Jak Świadkowie Jehowy zaczęli praktykować bałwochwalstwo?

Świadkowie Jehowy stali się bałwochwalcami. Bałwochwalca to osoba, która czci bożka. "Nonsens!" mówisz. "Nieprawdziwy!" ty kontrujesz. – Najwyraźniej nie wiesz, o czym mówisz. Jeśli wejdziesz do jakiejkolwiek Sali Królestwa, nie zobaczysz żadnych obrazów. Nie zobaczysz ludzi całujących stopy obrazu. Nie zobaczysz ludzi modlących się do bożka. Nie zobaczysz czcicieli kłaniających się posągowi”.

To prawda. potwierdzam to. Jednak nadal zamierzam oświadczyć, że Świadkowie Jehowy są czcicielami bożków. Nie zawsze tak było. Na pewno nie w czasach, gdy byłem pionierem w Kolumbii — kraju katolickim, w którym katolicy czcili wielu bożków. Ale od tego czasu wiele się zmieniło w organizacji. Och, nie mówię, że wszyscy Świadkowie Jehowy stali się bałwochwalcami, niektórzy nie. Niewielka mniejszość nie chce oddać pokłonu rzeźbionemu posągowi, któremu obecnie czczą Świadkowie Jehowy. Są jednak wyjątkiem potwierdzającym regułę, ponieważ tych nielicznych wiernych mężczyzn i kobiet prześladowano za odmowę oddawania czci Bogu Świadków Jehowy. A jeśli myślisz przez „Boga”, mam na myśli Jehowę, nie mógłbyś się bardziej mylić. Ponieważ mając wybór, którego Boga czcić, Jehowę lub bożka ŚJ, większość Świadków Jehowy pokłoni się fałszywemu bogu.

Zanim przejdziemy dalej, musimy przedstawić trochę tło, ponieważ wiem, że dla wielu będzie to bardzo kontrowersyjna kwestia.

Wiemy, że kult bożków jest potępiony przez Boga. Ale dlaczego? Dlaczego jest potępiony? W Księdze Objawienia 22:15 czytamy, że poza bramami Nowego Jeruzalem są „ci, którzy uprawiają spirytyzm, i rozpustnicy, i mordercy i bałwochwalców i każdy, kto kocha i praktykuje kłamstwo”.

A zatem bałwochwalstwo można porównać do spirytyzmu, morderstwa i szerzenia kłamstwa, prawda? Jest to zatem bardzo poważne przestępstwo.

Jeśli chodzi o to, co Pisma Hebrajskie mają do powiedzenia na temat bożków, mamy ten zachwycający i wnikliwy fragment z książki Wnikliwość, wydanej przez Korporację Strażnica.

*** to-1 str. 1172 Bałwochwalstwo, bałwochwalstwo ***

Wierni słudzy Jehowy zawsze żywili odrazę do bożków. W Piśmie Świętym wielokrotnie mówi się o fałszywych bogach i bożkach w sposób budzący pogardę… Często wspomina się o „bożkach gnojowych”, ponieważ wyrażenie to jest tłumaczeniem hebrajskiego słowa gil·lu·limʹ, które jest spokrewnione ze słowem oznaczającym „gnój” ”.

W Przekładzie Nowego Świata z 1984 roku wykorzystano ten fragment, aby pokazać pogardę Organizacji dla kultu bożków.

„I na pewno zniszczę WASZE święte wyżyny i odetnę WASZE stojaki na kadzidła i położę TWOJE własne zwłoki na zwłokach TWOICH gnojowi idole; a moja dusza będzie po prostu brzydzić się TOBĄ”. (Księga Kapłańska 26:30)

A więc, zgodnie ze Słowem Bożym, idole są pełne… cóż, możesz dokończyć to zdanie, prawda?

Teraz idol to coś więcej niż zwykły obraz. Nie ma nic złego w posiadaniu posągu lub obrazu czegoś. To, co robisz z tym obrazem lub posągiem, może stanowić bałwochwalstwo.

