តើអ្នកណាជាកូនរបស់ព្រះ?

ខ្ញុំនឹងមិនសរសេរអំពីរឿងនេះទេប៉ុន្តែពេលខ្លះវាពិបាកពេកក្នុងការអនុញ្ញាតឱ្យមានអ្វីកើតឡើង។ វាទាក់ទងនឹងការកាត់ទោសនេះពីកាលពីម្សិលមិញ ប៉មយាម សិក្សា៖

(w12 7 / 15 ទំ។ 28 par ។ 7)
ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសថាអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងសុចរិតជាកូនប្រុសនិងចៀមឯទៀតជាមិត្ដសម្លាញ់ដោយផ្អែកលើគ្រឿងបូជាលោះរបស់គ្រិស្ដក៏ដោយភាពខុសគ្នារវាងបុគ្គលម្នាក់ៗនឹងកើតឡើងដរាបណាយើងទាំងអស់គ្នារស់នៅលើផែនដីក្នុងរបៀបរបបពិភពលោកនេះ។

នេះគឺជាប្រយោគសេសដែលត្រូវចាប់ផ្តើមជាមួយ។ ចំណុចដែលត្រូវបានធ្វើគឺថាការប្រកាសថាសុចរិតមិនមែនមានន័យថាភាពខុសគ្នាផ្ទាល់ខ្លួននឹងលែងមានឡើយ។ ទោះបីយើងខ្លះជាកូនប្រុសរបស់ព្រះឬអ្នកខ្លះជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះពិតជាមិនមានអ្វីដែលត្រូវទាក់ទងនឹងអ្វីដែលបានកើតឡើងនោះទេ។ មានឆ្ងល់មួយថាតើការបង្កើនវណ្ណៈខុសគ្នានៅទីនេះគឺទាក់ទងនឹងប្រធានបទនេះយ៉ាងដូចម្តេច ប៉មយាម សិក្សា។ ចំណុចនេះនៅតែត្រូវបានធ្វើឡើងហើយវាធ្វើឱ្យខ្ញុំគិតអំពីមូលដ្ឋានសម្រាប់ការយល់ដឹងពិសេសនេះ។ វាហាក់ដូចជាខ្ញុំជាគំនិតថ្មីទោះបីជាបន្ទាប់ពីការស្រាវជ្រាវតិចតួចខ្ញុំបានរកឃើញថាវាមិនមែនទេ។ តើអ្នកធ្លាប់ព្យាយាមស្រាវជ្រាវវាទេ? ខ្ញុំចង់និយាយថាតើអ្នកធ្លាប់ព្យាយាមស្វែងរកការគាំទ្រខាងបទគម្ពីរសម្រាប់គំនិតនៃរចនាសម្ព័ន្ធពីរជាន់នៅក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានទេ។ នោះគឺសំរាប់គំនិតដែលថាមានគ្រីស្ទបរិស័ទដែលជាកូនរបស់ព្រះដែលខុសពីគ្រីស្ទានដែលមិនមែនជាកូនប្រុសតែជាមិត្តភក្តិវិញ?
យើងហាក់ដូចជាផ្អែកលើការពិតដែលថាអ័ប្រាហាំត្រូវបានប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតដោយសារជំនឿរបស់គាត់ហើយជាលទ្ធផលត្រូវបានគេហៅថាមិត្តរបស់ព្រះ។ ពិតណាស់អាប្រាហាំរស់នៅសម័យមុនគ្រិស្ដសាសនិកមុនពេលយញ្ញបូជាលោះបាបដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើដើម្បី ឲ្យ មនុស្សជាតិអាចមានចំណងមេត្រីភាពពិតរវាងឪពុកនិងកូនជាមួយព្រះ។ ប៉ុន្តែវាហាក់ដូចជាមិនមានការគាំទ្រខាងបទគម្ពីរណាមួយសម្រាប់ការភ្ជាប់ឋានៈរបស់អ័ប្រាហាំជាមួយនឹងវណ្ណៈរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទនោះទេ។ វាបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងត្រូវបានសន្មតថាមិនមានភស្តុតាងខាងព្រះគម្ពីរត្រូវបានផ្តល់ដើម្បីគាំទ្រវានៅពេលណាដែលប្រធានបទកំពុងពិចារណា។
ពួកគេនិយាយថាភាពខុសគ្នារវាងគ្រួសារនិងមិត្តភក្តិគឺអ្នកអាចជ្រើសរើសមិត្តភក្តិរបស់អ្នក។ ពួកបិសាចដែលបានចុះមករស់នៅជាមនុស្សនៅសម័យណូអេត្រូវបានគេហៅថាជាកូនរបស់ព្រះ។ ដូចគ្នានេះដែរចៅក្រមអាក្រក់ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងទំនុកតម្កើងមួយត្រូវបានគេហៅថាជាកូនប្រុសរបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត។ ប៉ុន្តែមានតែបុរសសុចរិតម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចត្រូវបានគេហៅថាមិត្តរបស់ព្រះ។ (ហ្គ។ ៦: ២; ទំនុក។ ៨២: ៦) ការពិតអ្នកអាចធ្វើជាកូនរបស់ព្រះដោយមិនធ្វើជាមិត្ដសំឡាញ់របស់គាត់តែអ្នកអាចធ្វើជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបើមិនធ្វើជាកូនប្រុសរបស់គាត់? តើអាចមានសកលលោកដែលមានសត្វដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះទេប៉ុន្តែមិនមែនជាព្រះដែលបានបង្កើតហើយដូច្នេះមិនមែនជាកូនរបស់ព្រះទេ?
