Prawda przynosi „nie pokój, ale miecz”

[Od ws17 / 10 p. 12 - grudzień 4-10]

„Nie myślcie, że przyszedłem przynieść pokój na ziemię; Przyszedłem przynieść nie pokój, ale miecz. ”- Mt 10: 34

Pytanie otwierające (b) do tego badania brzmi: „Co uniemożliwia nam w tej chwili osiągnięcie pełnego pokoju? (Zobacz obraz początkowy.)

Odpowiedź zawarta w paragrafie 2 stanowi dość zadziwiającą ironię, która niestety umknie uwadze większości obecnych na niej osób Wieża strażnicza studia:

Jako chrześcijanie musimy toczyć duchową wojnę przeciwko Szatanowi i fałszywe nauki, które on promuje. (2 Cor. 10: 4, 5) Ale największe zagrożenie dla naszego pokoju mogą pochodzić od niewierzących krewnych. Niektórzy mogą wyśmiewać nasze przekonania, oskarżać nas o podział rodziny lub grozić odrzuceniem nas, jeśli nie porzucimy naszej wiary. Jak powinniśmy postrzegać sprzeciw rodziny? Jak skutecznie radzić sobie z wyzwaniami, które niesie? - par. 2

Ktoś mógłby wyśmiewać nasze przekonania? Ktoś może zarzucić nam podział rodziny? Niektórzy mogą grozić, że się nas wyrzekną, jeśli nie wyrzekniemy się wiary ???

To prawda, ale załóżmy but na drugą stopę. Czy Świadkowie Jehowy nie robią tego samego? W rzeczywistości, czy nie należą do najgorszych przestępców? Kiedy katolik nawraca się, by zostać Świadkiem Jehowy, czy wszyscy katolicy na całym świecie są poinstruowani, by traktować go jak pariasa? Czy ksiądz wstaje za kazalnicę i mówi: „Tak i tak nie jest już katolikiem” - kod, który wszyscy wyznawcy tej religii rozumieją jako oznaczający: „Nawet nie mów„ cześć ”tej osobie, jeśli ją zdasz na ulicy'?

Większość Świadków nie zauważy tej dychotomii, a gdyby ktoś zwrócił na to uwagę, prawdopodobnie odpowiedzieliby: „To co innego, ponieważ jesteśmy prawdziwą religią”.

Tysiące czyta te strony każdego miesiąca. Myślę, że można bezpiecznie powiedzieć, że jesteśmy - cytując ten akapit - „Chrześcijanami [którzy] muszą toczyć duchową wojnę z Szatanem i fałszywymi naukami, które on głosi”. Wiele z tych fałszywych nauk znaleźliśmy w publikacjach JW.org. (Widzieć Archiwum pikiet Beroean na listę.) Kiedy zwracamy na to uwagę naszej rodzinie i przyjaciołom ŚJ, jesteśmy wyśmiewani, oskarżani o spowodowanie podziałów i zniszczenie jedności zboru. Co więcej, jeśli pozostaniemy wierni naszemu zrozumieniu opartemu na Biblii, staniemy przed pytaniem: „Czy myślisz, że wiesz więcej niż Ciało Kierownicze?” lub inny typowy wariant: „Czy nie ufasz Ciału Kierowniczemu?” Nasi bracia widzą teraz, że aby traktować nas jak brata lub siostrę, wymagane jest poddanie się poleceniom Ciała Kierowniczego. To jest forma bałwochwalstwa, kultu ludzi. Kiedy ktoś okazuje całkowite posłuszeństwo komuś lub czemuś, jest to uwielbienie jak zdefiniowano w Biblii. Jeśli nie oddamy czci ich nowemu bożkowi, zostaniemy odrzuceni, całkowicie wykluczeni.

Dlatego ten akapit nieświadomie przemawia do tych z nas, którzy przebudzili się do prawdy o Chrystusie.

