Soos in my vorige video belowe, gaan ons nou bespreek wat soms 'Jesus se profesie van die laaste dae' genoem word, wat opgeteken is in Matteus 24, Markus 13 en Lukas 21. Omdat hierdie profesie so sentraal staan ​​in die leer van Jehovah Getuies, net soos met alle ander Adventiste-godsdienste, kry ek baie vrae daaroor, en dit was my hoop om almal in hierdie een video te beantwoord. Nadat ek die volledige omvang van die onderwerp geanaliseer het, het ek besef dat dit nie raadsaam sou wees om alles in 'n enkele video te dek nie. Dit sou net te lank wees. Dit is beter om 'n kort reeks oor die onderwerp te doen. In hierdie eerste video sal ons dus die grondslag lê vir ons ontleding deur te probeer vasstel wat die dissipels aangespoor het om die vraag te stel wat Jesus daartoe gelei het om hierdie profetiese waarskuwing te gee. Die begrip van die aard van hulle vraag is die belangrikste om die nuanses van Jesus se antwoord te begryp.

Soos ons al baie keer voorheen gesê het, is ons doel om persoonlike interpretasies te vermy. Om te sê: "Ons weet nie" is 'n aanvaarbare antwoord en baie beter as om wild te bespiegel. Ek sê nie dat bespiegeling verkeerd is nie, maar plak eers 'n groot etiket daarop wat sê: 'Hier is jakkalse!' of as u verkies: "Danger, Will Robinson."

As wakker Christene, wil ons nooit hê dat ons navorsing die woorde van Jesus in Matteus 15 vervul nie: 9, “Hulle aanbid my tevergeefs; hulle lering is bloot menslike reëls. ”(NIV)

Die probleem vir diegene van ons wat van die Organisasie van Jehovah se Getuies kom, is dat ons die las dra van dekades van indoktrinasie. Ons moet dit afskrik as ons hoop om die heilige gees toe te laat om ons na die waarheid te lei.

'N Goeie vertrekpunt is die besef dat dit wat ons op die punt staan ​​om te lees byna 2,000 jaar gelede opgeteken is deur mans wat 'n ander taal as ons praat. Selfs as u Grieks praat, word die Grieks wat u praat, baie verander van die koine Grieks van Jesus se tyd. 'N Taal word altyd gevorm deur die kultuur van sy sprekers, en die kultuur van die Bybelskrywers was twee millennia in die verlede.

Laat ons begin.

Die profetiese woorde wat in hierdie drie evangelieverslae voorkom, kom as gevolg van 'n vraag wat vier van sy apostels aan Jesus gestel het. Eerstens sal ons die vraag lees, maar voordat ons probeer om dit te beantwoord, sal ons probeer agterkom wat dit aangespoor het.

Ek sal gebruik Young se letterlike vertaling vir hierdie deel van die bespreking.

Die Matthew 24: 3 - “En toe hy op die Olyfberg sit, kom die dissipels alleen na Hom en sê: Vertel ons, wanneer sal dit wees? en wat is die teken van u teenwoordigheid en van die einde van die eeu? '

Merk 13: 3, 4 - “En terwyl hy op die Olyfberg sit, teenoor die tempel, vra Petrus en Jakobus en Johannes en Andreas Hom alleen: Vertel ons wanneer hierdie dinge sal gebeur? en wat is die teken wanneer al hierdie dinge op die punt staan ​​om te vervul? '”

Die Lukas 21: 7 - “En hulle ondervra hom en sê: Meester, wanneer sal hierdie dinge dan wees? en wat is die teken wanneer hierdie dinge op die punt staan ​​om te gebeur? '”

Van die drie gee net Markus ons die name van die dissipels wat die vraag vra. Die res was nie by nie. Matteus, Markus en Lukas het dit tweedehands gehoor.

Wat opmerklik is, is dat Matteus die vraag in drie dele verdeel, terwyl die ander twee nie. Wat Matteus insluit, maar wat volgens Markus en Lukas ontbreek, is die vraag: "Wat is die teken van u teenwoordigheid?"

