បង្ហាញការដឹងគុណរបស់អ្នកចំពោះទ្រព្យសម្បត្តិដែលមើលមិនឃើញ

«រក្សាភ្នែក [របស់អ្នក] ។ ។ ។ លើអ្វីដែលមើលមិនឃើញ។ អ្វីៗដែលយើងមើលឃើញថាមាននៅបណ្ដោះអាសន្នតែអ្វីៗដែលយើងមើលមិនឃើញស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច»។ កូរិនថូសទី ២ ៤:១៨

 [ការសិក្សា ២២ ពី ws ០៥/២០ ទំព័រ ២២.២៧ ខែកក្កដា - ២ សីហា ២០២០]

“ នៅពេលដែលយើងឃ្លាំមើលមិនមែនផ្តោតលើអ្វីដែលយើងបានឃើញទេតែយើងមើលអ្វីដែលយើងមើលមិនឃើញ។ អ្វីៗដែលយើងមើលឃើញថាមាននៅបណ្ដោះអាសន្នតែអ្វីៗដែលយើងមើលមិនឃើញនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច»។ - ២ កូ។ ៤:១៨

អត្ថបទមុនពិភាក្សាអំពីអំណោយបីដែលព្រះយេហូវ៉ាបាន ឲ្យ យើង។ ផែនដីខួរក្បាលនិងគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក។ អត្ថបទនេះព្យាយាមពិភាក្សាអំពីទ្រព្យសម្បត្ដិដែលយើងមើលមិនឃើញបួនគឺៈ

• មិត្ដភាពជាមួយព្រះ
• អំណោយនៃការអធិស្ឋាន
• ជំនួយពីវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ
• ការគាំទ្រពីស្ថានសួគ៌ដែលយើងមានក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង

មិត្ដភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា

កថាខណ្ឌទី ៣ ចាប់ផ្តើមដោយនិយាយថា“ទ្រព្យសម្បត្ដិដែលមិនអាចមើលឃើញបំផុតគឺមិត្ដភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា»។

ទំនុកដំកើង ២៥:១៤ ចែងថា៖ «អស់អ្នកដែលកោតខ្លាចដល់ទ្រង់ជាមិត្ដសំឡាញ់នឹងព្រះយេហូវ៉ាហើយទ្រង់ក៏សំដែង ឲ្យ គេស្គាល់សេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ដែរ»។ នេះជាបទគម្ពីរសម្រាប់អត្ថបទក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមខែកុម្ភៈឆ្នាំ ២០១៦ មានចំណងជើងថា៖ចូរយកតម្រាប់តាមមិត្ដជិតស្និទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។"។

វគ្គ ៣ និយាយ តើព្រះអាចសេពគប់ជាមួយមនុស្សមានបាបហើយរក្សាខ្លួនជាមនុស្សបរិសុទ្ធបានដោយរបៀបណា? គាត់អាចធ្វើដូច្នេះបានដោយសារយញ្ញបូជាលោះរបស់ព្រះយេស៊ូ«ដកបាបចេញពីលោកីយ»របស់មនុស្សលោក។

សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះគូសបញ្ជាក់ពីបញ្ហាជាមួយនឹងគោលលទ្ធិចចអេហ្វដែលគ្រីស្ទបរិស័ទទទួលបានមិត្តភាពជាមួយព្រះតាមរយៈលោះ។ យ៉ាកុប ២:២៣ និយាយ «ហើយបទគម្ពីរត្រូវបានបំពេញដែលនិយាយថាអ័ប្រាហាំជឿដល់ព្រះហើយវាត្រូវបានគេចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិតហើយគាត់ត្រូវបានគេហៅថាជាមិត្តរបស់ព្រះ។- កំណែថ្មីអន្ដរជាតិ។ នេះគឺជាសេចក្តីយោងបទគម្ពីរផ្ទាល់តែមួយគត់ចំពោះនរណាម្នាក់ដែលជាមិត្តរបស់ព្រះដោយមិនគិតពីអ្វីដែលយើងត្រូវបានប្រាប់នៅក្នុងកថាខណ្ឌ ៤ និង ៥ ។

បើការលះបង់ថ្លៃលោះជាការចាំបាច់សម្រាប់យើងដើម្បីមានចំណងមិត្ដភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ាដូចបានបញ្ជាក់ក្នុងខទី ៣ តើអាប្រាហាំនឹងត្រូវហៅថាជាមិត្ដសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?

