យើងត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់មកពីព្រះ។ យ៉ូហានទី ១ ៤: ៧

 [សិក្សាទី ១ ពី ws ១/២១ ទំព័រ ២, ថ្ងៃទី ១ ខែមីនា - ៧ មីនា ២០២១]

ទាំងអស់គឺល្អសម្រាប់ ៩ កថាខណ្ឌដំបូងប៉ុន្តែអង្គការគ្រាន់តែមិនអាចប្រកាន់ខ្ជាប់នូវប្រធានបទនិងទប់ទល់នឹងការល្បួងដើម្បីបង្វែរទិសដៅជីវិតរបស់សាវកចនសម្រាប់គោលបំណងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេហើយបំផ្លាញអត្ថបទសិក្សានៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។

ទាំងអស់គឺល្អសម្រាប់ ៩ កថាខណ្ឌដំបូងប៉ុន្តែអង្គការគ្រាន់តែមិនអាចប្រកាន់ខ្ជាប់នូវប្រធានបទនិងទប់ទល់នឹងការល្បួងដើម្បីបង្វែរទិសដៅជីវិតរបស់សាវកចនសម្រាប់គោលបំណងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេហើយបំផ្លាញអត្ថបទសិក្សានៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។

យើងរកឃើញសេចក្តីថ្លែងការណ៍ពិរុទ្ធជនដូចជាៈ

  • ប្រព័ន្ធរបស់សាថាននឹងចង់ ឲ្យ អ្នកចំណាយពេលវេលានិងកម្លាំងរបស់អ្នកទាំងអស់ដោយខ្លួនអ្នកព្យាយាមរកប្រាក់ឬបង្កើតកេរ្តិ៍ឈ្មោះសម្រាប់ខ្លួនអ្នក។ (វគ្គ ១០) ពិតឬ? ខ្ញុំប្រាកដថាសាតាំងចង់អោយយើងធ្វើដូចនោះប៉ុន្តែក្នុងចំណោមមនុស្សរាប់រយនាក់ដែលមិនមែនជាស្មរបន្ទាល់ខ្ញុំស្គាល់ហើយអ្នកខ្លះដែលខ្ញុំធ្វើការជាមួយមានតែមនុស្សពីរបីនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលចំណាយពេលវេលានិងកម្លាំងរបស់ពួកគេទាំងអស់ដោយព្យាយាមរកលុយបានច្រើន។ អាចធ្វើទៅបានឬព្យាយាមដើម្បីធ្វើឱ្យឈ្មោះសម្រាប់ខ្លួនគេ. សម្រាប់មនុស្សភាគច្រើនមានរឿងសំខាន់ៗជាច្រើនទៀតនៅក្នុងជីវិតដូចជាជីវិតគ្រួសារពួកគេមានផាសុកភាពគ្រប់គ្រាន់ដែលផ្ទុយពីការក្លាយជាអ្នកមាននិងត្រូវបានគេគោរពជាជាងល្បីល្បាញ។ លើសពីនេះទៅទៀតតើសាវ័កយ៉ូហានពិតជាបានលះបង់ការរកលុយឬកេរ្តិ៍ឈ្មោះខ្លួនឯងមែនទេ? មិនមានភស្ដុតាងណាមួយដែលបញ្ជាក់ថាគាត់បានធ្វើការប៉ុនប៉ងបែបនេះទេហើយបោះបង់ចោលការប៉ុនប៉ងបែបនេះ។ គ្មានមេរៀនណាមួយពីសាវកយ៉ូហានដែលត្រូវរៀនពីទីនេះទេ។
  • "អ្នកខ្លះថែមទាំងអាចផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនពេញម៉ោងបាន"។ (វគ្គ ១០) ការបកប្រែ៖ អ្នកខ្លះអាចចំណាយពេលវេលារបស់ពួកគេដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់អង្គការនេះដោយមិនមានការជ្រើសរើសបុគ្គលិករហូតដល់ពួកគេដឹងថាអង្គការកំពុងបណ្តុះបណ្តាលពួកគេឱ្យនិយាយកុហក។ បន្ទាប់មកពួកគេដឹងថាពួកគេបានចំណាយពេលវេលា ១.០០០ ម៉ោងដើម្បីគ្មានប្រយោជន៍ដល់ព្រះខ្លួនឯងនិងអ្នកដែលពួកគេបាននិយាយ។ ជាថ្មីម្តងទៀតតើមានភស្ដុតាងដែលចនបោះបង់ការងារហើយទើបតែផ្សព្វផ្សាយពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ទេ? បទគម្ពីរមិនបានបញ្ជាក់អំពីរឿងនេះទេ។ គ្មានមេរៀនណាមួយពីសាវកយ៉ូហានដែលត្រូវរៀនពីទីនេះទេ។
