Искористување на пристрасноста во NWT со „Подароци“ во „Мажи“

Фејсбук моторот периодично ќе се појавува потсетник за нешто што сум го објавил во минатото. Денес, тоа ми покажа дека пред две години објавив коментар на емитувањето во август 2016 година на tv.jw.org што се однесуваше на послушноста и покорноста на старешините. Па, тука сме уште еднаш во месец август две години подоцна и тие повторно ја промовираат истата идеја. Стивен Лет, во својот единствен начин на испорака, го користи неправилниот превод на Ефесјаните 4: 8, пронајден во Нов свет превод на Светото писмо да го изнесе својот случај. Гласи:

„Зашто вели:„ Кога се искачи нагоре, однесе киднапери; тој даде подароци in мажи. "" (Еф 4: 8)

Кога некој се консултира со Интерлинеарно Кралство (објавено од Watchtower Bible & Tract Society и засновано на Весткот и Хорт Интерленеарен), станува евидентно дека „во“ е вметнато за да се замени предлогот „до“. Еве снимање на екранот од Библија Бибб Интернеарен:

Во моментов постојат 28 верзии достапно на BibleHub.com што претставува широк спектар на христијански деноминации - сите со огромен интерес да ја поддржат сопствената структура на црковниот авторитет - а сепак ниту еден од нив не го имитира рендерирањето на NWT. Без исклучок, сите тие го користат предлогот „до“ или „до“ за да го изнесат овој стих. Зошто комитетот за превод NWT го избра овој превод? Што ги мотивираше да отстапат (очигледно) од оригиналниот текст? Дали заменувањето „на“ со „внатре“ навистина го менува значењето на текстот на некој значаен начин?

Што верува Стивен Лет

Ајде прво да ги каталогизираме сите заклучоци што ги донесе Стивен Лет, а потоа ќе ги разгледаме еден по еден за да видиме дали оди или не со оригиналниот текст „на мажите“ ќе им го промени разбирањето до кое тој ќе пристигне. Можеби со ова ќе можеме да ја процениме мотивацијата зад овој избор на зборови.

Тој започнува со тврдење дека „заробениците“ што ги однел Исус се старешините. Потоа, тој тврди дека овие заробеници му се даваат на собранието како подароци, во суштина читајќи го стихот како „тој дарувал во форма на луѓе“.

Значи, Лет тврди дека старешините се дарови од Бога. Тој го користи примерот на третирање на подарокот на свилена шамија или вратоврска со презир користејќи го за полирање на нечиј чевли. Затоа, лекувањето на обезбедувањето на овие дарови кај мажите - старешините - без соодветно ценење за нивната божествена промисла би било еднакво на навреда на Јехова. Се разбира, свештениците, пастирите, министрите и старешините во која било друга религија не би претставувале „дарови кај луѓето“, бидејќи тие не се одредба од Јехова, Лет сигурно би размислил доколку го прашале.

Причината што старешините на WВ се различни мора да биде затоа што тие се од Бога, а нивното назначување е направено под свет дух. Тој вели: „Сите ние мора да бидеме сигурни дека секогаш покажуваме благодарност и почит кон ова божествена одредба".

Потоа, Лет користи стихови 11 и 12 за да зборува за квалитетите на овие постари подароци.

„И тој даде некои како апостоли, некои како пророци, некои како евангелизатори, некои како пастири и учители, со цел прилагодување на светците, за служба на Министерството, за градење на телото на Христа“ “(Еф 4 : 11, 12)

Следно, тој нè прашува како треба да се чувствуваме за „овие вредни дарови кај мажите“? За да одговори, тој чита од 1. Солуњаните 5:12

„Сега бараме од вас, браќа, да покажете почит кон оние што напорно работат меѓу вас и да претседаваат со вас во Господ и да ве предупредуваат; и да им дадат исклучително внимание во loveубовта заради нивната работа. Бидете мироуби едни со други. ”(1 Th 5: 12, 13)

Брат Лет чувствува дека покажувањето почит кон овие подароци кај мажите значи тоа ние мора да ги почитуваме. Тој ги користи Евреите 13:17 за да ја каже оваа точка:

„Бидете послушни на оние што водат предност меѓу вас и бидете потчинети, затоа што тие ве надгледуваат вас како оние што ќе дадат сметка, за да го сторат тоа со радост и не со воздишка, зашто ова би било штетно за ти. ”(Хеб 13: 17)

За да го објасни овој стих, тој вели: „Забележете, ни рекоа да бидеме послушни. Јасно е дека ова значи дека треба да го почитуваме или да го почитуваме она што тие ни го велат. Се разбира, тоа би било со услов: Освен ако не ни кажат да направиме нешто што е небиблиско. И, се разбира, тоа би било исклучително ретко “.

