ខ្ញុំឈ្មោះស៊ានហេវូវ។ ខ្ញុំមានអាយុ 42 ឆ្នាំមានការងារធ្វើនិងរៀបការយ៉ាងសប្បាយរីករាយជាមួយភរិយារបស់ខ្ញុំរ៉ូប៊ីនអស់រយៈពេល 18 ឆ្នាំ។ ខ្ញុំជាគ្រីស្ទាន។ និយាយឱ្យខ្លីខ្ញុំគ្រាន់តែជា Joe ធម្មតា។

ទោះជាខ្ញុំមិនដែលទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងអង្គការស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយខ្ញុំមានទំនាក់ទំនងយូរអង្វែងជាមួយអង្គការនោះ។ ខ្ញុំបានទទួលពីការជឿថាអង្គការនេះគឺជាការរៀបចំរបស់ព្រះនៅលើផែនដីសម្រាប់ការថ្វាយបង្គំបរិសុទ្ធរបស់គាត់ដើម្បីឱ្យមានការងឿងឆ្ងល់ទាំងស្រុងជាមួយវានិងការបង្រៀនរបស់វា។ មូលហេតុដែលខ្ញុំផ្តាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាគឺជារឿងរ៉ាវដូចតទៅ៖

ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំបានក្លាយជាសាក្សីនៅចុងទសវត្សឆ្នាំ ១៩៧០ ។ ឪពុកខ្ញុំខ្នះខ្នែងសូម្បីតែបម្រើជាអ្នកងារជំនួយ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំសង្ស័យថាម្ដាយខ្ញុំពិតជាមាននៅក្នុងវាទោះបីជាគាត់ដើរតួជាភរិយានិងម្តាយស្មរបន្ទាល់ស្មោះត្រង់ក៏ដោយ។ រហូតដល់ខ្ញុំមានអាយុ ៧ ឆ្នាំម៉ាក់និងប៉ាជាសមាជិកសកម្មរបស់ក្រុមជំនុំនៅលីនដុនវីលរដ្ឋម័រតុន។ ក្រុមគ្រួសាររបស់យើងមានសមាគមស្មរបន្ទាល់ត្រឹមត្រូវនៅខាងក្រៅសាលប្រជុំដោយបរិភោគអាហារជាមួយអ្នកឯទៀតនៅក្នុងផ្ទះ។ នៅឆ្នាំ ១៩៨៣ យើងបានរៀបចំអ្នកស្ម័គ្រចិត្តផ្នែកសំណង់ដែលបានមកជួយសាងសង់សាលប្រជុំលីនដុនវីលថ្មី។ នៅពេលនោះមានម្តាយដែលនៅលីវពីរបីនាក់នៅក្នុងក្រុមជំនុំហើយឪពុកខ្ញុំបានស្ម័គ្រចិត្តផ្តល់ពេលវេលានិងជំនាញរបស់គាត់ក្នុងការថែរក្សាយានយន្តរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំឃើញថាការប្រជុំមានរយៈពេលវែងនិងគួរឱ្យធុញទ្រាន់ប៉ុន្តែខ្ញុំមានមិត្តភក្តិស្មរបន្ទាល់ហើយសប្បាយរីករាយ។ នៅសម័យនោះមានអ្នកថតរូបជាច្រើន។

នៅខែធ្នូឆ្នាំ ១៩៨៣ ក្រុមគ្រួសាររបស់យើងបានផ្លាស់ទៅនៅ McIndoe Falls, Vermont ។ ការផ្លាស់ប្តូរនេះមិនបានបង្ហាញថាមានប្រយោជន៍សម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់យើងខាងវិញ្ញាណទេ។ សកម្មភាពប្រជុំនិងសកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងមិនសូវទៀងទាត់ទេ។ ជាពិសេសម្ដាយខ្ញុំមិនសូវគាំទ្ររបៀបរស់នៅរបស់ស្មរបន្ទាល់ទេ។ បន្ទាប់មកនាងមានជំងឺសរសៃប្រសាទ។ កត្តាទាំងនេះប្រហែលជាបណ្តាលឱ្យឪពុកខ្ញុំត្រូវបានដកចេញពីតំណែងជារដ្ឋមន្រ្តី។ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំឪពុកខ្ញុំបានអសកម្មដោយចូលរួមការប្រជុំពេលព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យពីរបីដងក្នុងមួយឆ្នាំនិងពិធីរំtheកមរណភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។