Aby był bożkiem, musisz go czcić. W Biblii słowem najczęściej tłumaczonym jako „oddawać cześć” jest proskynéo. Oznacza to dosłownie kłaniać się, „całować ziemię, gdy padamy na twarz przed przełożonym; czcić, gotowy „upaść / pokłonić się, aby adorować na kolanach”. Z HELPS Word-studia, 4352 proskynéo.

Występuje w Objawieniu 22:9, gdy anioł strofuje Jana za to, że mu się pokłonił, i mówi mu, żeby „oddawał cześć Bogu!” (Dosłownie: „pokłońcie się Bogu”). Występuje również w Liście do Hebrajczyków 1:6, gdy odnosi się do Boga, który wydał na świat swego pierworodnego i wszystkich aniołów oddających cześć (proskynéokłaniając się przed nim). Ten sam czasownik jest używany w obu miejscach, jedno odnosi się do Boga Wszechmogącego, a drugie do Jezusa Chrystusa.

Jeśli chcesz dokładniej omówić to słowo i inne, które są powiązane lub tłumaczone jako „uwielbienie” we współczesnych Bibliach, obejrzyj ten film. [Włóż kartę i kod QR]

Ale musimy zadać sobie poważne pytanie. Czy bałwochwalstwo ogranicza się do oddawania czci fizycznym wizerunkom drewna lub kamienia? Nie, nie jest. Nie według Pisma. Może też odnosić się do służenia lub podporządkowywania się innym rzeczom, zarówno ludziom, instytucjom, a nawet namiętnościom i pragnieniom. Na przykład:

„Zadajcie więc śmierć członkom waszego ciała, które są na ziemi, jeśli chodzi o rozpustę, nieczystość, nieokiełznaną namiętność, szkodliwe pożądanie i chciwość, która jest bałwochwalstwem”. (Kolosan 3:5)

Chciwa osoba jest posłuszna (kłania się lub podporządkowuje) swoim samolubnym pragnieniom. W ten sposób staje się bałwochwalcą.

Ok, myślę, że wszyscy możemy się zgodzić co do tego punktu. Ale wiem, że przeciętny Świadek Jehowy wzdrygnąłby się na myśl, że stali się jak starożytni Izraelici, którzy przestali być posłuszni Bogu i zastąpili go kultem bożków.

Pamiętaj, czcij proskynéo oznacza kłaniać się i podporządkowywać komuś, okazywać posłuszeństwo tej osobie lub osobom, jakbyśmy oddawali cześć na kolanach, co oznacza całkowite poddanie się nie Jehowie Bogu, ale przywódcom religijnym, którzy postawili przed nami bożka.

Dobra, czas na mały rachunek sumienia. Jeśli jesteś Świadkiem Jehowy oglądającym ten film, zadaj sobie następujące pytanie: Jeśli czytasz w Biblii — Słowo Boże — pamiętaj o czymś, co jest sprzeczne z tym, czego nauczono cię w publikacjach Organizacji, kiedy nadejdzie czas podzielić się tą wiedzą z jednym ze swoich studentów Biblii, którego uczysz? Co mówi Biblia lub czego naucza Organizacja?

A jeśli zdecydujesz się nauczać tego, co mówi Biblia, co prawdopodobnie się stanie, gdy wieść o tym się rozejdzie? Czy twoi koledzy Świadkowie Jehowy nie powiedzą starszym, że nauczasz czegoś, co nie zgadza się z publikacjami? A kiedy starsi usłyszą o tym, co zrobią? Czy nie wezwą cię na zaplecze Sali Królestwa? Wiesz, że będą.

