នេះជាផ្នែកទី ៩ នៃការវិភាគម៉ាថាយជំពូក ២៤ របស់យើង។ 

ខ្ញុំបានធំឡើងជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ខ្ញុំធំឡើងជឿថាចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោកគឺជិតមកដល់ហើយ។ ថាក្នុងរយៈពេលពីរបីឆ្នាំទៀតខ្ញុំនឹងរស់នៅក្នុងឋានសួគ៌។ ខ្ញុំថែមទាំងត្រូវបានគេផ្តល់ពេលវេលាគណនាដើម្បីជួយខ្ញុំក្នុងការវាស់ស្ទង់ថាខ្ញុំជិតស្និទ្ធនឹងពិភពលោកថ្មីប៉ុណ្ណា។ ខ្ញុំត្រូវបានគេប្រាប់ថាជំនាន់ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលនៅម៉ាថាយ ២៤:៣៤ បានឃើញការចាប់ផ្តើមនៃថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ក្នុងឆ្នាំ ១៩១៤ ហើយនឹងនៅតែជិតដល់ទីបញ្ចប់។ នៅពេលដែលខ្ញុំមានអាយុម្ភៃឆ្នាំក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៩ ជំនាន់នោះមានអាយុដូចខ្ញុំឥឡូវនេះ។ ជាការពិតនេះផ្អែកលើជំនឿថាដើម្បីក្លាយជាផ្នែកមួយនៃជំនាន់នោះអ្នកត្រូវតែជាមនុស្សពេញវ័យនៅឆ្នាំ ១៩១៤។ នៅពេលយើងចូលដល់ទសវត្សឆ្នាំ ១៩៨០ គណៈអភិបាលនៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវតែធ្វើការកែតម្រូវខ្លះ។ ឥឡូវជំនាន់នេះបានចាប់ផ្តើមតាំងពីក្មេងអាយុល្មមដើម្បីយល់អត្ថន័យនៃព្រឹត្តិការណ៍ឆ្នាំ ១៩១៤។ នៅពេលនោះមិនដំណើរការជំនាន់នោះបានរាប់ថាជាមនុស្សកើតនៅមុនឬមុនឆ្នាំ ១៩១៤ ។ 

នៅពេលដែលជំនាន់នោះបានស្លាប់ការបង្រៀនត្រូវបានបោះបង់ចោល។ បន្ទាប់មកប្រហែលជា ១០ ឆ្នាំមុនពួកគេបាននាំវាឱ្យមានជីវិតឡើងវិញតាមទម្រង់នៃជំនាន់ទំនើបហើយត្រូវបានគេនិយាយម្តងទៀតថាផ្អែកលើជំនាន់ចុងបញ្ចប់នឹងមកដល់។ នេះរំremindកខ្ញុំអំពីរូបតុក្កតា Charlie Brown ដែលជាកន្លែងដែល Lucy បានធ្វើឱ្យ Charlie Brown ចាប់បាល់បានតែដើម្បីចាប់យកវានៅពេលចុងក្រោយ។

តើគេគិតថាយើងល្ងង់ប៉ុណ្ណា? ជាក់ស្តែងដូចជាឆោតល្ងង់ណាស់។

មែនហើយព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលអំពីមនុស្សជំនាន់មួយដែលមិនស្លាប់មុនទីបញ្ចប់។ តើគាត់ចង់សំដៅទៅលើអ្វី?

«ចូរអ្នករាល់គ្នាយកប្រស្នាស្ដីអំពីដើមឧទុម្ពរទៅរិះគិតចុះ។ កាលណាមែករបស់វាមានស្លឹកលាស់ខៀវខ្ចីអ្នករាល់គ្នាដឹងថារដូវប្រាំងជិតមកដល់ហើយ។ ដូច្នេះកាលណាអ្នករាល់គ្នាឃើញព្រឹត្ដការណ៍ទាំងអស់នោះកើតឡើងត្រូវដឹងថាបុត្រមនុស្សក៏ជិតមកដល់ហើយដែរ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាហេតុការណ៍ទាំងនោះនឹងកើតឡើងនៅពេលដែលមនុស្សជំនាន់នេះមានជីវិតរស់នៅឡើយ។ ផ្ទៃមេឃនិងផែនដីនឹងរលាយបាត់ទៅតែពាក្យដែលខ្ញុំនិយាយមិនរលាយបាត់ទេ»។ (ម៉ាថាយ ២៤: ៣២-៣៥ សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី)

តើយើងទើបតែចាប់ផ្តើមឆ្នាំខុសទេ? តើមែនទេ? ប្រហែលជាឆ្នាំ ១៩៣៤ ដោយគិតថាយើងរាប់ចាប់ពីឆ្នាំ ៥៨៧ មុនគ។ ស។ ជាឆ្នាំពិតប្រាកដដែលពួកបាប៊ីឡូនបានបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិម? ឬមួយឆ្នាំទៀត? 

អ្នកអាចមើលឃើញការទាក់ទាញដើម្បីអនុវត្តរឿងនេះនៅសម័យយើង។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា“ គាត់ជិតដល់ទ្វារហើយ” ។ មនុស្សម្នាក់គិតថាគាត់កំពុងនិយាយអំពីខ្លួនគាត់នៅក្នុងមនុស្សទីបី។ ប្រសិនបើយើងទទួលយកការសន្និដ្ឋាននោះបន្ទាប់មកជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលអំពីការទទួលស្គាល់រដូវនោះយើងអាចសន្មតថាទីសំគាល់នឹងត្រូវបានបង្ហាញឱ្យយើងឃើញដូចជាយើងអាចមើលឃើញស្លឹកដុះចេញដែលបង្ហាញថារដូវក្តៅជិតមកដល់ហើយ។ នៅកន្លែងដែលគាត់បាននិយាយថា“ របស់ទាំងអស់នេះ” យើងអាចស្មានថាគាត់កំពុងតែនិយាយអំពីអ្វីដែលគាត់បានរួមបញ្ចូលនៅក្នុងចំលើយដូចជាសង្រ្គាមទុរ្ភិក្សជំងឺអាសន្នរោគនិងរញ្ជួយដីជាដើម។ ដូច្នេះនៅពេលគាត់និយាយថា“ មនុស្សជំនាន់នេះ” នឹងមិនកន្លងផុតទៅឡើយទាល់តែអ្វីៗទាំងអស់នេះកើតឡើង” អ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើគឺកំណត់អត្តសញ្ញាណមនុស្សជំនាន់នេះហើយយើងមានពេលវេលាវាស់វែង។ 