Oczywiście motywacją Jezusa było głoszenie Bożego przesłania prawdy, a nie niszczenie relacji. Jednak wierne trzymanie się nauk Chrystusa byłoby wyzwaniem, gdyby bliscy przyjaciele lub członkowie rodziny odrzucili prawdę ”.

Jezus uwzględnił ból sprzeciwu rodzinnego jako część cierpienia, które jego naśladowcy muszą być gotowi znosić. (Mat.10: 38) .Aby dowieść, że są godni Chrystusa, jego uczniowie musieli znosić wyśmiewanie, a nawet wyrzucenie ze swoich rodzin. A jednak zyskali o wiele więcej, niż stracili (odczytaj Marka 10:29, 30).

Jakie to prawdziwe! Wydaje się, że spotykamy się z okrutnym sprzeciwem, nienawiścią w formie werbalnych obelg i oszczerczych plotek, unikając wszędzie, gdzie się zwrócimy. Niektórzy słuchają, ale większość odrzuca nas i nie zwraca na nas uwagi. Nawet jeśli powiemy, że będziemy używać tylko Biblii i omawiać tylko prawdę biblijną, oni się odwrócą. Jest jednak jasna strona; jeden, o którym mogę osobiście poświadczyć. Pismo „Przeczytaj” w paragrafie 5 obiecuje, że chociaż stracimy rodzinę i przyjaciół, ponieważ zdecydujemy się podążać za Chrystusem, znajdziemy stokrotnie więcej - matki, ojców, braci, siostry, a do tego życie wieczne .

Słowa Jezusa nie mogą się nie sprawdzić. Więc miejmy w nich wiarę, wcale nie wątpiąc.

Niewierny kolega

Znów stajemy wobec ironii, która byłaby śmieszna, gdyby nie była tak tragiczna.

Z akapitu 7: „Jeśli masz niewierzącego współmałżonka, możesz doświadczyć czegoś więcej niż zwykły stres i niepokój w swoim małżeństwie. Niemniej jednak ważne jest, abyś patrzył na swoją sytuację tak, jak robi to Jehowa. Obecna niechęć twojego współmałżonka do naśladowania Chrystusa nie jest sama w sobie uzasadnionym powodem separacji lub rozwodu. (1 Kor. 7: 12-16) ”

Hipokryzja zawarta w tym ostatnim zdaniu nie umknie uwadze tych, których współmałżonkowie będący Świadkami Jehowy opuścili ich z powodu ich wiary w postawę naśladowania Chrystusa, a nie Ciała Kierowniczego. Znam kilku, którzy w tej chwili obudzili się i próbowali przekonać do niej swoich kolegów. Jednak ich małżonkowie odmówili wiary w naukę Chrystusa, woląc zamiast tego dogmat Organizacji. Następnie wstawiali się inni (głównie teściowie) i namawiali niewierzących współmałżonków ŚJ, aby porzucili swoich małżonków, twierdząc, że separacja jest konieczna, aby chronić ich „duchowość”. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​to stanowisko zawsze było wspierane przez miejscową starszyznę.

Godne uwagi jest to, że stanowisko to, poparte publikacjami i lokalnymi starszymi, jest sprzeczne z kierunkiem biblijnym:

Jeśli któryś brat ma niewierzącą żonę, a jednak godzi się z nim mieszkać, niech jej nie opuszcza; ¹³ a kobieta, która ma niewierzącego męża, a on godzi się z nią mieszkać, niech nie opuszcza męża. ¹⁴Albowiem niewierzący mąż jest uświęcony w stosunku do swojej żony, a niewierząca żona zostaje uświęcony w stosunku do brata; inaczej wasze dzieci byłyby naprawdę nieczyste, ale teraz są święte. (1 Co 7: 12-14)

Otóż, kiedy Paweł napisał to do Koryntian, niewierzący współmałżonek byłby poganinem - poganinem oddającym cześć bożkom. Jednak wierzącemu powiedziano, żeby nie opuszczał swojego współmałżonka, nie tylko ze względu na niewierzącego, ale także ze względu na dzieci. Jednak dzisiaj, jeśli brat lub siostra przestają wierzyć fałszywym naukom Ciała Kierowniczego, ale pozostają wierzącymi w Chrystusa, nadal pozostają chrześcijanami. Mimo to Organizacja sankcjonuje pełną separację, a nawet rozwód. Nie to miał na myśli Paweł, gdy mówił o niewierzących.

