Wierność prowadzi do aprobaty Boga

[Od ws4 / 16 p. 5 na maj 30-czerwiec 5]

 

„Bądźcie naśladowcami tych, którzy poprzez wiarę i cierpliwość odziedziczą obietnice” -On 6: 12

 

Nie wiem jak wy, ale wydaje mi się, że ostatnio wiele razy odnosiliśmy się do Jeftego i jego córki. Pomyślałem, że to może być fałszywa percepcja, więc uruchomiłem zapytanie w programie WT Library i znalazłem to od 2005 roku do 2015 (Lata 11), Jefthah jest wymieniony w Strażnica 104 razy, podczas gdy z 1993 do 2003 (również 11 lat), liczba spada do zaledwie 32. To trzykrotny wzrost! Jest to godne uwagi, ponieważ kiedy Organizacja chce wzywać do bezinteresownej ofiary i posłuszeństwa, jest to jedna z relacji biblijnych. Połącz to z innymi niedawnymi artykułami na temat lojalności - nie wspominając o całej tegorocznej konwencji na ten temat - a program zaczyna się wyłaniać.

Prawdą jest, że ofiary były dużą częścią żydowskiego systemu rzeczy. Powodem tego było to, że Jehowa pomagał Żydom zrozumieć ofiarę, jaką miał złożyć w ich imieniu, dając swego Syna, aby wszyscy mogli żyć. Prawo i wymagania dotyczące ofiar przywiodły ich do Chrystusa. (Ga 3: 24Jednak gdy już wspomniano o tym, a ofiara Mesjasza wypełniła prawo, Jehowa przestał prosić o ofiary. Nie było już takiej potrzeby. Tak więc w Pismach Chrześcijańskich słowo to występuje tylko dwukrotnie w odniesieniu do chrześcijan.

"Dlatego błagam was, bracia, przez współczucie Boże, abyście składali Wasze ciała ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, świętą służbę z Waszą mocą rozumu ”. (Romance 12: 1)

„Przez Niego składajmy zawsze Bogu ofiarę chwały, to znaczy owoc warg, które publicznie wyznają Jego imię”. (Hebrajczyków 13: 15)

Tutaj pisarz mówi metaforycznie. Używa idei ofiary - takiej, którą znają poganie lub Żydzi - aby zilustrować punkt dotyczący służby Bogu. Nie prosi ani nie wymaga od chrześcijan rezygnacji z czegoś jako ofiary dla Boga. Nie mówi, że oczekuje się od nich poświęcenia okazji do zawarcia związku małżeńskiego lub posiadania dzieci, aby podobać się Bogu. Nie mówi, że mają poświęcić swój związek z członkami rodziny, zwłaszcza z dziećmi i wnukami, aby podobać się Bogu.

Ponieważ są to jedyne Pisma Święte, które używają ofiar w związku z naszą służbą dla Boga, należy się zastanawiać, dlaczego Organizacja stawia bardzo duży nacisk o potrzebie składania osobistych ofiar przez Świadków Jehowy, by zyskać uznanie Boga, jak sugeruje tytuł.

Zmiana narracji

Artykuł zaczyna się od złożenia fałszywej przesłanki, wprowadzając czytelnika w błąd, myśląc, że ofiara, którą złożył Jefte i jego córka, była czymś, o co prosił Jehowa.

"Jefte i jego bogobojna córka pokładali ufność w tym, jak Jehowa postępuje, nawet wtedy, gdy było to trudne. Byli przekonani, że zdobycie uznania Bożego jest warte każdej ofiary ”. - ust. 2

Jak się wkrótce przekonamy, przywódcy Organizacji chcą, abyśmy wierzyli, że Jehowa oczekuje osobistych ofiar, by Mu się podobać. Kiedy przyjmiemy to założenie, oczywiste pytanie brzmi: „O jakie ofiary żąda ode mnie Bóg?”. Niewiele jest zatem czasu, by włożyć słowa w usta Boga, twierdząc, że odpowiadając na potrzeby i wymagania Organizacji, składamy ofiary, których wymaga od nas Jehowa.

