ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នកមានតម្លៃចំពោះអ្នក!

គាត់បានចាំយើងពេលយើងទាប” ។ - ទំនុកតម្កើង ១៣៦: ២៣

 [ពី ws ១/២០ ទំព័រ ២ សិក្សាមាត្រា ១ ៈថ្ងៃទី ២ ខែមីនាដល់ថ្ងៃទី ៨ ខែមីនាឆ្នាំ ២០២០]

ដោយដកស្រង់ចេញពីអត្ថបទមុនដែលផ្តោតលើការធ្វើជាប្រភពនៃការលួងលោមដល់បងប្អូនប្រុសស្រីអត្ថបទនៅសប្តាហ៍នេះមានគោលបំណងលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកទាំងឡាយណាដែលត្រូវប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាជំងឺការលំបាកខាងសេដ្ឋកិច្ចនិងដែនកំណត់នៃភាពចាស់។ គោលបំណងនៃអត្ថបទគឺដើម្បីធានាដល់អ្នកដែលប្រឈមមុខនឹងការលំបាកទាំងនេះដែលព្រះយេហូវ៉ាអោយតម្លៃចំពោះពួកគេ។

កថាខ័ណ្ឌ ២ ចែងថាប្រសិនបើអ្នកកំពុងឆ្លងកាត់ការលំបាកទាំងនោះអ្នកអាចមានអារម្មណ៍ថាអ្នកលែងមានប្រយោជន៍ទៀតហើយ។ សំណួរនឹងមានប្រយោជន៍ចំពោះនរណា? យើងសង្ឃឹមថានឹងរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួរនេះនៅពេលយើងរីកចម្រើនតាមរយៈការពិនិត្យឡើងវិញ។

ព្រះយេហូវ៉ាមានតម្លៃចំពោះយើង

វគ្គ ៥ និង ៦ បញ្ជាក់ពីមូលហេតុខាងក្រោមដែលយើងដឹងថាយើងមានតម្លៃចំពោះព្រះយេហូវ៉ា៖

• «លោកបានបង្កើតមនុស្សជាតិដោយមានសមត្ថភាពបង្ហាញគុណសម្បត្ដិរបស់លោក»
• «ក្នុងការធ្វើដូច្នេះទ្រង់បានដំឡើងយើងខ្ពស់ជាងអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើតមកហើយប្រទាន ឲ្យ យើងមានអំណាចលើផែនដីនិងសត្វ»
• «ទ្រង់បានប្រទានព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូជាថ្លៃលោះបាបរបស់យើង (យ៉ូហានទី ១ ៤: ៩, ១០) »
• “ ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់បង្ហាញថាយើងមានតម្លៃចំពោះគាត់មិនថាស្ថានភាពសុខភាពរបស់យើងយ៉ាងណាក៏ដោយ ស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុឬអាយុអាចជា”

ទាំងអស់នេះគឺជាហេតុផលដែលអាចជឿទុកចិត្តបានដែលយើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានតម្លៃចំពោះយើង។

កថាខណ្ឌ 7 និយាយ។ «ព្រះយេហូវ៉ាចំណាយពេលវេលានិងការខំប្រឹងប្រែងក្នុងការអប់រំយើងដោយបង្ហាញថាយើងមានតម្លៃចំពោះលោក»។  កថាខណ្ឌក៏សំដៅទៅលើរបៀប“គាត់ដាក់វិន័យយើងព្រោះគាត់ស្រឡាញ់យើង” ។ របៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាវិនិយោគពេលវេលានិងការខំប្រឹងប្រែងក្នុងការអប់រំយើងឬវិធីដែលលោកដាក់វិន័យយើង។

គេអាចសន្មតថាពាក្យនោះ“ព្រះយេហូវ៉ាក៏ចំណាយពេលវេលានិងការខំប្រឹងប្រែងដើម្បីអប់រំយើងដែរពិតជាត្រូវបានគេនិយាយថា:“ នេះ [គណៈអភិបាល។] វិនិយោគពេលវេលានិងការខំប្រឹងប្រែងក្នុងការអប់រំយើង” ។