Потоа додава дека исто така ни е кажано да бидеме покорни, што вклучува, според него, ставот со кој се придржуваме до упатствата од старешините.

Претерана илустрација

За да илустрираме како, според него, треба да покажеме почит кон старешините потчинето послушно на нив, тој ни дава „донекаде претерана“ илустрација. На илустрацијата, старешините одлучуваат дека Салата на Царството треба да биде обоена, но бараат од сите објавители да користат само четка со ширина од 2. Поентата е дека наместо да се доведува во прашање одлуката, сите треба едноставно да се придржуваат и да го прават она што ќе им биде кажано. Тој заклучува дека оваа несомнена и подготвена согласност ќе го радува срцето на Јехова и ќе го растажи сатаната. Тој наведува дека доведување во прашање на одлуката може да резултира со сопнување на некои браќа до тој степен што ќе го напуштат собранието. Завршува велејќи: „Која е поентата на оваа илустрација за хипербола? Да се ​​биде покорен и послушен на оние што водат е многу поважно, отколку како се прави нешто. Тоа е ставот што Јехова богато ќе го благослови “.

На површина, сето ова изгледа разумно. На крајот на краиштата, ако има старешини кои навистина работат напорно во служењето на стадото и кои ни даваат мудар и точен библиски совет, зошто не би сакале да ги слушаме и да соработуваме со нив?

Дали апостол Павле се погрешил?

Како што беше речено, зошто Павле не зборуваше за тоа дека Христос дава „дарови во луѓето“ наместо „дарови на луѓето“? Зошто не го изговори на начин на кој тоа го прави NWT? Дали Пол ја промашил ознаката? Дали комитетот за превод NWT, под водство на светиот дух, го поправил надзорот на Павле? Стивен Лет вели дека треба да покажуваме почит кон старешините. Па, апостол Павле беше старешина par извонредност.  Зар не е непочитување да ги пресвртуваме неговите зборови во нешто што никогаш не планирал да го каже?

Павле напишал под инспирација, па можеме да бидеме сигурни во една работа: неговите зборови биле внимателно избрани за да ни дадат точни сознанија за неговото значење. Наместо стихови да берат цреши и резиме да им дадат свое сопствено толкување, да го разгледаме контекстот. На крајот на краиштата, исто како што мало отстапување надвор од курсот на почетокот на патувањето може да резултира во пропуштање на нашата дестинација од една милја, ако тргнеме со лажна премиса, можеме да го изгубиме патот и да се оддалечиме од вистината во лага.

Дали Павле зборува за старешините?

Додека го читате Ефесјаните четврто поглавје, дали наоѓате докази дека Павле зборува само со старешините? Кога тој вели во стихот 6: „… еден Бог и Отец на сите, кој е над сите и низ сите и во сите…“ е „сè“ на кое тој се однесува само на старешините? И кога, во следниот стих тој рече: „Сега беше дадена незаслужена nessубезност на секој од нас според тоа како Христос го измери бесплатниот дар“, дали „бесплатниот дар“ им се дава само на старешините?

Нема ништо во овие стихови што ги ограничува неговите зборови само на старешините. Тој им зборува на сите свети. Значи, кога во следниот стих, тој зборува за Исус што носи заробеници, зарем не следи дека заробениците ќе бидат сите негови ученици, а не само мало подмножество од нив ограничено на мажи, а уште помало подмножество ограничено на старешини?

(Патем, Лет не може да се претстави да му даде признание на Исус за ова. Кога и да зборува за Исус, тоа е „Јехова и Исус“. Сепак, Јехова не слезе во пониските региони (наспроти 9), ниту пак се искачи (наспроти 8). Јехова не носеше заробеници, но Исус ги однесе (наспроти 8). И тој е Исус кој им даруваше на луѓето. Сè што направи Исус, го слави Таткото, но само преку него можеме да му пристапиме на Татко и само преку него можеме да го познаваме Отецот. Оваа склоност да се минимизира Исусовата божествено обдарена улога е белег на учењето на WВ.)