A jakie będzie główne pytanie, które zadają? Czy zechcą omówić zalety twojego odkrycia? Czy zechcą przeanalizować z tobą Biblię i rozprawiać z tobą na temat tego, co objawia Słowo Boże? Ledwie. To, co będą chcieli wiedzieć, być może pierwszym pytaniem, jakie zadają, będzie: „Czy chcesz być posłuszny wiernemu niewolnikowi?” lub „Czy nie akceptujesz faktu, że Ciało Kierownicze Świadków Jehowy jest kanałem Boga na ziemi?”

Zamiast omawiać z tobą Słowo Boże, chcą potwierdzenia twojej lojalności i posłuszeństwa wobec członków Ciała Kierowniczego. Jak do tego doszli Świadkowie Jehowy?

Doszli do tego punktu, powoli, subtelnie i chytrze. Sposób, w jaki wielki zwodziciel zawsze działał.

Biblia ostrzega nas: „aby Szatan nas nie przechytrzył. Nie jesteśmy bowiem nieświadomi jego knowań”. (2 Koryntian 2:11)

Dzieci Boże nie są nieświadome knowań Szatana, ale ci, którzy tylko twierdzą, że są dziećmi Bożymi lub, co gorsza, tylko jego przyjaciółmi, wydają się łatwym łupem. Jak doszli do przekonania, że ​​można podporządkować się lub kłaniać się – w gruncie rzeczy czcić – Ciału Kierowniczemu zamiast oddawać cześć samemu Jehowie Bogu? Jak to możliwe, że Ciało Kierownicze skłoniło starszych do działania jako ich niekwestionowani i lojalni egzekutorzy?

Znowu niektórzy powiedzą, że nie kłaniają się Ciału Kierowniczemu. Po prostu są posłuszni Jehowie i tego, że posługuje się Ciałem Kierowniczym jako swoim kanałem. Przyjrzyjmy się bliżej temu rozumowaniu i pozwólmy Ciału Kierowniczemu ujawnić, co myślą o tej całej kwestii wielbienia ich lub kłaniania się im.

W 1988 roku, zaledwie kilka lat po utworzeniu Ciała Kierowniczego, jakie znamy obecnie, Organizacja wydała książkę zatytułowaną Objawienie - jego wielki szczyt pod ręką. Podczas zborowego studium książki studiowaliśmy tę księgę co najmniej trzy razy. Wydaje mi się, że pamiętam, że robiliśmy to cztery razy, ale nie ufam swojej pamięci, więc może ktoś może to potwierdzić lub zaprzeczyć. Rzecz w tym, po co studiować w kółko tę samą książkę?

Jeśli wejdziesz na JW.org, zajrzysz do tej książki i przejdziesz do rozdziału 12, paragrafy 18 i 19, znajdziesz następujące twierdzenia, które odnoszą się do naszej dzisiejszej dyskusji:

„18 Ci jak wielka rzesza piorą swoje szaty i wybielają je, okazując wiarę w ofiarną krew Jezusa. (Objawienie 7:9, 10, 14). Posłuszni panowaniu Królestwa Chrystusa mają nadzieję odziedziczyć jego błogosławieństwa tu na ziemi. Podchodzą do namaszczonych duchem braci Jezusa i „kłaniają się” im pod względem duchowym, ponieważ „usłyszeli, że Bóg jest z nimi”. Służą tym pomazańcom, z którymi sami zostają zjednoczeni w ogólnoświatowym stowarzyszeniu braci (Mateusza 25:34-40; 1 Piotra 5:9”

„19 Od roku 1919 ostatek pomazańców, idąc za przykładem Jezusa, rozpoczął energiczną kampanię głoszenia wszędzie dobrej nowiny o Królestwie. (Mateusza 4:17; Rzymian 10:18). niektórzy ze współczesnych synagog szatana, chrześcijaństwo, przyszli do tej namaszczonej resztki, pokutowali i „pokłonili się”, uznając władzę niewolnika. Oni także przybyli, by służyć Jehowie w jedności ze starszymi członkami klasy Jana. Trwało to aż do zebrania pełnej liczby namaszczonych duchem braci Jezusa. Następnie „wielki tłum . . . ze wszystkich narodów” przyszedł, aby ‛oddać pokłon’ namaszczonemu niewolnikowi. (Objawienie 7:3, 4, 9). Niewolnik i ta wielka rzesza tworzą razem jedną trzodę Świadków Jehowy.

