ហេតុអ្វីបានជា“ មនុស្សជំនាន់នេះ” មិនអាចសំដៅទៅលើប្រជាជនជ្វីហ្វ

បងប្រុសរបស់ខ្ញុំឈ្មោះអាប៉ូឡុសបង្ហាញចំណុចល្អខ្លះៗនៅក្នុងការប្រកាសរបស់គាត់ “ ជំនាន់នេះ” និងប្រជាជនជ្វីហ្វ.  វាប្រឈមនឹងការសន្និដ្ឋានសំខាន់ដែលបានដកស្រង់នៅក្នុងអត្ថបទមុនរបស់ខ្ញុំ “ ជំនាន់នេះ” - ទទួលយកបំណែកទាំងអស់អោយសម។  ខ្ញុំសូមកោតសរសើរចំពោះការប៉ុនប៉ងរបស់អាប៉ូឡុសដើម្បីបង្ហាញការរកឃើញជំនួសចំពោះសំណួរនេះព្រោះវាបានបង្ខំឱ្យខ្ញុំពិនិត្យមើលតក្កវិជ្ជារបស់ខ្ញុំឡើងវិញហើយក្នុងការធ្វើដូច្នេះខ្ញុំជឿជាក់ថាគាត់បានជួយខ្ញុំឱ្យពង្រឹងវាបន្ថែមទៀត។
គោលដៅរបស់យើងទាំងគាត់និងអណ្តូងរ៉ែគឺជាគោលដៅរបស់អ្នកអានជាទៀងទាត់នៃវេទិកានេះ៖ ដើម្បីបង្កើតសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរតាមរយៈការយល់ដឹងអំពីបទគម្ពីរដែលត្រឹមត្រូវនិងមិនលំអៀង។ ដោយសារភាពលំអៀងគឺជាបិសាចដែលមានល្បិចកលទាំងដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណនិងធ្វើឱ្យស្មៅមានសិទ្ធិដើម្បីប្រឆាំងនឹងនិក្ខេបបទរបស់នរណាម្នាក់គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់ចំពោះការលុបបំបាត់។ នេះគឺជាការខ្វះសេរីភាពនេះពោលគឺសេរីភាពក្នុងការប្រឆាំងនឹងគំនិតមួយដែលជាចំណុចសំខាន់នៃកំហុសនិងការបកស្រាយខុសដែលបានធ្វើឱ្យស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាខកចិត្តអស់រយៈពេលមួយសតវត្សកន្លះមកហើយ។
អាប៉ូឡុសធ្វើការសង្កេតដ៏ល្អនៅពេលគាត់និយាយថាភាគច្រើននៅពេលដែលព្រះយេស៊ូប្រើពាក្យ«ជំនាន់នេះ»គាត់សំដៅទៅលើជនជាតិយូដាជាពិសេសគឺធាតុអាក្រក់នៅក្នុងចំណោមពួកគេ។ បន្ទាប់មកគាត់បាននិយាយថា៖“ និយាយម៉្យាងទៀតប្រសិនបើយើងចាប់ផ្តើមជាមួយតារាងស្អាតស្អំជាជាងណែនាំពីការគិតទុកជាមុនបន្ទុកនៃភ័ស្តុតាងគួរតែស្ថិតនៅលើអ្នកដែលអះអាងពីអត្ថន័យខុសគ្នានៅពេលដែលអត្ថន័យផ្ទុយគ្នា។ ”
នេះជាចំណុចត្រឹមត្រូវ។ ពិតណាស់ការចេញមកជាមួយនឹងនិយមន័យខុសពីគោលការណ៍មួយដែលនឹងត្រូវនឹងគណនីដំណឹងល្អផ្សេងទៀតនឹងតម្រូវឱ្យមានភស្ដុតាងគួរឱ្យទាក់ទាញអារម្មណ៍។ បើមិនដូច្នោះទេវាពិតជាការគិតទុកជាមុន។
ក្នុងនាមជាចំណងជើងមុនរបស់ខ្ញុំ ក្រោយ ចង្អុលបង្ហាញ, ការសន្និដ្ឋានរបស់ខ្ញុំត្រូវបានគេរកឃើញដំណោះស្រាយដែលអនុញ្ញាតឱ្យបំណែកទាំងអស់ដើម្បីឱ្យសមដោយគ្មានការធ្វើឱ្យការស្មានដែលមិនចាំបាច់ឬគ្មានការធានា។ នៅពេលខ្ញុំព្យាយាមផ្សះផ្សាគំនិតដែលថា«ជំនាន់នេះ»សំដៅទៅលើការប្រណាំងរបស់ជនជាតិយូដាខ្ញុំបានឃើញថាបំណែកដ៏សំខាន់នៃល្បែងផ្គុំរូបលែងសមហើយ។
អាប៉ូឡុសរកករណីដែលប្រជាជនជ្វីហ្វអាចស៊ូទ្រាំនិងរស់បាន។ ថា“ ការពិចារណាពិសេសសំរាប់ជនជាតិយូដានាពេលអនាគត” នឹងធ្វើឱ្យពួកគេបានសង្រ្គោះ។ គាត់ចង្អុលទៅរ៉ូម ១១:២៦ ដើម្បីគាំទ្ររឿងនេះក៏ដូចជាការសន្យាដែលព្រះបានធ្វើចំពោះអាប្រាហាំទាក់ទងនឹងពូជរបស់គាត់ដែរ។ ដោយមិនបានចូលទៅក្នុងការពិភាក្សាបកស្រាយអំពីវិវរណះ ១២ និងរ៉ូម ១១ ខ្ញុំសូមជូនថាជំនឿនេះតែមួយគត់ដែលលុបបំបាត់ប្រជាជាតិជ្វីហ្វពីការពិចារណាទាក់ទងទៅនឹងការសម្រេចរបស់ម៉ាត។ ២៤:៣៤ ។ មូលហេតុគឺថា«មនុស្សជំនាន់នេះនឹងមិនដែលធ្វើដូច្នោះឡើយ ស្លាប់រហូតដល់ រឿងទាំងអស់នេះកើតឡើង” ។ ប្រសិនបើប្រជាជាតិជ្វីហ្វត្រូវបានសង្គ្រោះប្រសិនបើពួកគេរស់រានមានជីវិតដូចប្រជាជាតិមួយនោះពួកគេមិនស្លាប់ទេ។ សម្រាប់គ្រប់បំណែកទាំងអស់ត្រូវនឹងយើងត្រូវរកមើលជំនាន់មួយដែលបានកន្លងផុតទៅតែបន្ទាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលបានកើតឡើង។ មានតែជំនាន់មួយទេដែលសមនឹងវិក័យប័ត្រហើយនៅតែបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យទាំងអស់នៃម៉ាថាយ ២៤: ៤-៣៥ ។ នេះគឺជាជំនាន់មួយដែលមានតាំងពីសតវត្សរ៍ទី ១ រហូតដល់ទីបញ្ចប់ដែលអាចហៅព្រះយេហូវ៉ាថាជាព្រះវរបិតារបស់ពួកគេពីព្រោះពួកគេជាកូនចៅរបស់គាត់ដែលជាកូនចៅរបស់ឪពុកតែម្នាក់។ ខ្ញុំសំដៅទៅលើកូនចៅរបស់ព្រះ។ មិនថាការរត់ប្រណាំងរបស់ពួកយូដានៅទីបំផុតបានវិលត្រឡប់ទៅរកស្ថានភាពនៃការក្លាយជាកូនរបស់ព្រះ (រួមជាមួយមនុស្សជាតិដទៃទៀត) ឬអត់នោះទេ។ ក្នុងកំឡុងពេលដែលកំណត់ទុកដោយទំនាយនេះជនជាតិយូដាមិនត្រូវបានហៅជាកូនរបស់ព្រះទេ។ មានតែក្រុមមួយទេដែលអាចអះអាងអំពីឋានៈនេះបានគឺបងប្អូនរបស់ព្រះយេស៊ូដែលបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំង។
នៅពេលដែលបងប្អូនចុងក្រោយរបស់គាត់បានទទួលមរណភាពឬកំពុងត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ“ ជំនាន់នេះ” នឹងកន្លងផុតទៅហើយដោយបំពេញតាមម៉ាថាយ 24: 34 ។
តើមានការគាំទ្រខាងបទគម្ពីរសម្រាប់ជំនាន់មួយពីព្រះដែលកើតមកក្រៅពីប្រជាជាតិជ្វីហ្វទេ? បាទ​មាន:

“ នេះត្រូវបានសរសេរសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ ហើយមនុស្សដែលត្រូវបានបង្កើតនឹងសរសើរយ៉ា។ ” (ទំនុកតម្កើង 102: 18)

បានសរសេរនៅពេលដែលប្រជាជនជ្វីហ្វមានរួចហើយខគម្ពីរនេះមិនអាចសំដៅទៅលើការប្រណាំងរបស់សាសន៍យូដាដោយពាក្យថា“ មនុស្សជំនាន់ក្រោយ” ទេ។ ហើយវាក៏មិនអាចសំដៅទៅលើប្រជាជនជ្វីហ្វដែរនៅពេលនិយាយអំពី“ មនុស្សដែលត្រូវបង្កើត” ។ បេក្ខជនតែមួយគត់សំរាប់“ មនុស្សដែលបានបង្កើត” និង“ មនុស្សជំនាន់ក្រោយ” គឺកូនចៅរបស់ព្រះ។ (រ៉ូម ៨:២១)

ពាក្យមួយអំពីរ៉ូមជំពូកទី 11

[ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំបានបង្ហាញអោយឃើញនូវទស្សនៈរបស់ខ្ញុំចំពោះមនុស្សជំនាន់នេះដែលមិនអនុវត្តចំពោះប្រជាជនជ្វីហ្វជាការប្រណាំងមួយ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយវានៅតែមានបញ្ហាជាក់ស្តែងដែលលើកឡើងដោយអាប៉ូឡុសនិងបញ្ហាផ្សេងទៀតទាក់ទងនឹងវិវរណៈ ១២ និងរ៉ូម ១១ ។ ខ្ញុំនឹងមិនដោះស្រាយជាមួយវិវរណៈ ១២ នៅទីនេះទេពីព្រោះវាជាការបង្ហាញនិមិត្តរូបខគម្ពីរយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់ហើយខ្ញុំមិនដឹងពីរបៀបដែលយើងអាចបង្កើតភស្តុតាងរឹងមាំពី វាសម្រាប់គោលបំណងនៃការពិភាក្សានេះ។ នេះមិនមែនចង់និយាយថាវាមិនមែនជាប្រធានបទសក្ដិសមនៅក្នុងសិទ្ធិរបស់ខ្លួននោះទេតែវាអាចជាការពិចារណានាពេលអនាគត។ ផ្ទុយទៅវិញរ៉ូម ១១ សមនឹងទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ពីយើងជាបន្ទាន់។ ]

រ៉ូម 11: 1-26 

[ខ្ញុំបានបញ្ចូលយោបល់របស់ខ្ញុំជាអក្សរដិតពេញអត្ថបទ។ អាត្ម័នដែលត្រូវសង្កត់ធ្ងន់។ ]