ពេលខ្ញុំទើបតែរៀននៅវិទ្យាល័យខ្ញុំបានព្យាយាមដោយស្មោះដើម្បីធ្វើជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់។ ខ្ញុំបានចូលរួមការប្រជុំដោយខ្លួនឯងហើយយល់ព្រមសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំសប្តាហ៍ម្តង។ ប៉ុន្ដែខ្ញុំខ្លាចពេកក្នុងការចូលរួមសាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយព្រះធិបតេយ្យហើយខ្ញុំមិនបានចាប់អារម្មណ៍ចង់ចេញទៅផ្សព្វផ្សាយទេ។ ដូច្នេះអ្វីៗបានរសាត់បាត់ទៅ។

ជីវិតរបស់ខ្ញុំបានដើរតាមគន្លងធម្មតារបស់មនុស្សពេញវ័យដែលមានភាពចាស់ទុំ។ ពេលខ្ញុំរៀបការជាមួយរ៉ូប៊ីនខ្ញុំនៅតែគិតអំពីរបៀបរស់នៅរបស់ស្មរបន្ទាល់តែរ៉ូប៊ីនមិនមែនជាអ្នកកាន់សាសនាទេហើយខ្ញុំមិនសប្បាយចិត្តបំផុតចំពោះការចាប់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំចំពោះស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ទោះយ៉ាងណាខ្ញុំមិនដែលបាត់បង់សេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះទាំងស្រុងឡើយហើយខ្ញុំថែមទាំងបានផ្ញើសៀវភៅដោយឥតគិតថ្លៃមួយក្បាលទៀតទៅ។ តើព្រះគម្ពីរពិតជាបង្រៀនយ៉ាងណា? ។ ខ្ញុំតែងតែទុកព្រះគម្ពីរនៅក្នុងផ្ទះរបស់ខ្ញុំ។

ម្តាយរបស់ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមមានទំនាក់ទំនងស្នេហាជាមួយនឹងវិទ្យាល័យមួយ។ នេះបណ្តាលឱ្យលែងលះគ្នាយ៉ាងជូរចត់រវាងឪពុកម្តាយនិងម៉ាក់ខ្ញុំត្រូវបានគេបណ្តេញចេញ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយគាត់បានទៅជាសមាជិកថ្មីខាងវិញ្ញាណជាសមាជិកនៃក្រុមជំនុំនៃឡានស្មាច់ដែលជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក្រុមជំនុំនេះបានផ្តល់ឱ្យឪពុកខ្ញុំនូវក្តីស្រឡាញ់និងការគាំទ្រដែលគាត់ត្រូវការជាចាំបាច់ដែលខ្ញុំមានអំណរគុណជារៀងរហូត។ ឪពុកខ្ញុំបានទទួលមរណភាពនៅខែឧសភាឆ្នាំ ២០១៤ ។

មរណភាពរបស់ឪពុកខ្ញុំនិងការលែងលះរបស់ឪពុកម្តាយបានធ្វើឱ្យខ្ញុំឈឺចាប់។ ប៉ាគឺជាមិត្តល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំហើយខ្ញុំនៅតែខឹងនឹងម៉ាក់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំបានបាត់បង់ឪពុកម្តាយខ្ញុំទាំងពីរ។ ខ្ញុំត្រូវការការលួងលោមពីការសន្យារបស់ព្រះ។ គំនិតរបស់ខ្ញុំបានងាកទៅរកសាក្សីម្តងទៀតទោះជាមានការជំទាស់ពីរ៉ូប៊ីនក៏ដោយ។ ព្រឹត្ដិការណ៍ពីរបានពង្រឹងការតាំងចិត្ដរបស់ខ្ញុំដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។