Zauważysz, że w tych akapitach jest cytowany termin „kłaniać się”. Skąd oni to biorą? Zgodnie z paragrafem 11 rozdziału 12, biorą to z Objawienia 3:9.

„11 Dlatego Jezus obiecuje im owoce: „Patrzcie! Podam tych z synagogi Szatana, którzy podają się za Żydów, a jednak nimi nie są, lecz kłamią — patrzcie! Sprawię, że przyjdą i złożyć hołd przed twoimi stopami i daj im poznać, że cię umiłowałem”. (Objawienie 3:9)”

Otóż ​​słowo, które w swoim przekładzie Biblii oddają jako „oddajcie pokłon”, jest tym samym słowem, które w Objawieniu 22:9 w Przekładzie Nowego Świata oddano jako „oddawać cześć Bogu”: proskynéo (kłaniać się lub czcić)

W 2012 roku Ciało Kierownicze Świadków Jehowy wprowadziło zmianę w swojej doktrynie dotyczącej tożsamości niewolnika wiernego i dyskretnego z Mateusza 24:45. Nie odnosiło się już do ostatka namaszczonych Świadków Jehowy żyjących w danym momencie na ziemi. Teraz ich „nowe światło” ogłosiło, że tylko Ciało Kierownicze stanowi Wiernego i Roztropnego Niewolnika. Za jednym zamachem zdegradowali całą namaszczoną resztkę do roli zaledwie byłych, jednocześnie twierdząc, że są jedynymi, którym warto się kłaniać. Ponieważ terminy „Ciało Kierownicze” i „Wierny Niewolnik” są teraz synonimami w teologii Świadków, gdyby mieli ponownie opublikować twierdzenia, które właśnie przeczytaliśmy z Objawienie książkę, przeczytaliby teraz tak:

Przychodzą do Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy i „kłaniają się” im, mówiąc duchowo…

niektórzy ze współczesnych synagog szatana, chrześcijaństwo, przybyli do tego Ciała Kierowniczego, pokutowali i „pokłonili się”, uznając autorytet Ciała Kierowniczego.

Następnie „wielki tłum . . . ze wszystkich narodów” przyszedł „pokłonić się” Ciału Kierowniczemu.

A jeśli jesteś Świadkiem Jehowy, ale zdecydowałeś się nie „kłaniać”, czcić, proskynéo, to samozwańcze Ciało Kierownicze, będziecie prześladowani, ostatecznie przez przymusowe unikanie narzucone przez prawa tego tak zwanego „niewolnika wiernego i dyskretnego”, tak że zostaniecie odcięci od całej rodziny i przyjaciół. Jak bardzo podobne jest to działanie do tego, o którym przepowiedziano znak Dzikiej Bestii z Objawienia, co również tworzy obraz, któremu ludzie muszą się pokłonić, a jeśli tego nie robią, to „nikt nie może kupować ani sprzedawać, chyba że osoba mająca znamię bestii lub numer jego imienia”. (Objawienie 13:16, 17)

Czy nie na tym polega istota kultu bożków? Bycie posłusznym Ciału Kierowniczemu, nawet jeśli naucza ono rzeczy sprzecznych z natchnionym Słowem Bożym, oznacza oddawanie mu tego rodzaju świętej służby lub oddawania czci, jakie powinniśmy oddawać wyłącznie Bogu. Jest nawet tak, jak mówi Pieśń 62 z własnego śpiewnika Organizacji:

Do kogo należysz?

Którego boga teraz słuchacie?

Twoim panem jest ten, któremu się kłaniasz.