Ons kan ons dus afvra waarom hierdie element deur Markus en Lukas weggelaat word? 'N Ander vraag ontstaan ​​as ons die manier vergelyk Young se letterlike vertaling maak hierdie gedeelte met byna elke ander Bybelversie weer. Die meeste vervang die woord “teenwoordigheid” met die woord “kom” of, soms, “koms”. Is dit beduidend?

Laat ons eers, voordat ons daaraan begin, ons afvra, wat het hulle daartoe aangespoor om hierdie vraag te vra? Ons sal probeer om onsself in hul skoene te sit. Hoe het hulle hulself beskou?

Wel, hulle was almal Jode. Nou was die Jode anders as al die ander volke. Destyds was almal 'n afgodedienaar en het hulle almal 'n panteon van gode aanbid. Die Romeine het Jupiter en Apollo en Neptunus en Mars aanbid. In Efese aanbid hulle 'n veelborstige God met die naam Artemis. Die antieke Korintiërs het geglo dat hulle stad gestig is deur 'n afstammeling van die Griekse god, Zeus. Al hierdie gode is nou weg. Hulle het verdwyn in die newels van die mitologie. Hulle was valse gode.

Hoe aanbid u 'n valse god? Aanbidding beteken onderwerping. U onderwerp u aan u god. Onderwerping beteken dat jy doen wat jou god jou beveel om te doen. Maar as u god 'n afgod is, kan hy nie praat nie. So hoe kommunikeer dit? Jy kan tog nie 'n opdrag gehoorsaam wat jy nooit hoor nie?

Daar is twee maniere om 'n valse God te aanbid, 'n mitologiese god soos Jupiter van die Romeine. Of jy doen wat jy dink hy wil hê jy moet doen, of jy doen wat sy priester vir jou sê sy wil is. Of u u dit nou voorstel of 'n priester sê dat u dit moet doen, u aanbid mans. Aanbidding beteken onderwerping beteken gehoorsaamheid.

Die Jode het ook mense aanbid. Ons het pas Jesus se woorde in Matteus 15: 9 gelees. Hulle godsdiens was egter anders as al die ander. Dit was die ware godsdiens. Hulle volk is deur God gestig en aan God se wet gegee. Hulle het nie afgode aanbid nie. Hulle het nie 'n panteon van gode gehad nie. En hulle God, YHWH, Yehowah, Jehovah, wat u ook al wil, word tot vandag toe nog aanbid.

Sien u waarheen ons hiermee gaan? As u destyds 'n Jood was, is die enigste plek om die ware God te aanbid binne die Judaïsme, en die plek waar die teenwoordigheid van God op aarde bestaan, is in die Allerheiligste, die innerlike heiligdom in die Tempel in Jerusalem. Neem alles weg en neem God van die aarde af. Hoe kon u God meer aanbid? Waar kon jy God aanbid? As die tempel weg is, waar kan u dan offers bring vir vergewing van sondes? Die hele scenario sou ondenkbaar wees vir 'n Jood van daardie era.

Maar dit is wat Jesus gepreek het. In die drie hoofstukke in Matteus wat hul vraag voorafgegaan het, lees ons van Jesus se laaste vier dae in die tempel, waarin ons die leiers vir skynheiligheid veroordeel en voorspel het dat die stad en die tempel vernietig sou word. In werklikheid blyk dit dat die laaste woorde wat hy gesê het net voordat hy vir die laaste keer die tempel verlaat het, hierdie was: (dit kom uit die Berean Literal Bible)

(Matteus 23: 29-36) “Wee julle, skrifgeleerdes en Fariseërs, geveinsdes! Want u bou die grafte van die profete en versier die monumente van die regverdiges; en u sê: 'As ons in die dae van ons vaders gewees het, sou ons nie saam met hulle deelgeneem het in die bloed van die profete nie.' So getuig julle vanself dat julle kinders is van die wat die profete vermoor het. U vul dan die maat van u vaders in. Slange! Nageslag van aders! Hoe sal u ontsnap van die vonnis van Gehenna? '

