«យកចិត្ដទុកដាក់នឹងខ្លួនអ្នកនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់អ្នកជានិច្ច»។ — ១ ធី។ ៤:១៦

 [សិក្សា ៤១ ពី ws ១០/២០ ទំព័រ ៦.៦ ខែធ្នូ - ១៣ ធ្នូ ២០២០]

កថាខណ្ឌទីមួយចាប់ផ្តើមបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកអានថាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់សេចក្តីសង្រ្គោះនៅពេលនិយាយ តើយើងដឹងអ្វីខ្លះអំពីសារៈសំខាន់នៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក? នេះគឺជាតម្រូវការសម្រាប់អ្នកដែលស្វែងរកសេចក្ដីសង្គ្រោះ។

តើពិតជាដូច្នេះទេ? តើព្រះគម្ពីរបង្រៀនអ្វីខ្លះ?

តើបទគម្ពីរណាខ្លះទាក់ទងនឹងប្រធានបទនេះដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរផ្ទុយនឹងអត្ថបទនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម៖

មិនមានការបង្រៀនអំពីសេចក្ដីសង្រ្គោះនៅក្នុងសៀវភៅម៉ាថាយម៉ាកុសនិងយ៉ូហានទេ។ (មានតែការប្រើពាក្យក្នុងសៀវភៅនីមួយៗក្នុងបរិបទផ្សេងទៀតប៉ុណ្ណោះ) ។

នៅក្នុងលូកា ១:៦៨ យើងរកឃើញទំនាយរបស់សាការីដែលជាឪពុករបស់យ៉ូហានបាទីស្ទដែលគាត់បាននិយាយថា៖ «លោក [យេហូវ៉ាព្រះ] បានបង្កើតស្នែងនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះសម្រាប់យើងក្នុងដំណាក់របស់ដាវីឌដែលជាអ្នកបម្រើរបស់លោកដូចដែលលោកបានមានប្រសាសន៍អំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះពីពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់គាត់ពីសម័យបុរាណមកដែរ។ អស់អ្នកដែលស្អប់យើង…” ។ នេះជាទំនាយមួយដែលសំដៅទៅលើលោកយេស៊ូដែលនៅពេលនេះជាទារកដែលមិនទាន់កើតនៅក្នុងផ្ទៃរបស់ម៉ារៀជាម្ដាយរបស់លោក។ ការសង្កត់ធ្ងន់គឺទៅលើព្រះយេស៊ូដែលជាមធ្យោបាយនៃការសង្គ្រោះ។

ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកលោកយេស៊ូបានពន្យល់អំពីសាខេដែលទើបតែប្រែចិត្ដពីអំពើខុសឆ្គងរបស់គាត់ក្នុងនាមជាអ្នកយកពន្ធម្នាក់និយាយ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ថ្ងៃនេះការសង្គ្រោះបានមកដល់ផ្ទះនេះហើយដ្បិតបុរសនេះជាពូជពង្សរបស់លោកអប្រាហាំដែរ។ ត្បិតកូនមនុស្សបានមកដើម្បីស្វែងរកនិងសង្គ្រោះអ្វីដែលវង្វេងបាត់។ ទោះយ៉ាងណាអ្នកនឹងកត់សម្គាល់ថាមិនមានការនិយាយអំពីបុណ្យជ្រមុជទឹកទេមានតែសេចក្តីសង្រ្គោះហើយដោយការពិពណ៌នាអំពីអាកប្បកិរិយារបស់សាខេក៏មានការប្រែចិត្តពីគាត់ដែរ។