ទោះជាយើងអាចយល់ស្របថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់មនុស្សជាតិក៏ដោយក៏គ្មានភស្ដុតាងណាបញ្ជាក់ថាសព្វថ្ងៃនេះព្រះយេហូវ៉ាកំពុងចំណាយពេលវេលាដើម្បីអប់រំយើងតាមរយៈអង្គការមនុស្សមួយដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាបង្រៀនយើងតាមរយៈគម្ពីរ។ ពេលយើងអាននិងរំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្ដចំពោះអ្នកបម្រើលោកនៅសម័យមុនយើងចាប់ផ្ដើមយល់អំពីទស្សនៈរបស់លោកចំពោះរឿងផ្សេងៗ។ នៅពេលយើងព្យាយាមធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងពេញលេញបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើងត្រូវបានកែលម្អហើយក្នុងន័យនេះយើងត្រូវបានបង្រៀនឱ្យក្លាយជាគ្រីស្ទបរិស័ទប្រសើរជាង។ ពេលយើងអានវគ្គបទគម្ពីរដែលជួយលើកទឹកចិត្ដយើង ឲ្យ កែប្រែបុគ្គលិកលក្ខណៈឬបោះបង់ចោលការប្រព្រឹត្ដអំពើខុសឆ្គងយើងកំពុងទទួលការប្រៀនប្រដៅយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។

នេះមិនមែនមានន័យថាក្នុងនាមជាគ្រិស្ដសាសនិកយើងមិនគួរមានគោលការណ៍ណែនាំដែលការពារហ្វូងចៀមពីឥទ្ធិពលអាក្រក់។ យើងត្រូវតែដឹងថាគោលការណ៍ទាំងនេះជាការណែនាំដែលបង្កើតដោយមនុស្សមិនមែនចាំបាច់ដោយផ្ទាល់ពីព្រះយេហូវ៉ាទេ។

«ចំពោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលបានត្រូវសរសេរនៅអតីតកាលបានត្រូវសរសេរទុកដើម្បីបង្រៀនយើងដើម្បី ឲ្យ យើងមានសេចក្ដីស៊ូទ្រាំតាមរយៈគម្ពីរស៊ូទ្រាំនិងការលើកទឹកចិត្ដដែលយើងផ្ដល់ ឲ្យ យើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម» ។— រ៉ូម ១៥: ៤ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

មិនមានភស្ដុតាងណាបញ្ជាក់ថាសព្វថ្ងៃនេះព្រះយេហូវ៉ាឬព្រះយេស៊ូបានផ្ទេរអំណាចវិន័យណាមួយដល់មនុស្សជាតិទេ (ម៉ាថាយ ២៣: ៨) ។

នៅពេលនិយាយជាមួយភាពអត់ធ្មត់

វគ្គ ៩ បានលើកឡើងថាជំងឺអាចមានឥទ្ធិពលលើយើង។ វាអាចនាំឱ្យមានការខ្មាស់អៀននិងខ្មាស់អៀន។

វគ្គ ១០ ប្រាប់យើងថាការអានខគម្ពីរដែលលើកទឹកចិត្ដអាចជួយយើង ឲ្យ មានអារម្មណ៍មិនល្អ។ ក្រៅពីការអានព្រះគម្ពីរការនិយាយជាមួយមិត្តភក្តិនិងក្រុមគ្រួសារអំពីអារម្មណ៍របស់យើងអាចជួយយើងឱ្យមើលឃើញខ្លួនឯងនៅក្នុងពន្លឺវិជ្ជមាន។ យើងក៏អាចបង្ហាញអារម្មណ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈសេចក្ដីអធិស្ឋាន។

ទោះជាមានអ្វីកើតឡើងក៏ដោយយើងអាចទទួលការសម្រាលទុក្ខដោយដឹងថាមនុស្សមានតម្លៃចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ (លូកា ១២: ៦,៧)

នៅពេលទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងសេដ្ឋកិច្ច

កថាខណ្ឌ 14 និយាយ។ «ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោក» ហើយគាត់ធ្វើដូច្នេះសម្រាប់ហេតុផលដូចខាងក្រោមៈ

• «កេរ្ដិ៍ឈ្មោះឬកេរ្ដិ៍ឈ្មោះរបស់គាត់គឺត្រូវទទួលជោគជ័យ»
• «ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានមក ពាក្យរបស់លោកដែលថាលោកនឹងថែរក្សាអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់របស់លោក»
• «ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបថាបើយើងមិនយកចិត្ដទុកដាក់នឹងអស់អ្នកដែលជាសមាជិកក្រុមគ្រួសារគាត់នោះយើងនឹងមានទុក្ខព្រួយយ៉ាងខ្លាំង»
• «ទ្រង់សន្យាថានឹងផ្គត់ផ្គង់យើងខាងសម្ភារៈនិងខាងវិញ្ញាណ»

