«អ្នកត្រូវបានបង្ហាញជាសំបុត្រមួយរបស់គ្រិស្ដដែលបានត្រូវសរសេរដោយយើងជាអ្នកបម្រើ»។ — ២ កូ។ ៣: ៣

 [សិក្សា ៤១ ពី ws ១០/២០ ទំព័រ ៦.៦ ខែធ្នូ - ១៣ ធ្នូ ២០២០]

ក្នុងរយៈពេល ២ សប្តាហ៍ខាងមុខនេះទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលគ្រិស្ដសាសនិកត្រូវរៀបចំសិស្សគម្ពីរដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក។ របៀបដឹកនាំការសិក្សាព្រះគម្ពីរដែលនាំឱ្យទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក - ផ្នែកមួយ គឺជាការដំឡើងលើកដំបូង។

ពេលយើងពិនិត្យមើលអត្ថបទសិក្សានៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនេះសូមពិចារណាបើលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យដែលបានចែងក្នុងអត្ថបទរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមទាក់ទងនឹង៖

  • មនុស្ស ៣.០០០ នាក់ដែលមានវត្ដមាននៅបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ឆ្នាំ ៣៣ ម។ គ។ (កិច្ចការ ២:៤១) ។
  • ជូនចំពោះជនជាតិអេចូពីម្នាក់ (កិច្ចការ ៨:៣៦) ។
  • ឬអ្នកដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងកិច្ចបំរើរបស់ចនដែលមិនធ្លាប់ heard អំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឬព្រះយេស៊ូវដែលក្រោយមកបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូហើយបានទទួលវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ (កិច្ចការ ១៩: ១-៦) ។

វគ្គ ៣ អានថា“ដើម្បីដោះស្រាយតម្រូវការបន្ទាន់ក្នុងការបញ្ចុះបញ្ចូល ឲ្យ មានសិស្សការិយាល័យសាខាត្រូវបានស្ទង់មតិដើម្បីរកវិធីដែលយើងអាចជួយសិស្សព្រះគម្ពីររបស់យើង ឲ្យ រីកចម្រើនទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកបាន។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះនិងអត្ថបទមួយដែលមានជាបន្ដបន្ទាប់យើងនឹងឃើញអ្វីដែលយើងអាចរៀនពីអ្នកត្រួសត្រាយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានិងអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលដែលមានបទពិសោធន៍“ ។

អ្នកនឹងកត់សម្គាល់ថាគ្មានការយកចិត្តទុកដាក់ណាមួយត្រូវបានទាក់ទាញទៅនឹងឧទាហរណ៍ក្នុងព្រះគម្ពីរផ្ទុយទៅវិញមានតែការប្រឹក្សារបស់ជេ។ អរ។ មិនមានអ្វីខុសទេក្នុងការចែករំលែកការអនុវត្តន៍ល្អ ៗ ពីគំរូនៃអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អដែលជោគជ័យនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយយើងត្រូវតែប្រាកដថាយើងនឹងមិនធ្វើលើសពីគំរូដែលបានបំផុសគំនិតដែលបានរក្សាទុកសម្រាប់យើងនៅក្នុងបទគម្ពីរហើយបន្ថែមបន្ទុកដល់គ្រីស្ទបរិស័ទគ្នីគ្នារបស់យើង (កិច្ចការ ១៥:២៨) ។

វគ្គ ៥ អានថា“នៅគ្រាមួយព្រះយេស៊ូបានពន្យល់អំពីតម្លៃនៃការក្លាយជាសិស្សរបស់ទ្រង់។ គាត់បាននិយាយអំពីនរណាម្នាក់ដែលចង់សាងសង់ប៉មនិងអំពីស្តេចមួយអង្គដែលចង់ធ្វើសង្គ្រាម។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថាអ្នកសាងសង់ត្រូវតែ«អង្គុយហើយគិតការចំណាយជាមុនសិន»ដើម្បីសាងសង់ប៉មនោះហើយថាព្រះរាជាត្រូវតែ«អង្គុយចុះហើយប្រឹក្សា»ជាមុនសិនដើម្បីដឹងថាតើកងទ័ពរបស់ទ្រង់អាចសំរេចនូវអ្វីដែលពួកគេចង់ធ្វើ។ (សូមអានលូកា ១៤: ២៧-៣៣) ដូចគ្នាដែរព្រះយេស៊ូដឹងថាមនុស្សម្នាក់ដែលចង់ក្លាយជាសិស្សរបស់ទ្រង់គួរតែវិភាគយ៉ាងហ្មត់ចត់នូវអត្ថន័យនៃការដើរតាមទ្រង់។ ដោយហេតុផលនេះយើងត្រូវលើកទឹកចិត្តសិស្សដែលមានអនាគតឱ្យសិក្សាជាមួយយើងរាល់សប្តាហ៍។ តើយើងអាចធ្វើដូចម្ដេចបាន?