ព្រឹត្ដិការណ៍ដំបូងគឺការជួបសាក្សីព្រះយេហូវ៉ានៅឆ្នាំ ២០១៥។ ខ្ញុំកំពុងអង្គុយនៅក្នុងឡានអានសៀវភៅ។ រស់នៅដោយគិតដល់ថ្ងៃនៃព្រះយេហូវ៉ា, ពីបណ្ណាល័យសាក្សីឪពុកខ្ញុំ។ គូស្វាមីភរិយាមួយគូបានមករកខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ឃើញសៀវភៅនោះហើយបានសួរថាតើខ្ញុំជាស្មរបន្ទាល់ដែរឬទេ។ ខ្ញុំបាននិយាយថាទេហើយបានពន្យល់ថាខ្ញុំបានចាត់ទុកខ្លួនឯងថាជាបុព្វហេតុបាត់បង់។ ពួកគេទាំងពីរមានចិត្តល្អណាស់ហើយបងប្រុសបានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំអោយអានកំណត់ហេតុនៅក្នុងម៉ាថាយរបស់អ្នកធ្វើការម៉ោង ១១ ។

ព្រឹត្តិការណ៍ទី ២ បានកើតឡើងព្រោះខ្ញុំកំពុងអានសីហាសីហា ១០, ៩០៩ ។ ប៉មយាម នៅលើគេហទំព័រ jw.org ។ ទោះបីខ្ញុំធ្លាប់គិតថាខ្ញុំអាចឡើងជិះបាននៅពេលដែលស្ថានភាពពិភពលោកកាន់តែអាក្រក់ទៅ ៗ អត្ថបទនេះ“ រក្សាការរំពឹងទុក” ធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍។ វាបាននិយាយថា: «ដូច្នេះបទគម្ពីរបង្ហាញថាស្ថានភាពពិភពលោកក្នុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នឹងមិនមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរទេដូច្នេះមនុស្សនឹងត្រូវ បង្ខំឲ្យ ជឿថាទីបញ្ចប់គឺជិតដល់ហើយ»។

ច្រើនណាស់សម្រាប់ការរង់ចាំរហូតដល់នាទីចុងក្រោយ! ខ្ញុំបានសំរេចចិត្ត។ ក្នុងមួយសប្ដាហ៍ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមត្រឡប់ទៅសាលប្រជុំវិញ។ ខ្ញុំមិនច្បាស់ទេថាតើរ៉ូប៊ីននឹងនៅតែរស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់យើងនៅពេលខ្ញុំត្រឡប់មកវិញ។ សប្បាយចិត្តណាស់នាង។

វឌ្ឍនភាពរបស់ខ្ញុំយឺតប៉ុន្តែថេរ។ ដល់ឆ្នាំ ២០១៧ ទីបំផុតខ្ញុំបានយល់ព្រមសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំសប្តាហ៍ជាមួយអែលឌើរដ៏ល្អម្នាក់ឈ្មោះវេន។ គាត់និងប្រពន្ធរបស់គាត់ឈ្មោះហ្សង់គឺស្លូតហើយរាក់ទាក់ណាស់។ យូរ ៗ ទៅរ៉ូប៊ីននិងខ្ញុំត្រូវបានគេអញ្ជើញឱ្យទៅផ្ទះរបស់ស្មរបន្ទាល់ឯទៀតដើម្បីញ៉ាំអាហារនិងរកសុជីវធម៌។ ខ្ញុំបានគិតក្នុងចិត្តថា៖ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឱកាស ឲ្យ ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំបានប្តេជ្ញាធ្វើឱ្យបានច្រើនបំផុត។

ការសិក្សាព្រះគម្ពីរដែលខ្ញុំមានជាមួយវេនបានរីកចម្រើនយ៉ាងល្អ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមានរឿងមួយចំនួនដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍។ ជាបឋមខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ថាមានការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះ«អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ»ដែលជាគណៈអភិបាល។ ឃ្លានោះត្រូវបានលើកឡើងជាញឹកញាប់ផងដែរនៅក្នុងការអធិស្ឋានការនិយាយនិងយោបល់។ អ្វីដែលខ្ញុំអាចគិតបានគឺទេវតាប្រាប់ចននៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ ឲ្យ ប្រយ័ត្នប្រយែងព្រោះគាត់ (ទេវតា) គ្រាន់តែជាទាសកររបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះ។ ចៃដន្យព្រឹកនេះខ្ញុំកំពុងអាននៅក្នុង KJV 2 កូរិនថូសទី 12: 7 ដែលប៉ូលនិយាយថា“ ក្រែងលោខ្ញុំត្រូវបានលើកតម្កើងកំរិតខ្ពស់បំផុតតាមរយៈការបើកសម្តែងដ៏ច្រើនលើសលប់បានប្រទានមកខ្ញុំនូវបន្លាមួយក្នុងសាច់ឈាមគឺជាអ្នកនាំសាររបស់សាតាំង ដើម្បីញុំាខ្ញុំក្រែងលោខ្ញុំត្រូវគេលើកដំកើងកំរិតខ្ពស់។ ខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍ថា slave អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ› កំពុងតែត្រូវបានលើកដំកើងខ្ពស់ជាងគេ។

ការផ្លាស់ប្តូរមួយទៀតដែលខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ឃើញថាខុសពីឆ្នាំមុន ៗ នៃការសេពគប់របស់ខ្ញុំជាមួយស្មរបន្ទាល់គឺការសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើតម្រូវការក្នុងការផ្តល់ថវិកាដល់អង្គការ។ ការអះអាងរបស់ពួកគេដែលថាអង្គការនេះត្រូវបានផ្តល់មូលនិធិទាំងស្រុងដោយការបរិច្ចាគដោយស្ម័គ្រចិត្តហាក់ដូចជាខ្ញុំគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមចំពោះការរំsteadyកជាប្រចាំរបស់វិទ្យុ JW អំពីវិធីផ្សេងៗដែលមនុស្សម្នាក់អាចបរិច្ចាគបាន។ មនុស្សម្នាក់ដែលរិះគន់និកាយគ្រីស្ទសាសនាស្រដៀងគ្នានេះបានពិពណ៌នាអំពីការរំពឹងទុករបស់ឋានានុក្រមនៃសមាជិកភាពក្នុងព្រះវិហារថា pray អធិស្ឋានបង់លុយនិងគោរពប្រតិបត្តិ› ។ នេះគឺជាការពិពណ៌នាយ៉ាងត្រឹមត្រូវអំពីអ្វីដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ារំពឹងទុកផងដែរ។

ទាំងនេះនិងរឿងតូចតាចខ្លះបានធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែជឿជាក់ថាការបង្រៀនរបស់ស្មរបន្ទាល់គឺជាការពិតហើយគ្មានបញ្ហាទាំងនេះត្រូវបានគេរំលោភទេនាពេលនោះ។

ទោះយ៉ាងណានៅពេលការសិក្សានៅតែបន្តមានសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយដែលពិតជារំខានខ្ញុំ។ យើងកំពុងនិយាយអំពីជំពូកអំពីសេចក្ដីស្លាប់ដែលចែងថាគ្រិស្ដសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងភាគច្រើនបានត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅស្ថានសួគ៌ហើយអ្នកដែលស្លាប់នៅសម័យយើងនឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅស្ថានសួគ៌។ ខ្ញុំបាន heard សេចក្តីថ្លែងបែបនេះកាលពីមុនហើយគ្រាន់តែទទួលយកវា។ ខ្ញុំបានទទួលការលួងលោមក្នុងការបង្រៀននេះប្រហែលជាដោយសារតែថ្មីៗនេះខ្ញុំបានបាត់បង់ឪពុកខ្ញុំ។ ប៉ុន្ដែភ្លាមៗនោះខ្ញុំមាន«អំពូល»មួយដ៏ពិត។ ខ្ញុំដឹងថាគោលលទ្ធិនេះមិនត្រូវបានគាំទ្រដោយបទគម្ពីរទេ។

ខ្ញុំបានស្នើសុំភស្តុតាង។ Wayne បានបង្ហាញខ្ញុំ 1 Corinthians 15: 51, 52 ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនពេញចិត្តទេ។ ខ្ញុំបានសំរេចថាខ្ញុំត្រូវជីកបន្ថែមទៀត។ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ។ ខ្ញុំថែមទាំងបានសរសេរទៅទីស្នាក់ការកណ្តាលអំពីបញ្ហានេះច្រើនជាងម្តង។