Akapit 8 mówi: „A jeśli twój współmałżonek spróbuje ograniczyć twoje uwielbienie? Na przykład pewnej siostrze mąż powiedział, że ma brać udział w służbie polowej tylko w określone dni tygodnia. Jeśli znajdziesz się w podobnej sytuacji, zadaj sobie pytanie: „Czy mój małżonek żąda, abym przestał czcić mojego Boga? Jeśli nie, czy mogę spełnić prośbę? Zachowanie rozsądku pomoże ci uniknąć niepotrzebnych konfliktów małżeńskich (Filip. 4: 5 ”.

Zdrowa rada, raz jeszcze, hipokryzja jest ewidentna w tym, że stosuje się ją tylko w jednym kierunku. Nie znam żadnego Świadka Jehowy, który obudziłby się na prawdę, który z kolei zagroził swojemu niewierzącemu współmałżonkowi ŚJ - który nadal jest lojalny wobec Ciała Kierowniczego - separacją lub rozwodem, chyba że przestaną uczestniczyć w służbie polowej lub przestaną chodzić na zebrania . Jednak po założeniu buta na drugą stopę obraz nie jest taki ładny. Ponieważ w artykule zdecydowano się zacytować doświadczenie, pozwolę sobie również przytoczyć jedno z nich. Pewnej siostrze, którą znam osobiście, powiedział jej mąż, że jeśli nie zacznie znowu chodzić na zebrania, to on się z nią rozwodzi. Chciał awansować w Organizacji, a jej nieobecność sprawiała, że ​​źle wyglądał.

Czytając akapity 9 i 10, pamiętaj, że jeśli masz dzieci i nie chcesz pozbawiać ich jakiejkolwiek aktywności, która nie jest wyraźnie potępiona w Biblii, takiej jak urodziny lub Dzień Matki, nadal powinieneś szanować sumienie twojego niewierzącego małżonka Świadka. Chrześcijanin powinien zawsze zachowywać pokój. Więc nie pozwól, aby nienawiść, którą indoktrynacja JW.org mogła wywołać w innych, spowodowała, że ​​wrócisz z podobnego powodu.

Lekko przeredaguję następujące akapity tego artykułu, aby pokazać, jak powinny się one naprawdę stosować:

¹¹At po pierwsze, [mogłeś] nie powiedzieć swojej rodzinie [Świadków Jehowy] o [twoim] związku z [prawdziwym wielbieniem]. W miarę jak [wasza] wiara rosła, [widzieliście] potrzebę otwartości na [wasze] wierzenia. (Mark 8: 38) Jeśli twoje odważne stanowisko spowodowało problem między tobą a twoimi krewnymi [świadkami], rozważ kilka kroków, które należy podjąć, aby zmniejszyć konflikt i nadal zachować uczciwość.

¹²Miejcie empatię dla niewierzących krewnych [Świadków]. Chociaż możemy się cieszyć z prawd biblijnych, których się nauczyliśmy, nasi krewni mogą błędnie uwierzyć, że zostaliśmy oszukani [nie zdając sobie sprawy, że to oni] zostali częścią kultu. Mogą myśleć, że już ich nie kochamy, ponieważ nie [potępiamy wszystkich rzeczy, które robią]. Mogą nawet bać się o nasze wieczne dobro. Powinniśmy okazywać empatię, starając się widzieć rzeczy z ich punktu widzenia i uważnie słuchając, aby rozpoznać ich prawdziwe obawy. (Prz. 20: 5) Apostoł Paweł starał się zrozumieć „wszelkiego rodzaju ludzi”, aby dzielić się z nimi dobrymi wieściami, a podobne podejście może nam również pomóc (1 Cor. 9: 19-23.