បទគម្ពីរដែលបានអានក្នុងវគ្គ ៥ ត្រូវយកចេញពីបរិបទជាពិសេសដោយមិនអើពើនឹងខ ២៦។ (លូកា ១៤: ២៦-៣៣) តើព្រះយេស៊ូកំពុងតែមានបន្ទូលអំពីការចំណាយពេលច្រើនខែឬច្រើនឆ្នាំដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកឬ? តើគាត់បានពិពណ៌នាអំពីតម្រូវការដើម្បីសិក្សានិងរៀនអំពីគោលលទ្ធិនិងទំនៀមទម្លាប់ដែរឬទេ? ទេគាត់កំពុងបង្ហាញពីភាពចាំបាច់ដើម្បីកំណត់ថាតើអ្វីជាអាទិភាពក្នុងជីវិតរបស់យើងហើយបន្ទាប់មកកំណត់ពីបញ្ហាប្រឈមដែលយើងនឹងប្រឈមមុខក្នុងការផ្លាស់ប្តូរអាទិភាពទាំងនោះ។ គាត់កំពុងនិយាយដោយត្រង់និងនាំមុខអំពីការលះបង់ដ៏ជ្រាលជ្រៅនៅចំពោះមុខអ្នកដែលសំរេចចិត្តក្លាយជាសិស្សរបស់គាត់។ អ្វីៗផ្សេងទៀតរាប់បញ្ចូលទាំងគ្រួសារនិងទ្រព្យសម្បត្ដិនឹងត្រូវចាត់ទុកជាអាទិភាពទាបប្រសិនបើពួកគេក្លាយជាឧបសគ្គដល់ជំនឿរបស់យើង។

កថាខណ្ឌ 7 រំusកយើងថា“As គ្រូ, អ្នកត្រូវត្រៀមខ្លួនយ៉ាងល្អសម្រាប់វគ្គសិក្សាព្រះគម្ពីរនីមួយៗ។ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមដោយអានឯកសារហើយរកមើលបទគម្ពីរ។ យកចំណុចសំខាន់ៗយ៉ាងច្បាស់ក្នុងចិត្ត។ គិតអំពីចំណងជើងនៃមេរៀនចំណងជើងរងសំណួរសិក្សាបទគម្ពីរ "អាន" ស្នាដៃសិល្បៈនិងវីដេអូដែលអាចជួយពន្យល់ប្រធានបទ។ បន្ទាប់មកដោយគិតអំពីសិស្សរបស់អ្នកចូរសញ្ជឹងគិតជាមុនអំពីរបៀបបង្ហាញព័ត៌មានយ៉ាងសាមញ្ញនិងច្បាស់ដើម្បីឱ្យសិស្សរបស់អ្នកងាយយល់និងអនុវត្តវាបាន។

តើអ្នកកត់សម្គាល់អ្វីដែលផ្តោតលើកថាខ័ណ្ឌ ៧? តើវាជាព្រះគម្ពីរឬសម្ភារៈសិក្សារបស់អង្គការ? តើការលើកទឹកចិត្ដ ឲ្យ ពិនិត្យមើលបទគម្ពីរឯទៀតទាក់ទងនឹងឯកសារឬគ្រាន់តែទទួលយកបទគម្ពីរដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយដកស្រង់នៅក្នុងសៀវភៅទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលត្រូវប្រើដើម្បីគាំទ្រការបកស្រាយរបស់ពួកគេ?

