Γιατί "αυτή η γενιά" δεν μπορεί να αναφέρεται στον εβραϊκό λαό

Ο αδελφός μου Απόλλωνας κάνει κάποια άριστα σημεία στη θέση του "Αυτή η γενιά" και ο Εβραϊκός λαός.  Αμφισβητεί το βασικό συμπέρασμα που συνάγεται στην προηγούμενη θέση μου, "Αυτή η γενιά" -Βάζοντας όλα τα κομμάτια για να ταιριάζει.  Εκτιμώ την προσπάθεια του Απόλλωνα να παρουσιάσει ένα εναλλακτικό εύρημα σε αυτό το ερώτημα, επειδή με ανάγκασε να επανεξετάσω τη λογική μου και με αυτό πιστεύω ότι με βοήθησε να την τσιμίσω περαιτέρω.
Ο στόχος μας, τόσο του δικού του όσο και του δικού μου, είναι ο στόχος των περισσότερων τακτικών αναγνωστών αυτού του φόρουμ: Να καθιερώσουμε την Αγία Γραφή μέσω μιας ακριβούς και αμερόληπτης κατανόησης της Γραφής. Δεδομένου ότι η μεροληψία είναι τόσο δύσκολος διάβολος, τόσο για τον εντοπισμό όσο και για την εξάλειψη, το δικαίωμα αμφισβήτησης της θέσης κάποιου είναι ζωτικής σημασίας για την εξάλειψή του. Είναι η έλλειψη αυτής της ελευθερίας - η ελευθερία αμφισβήτησης μιας ιδέας - που βρίσκεται στο επίκεντρο πολλών από τα λάθη και τις παρερμηνείες που έβαλαν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά τον τελευταίο ενάμιση αιώνα.
Ο Απόλλωνας κάνει μια καλή παρατήρηση όταν δηλώνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις όταν ο Ιησούς χρησιμοποιεί τον όρο «αυτή η γενιά», αναφέρεται στον εβραϊκό λαό, συγκεκριμένα, το κακό στοιχείο ανάμεσά τους. Στη συνέχεια δηλώνει: «Με άλλα λόγια, αν ξεκινήσουμε με μια καθαρή πλάκα αντί να εισαγάγουμε προκαταλήψεις, το βάρος της απόδειξης πρέπει να βαρύνει αυτόν που ισχυρίζεται διαφορετικό νόημα, όταν το νόημα είναι διαφορετικά.
Αυτό είναι ένα έγκυρο σημείο. Σίγουρα, για να βρούμε έναν διαφορετικό ορισμό από αυτόν που θα ήταν συνεπής με τους υπόλοιπους απολογισμούς του ευαγγελίου, θα απαιτούσε κάποια επιτακτικά στοιχεία. Διαφορετικά, θα ήταν πράγματι μια απλή προκατάληψη.
Ως τίτλος της προηγούμενης μου θέση υποδεικνύει, η παραδοχή μου ήταν να βρω μια λύση που επιτρέπει σε όλα τα κομμάτια να ταιριάζουν χωρίς να κάνω περιττές ή αδικαιολόγητες υποθέσεις. Καθώς προσπάθησα να συμφιλιώσω την ιδέα ότι «αυτή η γενιά» αναφέρεται στη φυλή του Εβραϊκού λαού, βρήκα ότι ένα βασικό κομμάτι του παζλ δεν ταιριάζει πλέον.
Ο Απόλλωνας ισχυρίζεται ότι ο Εβραϊκός λαός θα υπομείνει και θα επιβιώσει. ότι μια «μελλοντική ειδική εκτίμηση για τους Εβραίους» θα τους έκανε να σωθούν. Παραπέμπει στους Ρωμαίους 11:26 για να το υποστηρίξει, καθώς και την υπόσχεση που ο Θεός έκανε στον Αβραάμ σχετικά με τον σπόρο του. Χωρίς να κάνω μια ερμηνευτική συζήτηση για την Αποκάλυψη 12 και τους Ρωμαίους 11, ισχυρίζομαι ότι αυτή η πεποίθηση απομακρύνει από μόνη της το Εβραϊκό έθνος από το σκεπτικό σχετικά με την εκπλήρωση του Ματ. 24:34. Ο λόγος είναι ότι «αυτή η γενιά δεν πρόκειται καθόλου περάστε μέχρι να συμβαίνουν όλα αυτά τα πράγματα. " Εάν το εβραϊκό έθνος σωθεί, εάν επιβιώσει ως έθνος, τότε δεν πεθαίνουν. Για να χωρέσουν όλα τα κομμάτια, πρέπει να αναζητήσουμε μια γενιά που πεθαίνει, αλλά μόνο αφού έχουν συμβεί όλα τα πράγματα που μίλησε ο Ιησούς. Υπάρχει μόνο μία γενιά που ταιριάζει στο λογαριασμό και εξακολουθεί να πληροί όλα τα άλλα κριτήρια του Ματθαίου 24: 4-35. Αυτή θα ήταν μια γενιά που από τον πρώτο αιώνα μέχρι το τέλος μπορεί να αποκαλέσει τον Ιεχωβά Πατέρα τους επειδή είναι οι απόγονοί του, απόγονοι ενός και μόνο πατέρα. Αναφέρομαι στα παιδιά του Θεού. Το αν η φυλή των Εβραίων τελικά αποκαθίσταται σε κατάσταση ύπαρξης παιδιών του Θεού (μαζί με την υπόλοιπη ανθρωπότητα) ή όχι είναι αμφισβητούμενη. Κατά την περίοδο που ορίζει η προφητεία, το εβραϊκό έθνος δεν αναφέρεται ως παιδιά του Θεού. Μόνο μία ομάδα μπορεί να διεκδικήσει αυτό το καθεστώς: τους χρισμένους αδελφούς του Ιησού.
Μόλις αυτός ο τελευταίος από τους αδελφούς του πέθανε ή μεταμορφώθηκε, αυτή η γενιά θα έχει πεθάνει, εκπληρώνοντας τον Matthew 24: 34.
Υπάρχει γραπτή υποστήριξη για μια γενιά από τον Θεό που υφίσταται εκτός από το έθνος των Εβραίων; Ναι υπάρχει:

"Αυτό είναι γραμμένο για τη μελλοντική γενιά. Και ο λαός που θα δημιουργηθεί θα δοξάσει τον Ιά. "(Ψαλμός 102: 18)

Γράφτηκε σε μια εποχή που ο Εβραϊκός λαός υπήρχε ήδη, αυτός ο στίχος δεν μπορεί να αναφέρεται στη φυλή των Εβραίων με τον όρο «μελλοντική γενιά». Ούτε μπορεί να αναφέρεται στον εβραϊκό λαό όταν μιλάει για «ανθρώπους που πρόκειται να δημιουργηθούν». Ο μόνος υποψήφιος για έναν τέτοιο «δημιουργημένο άνθρωπο» και «μελλοντική γενιά» είναι αυτός των Παιδιών του Θεού. (Ρωμαίους 8:21)

Ένα Λόγο για τους Ρωμαίους Κεφάλαιο 11

[Νομίζω ότι έχω αποδείξει την άποψή μου έναντι αυτής της γενιάς που δεν ισχύει για τον Εβραϊκό λαό ως φυλή. Ωστόσο, παραμένουν τα εφαπτόμενα ζητήματα που εγείρονται από τον Απόλλωνα και άλλα σχετικά με την Αποκάλυψη 12 και τους Ρωμαίους 11. Δεν θα ασχοληθώ με την Αποκάλυψη 12 εδώ επειδή είναι ένα πολύ συμβολικό πέρασμα της Γραφής και δεν βλέπω πώς μπορούμε να αποδείξουμε σκληρά στοιχεία για σκοπούς αυτής της συζήτησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι από μόνο του ένα άξιο θέμα, αλλά αυτό θα ήταν μελλοντικό. Οι Ρωμαίοι 11 από την άλλη πλευρά αξίζουν την άμεση προσοχή μας.]

Ρομάντζο 11: 1-26 

[Έχω εισαγάγει τα σχόλιά μου με έντονους χαρακτήρες σε όλο το κείμενο. Πλάγια πλάγια για έμφαση.]

