Vottar Jehóva segja að það sé rangt að tilbiðja Jesú, en eru ánægðir með að tilbiðja menn

Smelltu hér til að skoða myndbandið

Halló, titill þessa myndbands er „Vottar Jehóva segja að það sé rangt að tilbiðja Jesú, en eru ánægðir með að tilbiðja menn“. Ég er viss um að ég á eftir að fá athugasemdir frá óánægðum vottum Jehóva sem saka mig um að hafa rangt fyrir sér. Þeir munu halda því fram að þeir tilbiðji ekki menn; þeir munu halda því fram að þeir séu þeir einu á jörðinni sem tilbiðja hinn sanna Guð, Jehóva. Næst munu þeir gagnrýna mig fyrir að gefa í skyn að tilbiðja Jesú sé ritningarlega réttur hluti af sannri tilbeiðslu. Þeir gætu jafnvel vitnað í Matteus 4:10 sem sýnir Jesú segja við djöfulinn: „Far þú burt, Satan! Því að ritað er: „Það er [Jehóva] Guð þinn sem þú skalt tilbiðja, og honum einum skalt þú þjóna helga þjónustu.““ New World Translation

Allt í lagi, ég hef lagt fram ákæruna og ég hef gert það opinberlega. Svo núna þarf ég að styðja það með Ritningunni.

Við skulum byrja á því að eyða hugsanlegum misskilningi. Ef þú ert vottur Jehóva, hvað skilurðu þá orðið „tilbiðja“? Hugsaðu um það í smá stund. Þú segist tilbiðja Jehóva Guð, en hvernig gerirðu það nákvæmlega? Ef einhver kæmi til þín á götunni og spyr, hvað þarf ég að gera til að tilbiðja Guð, hvernig myndirðu svara?

Mér hefur fundist það vera mjög krefjandi spurning að spyrja, ekki aðeins fyrir votta Jehóva, heldur hvers kyns meðlimi annarrar trúar. Allir halda að þeir viti hvað það þýðir að tilbiðja Guð, en þegar þú biður þá um að útskýra það, til að orða það, verður oft löng þögn.

Auðvitað skiptir engu máli hvað þú og ég teljum að dýrkun þýði. Það sem skiptir máli er hvað Guð meinar þegar hann segir að við verðum aðeins að tilbiðja hann. Besta leiðin til að komast að því hvað Guð hugsar um spurninguna um tilbeiðslu er að lesa innblásið orð hans. Kæmi það þér á óvart að heyra að það eru fjögur grísk orð sem eru þýdd „tilbiðja“ í Biblíunni? Fjögur orð til að þýða eina enska orðið. Það virðist eins og enska orðið okkar, tilbiðja, sé að bera þungar byrðar.

Nú fer þetta að verða svolítið tæknilegt, en ég ætla að biðja þig um að umbera mig því viðfangsefnið er ekki fræðilegt. Ef ég á rétt á því að segja að Vottar Jehóva tilbiðji menn, þá erum við að tala um aðgerð sem gæti leitt til fordæmingar Guðs. Með öðrum orðum, við erum að tala um efni sem er spurning um líf og dauða. Þannig að það á skilið fyllstu athygli okkar.

Við the vegur, jafnvel þó ég sé að einbeita mér að vottum Jehóva, þá held ég að í lok þessa myndbands muntu sjá að þeir eru ekki eina trúar fólkið sem er að tilbiðja karlmenn. Við skulum byrja:

Fyrsta gríska orðið sem notað er yfir „tilbeiðslu“ sem við ætlum að íhuga er Þréskeia.

Strong's Concordance gefur stutta skilgreiningu á þessu hugtaki sem „ritual dýrkun, trúarbrögð“. Fullkomnari skilgreiningin sem hún gefur er: „(undirliggjandi skilningur: lotning eða tilbeiðslu á guðunum), tilbeiðslu eins og hún er tjáð í helgisiðum, trúarbrögðum. NAS Exhaustive Concordance skilgreinir það einfaldlega sem „trú“. Þetta gríska orð Þréskeia kemur aðeins fjórum sinnum fyrir í Ritningunni. New American Standard Bible gerir það aðeins einu sinni sem „tilbeiðslu“ og hin þrisvar sem „trúarbrögð“. Hins vegar, Nýheimsþýðing heilagrar ritningar, Biblía Votta Jehóva, skilgreinir hana sem „tilbeiðslu“ eða „tilbeiðsluform“ í hverju tilviki. Hér eru textarnir þar sem hann birtist í NWT:

„sem áður þekktu mig, ef þeir vildu bera vitni, að samkvæmt ströngustu trúarsöfnuði okkar [thréskeia] lifði ég sem farísei. (Postulasagan 26:5)

„Látið engan svipta yður verðlaununum sem gleðjast yfir falskri auðmýkt og tilbeiðslu [thréskeia] englanna, sem „tekur afstöðu“ til þess sem hann hefur séð.“ (Kól 2:18)

„Ef einhver heldur að hann sé tilbiðjandi [thréskos] Guðs en hefur ekki taumhald á tungu sinni, þá er hann að blekkja hjarta sitt og tilbeiðsla hans [thréskeia] er tilgangslaus. Tilbeiðsluformið [thréskeia] sem er hreint og óflekkað frá sjónarhóli Guðs vors og föður er þetta: að annast munaðarleysingja og ekkjur í þrengingu þeirra og varðveita sjálfan sig flekklausan frá heiminum. (Jakobsbréfið 1:26, 27)

Með flutningi thréskeia sem „tilbeiðsluform“ gefur Biblían votta hugmyndinni um formlega eða trúarlega tilbeiðslu; þ.e. tilbeiðslu sem mælt er fyrir um með því að fylgja settum reglum og/eða hefðum. Þetta er form tilbeiðslu eða trúarbragða sem stunduð er í tilbeiðsluhúsum, eins og ríkissölum, musteri, moskum, samkunduhúsum og hefðbundnum kirkjum. Það er athyglisvert að í hvert sinn sem þetta orð er notað í Biblíunni hefur það mjög neikvæða merkingu. Því…

Ef þú ert kaþólskur er tilbeiðsla þín þréskeia.

