ខ្ញុំមិនមានពេលធ្វើអត្ថាធិប្បាយលើកំហុសទាំងអស់ដែលសមាគមប៉មយាមបានធ្វើនៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់ខ្លួនទេ ប៉ុន្តែរាល់ពេលឥឡូវនេះ ហើយក្រោយមកមានអ្វីមួយចាប់ភ្នែកខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមិនអាចមើលរំលងវាដោយមនសិការល្អ។ មនុស្សត្រូវបានជាប់នៅក្នុងអង្គការនេះដោយជឿថាវាគឺជាព្រះដែលដំណើរការវា។ ដូច្នេះ​បើ​មាន​អ្វី​ដែល​បង្ហាញ​ថា​មិន​មែន​ជា​ករណី​នោះ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​យើង​ត្រូវ​និយាយ​ឡើង។

អង្គការនេះច្រើនតែប្រើសុភាសិត ៤:១៨ ដើម្បីសំដៅលើខ្លួនវាថាជាវិធីមួយដើម្បីពន្យល់អំពីកំហុសផ្សេងៗ ការព្យាករណ៍មិនពិត និងការបកស្រាយខុសដែលពួកគេបានធ្វើ។ វាអាន៖

« ប៉ុន្តែ​ផ្លូវ​នៃ​មនុស្ស​សុចរិត​ប្រៀប​ដូច​ជា​ពន្លឺ​ពេល​ព្រឹក​ដ៏​ភ្លឺ​ចែងចាំង​ដែល​កាន់តែ​ភ្លឺ​ឡើង​រហូត​ដល់​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ពេញ​មួយ​ថ្ងៃ»។ (សុភាសិត 4:18 NWT)

មែនហើយ ពួកគេបានដើរលើផ្លូវនោះជិត 150 ឆ្នាំមកហើយ ដូច្នេះពន្លឺគួរតែងងឹតនៅពេលឥឡូវនេះ។ ប៉ុន្តែ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​បាន​បញ្ចប់​ជាមួយ​វីដេអូ​នេះ ខ្ញុំ​គិត​ថា អ្នក​នឹង​ឃើញ​ថា​វា​មិន​មែន​ជា​ខ 18 ដែល​អនុវត្ត​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ជា​ខគម្ពីរ​ខាង​ក្រោម​នេះ៖

«ផ្លូវរបស់មនុស្សអាក្រក់គឺដូចជាភាពងងឹត។ ពួក​គេ​មិន​ដឹង​ថា​អ្វី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ជំពប់​ដួល»។ (សុភាសិត 4:19 NWT)

បាទ នៅចុងបញ្ចប់នៃវីដេអូនេះ អ្នកនឹងឃើញភស្តុតាងដែលថាអង្គការនេះបានបាត់បង់ការយល់ដឹងរបស់ខ្លួនលើទិដ្ឋភាពជាមូលដ្ឋានមួយនៃគ្រិស្តសាសនា។

សូម​ចាប់​ផ្ដើម​ដោយ​ពិនិត្យ​មើល​អត្ថបទ​សិក្សា​ទស្សនាវដ្ដី​ប៉មយាម ទំព័រ​៣៨ ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា «ចូរ​ចូល​ទៅ​ជិត​ក្រុម​គ្រួសារ​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​អ្នក» ពី​ការ​បោះពុម្ព​ផ្សាយ​សម្រាប់​ការ​សិក្សា ខែ​កញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១។ ប៉មយាមដែល​ត្រូវ​បាន​សិក្សា​ក្នុង​ក្រុមជំនុំ​ក្នុង​អំឡុង​សប្ដាហ៍​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២២ ដល់​ថ្ងៃ​ទី​២៨ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០២១។

ចូរចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងចំណងជើង។ នៅពេលដែលព្រះគម្ពីរនិយាយអំពីគ្រួសារគ្រិស្តបរិស័ទ វាមិនមែនជាពាក្យប្រៀបធៀបទេ ប៉ុន្តែតាមព្យញ្ជនៈ។ គ្រិស្ដ​សាសនិក​ជា​កូន​របស់​ព្រះ ហើយ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​បិតា​របស់​ពួក​គេ​តាម​ន័យ​ត្រង់។ ទ្រង់​ប្រទាន​ជីវិត​ដល់​ពួក​គេ ហើយ​មិន​គ្រាន់​តែ​ជា​ជីវិត​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ គឺ​ជា​ជីវិត​ដែល​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់។ ដូច្នេះ គ្រិស្តបរិស័ទអាចនិយាយបានត្រឹមត្រូវថាជាបងប្អូនប្រុសស្រី ពីព្រោះពួកគេទាំងអស់គ្នាមានព្រះបិតាតែមួយ ហើយនោះជាចំណុចនៃអត្ថបទនេះ ហើយដោយនិងធំ ខ្ញុំត្រូវតែយល់ស្របនឹងចំណុចខ្លះនៃបទគម្ពីរត្រឹមត្រូវដែលអត្ថបទនោះ។ ធ្វើឱ្យ

អត្ថបទនេះក៏ចែងក្នុងកថាខណ្ឌទី 5 ថា «ដូចជាបងប្រុសម្នាក់ដែរ ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនយើងពីរបៀបគោរព និងស្តាប់បង្គាប់ព្រះវរបិតារបស់យើង របៀបជៀសវាងការមិនពេញចិត្តនឹងទ្រង់ និងរបៀបដើម្បីទទួលបានការពេញចិត្ដពីទ្រង់»។

ប្រសិនបើនេះជាអត្ថបទដំបូងនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលអ្នកធ្លាប់អាន នោះអ្នកនឹងសន្និដ្ឋានថា ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ឋានៈ និងឯកសារ ពោលគឺចាត់ទុកព្រះយេហូវ៉ាជាបិតារបស់ពួកគេ។ ការ​មាន​ព្រះ​ជា​បិតា​របស់​ពួក​គេ​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា​ជា​បង​ប្អូន​ប្រុស​ស្រី ដែល​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​គ្រួសារ​ដ៏​ធំ​មួយ​ដែល​មាន​សុភមង្គល។ ពួកគេ​ក៏​ចាត់ទុក​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​ជា​បងប្រុស​ម្នាក់​ផងដែរ ។

ស្មរបន្ទាល់ភាគច្រើននឹងយល់ស្របនឹងការវាយតម្លៃស្ថានភាពរបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នោះមិនមែនជាអ្វីដែលពួកគេត្រូវបានបង្រៀនដោយអង្គការនោះទេ។ ពួកគេ​ត្រូវ​បាន​បង្រៀន​ថា ជំនួស​ឱ្យ​ការ​ធ្វើ​ជា​កូន​របស់​ព្រះ ពួកគេ​គឺ​ជា​មិត្ត​របស់​ព្រះ​ដ៏​ល្អ​បំផុត ។ ដូច្នេះ គេ​មិន​អាច​ហៅ​ទ្រង់​ជា​បិតា​ដោយ​ស្រប​ច្បាប់​បាន​ទេ។

ប្រសិនបើអ្នកសួរសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជាមធ្យមរបស់អ្នក គាត់នឹងបញ្ជាក់ថាគាត់ជាកូនរបស់ព្រះ ប៉ុន្តែនៅពេលជាមួយគ្នានឹងយល់ស្របនឹងការបង្រៀនរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមថាចៀមផ្សេងទៀតដែលជាក្រុមដែលមានស្ទើរតែ 99.7% នៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់ គ្រាន់តែជារបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះ។ មិត្តភក្ដិ មិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ តើ​ពួក​គេ​អាច​រក្សា​គំនិត​ផ្ទុយ​គ្នា​ពីរ​យ៉ាង​ដូច​ម្តេច​ក្នុង​ចិត្ត?

