„Dagur Jehóva eða dagur Drottins, hver?“

(Luke 17: 20-37)

Þú ert kannski að velta fyrir þér af hverju að vekja slíka spurningu? Þegar öllu er á botninn hvolft segir 2 Peter 3: 10-12 (NWT) eftirfarandi: „Samt mun dagur Jehóva koma eins og þjófur, þar sem himinninn mun líða undir sér með hvæsandi hávaða, en þættirnir, sem eru ákafir heitar, munu leysast upp og jörðin og verkin í honum verða uppgötvuð. ¹¹ Þar sem allt þetta er þannig að leysast upp, hvers konar einstaklingar ættirðu að vera í helgum athöfnum og verkum guðrækni, ¹² að bíða og hafa í huga nærveru dagur Jehóva þar sem [himnarinn] sem er á eldi leysist upp og [þættirnir sem verða ákafir heitar munu bráðna! ”[I] Svo er málið sannað? Einfaldlega sett, nei, það er það ekki.

Athugun á NWT tilvísunar Biblíunni finnur eftirfarandi: Í NWT fyrir vers 12 er tilvísunarbréf um setninguna „dagur Jehóva“ þar sem segir "„Af Jehóva“, J7, 8, 17; CVgc (Gr.), Tou Ky · riʹou; אABVgSyh, „af Guði.“ Sjá viðb 1D. "  Sömuleiðis er vísun í 10 vísu „dagur Jehóva“ „Sjá app 1D". Gríska Interlinear útgáfan á Biblehub og Kingdom Interlinear[Ii] hefur „dag Drottins (Kyriou)“ í versi 10 og vers 12 hefur „af guðsdegi“ (Já, engin prentvilla hér!), sem er byggð á ákveðnum handritum þó að CVgc (gr.) hafi „ Drottins “. Það eru nokkur atriði sem ber að hafa í huga hér:

1. Af 28 enskum þýðingum sem til eru á BibleHub.com, nema arameísku biblíuna á venjulegri ensku[Iii], engin önnur biblía setur „Jehóva“ eða samsvarandi í versi 10, vegna þess að þeir fylgja gríska textanum eins og á handritum, frekar en að koma í stað „Drottins“ í stað „Jehóva“.
2. NWT notar punktana sem gerðir eru í Viðauki 1D á 1984 tilvísunarútgáfu NWT, sem síðan hefur verið uppfærð í NWT 2013 útgáfa , sem grundvöll fyrir skipti, nema hvorugt þeirra heldur vatni í þessu tilfelli.[Iv]
3. Möguleiki er á að upphaflegu grísku handritin hafi tapað orði á milli orðanna tveggja sem þýdd eru „af“. Ef það væri 'Lord' / 'Kyriou' (og þetta eru getgátur) myndi það lesa 'dag Drottins Guðs' sem væri skynsamlegt í samhengi. (Dagurinn sem tilheyrir Drottni sem tilheyrir almáttugum Guði, eða dagur Drottins [allsherjar] Guðs).
4. Við verðum að skoða samhengi ritningarinnar og hinna ritninganna sem innihalda sömu setningu til að skoða málið til að réttlæta staðinn.

Það eru fjórar aðrar ritningargreinar sem í NWT vísar til „dags Jehóva“. Þau eru eftirfarandi:

1. 2 Timothy 1: 18 (NWT) segir um Onesiphorus “Megi Drottinn veita honum miskunn frá Jehóva á þeim degi “. Aðalviðfangsefni kaflans og kaflinn sem á eftir kemur er um Jesú Krist. Þess vegna, þegar gríska handritið er lýst, allar 28 enskar biblíuþýðingar á BibleHub.com þýða þennan kafla sem „megi Drottinn veita honum miskunn frá Drottni á þeim degi“, þá er þetta skynsamlegasti skilningur í samhenginu . Með öðrum orðum, Páll postuli var að segja, vegna sérstakrar umhugsunar um Onesiphorus þegar hann var settur í fangelsi í Róm, vildi hann að Drottinn (Jesús Kristur) myndi veita Onesiphorus miskunn frá honum á Drottins degi, dag sem þeir skildu að væri koma.
2. 1 Þessaloníkubréf 5: 2 (NWT) varar við „Því að þér vitið nokkuð vel að dagur Jehóva kemur nákvæmlega eins og þjófur á nóttunni“. En samhengið í 1 Þessaloníkubréf 4: 13-18 strax á undan þessu versi er að tala um trú á dauða og upprisu Jesú. Að þeir sem lifa af fyrir návist Drottins munu ekki fara á undan þeim sem þegar hafa dáið. Að Drottinn sjálfur komi niður af himni, „og þeir sem eru látnir í sambandi við Krist munu rísa fyrst upp “. Þeir myndu líka „Vera gripinn í skýjum til að hitta Drottin í loftinu, og þannig munu þeir alltaf vera með Drottni“. Ef það er Drottinn sem er að koma, þá er það aðeins sanngjarnt að skilja að dagurinn er „dagur Drottins“ samkvæmt gríska textanum, frekar en „dagur Jehóva“ eins og í NWT.
3. 2 Peter 3: 10 sem fjallað er um hér að ofan talar líka um „dag Drottins“ sem þjóf. Við höfum ekki betra vitni en Drottinn Jesús Kristur sjálfur. Í Opinberunarbókinni 3: 3 talaði hann við Sardis-söfnuðinn og sagði að hann „Mun koma sem þjófur“ og í Opinberunarbókinni 16: 15 “Sjáðu, ég er að koma eins og þjófur “. Þetta eru einu tilvikin um þessi orð sem finna má í ritningunum um „að koma sem þjófur“ og vísa báðir til Jesú Krists. Miðað við vægi þessara sönnunargagna er því skynsamlegt að álykta að grískur texti sem berast „Drottinn“ sé upprunalegi textinn og ekki ætti að eiga við hann.
4. 2 Þessaloníkubréf 2: 1-2 segir „með tilliti til nærveru Drottins vors Jesú Krists og samveru okkar til hans, biðjum við þig um að láta þig ekki fljótt hrista af skynsemi þinni eða vera spenntur annað hvort með innblásinni tjáningu ... þess efnis að dagur Jehóva sé hér “. Enn og aftur hefur gríska textinn 'Kyriou' / 'Lord' og í samhengi er það skynsamlegra að hann ætti að vera „dagur Drottins“ þar sem hann er í návist Drottins en ekki Jehóva.
5. Loks Post 2: 20 vitna í Joel 2: 30-32 segir „Áður en hinn mikli og myndarlegi dagur Jehóva rennur upp. Og allir sem ákalla nafn Jehóva verða hólpnir “. Að minnsta kosti hér, það er einhver réttlæting fyrir því að skipta „Drottni“ gríska textans með „Jehóva“ þar sem frumtextinn í Joel innihélt nafn Jehóva. En það gerir ráð fyrir að undir innblástur hafi Lúkas ekki beitt þessum spádómum á Jesú samkvæmt Biblíunni sem þeir notuðu (hvort sem hann var grískur, hebreskur eða arameískur). Enn og aftur innihalda allar aðrar þýðingar „fyrir komu Drottins dags. Og allir sem ákalla nafn Drottins munu frelsast “eða samsvarandi. Atriði sem hafa ber í huga sem styðja þetta þar sem rétt þýðing felur í sér Postulasöguna 4: 12 þegar vísað er til Jesú og þar segir „Ennfremur er engin hjálpræði í neinum öðrum, því að það er ekki annað nafn undir himni ... sem við verðum að verða hólpin af“. (sjá einnig Postulasagan 16: 30-31, Rómverjabréfið 5: 9-10, Rómverjar 10: 9, 2 Tímóteus 1: 8-9) Þetta myndi gefa til kynna að áherslan á nafn hans til að kalla á hefði breyst nú þegar Jesús fórnaði líf hans fyrir mannkynið. Þess vegna finnum við enn og aftur að engin rök eru fyrir því að breyta gríska textanum.

Ef við ætlum að álykta að ritningarnar eigi að þýða sem „dagur Drottins“ verðum við að taka á spurningunni hvort það séu til aðrar heimildir um að það sé „dagur Drottins“. Hvað finnum við? Okkur finnst að það séu að minnsta kosti 10 ritningarstaðir sem tala um „dag Drottins (eða Jesú Krists)“. Við skulum skoða þau og samhengi þeirra.