Ef þú ert mótmælendatrúar þá er tilbeiðsla þín þréskeia.

Ef þú ert sjöunda dags aðventisti er tilbeiðsla þín þréskeia.

Ef þú ert mormóni er tilbeiðsla þín þréskeia.

Ef þú ert gyðingur er tilbeiðsla þín þréskeia.

Ef þú ert múslimi er tilbeiðsla þín þréskeia.

og já, örugglega,

Ef þú ert vottur Jehóva er tilbeiðsla þín þréskeia.

Hvers vegna kastar Biblían þréskeia í neikvæðu ljósi? Gæti það verið vegna þess að þetta er málningartilbeiðslu? Tilbeiðslu sem hlýðir reglum manna frekar en leiðarljós Drottins vors Krists? Til skýringar, ef þú ert vottur Jehóva og ferð reglulega á allar samkomur og ferð vikulega í vettvangsþjónustu, leggur a.m.k. 10 klukkustundir á mánuði í boðunarstarfið og ef þú gefur peningana þína til að styðja við alheimsstarfið. , þá ertu að „tilbiðja Jehóva Guð“ á viðunandi hátt, samkvæmt reglum Varðturnsins og Biblíuritafélagsins—thréskeia.

Þetta er auðvitað bull. Þegar James segir að þréskeia, sem er „hrein og óflekkuð frá sjónarhóli Guðs, sé að annast munaðarlaus börn og ekkjur,“ er hann kaldhæðinn. Það er enginn helgisiði fólginn í því. Bara elska. Í meginatriðum er hann að segja hæðnislega: „Ó, þú heldur að trú þín sé Guði þóknanleg, er það? Ef það væri til trúarbrögð sem Guð samþykkir, þá væri það trú sem hugsar um hina bágstöddu og fylgir ekki vegum heimsins.“

Þréskeia (lýsingarorð): Trúarbrögð, helgisiði og formleg

Þannig að við getum sagt það thréskeia er orð formlegrar eða helgisiðalegrar tilbeiðslu, eða með öðrum hætti, skipulögð trúarbrögð. Fyrir mér eru skipulögð trúarbrögð tautology, eins og að segja „kvöldsólsetur“, „frosinn ís“ eða „túnfiskur“. Öll trúarbrögð eru skipulögð. Vandamálið með trúarbrögð er að það eru alltaf karlmenn sem sjá um að skipuleggja, svo þú endar með því að gera hlutina eins og karlmenn segja þér að gera þá, annars verður þú refsað.

Næsta gríska orðið sem við skoðum er:

Sebó (sögn): lotning og tryggð

 Það kemur tíu sinnum fyrir í Kristnu ritningunum - einu sinni í Matteusi, einu sinni í Markúsi og hin átta sinnum í Postulasögunni. Það er annað af fjórum aðgreindum grískum orðum sem nútíma biblíuþýðingar þýða „tilbeiðslu“. Samkvæmt Strong's Concordance, sebó hægt að nota til lotningar, tilbeiðslu eða tilbeiðslu. Hér eru nokkur dæmi um notkun þess:

„Það er til einskis að þeir halda áfram að tilbiðja [sebó] mig, því að þeir kenna boðorð manna sem kenningar.'““ (Matteus 15:9 NWT)

„Sá sem heyrði til okkar var kona að nafni Lýdía, frá borginni Þýatíru, purpurasölumaður og dýrkandi [sebó] Guðs. Drottinn opnaði hjarta hennar til að gefa gaum að því sem Páll sagði." (Postulasagan 16:14)

„Þessi maður er að sannfæra fólk um að tilbiðja [sebó] Guð gegn lögmálinu.“ (Postulasagan 18:13)

Þér til hægðarauka gef ég allar þessar tilvísanir í lýsingarreit myndbandsins sem þú ert að horfa á ef þú vilt líma þær inn í biblíuleitarvél, eins og biblegateway.com til að sjá hvernig aðrar þýðingar birtast sebó. [Tilvísanir í sebó á grísku: Mt 15:9; Markús 7:7; Postulasagan 13:43,50; 16:14; 17:4,17; 18:7,13; 29:27]

Þó sebó er sögn, það sýnir í raun ekki neina aðgerð. Reyndar, í engu af tíu tilvikum notkunar á sebó er hægt að ráða nákvæmlega hvernig þeir einstaklingar sem nefndir eru eru að stunda sebó, í lotningarfullri tilbeiðslu eða tilbeiðslu á Guði. Mundu að þetta hugtak er ekki að lýsa trúarlegu eða formlegu ferli tilbeiðslu. Skilgreiningin frá Strong's bendir heldur ekki til aðgerða. Að virða Guð og tilbiðja Guð tala bæði um tilfinningu eða afstöðu til Guðs eða til Guðs. Ég get setið í stofunni minni og dýrkað Guð án þess að gera neitt. Auðvitað má færa rök fyrir því að sönn tilbeiðsla á Guði, eða hverjum sem er fyrir það efni, hljóti að lokum að koma fram í einhverri aðgerð, en í hvaða formi sú aðgerð ætti að vera er ekki tilgreint í neinu þessara versa.

Fjöldi biblíuþýðinga er gefinn út sebó sem "trúrækinn". Aftur, það talar um andlega tilhneigingu meira en neina sérstaka aðgerð og þetta er mikilvægur greinarmunur til að hafa það í huga.