ទោះយ៉ាងណាសំណួរនៅតែមានៈតើយើងកំណត់ថាមានតែគ្រីស្ទបរិស័ទដែលឡើងទៅឋានសួគ៌អាចត្រូវបានគេហៅថាជាបុត្រារបស់ព្រះរីឯអ្នកដែលមានសេចក្តីសង្ឃឹមនៅលើផែនដីមិនមែនជាកូនប្រុសទេតែជាមិត្តភក្តិវិញ? ខ្ញុំមិនអាចស្វែងរកការគាំទ្រពីបទគម្ពីរណាមួយសម្រាប់ភាពខុសគ្នាដ៏សំខាន់នេះទេ។ រង្វាន់នៅស្ថានសួគ៌ដែលផ្ទុយពីមនុស្សនៅលើផែនដីមិនមែនជាមូលហេតុដែលធ្វើឱ្យមានភាពខុសគ្នារវាងការធ្វើជាកូនប្រុសនិងមិត្តភក្តិឡើយ។ ទាំងទេវតានិងមនុស្សត្រូវបានហៅជាបុត្រារបស់ព្រះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។
គម្ពីរបានចែងថាគម្ពីរជាបណ្ដាំរបស់ព្រះហើយដូច្នេះមិនមានអ្វីក្រៅពីសេចក្ដីពិតទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយខណៈពេលដែលវាគ្មានអ្វីក្រៅពីការពិតវាមិនមែនជាការពិតទាំងមូលទេ។ នេះជាផ្នែកមួយនៃសេចក្ដីពិតដែលព្រះយេហូវ៉ាសម្រេចចិត្ដបើកសម្ដែងដល់អ្នកបម្រើរបស់លោក។ ជាឧទាហរណ៍ដើម្បីពន្យល់អត្ថន័យនៃអាថ៌កំបាំងដ៏ពិសិដ្ឋដែលបានត្រូវបើកបង្ហាញដល់គ្រិស្ដសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី ១ បានត្រូវលាក់ទុកចំពោះអ្នកសរសេរបទគម្ពីរហេប្រឺ។ ព្រះគម្ពីរហេប្រឺមិនមានការពិតទាំងស្រុងទេពីព្រោះវាមិនទាន់ដល់ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាបើកបង្ហាញវាទេ។ តាមរបៀបដូចគ្នានេះដែរគឺឃើញច្បាស់ពីសំណេររបស់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលថាដំណើរការនៃសេចក្តីពិតដែលត្រូវបានលាតត្រដាងបន្តិចម្តង ៗ បានបន្តពេញមួយសតវត្សរ៍។ វាច្បាស់ណាស់ពីការអានសំណេររបស់ប៉ូលថាជំនឿដែលបានទទួលគឺថាគ្រិស្ដសាសនិកទាំងអស់នឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌។ គាត់មិនបានបញ្ជាក់ច្បាស់អំពីរឿងនេះទេពីព្រោះព្រះគម្ពីរមិនមានសេចក្តីមិនពិតទេ។ វាគ្រាន់តែថាការសរសេររបស់គាត់ឆ្លុះបញ្ចាំងពីលទ្ធភាពផ្សេងទៀត។ ជាការពិតណាស់វាមិនត្រឹមតែរហូតដល់ប៉ែតសិបឆ្នាំកន្លងមកហើយដែលសិស្សព្រះគម្ពីរដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយរូបបានគិតអំពីលទ្ធភាពមួយទៀត។ ប៉ុន្តែមានតម្រុយអំពីអ្វីមួយនៅក្នុងសៀវភៅចុងក្រោយនៃព្រះគម្ពីរដែលត្រូវសរសេរ។

(យ៉ូហានទី ១ ៣: ១, ២) ។ ។ សូមមើលសេចក្តីស្រឡាញ់បែបណាដែលព្រះវរបិតាបានប្រទានដល់យើងដូច្នេះយើងត្រូវបានគេហៅថាជាកូនរបស់ព្រះ។ ហើយយើងក៏ដូច្នេះដែរ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលពិភពលោកមិនមានចំណេះដឹងអំពីយើងពីព្រោះវាមិនទាន់បានស្គាល់គាត់។ ² បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយឥឡូវនេះយើងទាំងអស់គ្នាជាបុត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ប៉ុន្តែមិនទាន់បានសំដែងអោយយើងដឹងថាយើងនឹងទៅជាយ៉ាងណាឡើយ។ យើងដឹងហើយថាពេលណាព្រះអង្គលេចមកយើងនឹងបានដូចព្រះអង្គដែរពីព្រោះយើងនឹងឃើញព្រះអង្គដូចព្រះអង្គដែរ។