Преводот „подароци кај мажите“ всушност е во конфликт со контекстот. Размислете колку многу подобро се вклопуваат работите кога прифаќаме што всушност вели текстот со зборовите „тој даруваше до мажи “.

(Во тие денови - како што често се случува денес - велејќи „мажи“ има и жени. Womanена всушност значи „маж со матка“. Ангелите што им се појавуваа на пастирите не ги исклучуваа жените од мирот Божји по избор на збор [Види Лука 2:14]]

„И тој даде некои како апостоли, некои како пророци, некои како евангелизатори, некои како пастири и учители“ (Еф 4: 11)

„Некои како апостоли“: Апостол значи „испратен“, или мисионер. Се чини дека во раното собрание имало жени апостоли или мисионери, како и денес. Римјаните 16: 7 се однесува на христијанска двојка. [I]

„Некои како пророци“:  Пророкот Joоел претскажал дека ќе има жени пророци во христијанското собрание (Дела 2: 16, 17) и имало. (Дела 21: 9)

„Некои како евангелизатори… и наставници“: Знаеме дека жените се многу ефикасни евангелизатори и да бидат добар евангелизатор, мора да се биде во можност да поучува. (Пс 68: 11; Титус 2: 3)

Lett создава проблем

Проблемот што го воведува Лет е создавањето на класа мажи на кои треба да се гледа како на посебен дар од Бога. Неговото толкување дека Ефесјаните 4: 8 ги применува само старешините во собранието, ја намалува улогата на сите други христијани, мажи и жени, и ги возвишува старешините до привилегиран статус. Користејќи го овој посебен статус, тој нè упатува да не ги испрашуваме овие луѓе, туку да се придржуваме потчинето на нивните наредби.

Од кога несомнената покорност кон мажите некогаш резултирала со фалба на Божјото име?

Со добра причина Библијата нts наведува да не веруваме во мажите.

„Не потпирајте се на кнезовите ниту во син човечки, кој не може да донесе спас“. (Пс. 146: 3)

Ова не значи дека не треба да покажуваме почит кон постарите мажи (и жените) во христијанското собрание, но Лет бара многу повеќе.

Да започнеме со признавање дека целиот совет е упатен на оние што се под надлежност на старешините, но не им се даваат упатства на самите старешини. Каква одговорност имаат старешините? Дали старешините треба да очекуваат дека секој што ја доведува во прашање нивната одлука е бунтовник, поделба и разгорување на раздор?

На пример, во „сликарската илустрација“, Лет, што требало да сторат старешините при издавањето на побарувачката. Да ги погледнеме Евреите 13:17 повторно, но ќе го свртиме на уво и со тоа ќе откриеме уште поголема пристрасност во преводот, иако е споделен со повеќето други преведувачки тимови кои исто така имаат голем интерес да го поддржат авторитетот на сопствениот црковна црковна херархија.

Грчки збор, peithó, преведено „Биди послушен“ во Евреите 13:17 всушност значи „да се убеди“. Не значи „послушајте се без прашање“. Грците имаа уште еден збор за таквата послушност и се наоѓа во Дела 5:29.   Пејтарчеш го носи англиското значење за зборот „да се покорува“ и во суштина значи „да се покорува на еден во авторитет“. Некој би му се покорувал на Господ на овој начин, или на некој крал. Но, Исус не поставил некои во собранието како господари или кралеви или управители. Тој рече дека сите сме браќа. Тој рече дека не треба да господариме едни над други. Тој рече дека само тој е наш водач. (Мат 23: 3-12)

Треба ли Пејтó or Пејтарчеш Мажи?

Значи, давањето несомнена послушност кон мажите е спротивно на упатствата на нашиот еден вистински господар. Можеме да соработуваме, да, но само откако ќе бидат третирани со почит. Старешините се однесуваат кон собранието со почит кога отворено ги образложуваат своите причини за некоја одлука и кога доброволно прифаќаат совети и совети од други. (Pr 11:14)

Па, зошто NWT не користи попрецизно прикажување? Можеше да се преведат Евреите 13:17 како „Да бидат убедени од оние што водат меѓу вас…“ или „Дозволете си да бидете убедени од оние што водат меѓу вас…“ или некој таков превод што им наметнува одговорност на старешините да бидат разумно и убедливо, а тоа авторитарно и диктаторско.