Einstaklingur sem er trúrækinn, sem virðir Guð, sem elskar Guð nær tilbeiðslustigi, er manneskja sem er auðþekkjanleg sem guðrækin. Tilbeiðsla hans einkennir líf hans. Hann talar ræðuna og gengur gönguna. Ákafur þrá hans er að líkjast Guði sínum. Svo, allt sem hann gerir í lífinu er stýrt af sjálfsskoðunarhugsuninni: „Vildi þetta þóknast Guði mínum?

Í stuttu máli snýst tilbeiðsla hans ekki um að framkvæma trúarlega af einhverju tagi eins og menn mæla fyrir um í aðferðafræðilegri tilbeiðslu. Tilbeiðsla hans er hans lífstíll.

Engu að síður krefst hæfni til sjálfsblekkingar sem er hluti af hinu fallna holdi að við séum varkár. Á liðnum öldum, þegar trúræknir (sebó) Kristnir menn brenndu trúsystkini á báli, þeir héldu að þeir væru að veita guði helga þjónustu eða lotningu. Í dag halda vottar Jehóva að þeir séu að tilbiðja Guð (sebó) þegar þeir sniðganga trúsystkini vegna þess að hann eða hún talar gegn einhverju broti sem framið er af stjórnarráðinu, eins og hræsnisfullri 10 ára tengingu þeirra við stofnun Sameinuðu þjóðanna eða rangri meðferð þeirra á þúsundum mála um kynferðisofbeldi gegn börnum.

Sömuleiðis er hægt að rendera sebó (virðuleg, dýrkandi hollustu eða tilbeiðslu) við rangan Guð. Jesús fordæmdi sebó fræðimanna, farísea og presta, af því að þeir kenndu boðorð manna sem koma frá Guði. Jesús sagði: „Þeir tilbiðja [sebó] mig til einskis; þeir kenna sem kenningu fyrirmæli manna.“ Matteusarguðspjall (15:9 BSB) Þannig sýndu þeir ranga mynd af Guði og tókst ekki að líkja eftir honum. Guð sem þeir líktu eftir var Satan og Jesús sagði þeim það:

„Þú tilheyrir föður þínum, djöflinum, og þú vilt framkvæma langanir hans. Hann var morðingi frá upphafi og neitaði að halda sannleikanum á loft, því að það er enginn sannleikur í honum. Þegar hann lýgur talar hann móðurmáli sínu, því að hann er lygari og faðir lyga.“ (Jóhannes 8:44, BSB)

Nú komum við að þriðja gríska orðinu sem er þýtt „tilbiðja“ í Biblíunni.

Þréskeia (lýsingarorð): Trúarbrögð, helgisiði og formleg

Sebó (sögn): lotning og tryggð

Latreuó (sögn): helga þjónustu

Samkvæmni Strong gefur okkur:

Latreuó

Skilgreining: að þjóna

Notkun: Ég þjóna, sérstaklega Guði, kannski einfaldlega: Ég dýrka.

Sumar þýðingar munu gera það „tilbiðja“. Til dæmis:

„En ég mun refsa þjóðinni, sem þeir þjóna sem þrælar,“ sagði Guð, „og síðan munu þeir koma úr því landi og tilbiðja [latreuó] mér á þessum stað. '“(Postulasagan 7: 7)

En Guð sneri sér frá þeim og gaf þá í tilbeiðslu [latreuó] sólar, tungls og stjarna. (Postulasagan 7:42)

Hins vegar vill New World þýðingin frekar túlka latreuó sem „heilög þjónusta“ sem leiðir okkur aftur að kynni Jesú af djöflinum sem við ræddum í upphafi þessa myndbands:

„Farðu burt, Satan! Því að ritað er: Það er Drottinn Guð þinn sem þú skalt tilbiðja, og honum einum skalt þú þjóna helga þjónustu.latreuó].'“ (Mt 4:10 NWT)

Jesús tengir tilbeiðslu á Guði við þjónustu við Guð.

En hvað um fyrri hluta þessarar ávítingar þegar Jesús sagði: „Það er Jehóva, Guð þinn sem þú skalt tilbiðja“ (Matteus 4:10 NWT)?

Það orð er það ekki Þréskeia, né sebó, né latreuó.  Þetta er fjórða gríska orðið sem er þýtt sem tilbeiðsla í enskum biblíum og það er það sem titill þessa myndbands er byggður á. Þetta er tilbeiðslan sem við ættum að veita Jesú og það er tilbeiðslan sem vottar Jehóva neita að veita. Þetta er tilbeiðsla sem vottar veita mönnum. Það er kaldhæðnislegt að flest önnur trúarbrögð í kristna heiminum halda því fram að þeir tilbiðji Jesú þessa tilbeiðslu ekki að gera það heldur tilbiðja menn. Þetta orð á grísku er proskuneó.

Samkvæmt samkvæmni Strong:

Proskuneó þýðir:

Skilgreining: að sýna lotningu

Notkun: Ég fer niður á hnén til að hlýða, tilbiðja.

Proskuneó er samsett orð.

HJÁLP Í Word-rannsóknum kemur fram að það komi frá „prós, „towards“ og kyneo, „að kyssa“. Það vísar til þess að kyssa jörðina þegar hann hallar sér frammi fyrir yfirmanni; að tilbiðja, tilbúinn „að falla niður/beygja sig til að dá á hnjánum“ (DNTT); að „gera hlýðni“ (BAGD)“

Stundum gerir Nýheimsþýðingin það sem „tilbeiðslu“ og stundum sem „hlýðni“. Þetta er í raun aðgreining án munar. Til dæmis, þegar Pétur kom inn á heimili Kornelíusar, fyrsta kristna heiðingjanna, lesum við: „Þegar Pétur gekk inn, hitti Kornelíus hann, féll til fóta honum og gerði hlýðni [proskuneó] til hans. En Pétur lyfti honum upp og sagði: „Rís upp! Sjálfur er ég líka karlmaður." (Postulasagan 10:25, 26)

Flestar Biblíur þýða þetta sem „dýrkað hann“. Til dæmis segir New American Standard Bible okkur: „Þegar Pétur kom inn, hitti Kornelíus hann og féll til fóta honum og dýrkað hann."