On jest twoim bogiem; służysz mu teraz.

Jeśli oddasz pokłon temu samozwańczemu niewolnikowi, temu Ciału Kierowniczemu, stanie się ono twoim panem, twoim bogiem, do którego należysz i któremu służysz.

Jeśli przeanalizujesz starożytną relację o kulcie bożków, będziesz zdumiony podobieństwami, jakie zobaczysz między tą relacją a tym, co dzieje się teraz w szeregach Świadków Jehowy.

Odnoszę się do czasu, kiedy trzem Hebrajczykom, Szadrachowi, Meszachowi i Abed-Negowi, nakazano czcić złotego bożka. Przy tej okazji król Babilonu wzniósł wielki złoty posąg, wysoki na około 90 metrów. Następnie wydał polecenie, które czytamy w Księdze Daniela 30:3-4.

„Herold głośno oznajmił: „Rozkazuje się wam, ludy, narody i grupy językowe, abyście, gdy usłyszycie dźwięk rogu, piszczałki, cytry, harfy trójkątnej, instrumentu strunowego, dud i wszystkich innych instrumentów muzycznych, musi upaść i oddać pokłon złotemu posągowi, który wzniósł król Nabuchodonozor. Kto nie upadnie i nie odda pokłonu, zostanie natychmiast wrzucony do rozpalonego pieca ognistego.” (Daniela 3:4-6)

Jest prawdopodobne, że Nabuchodonozor zadał sobie tyle trudu i wydatków, ponieważ potrzebował umocnić swoją władzę nad wieloma różnymi plemionami i ludami, które podbił. Każdy miał swoich własnych bogów, których czcił i był posłuszny. Każdy miał swoje własne kapłaństwo, które rządziło w imieniu swoich bogów. W ten sposób kapłani służyli jako kanały ich bogów, a ponieważ ich bogowie nie istnieli, kapłani stali się przywódcami swojego ludu. W końcu chodzi o władzę, prawda? To bardzo stara sztuczka używana do kontrolowania ludzi.

Nabuchodonozor musiał być ostatecznym władcą, więc starał się zjednoczyć wszystkie te narody, zmuszając je do oddawania czci jednemu boskiemu wizerunkowi. Taki, który stworzył i kontrolował. Jego celem była „jedność”. Czy jest lepszy sposób na osiągnięcie tego niż skłonienie ich wszystkich do oddania czci jednemu posągowi, który sam wzniósł? Wtedy wszyscy byliby mu posłuszni nie tylko jako przywódca polityczny, ale także jako przywódca religijny. Wtedy w ich oczach będzie miał moc Bożą, która go wspiera.

Ale trzech młodych Hebrajczyków odmówiło złożenia pokłonu temu fałszywemu bożkowi, temu wymyślonemu bożkowi. Oczywiście król nie był tego świadomy, dopóki niektórzy informatorzy nie donieśli o odmowie tych wiernych mężów, aby pokłonić się wizerunkowi króla.

„. . .W tym czasie wystąpili niektórzy Chaldejczycy i oskarżyli Żydów. Powiedzieli królowi Nabuchodonozorowi: . ”. (Daniela 3:8, 9)

„. . .są pewni Żydzi, których wyznaczyłeś do zarządzania prowincją babilońską: Szadrach, Meszach i Abedego. Ci ludzie nie zwrócili na ciebie uwagi, królu. Nie służą twoim bogom i nie chcą oddać pokłonu złotemu posągowi, który postawiłeś” (Daniela 3:12).

Podobnie wszyscy wiemy, że jeśli odmówisz zastosowania się do instrukcji Ciała Kierowniczego, samozwańczego wiernego niewolnika, wielu, nawet bliskich przyjaciół i członków rodziny, pośpieszy do starszych, aby zgłosić twoje „wykroczenie” .