“Daarom stuur ek profete en wyse manne en skrifgeleerdes na julle toe. Sommige van hulle sal jy doodmaak en kruisig, en ander van hulle sal in jou sinagoges opvlieg en van stad tot stad vervolg word; sodat oor al die regverdige bloed wat op die aarde uitgegiet is, van u kom, van die bloed van die regverdige Abel tot die bloed van Sagaria, die seun van Berekja, wat u tussen die tempel en die altaar vermoor het. Voorwaar Ek sê vir julle, al hierdie dinge sal oor hierdie geslag kom. ”

Kan u die situasie sien soos hulle dit sou gesien het? U is 'n Jood wat glo dat die enigste plek om God te aanbid in Jerusalem by die tempel is, en nou sê die seun van God, die een wat u as die Messias herken, dat die mense wat sy woorde hoor, die einde van alle dinge sal sien. Stel jou voor hoe dit jou sal laat voel.

As ons nou voor 'n werklikheid te staan ​​kom wat ons as mense nie wil of nie kan oorweeg nie, gaan ons in 'n toestand van ontkenning. Wat is vir u belangrik? Jou godsdiens? U land? Jou familie? Stel jou voor dat iemand wat jy as betroubaar vertrou het, jou sou vertel dat die belangrikste ding in jou lewe tot 'n einde gaan kom en dat jy daar sal wees om dit te sien. Hoe sou u dit hanteer? Sou u dit kon hanteer?

Dit blyk dat die dissipels dit moeilik gehad het, want toe hulle uit die tempel begin vertrek, het hulle uit hul pad gegaan om dit vir Jesus aan te beveel.

Matteus 24: 1 CEV - “Nadat Jesus die tempel verlaat het, het sy dissipels gekom en gesê: 'Kyk na al hierdie geboue!' '

Markus 13: 1 ESV - En toe hy uit die tempel kom, sê een van sy dissipels vir hom: "Kyk, Meester, watter wonderlike klippe en watter wonderlike geboue!"

Luke 21: 5 NIV - 'Sommige van sy dissipels het opmerkings gemaak oor hoe die tempel versier is met pragtige klippe en met gawes wat aan God opgedra is.'

'Kyk Here. Kyk na hierdie pragtige geboue en hierdie edelgesteentes. 'Die subteks skreeu redelik:' Hierdie dinge sal sekerlik nie verbygaan nie? '

Jesus het hierdie subteks verstaan ​​en geweet hoe om dit te beantwoord. Hy het gesê: “Sien u al hierdie dinge? ... Voorwaar Ek sê vir u, hier sal nie een klip op die ander gelaat word nie; elkeen sal neergewerp word. ” (Matteus 24: 2 NLV)

Wat dink jy het hulle in die konteks in gedagte toe hulle vir Jesus gevra het: 'Sê vir ons, wanneer sal hierdie dinge wees, en wat sal die teken wees van u teenwoordigheid en die afsluiting van die stelsel van dinge?' (Matteus 24 : 3 NWT)

Terwyl Jesus se antwoord nie deur hul aannames beperk was nie, het hy geweet wat in hulle gedagtes was, wat hulle aangaan, waaroor hulle regtig vra, en watter gevare hulle sou inhou nadat hy weg is. Die Bybel sê dat hy hulle tot op die laaste tyd liefgehad het, en dat die liefde altyd die beste vir die geliefde is. (John 13: 1; 1 Corinthians 13: 1-8)

Jesus se liefde vir sy dissipels sou hom beweeg om hulle vraag te beantwoord op 'n manier wat hulle tot voordeel sou strek. As hul vraag vermoed het dat omstandighede verskil van die werklikheid, sou hy hulle nie wou lei nie. Nietemin was daar dinge wat hy nie geweet het nie, [stilhou] en dinge wat hulle nie mag weet nie, [stilhou] en dinge wat hulle nog nie kon hanteer nie. [breek] (Matteus 24:36; Handelinge 1: 7; Johannes 16:12)

Om tot hierdie punt saam te vat: Jesus het vier dae in die tempel gepreek en gedurende die tyd het hy die einde van Jerusalem en die tempel geprofeteer. Net voordat hy die tempel vir oulaas verlaat het, het hy aan sy toehoorders gesê dat die oordeel oor al die bloed wat van Abel af tot by die laaste gemartelde profeet gestort is, oor daardie geslag sou kom. Dit sou 'n einde maak aan die Joodse stelsel van dinge; die einde van hul ouderdom. Die dissipels wou weet wanneer dit gaan gebeur.

