Kim jest ten, który wchodzi do świątyni Bożej i podaje się za Boga?

Jeden z moich byłych najlepszych przyjaciół, starszy Świadków Jehowy, który nie chce już ze mną rozmawiać, powiedział mi, że znał Davida Splane’a, kiedy obaj służyli jako pionierzy (pełnoczasowi głosiciele Świadków Jehowy) w prowincji Quebec, Kanada. Opierając się na tym, co mi powiedział na podstawie osobistej znajomości z Davidem Splane’em, nie mam powodu wierzyć, że David Splane, który obecnie zasiada w Ciele Kierowniczym Świadków Jehowy, był w młodości niegodziwym człowiekiem. Tak naprawdę nie wierzę, że którykolwiek członek Ciała Kierowniczego ani żaden z ich pomocników zaczynał jako człowiek mający nieprawye intencje. Podobnie jak ja uważam, że naprawdę wierzyli, że nauczają prawdziwej dobrej nowiny o Królestwie.

Myślę, że tak było w przypadku dwóch znanych członków Ciała Kierowniczego, Freda Franza i jego siostrzeńca, Raymonda Franza. Obydwoje wierzyli, że poznali prawdę o Bogu i obaj poświęcili swoje życie nauczaniu tej prawdy tak, jak ją rozumieli, ale potem nadszedł moment ich „drogi do Damaszku”.

Wszyscy staniemy twarzą w twarz z momentem na drodze do Damazy. Czy wiesz, co mam na myśli? Mam na myśli to, co przydarzyło się Szawłowi z Tarsu, który stał się apostołem Pawłem. Saul zaczynał jako gorliwy faryzeusz, który był zaciekłym prześladowcą chrześcijan. Był Żydem z Tarsu, który wychował się w Jerozolimie i studiował u słynnego faryzeusza Gamaliela (Dz 22:3). Pewnego dnia, gdy jechał do Damaszku, aby aresztować mieszkających tam żydowskich chrześcijan, Jezus Chrystus ukazał mu się w oślepiającym świetle i powiedział:

„Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz? Ciągłe kopanie w oścień sprawia ci trudność. (Dzieje 26:14)

Co miał na myśli nasz Pan, mówiąc „kopanie w oścień”?

W tamtych czasach pasterz używał spiczastego kija zwanego ościeniem, aby zmusić swoje bydło do poruszania się. Wygląda więc na to, że Saul doświadczył wielu rzeczy, na przykład morderstwa Szczepana, którego był świadkiem, opisanego w 7 rozdziale Dziejów Apostolskich, co powinno go skłonić do uświadomienia sobie, że walczy z Mesjaszem. Mimo to nadal opierał się tym podpowiedziom. Potrzebował czegoś więcej, żeby go obudzić.

Jako lojalny faryzeusz Saul sądził, że służy Jehowie Bogu i podobnie jak Saul zarówno Raymond, jak i Fred Franz myśleli tak samo. Myśleli, że znają prawdę. Byli gorliwi w walce o prawdę. Ale co się z nimi stało? W połowie lat 1970. oboje mieli swój moment na drodze do Damaszku. Zestawiono ich z dowodami biblijnymi, które dowodziły, że Świadkowie Jehowy nie nauczali prawdy o Królestwie Bożym. Dowody te opisano szczegółowo w książce Raymonda pt. Kryzys sumienia.

Na stronie 316 z 4^th wydaniu opublikowanym w 2004 roku, możemy zobaczyć podsumowanie prawd biblijnych, z którymi obaj mieli kontakt, podobnie jak Saul, gdy został oślepiony światłem objawienia się Jezusa na drodze do Damaszku. Naturalnie, jako siostrzeniec i wujek, omawialiby te sprawy wspólnie. Te rzeczy to:

• Jehowa nie ma organizacji na ziemi.
• Wszyscy chrześcijanie mają nadzieję niebiańską i powinni w niej uczestniczyć.
• Nie ma formalnego układu niewolnika wiernego i dyskretnego.
• Nie ma ziemskiej klasy innych owiec.
• Liczba 144,000 XNUMX jest symboliczna.
• Nie żyjemy w szczególnym okresie zwanym „dniami ostatnimi”.
• Rok 1914 nie był obecnością Chrystusa.
• Wierni ludzie, którzy żyli przed Chrystusem, mają nadzieję niebiańską.