ខ្ញុំមិនបង្កើតរឿងនេះទេ។ នេះជាអ្វីដែលសៀវភៅ Insight និយាយអំពីចៀមផ្សេងទៀត៖

 it-1 ទំ។ ៦០៦ ប្រកាស​សុចរិត

ក្នុង​រឿង​ប្រៀបប្រដូច​មួយ​របស់​លោក​យេស៊ូ ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​ពេល​វេលា​នៃ​ការ​យាង​មក​ក្នុង​សិរី​ល្អ​នៃ​រាជាណាចក្រ នោះ​មនុស្ស​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ចៀម​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​«មនុស្ស​សុចរិត»។ (ម៉ាថាយ ២៥:៣១​-​៤៦) ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ វា​ជា​ការ​គួរ​ឲ្យ​កត់​សម្គាល់​ដែល​ក្នុង​ឧទាហរណ៍​នេះ «ពួក​សុចរិត»​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ថា​ដាច់​ដោយ​ឡែក​ពី​អ្នក​ដែល​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ហៅ​ថា «បងប្អូន​របស់​ខ្ញុំ»។ (មថ ២៥:៣៤, ៣៧, ៤០, ៤៦; ប្រៀបធៀប ហេព្រើរ ២:១០, ១១)។ ដោយសារពួកអ្នកដូចចៀមទាំងនេះផ្តល់ជំនួយដល់ "បងប្អូន" ខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដូច្នេះហើយបានបង្ហាញពីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទផ្ទាល់ នោះពួកគេត្រូវបានប្រទានពរពីព្រះ ហើយត្រូវបានគេហៅថា "មនុស្សសុចរិត” ដូចជាអ័ប្រាហាំ ពួកគេត្រូវបានរាប់បញ្ចូល ឬត្រូវបានប្រកាសថា សុចរិតជាមិត្តរបស់ព្រះ។ (យ៉ាកុប 2:23)

ដូច្នេះ ពួក​គេ​សុទ្ធ​តែ​ជា​មិត្ត​របស់​ព្រះ។ មិត្ត​ភក្តិ​សប្បាយ​ចិត្ត​មួយ​ក្រុម។ នោះ​មាន​ន័យ​ថា ព្រះ​មិន​អាច​ជា​បិតា​របស់​ពួក​គេ ហើយ​ព្រះ​យេស៊ូ​ក៏​មិន​អាច​ជា​បង​ប្អូន​របស់​ពួក​គេ​ដែរ។ អ្នក​ទាំង​អស់​គ្នា​គ្រាន់​តែ​ជា​មិត្ត​ភក្តិ

អ្នក​ខ្លះ​នឹង​ប្រឆាំង ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​មិន​អាច​ជា​កូន​របស់​ព្រះ និង​ជា​មិត្ត​របស់​ព្រះ​ទេ? មិនមែន​យោង​តាម​គោលលទ្ធិ​ប៉មយាម​ទេ។

«… ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ប្រកាស​អំពី​ទ្រង់ អ្នក​ដែល​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង​សុចរិត​ជា​កូន ហើយ​ចៀម​ឯ​ទៀត​សុចរិត​ជា​មិត្ត​សម្លាញ់…»។ (w12 7 / 15 ទំ។ 28 par ។ 7)

ដើម្បីពន្យល់ ប្រសិនបើអ្នកជាកូនរបស់ព្រះ ថាតើព្រះចាត់ទុកអ្នកជាមិត្តរបស់គាត់ឬអត់ គឺមិនពាក់ព័ន្ធទេ—ប្រសិនបើអ្នកជាកូនរបស់ព្រះ នោះអ្នកនឹងទទួលបានមរតកដែលជាកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នក។ ការពិតដែលយោងទៅតាមគោលលទ្ធិរបស់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ព្រះយេហូវ៉ាមិនប្រកាសថាចៀមឯទៀតសុចរិតដូចកូនរបស់គាត់ មានន័យថាពួកគេមិនមែនជាកូនរបស់គាត់ទេ។ មានតែកុមារទេដែលទទួលបានមរតក។

ចងចាំរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ? គាត់​បាន​សុំ​ព្រះបិតា​របស់​គាត់​ឲ្យ​ប្រគល់​មរតក​ដល់​គាត់​ដែល​គាត់​បាន​យក​ទៅ​កម្ទេច​ចោល។ ប្រសិន​បើ​គាត់​គ្រាន់​តែ​ជា​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​បុរស​នោះ​ទេ វា​នឹង​គ្មាន​មរតក​ដែល​ត្រូវ​សុំ​ទេ។ អ្នកឃើញទេ ប្រសិនបើចៀមឯទៀតជាមិត្តភ័ក្តិ និងជាកូន នោះព្រះវរបិតានឹងប្រកាសថាពួកគេសុចរិតជាកូនរបស់ទ្រង់។ (និយាយអញ្ចឹង វាគ្មានកន្លែងណានៅក្នុងបទគម្ពីរដែលយើងរកឃើញថាព្រះបានប្រកាសថាគ្រីស្ទបរិស័ទសុចរិតជាមិត្ដរបស់គាត់នោះទេ។ គណៈអភិបាលទើបតែបង្កើតវាឡើង បង្កើតការបង្រៀនចេញពីខ្យល់ស្តើង ដូចជាពួកគេបានធ្វើជាមួយនឹងជំនាន់ត្រួតស៊ីគ្នា។

មានបទគម្ពីរមួយនៅយ៉ាកុប 2:23 ដែលយើងឃើញអ័ប្រាហាំត្រូវបានប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតជាមិត្ដរបស់ព្រះ ប៉ុន្តែនោះគឺមុនពេលដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រទានជីវិតរបស់គាត់ ដើម្បីនាំយើងត្រឡប់ទៅក្នុងគ្រួសាររបស់ព្រះវិញ។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​អ្នក​មិន​ដែល​អាន​អំពី​អ័ប្រាហាំ​ដែល​ហៅ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ថា​«អ័បា​បិតា»។ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមក ហើយបើកផ្លូវឱ្យយើងក្លាយជាកូនចិញ្ចឹម។

«យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ទ្រង់ ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​សិទ្ធិ​អំណាច​ដើម្បី​ក្លាយ​ជា​កូន​របស់​ព្រះ ដោយ​ព្រោះ​ពួក​គេ​កំពុង​តែ​បង្ហាញ​ជំនឿ​លើ​ព្រះនាម​ទ្រង់។ ១៣ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​កើត​មក មិន​មែន​មក​ពី​ឈាម ឬ​មក​ពី​ឆន្ទៈ​ខាង​សាច់ឈាម ឬ​ពី​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​មនុស្ស​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​មក​ពី​ព្រះ»។ ( យ៉ូហាន ១:១២, ១៣ )

សូម​កត់​សម្គាល់​ថា «ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ទ្រង់ នោះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​អំណាច​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​កូន​របស់​ព្រះ»។ វាមិននិយាយទៅកាន់ 144,000 នាក់ដំបូងដែលបានទទួលគាត់ទេមែនទេ? នេះមិនមែនជាការលក់ដូរមុនគេទេ។ អ្នកទិញទំនិញ 144,000 នាក់ដំបូងនឹងទទួលបានប័ណ្ណមួយសម្រាប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដោយឥតគិតថ្លៃមួយ។