Ale jeśli Jehowa nie zażądał od Jeftego „całopalenia” jego córki, przesłanki Organizacji znikają. Oto, co tak naprawdę mówi konto:

„Ale król Ammonitów nie chciał słuchać przesłania, które Jefte mu do niego przesłał. 29 Duch Jehowy zstąpił na Jefteha, a on przeszedł przez Gilʹead i Ma ·osʹseha, aby udać się do Mizpeh z Gilʹe · ad, a od Mizʹpeh z Gilʹe · ad kontynuował wędrówkę do Ammonitów. 30 Potem Jefte przyrzekł Jehowie i powiedział: „Jeśli dasz Ammonitom w moją rękę, 31 to ten, kto wyjdzie z drzwi mego domu, aby mnie spotkać, gdy wrócę w spokoju z Ammanu”, stanie się Jehową , a ja zaoferuję to jako wypaloną ofiarę. ”” (Jg 11: 28-31)

Duch Jehowy spoczywał już na Jefcie. Nie musiał składać przysięgi. W rzeczywistości Jezus odradza składanie ślubów i wiemy, że jest doskonałym odbiciem Ojca, więc możemy być pewni, że Jehowa czuje to samo i nie prosi o ślubowanie swego sługi ani go nie wymaga. (Mt 5: 33-36Gdyby Jefte nie potrzebował dodatkowego zapewnienia, które skłoniło go do złożenia tej obietnicy Bogu, jego córka nie musiałaby rezygnować z perspektyw małżeństwa i rodzenia dzieci. W artykule stwierdzenie, że „Jefte i jego bogobojna córka pokładają ufność w tym, jak Jehowa postępuje, nawet jeśli było to trudne”, można odnieść wrażenie, że Jehowa był odpowiedzialny za tę sytuację. Faktem jest, że Jefte złożył niepotrzebne śluby iw konsekwencji został nim związany.

Jak można uświęcić imię Jehowy, jeśli będziemy nauczać, że to wszystko było Jego „sposobem robienia rzeczy”? Czy to nie jest sprzeczne ze słowem Bożym znajdującym się w Przysłowia 10: 22?

„Błogosławieństwo Jehowy - to czyni bogactwo, a on nie sprawia mu bólu” (Pr 10: 22)

Pozostać wiernym pomimo rozczarowań

Po przedstawieniu wielu uwag na temat życia Jefty, w artykule wyciągnięto następującą lekcję:

„Czy pozwolimy, aby przykład Jeftea dotknął naszych serc? Być może doświadczyliśmy rozczarowania lub złego traktowania niektórych chrześcijańskich braci. Jeśli tak, nie powinniśmy dopuścić, aby takie wyzwania powstrzymywały nas od uczęszczania na chrześcijańskie zebrania, służenia Jehowie i pełnego przebywania w zborze. Naśladując Jefte, my również możemy pozwolić boskim normom pomóc nam przezwyciężyć negatywne okoliczności i nadal być siłą na dobre ”(Par. 10

Podtytuł mówi o tym, że Jefte pozostał wierny pomimo rozczarowań. Wierny komu? Do ziemskiej organizacji Izraela? Do organu kierowniczego Izraela? Albo do Jehowy? W rzeczywistości przywódcy lub ciało rządzące w tamtych czasach źle go traktowali i unikali, ale kiedy byli uciskani, musieli mu się kłaniać, kiedy został ich przywódcą.

Jeśli mamy wyciągnąć z tego naukę, gdy prawdziwi chrześcijanie są odrzucani przez przywódców swojego kościoła lub organizacji, nie powinni szukać zemsty ani nie mieć pretensji, bo nadejdzie dzień, w którym Jehowa wywyższy takich nad tymi, którzy uciskają im, dopóki będą pokorni i pozostaną wierni Ojcu i Jego namaszczonemu Synowi.