¹³Mów z łagodnością. „Niech wasze słowa zawsze będą łaskawe” - mówi Biblia. (Kol. 4: 6) Możemy prosić Jehowę o Jego świętego ducha, abyśmy mogli okazywać jego owoc podczas rozmowy z naszymi krewnymi [JW]. Nie powinniśmy próbować kłócić się o wszystkie ich fałszywe idee religijne. Jeśli skrzywdzą nas swoją mową lub czynem, możemy naśladować przykład apostołów. Paweł napisał: „Obrażeni błogosławimy; kiedy jesteśmy prześladowani, cierpliwie znosimy; kiedy oczerniamy, odpowiadamy łagodnie ”(1 Cor. 4: 12, 13.

¹⁴Zachowaj dobre zachowanie. Chociaż łagodna mowa jest pomocna w kontaktach z przeciwnymi krewnymi, nasze dobre zachowanie może mówić jeszcze głośniej. (Przeczytaj 1 Peter 3: 1, 2, 16.) Daj przykład swoim krewnym, aby [Świadkowie niebędący Jehową] mogli cieszyć się szczęśliwymi małżeństwami, opiekować się dziećmi i prowadzić czyste, moralne i satysfakcjonujące życie. Nawet jeśli nasi krewni nigdy nie przyjmą prawdy, możemy czerpać radość z zadowolenia Jehowy z naszego wiernego postępowania. 

¹⁵Planować naprzód. Pomyśl o sytuacjach, które mogą prowadzić do konfliktu, i określ, jak sobie z nimi poradzić. (Prz. 12: 16, 23) Siostra z Australii opowiada: „Mój teść stanowczo sprzeciwił się prawdzie. Przed wezwaniem, by go sprawdzić, modliłem się z mężem, aby Jehowa pomógł nam nie reagować życzliwie na gniewne reakcje. Przygotowujemy tematy do dyskusji, aby rozmowa była przyjazna. Aby uniknąć długich rozmów, które zwykle prowadziłyby do ożywionej dyskusji na temat religii, ustaliliśmy termin wizyty. ”

Rada tej siostry z Australii będzie miała zastosowanie, oczywiście, tylko wtedy, gdy twój krewny ŚJ będzie chciał się z tobą spotkać, co niestety często nie ma miejsca. Nie możesz im pomóc, jeśli całkowicie cię unikają. Niemniej jednak nadal ich kochamy i modlimy się za nich, wiedząc, że ich postępowanie jest wynikiem długiej indoktrynacji, która prowadzi ich do przekonania, że ​​rzeczywiście pełnią świętą służbę dla Jehowy. (Jana 16: 2)

¹⁶Oczywiście nie można oczekiwać, że unikniesz wszelkich nieporozumień z niewiernymi krewnymi [JW]. Taki konflikt może sprawić, że poczujesz się winny, szczególnie dlatego, że bardzo kochasz swoich bliskich i zawsze starałeś się ich zadowolić. Jeśli tak się czujesz, staraj się okazywać lojalność wobec Jehowy [i miłości Jezusa] przed miłością do swojej rodziny. Takie stanowisko może w rzeczywistości pomóc twoim krewnym zobaczyć, że stosowanie prawdy biblijnej jest sprawą życia i śmierci. W każdym razie pamiętaj, że nie możesz zmusić innych do zaakceptowania prawdy. Zamiast tego niech widzą w tobie korzyści płynące z podążania ścieżkami Jehowy. Nasz kochający Bóg oferuje im, podobnie jak nam, możliwość wyboru drogi, którą będą podążać (Izaj. 48: 17, 18.

Jeśli członek rodziny opuści Jehowę

To, co tak naprawdę mówi ten podtytuł, to „jeśli członek rodziny opuści organizację”. W tym kontekście Świadkowie uważają te dwie rzeczy za synonimy.