Ζητώ, λοιπόν, ότι ο Θεός δεν απέρριψε τον λαό του, έτσι; Ποτέ δεν μπορεί να συμβεί αυτό! Διότι και εγώ είμαι Ισραηλίτης, από το σπέρμα του Αβραάμ, από τη φυλή του Βενιαμίν. ² Ο Θεός δεν απέρριψε τον λαό του, τον οποίο αναγνώρισε για πρώτη φορά. Γιατί, δεν ξέρετε τι λέει η Γραφή σε σχέση με τον Ελιά, καθώς επικαλείται τον Θεό εναντίον του Ισραήλ; ³ «Ιεχωβά, σκότωσαν τους προφήτες σου, έσκαψαν τα βωμό σου και εγώ μόνος έφυγα και ψάχνουν την ψυχή μου». ⁴ Ωστόσο, τι λέει σε αυτόν η θεία διακήρυξη; "Έχω αφήσει επτά χιλιάδες άντρες για τον εαυτό μου, [οι άνδρες] που δεν έχουν λυγίσει το γόνατο στο Ba'al. " [Γιατί ο Paul αναφέρει αυτόν τον λογαριασμό στη συζήτησή του; Εξηγεί…]⁵ Με αυτόν τον τρόπο, επομένως, και στην παρούσα σεζόν ένα υπόλοιπο έχει εμφανιστεί σύμφωνα με μια επιλογή που οφείλεται σε αγανάκτηση καλοσύνη.  [Έτσι, τα 7,000 που απομένουν για τον Ιεχωβά («για τον εαυτό μου») αντιπροσωπεύουν το υπόλοιπο που έχει εμφανιστεί. Δεν ήταν όλο το Ισραήλ «για τον εαυτό μου» στην εποχή του Ηλία και όχι όλο το Ισραήλ «εμφανίστηκε σύμφωνα με μια επιλογή» στην εποχή του Παύλου.]  ⁶ Τώρα, αν είναι με αγαθό καλοσύνη, δεν οφείλεται πλέον σε έργα. αλλιώς, η αμέριμνη καλοσύνη δεν αποδεικνύεται πλέον καλοδεχούμενη καλοσύνη. ⁷ Τι τότε? Το ίδιο πράγμα που το Ισραήλ επιδιώκει σοβαρά δεν απέκτησε, αλλά οι επιλεγμένοι έλαβαν αυτό. [Ο εβραϊκός λαός δεν το κατάλαβε, αλλά μόνο οι επιλεγμένοι, το υπόλοιπο. Ερώτηση: Τι αποκτήθηκε; Όχι απλώς σωτηρία από την αμαρτία, αλλά πολύ περισσότερα. Η εκπλήρωση της υπόσχεσης να γίνει βασίλειο των ιερέων και για τα έθνη να ευλογηθούν από αυτούς.]  Τα υπόλοιπα είχαν τις αισθήσεις τους αμβλυμένες. ⁸ όπως είναι γραμμένο: «Ο Θεός τους έδωσε ένα πνεύμα βαθύ ύπνου, μάτια έτσι ώστε να μην βλέπουμε και αυτιά έτσι ώστε να μην ακούμε, μέχρι αυτή τη μέρα». ⁹ Επίσης, ο Ντέιβιντ λέει: "Αφήστε το τραπέζι τους να γίνει για αυτούς μια παγίδα και μια παγίδα και ένα εμπόδιο και μια τιμωρία. ¹⁰ αφήστε τα μάτια τους να σκουραίνουν ώστε να μην βλέπουν και πάντα να κλίνουν την πλάτη τους ». ¹¹ Γι 'αυτό ρωτώ: Μήπως σκοντάφτηκαν έτσι ώστε να πέσουν τελείως; Ποτέ δεν μπορεί να συμβεί αυτό! Αλλά με το ψευδές τους βήμα, υπάρχει σωτηρία στους λαούς των εθνών, για να τους παρακινήσει σε ζήλια. ¹² Τώρα, αν το ψευδές βήμα τους σημαίνει πλούτος στον κόσμο και η μείωση τους σημαίνει πλούτο στους λαούς των εθνών, πόσο περισσότερο θα το εννοήσει ο πλήρης αριθμός τους! [Τι εννοεί με τον «πλήρη αριθμό αυτών»; Το στίχο 26 μιλά για «τον πλήρη αριθμό των λαών των εθνών» και εδώ στο 12, έχουμε τον πλήρη αριθμό των Εβραίων. Η Αποκ. 6:11 μιλάει για τους νεκρούς που περιμένουν «μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός… των αδελφών τους». Η Αποκάλυψη 7 μιλά για 144,000 από τις φυλές του Ισραήλ και έναν άγνωστο αριθμό άλλων από «κάθε φυλή, έθνος και λαός». Προφανώς, ο πλήρης αριθμός των Εβραίων που αναφέρονται στο έναντι 12 αναφέρεται στον πλήρη αριθμό των Εβραίων που επιλέχθηκαν, όχι σε ολόκληρο το έθνος.]