បើគ្មានយើងធ្វើការច្រើនពេកលើប្រធានបទដូចដែលវាត្រូវបានគេពិភាក្សាជាច្រើនដងនៅលើវេទិកានេះវាជាការសំខាន់ក្នុងការកត់សម្គាល់ថាមិនមានអ្វីខុសជាមួយការនិយាយអំពីមិត្តភាពជាមួយព្រះដោយយោងទៅលើចំណងដ៏ជិតស្និទ្ធដែលយើងអាចបង្កើតជាមួយទ្រង់។ នៅពេលទំនាក់ទំនងកាន់តែរីកចម្រើនមនុស្សម្នាក់នឹងបង្កើតមិត្តភាពជាមួយនរណាម្នាក់ដែលពួកគេកោតសរសើរនិងជាមនុស្សជិតស្និទ្ធនឹងគ្នា។

ទោះយ៉ាងណាដូចដែលបានពិភាក្សានៅក្នុងការពិនិត្យផ្សេងទៀតលើវេទិកានេះ។ បញ្ហាជាមួយគោលលទ្ធិចចអេសគឺថាវាជួយកាត់បន្ថយសារៈសំខាន់នៃយញ្ញបូជាលោះដែលទាក់ទងនឹងគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់សព្វថ្ងៃនេះហើយយកអ្វីដែលជារបស់ពួកគេមកប្រើ។

ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបង្រៀនថាមានតែគ្រីស្ទាន ១៤៤.០០០ នាក់ដែលបានត្រូវរើសតាំងជាកូនព្រះ។ ស្មរបន្ទាល់ឯទៀតៗនឹងក្លាយជាកូនប្រុសរបស់ព្រះបន្ទាប់ពី ១០០០ ឆ្នាំនៅក្នុងពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះ។ សូមយោងលើអត្ថបទខាងក្រោមសម្រាប់ការពិភាក្សាលម្អិតបន្ថែមលើប្រធានបទនេះ។

https://beroeans.net/2016/04/11/imitate-jehovahs-close-friends/; https://beroeans.net/2016/04/05/jehovah-called-him-my-friend/

សូមកត់សម្គាល់អ្វីដែលកាឡាទី ៣: ២៣-២៩ និយាយ៖

²³មុនពេលជំនឿនេះមកដល់យើងត្រូវបានឃុំឃាំងនៅក្រោមច្បាប់ដោយជាប់ចំណងរហូតដល់ជំនឿដែលនឹងត្រូវលេចចេញមក។ ²⁴ដូច្នេះក្រឹត្យវិន័យជាអាណាព្យាបាលរបស់យើងរហូតដល់ព្រះគ្រិស្ដយាងមកដើម្បីអោយយើងបានសុចរិតដោយសារជំនឿ។ ²⁵ឥឡូវនេះដោយសារជំនឿនេះបានមកដល់យើងលែងស្ថិតនៅក្រោមអាណាព្យាបាលទៀតហើយ។

²⁶ដូច្នេះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ អ្នកទាំងអស់គ្នាជាកូនចៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយសារជំនឿ, ²⁷បងប្អូនទាំងអស់គ្នាដែលបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹកដើម្បីរួមជាមួយព្រះគ្រិស្ដបងប្អូនបានស្លៀកពាក់ជាមួយព្រះគ្រិស្ដ. ²⁸ដូច្នេះគ្មានសាសន៍យូដាគ្មានសាសន៍ក្រិកទៀតទេហើយក៏គ្មានអ្នកងារគ្មានអ្នកជាគ្មានបុរសនិងស្ត្រីទៀតដែរ។ ²⁹ប្រសិនបើបងប្អូនចូលរួមជាមួយព្រះគ្រិស្ដបងប្អូនជាពូជពង្សរបស់លោកអប្រាហំាហើយក៏ត្រូវទទួលមត៌កតាមព្រះបន្ទូលសន្យាដែរ»។  - កំណែអន្តរជាតិថ្មី https://biblehub.com/niv/galatians/3.htm

តើយើងរៀនអ្វីខ្លះពីខគម្ពីរនេះ?