Það er athyglisvert fyrir alvarlegan biblíunemanda að mjög svipaðar aðstæður og orðalag eiga sér stað í Opinberunarbókinni þar sem Jóhannes postuli segir:

„Við það féll ég niður fyrir fætur hans til tilbiðja [proskuneó] hann. En hann segir við mig: „Vertu varkár! Ekki gera þetta! Allt sem ég er er samþjónn þín og bræðra þinna sem hafa það verk að vitna um Jesú. Dýrka [proskuneó] Guð; því að bera vitni um Jesú er það sem hvetur spádóma.““ (Opinberunarbókin 19:10, NWT)

Hér notar Nýheimsþýðingin „tilbeiðslu“ í stað „að hlýða“ fyrir sama orðið, proskuneó. Hvers vegna er sýnt fram á að Kornelíus hlýði, en Jóhannes er sýndur tilbeiðslu þegar sama gríska orðið er notað á báðum stöðum og aðstæður eru nánast eins.

Í Hebreabréfinu 1:6 lesum við í Nýheimsþýðingunni:

„En þegar hann færir frumburð sinn aftur inn í byggðina, segir hann: „Og allir englar Guðs hlýði honum.“ (Hebreabréfið 1:6)

Samt lesum við í næstum hverri annarri biblíuþýðingu að englarnir tilbiðja hann.

Hvers vegna notar New World þýðingin „óbeitni“ í stað „tilbeiðslu“ í þessum tilvikum? Sem fyrrum öldungur í Samtökum Votta Jehóva get ég fullyrt án nokkurs vafa að þetta er til að búa til gervi greinarmun sem byggist á trúarlega hlutdrægni. Fyrir vottum Jehóva geturðu tilbiðja Guð, en þú getur ekki tilbeðið Jesú. Kannski gerðu þeir þetta upphaflega til að vinna gegn áhrifum þrenningarstefnunnar. Þeir hafa meira að segja gengið svo langt að lækka Jesú í stöðu engils, að vísu erkiengillinn Mikael. Nú til að hafa það á hreinu, þá trúi ég ekki á þrenninguna. Engu að síður, tilbiðja Jesú, eins og við munum sjá, krefst þess ekki að við samþykkjum að Guð sé þrenning.

Trúarleg hlutdrægni er mjög öflug hindrun á nákvæmum biblíuskilningi, svo áður en lengra er haldið skulum við ná góðum tökum á orðinu proskuneó þýðir í raun.

Þú munt muna frásögnina af storminum þegar Jesús kom til lærisveina sinna á fiskibát þeirra gangandi á vatni, og Pétur bað um að gera slíkt hið sama, en byrjaði síðan að efast og sökkva. Á reikningnum segir:

„Jesús rétti jafnskjótt fram hönd sína og tók í Pétur. „Þú trúlaus,“ sagði hann, „af hverju efaðist þú? Og þegar þeir voru komnir aftur í bátinn, lægði vindinn. Síðan þeir sem voru í bátnum tilbáðu hann (proskuneó,) og sagði: "Sannlega ert þú sonur Guðs!" (Matteus 14:31-33 BSB)

Hvers vegna velur New World Translation að þýða, proskuneó, í þessari frásögn sem „doyðna“ þegar það á öðrum stöðum gerir það sem tilbeiðslu? Af hverju fylgja næstum allar þýðingar Berean Study Biblíuna þegar þeir segja að lærisveinarnir tilbiðji Jesú í þessu tilviki? Til að svara því þurfum við að átta okkur á því hvað orðið er proskuneó ætlað grískumælandi í hinum forna heimi.

Proskuneó þýðir bókstaflega að „beygja sig og kyssa jörðina“. Í ljósi þess, hvaða mynd kemur þér í hug þegar þú lest þennan kafla. Gefðu lærisveinarnir Drottni bara hjartanlega þumalfingur upp? „Þetta var ansi sniðugt Drottinn, það sem þú gerðir þarna, að ganga á vatni og lægja storminn. Flott. Koodos til þín!”

Nei! Þeir voru svo yfir sig hrifnir af þessari ógnvekjandi kraftasýningu, þegar þeir sáu að frumefnin sjálfir voru undirorpnir Jesú – stormurinn lægði, vatnið studdist við hann – að þeir féllu á kné og hneigðu sig fyrir honum. Þeir kysstu jörðina, ef svo má segja. Þetta var algjör uppgjöf. Proskuneó er orð sem felur í sér algjöra uppgjöf. Alger undirgefni felur í sér algjöra hlýðni. En þegar Kornelíus gerði það sama á undan Pétri, sagði postulinn honum að gera það ekki. Hann var bara maður eins og Kornelíus. Og þegar Jóhannes hneigði sig til að kyssa jörðina frammi fyrir englinum, sagði engillinn honum að gera það ekki. Þó hann væri réttlátur engill var hann bara samþjónn. Hann átti ekki skilið hlýðni Johns. En þegar lærisveinarnir hneigðu sig og kysstu jörðina frammi fyrir Jesú, ávítaði Jesús þá ekki og sagði þeim ekki að gera það. Hebreabréfið 1:6 segir okkur að englarnir muni einnig beygja sig og kyssa jörðina frammi fyrir Jesú, og aftur, þeir gera það rétt samkvæmt tilskipun Guðs.

