“ វិញ្ញាណធ្វើបន្ទាល់ដោយវិញ្ញាណរបស់យើងថាយើងជាកូនរបស់ព្រះ” ។ - រ៉ូម ៨:១៦

 [ពី ws ១/២០ ទំព័រ ២ សិក្សាមាត្រា ១ ៈថ្ងៃទី ២ ខែមីនាដល់ថ្ងៃទី ៨ ខែមីនាឆ្នាំ ២០២០]

នេះគឺជាអត្ថបទដំបូងនៃអត្ថបទពីរដែលមានគោលបំណងដើម្បីរៀបចំបងប្អូនប្រុសស្រីសម្រាប់ការចងចាំ។ ជាអកុសលវាចាប់ផ្តើមពីមូលដ្ឋាននៃអ្នកអានរបស់ខ្លួនទទួលយកគោលលទ្ធិនៃហ្វូងតូចដែលត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងនិងចៀមផ្សេងទៀតគឺជាហ្វូងមនុស្សដ៏អស្ចារ្យ។ ក៏ជាគោលលទ្ធិដែលថាមានការរស់ឡើងវិញនៅលើមេឃនិងផែនដីជាជាងការរស់ឡើងវិញនៅលើផែនដី។

សម្រាប់ការពិនិត្យស៊ីជម្រៅ នៅលើហ្វូងមនុស្សដ៏អស្ចារ្យនិងហ្វូងតូចសូមមើលនៅទីនេះ។ សម្រាប់ការពិនិត្យស៊ីជម្រៅលើអ្វីដែលជា ក្តីសង្ឃឹមរបស់មនុស្សជាតិចំពោះអនាគត? សូមមើលនៅទីនេះ។

“ ឋានសួគ៌” ជាទិសដៅសម្រាប់អ្នកដែលត្រូវបានតែងតាំងដោយអង្គការត្រូវបានរៀបរាប់ប្រហែល ១៨ ដងនៅក្នុងអត្ថបទនេះ។ ក្នុងចំណោម ៣៩ បទគម្ពីរដែលដកស្រង់ឬដកស្រង់មានតែ ៥ ប៉ុណ្ណោះដែលមាន“ ឋានសួគ៌ (លី)” ។ ពួកគេគឺជាព្រះរាជាណាចក្រ Of ដាវីឌនៅស្ថានសួគ៌ មិនឡើងទៅ មេឃជាវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ពី ឋានសួគ៌ រក្សាទុកនៅក្នុង មេឃ។

ដូច្នេះការអះអាងមិនត្រឹមត្រូវនៅក្នុងកថាខ័ណ្ឌ ២ នៅក្នុងផ្នែកទី ២ នៃប្រយោគដែល“ពួកគេក្លាយជាអ្នកដំបូងដែលបានត្រូវរើសតាំងដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធនិង ផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមនៃការគ្រប់គ្រងជាមួយព្រះយេស៊ូវនៅស្ថានសួគ៌" [ដិតរបស់យើង។].

លេខយោងយោងទៅ“ចាក់ប្រេងតាំងដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ” រដ្ឋ“ព្រះយេហូវ៉ាប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដើម្បីជ្រើសរើសបុគ្គលម្នាក់ ឲ្យ គ្រប់គ្រងជាមួយលោកយេស៊ូនៅស្ថានសួគ៌។ តាមរយៈសកម្មពលរបស់លោកព្រះផ្ដល់ ឲ្យ បុគ្គលនោះនូវសេចក្ដីសន្យាសម្រាប់អនាគតឬ«សញ្ញាតំណាងជាមុន»។ (អេភ។ ១:១៣, ១៤) គ្រិស្ដសាសនិកទាំងនេះអាចនិយាយថាសកម្មពលបរិសុទ្ធ«ធ្វើជាសាក្សី»ឬបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ដល់ពួកគេថារង្វាន់របស់ពួកគេគឺនៅស្ថានសួគ៌ ។— រ៉ូម ៨:១៦ សេចក្តីថ្លែងការណ៍ទាំងពីរនេះគឺជាសេចក្តីពិតពាក់កណ្តាលហើយបទគម្ពីរបានលើកឡើងពីការគាំទ្រពាក់កណ្តាលសេចក្តីថ្លែងការណ៍។ អេភេសូរ ១: ១៣-១៤ ចែងថា“តាមរយៈវិញ្ញាណរបស់ព្រះព្រះបានប្រទានដល់មនុស្សនោះនូវសេចក្ដីសន្យាមួយសម្រាប់អនាគតឬ«និមិត្តសញ្ញាទុកជាមុន»។ ទោះជាយ៉ាងណា, វាមិនបាននិយាយអ្វីទាំងអស់អំពីការទៅឋានសួគ៌។