គ្មានហេតុផលទាំងនេះមិនត្រឹមត្រូវទេ។ ទោះយ៉ាងណាមានការជំរុញទឹកចិត្តល្អប្រសើរជាងមុនពីមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ ឲ្យ យើងរងការលំបាកខាងសេដ្ឋកិច្ច។ យើងបានលើកឡើងរួចហើយនូវលូកា ១២: ៦, ៧ ជាឧទាហរណ៍។ មូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ ឲ្យ យើងរងទុក្ខគឺដោយសារលោកស្រឡាញ់អ្នកបម្រើរបស់លោកយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ យ៉ូហានទី ១ ៤: ៨ ចែងថា“ ព្រះជាសេចក្តីស្រឡាញ់” ។

នេះមិនមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើអន្ដរាគមន៍ដោយអព្ភូតហេតុក្នុងការលំបាកខាងសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងទេ។ ប៉ុន្ដែលោកពិតជាផ្ដល់ ឲ្យ យើងនូវប្រាជ្ញាតាមរយៈបណ្ដាំរបស់លោក។ ប្រាជ្ញានេះអនុញ្ញាតឱ្យយើងចាត់វិធានការជាក់ស្តែងដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនយើងនិងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងសូម្បីតែក្នុងគ្រាលំបាកក៏ដោយ។

គោលការណ៍ខ្លះដែលអាចជួយយើងដោះស្រាយភាពលំបាកផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច៖

ខ្ញុំបានឃើញអ្វីផ្សេងទៀតនៅក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យ៖ ការប្រណាំងមិនមែនទៅលឿនឬការប្រយុទ្ធដល់អ្នកខ្លាំងហើយក៏មិនមានម្ហូបអាហារទៅដល់អ្នកមានប្រាជ្ញាឬទ្រព្យសម្បត្តិផងដែរ។ ប៉ុន្តែពេលវេលានិងឱកាសកើតឡើងសម្រាប់ពួកគេទាំងអស់គ្នា។ - សាស្ដា ៩:១១ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

“ ការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងអស់នាំមកនូវប្រាក់ចំណេញប៉ុន្តែការនិយាយគ្រាន់តែនាំទៅរកភាពក្រីក្រប៉ុណ្ណោះ” ។ - សុភាសិត ១៤:២៣ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

“ អ្នកធ្វើការនឿយហត់មានអាហារច្រើនប៉ុន្តែអ្នកដែលដេញតាមការស្រមើស្រមៃបញ្ចប់ដោយភាពក្រីក្រ” ។ - សុភាសិត ២៨:១៩ (ការបកប្រែក្នុងការរស់នៅថ្មី)

ផែនការរបស់អ្នកឧស្សាហ៍ព្យាយាមនាំទៅរកប្រាក់ចំណេញយ៉ាងឆាប់រហ័សក៏ដូចជាការប្រញាប់នាំទៅរកភាពក្រីក្រផងដែរ។ - សុភាសិត ២១: ៥ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

អ្នកមានមហិច្ចតាចង់ចង់ក្លាយជាអ្នកមានហើយមិនដឹងថាភាពក្រីក្រកំពុងរង់ចាំពួកគេទេ។ - សុភាសិត ២៨:២២ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី) សូមមើលផងដែរកូរិនថូសទី ២ ៩: ៦-៨

អ្នកមានចិត្តទូលាយនឹងទទួលពរព្រោះពួកគេចែកអាហារដល់អ្នកក្រីក្រ»។ - សុភាសិត ២២: ៩ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

តើយើងរៀនអ្វីខ្លះពីបទគម្ពីរទាំងនេះ?

• ការលំបាកខាងសេដ្ឋកិច្ចជួនកាលបណ្តាលមកពីកាលៈទេសៈក្រៅការគ្រប់គ្រងរបស់យើងដោយមិនគិតពីការខិតខំឬសមត្ថភាពរបស់យើង។
• “ ការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងអស់នាំមកនូវប្រាក់ចំណេញ” យើងគួរតែមានឆន្ទៈក្នុងការធ្វើអ្វីក៏ដោយដែលអាចរកបាននិងខិតខំប្រឹងប្រែងនៅក្នុងវាទោះបីជាវាមិនមែនជាប្រភេទការងារដែលយើងពេញចិត្តក៏ដោយ។
• ចៀសវាងគ្រោងការណ៍ដែលទទួលបាននិង“ រវើរវាយ” ដែលអាចនាំយើងទៅរកភាពក្រីក្រ។
• រៀបចំផែនការសំរាប់ព្រឹត្តិការណ៍ដែលមិនបានមើលឃើញទុកជាមុនប្រហែលជាទុកប្រាក់ខ្លះក្នុងករណីបាត់បង់ការងារ។
• មានចិត្តទូលាយនិងមានឆន្ទៈក្នុងការចែករំលែកវានឹងផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់អ្នកដទៃក្នុងការចែករំលែកជាមួយអ្នកនៅពេលមានការពិបាក។
• បើកទូលាយទទួលជំនួយពីអ្នកដែលមានឆន្ទៈជួយឬមានអតិរេក។
• រៀបចំផែនការថាតើជំនាញឬការបណ្តុះបណ្តាលឬគុណវុឌ្ឍិអ្វីខ្លះដែលអ្នកនឹងត្រូវការដើម្បីគាំទ្រខ្លួនអ្នកហើយប្រសិនបើអ្នកចង់រៀបការនិងមានគ្រួសារអាចគាំទ្រពួកគេបានដែរ។ កុំបោះបង់ចោលផែនការទាំងនេះសូមឧស្សាហ៍ដើរតាម (ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២: ១-២) ។

នៅពេលដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងដែនកំណត់នៃអាយុចាស់

កថាខណ្ឌ 16 និយាយ។ «ពេលដែលយើងកាន់តែចាស់យើងប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាយើងមិនសូវមានអ្វីដើម្បីជូនព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ស្តេចដាវីឌប្រហែលជាត្រូវបានញាំញីដោយអារម្មណ៍ស្រដៀងគ្នានេះកាលដែលគាត់មានវ័យចំណាស់ទៅហើយនោះ។ កថាខណ្ឌបន្ទាប់មកដកស្រង់ទំនុកដំកើង ៧១: ៩ ជាការគាំទ្រសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ។

តើទំនុកតម្កើង ៧១: ៩ និយាយអ្វីខ្លះ?

កុំបោះចោលខ្ញុំពេលខ្ញុំចាស់។ សូមកុំបោះបង់ចោលខ្ញុំនៅពេលដែលកម្លាំងរបស់ខ្ញុំត្រូវបានបាត់បង់។ - (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

តើខ ១០ និង ១១ និយាយអ្វីខ្លះ?

“ ខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្ញុំនិយាយទាស់នឹងខ្ញុំ។ អ្នកដែលរង់ចាំសម្លាប់ខ្ញុំឃុបឃិតគ្នា។ ពួកគេនិយាយថា“ ព្រះជាម្ចាស់បានបោះបង់ចោលគាត់ហើយ។ ដេញតាមគាត់ហើយចាប់គាត់យកទៅព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់អាចជួយសង្គ្រោះគាត់បានឡើយ។

នៅពេលយើងអានទំនុកតម្កើង ៧១ ក្នុងបរិបទយើងដឹងយ៉ាងឆាប់រហ័សថានេះគឺជាការបកស្រាយខុសទាំងស្រុងនៃបទគម្ពីរ។ ដាវីឌបានសុំព្រះយេហូវ៉ាកុំ ឲ្យ បោះបង់ចោលគាត់នៅពេលគាត់មានអាយុចាស់នៅពេលដែលកម្លាំងរបស់គាត់បានរសាត់ទៅហើយសត្រូវរបស់គាត់បានព្យាយាមសម្លាប់គាត់។ បទគម្ពីរនេះមិនសំដៅទៅលើអារម្មណ៍ដែលថាមានអ្វីតិចតួចដើម្បីជូនព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។

មូលហេតុដែលមនុស្សជាច្រើននៅក្នុងអង្គការមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនអាចផ្តល់ជូនអ្វីពីព្រះយេហូវ៉ាបានដោយសារតែការរំពឹងទុកដែលមិនចាំបាច់និងមិនចាំបាច់ដែលត្រូវបានដាក់ដោយពួកគេពេញមួយជីវិតរបស់ពួកគេ។

• ការរំពឹងថានឹងមានជាទៀងទាត់នៅក្នុងការងារពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយនិងដើម្បីបំពេញ«ចំនួនក្រុមជំនុំជាមធ្យម»។
• គាំទ្រការរៀបចំសំអាត។
• សម្ពាធក្នុងការចូលរួមការប្រជុំនិងសន្និបាតទោះបីមានកាលៈទេសៈមិនអនុញ្ញាតក៏ដោយ។
• ដឹកនាំការសិក្សាព្រះគម្ពីរ។
• ចូលរួមក្នុងការងារសាងសង់។

