“ នឹងមានការរស់ឡើងវិញ” ។ - កិច្ចការ ២៤:១៥
[សិក្សា ៣២ ពី ws ០៨/២០ ទំព័រ ៨.៨ ខែតុលា - ថ្ងៃទី ១១ ខែតុលាឆ្នាំ ២០២០]
there នឹងមានដំណើររស់ឡើងវិញ›
រឿងដំបូងដែលត្រូវកត់សំគាល់ក្នុងអត្ថបទសិក្សានៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនេះគឺការធ្វើឱ្យខ្លីនូវកិច្ចការ ២៤:១៥ ដោយមិនមានការកត់សំគាល់ត្រឹមត្រូវថាការថយចុះបែបនេះត្រូវបានធ្វើឡើង។ នៅក្នុងកិច្ចការ ២៤:១៥ អានទាំងស្រុង «ហើយខ្ញុំមានសេចក្តីសង្ឃឹមដល់ព្រះដែលសង្ឃឹមថាពួកគេទាំងនេះនឹងរីករាយផងដែរថានឹងមានការរស់ឡើងវិញទាំងមនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សទុច្ចរិត»។
ឥឡូវនេះវិធីត្រឹមត្រូវនៃការដកស្រង់ពីគ្រប់ទីកន្លែងជាពិសេសព្រះគម្ពីរដើម្បីកុំអោយបំភាន់មនុស្សអំពីអ្វីដែលអត្ថបទពេញលេញមានដូចខាងក្រោមៈ
តាមឧត្ដមគតិហើយត្រឹមត្រូវវាគួរតែ “ ... នឹងមានការរស់ឡើងវិញ ... ” ។ នៅពេលអាក្រក់បំផុតវាគួរតែ“នឹងមានការរស់ឡើងវិញ» ដូចដែលខ្ញុំបានប្រើខាងលើជាប្រធានបទសម្រាប់ផ្នែកនេះព្រោះនេះនៅតែបង្ហាញថាការដកស្រង់គឺជាផ្នែកមួយនៃការកាត់ទោស។ ទោះយ៉ាងណាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមបានប្រែក្លាយវាទៅជាប្រយោគដែលឈរលើខ្លួនវាដោយចាប់ផ្តើមដោយអក្សរធំហើយបញ្ចប់ដោយឈប់ទាំងស្រុងដែលមិនមានហើយវាអាចបំភាន់បាន។ នេះមកពីអង្គការដែលអះអាងថាត្រូវស្រាវជ្រាវដោយយកចិត្តទុកដាក់និងធ្វើការត្រួតពិនិត្យជាច្រើនលើឯកសាររបស់វាមុនពេលបោះពុម្ពផ្សាយ។ ហេតុអ្វីបានជាអង្គការមិនចង់បង្ហាញ « ... ទាំងមនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សទុច្ចរិត»។ គឺមិនច្បាស់លាស់។
ក្នុងកថាខណ្ឌទី ៦ ក្នុងកថាខណ្ឌទី ៣ នៃការស្មានដែលថាតើដំណើររស់ឡើងវិញនឹងកើតឡើងយ៉ាងម៉េចនោះវារៀបរាប់យ៉ាងខ្លី « ... ភាគច្រើននៃអ្នកដែលបានរស់ឡើងវិញនឹងស្ថិតនៅក្នុងចំណោម«មនុស្សទុច្ចរិត»។ (សូមអានកិច្ចការ ២៤:១៥)"។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយវាមិនពិនិត្យមើលប្រភេទសុចរិតឬទុច្ចរិតដោយលំអិតបន្ថែមទៀតទេ។ វិធីដែលផ្នែកនេះត្រូវបានសរសេរដោយមិននិយាយដោយត្រង់វាធ្វើឱ្យមានទំនោរដែលបានបង្រៀនដោយអង្គការថារាល់ការរស់ឡើងវិញទាំងអស់នឹងមានភាពមិនល្អឥតខ្ចោះហើយនឹងត្រូវឆ្ពោះទៅរកភាពល្អឥតខ្ចោះ។
តើវាប្រៀបធៀបនឹងអ្វីដែលប៉ូលបានសរសេរនៅក្នុងកូរិនថូសទី ១ ១៥:៣៥ បន្តទៀតយ៉ាងដូចម្តេច? នៅទីនេះប៉ូលបានសរសេរដូចតទៅ៖
- v35 ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយនឹងមានអ្នកណានិយាយថា៖ «តើមនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញយ៉ាងដូចម្តេច? ត្រូវហើយតើពួកគេនឹងមានរាងបែបណា?”