ប៉ុន្តែប្រសិនបើនោះជាករណីដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាយើងមិនអាចធ្វើបាន។ សូមក្រឡេកមើលភាពរញ៉េរញ៉ៃដែលបន្សល់ទុកពីការបង្រៀនជំនាន់របស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបរាជ័យ។ ការខកចិត្តនិងការស្រងាកចិត្តជាងមួយរយឆ្នាំបណ្តាលឱ្យបាត់បង់ជំនឿរបស់មនុស្សជាច្រើនរាប់មិនអស់។ ហើយឥលូវនេះពួកគេបានបង្កើតគោលលទ្ធិជំនាន់ថ្មីដ៏ល្ងង់ខ្លៅនេះដោយសង្ឃឹមថានឹងធ្វើឱ្យយើងទាត់បាល់បានមួយគ្រាប់ទៀតនៅបាល់ទាត់។

តើលោកយេស៊ូពិតជាបំភាន់យើងឬតើយើងជាអ្នកដែលបំភាន់ខ្លួនហើយមិនអើពើនឹងការព្រមានរបស់លោក?

សូមដកដង្ហើមវែងៗបន្ធូរគំនិតយើងលុបចោលរាល់កម្ទេចកម្ទីចេញពីការបកស្រាយនិងការបកស្រាយឡើងវិញរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមហើយ ទុកឲ្យ ព្រះគម្ពីរនិយាយមកយើង។

ការពិតគឺថាព្រះអម្ចាស់របស់យើងមិនភូតកុហកទេហើយព្រះអង្គក៏មិនផ្ទុយពីអង្គខ្លួនឯងដែរ។ សេចក្តីពិតជាមូលដ្ឋាននេះឥឡូវនេះត្រូវតែដឹកនាំយើងប្រសិនបើយើងចង់រកមើលអ្វីដែលគាត់ចង់និយាយនៅពេលគាត់និយាយថា“ គាត់ជិតដល់ទ្វារហើយ” ។ 

ការចាប់ផ្តើមល្អក្នុងការកំណត់ចម្លើយចំពោះសំណួរនោះគឺការអានបរិបទ។ ប្រហែលជាខដែលធ្វើតាមម៉ាថាយ ២៤: ៣២-៣៥ នឹងបំភ្លឺខ្លះៗលើប្រធានបទ។

គ្មានអ្នកណាដឹងអំពីថ្ងៃនោះឬម៉ោងនោះឡើយសូម្បីតែទេវតានៅស្ថានសួគ៌និងព្រះរាជបុត្រាក៏មិនមែនមានតែព្រះវរបិតាទេ។ នៅថ្ងៃរបស់លោកណូអេក៏នឹងកើតមានដូច្នោះដែរនៅពេលដែលបុត្រមនុស្សយាងមក។ សម្រាប់ប៉ុន្មានថ្ងៃមុនទឹកជំនន់មនុស្សបានស៊ីផឹករៀបការប្ដីប្រពន្ធរហូតដល់ថ្ងៃដែលណូអេចូលក្នុងទូកធំ។ និង ពួកគេមិនដឹងខ្លួនទាល់តែទឹកជន់ឡើងមក ហើយបានបំផ្លាញពួកគេទាំងអស់។ នៅថ្ងៃដែលបុត្រមនុស្សយាងមកក៏កើតមានដូច្នោះដែរ។ បើមានបុរសពីរនាក់នៅក្នុងចំការព្រះជាម្ចាស់យកម្នាក់ទៅទុកម្នាក់ទៀតអោយនៅ។ ⁴¹ ស្ត្រីពីរនាក់នឹងកិននៅឯរោងម៉ាស៊ីនម្នាក់នឹងត្រូវយកទៅហើយម្នាក់ទៀតនឹងត្រូវទុកចោល។

ដូច្នេះសូមប្រយ័ត្នព្រោះ អ្នកមិនដឹងថ្ងៃណាព្រះអម្ចាស់របស់អ្នកនឹងយាងមកឡើយ។ ប៉ុន្ដែចូរយល់អំពីរឿងនេះចុះប្រសិនបើម្ចាស់ផ្ទះដឹងថាចោរចូលមកម៉ោងណាចោរនឹងមកចាំគាត់មិន ឲ្យ ផ្ទះគាត់ចូល។ សម្រាប់ហេតុផលនេះអ្នកក៏ត្រូវត្រៀមខ្លួនដែរពីព្រោះ កូនមនុស្សនឹងមកនៅម៉ោងដែលអ្នកនឹកស្មានមិនដល់។ (ម៉ាថាយ 24: 36-44)

ព្រះយេស៊ូវចាប់ផ្តើមដោយប្រាប់យើងថាសូម្បីតែគាត់មិនដឹងថាគាត់នឹងត្រឡប់មកវិញនៅពេលណា។ ដើម្បីបញ្ជាក់បន្ថែមពីសារៈសំខាន់នៃរឿងនោះគាត់ប្រៀបធៀបពេលវេលានៃការវិលត្រឡប់របស់គាត់ទៅជំនាន់ណូអេនៅពេលដែលពិភពលោកទាំងមូលមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងការពិតដែលពិភពលោករបស់ពួកគេជិតបញ្ចប់។ ដូច្នេះពិភពលោកសម័យទំនើបក៏នឹងមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការវិលត្រឡប់របស់គាត់ដែរ។ វាពិបាកក្នុងការភ្លេចខ្លួនប្រសិនបើមានសញ្ញាបង្ហាញពីការមកដល់របស់គាត់ដូចជាកូរ៉ូណាវ៉ាវី។ អេហ្គហ្គោកូរ៉ូណាវីមិនមែនជាសញ្ញាមួយដែលបង្ហាញថាព្រះគ្រីស្ទហៀបនឹងវិលត្រឡប់មកវិញទេ។ ហេតុអ្វីក៏ព្រោះតែគ្រីស្ទបរិស័ទដែលកាន់សាសនាគ្រឹះនិងផ្សាយដំណឹងល្អភាគច្រើនរួមទាំងស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាយល់ឃើញថាវាគ្រាន់តែជាសញ្ញាមួយដែលធ្វើឱ្យព្រងើយកន្ដើយនឹងការពិតដែលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «កូនមនុស្សនឹងមកនៅម៉ោងដែលអ្នកនឹកស្មានមិនដល់»។ តើយើងច្បាស់ទេ? ឬតើយើងគិតថាព្រះយេស៊ូកំពុងតែល្ងីល្ងើនៅជុំវិញ? លេងជាមួយពាក្យ? ខ្ញុំមិនគិតដូច្នេះទេ។