ដូច្នេះខ្ញុំសូមសួរថាព្រះជាម្ចាស់មិនបដិសេធប្រជាជនរបស់ព្រះអង្គទេឬ? មិនដែលកើតឡើងទេ! ដ្បិតខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ក៏ជាជាតិអ៊ីស្រាអែលដែរខ្ញុំជាពូជពង្សរបស់លោកអប្រាហាំកើតក្នុងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន។ ² ព្រះមិនបានបដិសេធរាស្ដ្ររបស់លោកដែលលោកបានស្គាល់ជាលើកដំបូងទេ។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនដឹងនូវអ្វីដែលបទគម្ពីរចែងទាក់ទងនឹងអេលីយ៉ាពេលដែលគាត់បានអង្វរព្រះប្រឆាំងនឹងអ៊ីស្រាអែល? ³ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់ពួកគេបានសម្លាប់ព្យាការីរបស់អ្នកពួកគេបានជីកអាសនៈរបស់អ្នកហើយខ្ញុំនៅតែម្នាក់ឯងហើយពួកគេកំពុងស្វែងរកព្រលឹងខ្ញុំ។ ⁴ ប៉ុន្ដែតើការប្រកាសរបស់ព្រះប្រាប់គាត់យ៉ាងម៉េច? “ខ្ញុំបានទុកមនុស្សប្រាំពីរពាន់នាក់សំរាប់ខ្លួនឯង, [បុរស] ដែលមិនបានលុតជង្គង់ចំពោះព្រះបាល»។ [ហេតុអ្វីប៉ូលលើកយករឿងនេះមកជជែកក្នុងការពិភាក្សារបស់គាត់? គាត់ពន្យល់…]⁵ តាមវិធីនេះដូច្នេះនៅរដូវបច្ចុប្បន្ននេះដែរ នៅសល់មួយបានកើនឡើង នេះបើយោងតាមការជ្រើសរើសដោយសារតែសេចក្ដីសប្បុរសដែលមិនមានសិទ្ធិទទួលបាន។  [ដូច្នេះ ៧០០០ នាក់ដែលនៅសល់សំរាប់ព្រះយេហូវ៉ា (“ សំរាប់ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់”) តំណាងអោយសំណល់ដែលបានកើតឡើង។ មិនមែនជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់គឺ "សម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ" នៅសម័យអេលីយ៉ាទេហើយមិនមែនប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បាន«ងាកទៅរកការជ្រើសរើស»នៅសម័យប៉ូល] ។  ⁶ ប្រសិនបើសេចក្ដីសប្បុរសដែលពុំបានទទួលនោះមិនមែនមកពីការប្រព្រឹត្ដទៀតទេ។ បើមិនដូច្នោះទេគុណដ៏វិសេសលើសលប់លែងបង្ហាញថាជាគុណដ៏វិសេសលើសលប់។ ⁷ អញ្ចឹង? ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចង់បានយ៉ាងខ្លាំងនូវអ្វីដែលគាត់មិនបានទទួលប៉ុន្តែអ្នកដែលបានជ្រើសរើសបានទទួល។ [ជនជាតិយូដាមិនបានទទួលការនេះទេគឺមានតែពួកអ្នកដែលបានរើសហើយដែលនៅសល់ប៉ុណ្ណោះ។ សំណួរ: តើអ្វីដែលត្រូវបានទទួល? មិនគ្រាន់តែការសង្គ្រោះពីអំពើបាបប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែក៏មានច្រើនទៀតដែរ។ ការបំពេញនូវការសន្យាដើម្បីក្លាយជានគរសង្ឃនិងដើម្បីប្រជាជាតិនានាទទួលពរពីពួកគេ] ។  អ្វីដែលនៅសល់មានភាពរអាក់រអួល។ ⁸ ដូចមានចែងទុកមកថាៈព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើអោយគេដេកលក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់ភ្នែកមិនអោយមើលឃើញនិងត្រចៀកមិនអោយស្តាប់ hear រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ⁹ ដាវីឌក៏មានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរ ឲ្យ តុរបស់គេធ្វើជាអន្ទាក់នឹងអន្ទាក់ហើយជំពប់ដួលហើយនឹងសងសឹកវិញ។ ¹⁰ សូមអោយភ្នែករបស់គេទៅជាងងឹតមើលលែងឃើញហើយសូមឱនក្បាលគេឥតឈប់ឈរ»។ ¹¹ ដូច្នេះខ្ញុំសូមសួរថាតើពួកគេជំពប់ដួលដែលធ្វើឱ្យពួកគេដួលទាំងស្រុងឬ? មិនដែលកើតឡើងទេ! ប៉ុន្តែតាមរយៈជំហរមិនពិតរបស់ពួកគេសេចក្តីសង្គ្រោះបានផ្តល់ដល់ប្រជាជននៃប្រជាជាតិនានាដើម្បីញុះញង់ពួកគេឱ្យច្រណែន។ ¹² ឥឡូវនេះបើជំហរមិនពិតរបស់គេនាំអោយមានទ្រព្យសម្បត្ដិដល់ពិភពលោកហើយការថយចុះរបស់គេនោះក៏ធ្វើអោយយើងមានទ្រព្យសម្បត្ដិដល់ប្រជាជាតិនានាដែរ។ តើគាត់ចង់មានន័យយ៉ាងដូចម្តេចដោយចំនួនទាំងអស់របស់ពួកគេ? ខទី ២៦ និយាយអំពី“ ចំនួនប្រជាជននៃប្រជាជាតិទាំងអស់” ហើយនៅទីនេះក្នុងខ ១២ យើងមានចំនួនជ្វីហ្វទាំងអស់។ វិវរណៈ ៦:១១ និយាយអំពីការរងចាំដែលបានស្លាប់“ រហូតដល់ចំនួនបងប្អូនរបស់ពួកគេបានពេញ” ។ វិវរណៈ ៧ និយាយពី ១៤៤.០០០ នាក់មកពីកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលនិងមួយចំនួនទៀតដែលមិនស្គាល់មកពី«គ្រប់កុលសម្ព័ន្ធគ្រប់ជាតិសាសន៍និងប្រជាជនទាំងអស់»។ តាមពិតចំនួនជនជាតិយូដាដែលបានរៀបរាប់នៅខ ១២ គឺសំដៅទៅលើចំនួនជនជាតិយូដាដែលបានជ្រើសរើសមិនមែនជាប្រជាជាតិទាំងមូលទេ]¹³ ឥឡូវខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នកដែលជាប្រជាជាតិនានា។ តាមពិតខ្ញុំជាសាវ័កសំរាប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់ខ្ញុំសំដែងសិរីរុងរឿងក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់ខ្ញុំ ¹⁴ ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើបាបមនុស្សណាដែលមានសាច់ឈាមរបស់ខ្ញុំច្រណែនឈ្នានីសហើយសង្គ្រោះអ្នកខ្លះក្នុងចំណោមពួកគេ។ [សេចក្តីជូនដំណឹងៈមិនរក្សាទុកទាំងអស់ទេប៉ុន្តែខ្លះ។ ដូច្នេះការជួយសង្គ្រោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ដែលត្រូវបានលើកឡើងក្នុងឆ្នាំ ២៦ ត្រូវតែខុសពីអ្វីដែលប៉ុលចង់និយាយនៅទីនេះ។ សេចក្ដីសង្រ្គោះដែលគាត់ចង់និយាយនៅទីនេះគឺវាពិតជាចំឡែកសម្រាប់កូនព្រះ។ ¹⁵ ប្រសិនបើការសម្ដែងរបស់ពួកគេនៅឆ្ងាយមានន័យថាការផ្សះផ្សាជាតិសម្រាប់ពិភពលោក, អ្វីទទួលគេសាជាថ្មីនឹងមានន័យថាប៉ុន្តែជីវិតពីស្លាប់ឡើងវិញ? តើអ្វីទៅជាការផ្សះផ្សាសំរាប់ពិភពលោកប៉ុន្តែតើការសង្គ្រោះពិភពលោកគឺជាអ្វី? នៅឆ្នាំទី ២៦ គាត់និយាយជាពិសេសអំពីការសង្គ្រោះជនជាតិយូដាខណៈពេលដែលគាត់ពង្រីកវិសាលភាពរបស់គាត់ដើម្បីរួមបញ្ចូលពិភពលោកទាំងមូល។ ការជួយសង្គ្រោះជនជាតិយូដានិងការផ្សះផ្សានៃពិភពលោកគឺស្របគ្នានិងអាចធ្វើទៅបានដោយសេរីភាពដ៏រុងរឿងរបស់កូនចៅព្រះ។ ¹⁶ មួយវិញទៀតប្រសិនបើផលដែលបានយកពីផលដំបូងមកជារបស់បរិសុទ្ធដុំនោះក៏បរិសុទ្ធដែរ។ ហើយបើឫសគឺបរិសុទ្ធមែកក៏ជារបស់ដែរ។ [ឬសគល់ពិតជាបរិសុទ្ធ (ញែកដាច់ពីគ្នា)) ពីព្រោះព្រះបានបង្កើតវាដោយហៅពួកគេចេញមកដោយខ្លួនឯង។ ពួកគេបានបាត់បង់ភាពបរិសុទ្ធនោះ។ រីឯអ្នកសំណល់ខ្លះនៅតែវិសុទ្ធ។ ]  ¹⁷ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយប្រសិនបើមែកខ្លះបែកចេញប៉ុន្តែអ្នកទោះបីជាអូលីវព្រៃត្រូវបានគេផ្សាំជាប់នឹងវាហើយក្លាយជាចំណែកនៃដើមអូលីវនៃខ្លាញ់។ ¹⁸ កុំស្រែកថ្ងូរនឹងមែកឈើ។ ប៉ុន្ដែបើអ្នកកំពុងត្រេកអរនឹងវាមិនមែនជាអ្នកដែលចាក់ឬសទេតែជាឫសរបស់អ្នកវិញ។ ¹⁹ បន្ទាប់មកអ្នកនឹងនិយាយថា៖“ មែកឈើត្រូវបានកាត់ចេញដែលខ្ញុំអាចផ្សាំបាន” ²⁰ ត្រឹមត្រូវ! ព្រោះពួកគេខ្វះជំនឿពួកគេបានបែកចេញប៉ុន្តែអ្នកកំពុងឈរដោយជំនឿ។ ឈប់មានគំនិតខ្ពស់តែត្រូវខ្លាច។ [ការព្រមានមួយដែលមិនអនុញ្ញាតអោយឋានៈខ្ពស់បំផុតនៃគ្រីស្ទបរិស័ទទន់ភ្លន់ទៅរកក្បាលរបស់ពួកគេ។ បើមិនដូច្នោះទេមោទនភាពអាចបណ្តាលឱ្យពួកគេទទួលរងនូវជោគវាសនាដូចគ្នានឹងឫសដែលជាប្រជាជាតិជ្វីហ្វដែលបានបដិសេធ។ ] ²¹ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់ពុំបានទុកមែកពីកំណើតទេព្រះអង្គមុខជាពុំទុកអ្នកដែរ។ ²² ដូច្នេះសូមមើលសេចក្តីសប្បុរសនិងភាពធ្ងន់ធ្ងររបស់ព្រះ។ ចំពោះអ្នកដែលបានដួលនៅទីនោះមានភាពធ្ងន់ធ្ងរតែចំពោះអ្នកមានព្រះហឬទ័យសប្បុរសរបស់អ្នកប្រសិនបើអ្នកនៅតែមានសេចក្តីសប្បុរសរបស់អ្នក។ បើមិនដូច្នោះទេអ្នកក៏នឹងត្រូវបោះបង់ចោលដែរ។ ²³ ប្រសិនបើគេមិននៅខ្វះជំនឿទេគេមុខជាត្រូវគេផ្សាំហើយ។ ដ្បិតព្រះជាម្ចាស់អាចផ្សាំពួកគេសាជាថ្មីបាន។ ²⁴ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានគេកាត់ចេញពីដើមអូលីវដែលមានធម្មជាតិហើយត្រូវបានគេផ្សាំជាប់នឹងធម្មជាតិចូលទៅក្នុងដើមអូលីវសួនច្បារតើអ្នកដែលបានត្រូវគេផ្សាំជាប់នឹងដើមអូលីវរបស់ពួកគេប្រសើរជាងយ៉ាងណាទៅ? ²⁵ បងប្អូនអើយខ្ញុំចង់អោយបងប្អូនជ្រាបយ៉ាងច្បាស់អំពីអាថ៌កំបាំងដ៏ពិសិដ្ឋនេះដើម្បីកុំអោយបងប្អូនចេះពិចារណាអំពីភ្នែករបស់បងប្អូន។ ក្រែងលោមនសិការជ្រះថ្លាមួយផ្នែកកើតឡើងចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរហូតដល់ចំនួនប្រជាជាតិទាំងអស់ បានចូលមក ²⁶ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់នឹងត្រូវសង្គ្រោះ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជាអ្នកដែលបានត្រូវជ្រើសរើសជាមុនហើយពីពួកគេដូចជាបុរស ៧.០០០ នាក់ដែលព្រះយេហូវ៉ាមានចំពោះរូបគាត់គឺជាអ្នកសំណល់ដែលព្រះយេហូវ៉ាហៅគាត់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយយើងត្រូវរង់ចាំចំនួនប្រជាជាតិទាំងអស់ដែលចូលមកក្នុងសំណល់នេះ។ ប៉ុន្ដែតើគាត់ចង់មានន័យថាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់នឹងត្រូវបានសង្គ្រោះដោយសាររឿងនេះទេ។ គាត់មិនអាចមានន័យថាអ្នកសំណល់ - នោះគឺអ៊ីស្រាអែលខាងវិញ្ញាណ។ នោះនឹងផ្ទុយពីអ្វីដែលគាត់បានពន្យល់។ ដូចដែលបានពន្យល់ខាងលើការសង្គ្រោះជនជាតិយូដាគឺស្របគ្នានឹងការសង្គ្រោះពិភពលោកដែលអាចធ្វើទៅបានដោយការរៀបចំពូជដែលបានជ្រើសរើស។ ]  ដូចមានចែងទុកមកថាៈ«ព្រះអង្គដែលបានរំដោះនឹងចេញពីក្រុងស៊ីយ៉ូនហើយងាកចេញពីការប្រព្រឹត្ដអំពើទុច្ចរិតរបស់លោកយ៉ាកុប។ [ជាសេចក្តីបញ្ចប់ពូជរបស់ព្រះមេស៊ីគឺជាកូនរបស់ព្រះគឺជាអ្នករំដោះ។ ]