Odkrywanie tych prawd biblijnych można porównać do tego, co Jezus opisuje w swojej przypowieści:

„Znowu Królestwo Niebios podobne jest do podróżującego kupca poszukującego pięknych pereł. Znalazłszy jedną drogocenną perłę, odszedł, natychmiast sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją. (Mateusza 13:45, 46)

Niestety, tylko Raymond Franz sprzedał wszystko, co miał, aby kupić tę perłę. Kiedy został wykluczony, stracił stanowisko, dochody oraz całą rodzinę i przyjaciół. Stracił reputację i do końca życia był oczerniany przez wszystkich ludzi, którzy kiedyś patrzyli na niego i kochali go jak brata. Fred natomiast zdecydował się wyrzucić tę perłę, odrzucając prawdę, aby móc w dalszym ciągu „nauczać przykazań ludzkich jako nauk” Bożych (Ew. Mateusza 15:9). W ten sposób zachował swoją pozycję, bezpieczeństwo, reputację i przyjaciół.

Każdemu z nich przydarzył się moment na drodze do Damaszku, który na zawsze zmienił kierunek ich życia. Jeden na lepsze i drugi na gorsze. Moglibyśmy pomyśleć, że moment na drodze do Damaszku ma miejsce tylko wtedy, gdy wybieramy właściwą drogę, ale to nieprawda. W takim momencie możemy przypieczętować nasz los przed Bogiem na lepsze, ale możemy też przypieczętować nasz los na najgorsze. Może to być czas, z którego nie ma odwrotu, nie ma powrotu.

Jak uczy nas Biblia, albo podążamy za Chrystusem, albo za ludźmi. Nie twierdzę, że jeśli teraz będziemy podążać za mężczyznami, nie mamy szans na zmianę. Jednak moment na drodze do Damaszku odnosi się do punktu, do którego wszyscy dotrzemy w pewnym momencie naszego życia, kiedy dokonany przez nas wybór będzie nieodwołalny. Nie dlatego, że Bóg tak sprawił, ale dlatego, że my tak robimy.

Oczywiście odważne opowiadanie się za prawdą ma swoją cenę. Jezus powiedział nam, że będziemy prześladowani za pójście za nim, ale błogosławieństwa znacznie przewyższą ból związany z trudnościami, których doświadczyło tak wielu z nas.

Jak to się odnosi do członków obecnego Ciała Kierowniczego i wszystkich, którzy ich wspierają?

Czy dowody przedstawiane nam niemal codziennie za pośrednictwem Internetu i mediów informacyjnych nie są po prostu ościeniem? Kopiesz przeciwko nim? W pewnym momencie dowody osiągną taki punkt, że będzie to osobisty moment na drodze do Damaszku dla każdego członka Organizacji, który jest lojalny wobec Ciała Kierowniczego, a nie Chrystusa.

Dobrze zrobi nam wszystkim, jeśli usłuchamy ostrzeżenia autora Listu do Hebrajczyków:

Strzeżcie się, bracia, ze strachu, że nigdy nie powinno się tak stać rozwijać w każdym z was serce niegodziwe brak wiary by odsuwając się od Boga żywego; ale zachęcajcie się nawzajem każdego dnia, dopóki nazywa się to „dziś”, aby nikt z was nim nie był stwardniały przez zwodniczą moc grzechu. (Hebrajczyków 3:12, 13)

Werset ten mówi o prawdziwym odstępstwie, w którym człowiek zaczyna od wiary, ale potem pozwala, aby rozwinął się niegodziwy duch. Duch ten rozwija się, ponieważ wierzący oddala się od Boga żywego. Jak to się stało? Słuchając ludzi i okazując im posłuszeństwo zamiast Bogu.

Z biegiem czasu serce staje się twarde. Kiedy ten werset mówi o zwodniczej mocy grzechu, nie ma tu na myśli niemoralności seksualnej i tym podobnych. Pamiętajmy, że grzech pierworodny był kłamstwem, które spowodowało, że pierwsi ludzie odsunęli się od Boga, obiecując moc na wzór Boga. To było wielkie oszustwo.