ជាការពិតណាស់ធម្មជាតិរបស់មនុស្សនឹងធ្វើឱ្យអ្នកខ្លះនិយាយថា«ពិភពលោកអាចនឹងត្រូវព្រងើយកន្ដើយតែអ្នកដើរតាមទ្រង់ភ្ញាក់ហើយគេនឹងឃើញទីសំគាល់»។

តើយើងគិតថាលោកយេស៊ូកំពុងនិយាយជាមួយអ្នកណានៅពេលខ្ញុំនិយាយខ្ញុំចូលចិត្តវិធីដែលការបកប្រែពិភពលោកថ្មី - នៅពេលដែលគាត់បាននិយាយថា ... កូនមនុស្សនឹងមកនៅម៉ោងដែល អ្នកមិនគិតថាជាវា។ គាត់បាននិយាយទៅកាន់សិស្សរបស់គាត់មិនមែនជាមនុស្សលោកីយ៍ដែលមិនយកចិត្តទុកដាក់នោះទេ។

ឥឡូវនេះយើងមានការពិតមួយដែលមិនអាចប្រកែកបាន៖ យើងមិនអាចទាយបានទេថាតើព្រះអម្ចាស់របស់យើងនឹងយាងមកវិញនៅពេលណា។ យើងអាចនិយាយបានថាការព្យាករណ៍ណាមួយប្រាកដជាខុសហើយពីព្រោះប្រសិនបើយើងទាយវាយើងរំពឹងហើយប្រសិនបើយើងរំពឹងទុកគាត់នឹងមិនមកទេពីព្រោះគាត់និយាយហើយខ្ញុំ កុំគិតថាយើងអាចនិយាយរឿងនេះឱ្យបានញឹកញាប់ - គាត់នឹងមកនៅពេលយើងមិនរំពឹងថាគាត់នឹងមក។ តើយើងច្បាស់ទេ?

មិនពិត? ប្រហែលជាយើងគិតថាមានចន្លោះប្រហោងខ្លះ? ជាការប្រសើរណាស់, យើងនឹងមិនមានតែម្នាក់ឯងនៅក្នុងទស្សនៈនោះ។ ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ក៏មិនយល់ដែរ។ ចាំថាគាត់បាននិយាយទាំងអស់នេះមុនពេលគាត់ត្រូវបានគេសម្លាប់។ ប៉ុន្តែសែសិបថ្ងៃក្រោយមកនៅពេលដែលទ្រង់ហៀបនឹងឡើងទៅឯស្ថានសួគ៌ពួកគេបានសួរព្រះអង្គថា៖

“ ព្រះអម្ចាស់អើយតើព្រះអង្គកំពុងតែប្រគល់នគរនេះដល់អ៊ីស្រាអែលនៅពេលនេះហើយឬនៅ?” (កិច្ចការ 1: 6)

អស្ចារ្យណាស់! មួយខែមុនគាត់បានប្រាប់ពួកគេថាសូម្បីតែរូបគាត់ផ្ទាល់ក៏មិនដឹងថាពេលណាគាត់នឹងត្រឡប់មកវិញហើយបន្ទាប់មកគាត់បានបន្ថែមថាគាត់នឹងមកនៅពេលដែលមិនបានរំពឹងទុកប៉ុន្តែពួកគេនៅតែកំពុងស្វែងរកចម្លើយ។ លោកឆ្លើយថា៖ គាត់បានប្រាប់ពួកគេថាវាមិនមែនជាមុខជំនួញរបស់ពួកគេទេ។ គាត់បាននិយាយថា៖

“ វាមិនមែនជារបស់អ្នកទេដែលអ្នកដឹងពេលវេលាឬរដូវកាលដែលព្រះវរបិតាបានដាក់នៅក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់គាត់ផ្ទាល់។ ” (សកម្មភាព 1: 7)

“ រង់ចាំមួយភ្លែត” ខ្ញុំនៅតែអាចលឺគេនិយាយ។ “ រង់ចាំមួយភ្លែត។ ប្រសិនបើយើងមិនត្រូវបានគេសន្មត់ថាហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូវបានប្រទានទីសំគាល់ដល់យើងហើយប្រាប់យើងថាវានឹងកើតឡើងក្នុងមួយជំនាន់?

ចម្លើយគឺថាគាត់មិនបានធ្វើទេ។ យើងកំពុងអានពាក្យរបស់គាត់ខុស។ 

ព្រះយេស៊ូមិនកុហកទេហើយទ្រង់ក៏មិនទាស់នឹងខ្លួនឯងដែរ។ ដូច្នេះមិនមានការផ្ទុយគ្នារវាងម៉ាថាយ ២៤:៣២ និងកិច្ចការ ១: ៧ ទេ។ ទាំងពីរនិយាយអំពីរដូវកាលប៉ុន្តែពួកគេមិនអាចនិយាយពីរដូវដូចគ្នាបានទេ។ នៅឯកិច្ចការពេលវេលានិងរដូវកាលទាក់ទងនឹងការយាងមករបស់ព្រះគ្រីស្ទវត្តមានស្តេចរបស់ទ្រង់។ ទាំងនេះត្រូវបានដាក់នៅក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់ព្រះ។ យើងមិនត្រូវដឹងរឿងទាំងនេះទេ។ វាជារបស់ព្រះដើម្បីដឹងមិនមែនយើងទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយការផ្លាស់ប្តូរតាមរដូវកាលដែលបាននិយាយនៅម៉ាថាយ ២៤:៣២ ដែលជាសញ្ញាបង្ហាញថា«គាត់នៅជិតទ្វារ»មិនអាចសំដៅទៅលើវត្តមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេពីព្រោះទាំងនេះជារដូវដែលគ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវបានអនុញ្ញាតអោយយល់។