បញ្ជីនេះហាក់ដូចជាមិនចេះរីងស្ងួតហើយមិនចាំពីការពិតដែលថានៅក្នុងសន្និបាតនិងមហាសន្និបាតនៅមុនផ្នែកនីមួយៗការលើកឡើងត្រូវបានធ្វើឡើងពី“ ឯកសិទ្ធិ” ដែលវាគ្មិនពេញចិត្តឬអ្នកដែលចូលរួមក្នុងបទសម្ភាសន៍និងបាតុកម្ម។ ពាក្យផ្ដើមមានខ្លឹមសារថា៖ «ចូរស្ដាប់បងប្អូនទាំងអស់គ្នាហើយអ្នកដែលបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយអ្នកចាស់ទុំអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលបេតអែលឬសមាជិកគណៈកម្មាធិការសាខាម្នាក់»។

នៅពេលនោះយើងអាចយល់បានថាមនុស្សចាស់ដែលមិនអាចបំពេញតំរូវការក្នុងការបំពេញមុខងារបែបនេះនឹងមិនមានអារម្មណ៍ថាគ្មានប្រយោជន៍ទេ។

តើកថាខ ១៨ បង្ហាញអ្វីខ្លះថាអ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានសមត្ថភាពធ្វើ?

ដូច្នេះផ្តោតលើអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន៖

• និយាយអំពីព្រះយេហូវ៉ា
• អធិស្ឋានសម្រាប់បងប្អូនរបស់អ្នក;
• លើកទឹកចិត្តឱ្យអ្នកដទៃរក្សាភាពស្មោះត្រង់។

មនុស្សវ័យចំណាស់ទំនងជាធ្វើរឿងទាំងនេះរួចហើយ។ ឱវាទដែលមិនមានប្រយោជន៍ក្នុងការ ធ្វើឲ្យ ពួកគេមានអារម្មណ៍ថាសមនឹងព្រះយេហូវ៉ា។

តើព្រះគម្ពីរចែងយ៉ាងណាអំពីមនុស្សចាស់?

សក់ប្រផេះជាមកុដនៃភាពរុងរឿង។ វាត្រូវបានទៅតាមផ្លូវនៃសេចក្ដីសុចរិត។ – សុភាសិត ១៦:៣១ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

សិរីរុងរឿងរបស់បុរសវ័យក្មេងគឺកម្លាំងរបស់ពួកគេសក់ពណ៌ប្រផេះភាពរុងរឿងរបស់មនុស្សសម័យបុរាណ។ – សុភាសិត ២០:២៩ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

“ ក្រោកឈរឡើងនៅចំពោះមុខមនុស្សចាស់បង្ហាញការគោរពចំពោះមនុស្សចាស់និងគោរពព្រះរបស់អ្នក។ យើងជាព្រះអម្ចាស់»។ ev លេវីវិន័យ ១៩:៣២ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

«កុំស្ដីបន្ទោសបុរសចំណាស់ណាម្នាក់ឡើយតែត្រូវដាស់តឿនគាត់ដូចជាគាត់ជាឪពុករបស់អ្នកដែរ។ ចូរប្រព្រឹត្ដចំពោះមនុស្សប្រុសក្មេងដូចជាបងប្អូនប្រុស» – ធីម៉ូថេទី ១ ៥: ១ (ឯកសារអន្តរជាតិថ្មី)

បទគម្ពីរបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាព្រះយេហូវ៉ា ឲ្យ តម្លៃចំពោះមនុស្សវ័យចាស់ជាពិសេសពេលពួកគេស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិត។

ព្រះយេហូវ៉ាចង់ ឲ្យ មនុស្សទាំងអស់គោរពនិងផ្ដល់កិត្ដិយសដល់ពួកគេ។

សន្និដ្ឋាន

អ្នកនិពន្ធអត្ថបទនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមលើកឡើងនូវចំណុចមានប្រយោជន៍ខ្លះទាក់ទងនឹងបញ្ហាជំងឺការលំបាកខាងសេដ្ឋកិច្ចនិងកំរិតអាយុចាស់ជរាប៉ុន្ដែមិនបានពង្រីកការពិភាក្សាថែមទៀតដោយផ្ដល់ឱវាទនិងគោលការណ៍ដែលអាចជួយបងប្អូនប្រុសស្រី ឲ្យ មានទំនុកចិត្ដលើព្រះយេហូវ៉ា។ ស្រឡាញ់ក្នុងកាលៈទេសៈដ៏លំបាកដែលបានពិភាក្សានៅក្នុងអត្ថបទនេះ វាមើលទៅខាងក្រៅល្អប៉ុន្តែមិនមានសារធាតុអ្វីទេហេតុដូចនេះហើយមិនធ្វើអ្វីទាំងអស់ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដែលស្មរបន្ទាល់ប្រឈមមុខ។

ណូបែល។