Starsi zażądają wtedy, abyś zastosował się do „kierunku” (eufemizm określający zasady lub przykazania) Ciała Kierowniczego, a jeśli odmówisz, zostaniesz wrzucony do ognistego pieca, aby zostać spalonym, strawionym. W nowoczesnym społeczeństwie na tym właśnie polega unikanie. To próba zniszczenia duszy człowieka. Masz zostać odcięty od wszystkich, których kochasz, od jakiegokolwiek systemu wsparcia, jaki możesz mieć i którego potrzebujesz. Możesz być nastolatką, która była wykorzystywana seksualnie przez starszego ŚJ (zdarzało się to niezliczoną ilość razy), a jeśli odwrócisz się plecami do Ciała Kierowniczego, oni – poprzez swoich wiernych poruczników, miejscowych starszych – zobaczą, że wszelkie emocjonalne lub duchowe wsparcie, którego możesz potrzebować i na którym możesz polegać, zostaje usunięte, pozostawiając cię samemu sobie. Wszystko to dlatego, że nie będziecie się im kłaniać, bezmyślnie poddając się ich zasadom i prawom.

W dawnych czasach Kościół katolicki zabijał ludzi, którzy sprzeciwiali się ich kościelnej hierarchii władzy, czyniąc z nich męczenników, których Bóg wskrzesi do życia. Ale unikając, Świadkowie spowodowali coś, co jest o wiele gorsze niż śmierć ciała. Spowodowali tyle traumy, że wielu straciło wiarę. Ciągle słyszymy doniesienia o samobójstwach wynikających z tego emocjonalnego znęcania się.

Ci trzej wierni Hebrajczycy zostali uratowani z ognia. Ich Bóg, prawdziwy Bóg, ocalił ich, wysyłając swego anioła. Spowodowało to zmianę serca króla, zmianę rzadko spotykaną u miejscowych starszych jakiegokolwiek zboru Świadków Jehowy, a już na pewno nie u członków Ciała Kierowniczego.

„. . Nebukadneccar zbliżył się do drzwi rozpalonego pieca i powiedział: „Szadraku, Meszaku i Abednego, słudzy Boga Najwyższego, wyjdźcie i chodźcie tutaj!” Szadrach, Meszach i Abednego wyszli spomiędzy ognia. A zgromadzeni tam satrapowie, prefektowie, namiestnicy i wysocy urzędnicy królewscy widzieli, że ogień nie miał wpływu na ciała tych mężów; ani włos z ich głów nie był spalony, ich płaszcze nie wyglądały inaczej i nie było na nich nawet zapachu ognia. Następnie Nebukadneccar oświadczył: „Niech będzie pochwalony Bóg Szadracha, Meszacha i Abednego, który posłał swego anioła i wybawił swoje sługi. Zaufali mu i sprzeciwili się rozkazowi króla, i byli gotowi raczej umrzeć, niż służyć lub kłaniać się jakiemukolwiek bogu poza swoim Bogiem”. (Daniela 3:26-28)

Postawienie się królowi wymagało od tych młodych ludzi wielkiej wiary. Wiedzieli, że ich Bóg może ich uratować, ale nie wiedzieli, że to zrobi. Jeśli jesteś Świadkiem Jehowy, który zbudował swoją wiarę na przekonaniu, że twoje zbawienie opiera się na wierze w Jezusa Chrystusa, a nie na członkostwie w Organizacji ani posłuszeństwie wobec członków Ciała Kierowniczego, możesz stanąć w obliczu podobnej ognistej próby.

To, czy przeżyjesz tę próbę z nienaruszoną nadzieją zbawienia, zależy od podstawy twojej wiary. Czy to mężczyźni? Organizacja? Albo Chrystus Jezus?

Nie twierdzę, że nie doświadczysz poważnej traumy z powodu odcięcia od wszystkich tych, których kochasz i cenisz, z powodu niebiblijnej polityki unikania narzuconej przez Ciało Kierownicze i egzekwowanej przez wyznaczonych przez niego starszych.