ភស្ដុតាងបន្ថែមទៀតនៃរឿងនេះត្រូវបានគេឃើញនៅពេលដែលយើងក្រឡេកមើលខ ៣៦ ដល់ ៤៤ ម្តងទៀត។ ព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាការមកដល់របស់ទ្រង់នឹងមិននឹកស្មានដល់ទេសូម្បីតែអ្នកដែលកំពុងតែស្វែងរកវាក៏ដោយពួកសិស្សស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ក៏នឹងភ្ញាក់ផ្អើលដែរ។ ទោះបីជាយើងនឹងត្រូវបានរៀបចំក៏ដោយយើងនៅតែភ្ញាក់ផ្អើល។ អ្នកអាចត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ចោរដោយចាំយាមប៉ុន្តែអ្នកនឹងនៅតែចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលគាត់ចូលលួចពីព្រោះចោរមិនបានប្រកាសទេ។

ចាប់តាំងពីព្រះយេស៊ូវនឹងយាងមកនៅពេលដែលយើងរំពឹងយ៉ាងខ្លាំងនោះម៉ាថាយ ២៤: ៣២-៣៥ មិនអាចសំដៅទៅលើការមកដល់របស់ទ្រង់បានទេពីព្រោះអ្វីៗទាំងអស់នៅទីនោះបង្ហាញថានឹងមានទីសំគាល់និងពេលវេលាដែលត្រូវវាស់។

នៅពេលយើងឃើញស្លឹកឈើផ្លាស់ប្តូរយើងរំពឹងថារដូវក្តៅនឹងមកដល់។ យើងមិនមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះវាទេ។ ប្រសិនបើមានជំនាន់មួយដែលនឹងធ្វើជាសាក្សីនៃរឿងទាំងអស់នោះយើងកំពុងរំពឹងថារឿងទាំងអស់នឹងកើតឡើងក្នុងរយៈពេលមួយជំនាន់។ ជាថ្មីម្តងទៀតប្រសិនបើយើងរំពឹងថាវានឹងកើតឡើងក្នុងពេលវេលាណាមួយនោះវាមិនអាចសំដៅទៅលើវត្ដមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេពីព្រោះវាកើតឡើងនៅពេលដែលយើងរំពឹងយ៉ាងខ្លាំង។

ទាំងអស់នេះគឺច្បាស់នៅពេលនេះដែលអ្នកអាចឆ្ងល់ពីរបៀបដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាខកខាន។ តើខ្ញុំនឹកវាដោយរបៀបណា? ជាការប្រសើរណាស់គណៈអភិបាលមានល្បិចតិចតួចក្នុងការដោះអាវ។ ពួកគេចង្អុលបង្ហាញដានីយ៉ែល ១២: ៤ ដែលនិយាយថា“ មនុស្សជាច្រើននឹងខំរកហើយចំណេះនឹងបានចំរើនឡើង” ហើយពួកគេអះអាងថាពេលនេះដល់ពេលដែលចំណេះដឹងកាន់តែច្រើនហើយចំណេះដឹងនោះក៏រួមបញ្ចូលការយល់ដឹងអំពីពេលវេលានិងរដូវដែលព្រះយេហូវ៉ា បានដាក់នៅក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់គាត់។ ចាប់ពី ការយល់ដឹង សៀវភៅដែលយើងមាននេះ:

ការខ្វះការយល់ដឹងទាក់ទងនឹងការព្យាករណ៍របស់ដានីយ៉ែលនៅដើមសតវត្សរ៍ទី ១៩ បានបង្ហាញថា«គ្រាចុងបំផុត»ដែលបានត្រូវទាយទុកជាមុនគឺនៅអនាគតពីព្រោះពួកអ្នកដែលបានយល់ច្បាស់អំពីអ្នកបម្រើពិតរបស់ព្រះត្រូវយល់ទំនាយនេះនៅ«គ្រានៃ ទីបញ្ចប់» ។— ដានីយ៉ែល ១២: ៩, ១០
(ការយល់ដឹងភាគ ២ ទំ។ ១១០៣ ពេលវេលានៃចុងបញ្ចប់)

បញ្ហាជាមួយនឹងការវែកញែកនេះគឺពួកគេមានពេលវេលាមិនត្រឹមត្រូវ។ ថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ដែលដានីយ៉ែលនិយាយអំពីថ្ងៃចុងក្រោយនៃរបបលោកីយ៍របស់សាសន៍យូដា។ ប្រសិនបើអ្នកសង្ស័យអំពីរឿងនេះបន្ទាប់មកសូមមើលវីដេអូនេះដែលយើងវិភាគភស្តុតាងសម្រាប់ការសន្និដ្ឋាននោះលម្អិត។ 

ត្រូវបានគេនិយាយថាសូម្បីតែអ្នកចង់ជឿថាដានីយ៉ែលជំពូក ១១ និង ១២ មានការសំរេចនៅជំនាន់របស់យើងក៏ដោយក៏នៅតែមិនធ្វើតាមសំដីរបស់ព្រះយេស៊ូវទៅកាន់ពួកសិស្សថាពេលវេលានិងរដូវដែលទាក់ទងនឹងការមកដល់របស់ព្រះអង្គគឺជារបស់ដែលមានតែរបស់ ឪពុកត្រូវដឹង។ យ៉ាងណាមិញ“ ចំណេះដឹងកាន់តែមានច្រើន” មិនមែនមានន័យថាចំណេះដឹងទាំងអស់ត្រូវបានបង្ហាញនោះទេ។ មានរឿងជាច្រើននៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលយើងមិនយល់សូម្បីតែសព្វថ្ងៃនេះក៏ដោយព្រោះវាមិនមែនជាពេលវេលាដែលពួកគេត្រូវយល់ទេ។ អ្វីដែលមិនសមហេតុផលក្នុងការគិតថាព្រះនឹងទទួលយកចំណេះដឹងដែលគាត់បានលាក់បាំងពីព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់នោះសាវ័ក ១២ រូបនិងគ្រីស្ទបរិស័ទនៅសតវត្សរ៍ទីមួយបានទទួលអំណោយទាននៃវិញ្ញាណ - អំណោយទាននៃការព្យាករណ៍និងវិវរណៈហើយបង្ហាញដល់ការចូលចិត្តរបស់ស្ទេផានលតថិនថូនី។ ម៉ូរីសទី ៣ និងគណៈអភិបាលនៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលនៅសល់។ ជាការពិតប្រសិនបើគាត់បានបង្ហាញវាដល់ពួកគេហេតុអ្វីបានជាពួកគេបន្តធ្វើខុស? ១៩១៤, ១៩២៥, ១៩៧៥, ដាក់ឈ្មោះតែពីរបីនាក់ហើយឥឡូវជាជំនាន់ត្រួតគ្នា។ ខ្ញុំចង់និយាយថាប្រសិនបើព្រះកំពុងបង្ហាញចំណេះដឹងពិតទាក់ទងនឹងទីសំគាល់នៃការយាងមករបស់ព្រះគ្រីស្ទហេតុអ្វីយើងរក្សាវាយ៉ាងខ្លាំងហើយខុស? តើព្រះមិនមានអំណាចក្នុងការទាក់ទងសេចក្តីពិតទេ? តើគាត់លេងល្បិចមកលើយើងទេ? មានពេលវេលាល្អក្នុងការចំណាយរបស់យើងនៅពេលដែលយើងកោសខ្យល់រៀបចំសម្រាប់ទីបញ្ចប់មានតែដើម្បីឱ្យវាជំនួសដោយកាលបរិច្ឆេទថ្មីទេ? 