សព្វថ្ងៃនេះយើងមិនដឹងពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាសំរេចការនេះទេ។ យើងអាចប៉ាន់ស្មានថាមនុស្សទុច្ចរិតរាប់លាននាក់ដែលល្ងង់ខ្លៅល្ងង់ខ្លៅនឹងរស់រានពីសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូនឬយើងអាចសន្និដ្ឋានថាអ្នកដែលត្រូវគេសម្លាប់នៅហាម៉ាគេដូននឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញទាំងមានវឌ្ឍនភាពនិងមានរបៀបរៀបរយ។ ឬប្រហែលជាមានជំរើសផ្សេងទៀត។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយវាប្រាកដជាភ្ញាក់ផ្អើល។ ទាំងអស់នេះស្របទៅតាមមនោសញ្ចេតនារបស់ប៉ុលនៅរ៉ូម ១១:៣៣៖

“ ជម្រៅនៃទ្រព្យសម្បត្តិប្រាជ្ញានិងចំណេះដឹងរបស់ព្រះ! ការវិនិច្ឆ័យរបស់លោកមិនអាចរកឃើញទេហើយផ្លូវរបស់លោកគឺហួសសម័យទៅហើយ!

ពាក្យអំពីកតិកាសញ្ញាអាប្រាហាំ

ចូរចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងអ្វីដែលបានសន្យា។

"ខ្ញុំនឹងជូនពរអ្នក^A យើងនឹងធ្វើអោយពូជពង្សរបស់អ្នកកើនឡើងដូចផ្កាយនៅលើមេឃនិងដូចគ្រាប់ខ្សាច់នៅឆ្នេរសមុទ្រ។ ^B ពូជពង្សរបស់អ្នកនឹងកាន់កាប់ទឹកដីរបស់ខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ។ ^{C 18} ប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងប្រទានពរមកអ្នកតាមរយៈពូជពង្សរបស់អ្នក^D ដោយសារលោកបានស្តាប់សំឡេងខ្ញុំ› »។ (លោកុប្បត្ដិ ២២:១៧, ១៨)

សូមបំបែកវាចុះ។

ក) ការបំពេញ: គ្មានការសង្ស័យទេថាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានពរដល់អាប្រាហាំ។

ខ) ការបំពេញ: ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើគុណនឹងផ្កាយនៅលើមេឃ។ យើងអាចបញ្ឈប់នៅទីនោះហើយធាតុនេះនឹងសម្រេចបាន។ ទោះយ៉ាងណាជម្រើសមួយទៀតគឺត្រូវអនុវត្តវាបន្ថែមលើវិវរណៈ ៧: ៩ ដែលមានហ្វូងមនុស្សយ៉ាងច្រើនដែលឈរនៅក្នុងព្រះវិហារសួគ៌ជាមួយនឹងមនុស្ស ១៤៤.០០០ នាក់ត្រូវបានគេពណ៌នាថាមិនអាចរាប់បាន។ ទោះតាមវិធីណាក៏ដោយវាត្រូវបានបំពេញ។

គ) ការបំពេញ៖ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបានដើរតាមសត្រូវរបស់ខ្លួនហើយកាន់កាប់ទ្វាររបស់ពួកគេ។ ការណ៍នេះត្រូវបានបំពេញនៅក្នុងការដណ្តើមកាន់កាប់និងកាន់កាប់ស្រុកកាណាន។ ជាថ្មីម្តងទៀតមានករណីដែលត្រូវធ្វើសម្រាប់ការបំពេញបន្ថែម។ ចំពោះព្រះយេស៊ូនិងបងប្អូនដែលបានចាក់ប្រេងតាំងគឺជាគ្រាប់ពូជដែលជាព្រះមេស្ស៊ីហើយពួកគេនឹងឈ្នះហើយកាន់កាប់ទ្វារនៃខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ។ ទទួលយកមួយទទួលយកទាំងពីរ។ វិធីណាមួយដែលបទគម្ពីរត្រូវបានបំពេញ។