Is dit al wat hulle verwag het om te gebeur?

Aantal

Voordat Jesus na die hemel opgevaar het, het hulle hom gevra: 'Here, herstel u die koninkryk op hierdie tydstip vir Israel?' (Handelinge 1: 6 NWT)

Dit lyk asof hulle aanvaar dat die huidige Joodse stelsel sou eindig, maar hulle het geglo dat 'n herstelde Joodse nasie onder Christus sou volg. Wat hulle op daardie oomblik nie kon begryp nie, was die betrokke tydskale. Jesus het vir hom gesê dat hy die koninklike mag gaan bekom en dan weer sal terugkeer, maar dit blyk uit die aard van hulle vrae dat hulle gedink het dat sy terugkeer met die einde van die stad en sy tempel sou saamval.

Het dit geblyk die geval te wees?

Op hierdie stadium sal dit voordelig wees om terug te keer na die vrae wat vroeër geopper is oor die verskil tussen Matteus se weergawe van die vraag en die van Markus en Lukas. Matthew voeg die frase by: "Wat is die teken van u teenwoordigheid?" Hoekom? En waarom gee byna alle vertalings dit 'die teken van u koms' of 'die teken van u koms'?

Is dit sinonieme terme?

Ons kan die eerste vraag beantwoord deur die tweede te beantwoord. En moenie 'n fout maak nie, dit is voorheen geestelik verwoestend om dit verkeerd te maak, so laat ons dit hierdie keer probeer regstel.

Wanneer Young se letterlike vertaling sowel as die Nuwe Wêreld Vertaling deur Jehovah se Getuies lewer die Griekse woord, parousia, as 'teenwoordigheid' is dit letterlik. Ek glo dat Jehovah se Getuies dit om die verkeerde rede doen. Hulle fokus op die algemene gebruik van die woord, wat letterlik beteken "om naastenby te wees" (HELP Woordstudies 3952). Hulle leerstellige vooroordeel sou ons laat glo dat Jesus sedert 1914 onsigbaar teenwoordig was. Vir hulle is dit nie die wederkoms nie. van Christus, wat volgens hulle verwys na sy wederkoms in Armageddon. Vir Getuies het Jesus dus drie keer gekom of sal dit kom. Een keer as die Messias, weer in 1914 as die Dawidiese koning (Hand. 1: 6) en 'n derde keer in Armageddon.

Maar eksegese vereis dat ons moet hoor wat met die oor van 'n eerste-eeuse dissipel gesê is. Daar is 'n ander betekenis aan parousia wat nie in Engels voorkom nie.

Dit is dikwels die dilemma waarmee die vertaler te kampe het. Ek het in my jeug as vertaler gewerk, en alhoewel ek net met twee moderne tale te doen gehad het, sou ek hierdie probleem nog steeds teëkom. Soms het 'n woord in een taal 'n betekenis waarvoor daar geen presiese korrespondentwoord in die doeltaal is nie. 'N Goeie vertaler moet die skrywer se betekenis en idees weergee, nie sy woorde nie. Woorde is bloot die instrumente wat hy gebruik, en as die gereedskap onvoldoende blyk, sal die vertaling daaronder ly.

Laat ek u 'n voorbeeld gee.

'As ek skeer, gebruik ek nie skuim, skuim of skuim nie. Ek gebruik net skuim. ”

“Cuando me afeito, no uso espuma, espuma, ni espuma. Solo uso espuma. ”

As Engelssprekende verstaan ​​u onmiddellik die verskille wat hierdie vier woorde voorstel. Alhoewel dit fundamenteel verwys na skuim van die een of ander aard, is dit nie dieselfde nie. In Spaans moet hierdie genuanseerde verskille egter verklaar word deur die gebruik van 'n beskrywende frase of byvoeglike naamwoord.

Daarom verkies u 'n letterlike vertaling vir studiedoeleindes, want dit neem u 'n stap nader aan die betekenis van die oorspronklike. Natuurlik moet daar bereidwilligheid wees om te verstaan, daarom moet trots by die venster uitgegooi word.