- v42 ការប្រោសមនុស្សស្លាប់ ឲ្យ រស់ឡើងវិញក៏ដូច្នេះដែរ។ គ្រាប់នោះបានត្រូវសាបព្រោះដោយពុករលួយវារស់ឡើងវិញដោយមិនចេះរលួយ។
ចំណុចដែលត្រូវកត់សម្គាល់គឺថាសំណួរត្រូវបានលើកឡើងថាតើមនុស្សស្លាប់ដែលត្រូវបានប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនឹងមានរូបកាយបែបណា? ចម្លើយគឺ“ នៅពេលដែលអ្នកស្លាប់រស់ពួកគេបានកើតមកដោយអំពើពុករលួយឬភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ។ នៅពេលមនុស្សស្លាប់បានរស់ឡើងវិញពួកគេនឹងផ្ទុយពីការពុករលួយដែលផ្ទុយពីភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ។ ពួកគេនឹងត្រូវបានលើកឡើងឥតខ្ចោះនិងមិនចេះរលួយ។ ថាតើពួកគេស្នាក់នៅរបៀបនោះអាស្រ័យលើពួកគេ។ សូមចាំថាមនុស្សលោកដែលបានស្លាប់បានបង់ថ្លៃឈ្នួលនៃអំពើបាបដោយការស្លាប់ « ... ប៉ុន្តែអំណោយទានដែលព្រះប្រទានគឺជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដោយព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់របស់យើង»។ យោងទៅតាមរ៉ូម ៦:២៣ ។
ផ្ទុយនឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះ «មនុស្សជាតិទាំងអស់នឹងរីកចម្រើនទៅជាល្អឥតខ្ចោះបន្ដិចម្ដងៗក្នុងរជ្ជកាលមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ដ»។ មានភ័ស្តុតាងជាច្រើនទៀតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលនឹងមិនចាំបាច់តស៊ូនិងធ្វើការឆ្ពោះទៅរកភាពល្អឥតខ្ចោះដោយសង្ឃឹមថាវានឹងត្រូវបានផ្តល់នៅចុងបញ្ចប់រហូតដល់មួយពាន់ឆ្នាំ។ មនុស្សទាំងអស់នៅតែត្រូវការកែតម្រូវការគិតរបស់ពួកគេដើម្បីកុំអោយធ្លាក់ចូលក្នុងអំពើបាប។ មិនមានបទគម្ពីរណាមួយដែលចែងថាភាពល្អឥតខ្ចោះនឹងត្រូវបានផ្តល់ឱ្យនៅចុងបញ្ចប់នៃរជ្ជកាលមួយពាន់ឆ្នាំរបស់ព្រះគ្រីស្ទទោះបីជាមានការចូលចិត្តនៅចុងបញ្ចប់នៃកថាខណ្ឌទី ៩ ដែលអត្ថបទនិយាយថា «រួមទាំងការ ធ្វើឲ្យ មនុស្សជាតិទៅជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ» និងដកស្រង់កូរិនថូសទី ១ ១៥: ២៤-២៨, វិវរណៈ ២០: ១-៣ ។ ការសាកល្បងរបស់សាតាំងដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងវិវរណៈ ២០: ៧-៩ នឹងជាការសាកល្បងអយុត្តិធម៌មួយប្រសិនបើអ្នកដែលត្រូវបានសាកល្បងមិនល្អឥតខ្ចោះជំនួសឱ្យអាដាមនិងអេវ៉ាកាលពីដើម។ ជាពិសេសនៅពេលដែលមនុស្សសុចរិតបានឆ្លងកាត់ការសាកល្បងនិងការសាកល្បងមុនពេលដែលសាតាំងត្រូវបានដាក់នៅក្នុងទីជ្រៅបំផុត (វិវរណៈ ១២: ៧-១៧, វិវរណៈ ២០: ១-៣) ។
នៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ១៥ អត្ថបទនិយាយ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញនូវប្រាជ្ញាដ៏អស្ចារ្យដោយផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមលើដំណើររស់ឡើងវិញ! តាមរយៈវាវារំសាយអាវុធរបស់សាតាំងដែលជាអាវុធដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពបំផុតរបស់វាហើយក្នុងពេលតែមួយវានឹងធ្វើអោយយើងមានសេចក្តីក្លាហានដែលមិនអាចបំបែកបានឡើយ។
តើការដកហូតអាវុធមួយនៃអាវុធដែលមានប្រសិទ្ធភាពបំផុត (ការស្លាប់) របស់សាតាំងគឺជាស្វ័យប្រវត្តិដែរឬទេ? ជាការពិតមិនមែនទេ។ ត្រូវហើយដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ ឲ្យ យើងនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីដំណើររស់ឡើងវិញតែតើយើងមានជំនឿលើសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះទេ? តើយើងពិតជាយកក្តីសង្ឃឹមនេះមកទុកក្នុងចិត្តដើម្បី“ …អ្នកមិនអាចសោកសៅដូចអ្នកផ្សេងដែលគ្មានសង្ឃឹមនោះទេ?”? (ថែស្សាឡូនីចទី ១ ៤: ១៣-១៤) ។
ការសាកល្បងដ៏ល្អមួយគឺត្រូវសួរខ្លួនឯង។ តើអ្នកអាចប្រាប់ឈ្មោះការរស់ឡើងវិញទាំងអស់ដែលគម្ពីរកត់ត្រាថាកំពុងកើតឡើងឬទេ?
ហេតុអ្វីមិនធ្វើបញ្ជីតាមលំដាប់លំដោយ? បន្ទាប់មកពិនិត្យមើលបញ្ជីរបស់អ្នកប្រឆាំងនឹងការរស់ឡើងវិញនៅក្នុងអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា“ ក្តីសង្ឃឹមរស់ឡើងវិញការធានារបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះមនុស្សជាតិ” ដោយប្រើតំណភ្ជាប់ខាងក្រោម៖
សម្រាប់ការឆ្លុះបញ្ចាំងបន្ថែមទៀតលើប្រធានបទនេះសូមមើលផងដែរនូវផ្នែក ៨ នៃ“ ក្តីសង្ឃឹមរបស់មនុស្សជាតិចំពោះអនាគតតើវានឹងទៅជាយ៉ាងណា?”
