តើអ្នកមាន«ចិត្ដដែលស្គាល់»ព្រះយេហូវ៉ាឬទេ?

(សុភាសិត 26: 5) ។ ។ ។ ធ្វើឱ្យមនុស្សល្ងីល្ងើស្របតាមភាពល្ងីល្ងើររបស់ខ្លួនដើម្បីកុំអោយគេក្លាយជាមនុស្សមានប្រាជ្ញាដូចគេ។

តើនេះមិនមែនជាបទគម្ពីរដ៏អស្ចារ្យទេឬអី? វាផ្តល់នូវបច្ចេកទេសដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពបែបនេះក្នុងការវែកញែកជាមួយនរណាម្នាក់ដែលកំពុងប្រព្រឹត្តនូវគំនិតឆ្កួត ៗ ។
ឧទាហរណ៍យកព្រះត្រៃឯក។ ព្រះត្រៃបិដកជឿថាព្រះយេស៊ូជាព្រះវរបិតាជាព្រះហើយវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាព្រះ។ ទាំងបីគឺស្មើគ្នា។
ដូច្នេះមានន័យថាអ្នកអាចជំនួសព្រះយេស៊ូវជាមួយព្រះដោយមិនបាត់បង់អត្ថន័យអ្វីឡើយពីព្រោះព្រះយេស៊ូវជាព្រះ។ ដូច្នេះសូមប្រើគោលការណ៍ពីសុភាសិត ២៦: ៥ ក្នុងការអានខគម្ពីរមួយ។ យើងនឹងជំនួសសព្វនាមទាំងអស់ដែលសំដៅទៅលើព្រះយេស៊ូនិងព្រះវរបិតាដោយហេតុថាពួកគេទាំងពីរជាព្រះហើយនិងទាំងពីររួមគ្នា។ តោះសាកល្បងយ៉ូហាន ១៧:២៤ ដល់ ២៦ សម្រាប់លំហាត់នេះ។ វាអានដូចខាងក្រោមៈ

(John 17: 24-26) ។ ។ សូមប្រមូលផ្ដុំនូវអ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រទានមកទូលបង្គំសូមអោយគេនៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅនោះផងដើម្បីអោយគេបានឃើញសិរីរុងរឿងដែលព្រះអង្គបានប្រទានមកទូលបង្គំព្រោះព្រះអង្គបានស្រឡាញ់ទូលបង្គំតាំងពីមុនកំណើតពិភពលោក។ ²⁵ ឱព្រះបិតាដ៏សុចរិតអើយ! មនុស្សលោកពុំបានស្គាល់ព្រះអង្គទេ។ ប៉ុន្ដែទូលបង្គំបានស្គាល់ព្រះអង្គហើយទូលបង្គំដឹងថាព្រះអង្គបានចាត់ទូលបង្គំអោយមកមែន។ ²⁶ ហើយទូលបង្គំបានសំដែងព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គអោយគេស្គាល់ហើយអោយគេស្គាល់ឈ្មោះរបស់ព្រះអង្គដើម្បីអោយគេមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះអង្គស្រឡាញ់ចំពោះទូលបង្គំស្ថិតនៅក្នុងគេហើយទូលបង្គំក៏ស្ថិតនៅក្នុងគេដែរ»។

ឥឡូវនេះយើងនឹងសាកល្បងវាជាមួយនឹងការបំលែង។

(John 17: 24-26) ។ ។ ព្រះជាម្ចាស់គាប់ព្រះហប្ញទ័យនឹងអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានដល់ព្រះជាម្ចាស់ព្រះអង្គសព្វព្រះហឫទ័យអោយកន្លែងដែលព្រះអង្គគង់នៅជាមួយពួកគេដែរដើម្បីអោយគេឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលប្រទានមកព្រះជាម្ចាស់ព្រោះព្រះជាម្ចាស់បានស្រឡាញ់ព្រះអង្គតាំងពីមុនកំណើតពិភពលោក។ ²⁵ ព្រះដ៏សុចរិតពិភពលោកពិតជាមិនស្គាល់ព្រះទេ។ ប៉ុន្ដែព្រះជាម្ចាស់បានស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ហើយមនុស្សទាំងនេះដឹងថាព្រះអង្គបានចាត់ព្រះជាម្ចាស់អោយមក។ ²⁶ ហើយព្រះបានធ្វើឱ្យគេស្គាល់ព្រះនាមរបស់ព្រះហើយនឹងធ្វើឱ្យគេស្គាល់ដើម្បីឱ្យសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះស្រឡាញ់ដល់គេនៅក្នុងពួកគេហើយព្រះនៅក្នុងពួកគេ។