1. Filippíumenn 1: 6 (NWT) „Því að ég er þess fullviss, að sá, sem byrjaði gott starf í ÞÉR, mun ljúka því til kl dagur Jesú Krists". Þetta vers talar fyrir sig og tengir Jesú Krist þennan dag.
2. Í Filippíbréfinu 1: 10 (NWT) Páll postuli hvatti til "að þú gætir verið gallalaus og ekki verið að hneyksla aðra til dags Krists" Þetta vers talar líka fyrir sig. Aftur er dagurinn sérstaklega úthlutaður Kristi.
3. Filippians 2: 16 (NWT) hvetur Filippians til að vera það „Að halda fast í orði lífsins, sem ég [Páll] gæti haft tilefni til upphefningar á Krists degi". Enn og aftur talar þetta vers fyrir sig.
4. 1 Korintubréf 1: 8 (NWT) Páll postuli hvatti frumkristna menn, „meðan ÞÚ bíður spennt eftir opinberun Drottins vors Jesú Krists. 8 Hann mun einnig gera þig staðfastan allt til enda, svo að þú getir ekki verið sakaður á degi Drottins vors Jesú Krists". Þessi ritningagerð tengir opinberun Jesú við dag Drottins vors Jesú.
5. 1 Korintubréf 5: 5 (NWT) Hér skrifaði Páll postuli „til þess að andinn frelsist á degi Drottins". Enn og aftur, samhengið er að tala um í nafni Jesú Krists og í krafti Jesú og í NWT tilvísunarbiblíunni er krossvísun til 1 Korintubréfs 1: 8 sem vitnað er til hér að ofan.
6. 2 Korintubréf 1: 14 (NWT) Hér var Páll postuli að ræða þá sem voru orðnir kristnir og sögðu: „alveg eins og ÞÚ hefur líka viðurkennt, að vissu leyti, að við erum þér til þess að hrósa, alveg eins og ÞÚ verður líka fyrir okkur á degi Drottins vors Jesú “. Páll var hér að draga fram hvernig þeir gætu bent á að hafa hjálpað hver öðrum við að finna og vera áfram í kærleika Krists.
7. 2 Tímóteus 4: 8 (NWT) Páll postuli talaði um sjálfan sig nálægt dauða sínum og skrifaði „Frá þessum tíma er frátekin fyrir mig kórónu réttlætisins, sem Drottinn, hinn réttláti dómari mun veita mér laun á þeim degi, samt ekki aðeins fyrir mig, heldur líka alla þá sem hafa elskað birtingarmynd hans “. Hér aftur er nærvera hans eða birtingarmynd tengd „degi Drottins“ sem Páll skildi koma.
8. Opinberunarbókin 1: 10 (NWT) Jóhannes postuli skrifaði „Með innblæstri kom ég til að vera á degi Drottins". Opinberunin var gefin af Drottinn Jesús til Jóhannesar postula. Í brennidepli og viðfangsefni þessa opnunarkafla (eins og margir af þeim sem fylgja) er Jesús Kristur. Þetta dæmi „Drottins“ er því rétt þýtt.
9. 2 Þessaloníkubréf 1: 6-10 (NWT) Hér fjallar Páll postuli „tíminn he [Jesús] kemur til vegs í tengslum við sína helgu og að líta á hann á þeim degi með undrun í tengslum við alla þá sem iðkuðu trú, vegna þess að vitnið sem við færðum hitti trú meðal ÞIG “. Tímasetning dagsins er „á opinberun Drottins Jesú af himni með kraftmiklum englum sínum “.
10. Að lokum, eftir að hafa horft á biblíulega samhengið, komum við að ritningunni þinni: Lúkas 17: 22, 34-35, 37 (NWT) „Þá sagði hann við lærisveinana:“Dagar munu koma þegar þú vilt löngun til að sjá einn af daga Mannssonarins en ÞÚ munt ekki sjá það.“” (feitletrað og undirstrika bætt við) Hvernig eigum við að skilja þetta vers? Það bendir skýrt til þess að það væru fleiri en einn „dagur Drottins“.