ស្រដៀងគ្នាដែររ៉ូម ៨:១៦ ធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថាពួកគេជាកូនរបស់ព្រះជាម្ចាស់ តែមិនមែនរង្វាន់របស់គេនៅឯណាទេ។ ផ្ទុយពីការបង្រៀនដែលមិនស្របតាមបទគម្ពីររបស់អង្គការដែលថាមនុស្សមួយចំនួនតូចទៅស្ថានសួគ៌ការស្វែងរកឃ្លា«ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»នៅក្នុងគម្ពីរយោង NWT នឹងនាំមកនូវ ៩៣ ខពីគម្ពីរម៉ាថាយទៅដល់គម្ពីរវិវរណៈ។ ការប្រាប់ច្រើនជាងនេះទៅទៀតគឺថាឋានសួគ៌ (លី) មិនត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងបរិបទនៃសូម្បីតែ ១ នៃបទគម្ពីរទាំង ៩៣ នោះទេ។ ប្រាកដហើយ«ផ្ទៃមេឃ»នឹងត្រូវបានលើកឡើងទាក់ទងនឹងបទគម្ពីរយ៉ាងហោចណាស់មួយដែលមាន«ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»ប្រសិនបើនោះជាសេចក្ដីសង្ឃឹមពិតប្រាកដ។

កថាខណ្ឌទី ៥ ស្រដៀងគ្នានេះធ្វើសេចក្តីថ្លែងការណ៍ពិតពាក់កណ្តាលហើយលើសពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ វា​និយាយ "តាមរបៀបនេះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជា«និមិត្តសញ្ញា [ដែលសន្យា] ដើម្បីធានាដល់ពួកគេថានៅពេលអនាគតពួកគេនឹងរស់នៅជារៀងរហូតនៅលើស្ថានសួគ៌មិនមែននៅលើផែនដីទេ - សូមអានកូរិនថូសទី ២ ១:២១, ២២ សូមកត់សម្គាល់បទគម្ពីរដែលត្រូវអាន។ សូមអានវាសម្រាប់ខ្លួនអ្នកហើយមើលអ្វីដែលខុសគ្នារវាងខគម្ពីរនិងកថាខណ្ឌ។ ត្រូវហើយបទគម្ពីរនិយាយថាការសន្យាត្រូវបានផ្តល់ប៉ុន្តែគ្មានអ្វីអំពីការសន្យាគឺ“ត្រូវបានផ្តល់ឱ្យដើម្បីធានាដល់ពួកគេថានៅពេលអនាគតពួកគេនឹងរស់នៅជារៀងរហូតនៅលើមេឃមិនមែននៅលើផែនដីទេ។

វគ្គ ៦ រំ6កឡើងវិញនូវការអះអាងថានឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ប៉ុន្តែមានតែបទគម្ពីរមួយក្នុងចំណោមខគម្ពីរជាច្រើនដែលនិយាយអំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយស្ថានសួគ៌។ នេះគឺជាហេព្រើរ ៣: ១ ។ វាចែងថា“ ដូច្នេះបងប្អូនដ៏វិសុទ្ធជាអ្នកដែលបានចូលរួមនៅឯស្ថានសួគ៌ly ត្រាស់ហៅពិចារណាអំពីសាវ័កនិងលោកមហាបូជាចារ្យដែលយើងទទួលស្គាល់គឺព្រះយេស៊ូ។