ពីរបីសប្តាហ៍បានកន្លងផុតទៅនៅពេលដែលអែលឌើរទីពីរឈ្មោះដាន់បានចូលរួមជាមួយយើងដើម្បីសិក្សា។ វ៉េននមានឯកសារសម្រាប់យើងម្នាក់ៗដែលមានអត្ថបទនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមចំនួន ៣ ពីឆ្នាំ ១៩៧០ ។ វេននិងដាន់ខំអស់ពីសមត្ថភាពដោយប្រើអត្ថបទទាំងបីនេះដើម្បីពន្យល់ពីភាពត្រឹមត្រូវនៃគោលលទ្ធិនេះ។ វាជាការប្រជុំដ៏រួសរាយរាក់ទាក់ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែមិនជឿជាក់។ ខ្ញុំមិនប្រាកដថាព្រះគម្ពីរត្រូវបានបើកនៅក្នុងការប្រជុំនេះទេ។ ពួកគេបានលើកឡើងថានៅពេលខ្ញុំមានពេលគ្រប់គ្រាន់ខ្ញុំគួរតែពិនិត្យមើលអត្ថបទទាំងនេះបន្ថែមទៀត។

ខ្ញុំបានរើសអត្ថបទទាំងនេះដាច់ពីគ្នា។ ខ្ញុំនៅតែជឿជាក់ថាមិនមានមូលដ្ឋានសម្រាប់ការសន្និដ្ឋានដែលបានគូរហើយបានរាយការណ៍ពីការរកឃើញរបស់ខ្ញុំទៅវ៉េននិងដាន់។ បន្តិចក្រោយមកដាន់បានប្រាប់ខ្ញុំយ៉ាងខ្លីថាគាត់បាននិយាយទៅកាន់សមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការសរសេរដែលនិយាយច្រើនឬតិចថាការពន្យល់គឺជាការពន្យល់រហូតដល់គណៈអភិបាលនិយាយផ្ទុយពីនេះ។ ខ្ញុំមិនអាចជឿអ្វីដែលខ្ញុំបាន was ទេ។ តាមមើលទៅវាមិនសំខាន់ជាងអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបានចែងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញអ្វីក៏ដោយដែលគណៈអភិបាលបានកំនត់នោះគឺរបៀបនោះ!

ខ្ញុំមិនអាចទុកបញ្ហានេះឱ្យនៅបានទេ។ ខ្ញុំបានបន្ដស្រាវជ្រាវយ៉ាងច្រើនហើយបានទទួលពេត្រុសទី ១ ៥: ៤ ។ នេះគឺជាចំលើយដែលខ្ញុំកំពុងស្វែងរកជាភាសាអង់គ្លេសសាមញ្ញនិងច្បាស់។ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ហើយពេលដែលអ្នកគង្វាលធំបានលេចមកនោះអ្នកនឹងទទួលមកុដនៃសិរីល្អដែលមិនចេះសាបសូន្យ»។ ការបកប្រែព្រះគម្ពីរភាគច្រើននិយាយថា“ ពេលអ្នកគង្វាលលេចមក” ។ លោកយេស៊ូមិនបានលេចមកឬលេចមក ឲ្យ ឃើញទេ។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាអះអាងថាលោកយេស៊ូបានត្រឡប់មកវិញ មើលមិនឃើញ។ ក្នុង 1914 ។ អ្វីមួយដែលខ្ញុំមិនជឿ។ នោះមិនមែនជាអ្វីដែលត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញនោះទេ។