Matthew 10: 16-23 gefur til kynna „ÞÉR mun engan veginn ljúka hringrás Ísraelsborga fyrr en Mannssonurinn kemur [almennilega: kemur]". Niðurstaðan sem við getum dregið af þessari ritningu í samhengi er að flestir af þeim lærisveinum sem hlustuðu á Jesú myndu sjá „einn af dögum Drottins [Mannssonar] “ komið á lífsleiðinni. Samhengið sýnir að hann þurfti að ræða um tímabilið eftir dauða hans og upprisu vegna þess að ofsóknirnar, sem lýst er í þessum ritningum, hófust ekki fyrr en eftir dauða Jesú. Frásagan í Postulasögunni 24: 5 meðal annars bendir til þess að fagnaðarerindið hafi farið víða fyrir upphaf gyðingauppreisnarinnar í 66 e.Kr., en ekki endilega tæmandi fyrir allar borgir Ísraels.

Í frásögnum þar sem Jesús stækkar spádóma sína í Lúk 17 eru Luke 21 og Matthew 24 og Mark 13. Hver þessara reikninga inniheldur viðvaranir um tvo atburði. Einn atburður væri eyðilegging Jerúsalem, sem átti sér stað í 70 e.Kr. Hinn atburðurinn væri langur tími í framtíðinni þegar við myndum „ekki vita á hvaða dag Drottinn þinn kemur “. (Matthew 24: 42).

Niðurstaða 1

Þess vegna er skynsamlegt að álykta að fyrsta „dagur Drottins“ væri dómur holdsins á Ísrael á fyrstu öld með eyðingu musterisins og Jerúsalem í 70 e.Kr.

Hvað myndi gerast á þeim seinna, öðrum degi? Þeir myndu "þrá að sjá einn af dögum Mannssonarins en ÞÚ munt ekki sjá [] Jesús varaði þá við. Það væri vegna þess að það myndi gerast löngu eftir líftíma þeirra. Hvað myndi þá gerast? Samkvæmt Luke 17: 34-35 (NWT) “Ég segi þér, um nóttina munu tveir [menn] vera í einu rúmi; annarinn verður tekinn með, en hinn verður yfirgefinn. ³⁵ Tvær [konur] mala við sömu myllu; annarinn verður tekinn með, en hinn verður yfirgefinn".

Einnig bætir Luke 17: 37 við: „Þeir svöruðu því til hans: „Hvar, herra?“ Hann sagði við þá: „Þar sem líkaminn er, þar munu örnarnir einnig safnast saman.“ (Matteus 24: 28) Hver var líkaminn? Jesús var líkami, eins og hann útskýrði í Jóhannesi 6: 52-58. Hann staðfesti þetta einnig við upphaf minnisvarða um andlát sitt. Ef fólk borðaði líkama hans á myndarlegan hátt „jafnvel sá mun lifa vegna mín “. Þeir sem voru teknir með og því bjargaðir væru þeir sem borðuðu líkama hans af óeiginlegri merkingu með því að taka þátt í minningarhátíðinni. Hvar yrði þeim tekið? Rétt eins og ernirnir safnast saman til líkama, þá yrðu þeir sem hafa trú á Jesú fluttir til hans (líkaminn), jafnvel eins og 1 Þessaloníkubréf 4: 14-18 lýsir því að vera „Lent í skýjunum til að hitta Drottin í loftinu“.

Niðurstaða 2

Þannig er vísbendingin um að upprisa hinna útvöldu, stríðið í Armageddon og dómsdaginn gerist allir á komandi „degi Drottins“. Dagur sem frumkristnir menn myndu ekki sjá á lífsleiðinni. Þessi „dagur Drottins“ hefur ekki enn átt sér stað og því er hægt að hlakka til hans. Eins og Jesús sagði í Matteusi 24: 23-31, 36-44 “⁴² Haltu því vakandi vegna þess að ÞÚ veit ekki af hvaða dag Drottinn þinn kemur". (Sjá einnig Mark 13: 21-37)

Sumir kunna að velta fyrir sér hvort þessi grein sé tilraun til að lækka eða útrýma Jehóva. Aldrei getur það verið raunin. Hann er almáttugur Guð og faðir okkar. En við verðum alltaf að muna að ná réttu ritningarlegu jafnvægi og að „hvað sem það er sem þú gerir í orði eða starfi, gerðu allt í nafni Drottins Jesú og þakkið Guði föður fyrir hann “. (Kólossubréfið 3: 17) Já, hvað sem Drottinn Jesús Kristur gerir á sínum degi, „dagur Drottins“ verður dýrð föður síns, Jehóva. (Filippíubúar 3: 8-11). Dagur Drottins verður rétt eins og upprisa Lasarusar, sem Jesús sagði um „Er Guði til dýrðar, svo að Guðs sonur sé vegsamaður með honum“ (John 11: 4).

