Parte do circuíto de montaxe - Unidade da mente

A montaxe do circuíto deste ano de servizo inclúe un simposio de catro partes. A terceira parte titúlase "Keep This Mental Attitude-Oneness of Mind". Explica o que é a unidade mental na congregación cristiá. Baixo ese segundo título, "Como Cristo amosou a unidade da mente", a charla fai dous puntos:

1) Xesús ensinou só o que Xehová quería que ensinara.

2) As oracións de Xesús reflectían a súa determinación a pensar e actuar en unidade con Xehová mesmo cando facelo era difícil.

Que verdadeiro estudante das Escrituras non estaría de acordo con esas afirmacións? Non nós, seguro.
Baixo o terceiro epígrafe, "Como podemos amosar a unidade da mente?", Faise a seguinte afirmación: "Para estar" adecuadamente unidos ", non só debemos" falar de acordo "senón tamén" pensar de acordo "(2 Co 13 : 11) ”
De novo, non hai problema nisto xa que provén da Biblia.
A unidade mental comeza por Xehová. Xesús foi a primeira creación que logrou a unidade mental con Deus. Se queremos pensar de acordo, entón o noso pensamento debe estar de acordo con Xehová e Xesús. Se como pobo temos a mente unida, sempre debe estar en liña coa mente de Xehová sobre as cousas, ¿non? Por iso, esta idea de ter unidade de ánimo por todos coincidir no mesmo require - REQUÍRE-que estamos de acordo con Xehová. Unha vez máis, pode haber algún debate respecto diso?
Está ben, aquí é onde as cousas se poñen un pouco desordenadas. Do esquema temos esta afirmación: "Para" pensar de acordo ", non podemos albergar ideas contrarias á Palabra de Deus ou as nosas publicacións. (1 Co 4: 6) ”
Ve o problema? Esta afirmación pon o que se afirma nas nosas publicacións á par da inspirada Palabra de Deus. Dado que é un feito histórico que a Biblia nunca se demostrou errada, mentres que as nosas crenzas, tal e como se ensina nas publicacións, foron erradas en moitas ocasións, esta afirmación é errada e imposible de conciliar coa verdade. Non obstante, a declaración conclúe cunha referencia escritural:

(1 Corinthians 4: 6) Agora, irmáns, estas cousas que teño transferidas para aplicarme a min e a Polos para o teu ben, que no noso caso poderás aprender a [regra]: "Non superas as cousas que están escritas," en orde para que non poida estar empapado individualmente a favor do un contra o outro.

Paul fala claramente das cousas escritas baixo inspiración. Non obstante, ao incluír esta referencia bíblica aquí, estamos a afirmar que tampouco debemos ir máis alá das cousas escritas nas nosas publicacións.
Só para amosar o perigoso que pode ser tal ensino, tomemos un exemplo do noso pasado. Ata a década de 1960 criamos que cada día creativo tiña 7,000 anos de duración. A Biblia non ensina iso, polo que esta crenza baseouse na especulación humana. Criamos, de novo baseándonos na especulación sobre a data da creación de Eva, que 1975 marcou o final de 6,000 anos de existencia humana e que sería apropiado que os últimos 1,000 anos deste sétimo día creativo coincidisen co reinado milenario de Cristo. Todo isto foi unha especulación humana sen fundamento, pero dado que proviña dunha fonte impecable, a pancarta foi tomada por moitos supervisores de circuíto e distrito, misioneira e pioneira en todo o mundo e pronto converteuse nunha crenza moi aceptada. Cuestionalo equivalería a atacar a unidade da congregación. Calquera disidente non estaría "pensando de acordo".
Entón, revisemos os puntos clave:

1. Pensar como Xehová significa ensinar o que quere.
2. Non quere que ensinemos falsas crenzas.
3. 1975 era unha falsa crenza.
4. Ensinar 1975 significaba ensinar o que Xehová non quere.
5. Ensinar en 1975 significaba que non pensabamos de acordo con Deus.
6. Ensinar 1975 significaba que estabamos a pensar de acordo co Consello de Administración.

Entón, que debe ser? Pensas de acordo cos homes ou pensas de acordo con Deus? Daquela, se mantivésemos a unidade mental "non albergando ideas contrarias á Palabra de Deus ou ás nosas publicacións", estaría entre unha rocha e un lugar duro. Crer en 1975 poñería a un en desacordo con Xehová, pero de acordo coa maioría das testemuñas da época. Non obstante, non aceptar a nosa ensinanza en 1975 uniría o pensamento co de Xehová, ao mesmo tempo que deixaría de lado o corpo de goberno.
A charla segue a dicir:

“Pero e se atopamos un ensino da Biblia ou unha dirección da organización difícil de entender ou aceptar? "
"Solicita a Xehová para a unidade de mente con el."

