“ ខ្ញុំបានហៅអ្នកថាជាមិត្ត”

«ខ្ញុំបានហៅអ្នករាល់គ្នាថាមិត្ដសំឡាញ់ពីព្រោះខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបាន heard ពីបិតារបស់ខ្ញុំ» ។— យ៉ូន។ ១៥:១៥

 [ពី ws ០៤/២០ p២ មិថុនាទី ១ ដល់ថ្ងៃទី ៧ ខែមិថុនា]

ហេតុអ្វីត្រូវប្រើបទគម្ពីរនេះ? តើលោកយេស៊ូកំពុងនិយាយជាមួយអ្នកណា?

នៅក្នុងយ៉ូហាន ១៥ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលទៅកាន់សិស្សរបស់ព្រះអង្គជាពិសេសគឺសាវ័កស្មោះត្រង់ ១១ នាក់ដូចយូដាសទើបតែបានក្បត់ព្រះយេស៊ូ។ នៅក្នុងគម្ពីរយ៉ូហាន ១៥:១០ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា «បើអ្នកកាន់តាមបញ្ញត្ដិរបស់ខ្ញុំអ្នកនឹងនៅជាប់ក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំដូចខ្ញុំបានកាន់តាមបញ្ញត្ដិរបស់ព្រះវរបិតាហើយនៅជាប់នឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ដែរ» គាត់ក៏បានបន្តនិយាយនៅក្នុងយ៉ូហាន ១៥:១៤អ្នកគឺជាមិត្តរបស់ខ្ញុំប្រសិនបើអ្នកធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងបញ្ជាអ្នក” ។

ដូច្នេះហេតុអ្វីត្រូវជ្រើសរើសឃ្លា “ ខ្ញុំបានហៅអ្នកថាជាមិត្តភក្តិ”? មុននឹងឆ្លើយសំណួរនេះសូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកសាវ័កនិងសិស្ស។

នៅដើមកិច្ចបំរើរបស់ព្រះយេស៊ូព្រឹត្តិការណ៍ដូចខាងក្រោមបានកើតឡើងដែលបានកត់ទុកក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អរបស់ម៉ាថាយម៉ាកុសនិងលូកា។ ម្ដាយនិងបងប្អូនប្រុសៗរបស់លោកយេស៊ូកំពុងព្យាយាមចូលទៅជិតលោក។ លូកា ៨: ២០-២១ ពិពណ៌នាអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង “ គេបានរាយការណ៍មកគាត់ [ព្រះយេស៊ូ] ថា“ ម្ដាយនិងបងប្អូនរបស់អ្នកកំពុងតែឈរនៅខាងក្រៅចង់ជួបអ្នក” ។ នៅក្នុងការឆ្លើយតបគាត់ [យេស៊ូ] បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖“ ម្តាយខ្ញុំនិងបងប្អូនរបស់ខ្ញុំគឺជាអ្នកដែលស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះហើយធ្វើតាមវា”។ ដូច្នេះសិស្សណាដែលស្តាប់ព្រះយេស៊ូបង្រៀននិងអនុវត្តវាត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាបងប្អូនរបស់គាត់។

នៅពេលនិយាយទៅកាន់ពេត្រុសមុនពេលដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេចាប់ខ្លួនព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលអំពីអនាគត "នៅពេលដែលអ្នកបានត្រឡប់មកវិញចូរពង្រឹងបងប្អូនរបស់អ្នក" ។ (លូកា ២២:៣២) ។ នៅក្នុងម៉ាថាយ ២៨:១០ មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានសុគតនិងការរស់ឡើងវិញព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលដូចខាងក្រោមទៅកាន់ស្ត្រីទាំងនោះ [ម៉ារីម៉ាក់ដាឡានិងម៉ារាម្នាក់ទៀត] “ កុំខ្លាចអី! ចូរទៅរាយការណ៍ប្រាប់បងប្អូនខ្ញុំអោយទៅស្រុកកាលីឡេ។ ហើយនៅទីនោះពួកគេនឹងឃើញខ្ញុំ” ។