ដំបូងយើងលែងស្ថិតនៅក្នុងការឃុំឃាំងក្នុងការឃុំឃាំង។ ហេតុអ្វីចាំបាច់ត្រូវកត់សម្គាល់? ដូចមានចែងក្នុងខ ២៤ យើង“បានរាប់ជាសុចរិតដោយសារជំនឿ” ។ ហេតុអ្វីយើងត្រូវនៅក្រោមការការពារឬការឃ្លាំមើលរបស់ក្រុមចាក់ប្រេងតាំងបន្ថែមលើថ្លៃលោះ? ប្រសិនបើតម្លៃលោះមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យើងដែលត្រូវបានគេហៅថាជាកូនរបស់ព្រះនោះផ្នែកដំបូងនេះនឹងមិនសមហេតុផលទេ។

ទីពីរកត់សម្គាល់ពាក្យដែលបានបន្លិចជាដិត។ អស់អ្នកដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទបានស្លៀកពាក់ខ្លួនគេជាមួយព្រះគ្រីស្ទហើយដូច្នេះក៏មាន កូនចៅរបស់ព្រះទាំងអស់ តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿ។ មិនមែនតាមរយៈកំណត់ត្រាបទបង្ហាញនៃការគោរពប្រតិបត្តិនៅពេលណាមួយនាពេលអនាគត។ តាមពិតខ ២៩ ចែងយ៉ាងច្បាស់ថាប្រសិនបើអ្នកជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះគ្រីស្ទអ្នកនឹងទទួលមរតក។ តើមិត្តម្នាក់អាចជាអ្នកស្នងមរតកត្រឹមត្រូវដែរឬទេ? អាចធ្វើទៅបានប៉ុន្តែមិនទំនងទេ។ ជាធម្មតាកន្លែងដែលគ្មានកូនកើតមកស្តេចមួយគ្រួសារផ្សេងទៀតនឹងឡើងគ្រងរាជ្យ។

ប្រធានបទនេះតម្រូវឱ្យមានច្រើនជាងការពិនិត្យឡើងវិញនៃកថាខណ្ឌពីរបី។ សម្រាប់គំនិតផ្សេងទៀតលើប្រធានបទសូមយោងលើតំណភ្ជាប់ខាងលើ។

អំណោយទាននៃសេចក្ដីអធិដ្ឋាន

វគ្គ ៧ - ៩ មានចំណុចគួរឱ្យកត់សម្គាល់មួយចំនួនលើអំណោយទាននៃការអធិស្ឋាន។

អំណោយនៃវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ

កថាខណ្ឌ 11 និយាយ។ «សកម្មពលបរិសុទ្ធអាចជួយយើងបំពេញភារកិច្ចរបស់យើងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ សកម្មពលរបស់ព្រះអាចជួយបង្កើនសមត្ថភាពនិងសមត្ថភាពរបស់យើង»។

នេះអាចជាការពិតបើកិច្ចការដែលព្រះយេហូវ៉ា ប្រគល់ឲ្យ យើង។ ប៉ុន្តែតើកិច្ចការអ្វីខ្លះដែលយើងរកឃើញនៅក្នុងអង្គការ? តើយើងពិតជាត្រូវការវិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីប្រមូលព័ត៌មានដែលបានផ្តល់ឱ្យយើងនៅលើសៀវភៅការងារឃ្លាំមើលនិងការប្រជុំគ្នាពីមួយសប្តាហ៍ទៅមួយសប្តាហ៍ដោយមិនមានកន្លែងណាសំរាប់អោយយើងអនុវត្តគំនិតនិងដួងចិត្តរបស់យើងចំពោះអ្វីដែលយើងបានអានទេ? តើអ្នកចាស់ទុំត្រូវការសកម្មពលបរិសុទ្ធដើម្បីបញ្ជាក់ចំណុចដដែលៗពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំពេលនិយាយជាមួយក្រុមជំនុំទេ? ប្រសិនបើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដឹកនាំយើងក្នុងការចាត់តាំងរបស់យើងប្រាកដជាគ្មានការភ័យខ្លាចចំពោះយើងដែលនិយាយអ្វីដែលផ្ទុយនឹងអ្វីដែលអង្គការបង្រៀនឡើយ។