ឥឡូវនេះ ហេតុអ្វីបានជាអង្គការនឹងបង្រៀនអ្វីមួយដែលផ្ទុយនឹងគោលលទ្ធិរបស់ខ្លួន? កាល​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​មុន មាន​អត្ថបទ​សិក្សា​ទស្សនាវដ្ដី​ប៉មយាម​មួយ​ទៀត​ដែល​ផ្ទុយ​នឹង​គំនិត​ទាំង​មូល​នៃ​ក្រុម​គ្រួសារ។ នៅក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ 2020 អត្ថបទសិក្សាទី 17 យើងចាត់ទុកចំណងជើងនេះថា “ខ្ញុំបានហៅអ្នកថាជាមិត្ត”។ នោះ​គឺ​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់។ នោះ​មិន​មែន​ជា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​បន្ទូល​មក​យើង​ទេ។ បន្ទាប់​មក យើង​ទទួល​បាន​ប្រអប់​នេះ​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា​៖ ​«​មិត្តភាព​ជា​មួយ​នឹង​លោក​យេស៊ូ​នាំ​ឲ្យ​មាន​ចំណង​មិត្តភាព​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​យេហូវ៉ា»។ ពិតទេ? តើ​គម្ពីរ​ចែង​ថា​នៅ​ណា? វាមិនមែនទេ។ ពួកគេបានបង្កើតវាឡើង។ ប្រសិនបើអ្នកប្រៀបធៀបអត្ថបទទាំងពីរ អ្នកនឹងសម្គាល់ឃើញថា អត្ថបទបច្ចុប្បន្នពីខែកញ្ញានៃឆ្នាំនេះ គឺពោរពេញដោយឯកសារយោងបទគម្ពីរ ដើម្បីបម្រុងទុកការបង្រៀនដែលថាគ្រីស្ទបរិស័ទជាកូនរបស់ព្រះ ដូច្នេះវាគួរតែ ព្រោះវាជា។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ខែមេសា ឆ្នាំ 2020 មានការសន្មត់ជាច្រើន ប៉ុន្តែមិនមានបទគម្ពីរណាមួយដើម្បីគាំទ្រគំនិតដែលថាគ្រីស្ទបរិស័ទគឺជាមិត្តរបស់ព្រះនោះទេ។

នៅដើមដំបូងនៃវីដេអូនេះ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកថា យើងឃើញភស្តុតាងដែលថាអង្គការបានបាត់បង់ការយល់ដឹងរបស់ខ្លួនលើទិដ្ឋភាពជាមូលដ្ឋានមួយនៃសាសនាគ្រឹស្ត។ យើងនឹងឃើញវាឥឡូវនេះ។

នៅក្នុងអត្ថបទខែមេសា ឆ្នាំ 2020 អំពីចំណងមិត្ដភាពជាមួយព្រះ ពួកគេពិតជាបានថ្លែងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដ៏អស្ចារ្យនេះថា៖ «យើងមិនត្រូវយកសារៈសំខាន់ពេក ឬតិចពេកចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះយេស៊ូវឡើយ។—យ៉ូហាន ១៦:២៧»។

តាមរបៀបធម្មតា ពួកគេបានភ្ជាប់ឯកសារយោងព្រះគម្ពីរទៅសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ ដោយសង្ឃឹមថាអ្នកអាននឹងសន្មតថាវាផ្តល់ការគាំទ្រផ្នែកគម្ពីរសម្រាប់អ្វីដែលពួកគេទាមទារ ហើយតាមបែបធម្មតាវាមិនដូច្នោះទេ។ មិនជិតទេ។

«ដ្បិត​ព្រះ​វរបិតា​ទ្រង់​មាន​ព្រះទ័យ​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា ពី​ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​ខ្ញុំ ហើយ​បាន​ជឿ​ថា​ខ្ញុំ​បាន​មក​ជា​តំណាង​របស់​ព្រះ»។ (យ៉ូហាន ១៦:២៧)

គ្មាន​អ្វី​ដែល​ព្រមាន​គ្រីស្ទាន​អំពី​ការ​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ខ្លាំង​ពេក​ចំពោះ​ព្រះ​យេស៊ូ​ទេ។