ដូច្នេះតើករណីនេះត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញនូវអ្វីដែលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមកំពុងបង្រៀនឬទេ? សូមឱ្យយើងពិនិត្យមើល។ តើពាក្យ“ មេឃlyតើពិតជាមានន័យថា? នៅស្ថានសួគ៌? អត់ទេ? ទេវាមានន័យថា“ឥទ្ធិពលនៃឥទ្ធិពលរបស់ស្ថានសួគ៌មកលើស្ថានការណ៍ជាក់លាក់ឬមនុស្សណាម្នាក់” ។។ អត្ថន័យនេះគឺថាការត្រាស់ហៅឬត្រូវបានជ្រើសរើសគឺដោយព្រះដែលបង្ហាញភស្តុតាងដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាជាងការនិយាយដោយអារក្សឬដោយលោកីយ។ វាគឺជាការហៅមួយ ពីឬពីស្ថានសួគ៌ជាអង្គភាពមួយវាមិនមានអ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយការស្ថិតនៅក្នុងទីតាំងនោះទេ។ ការហៅក្នុងលោកីយ៍គឺជាការហៅពីពិភពលោកជាអង្គភាពមិនមែនជាទីតាំងជាក់ស្តែងទេ។ ការបកប្រែខគម្ពីរនឹងមានភាពត្រឹមត្រូវជាងមុនក្នុងការបញ្ចោញអត្ថន័យត្រឹមត្រូវប្រសិនបើវាអាន "អ្នកចូលរួមនៃការហៅដោយ / ពីស្ថានសួគ៌" ។

បណ្តឹងកថាខណ្ឌ 7“ដូច្នេះតាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះព្រះបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ចំពោះពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងថាពួកគេបានត្រូវហៅទៅនៅស្ថានសួគ៌។ — ១ ថែ។ ២:១២។ នេះជាការពិតខាងបច្ចេកទេសប៉ុន្តែចំពោះហេព្រើរ ៣: ១ នៅក្នុងកថាខណ្ឌមុនវាត្រូវបានគេយល់ច្រលំដោយសារតែការបកប្រែមិនបានល្អ។ វានឹងកាន់តែច្បាស់ហើយបកប្រែការបកប្រែពិតអោយកាន់តែប្រសើរប្រសិនបើវាអានថា“ ព្រះធ្វើឱ្យច្បាស់ដល់អ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងថាពួកគេមានការហៅនេះដោយមេឃ។ ជាការពិតដោយសារតែការបកស្រាយខុសនៃឃ្លានៅក្នុងកថាខណ្ឌមុនដូច្នេះសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះក៏នឹងត្រូវបានបកស្រាយខុសផងដែរដោយហេតុធ្វើឱ្យមានកំហុស។

កថាខ័ណ្ឌ ៨ ផ្តល់នូវឧទាហរណ៍មួយទៀតនៃការបកស្រាយដោយគ្មានការសង្ស័យ។ វា​និយាយ "ព្រះយេហូវ៉ាមិនសង្ស័យអ្វីទាំងអស់នៅក្នុងគំនិតនិងដួងចិត្តរបស់អ្នកដែលទទួលការអញ្ជើញរបស់លោក ឲ្យ ឡើងទៅស្ថានសួគ៌។ (សូមអានយ៉ូហានទី ១ ២:២០, ២៧)” ។ ប្រសិនបើយើងអានបរិបទនៃខទាំងនេះជាពិសេសខអន្តរកម្មនោះយើងនឹងឃើញការអញ្ជើញដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទាន មិនមែនជាឋានសួគ៌ទេប៉ុន្តែដើម្បី“ នេះជាការសន្យាដែលទ្រង់បានសន្យានឹងយើងគឺជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់” (យ៉ូហានទី ១ ២:២៥) ។

សូមចងចាំពាក្យដកស្រង់ពីកថាខណ្ឌ ៨ សម្រាប់អត្ថបទសិក្សានៅសប្តាហ៍ក្រោយ“ប៉ុន្តែពួកគេមិនត្រូវការនរណាម្នាក់បញ្ជាក់ថាពួកគេបានចាក់ប្រេងតាំងទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតក្នុងសកលលោកគឺសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដើម្បីបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ដល់ពួកគេថាពួកគេបានត្រូវរើសតាំង» នៅពេលអត្ថបទនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមចាប់ផ្ដើមផ្សព្វផ្សាយថាតើអស់អ្នកដែលចូលរួមពិធីរំលឹកពិតជាបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំងឬអត់!

