Non sei como botaba de menos isto na nosa convención de distrito de 2012, pero un amigo en Latinoamérica, onde están celebrando as convencións de distrito para o ano, chamoume a atención. A primeira parte das sesións do sábado pola mañá mostrounos como usar o novo tracto sobre as Testemuñas de Xehová. A parte empregaba o termo nosa "nai espiritual" cando se refería á organización terrestre do pobo de Xehová. Agora a única Escritura que usa "nai" como termo para referirse a unha organización ou grupo de individuos atópase en Gálatas:

"Pero a Xerusalén de arriba é libre, e ela é a nosa nai." (Gal 4: 26)

Entón, por que inventariamos un papel para a organización terrenal que non aparece nas Escrituras?
Investiguei para ver se podía responder a esa pregunta das nosas publicacións e sorprendeume non atopar nada por escrito que apoiase o concepto. Non obstante, escoitei o termo usado repetidamente nas plataformas de montaxe e convención, e ata tiven un supervisor de circuíto que o usou unha vez cando nos animou a seguir algunha dirección desagradable que estabamos recibindo desde a oficina de servizos da sucursal. Parece que se colou na nosa tradición oral, mentres bordeaba a nosa doutrina oficial escrita.
É notable a facilidade e sen dúbida que podemos caer nunha mentalidade. A Biblia dísenos que non "abandonemos a lei da nosa nai". (Pro. 1: 8) Se o orador da convención quere que a audiencia obedezca ao Consello de Administración, isto engade moito ao peso do argumento se vemos que a dirección non vén dun humilde escravo, senón da honrada matriarca do fogar. . No fogar, a nai é a segunda en segundo lugar co pai e todos sabemos quen é o pai.
Quizais o problema estea connosco. Queremos volver á protección de mamás e papás. Queremos que alguén nos coide e goberne. Cando Deus é ese alguén, todo está ben. Non obstante, Deus é invisible e necesitamos fe para velo e sentir o seu coidado. A verdade fainos libres, pero para algúns esa liberdade é unha especie de carga. A verdadeira liberdade fainos persoalmente responsables da nosa propia salvación. Temos que pensar por nós mesmos. Temos que estar diante de Xehová e responderlle directamente. É moito máis reconfortante crer que todo o que debemos facer é someternos a un home ou grupo de homes visibles e facer o que nos din para salvarnos.
Estamos actuando como os israelitas dos tempos de Samuel que só tiñan un rei, Xehová, e gozaban dunha liberdade de coidados única na historia; e, con todo, botouno todo coas palabras: "Non, pero un rei [humano] é o que chegará a superarnos". (1 Sam. 8:19) Pode ser reconfortante que un gobernante visible asuma a responsabilidade da súa alma e da súa salvación eterna, pero só é unha ilusión. Non estará ao teu carón o día do xuízo. É hora de comezar a actuar como homes e enfrontarnos a ese feito. É hora de que asumamos a responsabilidade da nosa propia salvación.
En calquera caso, a próxima vez que alguén use o argumento da "nai espiritual" en min, vou citar as palabras de Xesús en Xoán 2: 4:

"Que teño que facer contigo, muller?"

Meleti Vivlon

Artigos de Meleti Vivlon.
    20
    0
    Encantaríache os teus pensamentos, comenta.x