ត្រូវហើយនេះគឺជាសេចក្តីថ្លែងដែលមិនច្បាស់។ ទោះយ៉ាងណាដោយសារប៉ូលបានពន្យល់តែនៅក្រុងកូរិនថូសអំពីការរស់ឡើងវិញនៃរូបកាយដែលមិនចេះរលួយមនុស្សមិនអាចជួយអ្វីដែលឆ្ងល់ថាតើការសរសេរដែលបំផុសគំនិតរបស់យ៉ូហានកំពុងទទួលបានអ្វីនោះទេ។
នៅទីនេះចនទទួលស្គាល់ថាគ្រីស្ទបរិស័ទដែលជាគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់ត្រូវបានគេហៅថាជាកូនរបស់ព្រះ។ តាមពិតពួកគេត្រូវបានគេហៅថាជាកូនរបស់ព្រះនៅពេលពួកគេស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ។ តើធ្វើដូចម្តេចទើបអាចយល់ឃ្លាមួយឃ្លាដូចជា“ ឥឡូវនេះយើងជាកូនរបស់ព្រះ”? អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍អំពីប្រយោគទាំងមូលគឺថាខណៈពេលដែលគាត់ហៅកូនរបស់ព្រះជាកូនព្រះគាត់ក៏ទទួលស្គាល់ផងដែរថាគេមិនទាន់ដឹងថាពួកគេនឹងទៅជាយ៉ាងណាទេ។ តើគាត់នៅទីនេះសំដៅទៅលើលទ្ធភាពដែលថាគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់គឺជាកូនចៅរបស់ព្រះដែលជារង្វាន់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេដែរឬទេ? តើកូន ៗ ខ្លះនឹង«លេចមក»ជាកូនខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះឯកូនឯទៀតនឹងក្លាយជាកូនប្រុសគ្រប់លក្ខណ៍របស់ព្រះទេ?
តើនេះជាបទគម្ពីរដែលផ្តល់ជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ពិចារណាថាគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់មិនថាពួកគេទទួលបានរង្វាន់ជីវិតនៅស្ថានសួគ៌ឬនៅលើផែនដីនៅតែត្រូវបានគេហៅថាជាកូនរបស់ព្រះឬ? តើការតែងតាំង«ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ»អាចទទួលបានរង្វាន់និងទិសដៅចុងក្រោយដែរឬទេ? វាហាក់ដូចជាមិនមានការគាំទ្រចំពោះជំនឿនេះទៅលើបទគម្ពីរទេ។ ហើយក៏មិនមានការគាំទ្រចំពោះគំនិតដែលថាគ្រីស្ទបរិស័ទខ្លះត្រូវបានគេហៅថាជាមិត្តរបស់ព្រះជាជាងកូនប្រុសរបស់គាត់។ យើងបង្រៀនរឿងនេះប៉ុន្តែយើងមិនដែលបង្ហាញវាតាមបទគម្ពីរទេ។
អ្នកខ្លះនឹងបង្ហាញថាភ័ស្តុតាងស្ថិតនៅក្នុងការពិតដែលថាមានសត្វចៀមពីរគឺហ្វូងតូចនិងចៀមផ្សេងទៀត។ ហ្វូងតូចទៅលើមេឃហើយចៀមឯទៀតរស់នៅលើផែនដី។ អូប៉ុន្តែមានជូត។ យើងមិនត្រឹមតែអាចនិយាយបែបនេះទេដែលយើងត្រូវបង្ហាញវា។ ហើយយើងមិនដែលមាន។ មានតែការយោងមួយឃ្លាចំពោះឃ្លា«ចៀមឯទៀត»នៅក្នុងព្រះគម្ពីរហើយគ្មានអ្វីសោះដែលភ្ជាប់វាទៅនឹងមនុស្សមួយក្រុមដែលក្លាយជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះហើយរស់នៅលើផែនដី។