ឃ) ការបំពេញ៖ ព្រះមេស្ស៊ីនិងបងប្អូនដែលបានចាក់ប្រេងតាំងគឺជាផ្នែកមួយនៃពូជរបស់អ័ប្រាហាំដែលបានមកពីពូជពង្សនៃពូជពង្សរបស់អ៊ីស្រាអែលហើយប្រជាជាតិទាំងអស់បានទទួលពរតាមរយៈពួកគេ។ (រ៉ូម ៨: ២០-២២) មិនចាំបាច់ ឲ្យ ពូជសាសន៍យូដាទាំងមូលត្រូវចាត់ទុកជាពូជរបស់គាត់ហើយក៏មិនគិតថាជាពូជសាសន៍យូដាទាំងមូលតាំងពីសម័យអ័ប្រាហាំរហូតដល់ទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះដែលប្រជាជាតិទាំងអស់ ត្រូវបានប្រទានពរ។ ទោះបីប្រសិនបើ - យើងគិតថាស្ត្រីនៅលោកុប្បត្ដិ ៣:១៥ ជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលវាមិនមែនជានាងទេប៉ុន្តែជាគ្រាប់ពូជដែលនាងបានបង្កើត - កូនចៅរបស់ព្រះដែលផ្តល់ជាពរដល់ប្រជាជាតិទាំងអស់។

ពាក្យអំពីជំនាន់ដែលជាពូជសាសន៍របស់ប្រជាជន

រដ្ឋអាប៉ូឡូសៈ

“ ជាជាងប្រែអត្ថបទនេះទៅជាអត្ថបទវែងមួយដោយដាក់បញ្ចូលឯកសារវចនានុក្រមនិងឯកសារយោងស្រប ៗ ខ្ញុំនឹងចង្អុលបង្ហាញថាពាក្យនេះមានទំនាក់ទំនងជាមួយការបង្កើតកំណើតឬ និងអនុញ្ញាតឱ្យខ្លាំងណាស់ សម្រាប់គំនិតរបស់វាសំដៅទៅលើពូជសាសន៍របស់មនុស្ស។ អ្នកអានអាចពិនិត្យមើល Strong's, Vine's ដើម្បីផ្ទៀងផ្ទាត់រឿងនេះដោយងាយ។ ” [អក្សរទ្រេតសម្រាប់ការសង្កត់ធ្ងន់]

ខ្ញុំបានពិនិត្យទាំងពីរស្របគ្នារបស់ Strong និង Vine ហើយខ្ញុំគិតថានិយាយពាក្យនោះ ហ្សែន “ ភាគច្រើនអនុញ្ញាតឱ្យគំនិតរបស់វាសំដៅទៅលើពូជសាសន៍របស់មនុស្ស” គឺជាការបំភាន់។ អាប៉ូឡុសកំពុងនិយាយនៅក្នុងការវិភាគរបស់គាត់ទៅកាន់ប្រជាជនជ្វីហ្វថាជាការប្រណាំងរបស់សាសន៍យូដា។ គាត់បានយោងទៅលើរបៀបដែលពូជសាសន៍ជ្វីហ្វត្រូវបានគេធ្វើទុក្ខបុកម្នេញជាច្រើនសតវត្សមកហើយប៉ុន្តែបានរួចរស់ជីវិត។ ការប្រណាំងជ្វីហ្វបានរួចរស់ជីវិត។ នោះហើយជារបៀបដែលយើងទាំងអស់គ្នាយល់ពីអត្ថន័យនៃពាក្យថា“ ពូជសាសន៍របស់មនុស្ស” ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់បញ្ចោញអត្ថន័យនោះជាភាសាក្រិកអ្នកនឹងប្រើពាក្យនេះ genos, មិនមាន ហ្សែន។  (សូមមើលកិច្ចការ 7: 19 កន្លែងណា genos ត្រូវបានបកប្រែជា“ ការប្រណាំង”)
ហ្សែន ក៏អាចមានន័យថា“ ការប្រណាំង” ប៉ុន្តែក្នុងន័យផ្សេង។  ភាពស៊ីសង្វាក់គ្នាខ្លាំង ផ្តល់នូវនិយមន័យខាងក្រោម។

2b ប្រៀបធៀប, ការប្រណាំងរបស់បុរសចូលចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងអំណោយទានការខិតខំចរិតលក្ខណៈ; ហើយជាពិសេសនៅក្នុងន័យអាក្រក់, ការប្រណាំងចម្លែក។ ម៉ាថាយ 17: 17; សម្គាល់ 9: 19; លូកា 9: 41; លូកា 16: 8; (សកម្មភាព 2: 40) ។

ប្រសិនបើអ្នករកមើលសេចក្តីយោងបទគម្ពីរទាំងអស់នោះអ្នកនឹងឃើញថាគ្មាននរណាម្នាក់សំដៅទៅលើ“ ពូជសាសន៍របស់មនុស្ស” ទេប៉ុន្តែប្រើ“ ជំនាន់” (សម្រាប់ភាគច្រើន) ដើម្បីបង្ហាញ ហ្សែន។  ខណៈពេលដែលបរិបទអាចត្រូវបានយល់ដើម្បីអនុលោមតាមនិយមន័យ 2b នៃ a ប្រៀបធៀប ពូជសាសន៍ - មនុស្សដែលមានការខិតខំប្រឹងប្រែងនិងចរិតលក្ខណៈដូចគ្នា - គ្មានបទគម្ពីរណាមួយដែលអាចយល់បានទេបើយើងនិយាយថាគាត់សំដៅទៅលើការប្រណាំងរបស់ជនជាតិយូដាដែលបានស៊ូទ្រាំរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ យើងក៏មិនអាចសន្និដ្ឋានបានថាព្រះយេស៊ូចង់សំដៅទៅលើការប្រណាំងរបស់សាសន៍យូដាពីអ័ប្រាហាំរហូតមកដល់ជំនាន់របស់គាត់ដែរ។ នោះ តម្រូវឲ្យ គាត់បង្ហាញពីចរិតរបស់ជនជាតិយូដាទាំងអស់ពីអ៊ីសាកតាមរយៈយ៉ាកុបនិងជាមនុស្សអាក្រក់និងជាមនុស្សវង្វេងស្មារតី។
និយមន័យចំបងទាំងនៅអាសនិងវីនដែលអាប៉ូឡូនិងខ្ញុំយល់ព្រមគឺថា ហ្សែន សំដៅលើ:

1 ។ ការកើត, កំណើត, កំណើត។

2 ។ អកម្ម ដែលបានកើតមកជាបុរសដែលមានភាគហ៊ុនដូចគ្នាគឺជាក្រុមគ្រួសារ

ព្រះគម្ពីរមានពីរគ្រាប់។ មួយត្រូវបានផលិតដោយស្ត្រីម្នាក់ដែលមិនបញ្ចេញឈ្មោះហើយមួយទៀតត្រូវបានផលិតដោយសត្វពស់។ (លោ។ ៣:១៥) លោកយេស៊ូបានសម្គាល់មនុស្សជំនាន់អាក្រក់យ៉ាងច្បាស់ (តាមន័យត្រង់) ដែលបានបង្កើត) ដូចជាមានពស់ដូចឪពុករបស់ពួកគេដែរ។

«ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើព្រះជាព្រះវរបិតានៃអ្នកអ្នករាល់គ្នានឹងស្រឡាញ់ខ្ញុំពីព្រោះពីព្រះដែលខ្ញុំបានចេញមកហើយខ្ញុំនៅទីនេះ ...⁴⁴ អ្នកមកពីអារក្សសាតាំងដែលជាឪពុករបស់អ្នកហើយអ្នកចង់ធ្វើតាមសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់ឪពុកអ្នក” (យ៉ូហាន 8: 42, 44)

ដោយសារយើងកំពុងមើលបរិបទយើងត្រូវតែយល់ស្របថារាល់ពេលដែលព្រះយេស៊ូប្រើ“ ជំនាន់” ក្រៅពីទំនាយរបស់ម៉ាត។ ២៤:៣៤ លោកបានសំដៅទៅលើក្រុមមនុស្សវង្វេងស្មារតីដែលជាពូជរបស់សាថាន។ ពួកគេជាជំនាន់របស់សាតាំងពីព្រោះវាបានបង្កើតពួកគេហើយគាត់គឺជាឪពុករបស់ពួកគេ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់បកស្រាយនិយមន័យរបស់ខទី ២ ខឹមខនទាក់ទងទៅនឹងខគម្ពីរទាំងនេះបន្ទាប់មកយើងអាចនិយាយបានថាព្រះយេស៊ូវកំពុងតែសំដៅទៅលើ“ ការប្រណាំងរបស់មនុស្សដែលដូចគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងអំណោយទានការស្វែងរកចរិតលក្ខណៈ” ។ ជាថ្មីម្តងទៀតវាសមនឹងពូជរបស់សាតាំង។
ពូជឯទៀតដែលព្រះគម្ពីរចែងអំពីព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះវរបិតា។ យើងមានបុរសពីរក្រុមដែលកើតពីឪពុកពីរគឺសាថាននិងព្រះយេហូវ៉ា។ ពូជរបស់សាតាំងមិនត្រឹមតែចំពោះពួកយូដាអាក្រក់ដែលបដិសេធមេស្ស៊ីប៉ុណ្ណោះទេ។ ស្ដ្រីនេះក៏មិនមែនជាពូជរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែរចំពោះតែជនជាតិយូដាស្មោះត្រង់ដែលបានទទួលមេស្ស៊ី។ ជំនាន់ទាំងពីររួមបញ្ចូលទាំងបុរសគ្រប់តំបន់។ ទោះយ៉ាងណាជំនាន់ជាក់លាក់ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលម្តងហើយម្តងទៀតត្រូវបានកំណត់ចំពោះបុរសដែលបដិសេធព្រះអង្គ។ បុរសនៅរស់នៅពេលនោះ។ ស្របនឹងរឿងនេះលោកពេត្រុសបាននិយាយថា“ សូមសង្រ្គោះពីមនុស្សជំនាន់នេះ” ។ (កិច្ចការ ២:៤០) ជំនាន់នោះបានកន្លងផុតទៅនៅគ្រានោះ។
ពិតហើយពូជរបស់សាតាំងនៅតែបន្តរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះប៉ុន្តែវារួមបញ្ចូលទាំងប្រជាជាតិនិងកុលសម្ព័ន្ធនិងប្រជាជនទាំងអស់មិនត្រឹមតែជាជនជាតិយូដាប៉ុណ្ណោះទេ។
យើងត្រូវសួរខ្លួនយើងនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានធានាដល់សិស្សរបស់ទ្រង់ថាជំនាន់នេះនឹងមិនកន្លងផុតទៅទាល់តែរឿងទាំងអស់នេះកើតឡើងតើគាត់មានបំណងថាពួកគេត្រូវបានធានាអះអាងថាពូជអាក្រក់របស់សាតាំងនឹងមិនបញ្ចប់មុនពេលអើម៉ាគេដូនទេ។ វាពិបាកយល់ណាស់ពីព្រោះហេតុអ្វីពួកគេយកចិត្តទុកដាក់។ ពួកគេចង់ថាវាមិនរស់ទេ។ មែនទេ? អត់ទេ! អ្វីដែលសមនឹងនោះគឺតាមរយៈប្រវត្ដិសាស្ដ្រលោកយេស៊ូនឹងដឹងថាពួកសិស្សរបស់លោកនឹងត្រូវការការលើកទឹកចិត្ដនិងការធានាថាពួកគេ - ដែលជាកូនរបស់ព្រះនៅជំនាន់មួយនឹងបានដល់ទីបញ្ចប់។

ពាក្យមួយបន្ថែមទៀតអំពីបរិបទ

ខ្ញុំបានផ្តល់ជូនរួចហើយនូវអ្វីដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាជាហេតុផលដ៏ទាក់ទាញបំផុតមួយដើម្បីមិនអនុញ្ញាតឱ្យបរិបទនៃការប្រើប្រាស់ព្រះយេស៊ូ“ ជំនាន់” នៅទូទាំងគណនីដំណឹងល្អនាំយើងក្នុងការកំណត់ការប្រើប្រាស់វានៅម៉ាត។ ២៤:៣៤ ម៉ាកុស ១៣:៣០ និងលូកា ២១:២៣ ។ ទោះយ៉ាងណាអាប៉ូឡុសបន្ថែមអំណះអំណាងមួយទៀតទៅខ្សែស្រឡាយវែកញែករបស់គាត់។