  • អត្ថបទសិក្សានឹងមិនត្រូវបានបញ្ចប់ដោយគ្មានកម្មវិធីជំនួយសម្រាប់បរិច្ចាគពេលវេលាដោយមិនគិតថ្លៃនិងបរិច្ចាគប្រាក់ដើម្បីគាំទ្រអង្គការនេះដែរ។ «អ្នកផ្សាយស្មោះត្រង់គាំទ្រអង្គការរបស់ព្រះតាមរបៀបណាក៏ដោយដែលពួកគេអាចធ្វើបាន។ ឧទាហរណ៍អ្នកខ្លះអាចផ្តល់ជំនួយសង្គ្រោះមហន្តរាយអ្នកផ្សេងទៀតអាចធ្វើការលើគម្រោងសាងសង់ហើយអ្នកគ្រប់គ្នាមានឱកាសបរិច្ចាគថវិកាដល់ការងារទូទាំងពិភពលោក។ (វគ្គ ១១) ។ សារនេះគឺប្រសិនបើអ្នកមិនអាចផ្សព្វផ្សាយពេញម៉ោងទេនោះអ្នកគួរតែជួយគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដល់អ្នកដែលចង់រស់នៅឆ្ងាយពីអ្នក។ ប៉ុន្តែជាថ្មីម្តងទៀតតើសាវកយ៉ូហានបានធ្វើដូចនេះ។ នៅសតវត្សរ៍ទី ១ មិនមានគម្រោងសាងសង់គ្មានមូលនិធិការងារនៅទូទាំងពិភពលោកទេហើយការផ្តល់ជំនួយសង្គ្រោះដោយគ្រោះមហន្តរាយនានាត្រូវបានផ្តល់ដោយផ្ទាល់ដល់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលខ្វះខាតដោយបងប្អូនគ្រីស្ទានរបស់ពួកគេមិនមែនតាមរយៈអង្គការដែលមិនអាចរាប់បញ្ចូលបានទេ។ គ្មានមេរៀនណាមួយពីសាវកយ៉ូហានដែលត្រូវរៀនពីទីនេះទេ។ មេរៀនដែលអាចរៀនបានគឺកុំខ្ជិលច្រអូសក្នុងការបែងចែកពេលវេលានិងថវិការបស់អ្នកដោយអង្គការមួយដែលមិនធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយ។
  • ពួកគេធ្វើអ្វីៗទាំងនេះពីព្រោះពួកគេស្រឡាញ់ព្រះនិងមនុស្សគ្នីគ្នារបស់ពួកគេ។ ទេនោះគឺជាការបំភាន់។ មនុស្សជាច្រើនធ្វើរឿងទាំងនេះដើម្បីមើលទៅល្អនៅចំពោះមុខអ្នកដទៃហើយព្យាយាមបង្ហាញថាខ្លួនគេសុចរិត។ (វគ្គ ១១) ។ ចុងក្រោយនេះយ៉ាងហោចណាស់មេរៀនមួយដែលយើងទាំងអស់គ្នាអាចរៀនពីសាវកចន។ គាត់ពិតជាស្រឡាញ់ព្រះនិងព្រះគ្រីស្ទនិងមនុស្សឯទៀត។
  • រៀងរាល់សប្ដាហ៍យើងបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងដោយចូលរួមកិច្ចប្រជុំនិងចូលរួមកិច្ចប្រជុំ។ ទោះបីយើងហត់នឿយយើងមានវត្តមាននៅឯការប្រជុំទាំងនោះ។ ទោះបីជាយើងមានការភ័យព្រួយក៏យើងធ្វើអត្ថាធិប្បាយដែរ” ។ តើនោះជាការពិតទេ? ឬក៏វាមិនមែនជាករណីដែលមនុស្សភាគច្រើនចូលរួមដោយសារពួកគេជឿថាការចូលរួមនឹងមានន័យថាព្រះនឹងអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេឆ្លងកាត់ហាម៉ាគេដូន? ដូចជាសម្រាប់ការចូលរួមឬការអត្ថាធិប្បាយ, ក្រុមជំនុំរបស់យើងកម្រប្រសិនបើមានច្រើនជាង 25% នៃចំនួនអ្នកទស្សនាព្យាយាមចូលរួម។ (វគ្គ ១១) ។ គ្មានមេរៀនណាមួយពីសាវកយ៉ូហានដែលត្រូវរៀនពីទីនេះទេ។ មិនមានភ័ស្តុតាងនៃការប្រជុំជាផ្លូវការហើយក៏មិនមានទ្រង់ទ្រាយនៃការជួបជុំបែបនេះក្នុងកំឡុងសតវត្សទីមួយដែលមាននៅក្នុងបទគម្ពីរដែរ។
  • ទោះបីជាយើងទាំងអស់គ្នាមានបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនក៏ដោយយើងលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃមុនពេលឬបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំ” ។ ពិតហើយយើងទាំងអស់គ្នាចូលចិត្តការលើកទឹកចិត្តប៉ុន្តែមានមនុស្សតិចតួចណាស់ដែលព្យាយាមលើកទឹកចិត្តនរណាម្នាក់សូម្បីតែអ្នកចាស់ក៏ដោយ។ ច្រើនខែកន្លងផុតទៅដោយគ្មានអ្នកចាស់ទុំខ្លះនិយាយមកខ្ញុំហើយយើងមិនមានក្រុមជំនុំធំទេ។ (វគ្គ ១១) ។ បើគិតពីការពិតដែលថាក្រុមជំនុំដែលពិតជាគួរឱ្យស្រឡាញ់និងកក់ក្តៅនិងលើកទឹកចិត្តគឺកម្រមានណាស់ មេរៀនមួយដែលយើងទាំងអស់គ្នាអាចរៀនពីសាវកចន។

សរុបសេចក្ដីមកឱកាសខកខានមួយទៀតដើម្បីចែកចាយអាហារខាងវិញ្ញាណដែលមានប្រយោជន៍ពិតប្រាកដដល់ភាតរភាព។ ផ្ទុយទៅវិញយើងបានទទួលអាហារខាងវិញ្ញាណដោយគ្មានអាហារបំប៉នទេ។ មានតែ ២ ពិន្ទុប៉ុណ្ណោះក្នុងចំនោម ៦ ចំណុចដែលមានទាក់ទងនឹងសាវកចននិងកំណត់ហេតុព្រះគម្ពីរអំពីសកម្មភាពរបស់គាត់។

 

 

 

 

តាដា។

អត្ថបទដោយតាដា។
    8
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x