ពេលព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈបុត្ររបស់លោកប្រោសមនុស្សស្លាប់រាប់លាននាក់ ឲ្យ រស់ឡើងវិញយើងអាចសន្និដ្ឋានថាពួកគេទាំងអស់នឹងត្រឡប់ទៅរកជីវិតក្នុងពេលតែមួយ។ ហេតុអ្វីមិនដូច្នេះ? ដោយសារតែការផ្ទុះនៅក្នុងប្រជាជននៅលើផែនដីទំនងជានឹងបង្កភាពវឹកវរ។ ហើយព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលធ្វើអ្វីតាមរបៀបដែលមានរបៀបរៀបរយនិងវឹកវរឡើយ។ គាត់ដឹងថាដើម្បីឱ្យសន្តិភាពមានស្ថេរភាពត្រូវតែមានសណ្តាប់ធ្នាប់។ (១ កូ។ ១៤:៣៣) ថែស្សាឡូនិចទី ១ ៤: ១៦,១៧ ត្រូវការនៅកន្លែងណា។ គ្មានការលើកឡើងពីវាទាល់តែសោះ។ កថាខណ្ឌនេះមានតែបទគម្ពីរមួយប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកឯកូរិនថូសទី ១ ១៥ មានការពិពណ៌នាស្រដៀងគ្នានៃរបៀបនៃការរស់ឡើងវិញ។... អានបន្ថែម "
មិនមានករណីច្បាស់លាស់នៅក្នុងបទគម្ពីរអំពីរបៀបដែលមនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់នឹងត្រូវបានរស់ឡើងវិញនៅលើផែនដីទេ។
ដើម្បីនិយាយថាវាទំនងជានឹងមានរបៀបរៀបរយគឺសមហេតុផល។
ការបញ្ចប់ការកាត់ទោសពីកថាខណ្ឌទី ៧ គឺដូចនេះ………។ មិនគួរយកអ្នកដែលត្រលប់មករកជីវិតឡើយតែនឹងត្រូវគេធ្វើទុក្ខទោសដល់មនុស្សដែលមានចិត្ដស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលនឹងត្រូវធ្វើការ«ដើម្បីស្វែងរកសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើង» ។— ភី។ ២:១២ មនុស្សលោក HUMBLE នៅទីនេះគឺជាចៀមដ៏អស្ចារ្យនៃចៀមឯទៀតដែលបានជំពាក់ការសង្គ្រោះរបស់ពួកគេចំពោះឡាមបន្ទាប់ពីបានចេញពីទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងប៉ុន្តែយោងតាមអត្ថបទឃ្លាំមើលនេះក៏នឹងកំពុងធ្វើការស្វែងរកការសង្គ្រោះដូចគ្នាសម្រាប់ ១០០០ ឆ្នាំម្តងទៀតបន្ទាប់ពីបានធ្វើរួច ១០០ ដូចគ្នាសម្រាប់ +/- ១០០ មុនពេលមរណភាពដំបូងរបស់ពួកគេ។ ចៀមផ្សេងទៀតនឹងត្រូវបានសន្សំពីរដង ១៤៤,០០០ នឹងត្រូវបានរក្សាទុកជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ អ្នកឆ្ងល់... អានបន្ថែម "
(វិវរណៈ ២០: ១-១៥) ។ ។ ខ្ញុំឃើញទេវតាមួយរូបចុះពីលើមេឃទាំងកាន់កូនសោស្ថាននរកអវិចីនិងច្រវាក់មួយយ៉ាងធំនៅដៃផង។ 20 ហើយគាត់បានចាប់នាគដែលជាពស់ដំបូងបង្អស់ដែលជាអារក្សនិងសាតាំងហើយបានចងគាត់អស់រយៈពេលមួយពាន់ឆ្នាំ។ 1 ទេវតានោះបានបោះវាទៅស្ថាននរកអវិចីហើយចាក់សោបិទត្រាលើគាត់ដើម្បីអោយគាត់លែងវង្វេងប្រជាជាតិនានាទៀតរហូតដល់ពេលមួយពាន់ឆ្នាំចប់។ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះគាត់ត្រូវតែត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យមួយភ្លែត។ 15 ខ្ញុំឃើញបល្ល័ង្កជាច្រើនហើយអស់អ្នកដែលអង្គុយនៅលើបល្ល័ង្កទាំងនោះ។... អានបន្ថែម "
