„Кој е Јеховиниот ден или Господниот ден?“

(Лука 17: 20-37)

Можеби се прашувате, зошто да поставите такво прашање? На крајот на краиштата, 2 Peter 3: 10-12 (NWT) јасно го кажува следново: „Сепак, Јеховиниот ден ќе дојде како крадец, во кој небото ќе помине со звучен звук на глас, но елементите кои се жестоко жешки ќе бидат распуштени и земјата и делата во него ќе бидат откриени. ¹¹ Бидејќи сите овие работи треба да се распуштат, какви лица треба да бидете во свети постапки и дела на побожна оддаденост, ¹² чекајќи го и имајќи го предвид присуството на денот на Јехова, преку кој [небесните] што се во оган ќе се растворат и [елементите] кои се жестоко жешки ќе се стопат! “[I] Дали е докажан случајот? Едноставно кажано, не, не е.

Испитувањето на Библијата за референца NWT го наоѓа следново: Во NWT за стих 12 има референца за изразот „ден на Јехова“ во кој се вели "„За Јехова“, Ј7, 8, 17; CVgc (гр.), Ту Кириу; אABVgSyч, „на Бога“. Види Ап 1D".  Исто така, во стихот 10 „Јеховиниот ден“ има референца „Погледнете ја апликацијата 1D". Грчката Интерлинеарна верзија на Библијата и Интернеларното Кралство[ii] го има „денот на Господ (Кирио)“ во стихот 10 и стихот 12 го има „за Божјиот ден“ (Да, тука не е напишано овде!), кој се заснова на одредени ракописи иако CVgc (Gr.) има „ на Господ “. Има неколку точки што треба да се забележат тука:

1. Од 28 англиските преводи што се достапни на BibleHub.com, освен Библијата на Арамејски на обичен англиски јазик[iii]ниту една друга Библија не става „Јехова“ или еквивалентна во стихот 10, затоа што тие го следат грчкиот текст според ракописите, наместо да прават замена на „Господ“ со „Јехова“.
2. NWT ги користи точките направени во Додаток 1D на референтното издание 1984 на NWT, кое оттогаш се ажурира во NWT 2013 издание , како основа за замена, освен никој од нив не задржува вода во овој случај.[iv]
3. Постои можност дека оригиналните грчки ракописи изгубиле збор помеѓу двата збора преведени „на“. Ако тоа беше „Господ“ / „Кирио“ (и ова е шпекулација), ќе се читаше „денот на Господ Божји“ што ќе има смисла во контекст. (Денот кој му припаѓа на Господ кој му припаѓа на Семоќниот Бог, или ден на Господ на [Семоќниот Бог)).
4. Треба да го испитаме контекстот на овој стих и другите списи што ја содржат истата фраза за да го испитаме случајот за оправданост на замената.

Постојат четири други списи што во НВТ се однесуваат на „денот на Јехова“. Тие се како што следува:

1. 2 Тимотеј 1: 18 (NWT) вели за Онисифор “Господ нека му даде да најде милост од Јехова во тој ден “. Главниот предмет на поглавјето и поглавјето што следува е за Исус Христос. Затоа, кога, според грчките ракописи, сите преводи на 28 англиски библиски преводи на BibleHub.com го преведат овој пасус како „Господ нека му даде да најде милост од Господа во тој ден“, ова е најразумното разбирање во контекстот . Со други зборови, апостол Павле велеше, заради посебното внимание на Онисифор што го даде кога беше затворен во Рим, тој посакуваше дека Господ (Исус Христос) ќе му даде Онисифор милост од него на Господовиот ден, ден кога тие разбраа доаѓаат
2. 1 Солунците 5: предупредува 2 (NWT) „За вас самите добро знаете дека Јеховиниот ден доаѓа точно како крадец во текот на ноќта“. Но, контекстот во 1 Солунците 4: 13-18 веднаш пред овој стих зборува за вера во Исусовата смрт и воскресение. Дека оние што преживеале пред присуството на Господ, нема да им претходат на оние што веќе умреле. Исто така, дека самиот Господ со потекло од небото, „и оние што се мртви во заедница со Христа, ќе станат први “. Тие исто така би „Бидете фатени во облаци за да го пречекаат Господ во воздухот, и така [тие] секогаш ќе бидат со Господ“. Ако доаѓа Господ, разумно е да се разбере дека денот е „ден на Господ“ според грчкиот текст, наместо „ден на Јехова“ според НВТ.
3. 2 Питер 3: 10, дискутиран погоре, исто така зборува за „денот на Господ“ што доаѓа како крадец. Немаме подобар сведок од самиот Господ Исус Христос. Во Откровение 3: 3, тој зборуваше пред собранието на Сардис велејќи дека тој „Ќе дојде како крадец“ и во Откровение 16: 15 “Гледај, доаѓам како крадец “. Овие се единствените примери на овие изрази што се наоѓаат во списите за „доаѓање како крадец“ и обајцата се однесуваат на Исус Христос. Врз основа на тежината на овој доказ, затоа е разумно да се заклучи дека добиениот грчки текст што содржи „Господ“ е оригинален текст и не треба да се меша со истиот.
4. 2 Солунците 2: 1-2 вели „почитувајќи го присуството на нашиот Господ Исус Христос и да бидеме собрани заедно со него, ве молиме да не бидете разнишани од разумот или да бидете возбудени преку инспириран израз… за да речеме дека денот на Јехова е тука ”. Уште еднаш, грчкиот текст има „Kyriou“ / „Lord“ и во контекст има повеќе смисла дека треба да биде „ден на Господ“, како што е присуството на Господ, а не оној на Јехова.
5. Конечно Дела 2: 20 цитирајќи го elоел 2: 30-32 вели „Пред да пристигне големиот и славен ден на Јехова. И секој што ќе се повика на името на Јехова, ќе биде спасен “. Барем тука, има некои оправдувања за заменување на грчкиот текст „Господ“ со „Јехова“, бидејќи оригиналниот текст во Joоел го содржел Јеховиното име. Меѓутоа, тоа претпоставува дека Лук, под инспирација, не го применувал ова пророштво за Исус според Библијата што ја користеле (без разлика дали е грчка, хебрејска или арамејска). Уште еднаш сите други преводи содржат „пред доаѓањето на денот на Господ. И секој што ќе се повика на името Господово, ќе биде спасен “или еквивалент. Треба да се има предвид дека ќе го поддржат ова како точен превод вклучуваат Дела 4: 12 кога се однесуваат на Исус во кој се вели „Покрај тоа, нема спасение во никој друг, затоа што нема друго име под небото… со кое мора да се спасиме“. (види, исто така, Дела 16: 30-31, Римјаните 5: 9-10, Римјаните 10: 9, 2 Тимотеј 1: 8-9) Ова ќе укаже на тоа дека акцентот на чие име да се повикаме, се смени сега, кога Исус се жртвуваше неговиот живот за човештвото. Затоа уште еднаш, откриваме дека нема оправдување да се промени грчкиот текст.

Очигледно ако сакаме да заклучиме дека овие списи треба да се преведат како „ден на Господ“, треба да го поставиме прашањето дали има други докази за списанија дека постои „ден на Господ“. Што наоѓаме? Откриваме дека има најмалку 10 списи што зборуваат за „денот на Господ (или Исус Христос)“. Да ги испитаме и нивните контексти.

1. Филипјаните 1: 6 (NWT) „Зашто, јас сум убеден во оваа работа, дека оној кој започна добра работа кај вас, ќе ја изврши до крај денот на Исус Христос". Овој стих зборува само за себе, доделувајќи го овој ден на Исус Христос.
2. Кај Филипјаните 1: 10 (NWT) Апостол Павле го охрабри "за да бидете беспрекорни и да не ги сопнувате другите до денот на Христа" Овој стих зборува и за себе. Повторно, денот е специјално доделен на Христа.
3. Филипјаните 2: 16 (NWT) ги охрабрува Филипјаните да бидат „Задржувајќи силна контрола врз зборот на животот, што јас [Павле] може да предизвикам возбуда во Христовото време". Уште еднаш, овој стих зборува само за себе.
4. 1 Коринтјаните 1: 8 (NWT) Апостол Павле ги охрабри раните христијани, „додека со нетрпение чекате откровение на нашиот Господ Исус Христос. 8 Тој ќе те направи цврст до крај, за да бидеш отворен пред никакво обвинување во денот на нашиот Господ Исус Христос". Овој пасус на Писмото го поврзува откровението на Исус со денот на нашиот Господ Исус.
5. 1 Коринтјаните 5: 5 (NWT) Еве апостол Павле напиша „за да може да се спаси духот во денот на Господ". Сепак, контекстот зборува во името на Исус Христос и за моќта на Исус и за референцата NWT Библијата има вкрстено упатување на 1 Коринтјаните 1: 8, цитиран погоре.
6. 2 Коринтјаните 1: 14 (NWT) Тука апостол Павле разговараше за оние што станаа христијани велејќи: „исто како што сте признале, до одреден степен, дека ние сме причина за вас да се пофалите, исто како што и вие ќе бидете за нас во денот на нашиот Господ Исус “. Павле овде потенцираше како можат да укажат дека си помагале едни на други да се најдат и да останат во Christубовта на Христа
7. 2 Тимотеј 4: 8 (NWT) Зборувајќи за самиот близу неговата смрт, апостол Павле напиша „Оттогаш, за мене е резервирана круната на праведноста, која Господ, праведен судија, ќе ми даде како награда во тој ден, сепак не само за мене, туку и за сите оние кои ги сакаа неговата манифестација “. Повторно, неговото присуство или манифестација е поврзано со „денот на Господ“ за кој Павле разбрал дека доаѓа.
8. Откровение 1: 10 (NWT) Апостол Јован напиша „Со инспирација станав во Господовиот ден". Откровението го даде Господ Исус на апостол Јован. Фокусот и темата на ова поглавје (како многу од следниве) е Исус Христос. Затоа, овој пример на „Господ“ е правилно преведен.
9. 2 Солунците 1: 6-10 (NWT) Тука апостол Павле разговара за „времето he [Исус] доаѓа да се прослави во врска со неговите свети и да се сметаат во тој ден со чудо во врска со сите оние што практикуваа вера, затоа што сведочењето што го дадовме се сретна со вера меѓу вас “. Времето на овој ден е на „на откровение на Господ Исус од небото со неговите моќни ангели “.
10. Конечно, гледајќи во библискиот контекст, дојдовме до нашиот тематски писание: Лука 17: 22, 34-35, 37 (NWT) „Тогаш тој им рече на учениците:“Aysе дојдат денови кога ќе посакате желба да се види еден од дена на Синот човечки, но вие нема да го видите [тоа]."" ( подвлече додаде) Како да го разбереме овој стих? Јасно покажува дека би имало повеќе од еден „ден на Господ“.