វគ្គ ៨ បន្ត”ជាផ្នែកមួយនៃការរៀបចំរបស់អ្នកសូមអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាអំពីសិស្សនិងសេចក្ដីត្រូវការរបស់គាត់។ សុំព្រះយេហូវ៉ាជួយអ្នកបង្រៀនពីគម្ពីរតាមរបៀបដែលអាច ធ្វើឲ្យ ចិត្ដរបស់បុគ្គលនោះមានឥទ្ធិពល។ (អាន។ កូល៉ុស ១: ៩, ១០.) ព្យាយាមគិតទុកជាមុននូវអ្វីដែលសិស្សអាចពិបាកយល់ឬទទួលយក។ សូមចាំថាគោលដៅរបស់អ្នកគឺជួយគាត់ ឲ្យ ជឿនទៅមុខដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក” ។

តើកូល៉ុស ១: ៩-១០ លើកទឹកចិត្តអ្នក ឲ្យ អធិស្ឋានដើម្បីអ្នកអាចបង្រៀនតាមរបៀបមួយដើម្បីឈានដល់ដួងចិត្តរបស់នរណាម្នាក់? អត់ទេ។ វានិយាយថាយើងត្រូវអធិស្ឋានថាពួកគេនឹងពោរពេញទៅដោយចំណេះដឹងប្រាជ្ញានិងការយោគយល់។ ទាំងនេះគឺជាអំណោយដែលព្រះចាក់ចេញតាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ (កូរិនថូសទី ១ ១២: ៤-១១) ។ មានតែព្រះទេដែលអាចជ្រាបចូលក្នុងចិត្ដយើងហើយបញ្ចុះបញ្ចូលយើងពីឆន្ទៈរបស់គាត់ (យេរេមា ៣១:៣៣, អេសេគាល ១១:១៩, ហេព្រើរ ១០:១៦) ។ ប៉ូលបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាគាត់មិនដែលព្យាយាមគិតអំពីវិធីបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកដទៃតាមរយៈតក្កវិជ្ជានិងហេតុផលដើម្បីក្លាយជាអ្នកជឿទេ។ មានតែបន្ទាប់ពីមនុស្សម្នាក់មានភាពចាស់ទុំខាងវិញ្ញាណប៉ុណ្ណោះដែលគាត់បានចូលរួមក្នុងការវែកញែកខាងគោលលទ្ធិជ្រៅជ្រះ (កូរិនថូសទី ១ ២: ១-៦) ។

កថាខណ្ឌ 9 ប្រាប់យើង“យើងសង្ឃឹមថាតាមរយៈការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាទៀងទាត់និស្សិតនឹងពេញចិត្តចំពោះអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងព្រះយេស៊ូបានធ្វើហើយនឹងចង់រៀនថែមទៀត។ (ម៉ាត។ ៥: ៣, ៣ 6) ដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពេញលេញពីការសិក្សា, និស្សិត ត្រូវផ្តោតអារម្មណ៍លើអ្វីដែលគាត់កំពុងរៀន។ ដល់ទីបញ្ចប់សូមចាប់អារម្មណ៍លើគាត់ថាវាសំខាន់ណាស់ដែលគាត់រៀបចំសម្រាប់វគ្គសិក្សានីមួយៗដោយអានមេរៀនជាមុនហើយពិចារណាអំពីរបៀបដែលឯកសារនោះអនុវត្តចំពោះគាត់។ តើគ្រូអាចជួយយ៉ាងដូចម្តេច? រៀបចំមេរៀនរួមគ្នាជាមួយសិស្សដើម្បីបង្ហាញគាត់ពីរបៀបដែលវាត្រូវបានអនុវត្ត។ ពន្យល់ពីរបៀបស្វែងរកចម្លើយដោយផ្ទាល់ចំពោះសំណួរសិក្សានិងបង្ហាញពីរបៀបដែលការបន្លិចតែពាក្យឬឃ្លាសំខាន់ៗដែលនឹងជួយគាត់ ឲ្យ ចាំចម្លើយ។ បន្ទាប់មកសុំឱ្យគាត់ផ្តល់ចម្លើយតាមសំដីរបស់គាត់ផ្ទាល់។ នៅពេលគាត់ធ្វើដូច្នេះអ្នកនឹងអាចកំណត់ថាតើគាត់បានយល់ច្បាស់អំពីសម្ភារៈនោះយ៉ាងដូចម្តេច។ ទោះយ៉ាងណាមានអ្វីផ្សេងទៀតដែលអ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សរបស់អ្នកអោយធ្វើ” ។