នេះមិនមែនជាផ្លូវរបស់ព្រះវរបិតាជាទីស្រឡាញ់របស់យើងទេ។

ដូច្នេះតើម៉ាថាយ ២៤: ៣២-៣៥ ទាក់ទងនឹងអ្វីខ្លះ?

ចូរបំបែកវាទៅជាផ្នែកសមាសធាតុរបស់វា។ សូមចាប់ផ្តើមជាមួយចំនុចដំបូង។ តើលោកយេស៊ូចង់មានន័យយ៉ាងណាដោយលោក«ជិតដល់មាត់ទ្វារហើយ»។ 

គ។ ជ។ ប។ បង្ហាញថា“ វាជិតដល់ហើយ” មិនមែន“ គាត់ជិត” ទេ។ ដូចគ្នានេះដែរ King James Bible, New Heart English Bible, Douay-Rheims Bible, Darby Bible Translation, Webster's Bible Translation, World English Bible, and Young's Translation Literal Translation សុទ្ធតែបកប្រែ“ វា” ជំនួសឱ្យ“ គាត់” ។ វាក៏សំខាន់ផងដែរក្នុងការកត់សម្គាល់ថាលូកាមិននិយាយថា "គាត់ឬវានៅជិតមាត់ទ្វារទេ" ប៉ុន្តែ "នគរព្រះជិតមកដល់ហើយ" ។

តើព្រះរាជ្យព្រះជាម្ចាស់មិនមែនដូចវត្តមានរបស់ព្រះគ្រិស្ដទេឬ? តាមមើលទៅមិនមែនទេបើមិនដូច្នោះទេយើងនឹងត្រលប់ទៅរកភាពផ្ទុយគ្នាវិញ។ ដើម្បីដឹងថា“ គាត់” ឬ“ នគររបស់ព្រះ” ទាក់ទងនឹងឧទាហរណ៍នេះយើងគួរពិនិត្យមើលសមាសធាតុផ្សេងទៀត។

ចូរចាប់ផ្តើមជាមួយ“ របស់ទាំងអស់នេះ” ។ បន្ទាប់ពីពួកគេសួរសំណួរដែលចាប់ផ្តើមពីទំនាយនេះពួកគេបានសួរព្រះយេស៊ូវថា“ សូមប្រាប់យើងតើការទាំងនេះនឹងកើតឡើងនៅពេលណា?” (ម៉ាថាយ ២៤: ៣) ។

តើពួកគេសំដៅទៅលើអ្វី? បរិបទបរិបទបរិបទ! សូមក្រឡេកមើលបរិបទ។ នៅក្នុងខមុនពីរយើងអានថា៖

«កាលព្រះយេស៊ូកំពុងយាងចេញពីព្រះវិហារពួកសិស្សចូលមកជិតចង្អុលបង្ហាញវិមានផ្សេងៗក្នុងព្រះវិហារថ្វាយព្រះអង្គទត។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅគេថា៖ «អ្នកមិនបានឃើញការទាំងអស់នេះទេឬ? ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថានឹងមានដុំថ្មនៅទីនេះលើថ្មហើយមិនត្រូវបោះចោលឡើយ»។ (ម៉ាថាយ ២៤: ១, ២)

ដូច្នេះនៅពេលក្រោយមកព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា“ ជំនាន់នេះនឹងមិនកន្លងបាត់ទៅទាល់តែការទាំងអស់នេះកើតឡើង” គាត់កំពុងតែនិយាយអំពី“ រឿង” ដូចគ្នា។ ការបំផ្លាញទីក្រុងនិងប្រាសាទរបស់វា។ នោះជួយយើងឱ្យយល់ពីជំនាន់ដែលគាត់កំពុងនិយាយ។ 

គាត់និយាយថា“ មនុស្សជំនាន់នេះ” ។ ឥឡូវប្រសិនបើគាត់កំពុងនិយាយអំពីជំនាន់មួយដែលនឹងមិនបង្ហាញខ្លួនក្នុងរយៈពេល ២០០០ ឆ្នាំទៀតដូចដែលសាក្សីអះអាងនោះគាត់ទំនងជាមិននិយាយថា“ នេះ” ទេ។ “ នេះ” សំដៅទៅលើអ្វីមួយដែលនៅនឹងដៃ។ មានអ្វីមួយដែលមាននៅក្នុងរាងកាយឬមានអ្វីដែលមានបរិបទ។ មានជំនាន់មួយមានទាំងរូបវន្តនិងបរិបទហើយមានការងឿងឆ្ងល់តិចតួចថាពួកសិស្សរបស់លោកនឹងមានទំនាក់ទំនងគ្នា។ ជាថ្មីម្តងទៀតដោយក្រឡេកមើលបរិបទគាត់ទើបតែចំណាយពេលបួនថ្ងៃចុងក្រោយដើម្បីផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងព្រះវិហារដោយថ្កោលទោសចំពោះការលាក់ពុតរបស់មេដឹកនាំសាសន៍យូដានិងប្រកាសសាលក្រមលើទីក្រុងព្រះវិហារនិងប្រជាជន។ នៅថ្ងៃនោះជាថ្ងៃដែលពួកគេបានសួរសំណួរពេលចាកចេញពីព្រះវិហារជាលើកចុងក្រោយគាត់បាននិយាយថា៖