សរុបសេចក្ដីមកព្រះយេស៊ូបានហៅពួកសិស្សទូទៅហើយក៏ជាសាវ័កដែលជាបងប្អូនរបស់គាត់ផងដែរ។ គាត់ក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថាអ្នកដែលស្តាប់គាត់ហើយអនុវត្តវានៅកន្លែងដែលបងប្អូនរបស់គាត់។ ទោះយ៉ាងណានៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា“ ខ្ញុំបានហៅអ្នកថាជាមិត្តភក្តិ” គាត់បានត្រឹមតែនិយាយទៅកាន់សាវ័កស្មោះត្រង់ ១១ នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ គាត់បាននិយាយជាមួយពួកគេតាមរបៀបនេះពីព្រោះគាត់បានជិតស្និទ្ធនឹងពួកគេ។ ដូចព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលនៅក្នុងលូកា ២២:២៨ អ្នកគឺជាអ្នកដែលនៅជាប់នឹងខ្ញុំនៅក្នុងការសាកល្បងរបស់ខ្ញុំ” ។ ដូចជាព្រះយេស៊ូវបានសុគតហើយ “ ឃើញម្ដាយរបស់គាត់និងសិស្សដែលគាត់ស្រឡាញ់កំពុងឈរនៅក្បែរនោះនិយាយទៅម្ដាយរបស់គាត់ថា៖“ សូមមើល! កូនប្រុស​របស់​អ្នក!' បន្ទាប់មកព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់សិស្សថា៖ មើល! ម្ដាយ​របស់​អ្នក!' តាំងពីពេលនោះមកសិស្សនោះយកគាត់ទៅផ្ទះរបស់គាត់។ (យ៉ូហាន ១៩: ២៦-២៧) ។

សៀវភៅកិច្ចការមានសិស្សដំបូងហៅគ្នាទៅវិញទៅមក “ បងប្អូន”ជាជាងគ្រាន់តែ “ មិត្តភក្តិ”.

ដូច្នេះវាច្បាស់ណាស់ថាការយកឃ្លានេះ “ ខ្ញុំបានហៅអ្នកថាជាមិត្តភក្តិ”ដូចប្រធានបទនិងការអនុវត្ដន៍វាដូចអត្ថបទសិក្សាកំពុងយកមកពិចារណាដូចអ្វីដែលព្រះយេស៊ូបានប្រើជាពិសេសទៅលើសាវ័កស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់។ ទោះយ៉ាងណាឃ្លា “ បងប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ” ការដាក់ពាក្យទៅពួកសិស្សទាំងអស់របស់គាត់នឹងមិនមានលក្ខណៈបរិបទទេ។

បន្ទាប់មកហេតុអ្វីអង្គការនេះធ្វើរឿងនេះ? ការត្រួតពិនិត្យមួយ? អាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈ? ឬសាហាវជាងនេះទៀត?

ប្រអប់មួយនៅទំព័រ ២១ ផ្តល់នូវល្បែងនៅពេលវានិយាយ ដូច្នេះចំណងមិត្ដភាពជាមួយលោកយេស៊ូ នាំឲ្យមាន ចំណងមិត្ដភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា»។ ត្រូវមែនអង្គការនៅតែជំរុញរបៀបវារៈរបស់ខ្លួនដែលស្មរបន្ទាល់ភាគច្រើនអាចក្លាយជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះជាជាងកូនប្រុសរបស់ព្រះ។ នេះត្រូវបានបញ្ជាក់នៅក្នុងកថាខ័ណ្ឌទី ១២ នៅពេលដែលចំណងជើងកថាខណ្ឌស្ថិតនៅ (៣) គាំទ្របងប្អូនរបស់ព្រះគ្រីស្ទនិងបន្តជាមួយ Jesus លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថាយើងធ្វើយ៉ាងណាចំពោះបងប្អូនរបស់លោកដែលបានត្រូវរើសតាំងដូចជាយើងកំពុងធ្វើដើម្បីលោក› និង វិធីចម្បងដែលយើងគាំទ្រពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងគឺដោយចូលរួមយ៉ាងពេញលេញក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រនិងការបង្រៀនមនុស្ស ឲ្យ ក្លាយជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូដែលលោកបានណែនាំអ្នកកាន់តាមលោក ឲ្យ ធ្វើ»។

