តើអ្នកដែលត្រូវគេសម្លាប់នៅហាម៉ាគេដូនស្លាប់ទី ២ ទេ?

យើងបានយល់ជាយូរមកហើយថាប្រសិនបើនរណាម្នាក់ត្រូវបានបំផ្លាញដោយព្រះយេហូវ៉ាព្រះនៅហាម៉ាគេដូននោះគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ឡើងវិញទេ។ ការបង្រៀននេះមួយផ្នែកគឺផ្អែកលើការបកស្រាយអត្ថបទពីរបីហើយមួយផ្នែកគឺផ្អែកទៅលើបន្ទាត់នៃហេតុផលវែកញែក។ បទគម្ពីរដែលមានសំនួរគឺថែស្សាឡូនីចទី ២ ១: ៦-១០ និងម៉ាថាយ ២៥: ៣១-៤៦ ។ ចំពោះការវែកញែកនៃការវែកញែកគេបានយល់ជាយូរមកហើយថាប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ដោយព្រះយេហូវ៉ានោះការប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនឹងមិនសមស្របនឹងការវិនិច្ឆ័យដ៏សុចរិតរបស់ព្រះទេ។ វាមិនសមហេតុផលទេដែលថាព្រះជាម្ចាស់នឹងបំផ្លាញនរណាម្នាក់ដោយផ្ទាល់ដើម្បីប្រោសគាត់ឱ្យរស់ឡើងវិញនៅពេលក្រោយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយខ្សែនៃការវែកញែកនេះត្រូវបានគេបោះបង់ចោលយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ដោយយល់ពីដំណើររឿងនៃការបំផ្លាញរបស់កូរ៉ា។ កូរ៉ាត្រូវបានសម្លាប់ដោយព្រះយេហូវ៉ាតែបានចូលក្នុងស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ដែលទាំងអស់គ្នានឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញ។ (w០៥ ៥/១ ទំ។ ១៥ វគ្គ ១០ យ៉ូហាន ៥:២៨)
ការពិតគឺថាគ្មានហេតុផលនៃការវែកញែកមិនថាវានាំឱ្យយើងថ្កោលទោសអស់អ្នកដែលបានស្លាប់នៅអើម៉ាគេដូនរហូតដល់ស្លាប់អស់កល្បឬអនុញ្ញាតឱ្យយើងជឿថាអ្នកខ្លះអាចរស់ឡើងវិញបានគឺជាមូលដ្ឋានសម្រាប់អ្វីផ្សេងទៀតក្រៅពីការស្មាន។ យើងមិនអាចបង្កើតជាគោលលទ្ធិនិងជំនឿលើគ្រឹះទ្រឹស្តីនោះទេ។ តើយើងអាចសន្មតដឹងអំពីគំនិតរបស់ព្រះយ៉ាងម៉េចទៅ? មានតែការផ្លាស់ប្តូរច្រើនពេកទេនៅក្នុងការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីធម្មជាតិរបស់មនុស្សនិងយុត្តិធម៌ដ៏ទេវភាពសម្រាប់យើងអោយប្រាកដអំពីអ្វីដែលទាក់ទងនឹងការជំនុំជំរះរបស់ព្រះ។
ដូច្នេះយើងអាចនិយាយបានតែលើប្រធានបទប៉ុណ្ណោះប្រសិនបើយើងមានការណែនាំច្បាស់លាស់ពីព្រះបន្ទូលដែលព្រះបាន បណ្ដាលឲ្យ តែង។ នោះគឺជាកន្លែងដែលថែស្សាឡូនីចទី ២ ១: ៦-១០ និងម៉ាថាយ ២៥: ៣១-៤៦ ចូលមក។

2 ថែស្សាឡូនិច 1: 6-10

រឿងនេះហាក់ដូចជាមានការសន្និដ្ឋានត្រឹមត្រូវប្រសិនបើយើងព្យាយាមបង្ហាញថាអ្នកដែលត្រូវគេសម្លាប់នៅហាម៉ាគេដូននឹងមិនត្រូវបានប្រោសឱ្យរស់ឡើងវិញទេពីព្រោះវាចែងថា៖

(ថែស្សាឡូនីចទី ២ ១: ៩)“ ។ ។ ពួកគេនឹងត្រូវទទួលទោសពីការបំផ្លាញអស់កល្បជានិច្ចនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអម្ចាស់និងពីសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ។