កថាខណ្ឌ ៩ ទទួលយកក្តីសង្ឃឹមធម្មតារបស់មនុស្សជាតិគឺ“ព្រះបានបង្កើតមនុស្ស ឲ្យ រស់ជារៀងរហូតនៅលើផែនដីមិនមែននៅស្ថានសួគ៌ទេ។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៨; ទំនុកតម្កើង ៣៧:២៩)” ។ ប៉ុន្តែអត្ថបទសិក្សាបន្តដោយការបង្រៀនដែលមានការភាន់ច្រឡំហើយដូច្នេះធ្វើឱ្យពាក្យបណ្តឹងដែលមានអត្ថន័យថា“ប៉ុន្ដែព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសមនុស្សខ្លះ ឲ្យ រស់នៅស្ថានសួគ៌។ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់បានចាក់ប្រេងលើពួកគេគាត់បានផ្លាស់ប្តូរក្តីសង្ឃឹមនិងរបៀបនៃការគិតយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីឱ្យពួកគេទន្ទឹងរង់ចាំជីវិតនៅឯស្ថានសួគ៌“ ។ ព្យាយាមតាមដែលអ្នកចង់បានអ្នកនឹងមិនអាចរកឃើញខគម្ពីរតែមួយដែលគាំទ្រការរំពឹងទុកទាំងនេះទេ។

កថាខណ្ឌ 11 រដ្ឋ“ពេលគ្រិស្ដសាសនិកបានត្រូវរើសតាំងតើមានការផ្លាស់ប្តូរគំនិតយ៉ាងណា? មុនពេលព្រះយេហូវ៉ាចាក់ប្រេងតាំងពួកគ្រិស្ដសាសនិកទាំងនេះពួកគេបានទទួលសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដី។ វាបន្តនិយាយ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីពួកគេត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងពួកគេបានចាប់ផ្តើមគិតខុសគ្នា។ ហេតុអ្វីបានជា​អញ្ចឹង? ពួកគេមិនបានពេញចិត្តនឹងសេចក្តីសង្ឃឹមនៅលើផែនដីនេះទេ។ ពួកគេមិនបានផ្លាស់ប្តូរចិត្តដោយសារតែភាពតានតឹងក្នុងអារម្មណ៍ឬភាពច្របូកច្របល់។ ពួកគេមិនបានមានអារម្មណ៍ភ្លាមៗថាពួកគេនឹងរកឃើញការរស់នៅជារៀងរហូតនៅលើផែនដីគួរឱ្យធុញទ្រាន់ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដើម្បីផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលពួកគេគិតនិងសង្ឃឹមថាពួកគេពេញចិត្ត” ។ សំណួរដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដែលយើងត្រូវសួរគឺថានៅពេលដែលព្រះគម្ពីរមិនបានបង្រៀនយ៉ាងច្បាស់នូវសេចក្តីសង្ឃឹមនៃជីវិតនៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ“ ដើម្បី ឲ្យ ដូចជាព្រះដែរត្រូវស្គាល់សេចក្តីល្អនិងអាក្រក់” (លោកុប្បត្តិ ៣: ៤) គឺជាវិញ្ញាណដូចគ្នាដែលបានបោកបញ្ឆោត។ អេវ៉ាដែលកំពុងបញ្ឆោតពួកគេ? ព្រះយេស៊ូវបានព្រមានថា«ពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងក្លែងក្លាយនិងពួកហោរាក្លែងក្លាយនឹងលេចមកហើយនឹងមានទីសំគាល់និងការអស្ចារ្យជាច្រើនដើម្បីនឹងបំភាន់ដល់ពួកអ្នករើសតាំងផង» (ម៉ាថាយ ២៤:២៤) ។

វគ្គ ១៤-១៧ ទាក់ទងនឹងសំណួរ៖ តើព្រះយេហូវ៉ាបានចាក់ប្រេងតាំងអ្នកទេ?

សញ្ញាសំគាល់មួយដែលសាក្សីជាច្រើនប្រើដើម្បីវិនិច្ឆ័យបើអ្នកណាម្នាក់បានចាក់ប្រេងតាំង«តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកខ្នះខ្នែងជាពិសេសក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយទេ?