«ពស់ពូជពស់វែកអើយតើអ្នកនឹងរត់គេចពីការជំនុំជំរះរបស់ហ្គេហេណាយ៉ាងណា? ដោយហេតុផលនេះហើយខ្ញុំនឹងចាត់ព្យាការីនិងអ្នកប្រាជ្ញនិងអ្នកបង្ហាត់បង្រៀនសាធារណៈអោយអ្នក។ ពួកគេខ្លះនឹងត្រូវគេសម្លាប់នៅលើបង្គោលហើយខ្លះទៀតនឹងត្រូវវាយនឹងរំពាត់នៅតាមសាលាប្រជុំរបស់អ្នកហើយបៀតបៀនពីក្រុងមួយទៅក្រុងមួយដើម្បី ឲ្យ ឈាមដ៏សុចរិតទាំងអស់ដែលបានច្រួចនៅលើផែនដីរាប់ចាប់ពីឈាមរបស់អេបិលសុចរិតរហូតដល់ ឈាមរបស់សាការី·គីរីយ៉ាជាកូនរបស់លោកបារ៉ាគាដែលអ្នកបានសម្លាប់នៅចន្លោះទីសក្ការៈនិងអាសនៈ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា របស់ទាំងអស់នេះ។ នឹងមកលើ។ ជំនាន់នេះ។។ (ម៉ាថាយ ២៣: ៣៣-៣៦)

ឥឡូវនេះខ្ញុំសួរអ្នកថាប្រសិនបើអ្នកនៅទីនោះហើយបាន heard គាត់និយាយរឿងនេះហើយបន្ទាប់មកនៅថ្ងៃដដែលនោះនៅលើភ្នំដើមអូលីវអ្នកបានសួរព្រះយេស៊ូវថាតើរឿងទាំងអស់នេះនឹងកើតឡើងនៅពេលណាពីព្រោះអ្នកពិតជាបារម្ភខ្លាំងណាស់ ដឹងទេខ្ញុំចង់និយាយថាព្រះអម្ចាស់ទើបតែបានប្រាប់អ្នកថាអ្វីៗដែលអ្នកចាត់ទុកថាមានតម្លៃនិងបរិសុទ្ធគឺនឹងត្រូវបំផ្លាញ - ហើយជាផ្នែកមួយនៃចម្លើយរបស់គាត់ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់អ្នកថា generation មនុស្សជំនាន់នេះនឹងមិនស្លាប់មុនពេលការទាំងអស់នេះកើតឡើងទេ› អ្នកនឹងមិនសន្និដ្ឋានថាមនុស្សដែលគាត់បាននិយាយនៅក្នុងព្រះវិហារនិងអ្នកដែលគាត់បានសំដៅដល់ថាជា“ មនុស្សជំនាន់នេះ” នឹងមានជីវិតរស់ចំពោះការបំផ្លាញដែលគាត់បានទាយនោះទេ?

បរិបទ!

ប្រសិនបើយើងយកម៉ាថាយ ២៤: ៣២-៣៥ យកមកអនុវត្តចំពោះការបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិមនៅសតវត្សរ៍ទី ១ នោះយើងដោះស្រាយរាល់បញ្ហាទាំងអស់ហើយបំបាត់នូវភាពផ្ទុយគ្នាណាមួយ។

ប៉ុន្តែយើងនៅសេសសល់ដើម្បីដោះស្រាយនរណាឬអ្វីដែលត្រូវបានសំដៅដោយ“ គាត់ជិតដល់មាត់ទ្វារ” ឬដូចលូកានិយាយថា“ នគរព្រះជិតមកដល់” ។

តាមប្រវត្តិសាស្ត្រអ្វីដែលនៅជិតមាត់ទ្វារគឺកងទ័ពរ៉ូម៉ាំងដឹកនាំដោយឧត្តមសេនីយស៊ីសស្កាឡាសនៅឆ្នាំ ៦៦ ស។ យ។ និងបន្ទាប់មកដោយឧត្តមសេនីយ៍ទីតុសនៅឆ្នាំ ៧០ ស។ យ។ ព្រះយេស៊ូបានប្រាប់យើងអោយប្រើការវែកញែកនិងមើលពាក្យរបស់ដានីយ៉ែលដែលជាព្យាការី។

«ដូច្នេះកាលណាអ្នកមើលឃើញអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមដែលនាំឱ្យមានសេចក្តីហិនវិនាសដែលត្រូវបាននិយាយដោយដានីយ៉ែលជាហោរាបានឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធ (សូម ឲ្យ អ្នកអានប្រើការវែកញែក) » (ម៉ាថាយ ២៤:១៥)

ល្មមគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ 

តើហោរាដានីយ៉ែលបាននិយាយអ្វីខ្លះអំពីប្រធានបទនេះ?

“ អ្នកគួរតែដឹងនិងយល់ថាចាប់តាំងពីចេញពាក្យដើម្បីស្តារនិងកសាងក្រុងយេរូសាឡិមឡើងវិញរហូតដល់មេស្ស៊ីមេដឹកនាំនឹងមាន ៧ សប្តាហ៍និង ៦២ សប្តាហ៍ទៀត។ នាងនឹងត្រូវបានស្តារនិងកសាងឡើងវិញដោយមានទីធ្លាសាធារណៈនិងជាគូទឹកប៉ុន្តែនៅពេលមានទុក្ខព្រួយ។ ហើយបន្ទាប់ពី ៦២ សប្តាហ៍ព្រះមេស្ស៊ីនឹងត្រូវកាត់ចេញដោយគ្មានអ្វីសំរាប់ខ្លួនគាត់ឡើយ។ “ ហើយ ប្រជាជនរបស់មេដឹកនាំដែលនឹងត្រូវមកបំផ្លាញទីក្រុងនិងទីសក្ការៈ។ ហើយចុងបញ្ចប់នឹងមកដល់ដោយទឹកជំនន់។ ហើយរហូតដល់ទីបញ្ចប់នឹងមានសង្គ្រាម។ អ្វីដែលត្រូវបានសំរេចចិត្តគឺជាសេចក្តីហិនវិនាស។ (ដានីយ៉ែល ៩:២៥, ២៦)

ប្រជាជនដែលបំផ្លាញក្រុងនិងទីសក្ការៈគឺជាកងទ័ពរ៉ូម៉ាំង។ មេដឹកនាំរបស់ប្រជាជននោះគឺជាឧត្តមសេនីយ៍រ៉ូម៉ាំង។ ពេលលោកយេស៊ូកំពុងនិយាយថា«គាត់ជិតដល់មាត់ទ្វារហើយ»តើលោកចង់សំដៅទៅលើឧត្តមសេនីយ៍នោះទេ? ប៉ុន្តែយើងនៅតែត្រូវដោះស្រាយការបញ្ចេញមតិរបស់លូកាដែលថា“ នគរព្រះ” គឺជិតដល់ហើយ។