¹³ Τώρα μιλάω σε εσάς που είστε λαός των εθνών. Επειδή είμαι, στην πραγματικότητα, απόστολος των εθνών, δοξάζω τη διακονία μου, ¹⁴ αν μπορώ με οποιοδήποτε μέσο να υποκινήσω [εκείνους που είναι] τη δική μου σάρκα στη ζήλια και να σώσω κάποιους από αυτούς. [Σημείωση: όχι αποθήκευση όλων, αλλά μερικά. Έτσι, η εξοικονόμηση όλου του Ισραήλ που αναφέρεται στο vs. 26 πρέπει να είναι διαφορετική από αυτήν που αναφέρεται ο Παύλος εδώ. Η σωτηρία στην οποία αναφέρεται εδώ είναι τόσο περίεργη για τα παιδιά του Θεού.] ¹⁵ Διότι, αν η απόληξή τους μακριά σημαίνει συμφιλίωση για τον κόσμο, τι θα πάρει η λήψη τους, αλλά η ζωή από τους νεκρούς; [Τι είναι η «συμφιλίωση για τον κόσμο», αλλά η σωτηρία του κόσμου; Στο εναντίον 26 μιλά συγκεκριμένα για τη διάσωση των Εβραίων, ενώ εδώ διευρύνει το πεδίο εφαρμογής του για να συμπεριλάβει ολόκληρο τον κόσμο. Η σωτηρία των Εβραίων και η συμφιλίωση (διάσωση) του κόσμου είναι παράλληλες και καθίστανται δυνατές από την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού.] ¹⁶ Περαιτέρω, εάν το [μέρος που λαμβάνεται ως] πρώτα φρούτα είναι ιερό, το κοίλωμα είναι επίσης? και αν η ρίζα είναι άγια, τα κλαδιά είναι επίσης. [Η ρίζα ήταν πράγματι ιερή (ξεχωρίστηκε) επειδή ο Θεός το έφτιαξε κάνοντάς τον να τον φωνάζει. Έχασαν όμως αυτή την αγιότητα. Αλλά ένα υπόλοιπο παρέμεινε ιερό.]  ¹⁷ Ωστόσο, αν κάποιοι κλάδοι ήταν σπασμένοι, αλλά εσείς, παρόλο που ήταν μια άγρια ​​ελιά, είχαν μεταμοσχευθεί μεταξύ τους και έγινε ένας από τους συντρόφους της ελιάς της ρίζας του λίπους, ¹⁸ Μην απολαύσετε τα κλαδιά. Αν, όμως, εκλαμπαδεύετε πάνω τους, δεν είναι εσείς που φέρει τη ρίζα, αλλά η ρίζα [σας φέρνει]. ¹⁹ Θα πείτε λοιπόν: "Τα υποκαταστήματα σπάζονταν για να μπορώ να μπορώ να μπορώ να μπορώ να μπορέσω." ²⁰ Εντάξει! Διότι η έλλειψη πίστης τους έσπασε, αλλά στέκεστε με πίστη. Τερματίστε να έχετε υψηλές ιδέες, αλλά να είστε στο φόβο. [Μια προειδοποίηση να μην επιτρέψουμε στο πρόσφατο ανυψωμένο καθεστώς των εθνικών Χριστιανών να πάνε στο μυαλό τους. Διαφορετικά, η υπερηφάνεια θα μπορούσε να τους προκαλέσει την ίδια μοίρα με τη ρίζα, το απορριφθέν εβραϊκό έθνος.] ²¹ Διότι, αν ο Θεός δεν σπαταλάει τα φυσικά κλαδιά, ούτε θα σας χαρίσει. ²² Βλέπε λοιπόν την καλοσύνη και τη σοβαρότητα του Θεού. Προς εκείνους που έπεσαν υπάρχει σοβαρότητα, αλλά προς εσάς υπάρχει η καλοσύνη του Θεού, υπό την προϋπόθεση ότι παραμένετε στην καλοσύνη του. Διαφορετικά, θα απομακρυνθείτε επίσης. ²³ Επίσης, αν δεν παραμείνουν στην έλλειψη πίστης τους, θα μπολιαστούν μέσα. γιατί ο Θεός μπορεί να τους μοσχεύσει ξανά. ²⁴ Διότι, εάν αφαιρέσατε από την ελιά που είναι άγρια ​​από τη φύση και έχει εμβολιαστεί αντίθετα από τη φύση στην ελιά του κήπου, πόσο μάλλον αυτοί που είναι φυσιολογικοί θα μπολιαστούν στην δική τους ελιά! ²⁵ Διότι δεν θέλω εσάς, αδελφοί, να αγνοήσετε αυτό το ιερό μυστικό, για να μην είστε διακριτικοί στα δικά σας μάτια: ότι μια αποστροφή των ευαισθησιών έχει συμβεί εν μέρει στο Ισραήλ μέχρι τον πλήρη αριθμό των λαών των εθνών έχει έρθει, ²⁶ και με αυτόν τον τρόπο όλο το Ισραήλ θα σωθεί. [Ήταν το πρώτο που επιλέχθηκε το Ισραήλ και από αυτούς, όπως και οι 7,000 άντρες που είχε ο Ιεχωβά στον εαυτό του, έρχεται ένα υπόλοιπο που ο Ιεχωβά αποκαλεί δικό του. Ωστόσο, πρέπει να περιμένουμε να έρθει ολόκληρος ο αριθμός των εθνών σε αυτό το υπόλοιπο. Αλλά τι σημαίνει ότι «όλο το Ισραήλ θα σωθεί» από αυτό. Δεν μπορεί να σημαίνει το υπόλοιπο - δηλαδή, το πνευματικό Ισραήλ. Αυτό θα ήταν αντίθετο με όλα όσα μόλις εξήγησε. Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, η σωτηρία των Εβραίων μοιάζει με τη σωτηρία του κόσμου, που έγινε δυνατή με τη διευθέτηση του επιλεγμένου σπόρου.]  Όπως γράφτηκε: "Ο αποστολέας θα βγει από τη Σιών και θα απομακρύνει ασεβείς πρακτικές από τον Ιακώβ. [Συμπερασματικά, ο Μεσσιανός σπόρος, τα παιδιά του Θεού, είναι ο αποστολέας.]