ទាំងអស់គ្នា ១st ជាពិសេសគ្រីស្ទាននៅសតវត្សរ៍នេះខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយមែនទេ? អេភេសូរ ៤:១១ ប្រាប់យើង "ហើយគាត់បានអោយអ្នកខ្លះធ្វើជាសាវ័កអ្នកខ្លះជាហោរាអ្នកខ្លះធ្វើជាអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អអ្នកខ្លះធ្វើជាអ្នកគង្វាលនិងគ្រូបង្រៀន” ។ ដូច្នេះច្បាស់ហើយមិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានចិត្ដខ្នះខ្នែងក្នុងការផ្សព្វផ្សាយឬផ្សាយដំណឹងល្អឡើយ។ ពួកគេទាំងអស់មានអំណោយនិងកម្លាំងផ្សេងៗគ្នាសម្រាប់ការកសាងរូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។

សញ្ញាសំគាល់មួយផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានប្រើដើម្បីវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃគឺ តើអ្នកគិតថាព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់លទ្ធផលដ៏អស្ចារ្យដល់អ្នកទេ?

អារម្មណ៍អាចត្រូវបានយល់ច្រឡំ, ការពិតអាចទុកចិត្តបាន។ តើមានការបម្រុងទុកបទគម្ពីរសម្រាប់គុណវុឌ្ឍិដែលបានស្នើនេះទេ? ទេ។ សូមចាំឧទាហរណ៍អំពីទាសករនិងទេពកោសល្យ (ក្នុងចំណោមអ្នកដទៃទៀត) នៅក្នុងម៉ាថាយ ២៥: ១៤-២៨? ទាសករទាំងអស់ទទួលបានរង្វាន់ប៉ុន្តែដោយសារតែការខិតខំរបស់ពួកគេមិនមែនជាលទ្ធផលរបស់ពួកគេទេ។

ក្រោយពីសួរសំណួរជាច្រើនដែលសាក្សីភាគច្រើនរំពឹងថាអ្នកណាដែលអះអាងថាបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំងអាចឆ្លើយថាមែនចំពោះពួកគេទាំងអស់នោះអត្ថបទព្យាយាម ធ្វើឲ្យ យើងភ្ញាក់ផ្អើលដោយនិយាយថា៖ប្រសិនបើអ្នកឆ្លើយសំនួរទាំងនេះដោយបាទ / ចាសតើនេះបង្ហាញថាឥឡូវនេះអ្នកបានត្រូវហៅទៅនៅស្ថានសួគ៌ហើយឬនៅ? ទេ​វា​មិនមែន​ទេ។ ហេតុអ្វីមិនដូច្នេះ? ពីព្រោះអ្នកបម្រើទាំងអស់របស់ព្រះអាចមានអារម្មណ៍បែបនេះទោះជាពួកគេត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងឬអត់” ។ បញ្ហាចំបងជាមួយសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះគឺថាសាក្សីដែលមិនបានដឹងខ្លួនភាគច្រើននឹងបន្តវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃដោយសំណួរទាំងនោះដែលពួកគេនឹងចងចាំប៉ុន្តែងាយស្រួលសម្រាប់អង្គការភ្លេចអត្ថបទនោះបាននិយាយថា“អ្នកបំរើទាំងអស់របស់ព្រះអាចមានអារម្មណ៍បែបនេះ” ។

កថាខ័ណ្ឌ ១៥ និយាយឡើងវិញដោយសោកស្តាយភាគច្រើននៃការបង្រៀនប្រថុយប្រថានរបស់អង្គការដែលថាអ្នកណាមិនអាចគ្រប់គ្រងជាមួយព្រះគ្រីស្ទបាន។

ជាឧទាហរណ៍ស្ដេចដាវីឌដែលទោះជាព្រះយេហូវ៉ាប្រើគាត់តាមរបៀបធំ ៗ រួមទាំងការសរសេរទំនុកតម្កើងជាច្រើនបានរៀនពីកំហុសរបស់គាត់ដោយបង្ហាញការប្រែចិត្ដ។ យ៉ាងណាក៏ដោយគាត់មិនសមនឹងគ្រប់គ្រងលើមនុស្សជាតិដោយប្រើកិច្ចការ ២:៣៤ ជាអ្វីដែលគេហៅថាភស្តុតាង។ វាមិនមែនជាភ័ស្តុតាងទាល់តែសោះ។

