[ពី ws11 / 16 ទំ។ 13 ធ្នូ 5-11]

“ ខ្ញុំរក្សាទុកនូវសំដីរបស់អ្នក” ។- ទំនុក។ 119: 11 (NWT)

មូលហេតុនៃការព្រួយបារម្ភ

គោលបំណងទាំងមូលនៃការសិក្សានេះគឺដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដែលមានសក្តានុពល - ពីទស្សនៈរបស់ jw.org - អំពីសាក្សីដែលបាត់បង់ភាពខ្នះខ្នែងរបស់ពួកគេពេលកំពុងបម្រើក្នុងកិច្ចការភាសាបរទេស។

ឪពុកម្ដាយជាគ្រិស្ដសាសនិកខ្លះដែលកំពុងបម្រើនៅឯភាសាបរទេសបានដឹងថាកូន ៗ របស់ពួកគេចាប់អារម្មណ៍ ការពិត បានធ្លាក់ចុះ។ ដោយសារពួកគេមិនបានយល់ច្បាស់ពីអ្វីដែលបាននិយាយនៅឯកិច្ចប្រជុំនោះកុមារពិតជាមិនមានអារម្មណ៍រីករាយនឹងកម្មវិធីខាងវិញ្ញាណដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅឯសាលព្រះរាជាណាចក្រទេ។ - ស្មើ។ 5 ។

ឃ្លា“ ការពិត” នៅក្នុងកថាខណ្ឌនេះគឺមានន័យដូចគ្នានឹង“ អង្គការ” ។ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់ "ចាកចេញពីការពិត" វាត្រូវបានគេយល់ថាពួកគេបានចាកចេញពីអង្គការ។ ការចាកចេញពីអង្គការគឺមានន័យដូចនឹងការទុកព្រះយេហូវ៉ាក្នុងគំនិតរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់។

គ្មានអ្វីដែលអាចនិយាយបាននៅក្នុងការពិនិត្យឡើងវិញនេះក្រៅពីការក្រើនរំលឹកដល់ឪពុកម្តាយមិនឱ្យច្រឡំការចូលរួមអារម្មណ៍ដែលកើតចេញពីការយល់ដឹងអ្វីទាំងអស់ដែលត្រូវបាននិយាយនៅក្នុងការប្រជុំនិងអ្វីទាំងអស់ដែលត្រូវបានសរសេរនៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយជាមួយនឹងអ្វីដែលត្រូវបានបង្រៀនតាមពាក្យ។ នៃ​ព្រះ។ ប្រសិនបើអ្នកពិតជាចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការពង្រឹងភាពខាងវិញ្ញាណរបស់កូនអ្នកកុំជឿថាអ្នកត្រូវការការប្រជុំរឺការបោះពុម្ភផ្សាយសម្រាប់គោលបំណងនេះ។ អ្វីដែលអ្នកត្រូវការគឺព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។

ការសិក្សាផ្តល់នូវឧទាហរណ៍ពីអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណដែលបង្ហាញពីចំនុចនេះដោយមិនច្បាស់។

ទោះបីជាដានីយ៉ែលត្រូវបានគេផ្តល់អាហារ ឲ្យ បរិភោគពីអាហាររបស់ស្តេចក៏ដោយគាត់បាន«តាំងចិត្តនៅក្នុងចិត្ត»ថាគាត់នឹងមិនធ្វើឱ្យខ្លួនគាត់សៅហ្មងឡើយ។ដាន់។ 1: 8) ដោយសារគាត់នៅតែបន្តសិក្សា“ សៀវភៅពិសិដ្ឋ” ជាភាសាកំណើតរបស់គាត់គាត់បានរក្សាសុខភាពខាងវិញ្ញាណរបស់គាត់ពេលគាត់រស់នៅឯបរទេស។ - ស្មើ។ 8 ។

ដានីយ៉ែលនិងគូកនរបស់គាត់បានក្លាយជាគំរូដ៏អស្ចារ្យនៃជំនឿ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តីពួកគេមិនមានការប្រជុំប្រចាំសប្តាហ៍ដើម្បីទៅហើយពួកគេក៏មិនមានបញ្ហាជាទៀងទាត់នៃការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់ជនជាតិយូដាដើម្បីសិក្សាដែរ។ អ្វីដែលពួកគេបានធ្វើគឺអ្វីដែលពួកគេពិតជាត្រូវការ។ ពួកគេមានសៀវភៅពិសិដ្ឋ។ ពួកគេក៏មានការអធិស្ឋាននិងការធ្វើសមាធិផងដែរ។ ពួកគេក៏មានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដែលមានគំនិតដូចគ្នាដែរ។

ដូច្នេះសូមសិក្សាសៀវភៅពិសិដ្ឋទាំង ៦៦ ក្បាលដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរជាមួយកូន ៗ ជាភាសាកំណើតរបស់ពួកគេហើយអធិស្ឋានជាមួយពួកគេហើយផ្លាស់ប្តូរការពិភាក្សាដ៏មានអត្ថន័យលើប្រធានបទព្រះគម្ពីរជាមួយពួកគេនៅពេលណាដែលឱកាសបង្ហាញ។ សាកសួររឿងទាំងអស់ដែលបុរសសរសេរឬបង្រៀនដើម្បីធានាថាអ្នកមិនត្រូវបានគេបញ្ចុះបញ្ចូលឱ្យមាន“ សេចក្តីពិត” មួយផ្សេងទៀតពីព្រោះមានតែមួយ។ (១ ធី ៥:២១)

ក្នុងនាមជា Forrest Gump បាននិយាយថា“ នោះជាអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយអំពីរឿងនោះ”

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    23
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x