Podobnie jak trzej wierni Hebrajczycy, my także musimy znosić ognistą próbę naszej wiary, gdy odmawiamy kłaniania się ludziom lub oddawania im czci. Paweł wyjaśnia, jak to działa w swoim liście do Koryntian:

„Teraz, jeśli ktoś buduje na fundamencie ze złota, srebra, drogich kamieni, drzewa, siana lub słomy, wyjdzie na jaw, jakie jest dzieło każdego, bo dzień to pokaże, bo wyjdzie na jaw przez ogień , a sam ogień wykaże, jakiego rodzaju dzieło każdy zbudował. Jeśli czyjeś dzieło, które na nim zbudował, przetrwa, otrzyma nagrodę; jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten poniesie stratę, ale on sam będzie zbawiony; a jeśli tak, to będzie jak przez ogień”. (1 Koryntian 3:12-15)

Wszyscy ci, którzy nazywają siebie chrześcijanami, zakładają, że zbudowali swoją wiarę na fundamencie Jezusa Chrystusa. Oznacza to, że zbudowali swoją wiarę na jego naukach. Ale tak często te nauki były zniekształcone, wypaczone i zepsute. Jak wskazuje Paweł, jeśli budowaliśmy na podstawie takich fałszywych nauk, to budowaliśmy z materiałów łatwopalnych, takich jak siano, słoma i drewno, materiałów łatwopalnych, które spłoną w ognistej próbie.

Jeśli jednak oddajemy cześć w duchu i prawdzie, odrzucając nauki ludzkie i będąc wiernymi naukom Jezusa, to budujemy na Chrystusie jako naszym fundamencie, używając niepalnych materiałów, takich jak złoto, srebro i drogocenne kamienie. W takim razie nasza praca pozostanie i otrzymamy obiecaną przez Pawła nagrodę.

Niestety, dla wielu z nas spędziliśmy całe życie wierząc w ludzkie doktryny. Dla mnie nadszedł dzień, aby pokazać, czego używałem do budowania mojej wiary, i było to jak ogień pochłaniający wszystkie materiały, które uważałem za solidne prawdy, takie jak złoto i srebro. Były to doktryny, takie jak niewidzialna obecność Chrystusa w 1914 roku, pokolenie, które ujrzy Armagedon, zbawienie drugich owiec do ziemskiego raju i wiele innych. Kiedy zobaczyłem, że to wszystko były niebiblijne nauki ludzi, wszystkie zniknęły, spłonęły jak siano i słoma. Wielu z was przeszło przez podobną sytuację i może to być bardzo traumatyczne, prawdziwa próba wiary. Wielu traci wszelką wiarę w Boga.

Ale nauki Jezusa były również częścią, dużą częścią, struktury moich przekonań i te pozostały po tym metaforycznym ogniu. Tak jest w przypadku wielu z nas i zostaliśmy zbawieni, ponieważ teraz możemy budować tylko z cennymi naukami naszego Pana Jezusa.

Jedną z takich nauk jest to, że Jezus jest naszym jedynym przywódcą. Nie ma ziemskiego kanału ani Ciała Kierowniczego między nami a Bogiem. Rzeczywiście, Biblia uczy nas, że duch święty prowadzi nas do całej prawdy, a wraz z tym wynika fakt wyrażony w Liście 1 Jana 2:26, ​​27.

„Piszę to, aby was ostrzec przed tymi, którzy chcą was sprowadzić na manowce. Ale otrzymaliście Ducha Świętego i On mieszka w was, więc nie potrzebujesz nikogo, kto by cię uczył, co jest prawdą. Ponieważ Duch uczy cię wszystkiego, co musisz wiedzieć, a to, czego naucza, jest prawdą — to nie jest kłamstwo. Tak więc, jak was nauczył, trwajcie we wspólnocie z Chrystusem”. (1 Jana 2:26, ​​27)

Wraz z tą świadomością przychodzi wiedza i pewność, że nie potrzebujemy żadnej hierarchii religijnej ani ludzkich przywódców, aby mówili nam, w co mamy wierzyć. W rzeczywistości przynależność religijna to pewny sposób na budowanie z siana, słomy i drewna.