Nú ef ég myndi segja þér að gera eitthvað, myndirðu hlýða mér án efa án fyrirvara? Þú skalt ekki. Af hverju ekki? Vegna þess að ég er bara manneskja eins og þú. En hvað ef engill kæmi fram og segði þér að gera eitthvað? Myndir þú hlýða englinum skilyrðislaust og án spurninga? Aftur, þú hefðir betur ekki. Páll sagði Galatamönnum að jafnvel þótt „engill af himni myndi boða yður sem fagnaðarerindið eitthvað umfram fagnaðarerindið sem við fluttum yður, þá sé hann bölvaður. (Galatabréfið 1:8 NWT)

Spyrðu sjálfan þig núna, þegar Jesús kemur aftur, muntu hlýða fúslega öllu sem hann segir þér að gera án spurninga né fyrirvara? Sérðu muninn?

Þegar Jesús var reistur upp sagði hann lærisveinum sínum að „allt vald er mér gefið á himni og jörðu“. (Matteus 28:18 NWT)

Hver gaf honum allt vald? Okkar himneski faðir, augljóslega. Þannig að ef Jesús segir okkur að gera eitthvað, þá er eins og himneskur faðir hafi sjálfur verið að segja okkur það. Það er enginn munur, ekki satt? En ef maður segir þér að gera eitthvað og heldur því fram að Guð hafi sagt honum að segja þér það, það er öðruvísi, þá yrðir þú samt að athuga með Guð, er það ekki?

„Ef einhver vill gera vilja hans mun hann vita um fræðsluna hvort hún er frá Guði eða ég tala um eigin frumleika. Sá sem talar um eigin frumleika er að leita að sinni eigin dýrð; en sá sem leitar heiðurs þess sem sendi hann, þessi er sannur og í honum er ekkert ranglæti.“ (Jóhannes 7:17, 18 NWT)

Jesús segir okkur líka:

„Sannlega segi ég YKKUR, Sonurinn getur ekki gert neitt af eigin frumkvæði, heldur aðeins það sem hann sér föðurinn gera. Því að hvað sem maður gerir, það gerir og sonurinn á sama hátt." (Jóhannes 5:19 NWT)

Svo myndir þú tilbiðja Jesú? Myndir þú proskuneó Jesús? Það er að segja, myndirðu gefa honum fulla undirgefni? Mundu, proskuneó er gríska orðið fyrir tilbeiðslu sem felur í sér fulla undirgefni. Ef Jesús birtist fyrir þér á þessu augnabliki, hvað myndir þú gera? Berðu hann á bakið og segðu: „Velkominn aftur, Drottinn. Gott að sjá þig. Hvað tók þig svona langan tíma?" Nei! Það fyrsta sem við verðum að gera er að falla á hnén, beygja okkur til jarðar til að sýna að við séum tilbúin að lúta honum algjörlega. Það er það sem það þýðir að tilbiðja Jesú sannarlega. Með því að tilbiðja Jesú tilbiðjum við Jehóva, föðurinn, vegna þess að við lútum fyrirkomulagi hans. Hann hefur sett soninn yfir og hann sagði okkur þrisvar sinnum ekki síður: „Þetta er sonur minn, elskaði, sem ég hef velþóknun á; hlustaðu á hann." (Matteus 17:5 NWT)

Manstu þegar þú varst barn og hegðaðir þér óhlýðnast? Foreldri þitt myndi segja: „Þú ert ekki að hlusta á mig. Hlustaðu á mig!" Og þá myndu þeir segja þér að gera eitthvað og þú vissir að þú hefðir betur gert það.

Himneskur faðir okkar, hinn eini sanni Guð hefur sagt okkur: „Þetta er sonur minn...hlustaðu á hann!

Við hefðum betur hlustað. Við ættum betur að leggja fram. Við höfðum betur proskuneó, tilbiðjið Drottin vorn, Jesú.

Hér blandast fólk saman. Þeir geta ekki ákveðið hvernig hægt er að tilbiðja bæði Jehóva Guð og Jesú Krist. Biblían segir að þú getir ekki þjónað tveimur herrum, þannig að það að tilbiðja Jesú og Jehóva væri ekki eins og að reyna að þjóna tveimur herrum? Jesús sagði djöflinum að tilbiðja aðeins [proskuneó] Guð, svo hvernig gat hann þegið tilbeiðslu sjálfur. Trinitarian mun komast í kringum þetta með því að segja að það virki vegna þess að Jesús er Guð. Í alvöru? Af hverju segir Biblían okkur þá ekki að tilbiðja heilagan anda líka? Nei, það er miklu einfaldari skýring. Þegar Guð segir okkur að tilbiðja ekki aðra guði nema hann, hver ákveður hvað það þýðir að tilbiðja Guð? Tilbiðjarinn? Nei, Guð ákveður hvernig hann á að dýrka. Það sem faðirinn væntir af okkur er algjör undirgefni. Nú, ef ég samþykki að lúta himneskum föður mínum, Jehóva Guði, og hann segir mér síðan að lúta algerlega syni sínum, Jesú Kristi, ætla ég að segja: „Því miður, Guð. Get ekki gert það. Ég ætla aðeins að lúta þér?“ Getum við séð hversu fáránleg slík afstaða væri? Jehóva er að segja: „Ég vil að þú undirgefur mig fyrir son minn. Að hlýða honum er að hlýða mér."

Og við erum að segja: „Því miður, Jehóva, ég get aðeins hlýtt skipunum sem þú gefur mér beint. Ég samþykki engan sáttasemjara milli þín og mín."

