Jakiś czas temu w szkole dla starszych istniał udział w jedności. Jedność jest teraz bardzo duża. Nauczyciel zapytał, jaki byłby wpływ na zbór, w którym jeden starszy o silnej osobowości zdominował ciało. Oczekiwano, że zagrozi to jedności zboru. Wydawało się, że nikt nie zauważył błędu w tej odpowiedzi. Czy nie jest prawdą, że jedna silna osobowość może i często powoduje, że wszyscy inni podążają za linią. W takim scenariuszu powstaje jedność. Nikt nie argumentowałby, że Niemcy nie byli zjednoczeni pod rządami Hitlera. Ale nie do tego rodzaju jedności powinniśmy dążyć. Z pewnością nie jest to typ jedności, o którym Pismo Święte wspomina w 1 Kor. 1:10.
Podkreślamy jedność, kiedy powinniśmy podkreślać miłość. Miłość tworzy jedność. W rzeczywistości nie może być braku jedności tam, gdzie jest miłość. Jednak jedność może istnieć tam, gdzie nie ma miłości.
Chrześcijańska jedność myśli zależy od szczególnego rodzaju miłości: miłości do prawdy. Po prostu nie wierzymy prawdzie. Kochamy to! To dla nas wszystko. Którzy członkowie innej religii identyfikują się jako „będący w prawdzie”?
Niestety, uważamy jedność za tak ważną, że nawet jeśli nauczamy czegoś, co jest złe, musimy to zaakceptować, abyśmy mogli być zjednoczeni. Jeśli ktoś zwraca uwagę na błąd w nauczaniu, zamiast być traktowany z szacunkiem, uważa się go za pomocnika apostatów; promowania braku jedności.
Czy jesteśmy zbyt dramatyczni?
Zastanów się: Dlaczego Russell i jemu współcześni byli chwaleni za dążenie do prawdy poprzez pilne osobiste i grupowe studium Biblii, ale dzisiaj prywatne studium grupowe lub badanie pism świętych poza ramami naszych publikacji wydaje się być wirtualna apostazja? Jak doświadcza Jehowy w naszych sercach?
Dzieje się tak tylko wtedy, gdy za bardzo się staramy stać się opiekunami absolutnej „prawdy”; dzieje się tak tylko wtedy, gdy twierdzimy, że Bóg objawił nam każdy ostatni zakamarek Swojego Słowa; dzieje się tak tylko wtedy, gdy twierdzimy, że niewielka grupa ludzi jest wyłącznym kanałem prawdy Boga dla ludzkości; tylko wtedy prawdziwa jedność jest zagrożona. Wybory stają się wymuszoną akceptacją błędnej interpretacji Pisma Świętego ze względu na jedność lub pragnieniem prawdy, które wymaga odrzucenia błędnego zastosowania, prowadząc w ten sposób do pewnego stopnia braku jedności.
Gdybyśmy zaakceptowali szersze ramy prawdy i zdefiniowali to, co jest naprawdę ważne, ale jednocześnie wykazywali się pokorą w stosunku do kwestii, których nie można obecnie w pełni poznać, to miłość Boga i bliźniego powinna stać się ograniczniki, których potrzebujemy, aby zapobiec fragmentacji w zborze. Zamiast tego staramy się zapobiec takiej fragmentacji poprzez ścisłe egzekwowanie doktrynalnej akceptacji. I oczywiście, jeśli po prostu masz zasadę, że tylko ci, którzy bezwarunkowo wierzą w twoje twierdzenie o absolutnej prawdzie, mogą pozostać w twojej organizacji, wtedy osiągniesz swój cel, jakim jest jedność myśli. Ale jakim kosztem?
Ten post jest współpracą między
Meleti Vivlon i ApollosOfAlexandria
Dziękuję wam, wspaniali bracia za ten artykuł, uchwyciliście zagadkę, z którą muszą sobie radzić wszyscy, którzy są naprawdę „w prawdzie”. Ilekroć wskazywałem na jakąś rażącą wadę w publikacji społecznej, którą zawsze robiono na złego faceta, kiedy w rzeczywistości interpretacja jest zła, ostatnią z nich było stwierdzenie Pawła w 2 Kor 12: 4, w którym zabroniono Pawłowi mówić o tym, co zobaczył, jednak artykuł w Strażnicy mówi, że teraz można mówić o wizji Pawła! Rażąco przeglądam Biblię, aby przesunąć program, ale żeby... Czytaj więcej "
Cześć Wild Olive,
Księga Prawdy Pikiet - z braku lepszego tytułu - nie pójdzie. Pytanie dotyczy czasu. Mam nadzieję, że zmiany, które ja i inni dokonujemy w naszym życiu, pomogą uwolnić więcej czasu.