Sukces chrześcijańskiego małżeństwa

[Od ws8 / 16 p. 13 na październik 3-9]

„Każdy z was musi kochać swoją żonę tak, jak siebie samego; . . .
żona powinna mieć głęboki szacunek dla męża. ”-Ef. 5: 33

Tekst tematu Efezjan 5: 33 jest jednym z ukrytych klejnotów mądrości, które można znaleźć w Słowie Bożym. Mówię ukryte, ponieważ na pierwszy rzut oka można to postrzegać jako przykład zdominowanej przez mężczyzn mentalności społecznej, która domaga się szacunku dla mężczyzny od kobiety, nie wymagając tego samego w zamian.

Jednak zarówno mężczyzna, jak i kobieta zostali stworzeni na obraz Boży, a Jehowa nie odrzuca tych, którzy są ukształtowani na jego wzór. On je kocha. Nawet w naszym wadliwym, grzesznym stanie nadal nas kocha i chce dla nas jak najlepiej. Niemniej jednak, chociaż każda płeć jest stworzona na obraz Boży, każda jest inna i jest to różnica, do której się odnosi Efezjan 5: 33.

Tam radzi mężczyźnie, aby kochał swoją żonę tak, jak siebie samego. A jednak nie daje kobietom takiej rady, jak się wydaje. Zamiast tego wymaga od niej głębokiego szacunku. Choć pozornie jest inny, zobaczymy, że w rzeczywistości Bóg udziela tej samej rady każdej płci.

Po pierwsze, dlaczego mężczyzna otrzymuje tę radę?

Jak często słyszałeś, jak mężczyzna mówi: „Moja żona już nigdy nie mówi, że mnie kocha”? To nie jest skarga, jakiej oczekuje się od mężczyzny. Z drugiej strony kobiety doceniają regularne okazywanie im nieustannego uczucia męża. Tak więc, chociaż możemy uznać pomysł mężczyzny, który daje swojej żonie bukiet kwiatów, jako romantyczny, sytuacja odwrotna wyda nam się dziwna. Mężczyzna może kochać swoją żonę, ale musi to regularnie okazywać słowami i czynami, które dają jej do zrozumienia, że ​​o niej myśli, że bierze pod uwagę jej pragnienia i potrzeby.

Wiem, że mówię ogólnie, ale są one wynikiem doświadczeń i obserwacji całego życia. Ogólnie rzecz biorąc, kobiety bardziej zwracają uwagę na potrzeby swojego mężczyzny niż na odwrót. Dlatego na pytanie większość powie, że już kocha męża tak, jak siebie samego. Ach, ale czy przekazują mu tę miłość w sposób, który on rozumie?

Ma to wiele wspólnego ze sposobem, w jaki mężczyźni postrzegają miłość, nie tylko od kobiety, ale od kogokolwiek. W większości społeczeństw nie ma większej zniewagi niż brak szacunku dla jednego człowieka. Kobieta może powiedzieć mężowi, że go kocha, ale jeśli okaże mu w jakiś sposób szacunek, to działanie przemówi do męskiego ucha głośniej niż kilkanaście słów oddania.

Załóżmy na przykład, że żona wraca do domu i zastaje partnera pracującego pod zlewem. Powinna powiedzieć: „Widzę, że naprawiasz ten wyciek. Jesteś taki poręczny. Dziękuję bardzo." To, czego nie powinna powiedzieć, z drżeniem w głosie, to: „Ach, kochanie, myślisz, że może powinniśmy po prostu wezwać hydraulika?”

Więc rada Efezjan 5: 33 jest zrównoważony. To samo mówi obu płciom, ale w sposób uwzględniający różnice i potrzeby każdej z płci. To jest mądrość Boga.

Akapit 13 pokazuje coś wspólnego Wieża strażnicza metoda przekształcania opinii w doktrynę. W akapicie stwierdza, że ​​„niektórzy obejrzeli„Takie rzeczy jak„ umyślny brak wsparcia, skrajne fizyczne znęcanie się i całkowite zagrożenie życia duchowego ”jako„ wyjątkowe sytuacje ”, które dają powód do separacji. Jednak pytanie brzmi: „Czym są ważny powody separacji? ” „Niektórzy obejrzeli” zostaje usunięty z równania, a od słuchaczy oczekuje się podania „ważnych powodów” do separacji. Wydaje się więc, że wydawcy po prostu wyrażają opinię, niekoniecznie nawet ich własną, i jednocześnie ustanawiają prawo.