យើងត្រូវទៅហួសពីសៀវភៅដំណឹងល្អទាំងបួនទៅសៀវភៅកិច្ចការដើម្បីរកការនិយាយបន្ទាប់នៃសេចក្ដីសង្រ្គោះរបស់យើង។ នេះគឺនៅក្នុងកិច្ចការ ៤:១២ នៅពេលដែលសាវ័កពេត្រុសបាននិយាយទៅកាន់ពួកមេដឹកនាំនិងពួកបុរសចំណាស់នៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមបាននិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវដែលពួកគេទើបតែបានព្យួរ លើសពីនេះទៅទៀតគ្មាននរណាម្នាក់អាចជួយសង្គ្រោះបានឡើយពីព្រោះគ្មានឈ្មោះផ្សេងទៀតនៅក្រោមមេឃដែលបានផ្ដល់ឱ្យក្នុងចំណោមមនុស្សដែលយើងត្រូវបានសង្គ្រោះនោះទេ។ ជាថ្មីម្តងទៀតការសង្កត់ធ្ងន់គឺទៅលើព្រះយេស៊ូវជាមធ្យោបាយដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្រ្គោះ។

នៅក្នុងរ៉ូម ១: ១៦-១៧ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថា «ខ្ញុំមិនខ្មាស់នឹងដំណឹងល្អទេ។ តាមពិតគឺជាព្រះចេស្ដារបស់ព្រះសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមានជំនឿ…ព្រោះនៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះត្រូវបានបើកសម្តែងដោយហេតុផលនៃសេចក្តីជំនឿនិងសេចក្តីជំនឿដូចជាមានសេចក្តីចែងទុកមកថា៖ But ប៉ុន្តែមនុស្សសុចរិត - តាមរយៈសេចក្តីជំនឿគាត់នឹង រស់នៅ។ '” ការដកស្រង់ដែលប៉ូលប្រើគឺមកពីហាបាគុក ២: ៤ ។ ដំណឹងល្អគឺដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រដែលគ្រប់គ្រងដោយគ្រិស្ដយេស៊ូ។ អ្នកនឹងកត់សំគាល់ថាជំនឿ [លើព្រះយេស៊ូវ] គឺជាតម្រូវការសំរាប់សេចក្ដីសង្រ្គោះ។

បន្ថែមទៀតនៅក្នុងរ៉ូម ១០: ៩-១០ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថា៖ ប្រសិនបើអ្នកប្រកាសជាសាធារណៈថា that ពាក្យក្នុងមាត់របស់អ្នក› ថាព្រះយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់ហើយមានជំនឿនៅក្នុងចិត្តថាព្រះបានប្រោសព្រះអង្គអោយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនោះអ្នកនឹងត្រូវបានសង្គ្រោះ។ 10 ដ្បិតចិត្ដមនុស្សបង្ហាញជំនឿចំពោះសេចក្ដីសុចរិតប៉ុន្ដែមនុស្សម្នាក់ប្រកាសប្រាប់ខ្លួនគេជាសាធារណៈដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ»។ នៅក្នុងបរិបទតើការប្រកាសជាសាធារណៈសំរាប់សេចក្តីសង្រ្គោះគឺជាអ្វី? កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ? អត់ទេ! គឺជាការប្រកាសជាសាធារណៈដែលទទួលស្គាល់និងទទួលយកថាព្រះយេស៊ូជាព្រះអម្ចាស់រួមជាមួយជំនឿដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសព្រះអង្គអោយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។

នៅកូរិនថូសទី ២ ៧:១០ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរ «ចំពោះភាពសោកសៅតាមរបៀបដែលព្រះសព្វព្រះទ័យធ្វើឱ្យយើងប្រែចិត្តដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះដែលមិនត្រូវស្ដាយក្រោយឡើយ។ តែទុក្ខព្រួយក្នុងលោកិយនាំអោយស្លាប់។ បទគម្ពីរនេះនិយាយអំពីការប្រែចិត្ត [ពីអំពើបាបពីអតីតកាល] គឺសំខាន់ណាស់។

នៅភីលីព ២:១២ ប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តភីលីព ឲ្យ “ …បន្តធ្វើការសង្គ្រោះខ្លួនឯងដោយភាពភ័យខ្លាចនិងញាប់ញ័រ” ហើយនៅក្នុងថែស្សាឡូនីចទី ១ ៥: ៨ គាត់បាននិយាយ “ សេចក្តីសង្ឃឹមនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ…ដល់ការទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះតាមរយៈព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើង” ។