ខ្ញុំបានសន្និដ្ឋានថាមនុស្សមិនដែលល្អឥតខ្ចោះទេ។ កន្លែងណានៅក្នុងព្រះគម្ពីរអ្នកនឹងឃើញនិយមន័យនៃមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ។ អ័ដាមនិងអេវ៉ាបានបង្កើតសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នានៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេចំពោះអ្វីមួយដែលពួកគេត្រូវបានគេហាមមិនអោយបរិភោគ (ច្បាប់?) ។ ការបង្កើតគឺល្អដែលអាចមានន័យថាវាល្អតាមរបៀបដែលវាប្រែទៅជាដូចអ្វីដែលបានគ្រោងទុក។ ឥឡូវនេះជាមួយនឹងការរស់ឡើងវិញមនុស្សមានឬគ្មានអំពើបាប។ មិនមានដំណើរការណាមួយ (បទគម្ពីរ) ដែលគាំទ្រគំនិតដែលថាមនុស្សម្នាក់អាចត្រូវបានសំអាតពីអំពើបាបបន្តិចម្តង ៗ ។ វ៉ាធី... អានបន្ថែម "
សូមអរគុណ Tadua ។ ពីអត្ថបទនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ១៣ ដូចយើងបានពិគ្រោះខាងលើពេលព្រះយេហូវ៉ាប្រោសមនុស្ស ឲ្យ រស់ឡើងវិញលោកនឹង ធ្វើឲ្យ ការចងចាំនិងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ពួកគេមានលក្ខណៈដូចពួកគេឡើងវិញ។ គ្រាន់តែគិតពីអ្វីដែលបង្កប់ន័យ។ ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់អ្នកខ្លាំងណាស់ដែលលោកកំពុងតាមដានរាល់អ្វីដែលអ្នកគិតអារម្មណ៍និយាយនិងធ្វើ។ ដូច្នេះប្រសិនបើគាត់ត្រូវប្រោសអ្នកឱ្យរស់ឡើងវិញគាត់នឹងអាចស្ដារការចងចាំអាកប្បកិរិយានិងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់អ្នកបានយ៉ាងងាយស្រួល។ ស្ដេចដាវីឌបានដឹងអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាចាប់អារម្មណ៍នឹងយើងម្នាក់ៗ។ (សូមអានទំនុកតម្កើង ១៣៩: ១-៤) តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចយល់បានច្បាស់... អានបន្ថែម "
មែនហើយជែក -“ វាត្រូវបានគេសាបព្រោះជារូបកាយធម្មជាតិ។ វាគឺជាការ បានលើករាងកាយខាងវិញ្ញាណ …។ (១ កូ។ ១៥:៤៤) ។
ចុះយ៉ាងណាចំពោះអ្នកដែលបានត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅលើផែនដី?
តើពួកគេមានរូបកាយខាងវិញ្ញាណឬពួកគេមានវិញ្ញាណដូចដាវីឌបានដឹងថាគាត់មាន។
ទំនុកដំកើង ៣១: ៥) ខ្ញុំបានប្រគល់វិញ្ញាណខ្ញុំទៅក្នុងដៃរបស់អ្នក។ ឱព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃសេចក្តីពិតអើយព្រះអង្គបានប្រោសលោះទូលបង្គំហើយ។
យើងត្រូវតែយកកំណត់ត្រាដែលបានបំផុសគំនិតទុកជាសេចក្តីពិត។ ដាវីឌមានអ្វីដែលគាត់ហៅថា“ វិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ” ដូច្នេះយើងទាំងអស់គ្នាធ្វើ។ នោះមិនមានន័យថាស្មារតីរបស់យើងគឺអមតៈទេប៉ុន្តែវាមានន័យថាយើងគឺច្រើនជាងការបង្កើតសត្វទៅទៀត។
“ ខ្ញុំប្រគល់វិញ្ញាណខ្ញុំទៅក្នុងដៃរបស់អ្នក” នេះគឺច្រើនជាងកម្លាំងដែលមានចលនាដែលមានចលនាសត្វទាំងអស់នៅលើផែនដី។
បើមិនដូច្នោះទេវិញ្ញាណនៃសត្វទាំងអស់នឹងត្រូវបានប្រគល់ឱ្យព្រះអ្វីមួយដែលយើងមិនមានមូលដ្ឋានបទគម្ពីរសម្រាប់។
ដាវីឌបានសួរវា របស់គាត់ ដាវីឌត្រូវបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះជាព្រះ។