Ek kry mense deurentyd besig om sterk bewerings te maak op grond van hul begrip van een vertaalde woord wat uit hul geliefde Bybelweergawe geneem is. Dit is nie die manier om die Skrif te verstaan ​​nie.

Iemand wat blykbaar 'n rede wou hê om fout te vind met die Bybel, het byvoorbeeld 1 Johannes 4: 8 aangehaal wat sê dat 'God is liefde'. Toe haal daardie persoon 1 Korintiërs 13: 4 aan wat sê: 'Die liefde is nie jaloers nie.' Uiteindelik word Exodus 34:14 aangehaal waar Yehowah na homself verwys as 'n jaloerse God '. Hoe kan 'n liefdevolle God ook 'n jaloerse God wees as liefde nie jaloers is nie? Die tekortkoming in hierdie lyn van simplistiese redenasie is die veronderstelling dat die Engelse, Griekse en Hebreeuse woorde almal heeltemal sinoniem is, wat dit nie is nie.

Ons kan geen dokumente verstaan ​​nie, laat staan ​​nog een wat duisende jare gelede in 'n antieke taal geskryf is sonder om die tekstuele, historiese, kulturele en persoonlike konteks te verstaan.

In die geval van Matteus se gebruik van parousia, dit is die kultuurkonteks wat ons moet oorweeg.

Strong's Concordance gee die definisie van parousia as ''n teenwoordigheid, 'n koms'. In Engels hou hierdie terme 'n mate van verband met mekaar, maar hulle is nie streng sinoniem nie. Boonop het Grieks 'n baie goeie woord om in te kom Eleusis, wat Strong's definieer as ''n koms, aankoms, koms'. As Matthew dus 'kom' bedoel soos die meeste vertalings impliseer, waarom het hy dit dan gebruik? parousia en nie Eleusis?

Bybelgeleerde, William Barclay, het dit te sê oor een ou gebruik van die woord parousia.

'Een van die alledaagsste dinge is dat provinsies uit 'n nuwe era dateer parousia van die keiser. Cos dateer uit 'n nuwe era uit die parousia van Gaius Caesar in AD 4, net soos Griekeland van die land parousia van Hadrianus in 24 nC. 'n Nuwe gedeelte van die tyd het ontstaan ​​met die koms van die koning.

'N Ander algemene gebruik was om nuwe munte te slaan om die besoek aan die koning te herdenk. Die reis van Hadrianus kan gevolg word deur die munte wat geslaan is om sy besoeke te herdenk. Toe Nero Korinte besoek, is muntstukke geslaan om syne te herdenk Adventus, koms, wat die Latynse ekwivalent van die Grieks is parousia. Dit was asof met die koms van die koning 'n nuwe stel waardes ontstaan ​​het.

parousia word soms gebruik deur 'n generaal se 'inval' in 'n provinsie. Dit word so gebruik van die inval van Mithradates in Asië. Dit beskryf die ingang op die toneel deur 'n nuwe en verowerende mag. '

(Nuwe-Testamentiese woorde deur William Barclay, p. 223)

Kom ons lees Handelinge 7:52 met die oog daarop. Ons gaan hierdie keer met die Engelse standaardweergawe.

'Watter van die profete het julle vaders nie vervolg nie? En hulle het diegene vermoor wat vooraf die aankondiging van die kom van die Regverdige wat U nou verraai en vermoor het, ”

Hier is die Griekse woord nie 'teenwoordigheid' nie (parousia) maar “kom” (Eleusis). Jesus het gekom as die Christus of die Messias toe hy deur Johannes gedoop is en deur God gesalf is met heilige gees, maar alhoewel hy toe fisies teenwoordig was, was sy koninklike teenwoordigheid (parousia) moes nog begin. Hy het nog nie as koning begin regeer nie. Lukas verwys dus in Handelinge 7:52 na die koms van die Messias of Christus, maar nie die teenwoordigheid van die Koning nie.