Метју 10: 16-23 означува „Вие во никој случај нема да го завршите кругот на градовите Израел додека не пристигне Синот човечки [правилно: доаѓа]". Заклучокот што можеме да извлечеме од овој стих во контекст е дека повеќето од оние ученици што го слушаат Исус би виделе „еден од деновите на Господ [Синот Човечки] ” дојде во нивниот живот. Контекстот покажува дека тој морал да разговара за временскиот период по неговата смрт и воскресение, затоа што прогонот опишан во овој пасус од Писмото не започнало дури по смртта на Исус. Извештајот во Дела 24: 5, меѓу другото, укажува дека објавувањето на добрата вест отишле далеку и широко пред почетокот на еврејскиот револт во 66 АД, но не мора исцрпно за сите градови во Израел.

Сметките каде Исус го проширува своето пророштво во Лука 17, вклучуваат Лука 21 и Метју 24 и Марк 13. Секоја од овие сметки содржи предупредувања за два настани. Еден настан би бил уништување на Ерусалим, што се случи во 70 АД. Другиот настан ќе биде долго време во иднина кога би „не знам натаму кој ден ќе дојде вашиот Господ “. (Матеј 24: 42).

Заклучок 1

Затоа е разумно да се заклучи дека првиот „ден на Господ“ би бил пресудата на месестиот Израел во првиот век со уништување на Храмот и Ерусалим во 70 АД.

Што ќе се случи тој ден подоцна, втор ден? Тие би „желба да видите еден од деновите на Синот човечки, но нема да го видите [тоа] ” Исус ги предупреди. Тоа би било затоа што тоа ќе се случи долго после нивниот живот. Што би се случило тогаш? Според Лука 17: 34-35 (NWT) "Јас ти велам, во таа ноќ двајца [мажи] ќе бидат во еден кревет; едниот ќе биде одведен заедно, но другиот ќе биде напуштен. ³⁵ Theе има две [жени] мелење во иста мелница; едниот ќе биде одведен заедно, но другиот ќе биде напуштен".

Исто така, Лука 17: 37 додава: „Затоа, како одговор му рекоа: „Каде, Господи?“ Тој им рече: „Каде е телото, таму ќе бидат собрани и орлите“. (Метју 24: 28) Кој беше телото? Исус беше телото, како што објасни во Johnон 6: 52-58. Тој го потврди и ова по поттикнување на спомен обележјето на неговата смрт. Ако луѓето фигуративно го јаделе неговото тело, тогаш „дури и тој ќе живее заради мене “. Оние што се однесени заедно и затоа се спасија, ќе бидат оние кои фигуративно јадеа од неговото тело со учество на спомен-прославата. Каде би биле однесени? Исто како што орлите се собираат на тело, така и оние со вера во Исус би ги одвеле кај него (телото), како што 1 Солунците 4: 14-18 опишува, се „Фатен во облаците за да го пречека Господ во воздухот“.