Jest to także kolejny przykład szerzącego się faryzeizmu 21^st Organizacja stulecia Świadków Jehowy. Biblia nie wymienia „ważnych powodów” separacji. Pierwszy List do Koryntian 7: 10-17 potwierdza, że ​​może dojść do separacji małżeńskiej, ale nie podaje reguł określających, kto może się rozstać, a kto nie. Pozostawia to w gestii sumienia każdego, opartego na zasadach wyrażonych w innym miejscu Pisma Świętego. Nie ma potrzeby, aby mężczyźni przychodzili i mówili, że kobieta może się rozstać tylko wtedy, gdy dochodzi do „skrajnej przemocy fizycznej”. Co w każdym przypadku stanowi skrajne znęcanie się fizyczne i kto ustala, kiedy granica została przekroczona z umiarkowanej, przez surową, do skrajnej? Jeśli mąż uderzyłby żonę raz w miesiącu, czy byłoby to uważane za „skrajne znęcanie się fizyczne”? Czy mówimy siostrze, że nie może opuścić męża, dopóki nie umieści jej na oddziale szpitalnym?

W momencie, gdy zaczyna się tworzyć zasady, wszystko staje się głupie - i szkodliwe.

Ostatnie przemyślenie na temat wiadomości za akapitem 17.

„Ponieważ żyjemy głęboko w„ dniach ostatnich ”, przeżywamy„ krytyczne czasy trudne do zniesienia ”. (2 Tym. 3: 1-5Jednak utrzymanie siły duchowej w znacznym stopniu zniweluje negatywne wpływy tego świata. „Pozostały czas jest skrócony” - napisał Paul. „Od teraz niech ci, którzy mają żony, będą tak, jakby ich nie mieli. . . i ci, którzy używają świata jako ci, którzy nie używają go w pełni ”. (1 Kor. 7: 29-31) Paweł nie mówił małżeństwom, aby zaniedbywali swoje obowiązki małżeńskie. Jednak ze względu na skrócony czas musieli dać pierwszeństwo sprawom duchowym—Matt. 6: 33.”- par 17

Grafika dołączona do tego akapitu wskazuje, co Strażnica oznacza to, że mówi, że pary małżeńskie powinny „dawać pierwszeństwo sprawom duchowym”. Oznacza to, że powinni pracować od drzwi do drzwi, głosząc dobrą nowinę, zgodnie z nauką Organizacji Świadków Jehowy. W dzisiejszych czasach oznacza to prezentowanie kolorowych publikacji drukowanych i internetowych materiałów wideo JW.org. Ponadto każda praca wspierająca samą Organizację jest postrzegana jako poszukiwanie najpierw Królestwa.

Chociaż głoszenie dobrej nowiny - prawdziwej dobrej nowiny, o której mówi Biblia - jest częścią naszej pracy na rzecz Królestwa, to nie jest to wszystko, co się kończy. W rzeczywistości nadmierny nacisk na tak zwane „działania królestwa” doprowadził do rozpadu małżeństwa, kiedy jeden z partnerów poświęca zbyt wiele czasu na wspieranie działań, które JW.org promuje jako sposób na zadowolenie Boga i zdobycie Jego łaski. Co Jezus naprawdę miał na myśli, udzielając nam rady z Matthew 6: 33?

Przełammy logikę zaawansowaną w akapicie 17.

Po pierwsze, powiedziano nam, że jesteśmy głęboko w ostatnich dniach i mamy krytyczne chwile, z którymi musimy sobie poradzić. (Uwaga, nie „trudne”, ale „krytyczne”) Aby uzyskać pomoc, 2 Timothy 3: 1-5 jest cytowany. Jednak w czasopiśmie nie ma wersetów od 6 do 9, które pokazują, że te cechy dni ostatecznych pojawiają się w zborze chrześcijańskim. Rzeczywiście, pojawiają się od pierwszego wieku. (Porównać Romance 1: 28-32Świadkowie uważają, że List 2 do Tymoteusza wypełnił się dopiero od 1914 roku, ale tak nie jest. Dlatego musimy zmodyfikować nasze myślenie. Pilność wyrażona w drugim z cytowanych wersetów:1 Co 7: 29-31- musi mieścić się w ramach obejmujących 2,000 lat historii chrześcijaństwa. Słowa Pawła skierowane do Koryntian i do Tymoteusza spełniły się we wczesnych latach chrześcijaństwa i spełniają się aż do naszych czasów. A więc pilne nie jest to, że koniec jest na nas, ponieważ nie możemy wiedzieć, kiedy nadejdzie koniec. Raczej pilność ma związek z krótkością naszego życia i faktem, że musimy indywidualnie wykorzystać czas, który zostawiliśmy.