វាច្បាស់ណាស់ពីអត្ថបទនេះថានឹងមានអ្នកដែលស្លាប់នូវសេចក្ដីស្លាប់ទីពីរ«សេចក្ដីហិនវិនាសជារៀងរហូត»នៅហាម៉ាគេដូន។ ទោះយ៉ាងណាតើនេះមានន័យថាមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលស្លាប់នៅហាម៉ាគេដូនទទួលទណ្ឌកម្មនេះទេ?
តើអ្នកណាជាអ្នក«ទាំងនេះ»? ខ ៦ និយាយថា៖

(2 ថែស្សាឡូនីច 1: 6-8) ។ ។ នេះត្រូវយកមកពិចារណាថាវាសុចរិតនៅផ្នែករបស់ព្រះក្នុងការតបស្នងទុក្ខវេទនា អ្នកទាំងឡាយណាដែលធ្វើឱ្យមានទុក្ខព្រួយសម្រាប់អ្នក, ⁷ ប៉ុន្តែចំពោះអ្នកដែលរងទុក្ខវេទនាការធូរស្បើយរួមជាមួយយើងនៅឯការបើកសម្តែងរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូពីលើមេឃជាមួយពួកទេវតាដ៏មានអំណាចរបស់គាត់ ⁸ ក្នុងភ្លើងដែលកំពុងឆាបឆេះដូចជាគាត់នាំសងសឹកដល់អ្នកដែលមិនស្គាល់ព្រះនិង អ្នកដែលមិនស្តាប់តាមដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូជាព្រះអម្ចាស់របស់យើង។

ដើម្បីជួយយើងឱ្យច្បាស់ថាតើពួកគេជានរណាមានតម្រុយបន្ថែមនៅក្នុងបរិបទ។

(ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២: ៩-១២) ៩ ប៉ុន្តែវត្តមានរបស់មនុស្សដែលគ្មានច្បាប់ទម្លាប់គឺយោងទៅតាមប្រតិបត្តិការរបស់សាតាំងជាមួយនឹងរាល់ការងារដ៏មានឥរិយាបទនិងការភូតភរភូតភរនិងភស្ដុតាង ១០ និងដោយការបោកបញ្ឆោតដែលមិនត្រឹមត្រូវសំរាប់អ្នកដែលកំពុងតែវិនាសជាការសងសឹកពីព្រោះពួកគេមិនបាន ទទួលយកសេចក្តីស្រឡាញ់នៃសេចក្តីពិតដែលថាពួកគេអាចត្រូវបានរក្សាទុក។ ១១ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាព្រះជាម្ចាស់អនុញ្ញាតអោយមានកំហុសឆ្គងដើម្បីអោយពួកគេអាចជឿពាក្យកុហក ១២ ដើម្បីអោយគេទទួលការកាត់ទោសព្រោះគេមិនជឿសេចក្ដីពិតហើយចូលចិត្ដអំពើទុច្ចរិត។