Το πώς το επιτυγχάνει ο Ιεχωβά είναι άγνωστο προς το παρόν. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι εκατομμύρια ανίδεοι άδικοι θα επιβιώσουν από τον Αρμαγεδδώνα ή μπορούμε να θεωρήσουμε ότι όσοι σκοτώθηκαν στο Αρμαγεδδών θα αναστηθούν όλοι με προοδευτικό και τακτικό τρόπο. Ή ίσως υπάρχει μια άλλη εναλλακτική λύση. Όποια και αν είναι η περίπτωση, είναι βέβαιο ότι θα εκπλήξει. Όλα αυτά συμβαδίζουν με τα συναισθήματα που εξέφρασε ο Παύλος στους Ρωμαίους 11:33:

"Ω το βάθος του πλούτου και της σοφίας και της γνώσης του Θεού! Πόσο ανενόχλητοι οι κρίσεις του και το παρελθόν εντοπίζουν τους τρόπους του!

Ένα Λόγο Σχετικά με το Αβραάμικο Σύμφωνο

Ας ξεκινήσουμε με όσα υποσχέθηκαν πραγματικά.

"Σίγουρα θα σε ευλογήσω^A και θα πολλαπλασιάσω το σπέρμα σου σαν τα αστέρια των ουρανών και σαν τους κόκκους της άμμου που βρίσκονται στην ακτή. ^B και ο σπέρμα σου θα πάρει την κατοχή της πύλης των εχθρών του. ^{C 18} Και μέσω του σπόρου σας όλα τα έθνη της γης σίγουρα θα ευλογήσουν^D λόγω του γεγονότος ότι έχετε ακούσει τη φωνή μου. »» (Γένεση 22:17, 18)

Ας σπάσουμε.

Α) Εκπλήρωση: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιεχωβά ευλόγησε τον Αβραάμ.

Β) Εκπλήρωση: Οι Ισραηλίτες πολλαπλασιάστηκαν σαν τα αστέρια των ουρανών. Θα μπορούσαμε να σταματήσουμε εκεί και αυτό το στοιχείο θα είχε την εκπλήρωσή του. Ωστόσο, μια άλλη επιλογή είναι να το εφαρμόσετε επιπλέον στην Αποκάλυψη 7: 9 όπου το μεγάλο πλήθος που στέκεται στον ουράνιο ναό με τους 144,000 απεικονίζεται ως αναρίθμητο. Είτε έτσι είτε αλλιώς, εκπληρώνεται.

Γ) Εκπλήρωση: Οι Ισραηλίτες έσπασαν τους εχθρούς τους και κατέλαβαν την πύλη τους. Αυτό εκπληρώθηκε κατά την κατάκτηση και κατοχή της Χαναάν. Και πάλι, υπάρχει μια υπόθεση για μια επιπλέον εκπλήρωση. Γιατί ο Ιησούς και οι χρισμένοι αδελφοί του είναι ο μεσσιανικός σπόρος και θα κατακτήσουν και θα καταλάβουν την πύλη των εχθρών τους. Αποδεχτείτε ένα, αποδεχτείτε και τα δύο. έτσι κι αλλιώς εκπληρώνεται η γραφή.

Δ) Εκπλήρωση: Ο Μεσσίας και οι χρισμένοι αδελφοί του είναι μέρος του σπόρου του Αβραάμ, που προέρχεται από τη γενετική καταγωγή του έθνους του Ισραήλ, και όλα τα έθνη είναι ευλογημένα μέσω αυτών. (Ρωμαίους 8: 20-22) Δεν χρειάζεται να θεωρηθεί ολόκληρος ο εβραϊκός λαός ως σπόρος του ούτε να θεωρηθεί ότι είναι από ολόκληρη την εβραϊκή φυλή από την εποχή του Αβραάμ μέχρι το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων με το οποίο όλα τα έθνη είναι ευλογημένοι. Ακόμα κι αν - ΕΑΝ - θεωρούμε ότι η γυναίκα της Γένεσης 3:15 είναι το έθνος του Ισραήλ, δεν είναι αυτή, αλλά ο σπόρος που παράγει - τα παιδιά του Θεού - που οδηγεί σε ευλογία σε όλα τα έθνη.