ជាថ្មីម្តងទៀតក្នុងវគ្គ ៩ អ្នកអាចកត់សម្គាល់ថាការផ្តោតអារម្មណ៍គឺទៅលើការអត្ថាធិប្បាយរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដោយមិននិយាយពីព្រះគម្ពីរនៅពេលសិស្សរៀបចំ។ ប្រសិនបើគោលដៅរបស់អ្នកគឺប្រើតក្កវិជ្ជានិងហេតុផលដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកណាម្នាក់ពីគោលលទ្ធិរបស់អ្នកអ្នកច្បាស់ជាចង់លើកទឹកចិត្តឱ្យមានការវិភាគបទគម្ពីរដែលបានដកស្រង់និងការគាំទ្ររបស់ពួកគេទៅលើសម្ភារៈទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម?

កថាខណ្ឌ 10 រដ្ឋ“ក្រៅពីការសិក្សារាល់សប្តាហ៍ជាមួយគ្រូរបស់គាត់សិស្សនឹងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីការធ្វើកិច្ចការមួយចំនួនរៀងរាល់ថ្ងៃដោយខ្លួនឯង។ គាត់ត្រូវការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយរបៀបណា? គឺដោយស្តាប់និងនិយាយទៅកាន់ព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់អាចស្តាប់ព្រះដោយ អានព្រះគម្ពីររាល់ថ្ងៃ។ (Joshua ១: ៨; ទំនុកទាន 1​: 1​-3) បង្ហាញគាត់ពីរបៀបប្រើ“ ដែលអាចបោះពុម្ពបាន”កាលវិភាគអំណានគម្ពីរដែលត្រូវបានចុះផ្សាយនៅលើ jw.org ។* ជាការពិតដើម្បីជួយគាត់ឱ្យទទួលបានច្រើនបំផុតពីការអានព្រះគម្ពីររបស់គាត់លើកទឹកចិត្តគាត់ឱ្យរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះគម្ពីរកំពុងបង្រៀនគាត់អំពីព្រះយេហូវ៉ានិងរបៀបដែលគាត់អាចអនុវត្តអ្វីដែលគាត់កំពុងរៀនក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ -កិច្ចការ ១៧:១១; ចារបស់ខ្ញុំ 1:25"។

វាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការកត់សម្គាល់ថាខណៈពេលដែលកិច្ចការ ១៧:១១ ត្រូវបានលើកឡើងដើម្បីគាំទ្រដល់ការអានបទគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃនោះគ្មានការលើកឡើងណាមួយនៅក្នុងអត្ថបទអំពីសារៈសំខាន់នៃការត្រួតពិនិត្យអ្វីដែលពួកគេកំពុងត្រូវបានបង្រៀននោះទេ។

វគ្គ ១០-១៣ បញ្ជាក់ពីចំណុចសំខាន់ៗនៃការកសាងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ។ ការអានព្រះគម្ពីរការអធិស្ឋាននិងការរំពឹងគិតរាល់ថ្ងៃជួយយើងបណ្ដុះសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះរបស់យើងតែធាតុផ្សំសំខាន់នៃការមិនយល់។ ការអានព្រះគម្ពីរមិនមែនជារបៀបដែលយើងស្តាប់ព្រះទេ។ ព្រះមានបន្ទូលមកយើងតាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ការអនុញ្ញាតឱ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្រៀនយើងនៅពេលយើងអានព្រះគម្ពីរនិងណែនាំយើងនៅពេលយើងអធិស្ឋានដល់ព្រះនៅក្នុងពេលវេលាគឺជាបទពិសោធន៍ដែលបានសន្យាដល់អ្នកជឿទាំងអស់ (កូរិនថូសទី ១ ២: ១០-១៣; យ៉ាកុប ១: ៥-៧; យ៉ូហានទី ១ ២:២៧) អេភេសូរ ១: ១៧-១៨, ធីម៉ូថេទី ២ ២: ៧, កូល៉ុស ១: ៩) ។ ការសន្យាទាំងនេះមិនមាននៅក្នុងខគម្ពីរណាមួយសម្រាប់គណៈអភិបាលឬក្រុមជ្រើសរើសផ្សេងទៀតទេ។ យើងមិនអាចបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌យើងដោយអានអំពីរបៀបដែលទ្រង់មានទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សនៅអតីតកាល។ យើងកសាងទំនាក់ទំនងជាមួយគាត់តាមរយៈការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយគាត់តាមរយៈការអធិស្ឋាននិងវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពេញមួយថ្ងៃនិងរាល់ថ្ងៃនៃជីវិតរបស់យើង។

តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ពីភាពផ្ទុយគ្នាខាងគោលលទ្ធិនៅក្នុងវគ្គ ១២ ទេ? នៅទីនោះមានចែងថាអ្នកត្រូវបង្រៀនសិស្សរបស់អ្នក ឲ្យ ឃើញព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះវរបិតា។ នេះគឺជាការផ្ទុយគ្នាពីព្រោះគោលលទ្ធិគ្រឹះមួយនៃគោលលទ្ធិរបស់អង្គការគឺថាព្រះនឹងទទួលយកតែបុត្រា ១៤៤.០០០ នាក់មុនរជ្ជកាលសហស្សវត្សរ៍។ ប្រសិនបើនេះជាការពិតវាមិនអាចទៅរួចទេដែលគ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើនអាចបង្កើតទំនាក់ទំនងរវាងឪពុកនិងកូនជាមួយព្រះយេហូវ៉ារហូតដល់ក្រោយ ១.០០០ ឆ្នាំ? នេះមិនមែនជានុយដែលមានចេតនានិងប្តូរទេព្រោះមនុស្សភាគច្រើនដែលចំណាយពេលអានព្រះគម្ពីរអាចងាយយល់ថាអ្នកជឿទាំងអស់ក្លាយជាកូនចិញ្ចឹមរបស់ព្រះ។ វាគឺមានតែបន្ទាប់ពីការប្រកាច់ប្រកែកច្រើនដែលសិស្សម្នាក់បានត្រៀមខ្លួនទទួលយកឋានៈថ្នាក់ទីពីររបស់ពួកគេ។

កថាខណ្ឌ 14 រដ្ឋ“យើងទាំងអស់គ្នាចង់អោយសិស្សរបស់យើងជឿនទៅមុខដើម្បីទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ វិធីសំខាន់មួយដែលយើងអាចជួយពួកគេគឺដោយលើកទឹកចិត្ដពួកគេ ឲ្យ ចូលរួមកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ។ គ្រូដែលមានបទពិសោធន៍និយាយថានិស្សិតដែលចូលរួមការប្រជុំភ្លាមៗធ្វើឱ្យមានការរីកចម្រើនលឿនបំផុត។ (Ps ។ 111: 1) គ្រូខ្លះពន្យល់ដល់សិស្សថាពួកគេនឹងទទួលបានការអប់រំព្រះគម្ពីរពាក់កណ្តាលពីការសិក្សានិងពាក់កណ្តាលទៀតមកពីការប្រជុំ។ អាន ហេព្រើរ 10: 24, 25 ជាមួយសិស្សរបស់អ្នកហើយពន្យល់គាត់ពីអត្ថប្រយោជន៍ដែលគាត់នឹងទទួលប្រសិនបើគាត់មកប្រជុំ។ ចាក់វីដេអូឱ្យគាត់តើមានអ្វីកើតឡើងនៅសាលប្រជុំ?"* ជួយសិស្សរបស់អ្នកឱ្យចូលរួមការប្រជុំប្រចាំសប្តាហ៍ជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃជីវិតរបស់គាត់។

តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ឃើញថាការលុបបំបាត់ចោលដ៏អស្ចារ្យគឺជាការពិភាក្សាអំពីការកសាងទំនាក់ទំនងដោយផ្ទាល់ជាមួយព្រះយេស៊ូវទេ? អ្នកដែលយើងត្រូវរកមើល (យ៉ូហាន ៣: ១៤-១៥) និងឈ្មោះដែលយើងត្រូវអំពាវនាវរកការសង្គ្រោះ (រ៉ូម ១០: ៩-១៣; កិច្ចការ ៩:១៤, កិច្ចការ ២២:១៦) ។ ផ្ទុយទៅវិញគេប្រាប់យើងថាយើងត្រូវតែចូលរួមការប្រជុំរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។

ការបង្រៀននេះគឺជាឧទាហរណ៍ផ្ទាល់ពីអ្វីដែលប៉ុលបានថ្កោលទោសនៅក្នុងកូរិនថូសទី ១ ១: ១១-១៣សម្រាប់បងប្អូនខ្លះពីគ្រួសារក្លូបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីអ្នកបងប្អូនខ្ញុំមានការខ្វែងគំនិតគ្នាក្នុងចំណោមអ្នក។ ១២ តើខ្ញុំចង់មានន័យអ្វីទៅគឺថាអ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗនិយាយថា៖ «ខ្ញុំជាកម្មសិទ្ធិរបស់ប៉ូល»«តែខ្ញុំជាអាប៉ូឡូស»«ប៉ុន្តែខ្ញុំទៅសេផាស»«តែខ្ញុំទៅឯព្រះគ្រិស្ដវិញ»។ ១៣ តើព្រះគ្រិស្ដបែងចែកជាច្រើនភាគឬ? ប៉ូលមិនត្រូវបានគេសម្លាប់នៅលើបង្គោលសម្រាប់អ្នកមែនទេ? ឬអ្នកបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងនាមប៉ូល?"

សាសនាទាំងអស់សព្វថ្ងៃនេះកំពុងតែបង្កការបែកបាក់គ្នាក្នុងចំណោមរូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ប្រសិនបើប៉ូលកំពុងសរសេរសំបុត្រមកយើងនៅថ្ងៃនេះពីរបៀបដែលគាត់អាចធ្វើឱ្យទាន់សម័យបានយ៉ាងងាយស្រួល "ខ្ញុំសម្រាប់សម្តេចប៉ាបខ្ញុំសម្រាប់ព្យាការីខ្ញុំសម្រាប់គណៈអភិបាល" ។ ទាំងនេះជាឧទាហរណ៍របស់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលត្រូវបានបង្វែរអារម្មណ៍ចេញពីសាររបស់ព្រះយេស៊ូដោយដាក់ការបកស្រាយដោយបុរសជាក់លាក់នៅពីលើគ្នានិងបែងចែកតួរបស់គ្រីស្ទសាសនា។ ជាការពិតណាស់យើងចង់ប្រមូលផ្តុំគ្នាដើម្បីញុះញង់ឱ្យមានសេចក្តីស្រឡាញ់និងការប្រព្រឹត្ដល្អ (ហេព្រើរ ១០: ២៤,២៥) ។ ប៉ុន្តែយើងមិនចាំបាច់ប្រមូលផ្ដុំទាំងស្រុងជាមួយក្រុមមួយដែលបានដាក់ការបកស្រាយអំពីគោលលទ្ធិរបស់បុរសម្នាក់ (ឬបុរស ៨ នាក់) ដើម្បីអាចរៀនអំពីព្រះគ្រីស្ទនិងមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីក្លាយជាគ្រីស្ទានម្នាក់។ យើងរួបរួមគ្នាជារូបកាយដោយបុណ្យជ្រមុជទឹកនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមិនមែនការអនុលោមតាមគោលលទ្ធិរបស់យើងទេ។

 

នៅក្នុងការពិនិត្យឡើងវិញនៅសប្តាហ៍ក្រោយយើងនឹងបន្តពិភាក្សាអំពីប្រធានបទនេះនិងស្វែងយល់ឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅនូវដំណាក់កាលនៃភាពចាស់ទុំរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទមុននិងក្រោយពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក។

អត្ថបទចែកចាយដោយអនាមិក

តាដា។

អត្ថបទដោយតាដា។
    22
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x