Takie było przesłanie Jezusa o Łazarzu, które dotyczyło jego uczniów i ówczesnego ciała kierowniczego Izraela. Czy wyobrażamy sobie, że zasada zmieniła się w naszych czasach? Wcale nie, ponieważ inna przypowieść dotycząca pszenicy i chwastów pokazuje, jak pszenica będzie rosła razem z chwastami, ale w końcu zostanie zebrana i „będzie świecić jasno jak słońce”. (Mt 13: 43)

Chętne ofiary ujawniają naszą wiarę

Teraz dochodzimy do sedna tego badania. Kiedy tylko Strażnica zamieszcza artykuł opisujący ślubowanie Jeftego, jest on podstawą do wezwania Świadków Jehowy do składania podobnych ofiar. Paragrafy od 11 do 14 pokazują, jak ważne jest dotrzymanie złożonego ślubu, a następnie czerpią z przykładu Jeftego i jego córki, by pokazać, jak Jehowa pochwala i błogosławi takie posłuszeństwo.

Co to ma wspólnego z chrześcijanami? Czy Jezus nie mówi nam, że składanie ślubów „pochodzi od niegodziwca”? (Mt 5: 37). Owszem, ale przypominacie sobie, że kilka tygodni temu mieliśmy artykuły o chrzcie dzieci, w których wyjaśniono wymóg ŚJ - niebiblijny wymóg wymagający od każdego kandydata do chrztu sporządzenia ślub poświęcenia do Jehowy.

Opierając swoje rozumowanie na tym fałszywym wymogu, akapit 15 kontynuuje:

„Gdy poświęcaliśmy swoje życie Jehowie, ślubowaliśmy, że będziemy pełnić Jego wolę bez zastrzeżeń. Wiedzieliśmy, że spełnienie tej obietnicy będzie wymagało poświęcenia. Nasza gotowość jest jednak szczególnie wystawiona na próbę kiedy jesteśmy proszeni o robienie rzeczy, które początkowo nie są w naszym guście. ”- Par. 15

Kto prosi nas „o robienie rzeczy, które początkowo nam nie odpowiadają”?

Akapit umieszcza to zdanie w czasie biernym czasownika, pozostawiając czytelnikowi zidentyfikowanie „kto”. Spróbujmy ustawić to w czasie aktywnym, aby zobaczyć, czy możemy zidentyfikować, kto faktycznie pyta.

„Jednak nasza gotowość jest szczególnie wystawiona na próbę, kiedy Jehowa pyta nam robić rzeczy, które początkowo nie są naszym upodobaniem. ”(Par. 5)

Jehowa za pośrednictwem swojego syna prosi nas, abyśmy byli gotowi cierpieć wstyd, a nawet śmierć, jednocześnie naśladując jego syna w noszeniu metaforycznego palu męki życia chrześcijańskiego. (Lu 9: 23-26; On 12: 2Jednak artykuł nie mówi o prośbie skierowanej przez Boga do wszystkich chrześcijan, prawda? Wydaje się, że chodzi o konkretne prośby, to znaczy specyficzne dla danej osoby. Czy Jehowa kiedykolwiek poprosił cię o coś osobiście? Myślę, że gdyby Bóg przyszedł do ciebie i poprosił cię, abyś sprzedał swój dom i został pionierem, od razu byś się do tego przyjął, prawda? Ale o ile wiem, nigdy nikogo o to nie prosił.

Na podstawie tego, co znajdziemy w akapicie 17, wydaje się, że aktywne renderowanie czasownika w tym wierszu powinno brzmieć:

„Jednak nasza gotowość jest szczególnie wystawiona na próbę kiedy organizacja zapyta nam robić rzeczy, które początkowo nie są naszym upodobaniem. ”(Par. 5)

Podzielmy to zdanie po zdaniu, twierdzenie po stwierdzeniu.

„Tysiące młodych chrześcijanek dobrowolnie rezygnuje z małżeństwa lub nie ma dzieci - przynajmniej na razie - po to, aby w pełni służyć Jehowie”. - Par. 17a