ហេតុអ្វី​ខ្ញុំ​និយាយ​ថា​នេះ​ជា​សេចក្តីថ្លែងការណ៍​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់ផ្អើល? ព្រោះ​ខ្ញុំ​ស្រឡាំងកាំង​នឹង​ការ​ធ្លាក់​ចុះ​ពី​ការ​ពិត​ឆ្ងាយ​ប៉ុណ្ណា។ ដោយសារតែខ្ញុំមិនអាចជឿថាពួកគេបានបាត់បង់ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃគ្រិស្តសាសនា ដែលជាសេចក្តីស្រឡាញ់ ដូច្នេះដើម្បីគិតថាវាគួរតែត្រូវបានគ្រប់គ្រង កំណត់ កម្រិតនៅក្នុងវិធីណាមួយ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងផ្ទុយពីនេះ៖

« ម្យ៉ាងវិញទៀត ផលផ្លែនៃវិញ្ញាណ គឺសេចក្តីស្រឡាញ់ សេចក្តីអំណរ សន្តិភាព ការអត់ធ្មត់ សេចក្តីសប្បុរស សេចក្តីល្អ សេចក្តីជំនឿ ភាពស្លូតបូត ការចេះទប់ចិត្ត។ ប្រឆាំង​នឹង​រឿង​បែប​នេះ​គឺ​គ្មាន​ច្បាប់​ទេ»។ ( កាឡាទី ៥:២២, ២៣ )

តើ​ការ​និយាយ​បែប​នេះ​មិន​មាន​ច្បាប់​មាន​ន័យ​យ៉ាង​ណា? វា​មាន​ន័យ​ថា​គ្មាន​ការ​រឹត​បន្តឹង គ្មាន​ដែន​កំណត់ គ្មាន​ច្បាប់​គ្រប់​គ្រង​រឿង​ទាំង​នេះ។ ដោយសារ​ស្នេហា​គឺ​ជា​រឿង​ដំបូង​ដែល​បាន​លើក​ឡើង វា​មាន​ន័យ​ថា​យើង​មិន​អាច​កំណត់​វា​បាន​ទេ។ សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​នេះ​គឺ​ជា​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​គ្រិស្ត​សាសនិក​។ មានពាក្យបួនសម្រាប់ស្នេហាជាភាសាក្រិច។ មួយ​សម្រាប់​ស្នេហា​ដែល​កំណត់​ដោយ​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត។ មួយទៀតសម្រាប់សភាវគតិស្នេហាដែលមនុស្សម្នាក់មានចំពោះគ្រួសារ។ មួយទៀតសម្រាប់ស្នេហាមិត្តភាព។ ទាំងអស់នេះមានដែនកំណត់។ ណាមួយច្រើនពេកអាចជារឿងអាក្រក់។ ប៉ុន្តែ​ចំពោះ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​យើង​មាន​ចំពោះ​ព្រះ​យេស៊ូវ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មិន​មាន​កម្រិត​នោះ​ទេ។ បើ​និយាយ​ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ដូច​អត្ថបទ​ក្នុង​ទស្សនាវដ្ដី​ប៉មយាម ខែ​មេសា ឆ្នាំ​២០២០ គឺ​ផ្ទុយ​ពី​ច្បាប់​របស់​ព្រះ។ លើសពីអ្វីដែលបានសរសេរ។ ដើម្បី​ដាក់​ច្បាប់​មួយ​ដែល​ព្រះ​មាន​បន្ទូល​ថា​មិន​មាន។