កថាខណ្ឌ 13 បន្ទាប់មកនិយាយថា“ដោយមានការគាំទ្រពីសកម្មពលបរិសុទ្ធអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាប្រហែលជា ៨ កន្លះកន្លះបានត្រូវប្រមូលពីគ្រប់តំបន់នៃផែនដី។ យើងក៏មានសួនមនោរម្យខាងវិញ្ញាណដែរពីព្រោះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជួយយើងឱ្យបណ្ដុះនូវគុណសម្បត្ដិល្អ ៗ ដូចជាសេចក្ដីស្រឡាញ់អំណរសុខសាន្ដអត់ធ្មត់អត់ធ្មត់សុភាពសប្បុរសស្មោះត្រង់ស្លូតបូតនិងចេះទប់ចិត្ដ។ គុណសម្បត្ដិទាំងនេះបង្កើតជា«ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ»។  តើអ្នកនិពន្ធផ្តល់ភ័ស្តុតាងអ្វីខ្លះសម្រាប់ការទាមទារដ៏ក្លៀវក្លានេះ? គ្មានអ្វីទេ។ មានតែអាហារដែលចេញពីប្រជាជនពិភពលោក ៧,៨ ពាន់លាននាក់ប៉ុណ្ណោះមនុស្ស ៨,៥ លាននាក់គឺជាភស្ដុតាងដ៏លើសលប់នៃការសម្រេចនៃពាក្យនៅក្នុងកិច្ចការ ១: ៨ ។

ការគាំទ្រដ៏ឧត្ដមក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើង

កថាខណ្ឌ 16 រដ្ឋ“យើងមានទ្រព្យសម្បត្ដិដែលយើងមើលមិនឃើញនៃការ«ធ្វើការជាមួយគ្នា»ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ានិងផ្នែកនៅស្ថានសួគ៌នៃអង្គការរបស់លោក។ កូរិនថូសទី ២ ៦: ១ ត្រូវបានលើកឡើងជាការគាំទ្រចំពោះការអះអាងនេះ។

ក្នុងនាមជាអ្នករួមការងារជាមួយព្រះយើងសូមអង្វរអ្នកកុំអោយទទួលព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយឥតប្រយោជន៍"- ព្រះគម្ពីរបេរេន

តើអ្នកបានកត់សម្គាល់នូវឯកសារយោងណាមួយទាក់ទងនឹងផ្នែកនៅស្ថានសួគ៌នៃអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាតាមពាក្យរបស់ប៉ូលទេ? ហេតុអ្វីហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់សម្រាប់អ្នកនិពន្ធនិយាយនៅត្រង់នេះ។ វាមិនមែនជាការផ្តល់សុពលភាពខ្លះដល់ទស្សនៈដែលថាគណៈអភិបាលកំពុងដំណើរការផ្នែកនៃអង្គការនេះទេ? នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមិនមានឯកសារយោងទាល់តែសោះចំពោះអង្គការមួយ។ នៅសម័យមុនព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលប្រើអង្គការណាមួយពេលទាក់ទងជាមួយអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់របស់លោកឡើយ។ ត្រូវហើយគាត់ប្រហែលជាបានប្រើក្រុមខ្លះដូចជាពួកលេវីដើម្បីបំពេញភារកិច្ចខ្លះដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលជាគូកនរបស់ពួកគេកាលពីមុន។ ត្រូវហើយគាត់បានប្រើពួកសាវ័កនៅសតវត្សរ៍ទី ១ ដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អតែគ្មាននរណាម្នាក់ជាអង្គការទេ។