Wiara nie polega tylko na wierze. Wiara jest żywa. Wiara to moc. Jezus powiedział: „Jeśli będziecie mieli wiarę wielkości ziarnka gorczycy, powiecie tej górze: ‚Przesuń się stąd tam’, a ona się przeniesie i nie będzie dla WAS nic niemożliwego”. (Mateusza 17:20)

Ale taka wiara ma swoją cenę. Będzie cię to kosztować wszystko, tak jak to miało miejsce w przypadku Raymonda Franza, jak to miało miejsce w przypadku Saula z Tarsu, który stał się znanym i ukochanym apostołem Pawłem.

Obecnie jest coraz więcej pogawędek, które popychają wszystkich Świadków Jehowy, ale większość z nich kopie przeciwko nim. Pokażę ci niedawnego goda. Chciałem pokazać wam następujący klip wideo wyodrębniony z najnowszej aktualizacji JW.org, „Aktualizacja nr 2” zaprezentowanej przez Marka Sandersona.

Dla tych z Was, którzy nadal są w Organizacji, proszę obejrzyjcie to, aby zobaczyć, czy potraficie wykryć, co powinno was skłaniać do zobaczenia rzeczywistości prawdziwego sposobu myślenia Ciała Kierowniczego

Chrystus został wspomniany raz i nawet to wzmianka stanowiła jedynie jego wkład w postaci ofiary okupu. Nie ma to żadnego znaczenia dla ustalenia słuchacza prawdziwej natury roli Jezusa jako naszego przywódcy i jedynej, powtarzam, jedynej drogi do Boga. Musimy go naśladować i być posłuszni, a nie ludziom.

Kto na podstawie filmu, który właśnie obejrzałeś, ośmiela się mówić ci, co masz robić? Kto występuje w zastępstwie Jezusa w roli przywódcy Świadków Jehowy? Posłuchaj następnego klipu, w którym Ciało Kierownicze zakłada nawet, że ma władzę kierowania twoim sumieniem danym przez Boga.

To prowadzi nas do głównego punktu naszej dzisiejszej dyskusji, czyli kwestii tytułu tego filmu: „Kto to jest, kto wchodzi do świątyni Bożej i podaje się za Boga?”

Zaczniemy od przeczytania fragmentu Pisma Świętego, który wszyscy widzieliśmy wiele razy, ponieważ Organizacja lubi stosować go do wszystkich innych, ale nigdy do siebie.

Niech was nikt w żaden sposób nie zwodzi, bo to nie nastąpi, dopóki najpierw nie nadejdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek bezprawia, syn zagłady. Staje w opozycji i wywyższa się nad każdym, kogo nazywają „bogiem” lub obiektem czci, tak że zasiada w świątyni Boga, publicznie okazując się bogiem. Czy nie pamiętacie, że gdy jeszcze byłem z wami, mówiłem wam te rzeczy? (2 Tesaloniczan 2:3-5 NWT)

Nie chcemy tego źle zrozumieć, więc zacznijmy od rozbicia tego proroctwa biblijnego na kluczowe elementy. Zaczniemy od określenia, czym jest świątynia Boża, w której zasiada ten odstępczy człowiek bezprawia? Oto odpowiedź z 1 Koryntian 3:16, 17:

„Czy nie zdajecie sobie sprawy, że wszyscy razem jesteście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Bóg zniszczy każdego, kto niszczy tę świątynię. Bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście”. (1 Koryntian 3:16, 17 NLT)

„A wy jesteście żywymi kamieniami, które Bóg wbudowuje w swoją duchową świątynię. Co więcej, jesteście jego świętymi kapłanami. Za pośrednictwem Jezusa Chrystusa składacie duchowe ofiary, które podobają się Bogu”. (1 Piotra 2:5 NLT)

Proszę bardzo! Namaszczeni chrześcijanie, dzieci Boże, są świątynią Boga.

Kto zatem twierdzi, że sprawuje władzę nad świątynią Bożą, swoimi namaszczonymi dziećmi, zachowując się jak bóg będący przedmiotem czci? Kto im każe zrobić to czy tamto i kto karze ich za nieposłuszeństwo?

Nie powinnam na to odpowiadać. Każdy z nas jest poganiany, ale czy rozpoznamy, że Bóg namawia nas, abyśmy się obudzili, czy też będziemy nadal kopać przeciwko pogańcom, przeciwstawiając się miłości Boga, która prowadzi nas do pokuty?

