាបង្កើតផលសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះ។ (ហ្គា 5: 22)
• វាបំលែងយើង។ (ទីតុស 3: 5)
• វាណែនាំយើងឱ្យស្គាល់ការពិតទាំងអស់។ (ចនស៍ 16: 13)

សរុបសេចក្ដីមកវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាអំណោយដែលព្រះប្រទានដើម្បីសង្គ្រោះយើង។ ប្រសិនបើយើងទះវាចេញយើងកំពុងបោះចោលមធ្យោបាយដែលយើងអាចបានសង្រ្គោះ។

“ តើអ្នកគិតថាមនុស្សនឹងត្រូវទទួលទោសយ៉ាងម៉េចទៅដែលបានជាន់ឈ្លីព្រះរាជបុត្រានៃព្រះហើយបានរាប់ជាឈាមឈាមនៃសម្ពន្ធមេត្រីដែលព្រះអង្គបានរាប់ជាបរិសុទ្ធហើយ ដែលបានប្រមាថមើលងាយព្រះគុណដ៏ថ្លៃថ្នូដោយការមើលងាយឬ?

យើងទាំងអស់គ្នាធ្វើបាបជាច្រើនដងប៉ុន្តែសូមឱ្យអាកប្បកិរិយាអាក្រក់មិនដែលមាននៅក្នុងខ្លួនយើងដែលនឹងធ្វើឱ្យយើងបដិសេធនូវមធ្យោបាយដែលព្រះវរបិតាយើងអាចអភ័យទោសឱ្យយើង។ អាកប្បកិរិយាបែបនេះនឹងបង្ហាញខ្លួនវាដោយមិនចង់ទទួលស្គាល់ថាយើងខុស។ ការមិនចង់បន្ទាបខ្លួនចំពោះព្រះរបស់យើងហើយសុំការអភ័យទោស។
ប្រសិនបើយើងមិនស្នើសុំឱ្យឪពុករបស់យើងអភ័យទោសឱ្យយើងទេតើគាត់អាចធ្វើដូចម្តេច?

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។