រាជាណាចក្ររបស់ព្រះមានមុនលោកយេស៊ូបានត្រូវរើសតាំងគ្រិស្ដ។ ជនជាតិយូដាគឺជារាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅលើផែនដី។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយពួកគេនឹងបាត់បង់ឋានៈនោះដែលនឹងត្រូវផ្តល់ឱ្យគ្រីស្ទបរិស័ទ។

នៅទីនេះវាត្រូវបានយកពីប្រទេសអ៊ីស្រាអែល:

«ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាព្រះជាម្ចាស់នឹងដកព្រះរាជ្យចេញពីអ្នករាល់គ្នាប្រគល់ទៅអោយប្រជាជាតិមួយដែលបង្កើតផលផ្លែរបស់វា។ (ម៉ាថាយ ២១:៤៣)

នេះគឺជាអ្វីដែលបានផ្តល់ដល់គ្រីស្ទបរិស័ទ៖

«ទ្រង់បានជួយយើង ឲ្យ រួចផុតពីអំណាចនៃសេចក្ដីងងឹតហើយបានបញ្ជូនយើងទៅក្នុងនគរនៃព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងារបស់ទ្រង់» (កូល៉ុស ១:១៣)

យើងអាចចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានគ្រប់ពេល៖

«នៅពេលដែលលោកយេស៊ូដឹងថាលោកបានឆ្លើយយ៉ាងវាងវៃនោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្នកមិននៅឆ្ងាយពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះទេ»។ (ម៉ាកុស ១២:៣៤)

ពួកផារិស៊ីរំពឹងថានឹងមានរដ្ឋាភិបាលដណ្តើមបាន។ ពួកគេខកខានទាំងស្រុង។

«គេបានសួរពួកផារីស៊ីនៅពេលដែលនគររបស់ព្រះកំពុងតែមកដល់គាត់បានតបទៅគេថា៖ «នគរព្រះជាម្ចាស់នឹងមិនមកដោយមើលឃើញគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ឡើយ។ ហើយក៏មិនដែលមានមនុស្សនិយាយថា“ មើលនៅទីនេះ!” ឬ 'នៅទីនោះ!' សម្រាប់មើល! ព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ស្ថិតនៅកណ្ដាលចំណោមអ្នករាល់គ្នាហើយ»។ (លូកា ១៧:២០, ២១)

មិនអីទេប៉ុន្តែកងទ័ពរ៉ូម៉ាំងត្រូវធ្វើយ៉ាងណាចំពោះព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ មែនហើយតើយើងគិតថាជនជាតិរ៉ូមនឹងអាចបំផ្លាញប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលជាប្រជាជនដែលព្រះបានជ្រើសរើសប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់មិនចង់អោយវាកើតឡើងដូច្នេះ? 

សូមពិចារណាឧទាហរណ៍នេះ៖

លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេម្ដងទៀតដោយប្រើឧទាហរណ៍ថា៖ «រាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌បានដូចជាបុរសម្នាក់ដែលបានរៀបចំពិធីមង្គលការសម្រាប់កូនប្រុសគាត់។ ព្រះរាជាចាត់រាជបំរើអោយទៅអញ្ជើញភ្ញៀវមកជប់លៀងក្នុងឱកាសមង្គលការនោះតែគ្មាននរណាចង់មកសោះ។ គាត់ក៏ចាត់ខ្ញុំបម្រើផ្សេងទៀត ឲ្យ ទៅដោយប្រាប់ថា៖ Tell សូមប្រាប់អ្នកដែលបានត្រូវអញ្ជើញថា៖ Look មើល! ខ្ញុំបានរៀបចំអាហារពេលល្ងាចគោនិងសត្វដែលមានខ្លាញ់របស់ខ្ញុំត្រូវបានសម្លាប់ហើយអ្វីៗបានត្រៀមរួចរាល់។ សូមអញ្ជើញមកពិធីមង្គលការ” ។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ទេពួកគេបានចេញទៅម្នាក់នៅឯចំការរបស់គាត់និងមួយទៀតជំនួញជំនួញរបស់គាត់។ អ្នកខ្លះទៀតចាប់ពួកទាសករធ្វើបាបនិងសម្លាប់ចោល។ ប៉ុន្តែព្រះរាជាទ្រង់ព្រះពិរោធយ៉ាងខ្លាំងក៏ចាត់ទាហានអោយទៅប្រហារជីវិតឃាតកទាំងនោះហើយដុតបំផ្លាញទីក្រុងរបស់គេផង។ (ម។ ២២: ១-៧)

ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំពិធីមង្គលការសម្រាប់ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ហើយការអញ្ជើញដំបូងបានទៅប្រជាជនរបស់ទ្រង់គឺសាសន៍យូដា។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយពួកគេបានបដិសេធមិនចូលរួមហើយកាន់តែអាក្រក់ពួកគេបានសម្លាប់អ្នកបំរើរបស់គាត់។ ដូច្នេះគាត់បានបញ្ជូនកងទ័ពរបស់គាត់ (រ៉ូម៉ាំង) ដើម្បីសម្លាប់ឃាតកហើយដុតទីក្រុងរបស់ពួកគេ (ក្រុងយេរូសាឡិម) ។ ព្រះរាជាធ្វើដូច្នេះ។ ព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះបានធ្វើដូច្នេះ។ នៅពេលរ៉ូមបានធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់ព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជិតមកដល់ហើយ។

នៅក្នុងគម្ពីរម៉ាថាយ ២៤: ៣២-៣៥ ក៏ដូចជាម៉ាថាយ ២៤: ១៥-២២ ព្រះយេស៊ូបានប្រទានដល់សិស្សរបស់ទ្រង់នូវការណែនាំជាក់លាក់អំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើនិងសញ្ញាដើម្បីចង្អុលបង្ហាញពីពេលណាដែលត្រូវត្រៀមសំរាប់របស់ទាំងនេះ។