Pozwólcie, że zilustruję, jak działa to prowokowanie. Przeczytam ci werset z Pisma Świętego i kiedy będziemy przez niego przechodzić, zadaj sobie pytanie, czy pasuje to do tego, co ostatnio widziałeś.

„Ale byli też w Izraelu fałszywi prorocy, tak jak będą wśród was fałszywi nauczyciele. [Ma tu na myśli nas.] Sprytnie będą nauczać niszczycielskich herezji, a nawet wyrzekną się Mistrza, który ich kupił. [Tym Mistrzem jest Jezus, któremu zaprzeczają, marginalizując Go we wszystkich swoich publikacjach, filmach i przemówieniach, aby mogli go zastąpić.] W ten sposób sprowadzą na siebie nagłą zagładę. Wielu pójdzie za ich złymi naukami [Okradają swoją trzodę z niebiańskiej nadziei oferowanej nam wszystkim przez Jezusa i bezwstydnie unikają każdego, kto się z nimi nie zgadza, rozbijając rodziny i doprowadzając ludzi do samobójstwa.] i haniebną niemoralność. [Ich niechęć do ochrony ofiar wykorzystywania seksualnego dzieci.] I z powodu tych nauczycieli droga prawdy będzie oczerniana. [Chłopcze, czy tak jest w dzisiejszych czasach!] W swojej chciwości wymyślą sprytne kłamstwa, aby zdobyć twoje pieniądze. [Zawsze znajdzie się jakiś nowy powód, dla którego muszą sprzedać Salę Królestwa spod waszej władzy lub zmusić każde zgromadzenie do comiesięcznego składania datków.] Ale Bóg potępił ich dawno temu i ich zniszczenie nie będzie opóźnione”. (2 Piotra 2:1-3)

Ta ostatnia część jest bardzo ważna, ponieważ nie ogranicza się tylko do tych, którzy przewodzą w szerzeniu fałszywych nauk. Wpływa to na każdego, kto ich przestrzega. Zastanów się, jakie zastosowanie ma następny werset:

Na zewnątrz są psy i uprawiający spirytyzm, i rozpustnicy, i mordercy, i bałwochwalcy, i każdy, kto kocha i ćwiczy kłamstwo.' (Objawienie 22:15)

Jeśli podążamy za fałszywym Bogiem, jeśli podążamy za odstępcą, promujemy kłamcę. Ten kłamca pociągnie nas ze sobą w dół. Stracimy nagrodę, królestwo Boże. Zostaniemy na zewnątrz.

Podsumowując, wielu nadal kopie przeciwko ościennym, ale nie jest za późno, aby przestać. To jest nasz własny moment na drodze do Damaszku. Czy pozwolimy, aby rozwinęło się w nas niegodziwe serce, któremu brakuje wiary? A może będziemy gotowi sprzedać wszystko za perłę wielkiej wartości, królestwo Chrystusa?

Nie mamy całego życia na podjęcie decyzji. Sprawy toczą się teraz szybko. Nie są statyczne. Zastanów się, jak prorocze słowa Pawła odnoszą się do nas.

Zaprawdę, wszyscy, którzy pragną żyć pobożnie w Chrystusie Jezusie, będą prześladowani, podczas gdy źli ludzie i oszuści postępują coraz gorzej, oszukując i będąc oszukiwani. (2 Tymoteusza 3:12, 13)

Widzimy, jak źli oszuści, podszywający się pod jedynego przywódcę nad nami, Jezusa, Pomazańca, postępują coraz gorzej, oszukując zarówno innych, jak i siebie. Będą prześladować wszystkich, którzy pragną żyć pobożnie w Chrystusie Jezusie.

Być może myślisz sobie: wszystko w porządku, ale dokąd pójdziemy? Czy nie potrzebujemy organizacji, do której moglibyśmy się udać? To kolejne kłamstwo, które Ciało Kierownicze próbuje sprzedać, aby ludzie byli wobec niego lojalni. Przyjrzymy się temu w naszym następnym filmie.

W międzyczasie, jeśli chcesz zobaczyć, jak wygląda studium Biblii wśród wolnych chrześcijan, zajrzyj na beroeanmeetings.info. Link ten zostawię w opisie tego filmu.

Dziękujemy, że nadal wspieracie nas finansowo.