Ένα λέξη για τη γενεά ως μια φυλή των ανθρώπων

Ο Απόλλος αναφέρει:

"Αντί να μετατρέψω αυτό το άρθρο σε ένα μακρύ άρθρο, συμπεριλαμβάνοντας εκτεταμένες αναφορές λεξικών και συμφωνιών, θα επισημάνω απλώς ότι η λέξη συνδέεται με τη γέννηση ή τη γέννηση, και το επιτρέπει πάρα πολύ για την ιδέα ότι αναφέρεται σε μια φυλή ανθρώπων. Οι αναγνώστες μπορούν να ελέγξουν το Strong's, το Vine's κ.λπ., για να το επιβεβαιώσουν εύκολα. "[Πλαίσιο για έμφαση]

Ελέγξαμε τις συμφωνίες τόσο της Strong όσο και της Vine και νομίζω ότι λέω τη λέξη genea «Πολύ επιτρέπει η ιδέα να αναφέρεται σε μια φυλή ανθρώπων» είναι παραπλανητική. Ο Απόλλωνας αναφέρεται στην ανάλυσή του στον Εβραϊκό λαό ως φυλή των Εβραίων. Αναφέρεται στο πώς η εβραϊκή φυλή διώχθηκε κατά τη διάρκεια των αιώνων αλλά επέζησε. Η εβραϊκή φυλή επέζησε. Έτσι κατανοούμε όλοι μας την έννοια του όρου, «μια φυλή ανθρώπων». Εάν επρόκειτο να μεταδώσετε αυτό το νόημα στα ελληνικά, θα χρησιμοποιούσατε τη λέξη genos, δεν genea.  (Βλ. Πράξεις 7: 19 όπου genos μεταφράζεται ως "φυλή")
Genea μπορεί επίσης να σημαίνει "φυλή", αλλά με διαφορετική έννοια.  Συμφωνία ισχυρής δίνει τον ακόλουθο υπο-ορισμό.

2b μεταφορικά, μια φυλή ανδρών πολύ ομοιάζει ο ένας με τον άλλο σε προσθήκες, επιδιώξεις, χαρακτήρα? και ιδιαίτερα με μια κακή έννοια, μια διεστραμμένη φυλή. Matthew 17: 17; Mark 9: 19; Luke 9: 41; Luke 16: 8; (Πράξεις 2: 40).

Αν κοιτάξετε όλες αυτές τις αναφορές στη γραφή, θα δείτε ότι κανένας από αυτούς δεν αναφέρεται συγκεκριμένα σε μια «φυλή ανθρώπων», αλλά χρησιμοποιεί την «γενιά» (ως επί το πλείστον) για την απόδοση genea.  Ενώ το πλαίσιο μπορεί να γίνει κατανοητό ότι συμμορφώνεται με τον ορισμό 2b του a αλληγορικός φυλή - άτομα με τις ίδιες αναζητήσεις και χαρακτηριστικά - καμία από αυτές τις γραφές δεν έχει νόημα αν συμπεράνουμε ότι αναφερόταν στη φυλή των Εβραίων που έχει υπομείνει μέχρι σήμερα. Ούτε μπορούμε να συμπεράνουμε λογικά ότι ο Ιησούς σήμαινε τη φυλή των Εβραίων από τον Αβραάμ μέχρι την εποχή του. Αυτό θα απαιτούσε να χαρακτηρίσει όλους τους Εβραίους από τον Ισαάκ, μέσω του Ιακώβ και κάτω ως «μια πονηρή και διεστραμμένη γενιά».
Ο πρωταρχικός ορισμός τόσο στα Strong όσο και στα Αμπέλια, στα οποία συμφωνούμε και ο Απόλλος και εγώ είναι αυτός genea αναφέρεται σε:

1. μια γέννηση, γέννηση, γέννηση.

2. παθητικά, αυτό που έχει γεννηθεί, άνδρες από το ίδιο απόθεμα, μια οικογένεια

Υπάρχουν δύο σπόροι που αναφέρονται στη Βίβλο. Το ένα παράγεται από ανώνυμη γυναίκα και το άλλο παράγεται από το φίδι. (Γεν. 3:15) Ο Ιησούς αναγνώρισε σαφώς την κακή γενιά (κυριολεκτικά, που παράγονται) ως έχοντας το φίδι ως τον Πατέρα τους.

"Ο Ιησούς τους είπε:" Αν ο Θεός ήταν ο Πατέρας ΣΑΣ, θα με αγαπάς, γιατί από το Θεό ήρθα και είμαι εδώ ...⁴⁴ ΕΙΝΑΙ από τον πατέρα σου ο Διάβολος και ΘΕΛΕΙΣ να κάνεις τις επιθυμίες του πατέρα σου "(John 8: 42, 44)