ប្រាកដណាស់ប្រសិនបើយើងផ្សព្វផ្សាយអំពីនគរហើយបញ្ចុះបញ្ចូល ឲ្យ មានសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទដូចដែលព្រះយេស៊ូបានណែនាំពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់អោយធ្វើនោះយើងគួរតែធ្វើដោយផ្ទាល់សំរាប់ព្រះយេស៊ូវមិនមែនសម្រាប់ “ បងប្អូនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ” ។ យ៉ាងណាមិញកាឡាទី ៦: ៥ មិនប្រាប់យើងពីរឿងនោះទេ “ សំរាប់ម្នាក់ៗត្រូវផ្ទុកបន្ទុករបស់ខ្លួន” ។ គួរឱ្យស្តាយការពិតគឺថាអ្វីដែលបានធ្វើសម្រាប់អង្គការកំពុងត្រូវបានធ្វើសម្រាប់អ្នកដែលអះអាងថាជា «បងប្អូនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ»ជាជាងសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ទ។ អត្ថបទសិក្សានេះក៏កំពុងតែព្យាយាមពង្រឹងការបែងចែកសិប្បនិម្មិតដែលអង្គការបានបង្កើតឡើងរវាងពួកគ្រីស្ទាននៃ anointed អ្នកចាក់ប្រេងតាំង› និង non អ្នកដែលមិនបានចាក់ប្រេងតាំង› ដែលជាការបែងចែកដែលមិនធ្លាប់មាននៅក្នុងសេចក្តីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ។

សាវកប៉ូលនៅកាឡាទី ៣:២៦ បាននិយាយ “ អ្នកគឺជាអ្នក ទាំងអស់, នៅក្នុងការពិត បុត្រានៃព្រះ តាមរយៈជំនឿរបស់អ្នកលើព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូ” ហើយបន្តនិយាយនៅក្នុងកាឡាទី ៣:២៨ “ មិនមានជនជាតិយូដានិងជនជាតិក្រិចគ្មានខ្ញុំបម្រើឬអ្នកដែលមានសេរីភាពឡើយ។ អ្នកទាំងអស់គ្នាបានរួមតែមួយជាមួយព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូ "។ ហើយយើងអាចបន្ថែមថា There គ្មានអ្នកចាក់ប្រេងតាំងនិងអ្នកដែលមិនបានរើសតាំងនោះទេគឺមានទាំងបងប្អូននិងមិត្តភក្តិដែរ។ អ្នកទាំងអស់គ្នាបានរួបរួមជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ› ។ កូនទាំងអស់របស់ព្រះនឹងត្រូវជាបងប្អូនរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលជាបុត្រច្បងរបស់ព្រះ។ (យ៉ូហានទី ១ ៤:១៥ កូល៉ុស ១:១៥) ។

វគ្គ ១-1៤ បានលើកឡើងអំពីបញ្ហាប្រឈម ៣ យ៉ាងក្នុងការធ្វើជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូ។ ពួកគេ​គឺជា:

1. យើងមិនបានជួបព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់ទេ។
2. យើងមិនអាចនិយាយទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវបានទេ។
3. ព្រះយេស៊ូវរស់នៅក្នុងស្ថានសួគ៌។

ឥឡូវនេះការមានចំនុចទាំងបីនេះជាមួយគ្នាត្រូវបានគូសបញ្ជាក់ជាអក្សរដិតធ្វើឱ្យខ្ញុំផ្អាកនិងគិតយ៉ាងម៉ត់ចត់អំពីផលប៉ះពាល់។ តើយើងអាចធ្វើជាមិត្ដភក្ដិរបស់នរណាម្នាក់ដែលយើងមិនបានជួបនិងមិនអាចជួបបានដោយមិននិយាយជាមួយពួកគេយ៉ាងដូចម្តេច? វាមិនអាចទៅរួចទេ។

កថាខណ្ឌ ១០-១៤ បានស្នើដូចខាងក្រោមៈ

1. ស្គាល់ព្រះយេស៊ូដោយអានកំណត់ហេតុព្រះគម្ពីរអំពីព្រះយេស៊ូ។
2. យកតម្រាប់តាមរបៀបគិតនិងការប្រព្រឹត្ដរបស់លោកយេស៊ូ។
3. គាំទ្របងប្អូនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ (នេះរួមបញ្ចូលទាំងកថាខណ្ឌពេញលេញស្នើសុំការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ដែលយើងមិនដែលត្រូវបានគេផ្តល់គណនីអំពីរបៀបដែលវាត្រូវបានចំណាយ)
4. គាំទ្រការរៀបចំរបស់ក្រុមជំនុំគ្រិស្ដសាសនិក។ (នេះត្រូវបានប្រើដើម្បីបង្ហាញអំពីការបិទនិងលក់សាលព្រះរាជាណាចក្រ) ។