NWT lubi używać określenia „krytyczne czasy” zamiast dokładniejszych „trudnych czasów”, ponieważ podnosi poziom stresu o jeden stopień. Jeśli członek rodziny jest w szpitalu, a lekarz mówi, że jego sytuacja jest „krytyczna”, wiesz, że jest to znacznie poważniejsze niż po prostu „trudne”. Tak więc, jeśli sytuacja w ostatnich dniach nie jest już tylko trudna, ale krytyczna, można się zastanawiać, co następuje po krytycznym. Fatalny?

Co tak naprawdę mówił Jezus, gdy powiedział swoim uczniom, aby szukali Królestwa Bożego i Jego prawości i nie martwili się o zgromadzenie bogactwa przekraczającego potrzeby dnia? Przygotowywał swoich uczniów, aby stali się królami i kapłanami, aby rządzili, uzdrawiali, sądzili i pojednali niezliczone miliony ludzi, którzy mieli zmartwychwstać do życia na ziemi pod królestwem Boga. Aby to zrobić, musieliby zostać uznani przez Boga za prawych. Ale ta deklaracja nie przychodzi automatycznie. Musimy zachować wiarę w imię Jezusa i podążać jego śladami, niosąc metaforyczny krzyż lub kołek, oznaczający naszą gotowość porzucenia wszystkiego, a nawet doznania wstydu ze względu na Jego imię. (On 12: 1-3; Lu 9: 23)

Niestety, pragnąc przedstawić starszym dobry front, przedstawiając dobre sprawozdanie ze służby polowej, często zapominają o ważniejszych sprawach, takich jak troska o słabych i potrzebujących w ich ucisku. Przebywanie przy tym, kto cierpi, może oznaczać oderwanie cennego czasu od głoszenia, a tym samym nie marnowanie czasu. Dlatego na korzyść głoszenia pomija się słabych, potrzebujących, przygnębionych i cierpiących. Widziałem to zbyt często, by było to wyjątkiem od reguły. Taka postawa może przedstawiać formę pobożności Bożej, ale w rzeczywistości nie jest to poszukiwanie Bożej sprawiedliwości ani nie sprzyja prawdziwym interesom Królestwa Bożego. (2Ti 3: 5) Może przyczynić się do rozwoju interesów Organizacji, która w oczach wielu jest synonimem Królestwa Bożego, ale Jehowa jest tak trudnym nauczycielem zadań, że nie troszczy się o tych, którzy padają na margines, dlatego raport statystyczny wygląda lepiej koniec roku?

Kiedy Paweł udzielił doskonałej rady małżeństwom, zaczął od słów: „Bądźcie sobie wzajemnie poddani”. (Ef 5: 21Oznacza to, że przedkładamy interesy naszego współmałżonka oraz naszych braci w zborze ponad nasze własne. Jednak poddawanie się sztucznym wymogom, takim jak kwoty godzinowe… nie tak bardzo? W rzeczywistości, w Piśmie Świętym nie znajdziesz niczego, co potwierdzałoby ten pomysł. To od mężczyzn.

Wszyscy dobrze się zastanawiamy nad tymi fragmentami i widzimy, jak mogą one znaleźć zastosowanie w naszym życiu:

„. . I o to nieustannie się modlę, aby Wasza miłość coraz bardziej obfitowała w dokładne poznanie i pełne rozeznanie; ¹⁰ abyście upewnili się o ważniejszych sprawach, abyście byli bezbłędni i nie potykali się do dnia Chrystusa, ¹¹ i mogą być napełnione prawymi owocami, które przez Jezusa Chrystusa ku chwale i chwale Boga ”. (Php 1: 9-11)

„. . Forma oddawania czci, która jest czysta i nieskalana z punktu widzenia naszego Boga i Ojca, jest następująca: opiekować się sierotami i wdowami w ich ucisku i zachowywać się nienaruszonym przez świat ”. (Jas 1: 27)

„. . tak, kiedy poznali niezasłużoną życzliwość, jaką mi dano, Jamesowi, Ceʹphasowi i Johnowi, którzy wydawali się być filarami, dali mi i Baranienie prawą rękę do wspólnego dzielenia się, abyśmy udali się do narodów , ale dla tych, którzy są obrzezani. Tylko my powinniśmy pamiętać o biednych. Bardzo chciałem to zrobić. ”(Ga 2: 9, 10)

Meleti Vivlon

Artykuły Meleti Vivlon.