Δεδομένου ότι εξετάζουμε το πλαίσιο, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι κάθε φορά που ο Ιησούς χρησιμοποιούσε «γενιά» εκτός της προφητείας του Ματ. 24:34, αναφερόταν στην διεστραμμένη ομάδα ανθρώπων που ήταν σπόροι του Σατανά. Ήταν η γενιά του Σατανά επειδή τους γέννησε και ήταν ο πατέρας τους. Αν θέλετε να συμπεράνετε ότι ο ορισμός του Strong 2β ισχύει για αυτούς τους στίχους, τότε μπορούμε να πούμε ότι ο Ιησούς αναφερόταν σε «μια φυλή ανδρών που μοιάζουν πολύ μεταξύ τους σε προικίες, επιδιώξεις, χαρακτήρα». Και πάλι, αυτό ταιριάζει με το να είναι ο σπόρος του Σατανά.
Ο άλλος σπόρος για τον οποίο αναφέρεται η Βίβλος έχει τον Ιεχωβά ως Πατέρα της. Έχουμε δύο ομάδες ανδρών που έχουν γεννηθεί από δύο πατέρες, τον Σατανά και τον Ιεχωβά. Ο σπόρος του Σατανά δεν περιορίζεται στους κακούς Εβραίους που απέρριψαν τον Μεσσία. Ούτε ο σπόρος του Ιεχωβά από τη γυναίκα περιορίζεται σε πιστούς Εβραίους που δέχτηκαν τον Μεσσία. Και οι δύο γενιές περιλαμβάνουν άντρες όλων των φυλών. Ωστόσο, η συγκεκριμένη γενιά που ανέφερε ο Ιησούς επανειλημμένα περιοριζόταν σε εκείνους τους ανθρώπους που τον απέρριψαν άντρες ζωντανοί εκείνη την εποχή. Σύμφωνα με αυτό, ο Πέτρος είπε, «Αποθηκεύστε από αυτήν τη στραβά γενιά». (Πράξεις 2:40) Εκείνη η γενιά πέθανε τότε.
Είναι αλήθεια ότι ο σπόρος του Σατανά συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αλλά περιλαμβάνει όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς, όχι μόνο τους Εβραίους.
Πρέπει να αναρωτηθούμε, όταν ο Ιησούς διαβεβαίωσε τους μαθητές του ότι η γενιά δεν θα πεθάνει μέχρι να συμβούν όλα αυτά τα πράγματα, σκοπεύει να τους καθησυχάσει ότι ο πονηρός σπόρος του Σατανά δεν θα τελειώσει πριν από τον Αρμαγεδδώνα. Αυτό δεν έχει νόημα γιατί γιατί θα νοιαζόταν. Θα προτιμούσαν να μην επιβιώσει. Δεν θα ήμασταν όλοι; Όχι, αυτό που ταιριάζει είναι ότι μέσα από τις εποχές της ιστορίας, ο Ιησούς θα γνώριζε ότι οι μαθητές του θα χρειάζονταν ενθάρρυνση και διαβεβαίωση ότι - τα παιδιά του Θεού ως γενιά - θα έφταναν στο τέλος.

Ένα ακόμα Λόγο Σχετικά με το Πλαίσιο

Έχω ήδη παράσχει αυτό που πιστεύω ότι είναι ο μοναδικός πιο επιτακτικός λόγος για να μην επιτρέψω το πλαίσιο της χρήσης του «Ιησού» από τον Ιησού σε όλους τους λογαριασμούς του Ευαγγελίου να μας καθοδηγήσει στον καθορισμό της χρήσης του στο Mat. 24:34, Μάρκος 13:30 και Λουκάς 21:23. Ωστόσο, ο Απόλλωνας προσθέτει ένα άλλο επιχείρημα στη συλλογιστική του.

"Όλα τα μέρη της προφητείας που βλέπουμε ότι επηρεάζουν τους αληθινούς Χριστιανούς ... δεν θα είχαν έτσι αντιληφθεί οι μαθητές εκείνη την εποχή. Καθώς ακούστηκαν μέσω των αυτιών τους, ο Ιησούς μιλούσε για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ καθαρά και απλά. Οι ερωτήσεις προς τον Ιησού στο v3 προήλθαν ως απόκριση στο ρητό του ότι «σε καμία περίπτωση δεν θα πέσει μια πέτρα [του ναού] πάνω σε μια πέτρα και δεν θα πέσει κάτω». Δεν είναι πιθανό ότι μία από τις επόμενες ερωτήσεις που θα ήταν στο μυαλό των μαθητών, όπως ο Ιησούς μίλησε για αυτά τα θέματα, ήταν αυτό που θα ήταν το μέλλον για το Εβραϊκό έθνος; "

Είναι αλήθεια ότι οι μαθητές του είχαν μια πολύ επίκεντρο το Ισραήλ για τη σωτηρία εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αυτό είναι προφανές από την ερώτηση που του ρώτησαν λίγο πριν τον αφήσει:

"Κύριε, επαναφέρετε το βασίλειο στο Ισραήλ αυτήν τη στιγμή;" (Πράξεις 1: 6)