ពួកគេបានឃើញការបះបោររបស់ជនជាតិយូដាដែលបានបណ្ដេញទាហានរ៉ូម៉ាំងចេញពីទីក្រុង។ ពួកគេបានឃើញការត្រឡប់មកវិញនៃកងទ័ពរ៉ូម៉ាំង។ ពួកគេបានឆ្លងកាត់ភាពវឹកវរនិងជម្លោះពីការលុកលុយរ៉ូម៉ាំងជាច្រើនឆ្នាំ។ ពួកគេបានឃើញការឡោមព័ទ្ធដំបូងនៃទីក្រុងនិងការចាកចេញរបស់រ៉ូម៉ាំង។ ពួកគេនឹងដឹងកាន់តែច្បាស់ថាទីបញ្ចប់នៃក្រុងយេរូសាឡិមជិតដល់ហើយ។ ប៉ុន្ដែនៅពេលដែលវាមកដល់វត្ដមានដែលបានសន្យារបស់ទ្រង់នោះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់យើងថាគាត់នឹងមកដូចជាចោរនៅពេលដែលយើងរំពឹងយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់មិនផ្តល់ឱ្យយើងនូវទីសំគាល់ទេ។

ហេតុអ្វីខុសគ្នា? ហេតុអ្វីគ្រិស្ដសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី ១ មានឱកាសច្រើនដើម្បីរៀបចំខ្លួន? ហេតុអ្វីបានជាពួកគ្រីស្ទានសព្វថ្ងៃមិនដឹងថាពួកគេត្រូវត្រៀមសំរាប់វត្តមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទឬអត់? 

ពីព្រោះពួកគេត្រូវរៀបចំហើយយើងធ្វើមិនបាន។ 

ក្នុងករណីគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយពួកគេត្រូវចាត់វិធានការជាក់លាក់តាមពេលវេលាជាក់លាក់មួយ។ តើអ្នកអាចស្រម៉ៃថារត់ចេញពីអ្វីៗដែលអ្នកមានទេ? ថ្ងៃមួយអ្នកភ្ញាក់ហើយនោះជាថ្ងៃ។ តើអ្នកមានផ្ទះទេ? ទុកវាចោល។ តើអ្នកជាម្ចាស់អាជីវកម្មមែនទេ? ដើរចេញ។ តើអ្នកមានគ្រួសារនិងមិត្តភក្តិដែលមិនមានជំនឿដូចអ្នកទេ? ទុកឱ្យពួកគេទាំងអស់ទុកចោលទាំងអស់។ គ្រាន់តែដូចនោះ។ ហើយអ្នកទៅដីឆ្ងាយដែលអ្នកមិនធ្លាប់ស្គាល់និងទៅអនាគតមិនច្បាស់លាស់។ អ្វីដែលអ្នកមានគឺជំនឿរបស់អ្នកលើសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់។

យ៉ាងហោចណាស់វាជាការមិនគួរឱ្យស្រឡាញ់ក្នុងការនិយាយយ៉ាងហោចណាស់រំពឹងថានឹងមាននរណាម្នាក់ធ្វើដូច្នេះដោយមិនផ្តល់ពេលវេលាឱ្យពួកគេដើម្បីរៀបចំសម្រាប់វាទាំងផ្លូវចិត្តនិងអារម្មណ៍។

ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាគ្រិស្ដសាសនិកសម័យទំនើបមិនមានឱកាសស្រដៀងគ្នាក្នុងការរៀបចំ? ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនធ្វើសញ្ញាសំគាល់គ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីដឹងថាព្រះគ្រិស្ដគង់នៅជិត? ហេតុអ្វីបានជាព្រះគ្រីស្ទត្រូវតែមកដូចជាចោរនៅគ្រាមួយដែលយ៉ាងហោចណាស់យើងរំពឹងថាគាត់នឹងមកដល់? ចម្លើយខ្ញុំជឿជាក់ថាយើងមិនចាំបាច់ធ្វើអ្វីនៅពេលនេះក្នុងពេលវេលាទេ។ យើងមិនចាំបាច់បោះបង់ចោលអ្វីទាំងអស់ហើយភៀសខ្លួនទៅកន្លែងផ្សេងទៀតតាមការជូនដំណឹងមួយភ្លែត។ ព្រះគ្រិស្ដចាត់ពួកទេវតារបស់ព្រះអង្គអោយមកប្រមូលយើង។ ព្រះគ្រីស្ទនឹងថែរក្សាការរត់គេចរបស់យើង។ ការសាកល្បងជំនឿរបស់យើងកើតឡើងរាល់ថ្ងៃក្នុងទម្រង់នៃការរស់នៅជាគ្រីស្ទបរិស័ទហើយឈរលើគោលការណ៍ដែលព្រះគ្រីស្ទបានប្រទានអោយយើងធ្វើតាម។

ហេតុអ្វីខ្ញុំជឿដូច្នេះ? តើអ្វីជាមូលដ្ឋានបទគម្ពីររបស់ខ្ញុំ? ហើយចុះយ៉ាងណាអំពីវត្ដមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទ? តើវាកើតឡើងនៅពេលណា? ព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា៖

«បន្ទាប់ពីសេចក្ដីវេទនានៅគ្រានោះភ្លាមនោះព្រះអាទិត្យនឹងងងឹតហើយព្រះច័ន្ទនឹងមិនបញ្ចេញពន្លឺហើយផ្កាយទាំងឡាយនឹងធ្លាក់ចុះពីលើមេឃហើយអំណាចនៃមេឃនឹងត្រូវរង្គោះរង្គើ។ ពេលនោះទីសំគាល់របស់បុត្រមនុស្សនឹងលេចចេញមកនៅលើមេឃហើយកុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងនាំគ្នាយំគក់ទ្រូងគេនឹងឃើញបុត្រមនុស្សយាងមកលើពពកក្នុងផ្ទៃមេឃប្រកបដោយឫទ្ធានុភាពនិងសិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យ។ (ម៉ាថាយ ២៤:២៩, ៣០)

ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីមានទុក្ខវេទនានោះ?! តើមានទុក្ខវេទនាអ្វី? តើយើងកំពុងស្វែងរកសញ្ញានៅជំនាន់របស់យើងទេ? តើពាក្យទាំងនេះកើតឡើងនៅពេលណាឬដូចអ្វីដែលបុព្វបុរសបាននិយាយតើពួកគេបានសម្រេចរួចហើយឬនៅ? ទាំងអស់ដែលនឹងត្រូវបានគ្របដណ្តប់នៅផ្នែកទី ១០

សំរាប់ពេលនេះសូមអរគុណច្រើនដែលបានទស្សនា។