សញ្ញាសម្គាល់នៃសាសនាគ្រិស្តពិតគឺសេចក្តីស្រឡាញ់។ លោក​យេស៊ូ​ផ្ទាល់​ប្រាប់​យើង​ថា​នៅ​យ៉ូហាន ១៣:៣៤, ៣៥ ជា​បទ​គម្ពីរ​មួយ​ដែល​យើង​គ្រប់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់។ សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះពីទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលបានពិនិត្យដោយសមាជិកគណៈអភិបាលទាំងអស់ ពីព្រោះពួកគេប្រាប់យើងថា ពួកគេពិនិត្យមើលអត្ថបទសិក្សាទាំងអស់ បង្ហាញថាពួកគេបានបាត់បង់ការយល់ដឹងអំពីអ្វីដែលជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គ្រីស្ទបរិស័ទ។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេកំពុងដើរក្នុងភាពងងឹត ហើយជំពប់ដួលលើអ្វីដែលពួកគេមើលមិនឃើញ។

ដើម្បីបង្ហាញកម្រិតនៃការយល់ខុសក្នុងព្រះគម្ពីរដែលមានចំពោះអ្នកដែលសន្មតថាជាប៉ុស្តិ៍របស់ព្រះ សូមមើលឧទាហរណ៍នេះពីវគ្គទី 6 នៃមាត្រា 38 ពីទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ខែកញ្ញា ឆ្នាំ 2021។

តើអ្នកឃើញបញ្ហាទេ? ទេវតាមានស្លាប! អ្វី? តើការស្រាវជ្រាវព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេពង្រីកដល់ទេវកថាទេ? តើ​ពួក​គេ​កំពុង​សិក្សា​សិល្បៈ Renaissance សម្រាប់​ការ​គូរ​របស់​ពួក​គេ​ឬ? ទេវតាមិនមានស្លាបទេ។ មិនមែនព្យញ្ជនៈទេ។ ចេរូប៊ីន​នៅ​លើ​គម្រប​ហិប​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា​មាន​ស្លាប ប៉ុន្តែ​នោះ​ជា​ចម្លាក់។ មានសត្វមានជីវិតដែលលេចឡើងក្នុងចក្ខុវិស័យមួយចំនួនដែលមានស្លាប ប៉ុន្តែសត្វទាំងនោះប្រើរូបភាពជានិមិត្តរូបខ្ពស់ដើម្បីបង្ហាញគំនិត។ ពួកគេមិនមានន័យថាត្រូវយកតាមព្យញ្ជនៈទេ។ ប្រសិនបើអ្នកស្វែងរកពាក្យថា ទេវតានៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយស្កែនតាមឯកសារយោងទាំងអស់ នោះអ្នកនឹងមិនអាចរកឃើញកន្លែងដែលទេវតាពាក់ស្លាបមួយគូបានមកលេងមនុស្សនោះទេ។ ពេល​ទេវតា​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដល់​អ័ប្រាហាំ និង​ឡុត នោះ​គេ​ហៅ​ថា​«មនុស្ស»។ មិនមានការនិយាយអំពីស្លាបទេ។ ពេល​ដានីយ៉ែល​ត្រូវ​បាន​កាព្រីយ៉ែល​និង​អ្នក​ឯ​ទៀត​មក​លេង គាត់​ពណ៌នា​ថា​ពួកគេ​ជា​បុរស។ ពេល​នាង​ម៉ារី​ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រាប់​ថា​នាង​នឹង​មាន​កូន​ប្រុស នាង​បាន​ឃើញ​បុរស​ម្នាក់។ យើង​បាន​ប្រាប់​អ្នក​នាំ​សារ​ដែល​មាន​ស្លាប​ទាំង​បុរស និង​ស្ត្រី​ដែល​ស្មោះ​ត្រង់​ទទួល​មិន​មាន​ការ​មក​ជួប​ណា​មួយ​ឡើយ។ ហេតុអ្វីបានជាពួកគេនឹងក្លាយជា? ដូចជាព្រះយេស៊ូវដែលបានបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងបន្ទប់ចាក់សោរ អ្នកនាំសារទាំងនេះអាចរអិលចូល និងចេញពីការពិតរបស់យើង។