ចំណុច ១ និង ២ មានសារៈសំខាន់ណាស់។ ទោះយ៉ាងណានោះគឺជាគំនិតតែមួយនិងមិនលំអៀង។ លើសពីនេះទៅទៀតដែល (៣) ត្រូវបានគេបញ្ចុះរួចហើយដោយផ្អែកលើភស្ដុតាងបទគម្ពីរដែលបានពិភាក្សាខាងលើនិង (៤) គឺពាក់ព័ន្ធប្រសិនបើអង្គការនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយព្រះគ្រីស្ទពិតប្រាកដ។

ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាយើងមិនអាចនិយាយទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវបានបន្ទាប់ពីនោះដែលនឹងដោះស្រាយបញ្ហា? យើងអាចនិយាយទៅកាន់ព្រះបានប៉ុន្តែវាមិនចម្លែកទេដែលគាត់ហាមយើងមិនឱ្យនិយាយជាមួយកូនប្រុសរបស់គាត់? ព្រះគម្ពីរមិនមានបញ្ជាណាមួយពីព្រះដែលហាមឃាត់យើងមិនអោយធ្វើនោះទេ។ តាមរយៈនិមិត្តសញ្ញាតែមួយវាមិនមានសំណូមពរណាមួយពីព្រះយេស៊ូដែលយើងអធិស្ឋានទៅកាន់គាត់ទេ។

ទោះយ៉ាងណាយោងទៅតាមកថាខ័ណ្ឌទី ៣ នៃអត្ថបទសិក្សាព្រះយេស៊ូមិនចង់ ឲ្យ យើងអធិស្ឋានទូលទ្រង់ទេ។ វាប្រាប់យើងថា“តាមពិតលោកយេស៊ូមិនចង់ ឲ្យ យើងអធិដ្ឋានទៅលោកទេ។ ហេតុអ្វីមិនដូច្នេះ? ពីព្រោះការអធិស្ឋានគឺជាការថ្វាយបង្គំមួយហើយមានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះដែលគួរត្រូវគោរពបូជា។ (ម៉ាថាយ ៤:១០)” ។

តើម៉ាថាយ ៤:១០ ប្រាប់យើងអ្វីខ្លះ? “បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «នែ Satan មារសាតាំងអើយ! ដ្បិតមានសេចក្ដីចែងទុកមកថាៈ "ត្រូវថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកនិងអោយគេគោរពបំរើព្រះអង្គតែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះ" ។ នោះបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាយើងគួរតែថ្វាយបង្គំព្រះមិនចាំបាច់ឆ្ងល់អំពីរឿងនោះទេប៉ុន្តែតើកន្លែងណាដែលនិយាយថាព្រះយេស៊ូវមិនចង់អោយយើងអធិស្ឋានដល់ព្រះអង្គទេពីព្រោះការអធិស្ឋានគឺជាទម្រង់នៃការថ្វាយបង្គំ? តើនោះជាការពិតទេ?

ការអធិស្ឋានគឺជាទម្រង់នៃការប្រាស្រ័យទាក់ទងដូចជាការនិយាយដើម្បីអំពាវនាវដល់ព្រះឬមនុស្សម្នាក់ដើម្បីសុំអ្វីមួយឬអរគុណសម្រាប់អ្វីមួយ (សូមមើលផងដែរលោកុប្បត្តិ ៣២:១១, លោកុប្បត្តិ ៤៤:១៨) ។