អង្គការនេះក៏អះអាងផងដែរថាលោកយ៉ូហានបាទីស្ទនឹងមិនគ្រប់គ្រងជាមួយព្រះគ្រីស្ទទេបើទោះបីជាព្រះគ្រីស្ទមានបន្ទូលថា“ ក្នុងចំណោមអ្នកដែលកើតពីស្រីៗនៅទីនោះមិនទាន់មាននរណាម្នាក់ធំជាងលោកយ៉ូហានបាទីស្ទក៏ដោយ” ។

តើការអះអាងនេះធ្វើឡើងដោយផ្អែកលើមូលដ្ឋានអ្វី? ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមមិនមានមូលដ្ឋានសម្រាប់ថ្លែងថា៖ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដើម្បីផ្ដល់កម្លាំងដល់បុរសទាំងនេះដើម្បីធ្វើអ្វីដែលអស្ចារ្យប៉ុន្ដែលោកមិនបានប្រើសកម្មពលនោះដើម្បីជ្រើសរើសពួកគេ ឲ្យ រស់នៅស្ថានសួគ៌ទេ»។ ការរំពឹងទុក, ជាថ្មីម្តងទៀត។

ចុះយ៉ាងណាចំពោះគោលការណ៍របស់យ៉ាកុប ១: ២១-២៣ ដែលចែង «អាប្រាហាំមានជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ាហើយគាត់បានត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិតហើយគាត់បានត្រូវហៅថាជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា»។ គាត់គឺជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលត្រូវបានគេហៅថាមិត្តរបស់ព្រះនៅក្នុងបទគម្ពីរ។

ជំពូកទី ១១ នៃគម្ពីរហេព្រើរទាំងអស់ពិភាក្សាអំពីបុរសនិងស្ត្រីដែលមានជំនឿដែលបានរស់នៅមុនពេលព្រះគ្រីស្ទយាងមកផែនដី។ តើហេព្រើរ ១១: ៣៩-៤០ ប្រាប់យើងអ្វីខ្លះអំពីពួកគេ? «ទោះបីយ៉ាងនេះក្តីទោះបីពួកគេបានធ្វើបន្ទាល់អំពីពួកគេដោយជំនឿពួកគេមិនបានទទួលនូវការបំពេញតាមការសន្យាក៏ដោយ ៤០ ដូចជាព្រះទ្រង់ទតឃើញអ្វីដែលប្រសើរសម្រាប់យើង ដើម្បីកុំអោយគេមានលក្ខណៈល្អឥតខ្ចោះក្រៅពីយើង"។

ត្រូវហើយហេព្រើរបានចែងថាបុរសស្ត្រីស្មោះត្រង់ពីបុរាណនឹងធ្វើដូច្នោះ មិនមាន ត្រូវបានធ្វើឱ្យល្អឥតខ្ចោះនៅពេលវេលានិងទីកន្លែងដាច់ដោយឡែកសម្រាប់សាវកប៉ូលនិងគ្រីស្ទបរិស័ទនៅសតវត្សរ៍ទី ១ ។ ពាក្យក្រិកបកប្រែថា“ដាច់” បង្ហាញអត្ថន័យនៃ“ ដាច់ពីគ្នា, បំបែក (“ ដោយគ្មាន”); (ឧទាហរណ៍) បានផ្តាច់ចេញបង្ហាញអ្វីមួយមិនត្រឹមត្រូវឬត្រឹមត្រូវ។ " ដូច្នេះគ្រាន់តែដើម្បីបញ្ជាក់ឡើងវិញនូវអ្វីដែលសាវកប៉ូលបានសរសេរគាត់បាននិយាយថាការចូលចិត្តរបស់ណូអេអ័ប្រាហាំដាវីឌជាដើមនឹងមិនត្រូវបានធ្វើឱ្យល្អឥតខ្ចោះទេបើគ្មានសាវកប៉ូលនិងគ្រីស្ទបរិស័ទផ្សេងទៀត។ វាគ្រាន់តែជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលមានសុពលភាពប្រសិនបើវាកើតឡើងតាមវិធីនេះ។ (សូមមើលថែស្សាឡូនិចទី ១ ៤:១៥) ។