គាត់បានសរសេរថែមទៀតនៅថែស្សាឡូនីចទី ២ ២: ១៣-១៤ គាត់បានសរសេរ ទោះយ៉ាងណាយើងមានកាតព្វកិច្ចថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះជានិច្ចចំពោះអ្នកបងប្អូនជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាពីព្រោះព្រះបានជ្រើសរើសអ្នកតាំងពីដំបូងដើម្បីទទួលការសង្គ្រោះដោយការញែកអ្នក ឲ្យ ស្អាតដោយវិញ្ញាណនិងជំនឿរបស់អ្នកលើសេចក្ដីពិត។ 14 ចំពោះជោគវាសនានេះគាត់បានហៅអ្នកតាមរយៈដំណឹងល្អដែលយើងប្រកាសក្នុងគោលបំណងដើម្បីទទួលបានសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេស៊ូជាព្រះអម្ចាស់របស់យើង។  នៅទីនេះគាត់បាននិយាយអំពីការត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់ការសង្គ្រោះដែលបានរាប់ជាបរិសុទ្ធដោយវិញ្ញាណនិងដោយជំនឿរបស់ពួកគេលើសេចក្ដីពិត។

គាត់បានលើកឡើងពីរបៀបដែលធីម៉ូថេមានប្រាជ្ញាដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះតាមរយៈជំនឿលើការទាក់ទងនឹងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូដោយសារតែការស្គាល់ការសរសេរដ៏បរិសុទ្ធ (ធីម៉ូថេទី ២ ៣: ១៤-១៥) ។

តើមនុស្សម្នាក់អាចទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្តេច? ក្នុងសំបុត្ររបស់សាវ័កប៉ូលជូនទីតុសនៅទីតុស ២:១១ គាត់បានសរសេរយ៉ាងចំ ៗ ថា៖សម្រាប់គុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ព្រះដែលនាំមកនូវសេចក្ដីសង្គ្រោះ ចំពោះមនុស្សគ្រប់ប្រភេទត្រូវបានសម្តែងចេញ ... ” នៅពេលនិយាយដល់“ …ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃយើងគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ…” ។

សាវ័កប៉ុលបានសរសេរទៅកាន់ហេព្រើរហេព្រើរថា“ អ្នកនាំមុខគេ [ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ] នៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ពួកគេ…” (ហេព្រើរ ១:១០) ។

ផ្ទុយទៅនឹងការអះអាងដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងអត្ថបទនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមក្នុងវគ្គ ១ មិនមានខគម្ពីរណាមួយដែលខ្ញុំអាចរកឃើញថាសូម្បីតែបានប្រាប់អំពីការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់ការសង្គ្រោះនោះទេ។

ដូច្នេះតើសាវ័កពេត្រុសចង់មានន័យយ៉ាងណានៅក្នុងពេត្រុសទី ១ ៣:២១? បទគម្ពីរនេះត្រូវបានដកស្រង់ដោយផ្នែកនៅក្នុងអត្ថបទសិក្សា (កថាខណ្ឌទី ១) ជាមួយនឹង“ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក [ឥឡូវ] រក្សាទុក របស់អ្នកតាមរយៈការរស់ឡើងវិញនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ»ដោយសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ទោះយ៉ាងណាការពិនិត្យមើលខគម្ពីរនេះឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅបង្ហាញឱ្យឃើញដូចខាងក្រោម។ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជួយសង្រ្គោះយើងតែប៉ុណ្ណោះព្រោះវាជានិមិត្តរូបនៃបំណងប្រាថ្នា ឲ្យ មានមនសិការជ្រះថ្លាចំពោះព្រះដោយជឿលើការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដែលតាមរយៈយើងអាចទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះ។ ការសង្កត់ធ្ងន់គឺទៅលើជំនឿលើព្រះយេស៊ូនិងការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់។ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកគឺជានិមិត្តរូបនៃជំនឿនោះ។ អត្ថបទសិក្សាបានបង្ហាញថានេះមិនមែនជាសកម្មភាពខាងរាងកាយរបស់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកទេដែលអាចជួយសង្រ្គោះយើងបាន។ យ៉ាងណាមិញមនុស្សម្នាក់អាចសុំ ឲ្យ ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយសារមានការបង្ខិតបង្ខំពីមិត្តភក្តិឪពុកម្តាយអែលឌើរនិងអត្ថបទសិក្សាបែបទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដូចនេះជាជាងចង់បង្ហាញពីជំនឿរបស់ខ្លួន។