ខ្ញុំបានបន្តការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួននិងការចូលរួមនៅឯសាលព្រះរាជាណាចក្រប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបនឹងការបង្រៀនជាមួយអ្វីដែលខ្ញុំយល់ពីព្រះគម្ពីរនោះការបែងចែកកាន់តែស៊ីជម្រៅ។ ខ្ញុំបានសរសេរលិខិតមួយទៀត។ អក្សរជាច្រើន។ លិខិតស្ទួនគ្នាទាំងសាខាសហរដ្ឋអាមេរិកនិងគណៈអភិបាល។ ខ្ញុំផ្ទាល់មិនបានទទួលការឆ្លើយតបទេ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយខ្ញុំដឹងថាសាខាបានទទួលលិខិតនោះពីព្រោះពួកគេបានទាក់ទងជាមួយអ្នកចាស់ទុំក្នុងតំបន់។ ប៉ុន្តែ។ I មិនបានទទួលចម្លើយចំពោះសំណួរក្នុងគម្ពីរដោយស្មោះរបស់ខ្ញុំទេ។

រឿងបានឈានដល់ក្បាលនៅពេលខ្ញុំត្រូវបានគេអញ្ជើញឱ្យចូលរួមការប្រជុំជាមួយអ្នកសម្របសម្រួលនៃក្រុមអ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកចាស់ទុំទីពីរ។ COBE បានស្នើឱ្យខ្ញុំពិនិត្យមើលអត្ថបទនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលមានចំណងជើងថា«ដំណើររស់ឡើងវិញលើកដំបូងហើយឥឡូវនេះកំពុងតែដំណើរការហើយ! »។ យើងបានឆ្លងកាត់រឿងនេះពីមុនហើយខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថាអត្ថបទនេះមានគុណវិបត្តិយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកអែលឌើរបានប្រាប់ខ្ញុំថាពួកគេមិននៅទីនោះដើម្បីជជែកវែកញែកបទគម្ពីរជាមួយខ្ញុំទេ។ ពួកគេវាយប្រហារចរិតខ្ញុំហើយចោទសួរពីបំណងរបស់ខ្ញុំ។ ពួកគេក៏បានប្រាប់ខ្ញុំថានេះជាការឆ្លើយតបតែមួយគត់ដែលខ្ញុំនឹងទទួលហើយគណៈអភិបាលរវល់ពេកក្នុងការដោះស្រាយជាមួយខ្ញុំ។

ខ្ញុំបានទៅផ្ទះរបស់ Wayne នៅថ្ងៃបន្ទាប់ដើម្បីសាកសួរអំពីការសិក្សានេះចាប់តាំងពីអែលឌើរពីរនាក់នៃការប្រជុំពិសេសរបស់ខ្ញុំបានលើកឡើងថាការសិក្សានេះប្រហែលជានឹងត្រូវបញ្ចប់។ Wayne បានបញ្ជាក់ថាគាត់បានទទួលនូវអនុសាសន៍នោះដូច្នេះការសិក្សាបានបញ្ចប់ហើយ។ ខ្ញុំជឿថាវាពិបាកសម្រាប់គាត់ក្នុងការនិយាយប៉ុន្តែឋានានុក្រមសាក្សីបានបំពេញតួនាទីដ៏ឆ្នើមនៃការបំបិទសំឡេងប្រឆាំងនិងការបង្ក្រាបនិងការពិភាក្សាអំពីព្រះគម្ពីរនិងការវែកញែកអំពីព្រះគម្ពីរដោយស្មោះត្រង់និងស្មោះត្រង់។

ដូច្នេះការសេពគប់របស់ខ្ញុំជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានចប់នៅរដូវក្តៅឆ្នាំ ២០១៨ ។ អ្វីៗទាំងអស់នេះបានរំដោះខ្ញុំ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំជឿថាស្រូវសាលីរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទនឹងចេញមកពីនិកាយគ្រីស្ទានស្ទើរតែទាំងអស់។ ហើយស្រងែនឹងធ្វើដូច្នោះដែរ។ វាងាយស្រួលណាស់ក្នុងការបាត់បង់ការមើលឃើញពីការពិតដែលថាយើងទាំងអស់គ្នាជាមនុស្សមានបាបហើយដើម្បីអភិវឌ្ឍអាកប្បកិរិយា“ ស្អាតជាងអ្នក” ។ ខ្ញុំជឿថាអង្គការស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតអាកប្បកិរិយានេះ។