ល្អមើលណាស់ហ្អី? ឆ្លើយថាមនុស្សល្ងីល្ងើយោងទៅតាមភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់គាត់ហើយនេះគឺជាអ្វីដែលអាចកើតឡើង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយនេះមិនត្រូវបានធ្វើដើម្បីចំអកនោះទេប៉ុន្តែដើម្បីឱ្យមនុស្សល្ងីល្ងើមើលឃើញភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់គាត់ចំពោះអ្វីដែលវានិងមិនក្លាយជា "មានប្រាជ្ញានៅក្នុងភ្នែករបស់គាត់" ។
យ៉ាងណាក៏ដោយគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរមិនមានភាពលំអៀងទេ។ ពួកគេអនុវត្តចំពោះទាំងអស់ស្មើគ្នា។ ខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ឃើញនៅក្នុងសេចក្តីអត្ថាធិប្បាយលើកថាខ័ណ្ឌ ១៨ នៃសប្តាហ៍នេះ ប៉មយាម សិក្សាថាបងប្អូនប្រុសស្រីមិនទទួលបានចំនុចសំខាន់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទេ។

តាមពិតនេះជាអ្វីដែលលោកបានសន្យាថានឹងធ្វើសម្រាប់អ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីដែលថា៖ «ខ្ញុំនឹងដាក់ច្បាប់របស់ខ្ញុំក្នុងពួកគេហើយខ្ញុំនឹងសរសេរច្បាប់នោះនៅក្នុងចិត្ដរបស់ពួកគេ។ យើងនឹងធ្វើជាព្រះរបស់គេហើយគេនឹងធ្វើជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើងដែរ»។ (w១៣ ៣/១៥ ទំព័រ ១២ វគ្គ ១៨)

បងប្អូនប្រុសស្រីបានឆ្លើយដូចជាបទគម្ពីរនេះទាក់ទងនឹងយើងទាំងអស់គ្នាដោយមិនយល់ចំណុចដែលថាខនោះកំពុងអនុវត្ដតាមបទគម្ពីរនេះដល់ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង។ ហេតុអ្វីអ្នកដែលធ្វើអត្ថាធិប្បាយខកខានចំណុចនេះ? ប្រហែលមកពីវាជាចំណុចល្ងង់។ មិនសមហេតុសមផលលើមុខរបស់វា។ តើវិធីនេះអាចអនុវត្តចំពោះតែក្រុមគ្រិស្ដសាសនិកមួយក្រុមតូចប៉ុណ្ណោះ? តើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងឬមានតែទាំងអស់ប៉ុណ្ណោះឬ? តើក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គបានចែងទុកនៅក្នុងចិត្ដគេឬក្នុងចិត្តយើងទេឬ? ប៉ុន្តែនោះមិនមានន័យថាគ្រីស្ទានទាំងអស់ស្ថិតនៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីទេឬ? មែនហើយមិនមែនជាជនជាតិយូដាទាំងអស់នៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់ឬមានតែពួកលេវីនៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងនោះទេ?
នេះជាអត្ថបទមួយទៀតដែលយើងអាចអនុវត្តគោលការណ៍របស់ប្រូ។ 26: 5 ទៅ៖

(1 Peter 1: 14-16) ។ ។ ជាកូនដែលចេះស្តាប់បង្គាប់ហើយឈប់ធ្វើខ្លួនតាមតណ្ហាដែលអ្នកធ្លាប់មានក្នុងភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់អ្នក ¹⁵ រីឯព្រះជាម្ចាស់ដ៏វិសុទ្ធដែលបានត្រាស់ហៅបងប្អូនមកព្រះអង្គក៏ជាព្រះដ៏វិសុទ្ធដែរ។ ¹⁶ ពីព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ YOU អ្នកត្រូវតែបរិសុទ្ធពីព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធ› ។

យើងអះអាងថាមានតែអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងប៉ុណ្ណោះដែលហៅថាអ្នកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ ដូច្នេះតើការដោះលែងយើងរាល់គ្នាពីតម្រូវការនៃភាពបរិសុទ្ធដូចជាព្រះគឺបរិសុទ្ធដែរឬទេ? បើមិនដូច្នោះទេតើមានភាពបរិសុទ្ធពីរដឺក្រេទេ? តើមានកម្មវិធីណាមួយដែលគាំទ្រប្រព័ន្ធថ្នាក់ពីរជាន់ក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានទេ?
សូមសាកល្បងបច្ចេកទេសនេះនៅពេលអ្នកអានបទគម្ពីរដែលសំដៅទៅលើ«អ្នកដែលបានជ្រើសរើស»និង«ពួកបរិសុទ្ធ»និងបទគម្ពីរឯទៀតដែលយើងអះអាងថាសំដៅទៅលើតែអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងប៉ុណ្ណោះ។ មើលថាតើពួកគេមើលទៅដូចជាល្ងីល្ងើទេប្រសិនបើយើងព្យាយាមអនុវត្តពួកគេចំពោះគ្រីស្ទសាសនាតែមួយក្រុមខណៈពេលដែលមិនរាប់បញ្ចូលភាគច្រើន។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។