កថាខណ្ឌទី ២ ចែងយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា“ដើម្បីបង្កើតសិស្សយើងត្រូវអភិវឌ្ឍ“ សិល្បៈនៃការបង្រៀន” ។ ប៉ុន្ដែអត្ថបទសិក្សារបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមមិនមានទេ “ សិល្បៈនៃការបង្រៀន” យ៉ាងហោចណាស់នៅក្នុងការបង្រៀនសេចក្តីពិត។

សរុបសេចក្ដីមកបុណ្យជ្រមុជទឹក«តម្រូវការសម្រាប់អ្នកដែលស្វែងរកសេចក្ដីសង្គ្រោះ» ដូចដែលបានអះអាងនៅក្នុងអត្ថបទសិក្សា?

យោងតាមភស្ដុតាងដែលមាននៅក្នុងបទគម្ពីរនិងបានបង្ហាញខាងលើទេការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកមិនមែនជាតម្រូវការទេ។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺមិនចាំបាច់មានបទគម្ពីរជាក់លាក់ណាមួយបានបញ្ជាក់ថាវាត្រូវបានទាមទារនោះទេ។ អង្គការផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងពេកទៅលើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជាជាងទៅលើជំនឿលើព្រះយេស៊ូវដែលបានរស់ឡើងវិញ។ បើគ្មានជំនឿពិតលើព្រះយេស៊ូវដែលបានរស់ឡើងវិញទេនោះការសង្គ្រោះមិនអាចទៅរួចទេធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឬអត់។ ទោះយ៉ាងណាវាសមហេតុផលក្នុងការសន្និដ្ឋានថានរណាម្នាក់ដែលចង់បម្រើព្រះយេស៊ូវនិងព្រះនឹងចង់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកមិនមែនដើម្បីសង្គ្រោះខ្លួនគេទេប៉ុន្តែជាមធ្យោបាយមួយនៃនិមិត្តរូបនៃបំណងប្រាថ្នាចង់បម្រើព្រះយេស៊ូវនិងព្រះជាម្ចាស់ចំពោះគ្រីស្ទបរិស័ទដែលមានគំនិតដូចគ្នា។ យើងត្រូវចាំថាដូចសាវកប៉ុលបានសរសេរនៅក្នុងទីតុស ២:១១ វាគឺជា“ … គុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ព្រះដែលនាំមកនូវសេចក្តីសង្រ្គោះ ... ”មិនមែនជាទង្វើនៃបុណ្យជ្រមុជទឹកទេ។

រឿងមួយដែលវាច្បាស់ថាបុណ្យជ្រមុជទឹកមិនគួរធ្វើគឺចងអ្នកដែលទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទៅអង្គការដែលបង្កើតដោយមនុស្សមិនថាមានការអះអាងអ្វីដែលត្រូវបានធ្វើឡើងដោយអង្គការនោះទេ។

 

ដើម្បីពិនិត្យមើលឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីជំហរផ្លាស់ប្តូររបស់អង្គការនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមក្នុងកំឡុងពេលមានវត្តមានសូមមើលអត្ថបទនេះ https://beroeans.net/2020/12/07/christian-baptism-in-whose-name-according-to-the-organization-part-3/.

 

តាដា។

អត្ថបទដោយតាដា។
    14
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x