Заклучок 2

Така, индикацијата е дека воскресението на избраните, војната на Армагедон и денот на судот, се случуваат во иден „ден на Господ“. Ден што раните христијани не би го виделе во животот. Овој „ден на Господ“ сè уште не се случил и така може да се погледне напред. Како што Исус изјави во Метју 24: 23-31, 36-44 “⁴² Затоа, внимавајте затоа што не знаете понатаму кој ден доаѓа ВАШ вашиот Господ". (Видете исто така Марк 13: 21-37)

Некои можеби се прашуваат дали овој напис е обид да се минимизира или елиминира Јехова. Никогаш не може да биде така. Тој е семоќен Бог и наш Татко. Како и да е, секогаш мора да запомниме да добиеме правилен библиски биланс и тоа „што и да е, што правите со збор или на работа, сторете сè во името на Господ Исус, заблагодарувајќи му го Бога Отецот преку него “. (Колошаните 3: 17) Да, што и да стори Господ Исус Христос на својот ден, „денот на Господ“ ќе биде за слава на неговиот Татко, Јехова. (Филипјаните 3: 8-11). Господовиот ден ќе биде исто како што беше воскресението на Лазар, за што рече Исус, тоа „Е за слава на Бога, за да може Божјиот Син да се прослави преку него“ (Џон 11: 4).

Ако не сме свесни за чиј ден доаѓа, тогаш несомнено би можеле да ги игнорираме важните аспекти на нашето обожавање. Дури и додека Псалм 2: 11-12 нè потсетува на „сисплаши го Јехова со страв и радувај се од трепет. ¹² Бакнете го синот, за да не се налути и да не загинете [од] патот ”. Во античко време, бакнувањето, особено на Цар или Бог покажува верност или потчинетост. (Видете 1 Самуел 10: 1, 1 кралеви 19: 18). Сигурно, ако не покажеме соодветна почит кон првородениот син на Бога, нашиот Господ Исус Христос, тогаш тој со право ќе заклучи дека не ја цениме неговата важна и витална улога во извршувањето на Божјата волја.

Како заклучок, Johnон 14: 6 нè потсетува „Исус му рекол: „Јас сум патот, вистината и животот. Никој не доаѓа кај Отецот освен преку мене “.”

Да, 'Господовиот ден' ќе биде и 'Јеховин ден' со тоа што Господ Исус Христос прави сè за доброто на волјата на својот Татко. Но, според истото значење е неопходно да се даде соодветна почит кон улогата на Исус во остварувањето на тоа.

Исто така, потсети сме на важноста да не се мешаме со текстот на Светото писмо заради нашата сопствена агенда. Нашиот отец Јехова е повеќе од способен да обезбеди дека неговото име не било заборавено или испуштено од списите каде што било потребно. На крајот на краиштата, тој обезбеди дека ова е случај со хебрејските списи / Стариот завет. За хебрејските списи има доволно ракописи за да може да се утврди каде името „Јехова“ е заменето со „Бог“ или „Господ“. Сепак, и покрај многу други ракописи на грчките списи / Новиот завет, никој не содржи тетраграматон или грчка форма на Јехова, „Јехова“.

Навистина, да имаме секогаш на ум the денот на Господ ', така што кога ќе дојде како крадец, нема да заспиеме. Исто така, да не бидеме убедени од извици „тука е невидливо Христовата пресуда“ дури и како што предупредуваше Лука „Луѓето ќе ти речат: See Види таму! ' или, 'Види овде!' Не излегувај или бркај по [нив] ”. (Лука 17: 22) Зашто кога ќе дојде денот на Господ, целата земја ќе го знае тоа. „Зашто, како што гром, со светкаво, светнува од еден дел под небото до друг дел под небото, така ќе биде и Синот човечки “. (Лук 17: 23)

________________________________________

[I] Референтно издание на нов свет (NWT) (1989)

[ii] Интерлинеарен превод на Царството, објавен од Стражарска кула БТС.

[iii] 'Арамејската Библијата на обичен англиски јазик' достапна на Biblehub.com се смета за лош превод од научниците. Писателот нема став за оваа работа освен да забележи во текот на истражувањето дека неговите изреки на многу места честопати имаат тенденција да бидат различни од сите главни преводи што се наоѓаат во Библијата и исто така од НВТ. Во оваа ретка пригода, таа се согласува со НВТ.

[iv] Писателот на овој преглед е на мислење дека освен ако контекстот јасно го бара тоа, (што во овие случаи не го прави) не треба да се прават замени на „Господ“ од „Јехова“. Ако Јехова не видел соодветно да го зачува своето име во ракописи на овие места, какво право имаат преведувачите да мислат дека знаат подобро?

Тадуа

Написи од Тадуа.