Ef við erum ekki meðvituð um hver dagurinn er í vændum gætum við ósjálfrátt verið að hunsa mikilvæga þætti tilbeiðslu okkar. Jafnvel eins og Sálmur 2: 11-12 minnir okkur á „sreistu Jehóva af ótta og vertu glaður með skjálfta. ¹² Kyssið soninn, svo að hann verði ekki reiddur og ÞÚ farist ekki af veginum “. Í forneskju sýnir koss, sérstaklega konungur eða Guð, trú og undirgefni. (Sjá 1 Samuel 10: 1, 1 Kings 19: 18). Vissulega, ef við sýnum ekki virðingu fyrir frumgetnum syni Guðs, Drottni Jesú Kristi, þá mun hann með réttu álykta að við metum ekki mikilvæga og mikilvæga hlutverk hans í framkvæmd Guðs.

Að lokum John 14: 6 minnir okkur “Jesús sagði við hann: „Ég er vegurinn og sannleikurinn og lífið. Enginn kemur til föðurins nema í gegnum mig. “”

Já, „dagur Drottins“ verður líka „dagur Jehóva“ að því leyti að Drottinn Jesús Kristur gerir allt í þágu vilja föður síns. En með sama hætti er það mikilvægt að við virðum þann hlut sem Jesús spilar í því að koma því til leiðar.

Okkur er líka minnt á mikilvægi þess að vera ekki að fikra við texta Heilagrar biblíu vegna okkar eigin dagskrár. Faðir okkar Jehóva er meira en fær um að tryggja að nafni hans hafi ekki verið gleymt eða sleppt úr ritningunum þar sem þess var þörf. Þegar öllu er á botninn hvolft hefur hann tryggt að þetta sé raunin með hebresku ritningunum / Gamla testamentinu. Í hebresku ritningunum eru til næg handrit til að geta gengið úr skugga um hvar nafnið „Jehóva“ var skipt út fyrir „Guð“ eða „Drottinn“. En þrátt fyrir mörg fleiri handrit í grísku ritningunum / Nýja testamentinu, þá er ekki eitt af tetragrammatóninu né grísk form Jehóva, 'Iehova'.

Sannarlega skulum við alltaf hafa í huga „dag Drottins“, svo að þegar hann kemur sem þjófur, verðum við ekki sofnaðir. Við skulum sömuleiðis ekki sannfærast um hróp um „hér er Kristur sem ræður ósýnilega“, jafnvel eins og Lúkas varaði við „Fólk mun segja við ÞIG: 'Sjáðu þar!' eða, 'Sjáðu hér!' Ekki fara út eða elta [þá] “. (Lúkas 17: 22) Því þegar dagur Drottins kemur mun öll jörðin vita það. “Því að jafnvel eins og eldingin skín frá einum hluta undir himni til annars undir himni, svo mun Mannssonurinn verða “. (Luke 17: 23)

________________________________________

[I] New World Translation (NWT) tilvísunarútgáfa (1989)

[Ii] Grænlínutenging Kingdom, gefin út af Varðturninum BTS.

[Iii] 'Aramaic Bible in Plain English' sem er að finna á Biblehub.com er talin léleg þýðing fræðimanna. Rithöfundurinn hefur enga skoðun á málinu annað en að taka eftir því við rannsóknir að flutningur þess á mörgum stöðum hefur oft tilhneigingu til að vera frábrugðinn öllum almennum þýðingum sem finnast á Biblehub og einnig NWT. Við þetta sjaldgæfa tækifæri er það sammála NWT.

[Iv] Rithöfundur þessarar endurskoðunar er þeirrar skoðunar að nema samhengið krefji þess skýrt, (sem í þessum tilvikum er ekki) ætti ekki að koma í stað „Drottins“ í stað „Jehóva“. Ef Jehóva taldi sér ekki fært að varðveita nafn sitt í handritum á þessum stöðum, hvaða rétt hafa þýðendur til að halda að þeir viti betur?

Tadua

Greinar eftir Tadua.