អង្គការគឺជាគំនិតរាងជារង្វង់ដែលជាទូទៅពាក់ព័ន្ធនឹងអង្គភាពដែលបានបញ្ចូល។

វចនានុក្រមខេមប្រីជនិយាយថាអង្គការមួយ “ គឺជាក្រុមមនុស្សដែលធ្វើការជាមួយគ្នាតាមរបៀបដែលបានរៀបចំឡើងសម្រាប់គោលបំណងរួមគ្នា” ។

ឧទាហរណ៍ដែលវាផ្តល់ជូនដើម្បីបង្ហាញពីចំណុចទាំងអស់គឺធាតុបញ្ចូលទាំងអស់។ កាលពីមុនស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានហៅអង្គការនេះថា«សង្គម»ដែលមានអត្ថន័យស្រដៀងគ្នា។

វគ្គ ១៧ ជាទម្លាប់ម្ដងទៀតព្យាយាមលើកទឹកចិត្ដស្មរបន្ទាល់ ឲ្យ មានចិត្ដខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការ«ពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ»។ វគ្គ ១៨ ជាការលើកទឹកចិត្ដ ឲ្យ តាមដានចំណាប់អារម្មណ៍ដែលបង្ហាញដោយការត្រឡប់ទៅជួប។ ប្រសិនបើអង្គការពិតជាជឿលើពាក្យដែលដកស្រង់នៅកថាខណ្ឌ ១៦ ពីកូរិនថូសទី ១ ៣: ៦,៧ តើពួកគេនឹងត្រូវព្យាយាមរំWitnessesកស្មរបន្ទាល់ ឲ្យ បន្ដផ្សព្វផ្សាយនៅទឹកដីដែលមិនមានផ្លែផ្កាដូចគ្នានៅផ្នែកប្រជុំរាល់សប្ដាហ៍ឬទេ? ចុះយ៉ាងណាចំពោះការរំconstantកជាប្រចាំដល់អ្នកផ្សាយដែលពួកគេគួរតែព្យាយាមនិងបំពេញតាម«ក្រុមជំនុំជាមធ្យម»និងជៀសវាងភាពមិនទៀងទាត់?

កូរិនថូសទី ១ ៣: ៦,៧ ចែងថា៖ «ខ្ញុំបានដាំអាប៉ូឡូសស្រោចទឹកតែព្រះនៅតែបន្ដធ្វើឱ្យដុះដូច្នេះថាគ្មានអ្នកណាដាំឬដាំទឹកទេគឺព្រះដែល ធ្វើឲ្យ ដុះវិញ»។

តើអង្គការទំនុកចិត្តថាព្រះនឹងធ្វើឱ្យវារីកចម្រើននៅឯណា?

សន្និដ្ឋាន

អត្ថបទនេះគឺជាការប៉ុនប៉ងមួយទៀតដើម្បីធ្វើឱ្យស្មរបន្ទាល់«មានអារម្មណ៍រីករាយ»អំពីការធ្វើជាកម្មសិទ្ធិរបស់អង្គការ។ ផ្នែកដ៏ធំនៃអត្ថបទនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយផ្អែកលើភាពមិនត្រឹមត្រូវនៃបទគម្ពីរក៏ដូចជាការបង្កើតឡើងវិញនូវគោលលទ្ធិនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលមានស្រាប់។ «ទ្រព្យសម្បត្ដិដែលយើងមើលមិនឃើញ»ដែលបានរៀបរាប់ក្នុងអត្ថបទមិនសូវសំខាន់ទេដើម្បីជួយ ឲ្យ មានចិត្ដអបអរចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ លើកលែងតែកថាខណ្ឌល្អ ៗ ពីរបីនៅលើការអធិស្ឋានគ្មានអ្វីគួរឱ្យសរសើរអំពីអត្ថបទនេះទេ។

ណូបែល។