Ludzie, którzy naśladują ludzi, gardzili nami i starali się nas zniszczyć poprzez grzeszną praktykę unikania, myśląc, że pełnią świętą służbę dla Boga.

Ich bałwochwalstwo czczone przez ludzi nie pozostanie bezkarne. Gardzą tymi, którzy odmawiają pokłonu wzniesionemu posągowi, któremu wszyscy Świadkowie Jehowy powinni czcić i być mu posłuszni. Ale powinni pamiętać, że trzej Hebrajczycy zostali ocaleni przez anioła Bożego. Nasz Pan czyni podobną aluzję, że wszyscy tacy nienawistnicy powinni zważać.

„. . Patrzcie, abyście nie gardzili żadnym z tych małych, bo powiadam wam, że ich aniołowie w niebie zawsze patrzą na oblicze mojego Ojca, który jest w niebie”. (Mateusza 18:10)

Nie bójcie się ludzi, którzy próbują zmusić was strachem i zastraszeniem do czczenia bożka ŚJ, ich Ciała Kierowniczego. Bądź jak ci wierni Hebrajczycy, którzy byli gotowi umrzeć w ognistym piecu, zamiast oddać pokłon fałszywemu bogu. Zostali zbawieni, tak jak ty będziesz, jeśli pozostaniesz wierny swojej wierze. Jedynymi ludźmi, których pochłonął ten ogień, byli ci, którzy wrzucili Hebrajczyków do pieca.

„. . .Więc ci mężczyźni zostali związani, mając jeszcze na sobie płaszcze, szaty, czapki i wszystkie inne ubrania, i wrzuceni do płonącego pieca ognistego. Ponieważ rozkaz króla był tak surowy, a piec był wyjątkowo gorący, mężowie, którzy wzięli Szadraka, Meszacha i Abedega, zostali zabici przez płomienie ognia”. (Daniela 3:21, 22)

Jak często widzimy tę ironię w Piśmie Świętym. Kiedy ktoś stara się osądzić, potępić i ukarać sprawiedliwego sługę Bożego, w końcu poniesie takie samo potępienie i karę, jaką wymierza innym.

Łatwo jest nam skupić całą naszą uwagę na Ciele Kierowniczym, a nawet na miejscowych starszych jako sprawcach tego grzechu bałwochwalstwa, ale pamiętajmy, co stało się z tłumem w dniu Pięćdziesiątnicy po wysłuchaniu słów Piotra:

Powiedział: „Niech więc wszyscy w Izraelu wiedzą na pewno, że tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście, Bóg uczynił zarówno Panem, jak i Mesjaszem!”

Słowa Piotra przeszyły ich serca i rzekli do niego i do innych apostołów: „Bracia, co mamy czynić?” (Dzieje 2:36, 37)

Wszyscy Świadkowie Jehowy i wyznawcy jakiejkolwiek religii, która prześladuje tych, którzy czczą Boga w duchu i prawdzie, wszyscy tacy, którzy popierają swoich przywódców, staną w obliczu podobnej próby. Tym Żydom, którzy pokutowali za grzech swojej społeczności, Bóg przebaczył, ale większość nie pokutowała, więc Syn Człowieczy przyszedł i zabrał ich naród. Stało się to zaledwie kilkadziesiąt lat po tym, jak Piotr wygłosił swoje oświadczenie. Nic się nie zmieniło. List do Hebrajczyków 13:8 ostrzega nas, że nasz Pan jest ten sam wczoraj, dziś i jutro.

Dzięki za oglądanie. Chciałbym podziękować wszystkim, którzy pomagają nam kontynuować tę pracę poprzez swoje hojne datki.