Mundu að Jesús gerir ekkert af eigin frumkvæði, svo að hlýða Jesú er að hlýða föðurnum. Þess vegna er Jesús kallaður „Orð Guðs“. Þú manst kannski Hebreabréfið 1:6 sem við höfum lesið tvisvar hingað til. Þar sem segir að faðirinn muni færa frumburð sinn og allir englarnir munu tilbiðja hann. Svo hver er að koma með hvern? Faðirinn kemur með soninn. Hver er að segja englunum að tilbiðja soninn? Faðirinn. Og þarna hefurðu það.

Fólk mun samt spyrja: "En til hvers á ég þá að biðja?" Í fyrsta lagi, bæn er ekki proskuneó. Bæn er þar sem þú færð að tala við Guð. Nú kom Jesús til að gera þér kleift að kalla Jehóva föður þinn. Fyrir hann var það ekki hægt. Fyrir hann vorum við munaðarlaus. Í ljósi þess að þú ert núna ættleidd barn Guðs, hvers vegna myndirðu ekki vilja tala við föður þinn? "Abba, faðir." Þú vilt líka tala við Jesú. Allt í lagi, það er enginn að stoppa þig. Af hverju að gera það að annaðhvort/eða hlutur?

Nú þegar við höfum komist að því hvað það þýðir að tilbiðja Guð og Krist, skulum við takast á við hinn hluta myndbandsins; hluti þar sem ég sagði að vottar Jehóva væru í raun að tilbiðja menn. Þeir halda að þeir séu að tilbiðja Jehóva Guð, en í raun eru þeir það ekki. Þeir eru að dýrka menn. En við skulum ekki takmarka það við votta Jehóva. Flestir meðlimir skipulögðra trúarbragða munu segjast tilbiðja Jesú, en eru líka í raun og veru að tilbiðja menn.

Manstu eftir guðsmanninum sem var blekktur af gömlum spámanni í 1 Konungabók 13:18, 19? Gamli spámaðurinn laug að guðsmanninum sem kom frá Júda og sem Guð sagði að hann ætti ekki að borða eða drekka með neinum og fara aðra leið heim. Falsspámaðurinn sagði:

„Við þetta sagði hann við hann: „Ég er líka spámaður eins og þú, og engill sagði mér með orði Drottins: ‚Lát hann koma aftur með þér heim til þín, svo að hann megi eta brauð og drekka vatn.' (Hann blekkti hann.) Svo fór hann aftur með honum til að eta brauð og drekka vatn í húsi hans. (1. Konungabók 13:18, 19 NWT)

Jehóva Guð refsaði honum fyrir óhlýðni hans. Hann hlýddi eða lúti manni frekar en Guði. Í því tilviki dýrkaði hann [proskuneó] maður því það er það sem orðið þýðir. Hann varð fyrir afleiðingunum.

Jehóva Guð talar ekki til okkar eins og hann sagði við spámanninn í 1. Konungabók. Þess í stað talar Jehóva til okkar í gegnum Biblíuna. Hann talar til okkar í gegnum son sinn, Jesú, en orð hans og kenningar eru skráðar í Ritninguna. Við erum eins og þessi „Guðsmaður“ í 1. Konungabók. Guð segir okkur hvaða leið við eigum að feta. Hann gerir þetta með orði sínu, Biblíunni sem við öll eigum og getum öll lesið sjálf.

Þannig að ef maður segist vera spámaður – hvort sem hann er meðlimur hins stjórnandi ráðs, eða sjónvarpsguðspjallamaður eða páfinn í Róm – ef sá maður segir okkur að Guð tali við hann og hann segir okkur síðan að taka annað. leið heim, önnur leið en sú sem Guð hefur lagt út í Ritningunni, þá verðum við að óhlýðnast þeim manni. Ef við gerum það ekki, ef við hlýðum þeim manni, þá erum við að tilbiðja hann. Við beygjum okkur og kyssum jörðina frammi fyrir honum vegna þess að við lútum honum frekar en að lúta Jehóva Guði. Þetta er mjög hættulegt.

Menn ljúga. Menn tala um eigin frumleika og leita að sinni eigin dýrð, ekki dýrð Guðs.

Því miður hlýða fyrrverandi félagar mínir í Samtökum Votta Jehóva ekki þessu boðorði. Ef þú ert ósammála skaltu prófa smá tilraun. Spyrðu þá hvort það væri eitthvað í Biblíunni sem sagði þeim að gera eitt, en hið stjórnandi ráð sagði þeim að gera eitthvað annað, sem þeir myndu hlýða? Þú verður hissa á svarinu.

Öldungur frá öðru landi, sem hafði þjónað í meira en 20 ár, sagði mér frá öldungaskóla sem hann hafði sótt þar sem einn leiðbeinandinn var kominn frá Brooklyn. Þessi þekkti maður hélt uppi biblíu með svörtu kápunni og sagði við bekkinn: „Ef hið stjórnandi ráð myndi segja mér að kápa þessarar biblíu sé blá, þá er hún blá. Ég hef sjálfur upplifað svipaða reynslu.

Ég skil að það getur verið erfitt að skilja sum biblíuvers og þess vegna mun meðalvottur Jehóva treysta mönnum sem stjórna, en það er sumt sem er ekki erfitt að skilja. Eitthvað gerðist árið 2012 sem ætti að hafa hneykslað alla votta Jehóva, vegna þess að þeir segjast vera í sannleikanum og þeir segjast tilbiðja [proskuneó, lútið] Jehóva Guði.

Það var á því ári sem hið stjórnandi ráð tók að sér að vera „trúi og hyggi þjónninn,“ og krafðist þess að allir vottar Jehóva lúti túlkun sinni á Ritningunni. Þeir hafa nefnt sjálfa sig opinberlega sem „varðarmenn kenningarinnar“. (Googlaðu það ef þú efast um mig.) Hver skipaði þá verndara kenningarinnar. Jesús sagði að sá sem „talar um eigin frumleika sé að leita eigin dýrðar…“ (Jóhannes 7:18, NWT)

Í gegnum sögu stofnunarinnar voru hinir „smurðu“ taldir vera hinn trúi og hyggi þjónn, en þegar, árið 2012, tók stjórnarráðið á sig þann möttul, heyrðist varla hvíslað um mótmæli frá hjörðinni. Æðislegur!