យើងដឹងច្បាស់អំពីរឿងនេះនិងសៀវភៅរបស់យើងដែលបញ្ជាក់ថាមនុស្សដែលមិនគោរពច្បាប់មានដើមកំណើតក្នុងក្រុមជំនុំ។ នៅសតវត្សរ៍ទី ១ ការបៀតបៀនភាគច្រើនកើតចេញពីជនជាតិយូដា។ សំបុត្ររបស់ប៉ូលបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់។ ជនជាតិយូដាគឺជាហ្វូងចៀមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ នៅសម័យយើងនេះសំខាន់មកពីពិភពគ្រីស្ទសាសនា។ ពិភពគ្រីស្ទសាសនាដូចជាក្រុងយេរូសាឡិមដែលក្បត់ជំនឿហើយនៅតែជាហ្វូងចៀមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (យើងនិយាយថា“ មិនមានទៀតទេ” ពីព្រោះពួកគេត្រូវបានគេវិនិច្ឆ័យនៅឆ្នាំ ១៩១៨ ហើយត្រូវបានគេបដិសេធប៉ុន្តែយើងមិនអាចបង្ហាញថាវាបានកើតឡើងនាពេលនោះទេទាំងភស្តុតាងប្រវត្តិសាស្រ្តនិងបទគម្ពីរផងដែរ។ ) នេះដូចនឹងអ្វីដែលប៉ូលបានសរសេរនៅថែស្សាឡូនិច។ ចំពោះអ្នកដែលទទួលការសងសឹកដ៏ទេវភាពនេះមិន obey ស្តាប់តាមដំណឹងល្អអំពីព្រះគ្រីស្ទ› ទេ។ មនុស្សម្នាក់ត្រូវតែនៅក្នុងក្រុមជំនុំនៃព្រះដើម្បីដឹងដំណឹងល្អជាមុន។ គេមិនអាចចោទប្រកាន់ពីបទមិនគោរពបទបញ្ជាមួយដែលមិនធ្លាប់ heard ហើយក៏មិនត្រូវបានគេផ្តល់ឱ្យ។ អ្នកគង្វាលក្រីក្រខ្លះនៅទីបេស្ទើរតែមិនត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ពីបទមិនគោរពតាមដំណឹងល្អហើយដូច្នេះត្រូវបានគេថ្កោលទោសចំពោះការស្លាប់អស់កល្បជានិច្ចតើគាត់ទេ? មានផ្នែកជាច្រើននៃសង្គមដែលមិនធ្លាប់ heard ដំណឹងល្អ។
លើសពីនេះទៀតការកាត់ទោសប្រហារជីវិតនេះគឺជាសកម្មភាពនៃការសងសឹកដោយយុត្តិធម៌ចំពោះអ្នកដែលមានទុក្ខព្រួយលើយើង។ វាគឺជាការបង់ប្រាក់តាមប្រភេទ។ ប្រសិនបើអ្នកគង្វាលទីបេបានធ្វើទុក្ខទោសដល់យើងវាពិតជាអយុត្តិធម៌ណាស់ក្នុងការសម្លាប់គាត់ជារៀងរហូតក្នុងការសងសឹក។
យើងបានចេញមកនូវគំនិតនៃ“ ការទទួលខុសត្រូវរបស់សហគមន៍” ដើម្បីជួយពន្យល់ពីអ្វីដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមិនត្រឹមត្រូវប៉ុន្តែវាមិនបានជួយទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះនោះជាហេតុផលរបស់មនុស្សមិនមែនរបស់ព្រះទេ។
ដូច្នេះវានឹងលេចឡើងថាអត្ថបទនេះគឺសំដៅទៅលើសំណុំរងនៃមនុស្សជាតិមិនមែនរាប់ពាន់លាននាក់ដែលដើរលើផែនដីនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះទេ។

ម៉ាថាយ 25: 31-46

នេះជារឿងប្រៀបប្រដូចអំពីចៀមនិងពពែ។ ដោយសារមានតែពីរក្រុមប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានលើកឡើងវាងាយស្រួលក្នុងការសន្មតថានេះកំពុងនិយាយអំពីមនុស្សគ្រប់គ្នានៅលើផែនដីនៅហាម៉ាគេដូន។ ទោះយ៉ាងណានោះប្រហែលជាកំពុងពិនិត្យមើលបញ្ហាយ៉ាងសាមញ្ញ។
សូមពិចារណាឧទាហរណ៍នេះគឺអំពីការបំបែកគង្វាល របស់គាត់ ហ្វូង។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូប្រើភាពស្រដៀងគ្នានេះប្រសិនបើគាត់ចង់ពន្យល់អ្វីមួយអំពីការកាត់សេចក្តីលើពិភពលោកទាំងមូល? តើហិណ្ឌូស៊ីនតូសពុទ្ធសាសនិកឬមូស្លីមគឺជាហ្វូងរបស់គាត់ទេ?
ក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចសត្វពពែត្រូវបានគេថ្កោលទោសចំពោះការបំផ្លាញអស់កល្បជានិច្ចពីព្រោះពួកគេមិនបានផ្តល់ជំនួយដល់ the បងប្អូនប្រុសៗរបស់ព្រះយេស៊ូតិចបំផុតទេ› ។

(ម៉ាថាយ ២៥:៤៦) ។ ។ ហើយអ្នកទាំងនេះនឹងត្រូវចូលទៅក្នុងការកាត់ជារៀងរហូតប៉ុន្តែមនុស្សសុចរិតនឹងទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។