Agora creo que poderiamos estar de acordo con isto, non si? Aínda que quizais non do xeito que pretendía o autor do esquema. Se un ensino bíblico é difícil de entender, debemos orar a Deus para que nos axude a pensar como el. Iso significaría aceptar un ensino bíblico aínda que non o entendamos. Non obstante, se falamos da dirección da organización que sabemos que está equivocada, aínda oraríamos para ter unidade de espírito con Xehová, pero neste caso a unidade de espírito poñernos en desacordo co corpo de goberno sobre o seu ensino.
Un está obrigado a preguntarse por que este empuxe para poñer as ensinanzas dos homes á par das de Deus? Temos este pensamento do esbozo da charla: "Medita sobre o feito de que todas as verdades que aprendemos e que uniron ao pobo de Deus procederon da súa organización".
Iso é evidentemente falso. Todas as verdades que aprendemos procederon de Xehová a través da súa palabra escrita. Viñeron da Biblia. Non viñeron de unha organización. Temo que isto volva centrar a nosa atención nun grupo de homes que dirixen a nosa organización como fonte de verdade, en lugar de poñer todo o acento e toda gloria en Xehová e o seu Fillo e na canle de comunicación actual, a Palabra Escrita Inspirada por Deus.
Estou seguro de que todos estamos moi agradecidos por todo o que aprendemos a través da organización, pero agora parecen estar a pedir algo a cambio. Parecen querer máis, máis do que deberiamos dar. Parecen estar pedindo que sexan custodios da nosa alma.
Podería dicir que todo o que aprendín sobre matemáticas aprendino dos meus profesores na escola. Estou agradecido con eles, pero iso non lles dá dereito a esixir que acepto todo o que din sobre matemáticas agora e cara ao futuro coma se viñese dalgunha fonte inapelable; coma se viña de Deus. Eran os meus profesores, pero xa non son os meus profesores. E nunca foron os meus gobernantes. Non se aplica o mesmo a ningún tipo de ensino que derive dun instrutor humano?
En realidade, desde que me criei na verdade, sería exacto dicir que ata hai ben pouco, todas as verdades e falsidades relacionadas coas Escrituras aprendín, aprendín da organización de Xehová. Aprendín que non había lume infernal nin Trinidade. Aprendín que Xesús foi o primeiro ser creado. Souben que Armageddon destruirá este vello sistema de cousas e que haberá un goberno de 1,000 anos por parte de Cristo. Souben que haberá unha resurrección dos mortos. Todo isto aprendino da Biblia coa axuda do pobo de Xehová. Aprendín todas estas marabillosas verdades a través do pobo de Xehová ou, se queres, da súa organización terreal.
Pero tamén aprendín —e por un tempo cheguei a crer e a actuar— as falsidades. Souben que 1975 marcaría o final de 6,000 anos de historia humana e que o reinado de Cristo de 1,000 anos comezaría despois diso. Souben que a xeración —os individuos colectivos— que viron 1914 non morrería antes de que chegase o final. Souben que a gran tribulación comezou en 1914. Souben que os habitantes de Sodoma e Gomorra non serían resucitados, e logo que o serían, e logo que non o serían, e entón ... Souben que unha muller non podía " Non divorcio do seu marido por homosexualidade nin bestialidade. A lista continúa ... Todas estas eran falsidades que me ensinou a mesma organización que agora esixía que creo todo o que me din sen condicións.
Agradezo as verdades que me ensinaron. En canto ás falsidades, entendo tamén de onde saíron. Non teño rencor nin rancor, aínda que sei que moitos o fan. O meu problema é que a súa aplicación de 2 Cor. 13:11 é absoluta. Estou de acordo en que debemos pensar de acordo como pobo, pero non a costa de perder a nosa unidade mental con Xehová. Se acepto e sen dúbida acepto como doutrina de Deus, as tradicións e as ensinanzas especulativas dos homes, ignorarei deliberadamente o claro consello de Xehová para asegurarse de todas as cousas e manter só o que está ben. É realmente tan sinxelo.
En resumo, deberiamos seguir aceptando o Corpo de Goberno como parte do grupo que compón os meus profesores, pero non debemos permitirlles o dominio da nosa alma. Non corresponde a eles determinar o que imos ou non crer. Ninguén estará ao noso lado o día do xuízo. Despois, cada un debe responder polas nosas opcións e accións individuais. Si, debemos seguir unidos. Hai regras de conduta e políticas e prácticas administrativas necesarias para o bo funcionamento de calquera burocracia. Temos que cooperar se imos facer o traballo.
Entón, onde se debuxa a liña?
A charla pecha con esta amonestación: "Mesmo se non entende completamente algunhas cousas, recorda que se nos deu" capacidade intelectual "suficiente para obter un coñecemento preciso do verdadeiro Deus, co que estamos agora en unión" mediante o seu Fillo Xesucristo "(1 Xoán 5: 20)"
Escoita! Escoita! Traballemos en unidade, si! Un ombreiro ata o ombreiro cumprindo o encargo que Xehová nos deu a través do seu Fillo. Cooperemos cos que toman o liderado. Pensemos de acordo, lembrando que o acordo comeza por pensar como fai Xehová, non como fan os homes. Fagamos todo iso, pero ao mesmo tempo, sexamos sempre fieis á Palabra de Deus e usando a nosa "capacidade intelectual" dada por Deus, non poñamos a nosa confianza en nobres nin no fillo do home terreal. (Sal 146: 3)

Meleti Vivlon

Artigos de Meleti Vivlon.