Þessir menn segjast nú vera samskiptaleiðir Guðs. Þeir segjast djarflega vera staðgengill Krists eins og við sjáum í 2017 útgáfu þeirra af NWT í 2. Kor 2:20.

„Þess vegna erum við sendiherrar í stað Krists, eins og Guð væri að höfða í gegnum okkur. Í stað Krists biðjum við: „Sættist Guði.“

Orðið „skipta“ kemur ekki fyrir í upprunalega textanum. Það hefur verið sett inn af New World Translation nefndinni.

Sem staðgengill Jesú Krists búast þeir við að vottar Jehóva hlýði þeim skilyrðislaust. Hlustaðu til dæmis á þetta brot úr Varðturninn:

„Þegar „Assýringurinn“ ræðst á... gæti lífsbjörgunarleiðsögnin sem við fáum frá skipulagi Jehóva ekki virst raunhæf frá mannlegu sjónarhorni. Við verðum öll að vera reiðubúin til að hlýða öllum fyrirmælum sem við fáum, hvort sem þau virðast vera góð frá stefnumótandi eða mannlegu sjónarhorni eða ekki.“
(w13 11 / 15 bls. 20 lið. 17 Sjö hirðir, átta hertugar - hvað þeir meina fyrir okkur í dag)

Þeir líta á sig sem sameiginlegan Móse. Þegar einhver er ósammála þeim lítur hann svo á að viðkomandi sé Kóra nútímans, sem var á móti Móse. En þessir menn eru ekki nútíma ígildi Móse. Jesús er meiri Móse og hver sá sem ætlast til að menn fylgi þeim í stað þess að fylgja Jesú situr í sæti Móse.

Vottar Jehóva trúa því núna að þessir menn í hinu stjórnandi ráði séu lykillinn að hjálpræði þeirra.

Þessir menn segjast vera konungar og prestar sem Jesús hefur valið og minna votta Jehóva á að þeir „ættu aldrei að gleyma því að hjálpræði þeirra er háð virkri stuðningi þeirra við smurða „bræður“ Krists sem enn eru á jörðinni. (w12 3/15 bls. 20 málsgrein 2)

En Jehóva Guð segir okkur:

„Treystu ekki á höfðingja, á dauðlega menn, sem ekki geta bjargað. (Sálmur 146:3 BSB)

Enginn maður, enginn hópur manna, enginn páfi, enginn kardínáli, enginn erkibiskup, enginn sjónvarpsboðskapur né stjórnarráð þjónar sem hornsteinn hjálpræðis okkar. Aðeins Jesús Kristur gegnir því hlutverki.

„Þetta er ‚steinninn, sem þið smiðirnir hafið litið svo á að sé ekki að neinu ráði, sem er orðinn höfuðhornsteinn.' Ennfremur er engin hjálpræði í neinum öðrum, því að það er ekkert annað nafn undir himninum, sem hefur verið gefið meðal manna, sem við verðum að frelsast með.“ (Postulasagan 4:11, 12)

Satt að segja er ég hneykslaður yfir því að fyrrverandi vottar Jehóva vinir mínir hafi svo auðveldlega runnið inn í tilbeiðslu á karlmönnum. Ég er að tala um karla og konur sem ég hef þekkt í áratugi. Þroskaðir og greindir einstaklingar. Samt eru þeir ekkert ólíkir Korintumönnum sem Páll ávítaði þegar hann skrifaði:

„Því að ÞÚ þolir fúslega við ósanngjarna menn, þar sem þú ert sanngjarn. Reyndar umberið ÞÚ hvern sem þrælar ÞIG, hvern sem etur [það sem ÞÚ átt], hver sem grípur [það sem ÞÚ átt], hver sem upphefur sjálfan sig yfir [ÞIG], hvern sem slær ÞIG í andlitið. (2. Korintubréf 11:19, 20, NWT)

Hvert fór heilbrigð rök fyrrum vina minna?

Leyfðu mér að umorða orð Páls til Korintumanna og tala við mína kæru vini:

Hvers vegna þolir þú gjarnan ósanngjarnt fólk? Af hverju sættirðu þig við stjórnunarráð sem hneppir þig í þrældóm með því að krefjast strangrar hlýðni við hverja fyrirmæli þeirra, segja þér hvaða hátíðir þú megir og ekki halda upp á, hvaða læknismeðferðir þú getur og getur ekki sætt þig við, hvaða skemmtun þú getur og getur ekki hlustað á? Af hverju sættirðu þig við stjórnandi ráð sem étur upp það sem þú hefur með því að selja eignir þínar í konungshöllinni sem þú hefur unnið mikið undir fótum þínum? Af hverju sættirðu þig við stjórnandi ráð sem grípur það sem þú hefur með því að taka allt umframfé af safnaðarreikningnum þínum? Af hverju dýrkar þú karlmenn sem upphefja sig yfir þér? Af hverju sættirðu þig við menn sem lemja þig í andlitið með því að krefjast þess að þú snúir baki við þínum eigin börnum sem ákveða að þau vilji ekki lengur vera vottur Jehóva? Menn sem nota hótunina um brottvísun sem vopn til að fá þig til að beygja sig fyrir þeim og beygja þig.