ដំបូងគាត់ថ្កោលទោសពួកគេចំពោះការខកខានមិនបានមកជួយគាត់ប៉ុន្តែពួកគេជំទាស់នឹងការជំទាស់ដែលពួកគេមិនដែលឃើញគាត់ខ្វះខាតដោយបញ្ជាក់ថាការវិនិច្ឆ័យរបស់គាត់អយុត្តិធម៌ព្រោះវាទាមទារអ្វីមួយដែលពួកគេមិនដែលបានផ្តល់ឱ្យ។ គាត់តបជាមួយគំនិតដែលថាតម្រូវការរបស់បងប្អូនគាត់គឺជាតម្រូវការរបស់គាត់។ អ្នកដែលមានសុពលភាពដរាបណាពួកគេមិនអាចត្រលប់មកគាត់វិញហើយនិយាយដូចបងប្អូនរបស់គាត់ដែរ។ តើមានអ្វីកើតឡើងប្រសិនបើពួកគេមិនដែលឃើញពួកគេណាមួយត្រូវការជំនួយ? តើគាត់នៅតែអាចទទួលខុសត្រូវចំពោះការមិនជួយពួកគេបានទេ? ជាការពិតមិនមែនទេ។ ដូច្នេះយើងត្រលប់ទៅគង្វាលទីបេរបស់យើងដែលមិនដែលឃើញសូម្បីតែបងប្រុសរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ តើគាត់គួរស្លាប់ជារៀងរហូត - គ្មានសង្ឃឹមរស់ឡើងវិញទេពីព្រោះគាត់បានកើតមកមិនត្រឹមត្រូវ? តាមទស្សនៈរបស់មនុស្សយើងត្រូវពិចារណាគាត់ពីការបាត់បង់ដែលអាចទទួលយកបាន - ការខូចខាតវត្ថុបញ្ចាំប្រសិនបើអ្នកចង់។ ប៉ុន្ដែព្រះយេហូវ៉ាមិនមានកម្រិតដូចយើងទេ។ សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់គឺលើស្នាដៃទាំងអស់របស់ទ្រង់។ (ទំនុកដំកើង ១៤៥: ៩)
មានរឿងមួយទៀតអំពីរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីចៀមនិងពពែ។ តើវាអនុវត្តនៅពេលណា? យើងនិយាយមុនសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន។ ប្រហែលជារឿងនោះជាការពិត។ ប៉ុន្តែយើងក៏យល់ថាវាមានរយៈពេលមួយពាន់ឆ្នាំនៃការវិនិច្ឆ័យ។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាចៅក្រមនៅថ្ងៃនោះ។ តើគាត់សំដៅទៅលើថ្ងៃកាត់ក្ដីក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់គាត់ឬដល់រយៈពេលមួយមុនពេលហាម៉ាគេដូនឬទេ?
អ្វីដែលមិនច្បាស់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យើងដើម្បីទទួលបានភាពច្របូកច្របល់ទាំងអស់អំពីបញ្ហានេះ។ មនុស្សម្នាក់នឹងគិតថាបើការបំផ្លាញអស់កល្បជានិច្ចជាលទ្ធផលនៃការស្លាប់នៅហាម៉ាគេដូនព្រះគម្ពីរនឹងច្បាស់អំពីរឿងនោះ។ វាជាបញ្ហានៃជីវិតនិងសេចក្ដីស្លាប់។ ហេតុអ្វីបានជាទុកឱ្យយើងនៅក្នុងភាពងងឹតអំពីវា?
តើមនុស្សទុច្ចរិតនឹងត្រូវស្លាប់នៅហាម៉ាគេដូនឬទេ? ត្រូវហើយព្រះគម្ពីរច្បាស់ណាស់។ តើមនុស្សសុចរិតនឹងរស់រានមានជីវិតឬ? ជាថ្មីម្តងទៀតបាទ / ចាសពីព្រោះព្រះគម្ពីរក៏ច្បាស់អំពីរឿងនោះដែរ។ តើមនុស្សទុច្ចរិតនឹងរស់ឡើងវិញឬ? ត្រូវហើយព្រះគម្ពីរប្រាប់យ៉ាងច្បាស់។ តើអ្នកដែលត្រូវគេសម្លាប់នៅហាម៉ាគេដូននឹងចូលរួមក្នុងដំណើររស់ឡើងវិញនោះទេ? ត្រង់នេះបទគម្ពីរមិនច្បាស់ទេ។ នេះត្រូវតែមានដូច្នេះសម្រាប់ហេតុផលមួយ។ អ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយភាពទន់ខ្សោយរបស់មនុស្សខ្ញុំនឹងស្រមៃប៉ុន្តែនោះគ្រាន់តែជាការប៉ាន់ស្មានប៉ុណ្ណោះ។
សរុបសេចក្ដីមកយើងគ្រាន់តែបារម្ភអំពីការបំពេញកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងថែរក្សាភាពខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សដែលនៅក្បែរនិងជាទីស្រឡាញ់ហើយមិនធ្វើពុតដឹងអំពីរឿងដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរក្សាទុកក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់គាត់។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។