Paragraf 17 brzmi: „Kiedy członek rodziny zostaje wykluczony lub odłącza się od zboru, może to przypominać dźgnięcie mieczem. Jak możesz sobie radzić z bólem, który to przynosi? ”

Odwrotna jest również prawda, a nawet bardziej. Kiedy z miłością próbowałeś pomóc przyjacielowi w rozumowaniu prawdy biblijnej, tylko po to, by zszedł mu z drogi, nie tylko po to, by cię unikać, ale także po to, aby zrobił to cały zbór, tnie to jak nóż, ponieważ przychodzi od ukochanej osoby. Psalmista mówi:

„Bo to nie wróg drwi ze mnie; W przeciwnym razie mógłbym to znieść. To nie jest przeciwnik, który powstał przeciwko mnie; W przeciwnym razie mógłbym się przed nim ukryć. ¹³Ale to ty, człowiek taki jak ja, Mój własny towarzysz, którego dobrze znam. ¹⁴ Kiedyś cieszyliśmy się razem ciepłą przyjaźnią; Do domu Bożego chodziliśmy razem z tłumem ”. (Ps 55: 12-14)

Chrześcijanin, który został wychowany jako Świadek Jehowy, po poznaniu prawdy, która go wyzwala, może nie brać udziału w spotkaniach w Sali Królestwa, ale nie opuścił Jehowy ani Jezusa, ani też zboru święci. (1Co 1: 2)

Niemniej jednak, czyniąc to, mógł zostać wykluczony z powodu odstępstwa zgodnie z definicją Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy lub mógł zdecydować się na odłączenie się, co w oczach Organizacji oznacza to samo. W każdym razie brat lub siostra zostaną odrzuceni i nie zostaną uznani przez byłych przyjaciół i rodzinę nawet skinieniem głowy.

Jest to postrzegane jako postępowanie dyscyplinarne, podobnie jak wysłanie przestępcy do więzienia. Ma na celu sprowadzenie ludzi na kolana, zmuszenie ich do pochylenia się i powrotu do Organizacji. Paragraf 19 otwiera się następującymi słowami: „Szanuj dyscyplinę Jehowy”, cytując Hebrajczyków 12: 11. Ale czy dyscyplina sądowa ŚŚ od Jehowy czy od ludzi?

Aby to ustalić, spójrzmy na następne zdanie w akapicie 19:

Na przykład Jehowa poucza nas, byśmy „przestali dotrzymywać towarzystwa” skruszonym sprawcom. (1 Cor. 5: 11-13)

Przede wszystkim ta instrukcja nie pochodzi od Jehowy, ale od Jezusa. Jehowa dał Jezusowi wszelką władzę w niebie i na ziemi, więc dobrze jest uznać Jego miejsce. (Mt 28) .Jeśli w to wątpisz, weź pod uwagę, że w tym samym liście do Koryntian, zacytowanym tutaj, Paweł powiedział:

„Zamężnym polecam, ale nie ja, ale Pan, aby żona nie odchodziła od męża…”. (1 Kor 7:10)

Kim jest pan, który przekazuje te instrukcje zborowi? Zauważ, że w tym samym fragmencie, do którego odwołuje się paragraf 19, zaledwie kilka wersetów wcześniej, Paweł mówi:

„Kiedy zgromadzicie się w imię naszego Pana Jezusa i wiedząc, że jestem z wami w duchu wraz z mocą naszego Pana Jezusa” (1 Co 5: 4)

Instrukcje udziela Pan Jezus, głowa zboru chrześcijańskiego. Można by się zastanawiać, że jeśli artykuł nie może zapewnić tak fundamentalnej prawdy, to jak możemy zaufać temu, co mówi o karceniu Jehowy?

Jezus przez Pawła mówi, żeby „przestać dotrzymywać towarzystwa”, ale każdy Świadek wie, że wykluczenie lub odłączenie się oznacza, że ​​nie może nawet powiedzieć „Cześć”, nie mówiąc już o rozmowie z tą osobą. Jednak Paweł nie mówi tego w cytowanym fragmencie ani nigdzie indziej w tej kwestii. W rzeczywistości robi wszystko, co w jego mocy, aby zdefiniować, co ma na myśli, a nie tego uczą Świadkowie Jehowy. Paweł mówi Koryntianom.