Hið stjórnandi ráð segist vera hinn trúi og hyggi þjónn, en hvað gerir þann þjón trúan og hygginn? Þjónninn getur ekki verið trúr ef hann kennir lygar. Hann getur ekki verið hygginn ef hann lýsir yfir sjálfum sér að vera trúr og hygginn í stað þess að bíða eftir að húsbóndi hans geri það þegar hann kemur aftur. Af því sem þú veist um sögulegar og núverandi aðgerðir hins stjórnandi ráðs, heldurðu að Matteus 24:45-47 sé nákvæm lýsing á þeim, hinum trúa og hyggna þjóni, eða myndu næstu vers passa betur?

„En ef sá vondi þræll segir í hjarta sínu: „Herra minn tefst,“ og hann fer að berja samþræla sína og eta og drekka með drykkjumönnum, þá mun húsbóndi þess þræls koma á þeim degi sem hann gerir það. ekki búast við og á klukkutíma sem hann veit ekki, og hann mun refsa honum með mestu hörku og mun skipa honum stað hjá hræsnarunum. Þar mun grátur hans og gnístran tanna verða." (Matteus 24:48-51 NWT)

Stjórnarráðið er fljótt að stimpla alla sem eru ósammála þeim sem eitraðan fráhvarf. Eins og töframaður sem afvegaleiðir þig með handahreyfingu hér, á meðan hin höndin hans er að gera bragðið, segja þeir: „Gættu þín fyrir andstæðingum og fráhvarfsmönnum. Hlustaðu ekki einu sinni á þá af ótta við að þeir tæli þig með sléttum orðum.“

En hver er eiginlega að tæla? Biblían segir:

„Látið engan tæla ykkur á nokkurn hátt, því það mun ekki koma nema fráhvarfið komi fyrst og lögleysismaðurinn opinberast, sonur glötunarinnar. Hann er settur í andstöðu og lyftir sér upp yfir alla sem kallaðir eru „guð“ eða hlutur lotningar, svo að hann sest niður í musteri Guðs og sýnir sig opinberlega vera guð. Manstu ekki eftir því að á meðan ég var enn hjá ÞÉR var ég vanur að segja ÞÉR þetta?" (2. Þessaloníkubréf 2:3-5) NWT

Nú ef þú heldur að ég sé aðeins að miða á votta Jehóva, þá hefurðu rangt fyrir þér. Ef þú ert kaþólikki, eða mormóni, eða guðspjallamaður, eða einhver önnur kristin trú, og þú ert sáttur við þá trú að þú sért að tilbiðja Jesú, þá bið ég þig að skoða vel tilbeiðsluformið þitt. Biður þú til Jesú? Lofar þú Jesú? Boðar þú Jesú? Það er allt gott og blessað, en það er ekki tilbeiðsla. Mundu hvað orðið þýðir. Að beygja sig og kyssa jörðina; með öðrum orðum, að lúta Jesú að fullu. Ef kirkjan þín segir þér að það sé í lagi að lúta í lægra haldi fyrir lögum og biðja fyrir þeirri lögum, skurðgoðinu, hlýðir þú kirkjunni þinni? Vegna þess að Biblían segir okkur að flýja frá skurðgoðadýrkun í öllum sínum myndum. Það er Jesús að tala. Segir kirkjan þín þér að taka fullan þátt í stjórnmálum? Vegna þess að Jesús segir okkur að vera ekki hluti af heiminum. Segir kirkjan þín þér að það sé í lagi að grípa til vopna og drepa trúsystkini sem eru fyrir tilviljun hinum megin við landamærin? Vegna þess að Jesús segir okkur að elska bræður okkar og systur og þeir sem lifa fyrir sverði munu deyja fyrir sverði.

Að tilbiðja Jesú, skilyrðislaus hlýðni við hann, er erfitt, vegna þess að það setur okkur á skjön við heiminn, jafnvel heiminn sem kallar sig kristinn.

Biblían segir okkur að brátt muni koma tími þar sem glæpir kirkjunnar verða dæmdir af Guði. Rétt eins og hann eyddi fyrri þjóð sinni, Ísrael á tímum Krists, vegna fráhvarfs þeirra, mun hann sömuleiðis eyða trúarbrögðum. Ég segi ekki fölsk trú því það væri tautology. Trúarbrögð eru formbundin eða helgisiðabundin tilbeiðsluform sem karlmenn hafa lagt á sig og er því í eðli sínu fölsk. Og það er öðruvísi en tilbeiðslu. Jesús sagði við samversku konuna að hvorki í Jerúsalem, í musterinu né á fjallinu þar sem Samverjar tilbáðu, myndi Guð þiggja tilbeiðslu. Þess í stað leitaði hann að einstaklingum, ekki stofnun, stað, kirkju eða einhverju öðru kirkjulegu fyrirkomulagi. Hann var að leita að fólki sem myndi tilbiðja hann í anda og sannleika.

Þess vegna segir Jesús okkur fyrir milligöngu Jóhannesar í Opinberunarbókinni að fara burt frá fólki mínu, ef þú vilt ekki deila með henni í syndum hennar. (Opinberunarbókin 18:4,5). Aftur, eins og Jerúsalem til forna, verður trúarbrögðum eytt af Guði fyrir syndir hennar. Það er best fyrir okkur að vera ekki inni í Babýlon hinni miklu þegar þar að kemur.

Að lokum muntu muna það proskuneó, dýrka, á grísku þýðir að kyssa jörðina fyrir fótum einhvers. Ætlum við að kyssa jörðina frammi fyrir Jesú með því að lúta honum að fullu og skilyrðislaust, sama hvað það kostar?

Ég mun skilja þig eftir með þessa lokahugsun úr Sálmi 2:12.

„Kysstu soninn, svo að hann reiðist ekki og þér farist ekki af veginum, því að reiði hans blossar auðveldlega upp. Sælir eru allir sem leita hælis hjá honum." (Sálmur 2:12)

Þakka þér fyrir tíma þinn og athygli.