រូប​គំនូរ​ទេវតា​ស្លាប​នេះ​គឺ​ល្ងង់​ណាស់​ដែល​ជា​ការ​អាម៉ាស់។ វា​បំភាន់​ព្រះគម្ពីរ​ខុស ហើយ​ផ្តល់​នូវ​ភាព​ក្រអឺតក្រទម​បន្ថែម​ទៀត​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ស្វែងរក​តែ​បង្អាប់​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ។ តើយើងត្រូវគិតយ៉ាងណា? តើ​ទេវតា​បាន​ហោះ​ចុះ​ពី​លើ​មេឃ​មក​ចុះចត​នៅ​ជិត​ម្ចាស់​របស់​យើង? អ្នក​គិត​ថា​ការ​លោត​ស្លាប​ដ៏​ធំ​សម្បើម​ទាំង​នោះ​នឹង​ដាស់​សិស្ស​ដែល​កំពុង​ដេក​នៅ​ក្បែរ​នោះ។ អ្នក​ដឹង​ថា​ពួកគេ​អះអាង​ថា​ស្មោះត្រង់​និង​ចេះ​ពិចារណា។ ពាក្យ​មួយ​ទៀត​សម្រាប់​សម្មាធិ គឺ​ប្រាជ្ញា។ ប្រាជ្ញា​គឺ​ជា​ការ​អនុវត្ត​ចំណេះ​ដឹង ប៉ុន្តែ​ប្រសិន​បើ​អ្នក​មិន​មាន​ចំណេះ​ដឹង​គម្ពីរ​ពិត​ប្រាកដ នោះ​វា​ពិបាក​នឹង​មាន​ប្រាជ្ញា​ណាស់។

អ្នកធ្លាប់លឺវានិយាយថារូបភាពមួយមានតម្លៃមួយពាន់ពាក្យ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់យល់ពីកម្រិតនៃអាហារូបករណ៍នៅទីស្នាក់ការកណ្តាល JW ខ្ញុំផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវរឿងនេះ។

ឥឡូវនេះ តើយើងអាចយកអ្វីចេញពីការទាំងអស់នេះ? លោក​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​សិស្ស​មិន​លើស​គ្រូ​ទេ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ណា​ដែល​បាន​បង្ហាត់​យ៉ាង​ពេញ​លេញ​នឹង​បាន​ដូច​ជា​គ្រូ​របស់​ខ្លួន»។ (លូកា ៦:៤០)។ ម្យ៉ាង​ទៀត សិស្ស​ក៏​មិន​ល្អ​ជាង​គ្រូ​ដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកអានព្រះគម្ពីរ នោះគ្រូរបស់អ្នកគឺជាព្រះ និងជាព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវរបស់អ្នក ហើយអ្នកនឹងមានចំណេះដឹងកើនឡើងជារៀងរហូត។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ បើ​គ្រូ​របស់​អ្នក​ជា​ទស្សនាវដ្ដី​ប៉មយាម និង​ការ​បោះពុម្ព​ផ្សេង​ទៀត​របស់​អង្គការ។ ហ៊ឺ វា​រំឭក​ខ្ញុំ​អំពី​អ្វី​មួយ​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​មាន​បន្ទូល៖

«ដ្បិតអ្នកណាដែលមាន នោះនឹងបានឱ្យគាត់កាន់តែច្រើន ហើយអ្នកនោះនឹងត្រូវបានធ្វើឱ្យមានបរិបូរណ៍។ រីឯ​អ្នក​ណា​ដែល​គ្មាន សូម្បី​តែ​របស់​ដែល​ខ្លួន​មាន​ក៏​នឹង​ដក​ចេញ​ពី​អ្នក​នោះ​ដែរ»។ (ម៉ាថាយ ១៣:១២)

សូមអរគុណសម្រាប់ការទស្សនា និងគាំទ្រឆានែលនេះ។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    45
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x