„W liście napisałem do ciebie przestać dotrzymywać towarzystwa z niemoralnymi ludźmi, ¹⁰ nie oznacza to całkowicie z niemoralnymi seksualnie ludźmi tego świata lub chciwymi ludźmi, wymuszaczami lub bałwochwalcami. W przeciwnym razie musiałbyś wydostać się ze świata. ”(1 Co 5: 9, 10)

Tutaj Paweł odnosi się do poprzedniego listu do Koryntian, w którym powiedział im, aby przestali „utrzymywać towarzystwo” z pewnym typem osoby, ale „nie zupełnie”. Oznaczałoby to całkowite opuszczenie świata, co jest dla nich niemożliwe w jakimkolwiek praktycznym sensie. Więc chociaż nie „mieszaliby się” z takimi, nadal mieliby z nimi kontakt; nadal z nimi rozmawiał.

Po zdefiniowaniu tego Paweł rozszerza teraz definicję na członka kongregacji - brata - który ma zostać usunięty spośród nich za podobne postępowanie.

^"Ale teraz piszę do was, abyście przestali dotrzymywać towarzystwa każdemu, kto nazywa się bratem niemoralnym seksualnie, chciwym, bałwochwalcą, oszczercą, pijakiem lub wymuszającym, nawet nie jedzącym z takim mężczyzną. ¹² Bo co mam wspólnego z osądzaniem tych z zewnątrz? Czy nie oceniacie tych w środku, ¹³ podczas gdy Bóg osądza tych na zewnątrz? „Usuńcie niegodziwego spośród siebie.” (1 Co 5: 11-13)

Mówiąc „Ale teraz”, Paweł otwiera drogę do rozszerzenia powyższej rady na „każdego, kto nazywa się bratem, który” zachowuje się podobnie.

Wiąże się to z radą Jezusa zawartą w Mt 18:17, gdzie powiedziano nam, abyśmy uważali takiego człowieka za „człowieka z narodów lub poborcę podatkowego”. Ta rada miała sens dla Żyda w tamtych czasach, ponieważ nie jedli ani nie spędzali czasu z Rzymianinem, Koryntianem ani z żadnym mężczyzną nie będącym Żydem. Ale dla nie-Żyda nie miałoby to sensu, chyba że zostało wyjaśnione. Z drugiej strony wszyscy nienawidzili współobywatela, by tak rzec brata, który zbierał podatki dla znienawidzonych Rzymian. Zatem reszta polecenia Jezusa trafiła do domu nieżydowskich chrześcijan tamtej epoki.

Ponieważ Paweł rozmawia głównie z nie-Żydami („ludźmi narodów”), mówi im wprost, że jedzenie z takimi jest zabronione, ponieważ jedzenie z kimś w tej kulturze, a nawet dzisiaj, oznacza, że ​​jesteś na przyjaznych warunkach.

Tak więc chrześcijanom nie powiedziano, aby unikali niegodziwca, bardziej niż powiedziano im, aby unikali świata. Gdyby unikali świata, nie mogliby na nim pracować. Aby to zrobić, jak powiedział Paweł, „w rzeczywistości musieliby wydostać się ze świata”. Mówi o bracie z Koryntu, że mają usunąć się spośród nich, aby traktowali go tak, jak traktują każdą inną światową osobę, jaką mogą spotkać.

Jest to dalekie od tego, co robią Świadkowie. Traktują osoby świeckie o wiele lepiej niż wykluczonych braci i sióstr. Polityka ta prowadzi również do sprzecznych sytuacji, w których mogą mieć kontakt z krewnym lub znajomym niebędącym ŚJ, który prowadzi niemoralne życie, ale nie będzie miał absolutnie żadnego kontaktu z byłym ŚJ, który prowadzi wzorowe życie.

Tak więc doktryna ŚJ zarówno w teorii, jak i praktyce nie jest biblijna, ale pochodzi od ludzi.