Ωστόσο, ο Ιησούς δεν ήταν περιορισμένος στην απάντησή του από αυτό αυτοί ήθελε να πιστέψει ή τι αυτοί ενδιαφέρθηκαν πολύ λίγο τότε ή τι αυτοί αναμένεται να ακούσει. Ο Ιησούς έδωσε τεράστια γνώση στους μαθητές του στα 3 ½ χρόνια της διακονίας του. Μόνο ένα μικρό μέρος καταγράφεται προς όφελος των μαθητών του σε όλη την ιστορία. (Ιωάννης 21:25) Ωστόσο, η απάντηση στο ερώτημα που έθεσαν αυτοί οι λίγοι καταγράφηκε εμπνευσμένη σε τρεις από τους τέσσερις απολογισμούς του ευαγγελίου. Ο Ιησούς θα ήξερε ότι σύντομα θα άλλαζε το επίκεντρο του Ισραήλ, και μάλιστα άλλαξε, όπως φαίνεται από τις επιστολές που γράφτηκαν στα επόμενα χρόνια. Ενώ ο όρος «οι Εβραίοι» έπαιρνε μια εκφραστική χροιά στα χριστιανικά γραπτά, το επίκεντρο ήταν να δοθεί στο Ισραήλ του Θεού, τη χριστιανική εκκλησία. Η απάντησή του είχε ως στόχο να μετριάσει τις ανησυχίες των μαθητών του τη στιγμή που τέθηκε το ερώτημα, ή προοριζόταν για ένα πολύ πιο ευρύ κοινό τόσο εβραίων όσο και εθνικών μαθητών κάτω από τις αιώνες; Νομίζω ότι η απάντηση είναι σαφής, αλλά σε περίπτωση που δεν είναι, θεωρήστε ότι η απάντησή του δεν αντιμετώπισε πλήρως την ανησυχία τους. Τους είπε για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, αλλά δεν έκανε καμία προσπάθεια να δείξει ότι δεν είχε καμία σχέση με την παρουσία του ούτε το συμπέρασμα του συστήματος πραγμάτων. Όταν η σκόνη καθαρίστηκε το 70 μ.Χ. θα υπήρχε αναμφίβολα μια αυξανόμενη ανησυχία εκ μέρους των μαθητών του. Τι γίνεται με το σκοτάδι του ήλιου, του φεγγαριού και των αστεριών; Γιατί δεν ανακινήθηκαν οι ουράνιες δυνάμεις; Γιατί δεν εμφανίστηκε το «σημάδι του Υιού του ανθρώπου»; Γιατί δεν χτύπησαν όλες οι φυλές της γης στο θρήνο; Γιατί δεν συγκεντρώθηκαν οι πιστοί;
Καθώς προχωρούσε ο χρόνος, θα έβλεπαν ότι αυτά τα πράγματα είχαν αργότερα εκπλήρωση. Αλλά γιατί δεν τους είπε απλώς ότι όταν απάντησε στην ερώτηση; Εν μέρει, η απάντηση πρέπει να έχει σχέση με τον Ιωάννη 16:12.

"Έχω πολλά να πω ακόμα σε ΣΑΣ, αλλά δεν μπορείτε να τα υποφέρετε επί του παρόντος.

Ομοίως, αν είχε εξηγήσει τότε τι εννοούσε από τη γενιά, θα τους έδινε πληροφορίες για το χρονικό διάστημα πριν από αυτούς που δεν ήταν σε θέση να χειριστούν.
Έτσι, ενώ ίσως πίστευαν ότι η γενιά για την οποία μιλούσε αναφέρεται στους Εβραίους εκείνης της εποχής, η πραγματική πραγματικότητα των γεγονότων θα τους έκανε να επανεξετάσουν αυτό το συμπέρασμα. Το πλαίσιο δείχνει ότι η χρήση της γενιάς του Ιησού αναφέρεται στους ανθρώπους που ζούσαν εκείνη την εποχή, όχι σε μια φυλή εβραίων αιώνων. Σε αυτό το πλαίσιο, οι τρεις μαθητές ίσως πίστευαν ότι μιλούσε για την ίδια πονηρή και διεστραμμένη γενιά στο Ματ. 24:34, αλλά όταν αυτή η γενιά πέρασε και «όλα αυτά τα πράγματα» δεν είχαν συμβεί, θα είχαν αναγκαστεί να συνειδητοποιήσουν ότι είχαν φτάσει σε ένα εσφαλμένο συμπέρασμα. Σε αυτό το σημείο, με ερείπια της Ιερουσαλήμ και τους Εβραίους διάσπαρτους, θα ανησυχούσαν οι Χριστιανοί (Εβραίοι και εθνικοί) για τους Εβραίους ή για τον εαυτό τους, το Ισραήλ του Θεού; Ο Ιησούς απάντησε μακροπρόθεσμα, έχοντας επίγνωση της ευημερίας αυτών των μαθητών κάτω από τους αιώνες.

Συμπέρασμα

Υπάρχει μόνο μια γενιά - οι απόγονοι ενός και μόνο Πατέρα, μιας "επιλεγμένης φυλής" - που θα δει όλα αυτά τα πράγματα και που στη συνέχεια θα πεθάνουν, τη γενιά των Παιδιών του Θεού. Οι Εβραίοι ως έθνος ή λαός ή φυλή απλά δεν κόβουν τη μουστάρδα.