ការថ្វាយបង្គំមានន័យថាដើម្បីបង្ហាញការគោរពនិងការគោរពចំពោះអាទិទេពឬកិត្តិយសជាមួយនឹងពិធីសាសនាដើម្បីចូលរួមក្នុងពិធីសាសនា។ នៅក្នុងបទគម្ពីរគ្រីស្ទសាសនាក្រិកពាក្យថា“ ណុកណូណូ” ដើម្បីគោរពបូជាមានន័យថាមានន័យថាក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះឬស្តេច (សូមមើលវិវរណៈ ១៩:១០, ២២: ៨-៩) ។ នៅក្នុងម៉ាថាយ ៤: ៨-៩ តើសាតាំងចង់អោយព្រះយេស៊ូវធ្វើអ្វី? សាថានចង់ ឲ្យ លោកយេស៊ូ«លុតជង្គង់ក្រាបថ្វាយបង្គំខ្ញុំ” ។

ដូច្នេះវាសមហេតុផលក្នុងការសន្និដ្ឋានថាខណៈពេលដែលការអធិស្ឋានខ្លះអាចធ្វើទៅបានតាមរបៀបគោរពបូជាឬរួមបញ្ចូលក្នុងការថ្វាយបង្គំរបស់យើងការអធិស្ឋានមិនមែនជាការថ្វាយបង្គំតែមួយមុខទេ។ ដូច្នេះពេលអត្ថបទសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមចែងថា «សេចក្ដីអធិស្ឋានគឺជាការថ្វាយបង្គំមួយបែប», នោះគឺជាការបំភាន់។ ត្រូវហើយការអធិស្ឋានអាចជាទម្រង់នៃការថ្វាយបង្គំប៉ុន្តែវាមិនមែនជាទម្រង់នៃការថ្វាយបង្គំប៉ុណ្ណោះទេដែលជាការវែកញែកល្អប៉ុន្តែសំខាន់។ និយាយម៉្យាងទៀតការអធិស្ឋានអាចធ្វើទៅបានប្រសិនបើធ្វើតាមរបៀបដែលមិនទាក់ទងនឹងការថ្វាយបង្គំ។

តើបទគម្ពីរចែងយ៉ាងដូចម្តេចថាយើងថ្វាយបង្គំព្រះ? ព្រះយេស៊ូវបានមានប្រសាសន៍ថា «ពេលវេលានឹងមកដល់ហើយឥឡូវនេះជាពេលដែលអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនឹងគោរពប្រណិប័តន៍បិតានៅស្ថានសួគ៌ដោយសកម្មពលនិងសេចក្ដីពិត» (យ៉ូហាន ១៩: ២៦-២៧) ។

ការសន្និដ្ឋានដែលយើងអាចទាញពីនេះគឺស្របពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះវរបិតារបស់យើងគឺគោលដៅចម្បងនៃការអធិស្ឋានរបស់យើងហើយជាគោលដៅតែមួយគត់នៃការថ្វាយបង្គំរបស់យើងនោះកំណត់ហេតុព្រះគម្ពីរមិនបានហាមឃាត់យើងមិន ឲ្យ ប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះយេស៊ូតាមវិធីគួរឱ្យគោរពតាមរយៈឧបករណ៍ផ្ទុក នៃការអធិស្ឋាន, ប៉ុន្តែវាមិនលើកទឹកចិត្តវា។ នេះគឺជាគំនិតមួយដែលនឹងធ្វើឱ្យស្មរបន្ទាល់ភាគច្រើនរួមទាំងអ្នកនិពន្ធដែលមានអ្នកខ្លះគិតធ្វើ។

នៅចុងបញ្ចប់ដើម្បីរក្សាចំណុចនេះសម្រាប់គិតនៅក្នុងបរិបទយ៉ូហាន ១៥:១៤ រំusកយើងថាព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា៖អ្នកគឺជាមិត្តរបស់ខ្ញុំប្រសិនបើអ្នកធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងបញ្ជាអ្នក” និងលូកា ៨:២១បងប្អូនរបស់ខ្ញុំគឺជាអ្នកទាំងនេះដែលបាន the ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះហើយធ្វើតាមវា” ។ ប្រហែលជានៅចុងបញ្ចប់នៃថ្ងៃនៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះនិងព្រះយេស៊ូវ ការងារនិយាយច្រើនជាងពាក្យបន្ទាប់មកយ៉ាកុប ២:១៧ និយាយថា“សេចក្តីជំនឿប្រសិនបើវាមិនមានការងារធ្វើគឺស្លាប់នៅក្នុងខ្លួនវាហើយ” ។

តាដា។

អត្ថបទដោយតាដា។