Niektórzy mogą sprzeciwić się: „Tak, ale co z 2 Jana 6-9? Czy to nie oznacza, że ​​nie powinniśmy nawet przywitać się z wykluczonym lub odłączonym? ”

Nie!

Przeczytajmy to:

„I to właśnie oznacza miłość, że idziemy dalej zgodnie z jego przykazaniami. To jest przykazanie, tak jak słyszeliście od samego początku, że powinniście dalej w nim chodzić. ⁷ Bo wielu zwodzicieli wyszło na świat nie uznając Jezusa Chrystusa za przyjście w ciele. Jest zwodziciel i antychryst. ⁸ Uważajcie na siebie, abyście nie stracili rzeczy, które pracowaliśmy nad produkcją, ale abyście otrzymali pełną nagrodę. ⁹ Wszyscy, którzy pchają do przodu i nie pozostaje w nauce Chrystusa nie ma Boga. Tym, który pozostaje w tym nauczaniu, jest ten, kto ma zarówno Ojca, jak i Syna. ¹⁰ Jeśli ktoś przychodzi do ciebie i nie przynosi tej nauki, nie przyjmuj go do swoich domów ani nie witaj go. ¹¹ Ten, kto mówi mu pozdrowienie, jest uczestnikiem jego niegodziwych dzieł. ”(2 Jo 6-11)

Po pierwsze, w Biblii nie ma podstaw, aby traktować tych, którzy nas opuszczają, tych, którzy odłączyli się od związków, jak opisano tutaj. John nie mówi o odłączonych braciach lub siostrach, ani nie mówi o niemoralnych, chciwych, pijakach ani bałwochwalcach. Mówi o antychryst. Ci którzy są Zwodziciele, Ci którzy są nie uznając Jezusa Chrystusa za przyjście w ciele. Z definicji być antychrystem oznacza być przeciw Chrystusowi. Takiepchajcie się naprzód i nie trwajcie w nauczaniu Chrystusa”. Czy znasz kogoś, kto zachowuje się w ten sposób? Czy potrafisz zidentyfikować grupę ludzi lub organizację, która rozwija nauki, które „nie trwają w nauce Chrystusa”?

Mam informacje z pierwszej ręki ze zboru, w którym usługiwałem, gdzie pewna siostra oskarżyła brata o znęcanie się nad jej przed okresem dojrzewania córki. Jeden ze starszych złamał tajemnicę i cały zbór dowiedział się o nadużyciach, które przyniosły córce wstyd. To spowodowało, że matka wycofała się z Organizacji. Tragiczna ironia polega na tym, że w wyniku niedyskrecji starszego i fatalnych przepisów Organizacji dotyczących odłączania się, kongregacja postrzegała ofiarę jako osobę odłączoną, a sprawcę nadal traktowano jak brata.

Dlaczego Świadkowie Jehowy są zobowiązani do traktowania ofiar przemocy, które opuszczają organizację, tak jak gdyby byli odstępcami, tak jakby stosowano się do instrukcji z 2 Listu Jana?

Podobnie, gdy brat lub siostra przestają chodzić na zebrania, ponieważ uznają, że pozostanie członkiem Organizacji Świadków Jehowy oznacza dalsze przestrzeganie i nauczanie fałszywych doktryn, są posłuszni słowom z Listu do Rzymian 14:23 : „Zaprawdę, wszystko, co nie wypływa z wiary, jest grzechem”. Znowu ich stanowisko nie idzie do przodu, ale wręcz przeciwnie. Sprzeciwiają się dążeniu organizacji do przodu, wolą pozostać w nauce Chrystusa. Jednak oni również są traktowani tak, jakby naruszyli 2 List Jana.

Jeśli ktoś, kto nazywa siebie bratem, przychodzi do ciebie i propaguje antychrześcijańską doktrynę; ktoś, kto jest zwodzicielem i porzucił naukę Chrystusa; wtedy i tylko wtedy będziesz miał podstawy do zastosowania słów Jana.

Meleti Vivlon

Artykuły Meleti Vivlon.