Лет вели дека не треба да им се покоруваме на старешините ако тие бараат од нас да направиме нешто што е спротивно на Библијата. Во тоа тој е точен. Но, еве го триењето: Како да процениме дали е тоа така или не, ако не смееме да ги испрашуваме? Како можеме да ги добиеме фактите за да донесеме одговорно решение за возрасни ако фактите се чуваат од нас заради „доверливост“? Ако не можеме да сугерираме дека можеби идејата за сликање на салата со четка од 2 е погрешна, без да биде означена како раздор, како ќе ги испрашуваме за поголеми работи?

Стивен Лет е пријатно среќен што нè предупреди користејќи 1 Солуњани 5: 12, 13, но тој го игнорира она што Павле го кажува само неколку стихови подалеку:

„ . .Се уверете се во сите работи; држете се на она што е добро. Воздржете се од секоја форма на злоба. ”(1Th 5: 21, 22)

Како треба да се „увериме во сите работи“, ако не можеме да го доведеме ниту во прашање изборот на четка за боја? Кога старешините ќе ни кажат да избегнуваме некого со кого се сретнале тајно, од каде да знаеме дека тие не постапуваат злобно избегнувајќи го невиниот? Постојат документирани случаи на жртви на сексуално злоставување на деца кои биле избегнувани, но кои не сториле никаков грев. (Видете овде.) Лет би сакал несомнено да ја почитуваме заповедта на старешините да се одделиме од оние што ги означија како непожелни, но дали тоа ќе го радува срцето на Јехова? Лет сугерира дека сомневањето во одлуката да се обои салата со четка од 2 might може да предизвика некои да се сопнат, но колку „мали“ се сопнале кога нивните најблиски им свртеле грб затоа што лојално и несомнено ги почитувале командите на мажите. (Мат 15: 9)

Точно, несогласувањето со старешините може да резултира во несогласување и поделба во собранието, но дали некој ќе се сопне затоа што ние се залагаме за тоа што е добро и вистинито? Како и да е, ако се придржуваме заради „единство“, но со тоа правиме компромис за нашиот интегритет пред Бога, дали тоа ќе донесе одобрување од Јехова? Дали тоа ќе го заштити „малиот“? Матеј 18: 15-17 открива дека собранието е тој што одлучува кој ќе остане и кој ќе биде исфрлен, а не тројца старешини кои ќе се состанат во тајност, чија одлука ќе биде прифатена без прашање.

Нашата заедничка вина

Со нивниот погрешен превод на Ефесјаните 4: 8 и Евреите 13:17, комитетот за превод NWT ги постави темелите на учењето според кое Јеховините сведоци несомнено се покоруваат на Водечкото тело и неговите поручници, старешините, но видовме од личното искуство болката и страдањето што ги предизвика.

Ако избереме да се придржуваме кон ова учење, за кое се залага и Стивен Лет, можеме да се направиме виновни пред нашиот Судија, Исус Христос. Гледате, старешините немаат никаква моќ, освен моќта што им ја даваме.

Кога ќе направат добро, тогаш да, ние треба да ги поддржуваме, да се молиме за нив и да ги пофалуваме, но исто така треба да ги сметаме за одговорни кога прават лошо; и никогаш не треба да им ја предаваме својата волја. Аргументот „Само следев наредби“, нема да се одржи добро кога стојам пред Судијата на целото човештво.

_____________________________________________________

[I] "Во Римјаните 16, Павле испраќа поздрав до сите оние во римското христијанско собрание познати лично за него. Во стих 7, тој ги поздравува Андроник и Јунија. Сите ранохристијански коментатори сметаа дека овие две лица се пар и од добра причина: „Јунија“ е женско име. … Преведувачите на NIV, NASB, NW [наш превод], TEV, AB и LB (и преведувачите на NRSV во фуснота) сите го сменија името во очигледно машки облик „Јуниус“. Проблемот е што во грчко-римскиот свет нема име „Јуниј“ во кој пишуваше Павле. Името на жената, „iaунија“, е добро познато и вообичаено во таа култура. Значи „Јуниус“ е измислено име, во најдобар случај претпоставка “.