(យ៉ូហាន ១០:១៦) ។ ។ «ខ្ញុំមានចៀមឯទៀតៗដែលមិននៅក្នុងក្រោលនេះទេ។ ខ្ញុំត្រូវតែនាំចៀមទាំងនោះមកដែរ។ ចៀមទាំងនោះនឹងស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំហើយពួកវានឹងទៅជាហ្វូងតែមួយមានអ្នកគង្វាលតែមួយ។

តើមានអ្វីនៅក្នុងបទគម្ពីរគ្រីស្ទបរិស័ទ្ទដែលបង្ហាញថាអ្នកនិពន្ធខ្លះបានយល់អំពីចៀមឯទៀតដែលសំដៅទៅលើក្រុមគ្រីស្ទសាសនាដែលនឹងមិនមែនជាបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ក្រៅពីមិត្តភក្តិរបស់គាត់ហើយតើអ្នកណានឹងរស់នៅលើផែនដីជំនួសឱ្យការទៅស្ថានសួគ៌? បើដូច្នោះមែនពួកគេប្រាកដជាបានលើកឡើងពីវាហើយ។
ជាការពិតមនុស្សខ្លះប្រកែកថាការយល់ដឹងទំនើបនេះត្រូវបានបង្ហាញឱ្យយើងដឹងតាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ដូច្នេះយើងជឿព្រោះប្រភពនៃវិវរណៈនេះត្រូវបានជឿទុកចិត្តមិនមែនដោយសារយើងអាចរកឃើញភ័ស្តុតាងពិតប្រាកដណាមួយនៅក្នុងបទគម្ពីរទេ។ ការវិលត្រឡប់នៃតម្លៃបុរាណគឺជាការបើកសម្តែងសម័យទំនើបស្រដៀងគ្នា។ ប្រសិនបើយើងបានសង្កេតឃើញលោកម៉ូសេឬលោកអ័ប្រាហាំដើរតាមពួកយើងនៅឆ្នាំ ១៩២៥ យើងអាចទទួលយក“ ការបើកសម្តែង” នេះបានមកពីព្រះជាម្ចាស់តាំងពីយើងមានភស្ដុតាងដែលអាចមើលឃើញនៅចំពោះមុខយើង។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយដោយគ្មានភស្តុតាងខាងព្រះគម្ពីរនិងគ្មានបាតុភូតដែលអាចសង្កេតបានតើយើងត្រូវជៀសវាងពីការបំភាន់ដោយការគិតរបស់មនុស្សយ៉ាងដូចម្តេច?
ប្រសិនបើមានអ្វីមួយមិនត្រូវបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់និងជាក់លាក់នៅក្នុងបទគម្ពីរនោះយើងអាចពឹងផ្អែកលើការបកស្រាយជាក់លាក់ដរាបណាវានៅតែស្របនឹងបទគម្ពីរឯទៀត។ យើងនៅតែត្រូវប្រយ័ត្ននិងចៀសវាងការប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវប៉ុន្តែបច្ចេកទេសនេះនឹងជួយយើងលុបចោលការប៉ាន់ស្មានដែលវង្វេងស្មារតីឆ្ងាយ។
ដូច្នេះសូមពិចារណាបរិបទនៃពាក្យរបស់លោកយេស៊ូទាក់ទងនឹង«ចៀមឯទៀត»។
លោកយេស៊ូកំពុងមានប្រសាសន៍ទៅកាន់អ្នកកាន់តាមជនជាតិយូដារបស់លោក។ នៅពេលនោះគ្មានជនជាតិដទៃណាម្នាក់ក្នុងចំណោមសិស្សរបស់លោកឡើយ។ គាត់ត្រូវបានបញ្ជូនទៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែលជាមុន។ អ៊ីស្រាអែលគឺជាហ្វូងចៀមរបស់ព្រះ។ (Ps 23: 1-6; 80: 1; Jer 31: 10; អេហ្សិច 34: 11-16) ចេញពីអ៊ីស្រាអែលបានមកហ្វូងតូចមួយដែលនឹងត្រូវបានគេហៅថាជាគ្រីស្ទាន។ អ្នកកាន់តាមជនជាតិយូដារបស់គាត់មិនបានត្រៀមខ្លួននៅគ្រានោះដើម្បីដឹងថាជនជាតិដទៃនឹងត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងចំនួនរបស់ពួកគេទេ។ វាគ្រាន់តែជាការពិតមួយដែលពួកគេមិនបានត្រៀមខ្លួន។ (John 16: 12) ដូច្នេះអាគុយម៉ង់អាចត្រូវបានធ្វើឡើងដែលថាព្រះយេស៊ូកំពុងតែមានបន្ទូលអំពីសាសន៍ដទៃ (“ ចៀមឯទៀត”) ដែលមិនមែនជាក្រុមនេះ (អ៊ីស្រាអែល) ប៉ុន្តែនឹងចូលរួមជាមួយវាដូច្នេះហ្វូងទាំងពីរនឹងក្លាយជាហ្វូងតែមួយ។ តើសត្វចៀមទាំងពីរក្លាយជាហ្វូងតែមួយយ៉ាងដូចម្តេចប្រសិនបើពួកគេខ្លះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាកូនចៅរបស់ព្រះខណៈដែលនៅសល់មិនមែនជាកូនប្រុសទេប៉ុន្តែជាមិត្តភក្តិ?
ពិតមែនអ្វីដែលបានរៀបរាប់ខាងលើមិនមែនជាភស្ដុតាងដែលបង្ហាញថាចៀមឯទៀតដែលព្រះយេស៊ូចង់សំដៅទៅលើនោះគឺគ្រីស្ទានសាសន៍ដទៃដែលនឹងចាប់ផ្ដើមមានសាមគ្គីភាពក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានចាប់ពីឆ្នាំ ៣៦ ស។ យ .។ វាមិនទំនងដែលបង្ហាញថាយើងអាចបង្ហាញអោយឃើញច្បាស់ថាតើចៀមឯទៀតជានរណា។ អ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានគឺទៅជាមួយសេណារីយ៉ូដែលទំនងបំផុតដែលវាសមស្របនឹងបទគម្ពីរឯទៀត។ តើមានមូលដ្ឋានបទគម្ពីរណាដែលអាច ឲ្យ យើងសន្និដ្ឋានថាចៀមឯទៀតដែលព្រះយេស៊ូសំដៅទៅលើនោះនឹងទៅជាក្រុមគ្រីស្ទានដែលជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះតែមិនមែនជាកូនប្រុសទេឬ?
នេះមិនមែនចង់បង្ហាញថាការធ្វើជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះជាអ្វីដែលត្រូវមើលងាយនោះទេ។ តាមពិតគ្រិស្ដសាសនិកទាំងអស់ត្រូវបានដាស់តឿន ឲ្យ ធ្វើជាមិត្ដសំឡាញ់របស់ព្រះ។ (លូ ១៦: ៩) ទេផ្ទុយទៅវិញអ្វីដែលយើងកំពុងនិយាយនោះគឺហាក់ដូចជាមិនមានមូលដ្ឋានគ្រឹះបទគម្ពីរសម្រាប់វណ្ណៈវណ្ណៈខុសគ្នានេះទេ។ ព្រះគម្ពីរហាក់ដូចជាចង្អុលបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់គឺជាកូនចៅរបស់ព្រះហើយថាពួកគេទាំងអស់គឺជាមិត្តរបស់ព្រះហើយថាពួកគេត្រូវបានប្រកាសថាសុចរិតដោយផ្អែកលើជំនឿ។ របៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាជ្រើសរើសដើម្បី ឲ្យ រង្វាន់ដល់ពួកគេគឺមិនទាក់ទងនឹងជំហររបស់ពួកគេនៅចំពោះទ្រង់ឡើយ។
នេះគ្រាន់តែជាសេចក្តីព្រាងដំបូងនៃគំនិតនេះ។ យើងនឹងស្វាគមន៍រាល់មតិយោបល់ដែលអាចបញ្ជាក់ការយល់ដឹងនេះឬនាំយើងទៅរកទិសដៅថ្មី។ ប្រសិនបើមុខតំណែងជាផ្លូវការរបស់អង្គការពិតជាអាចភ្ជាប់ជាមួយគ្រឹះបទគម្ពីរបានមែននោះយើងក៏ស្វាគមន៍ការរៀនសូត្រដែរ។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។