តាមរយៈការធ្វើលើសពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គការបានបង្កើតបញ្ហានិងសំណួរដែលមិនចាំបាច់ជាច្រើន។ មានបញ្ហានិងសំនួរជាច្រើនដែលអត្ថបទសិក្សានៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមសប្តាហ៍បន្ទាប់សរសេរដើម្បីឆ្លើយសំនួរទាំងនោះ។ «ដោយសារអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងខ្លះនៅតែនៅក្នុងចំណោមរាស្ដ្ររបស់ព្រះសព្វថ្ងៃនេះមានសំណួរខ្លះដែលកើតឡើង។ (បប។ ១២:១៧) ជាឧទាហរណ៍តើពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះខ្លួន? ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នកចាប់ផ្ដើមពិសាវត្ថុតំណាងនៅពិធីរំលឹកតើអ្នកគួរប្រព្រឹត្ដយ៉ាងណាចំពោះបុគ្គលនោះ? ហើយចុះយ៉ាងណាបើចំនួនអ្នកដែលនិយាយថាពួកគេបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំងបន្ដរីកចម្រើន? តើអ្នកគួរបារម្ភអំពីវាទេ? " (វគ្គ ១៧) ។

សន្និដ្ឋាន

នៅពេលយើងទទួលយកការបង្រៀនក្នុងព្រះគម្ពីរថា“ ទាំងមនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សទុច្ចរិតនឹងបានរស់ឡើងវិញទាំងអស់គ្នា” (កិច្ចការ ២៤:១៥)“ ពីព្រោះពួកគេនឹងទទួលផែនដីទុកជាមត៌ក” (ម៉ាថាយ ៥: ៥) និង“ អ្នកដែលប្រើ ជំនឿលើព្រះបុត្រាមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។ (យ៉ូហាន ៣:៣៦, លូកា ១៨:២០) ហើយយើងគួរតែ“ ធ្វើបែបនេះជាញឹកញាប់ដូចដែលអ្នកផឹកវាដើម្បីរំofកខ្ញុំ” រាល់ដងដែលអ្នកបរិភោគនំប៉័ងនេះហើយផឹកពែងនេះអ្នកនៅតែប្រកាសពីការសុគតរបស់ព្រះអម្ចាស់រហូតដល់គាត់មកដល់” (កូរិនថូសទី ១ ១១: ២៥-២៦) ដោយហេតុនេះបង្ហាញការដឹងគុណចំពោះការលះបង់របស់ព្រះគ្រីស្ទ។ បន្ទាប់មកសំណួរទាំងអស់នេះនិងច្រើនទៀតពិតជាហួត។ សេចក្តីពិតនៃសេចក្តីសន្យារបស់ព្រះគឺសាមញ្ញ។

ចូរយើងតាំងចិត្តមិនអោយការបង្រៀនដ៏ស្មុគស្មាញរបស់មនុស្សធ្វើឱ្យយើងច្របូកច្របល់ទេប៉ុន្តែដើម្បីឱ្យសេចក្តីពិតដ៏សាមញ្ញចែងចាំងក្នុងជីវិតរបស់យើងដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនយើងដោយបង្ហាញអ្នកដទៃថាយើងជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទពីព្រោះ“ នេះនឹងដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាសិស្សរបស់ខ្ញុំប្រសិនបើអ្នក (យ៉ូហាន ១៣:៣៥) ហើយបន្ទាប់មក“ ប្រសិនបើអ្នកនៅជាប់នឹងពាក្យខ្ញុំអ្នកពិតជាសិស្សរបស់ខ្ញុំ ៣២ ហើយអ្នកនឹងស្គាល់សេចក្តីពិតហើយសេចក្តីពិតនឹងរំដោះអ្នកអោយមានសេរីភាព” ។ (យ៉ូហាន ៨: ៣១-៣២) ។

 

 

 

 

តាដា។

អត្ថបទដោយតាដា។
    11
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x