អ្វីដែលអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀតនោះគឺការទទូចរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ ១៩១៤ ជាឆ្នាំដែលព្រះយេស៊ូបានក្លាយជាស្ដេចដែលមើលមិនឃើញ។

ព្រះយេស៊ូផ្ទាល់បានមានបន្ទូលដូចបានកត់ទុកនៅលូកា ២១: ៨ ថា៖ «ចូរប្រយ័ត្នក្រែងលោអ្នកវង្វេងស្មារតី។ ដ្បិតនឹងមានមនុស្សជាច្រើនយកឈ្មោះខ្ញុំទៅប្រើដោយពោលថាៈ "ខ្ញុំនេះហើយជាព្រះ" ។ ពេលវេលាជិតដល់ហើយ។ កុំដើរតាមពួកគេ។

តើអ្នកដឹងទេថាតើមានចំនួនប៉ុន្មានសំរាប់ខនេះនៅក្នុងសន្ទស្សន៍បទគម្ពីរនៅក្នុងបណ្ណាល័យអ៊ិនធឺណិតប៉មយាម? ពិតប្រាកដណាស់មួយពីឆ្នាំ ១៩៦៤។ វាបង្ហាញថាអង្គការនេះមិនសូវចាប់អារម្មណ៍នឹងពាក្យផ្ទាល់របស់ព្រះយេស៊ូវនៅទីនេះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយអ្វីដែលគួរកត់សម្គាល់នោះគឺថានៅក្នុងវគ្គចុងក្រោយនៃអត្ថបទតែមួយនោះអ្នកនិពន្ធបានផ្ដល់ឱវាទខ្លះដែលគ្រិស្ដសាសនិកទាំងអស់គួរពិចារណា។ វានិយាយថា“ អ្នកមិនចង់ក្លាយជាអ្នកដែលក្លាយជាមនុស្សខ្ជិលច្រអូសដែលនឹងប្រើអ្នកសម្រាប់តែការជំរុញអំណាចនិងមុខតំណែងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេនិងដោយមិនគិតពីសុខុមាលភាពនិងសុភមង្គលអស់កល្បរបស់អ្នក។ ដូច្នេះសូមពិនិត្យមើលអត្តសញ្ញាណរបស់អ្នកដែលមកដោយផ្អែកលើឈ្មោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទឬអ្នកដែលអះអាងថាជាគ្រូគ្រីស្ទានហើយប្រសិនបើពួកគេមិនបង្ហាញភាពត្រឹមត្រូវទេនោះតាមគ្រប់មធ្យោបាយគោរពតាមការព្រមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ថា: កុំទៅតាមពួកគេ។ '”

ព្រះអម្ចាស់ធ្វើការតាមរបៀបអាថ៌កំបាំង។ ខ្ញុំបានបាត់បង់អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំហើយខ្ញុំក៏ជាអ្នកទោសអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំផងដែរ។ ខ្ញុំត្រូវបានគេកំណត់ដោយការយល់ឃើញថាសេចក្ដីសង្គ្រោះជាគ្រិស្ដសាសនិករបស់ខ្ញុំគឺជាប់ទាក់ទងនឹងការធ្វើជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ខ្ញុំមានជំនឿថាឱកាសជួបជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្រើនឆ្នាំមកហើយនៅចំណតរថយន្តម៉ាកឌ្រីដគឺជាការអញ្ជើញពីព្រះ ឲ្យ វិលមករកគាត់វិញ។ វាជា; ទោះបីជាមិននៅក្នុងអ្វីដែលខ្ញុំបានគិតថា។ ខ្ញុំបានរកឃើញព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្ត។ ខ្ញុំមានទំនាក់ទំនងជាមួយបងស្រីបងប្រុសនិងម្ដាយរបស់ខ្ញុំដែលពួកគេទាំងអស់មិនមែនជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ខ្ញុំកំពុងបង្កើតមិត្តថ្មី។ ខ្ញុំមានអាពាហ៍ពិពាហ៍រីករាយ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍កាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងព្រះអម្ចាស់ឥឡូវនេះជាងពេលណាទាំងអស់នៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ជីវិត​ប្រសើរ។

11
0
សូមជួយផ្តល់យោបល់។x