Nie ma Pisma Świętego, w którym Jehowa lub Jezus proszą chrześcijan, by poświęcali perspektywę posiadania dzieci na ołtarzu „pełniejszej służby” Bogu. Czym dokładnie jest pełniejsza obsługa? Odnosi się do tego, co Świadkowie nazywają „służbą pełnoczasową”, co oznacza służbę pionierską, pracę w Betel lub jakąkolwiek inną działalność, taką jak międzynarodowe prace budowlane, w ramach których służą potrzebom Organizacji. Musimy pamiętać, że służba pionierska nie jest wymogiem biblijnym, a poświęcanie określonej liczby godzin na głoszenie nie jest czymś, o co prosi nas Jehowa. Biblia mówi, że niektórzy mają „dar” pozostawania samotnymi dla Pana, ale nie jest to postrzegane jako ofiara. Jezus nie prosi nas, abyśmy pozostali niezamężni, aby bardziej mu się podobać. (Mt 19: 11, 12)

„Starsi też mogą poświęcać czas, który w innym przypadku mogliby spędzić ze swoimi dziećmi i wnukami, aby pracować nad teokratycznymi projektami budowlanymi lub uczęszczać do Szkoły Ewangelizatorów Królestwa i usługiwać na obszarach, gdzie zapotrzebowanie na głosicieli Królestwa jest większe”. - Par. 17b

Twierdzenie 17b również hańbi imię Boga, sugerując, że poświęcenie naszej cennej więzi z dziećmi i wnukami, abyśmy mogli uczęszczać do jednej ze szkół JW.org, zbudować biuro oddziału lub biuro tłumaczeń, jest czymś miłym Bogu. Czy Jehowa prosi nas, abyśmy złożyli ofiarę jako ofiarę całopalną, niezastąpiony czas, z którym musimy się związać i pouczać nasze dzieci i wnuki?

„. . a to kochanie go całym swoim sercem i całym swoim zrozumieniem i całą swoją siłą oraz tego kochającego bliźniego jak siebie samego jest wart znacznie więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary.. . ”(Pan 12: 33)

 „. . . Idź i dowiedz się, co to znaczy: „Chcę miłosierdzia, a nie ofiary”. Przyszedłem bowiem wezwać nie sprawiedliwych, ale grzeszników ”” (Mt 9: 13)

Lessons Learned

Możemy całym sercem zgodzić się z dwoma ostatnimi akapitami:

„Chociaż życie Jefty było pełne wyzwań, pozwolił myślom Jehowy kierować jego wyborami. Odrzucił wpływy otaczającego go świata ”(Par. 18

Podobnie jak Jefte, pozwólmy myśleniu Jehowy - a nie ludzkim - kierować naszymi życiowymi wyborami. Jefta odrzucił wpływy świata. (Grecki: kosmos; odnosząc się do ludzi) Świat otaczający Jefte był narodem Izraela.

Jaki jest świat, który otacza Świadków Jehowy? Jaka presja otoczenia wpływa na Świadków Jehowy? Komu musimy się oprzeć?

„Gorzkie rozczarowania innych nie osłabiły jego determinacji do pozostania wiernym. Jego dobrowolne ofiary i ofiary jego córki doprowadziły do ​​błogosławieństw, ponieważ Jehowa wykorzystał ich obu do czystego wielbienia. W czasach, gdy inni porzucili boskie standardy, Jefthah i jego córka trzymali się ich ”(Par. 18

Gorzkie rozczarowania wynikające ze zdrady osób, którym ufaliśmy, nie powinny skłonić nas do porzucenia Jehowy, popadnięcia w ateizm, jak to zrobiło już wielu naszych braci i sióstr. Mamy teraz szansę propagować czyste wielbienie w czasach, gdy wielu Świadków Jehowy porzuca boskie zasady, składając swoje sumienie na ołtarzu ślepego posłuszeństwa wobec ludzi.

 „Biblia wzywa nas, byśmy„ naśladowali tych, którzy poprzez wiarę i cierpliwość odziedziczą obietnice ”(Hbr. 6: 12) Obyśmy byli jak Jefte i jego córka, żyjąc w zgodzie z podstawową prawdą, którą podkreśla ich życie: Wierność prowadzi do aprobaty Boga ”(Par. 19

Organizacja jego czasów próbowała zgładzić Jeftego, ale pozostał on wierny Bogu. Nie ugiął się pod presją rówieśników ani nie pozwolił sobie na posłuszeństwo ludziom ponad Bogiem. Za taką wierną wytrwałość zyskał uznanie Boga i nagrodę. Cóż za wspaniały przykład dla nas!