Toe die dissipels dus oor Jesus se teenwoordigheid vra, vra hulle: "Wat sal die teken wees van u aankoms as Koning?", Of: "Wanneer sal u oor Israel begin regeer?"

Die feit dat hulle gedink het dat die koningsheerskappy van Christus saamval met die vernietiging van die tempel, beteken nie dat dit moes nie. Die feit dat hulle 'n teken van sy aankoms of koms as King wil hê, beteken nie dat hulle een gaan kry nie. Hierdie vraag is nie deur God geïnspireer nie. As ons sê dat die Bybel deur God geïnspireer is, beteken dit nie dat elke werk wat daarin opgeskryf is, van God kom nie. Toe die Duiwel Jesus versoek het, het Yehowah nie woorde in die mond van Satan gelê nie.

As ons sê dat die Bybel deur God geïnspireer is, beteken dit nie dat elke woord wat daarin opgeskryf is, van God kom nie. Toe die Duiwel Jesus versoek het, het Yehowah nie woorde in die mond van Satan gelê nie. As ons sê dat die Bybelverslag deur God geïnspireer is, bedoel ons dat dit waarheidsgetroue verslae bevat, tesame met die werklike woorde van God.

Getuies sê dat Jesus in 1914 as Koning begin regeer het. Indien wel, waar is die bewyse? Die teenwoordigheid van 'n koning was op die datum van die aankoms van die keiser in 'n Romeinse provinsie opgemerk, want toe die koning teenwoordig was, het dinge verander, wette uitgevaardig en projekte begin. Keiser Nero is in 54 HJ troon, maar vir die Korintiërs het sy teenwoordigheid in 66 HJ begin toe hy die stad besoek en die bou van die Korinthe-kanaal voorgestel het. Dit het nie gebeur nie omdat hy kort daarna vermoor is, maar u kry die idee.

Waar is die bewyse van Jesus se koninklike teenwoordigheid 105 jaar gelede? Wat is die getuienis as sommige sê dat sy teenwoordigheid in 70 HJ begin het? Christelike afvalligheid, die donker eeue, die 100-jarige oorlog, die kruistogte en die Spaanse Inkwisisie - lyk nie soos die teenwoordigheid van 'n koning wat ek oor my wil heers nie.

Lei die historiese bewyse ons tot die gevolgtrekking dat die teenwoordigheid van Christus, hoewel dit in dieselfde vraag genoem word, 'n aparte gebeurtenis is van die vernietiging van Jerusalem en sy tempel?

Kan Jesus hulle dus 'n voorsprong gee oor die nabyheid aan die einde van die Joodse stelsel van dinge?

Maar sommige kan beswaar maak: 'Is Jesus nie koning geword in 33 HJ nie?' Dit blyk so, maar Psalm 110: 1-7 praat oor sy sit aan God se regterhand totdat sy vyande onder sy voete onderwerp word. Weereens, met parousia ons praat nie noodwendig van die bekoring van 'n koning nie, maar oor die besoek van die koning. Jesus is waarskynlik in 33 CE in die hemel betower, maar sy besoek aan die aarde as Koning sal nog kom.

Daar is diegene wat glo dat al die profesieë wat Jesus gelewer het, ook die wat in Openbaring gevind is, in die eerste eeu vervul is. Hierdie teologiese skool staan ​​bekend as Preterisme en diegene wat dit voorstaan, word Preteriste genoem. Persoonlik hou ek nie van die etiket nie. En hou nie van iets wat 'n mens toelaat om iemand maklik in 'n kategorie te laat duik nie. Om etikette na mense te gooi, is die antitese van kritiese denke.

Die feit dat sommige van die woorde van Jesus in die eerste eeu vervul is, is buite enige redelike vraag, soos ons in die volgende video sal sien. Die vraag is of al sy woorde op die eerste eeu van toepassing is. Sommige beweer dat dit die geval is, terwyl ander die idee van 'n dubbele vervulling postuleer. 'N Derde alternatief is dat dele van die profesie in die eerste eeu vervul is, terwyl ander dele nog moet waar word.

Nadat ons die vraag uitgeput het, gaan ons nou na die antwoord wat Christus gegee het. Ons sal dit in deel twee van hierdie video-reeks doen.