[Kjo është një përvojë e kontribuar nga një i krishterë i zgjuar që shkon nën pseudonimin "BEROEAN KeepTesting"]

Unë besoj se ne të gjithë (ish-Dëshmitarët) ndajmë emocione, ndjenja, lot, konfuzion dhe një spektër të gjerë të ndjenjave dhe emocioneve të tjera gjatë procesit tonë të zgjimit. Kam mësuar shumë nga ju dhe miqtë e tjerë të dashur të lidhur me faqet e internetit tuaj. Zgjimi im ishte një proces i ngadaltë. Ka arsye të ngjashme që i ndajmë në zgjimin tonë.

Mësimi 1914 ishte një biggie për mua. Pasi hulumtova temën në thellësi, kuptova se ekzistonte një arsye kryesore për mësimin e brezave të mbivendosur, dhe d.m.th., Trupi Udhëheqës duhet ta ketë atë të funksionojë. Pa të, nuk mund të ketë asnjë inspektim në 1918, pra asnjë emërim i Trupit Drejtues. Prandaj, është jetësore që funksionon.

Kjo ishte një pjesë e madhe e zgjimit tim, por jo pjesa më e madhe. Unë gjithashtu u shqetësova thellësisht i shqetësuar për procesin gradual të mikro-administrimit të bisedimeve, pjesëve në mbledhje, demonstrime të shkruara, të gjitha për tu përshtatur pikërisht me atë që Trupi Udhëheqës donte të thoshim ne. Me kalimin e viteve, vura re se shtynte mënjanë shprehjet e besimit të miqve. Kjo më shqetësonte thellësisht, pasi vëmendja bëhej gjithnjë e më shumë për të thënë dhe prezantuar materialin saktësisht mënyrën se si dëshironte udhëheqja. Ku ishte shprehja jonë e besimit? Ngadalë u zhduk. Ishte mendimi im, para se të pushoja pjesëmarrjen në mbledhje në vitin 2016, se po vinte koha për të cilën do të thonim, me skenar, pikërisht ajo që Trupi Udhëheqës donte të thoshim te dera e ministrisë, pothuajse fjalë për fjalë.

Mbaj mend herën e fundit që kam punuar me Mbikëqyrjen e Qarkut. (Unë kurrë nuk kam punuar me një tjetër.) Ishte vjeshta e vitit 2014. Unë shkova në një derë me të dhe përdora vetëm Biblën - diçka që kisha bërë me raste (përafërsisht çdo 20-30 dyer). Kur u kthyem në trotuar, ai më ndaloi. Ai kishte një vështrim shumë të drejtë përpara në sytë e tij dhe mërzitur më pyeti, "Pse nuk e përdorët ofertën?"

I shpjegova atij që herë pas here kufizohem vetëm në përdorimin e Biblës për të mbajtur shkrimet e shenjta të freskëta në mendjen time. Ai tha: “Ju duhet të ndiqni këshillën e Trupit Udhëheqës”.

Pastaj ai u kthye dhe u largua nga unë. Isha pranë vetes. Sapo isha qortuar për përdorimin e Fjalës së Perëndisë në derë. Kjo ishte e madhe për mua! Ishte një katalizator i madh për largimin tim.

Mund ta lokalizoj zgjimin tim në dy elementë kritikë. Për mua, ato ishin të mëdha. . . duke folur scripturally. Në shtator të 2016, gruaja ime dhe unë u morëm një turne special në Warwick nga kunata dhe motra ime. Ne u trajtuam në një turne të veçantë në sallën e konferencave të Trupit Drejtues. Shumica kurrë nuk arrijnë ta shohin atë. Sidoqoftë, kunati im funksionon krah për krah me Trupin Drejtues. Zyra e tij qëndron përkrah asaj të disa anëtarëve të Trupit Drejtues, dhe në fakt, ulet drejtpërdrejt nga vëllai Shaeffer (sp?), Një ndihmës i Trupit Drejtues.

Kur u futëm në sallën e konferencave, kishte dy TV të mëdha me panel të sheshtë krah për krah në murin e majtë. Kishte një tryezë të madhe konference. Në të djathtë, ishin dritaret që shikonin nga liqeni. Ata kishin blinda speciale të cilat mbylleshin dhe hapeshin me telekomandë. Kishte një tavolinë të një anëtari të Trupit Drejtues të mëparshëm - nuk mund ta kujtoj se cilin. U ul menjëherë në të djathtë të derës ndërsa hynit. Drejtpërdrejt nga dera e përparme dhe përballë tryezës së konferencës, ishte një pikturë e madhe dhe e bukur e Jezusit që mbante një dele me dele të tjera rreth tij. Mbaj mend që e komentova, diçka përgjatë vijave të: “Çfarë pikture të bukur të Krishtit që mban delet. Ai kujdeset shumë për të gjithë ne. ”

Ai më tha se piktura ishte bërë nga një anëtar tashmë i ndjerë i Trupit Udhëheqës. Ai shpjegoi se përshkruante delet në krahët e Jezuit si përfaqësuese të të mirosurve të Dëshmitarëve të Jehovait. Pjesa tjetër e deleve përfaqësonte turmën e madhe.

Në çastin kur ai shqiptoi ato fjalë, ndjeva një sëmundje të vrapuar nëpër mua që nuk mund ta shpjegoj. Kjo ishte hera e parë dhe e VETEM që kisha pasur ndonjëherë, në të gjitha vitet dhe turnet që kishim marrë, u ndjeva sikur duhej të dilja menjëherë prej andej. Më goditi si një ton tullash! Sa më shumë që kisha studiuar, aq më shumë isha duke arritur për të realizuar bazën jospranale të asaj doktrine. Matterështja tjetër që çoi në zgjimin tim, besoj, ishte shumë më e thjeshtë në thelb se çdo gjë tjetër, pasi nuk kërkonte kohë të thellë studimi nga ana ime. . . thjesht arsyeshmëri. Gjatë shumë viteve, unë kisha vërejtur shumë, shumë, shumë njerëz të mrekullueshëm me frikë nga Zoti, shumë të dashur në organizatë largohen. Kishte shumë dhe arsye të ndryshme për largimin e tyre. Disa u larguan për shkak të studimit të thellë dhe mosmarrëveshjes me doktrinën. Unë e di për shumë që u larguan për shkak të mënyrës si u trajtuan nga të tjerët në kongregacion.

Isshtë një motër që kujtoj, për shembull, që e donte Jehovain kaq shumë. Ajo ishte në fillimin e të tridhjetave. Ajo pionier, punoi shumë për organizatën. Ajo ishte e përulur dhe gjithmonë merrte kohë të shëtiste dhe të fliste me një numër miqsh, të cilët shpesh do të uleshin të qetë para mbledhjeve. Ajo me të vërtetë e donte Perëndinë dhe ishte një person shumë i drejtë. Unë e di për disa pionierë në kongregacionin e saj që e trajtuan atë si një të larguar. Pse? Burri i saj, i cili ishte shumë i ngjashëm me të, filloi të dyshonte për mësimet. Ai u rrit mjekër, por vazhdoi të ndiqte mbledhje. Unë isha në grupe makinash, kur miqtë, pas shpinës së tij, do të thoshin shprehje të buta dhe të padrejta për mjekrën e tij. Ai kapi erën e bisedës dhe pushoi së ndjekuri. U zemërova te pionierët për ta bërë këtë. Unë duhet të kisha folur, por unë mbajta qetësi për të. Kjo ishte në mes të viteve 90-të. Pionierët e trajtuan me keqdashje, sepse ajo ishte e martuar me të; asnjë arsye tjetër! I mbaj mend të gjitha mirë. Një vëlla pionier një herë më tha në lidhje me këtë klikë të veçantë të pionierëve: «Kam punuar me këto motra këtë fundjavë dhe nuk do të punoj më kurrë me ta! Do të shkoj vetë, nëse nuk ka vëllezër për të punuar ".

E kuptova plotësisht. Ata pionierë kishin mjaft reputacion për thashetheme. Sidoqoftë, kjo motër e mrekullueshme mori fyerjet dhe thashethemet e padrejta, por përsëri qëndroi për disa vjet. Unë iu afrova njërit prej pionierëve dhe kërcënova të flas me mbikëqyrësit nëse thashethemet nuk ndaleshin. Njëri prej tyre vetëm hapi sytë dhe u largua nga unë.

Kjo motër dashamirëse pushoi së ndjekuri mbledhjet dhe nuk u pa më kurrë në to. Ajo ishte një nga adhuruesit më të dashur dhe të vërtetë të Zotit që kam njohur. Po, pjesa më e madhe e zgjimit tim erdhi nga vëzhgimi i kaq shumë prej këtyre miqve të dashur largohen nga organizata. Por, sipas mësimeve të Trupit Udhëheqës, ata rrezikojnë të humbin jetën pasi nuk janë më pjesë e organizatës. Unë e dija se kjo ishte e gabuar, dhe jo-biblike. E dija që jo vetëm shkelte mendimet e Hebrenjve 6:10, por edhe shkrime të tjera të shenjta. E dija që të gjitha këto mund të ishin akoma të pranueshme për Zotin tonë të dashur, Jezusin pa organizimin. E dija që besimi ishte i gabuar. Pasi u angazhova në kërkime të thella për një periudhë të zgjatur kohe, e vërtetova me vete. Kisha te drejte. Delet e dashura të Krishtit gjenden në të gjithë botën, në shumë besime dhe kongregacione të krishtere anembanë globit. Këtë duhet ta pranoj si fakt. Zoti ynë i bekoftë të gjithë ata që e duan dhe zgjohen për të vërtetën.

Meleti Vivlon

Artikuj nga Meleti Vivlon.
    4
    0
    Ju pëlqejnë mendimet tuaja, ju lutemi komentoni.x