«ផ្នែកទាំងអស់នៃទំនាយដែលយើងមើលឃើញថាមានឥទ្ធិពលលើគ្រីស្ទបរិស័ទពិត ... នឹងមិនត្រូវបានយល់ដោយពួកសិស្សនៅពេលនោះទេ។ ដូចដែលគេបាន through ពីត្រចៀករបស់គេនោះព្រះយេស៊ូកំពុងតែមានបន្ទូលអំពីការបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិមបរិសុទ្ធនិងសាមញ្ញ។ សំណួរទៅលោកយេស៊ូនៅក្នុង v3 បានឆ្លើយតបទៅនឹងពាក្យរបស់លោកដែលថា“ នឹងមិនមានដុំថ្មណាមួយនៅលើថ្មនឹងមិនត្រូវបោះចោលឡើយ” ។ ដូច្នេះប្រហែលជាមិនមានទេដែលសំណួរមួយដែលនឹងកើតឡើងនៅក្នុងគំនិតរបស់ពួកសិស្សនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីបញ្ហាទាំងនេះតើអនាគតរបស់ប្រជាជាតិជ្វីហ្វនឹងទៅជាយ៉ាងណា? "

វាជាការពិតដែលសិស្សរបស់ទ្រង់មានទស្សនៈយ៉ាងសំខាន់អំពីការសង្គ្រោះនៅអ៊ីស្រាអែលនៅពេលនោះ។ នេះជាភស្ដុតាងដោយសំណួរដែលពួកគេបានសួរគាត់មុនពេលគាត់ចាកចេញពីពួកគេ៖

“ ព្រះអម្ចាស់អើយតើព្រះអង្គកំពុងតែប្រគល់នគរនេះដល់អ៊ីស្រាអែលនៅពេលនេះហើយឬនៅ?” (កិច្ចការ 1: 6)

ទោះយ៉ាងណាព្រះយេស៊ូមិនឆ្លើយសំនួរដោយចេតនាអ្វីនោះទេ ពួកគេ ចង់ជឿឬអ្វី ពួកគេ ត្រូវបានគេចាប់អារម្មណ៍បំផុតនៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះឬអ្វីដែល ពួកគេ រំពឹងថានឹង។ ។ ព្រះយេស៊ូបានចែកចាយចំណេះដឹងយ៉ាងច្រើនដល់សិស្សរបស់ទ្រង់ក្នុងរយៈពេល ៣ ឆ្នាំនៃកិច្ចបំរើរបស់ទ្រង់។ មានតែផ្នែកតូចមួយប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានកត់ត្រាទុកសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់សិស្សរបស់គាត់នៅទូទាំងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ (យ៉ូន។ ២១:២៥) ប៉ុន្ដែចម្លើយចំពោះសំណួរដែលសួរដោយមនុស្សពីរបីនាក់នោះបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អបីក្នុងចំណោមបួន។ ព្រះយេស៊ូច្បាស់ជាដឹងថាការយកចិត្ដទុកដាក់ជាសំខាន់របស់អ៊ីស្រាអែលនឹងត្រូវផ្លាស់ប្ដូរក្នុងពេលឆាប់ៗនេះហើយតាមពិតបានផ្លាស់ប្ដូរដូចអ្វីដែលបានកត់ទុកក្នុងសំបុត្រដែលបានសរសេរនៅឆ្នាំបន្ទាប់។ កាលដែលពាក្យ«ជនជាតិយូដា»បានប្រើសំអាងលើការសរសេររបស់គ្រីស្ទបរិស័ទនោះការផ្តោតសំខាន់ទៅលើអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះគឺក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន។ តើចម្លើយរបស់គាត់មានគោលបំណងដើម្បីបន្ធូរបន្ថយកង្វល់របស់ពួកសិស្សរបស់គាត់នៅពេលដែលសំណួរត្រូវបានចោទឡើងឬតើវាត្រូវបានគេចង់អោយទស្សនិកជនកាន់តែខ្លាំងឡើងទាំងសិស្សជ្វីហ្វនិងសាសន៍ដទៃដែលមានអាយុច្រើនទេ? ខ្ញុំគិតថាចម្លើយគឺច្បាស់ប៉ុន្តែក្នុងករណីដែលវាមិនមានសូមពិចារណាថាចម្លើយរបស់គាត់មិនបានដោះស្រាយការព្រួយបារម្ភរបស់ពួកគេឱ្យបានពេញលេញទេ។ គាត់បានប្រាប់ពួកគេអំពីការបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិមប៉ុន្ដែគាត់មិនបានបង្ហាញថាគ្មានអ្វីទាក់ទងនឹងវត្ដមានរបស់គាត់និងការបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះទេ។ នៅពេលដែលធូលីបានត្រូវបោសសំអាតនៅឆ្នាំ ៧០ ស។ យ។ នោះប្រាកដជាមានការកើតឡើងយ៉ាងខ្លាំងពីពួកសិស្សរបស់ទ្រង់។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះភាពងងឹតនៃព្រះអាទិត្យព្រះច័ន្ទនិងផ្កាយ? ហេតុអ្វីបានជាមហាអំណាចនៅស្ថានសួគ៌មិនរង្គោះរង្គើ? ហេតុអ្វីសញ្ញា“ កូនមនុស្ស” មិនលេចចេញមក? ហេតុអ្វីបានជាកុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៅលើផែនដីមិនយំសោកនឹងគេ? ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្មោះត្រង់មិនប្រមូលផ្តុំគ្នា?
កាលដែលពេលវេលាកាន់តែច្រើនពួកគេនឹងឃើញថាអ្វីៗទាំងនេះបានសម្រេចនៅពេលក្រោយ។ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាគាត់មិនប្រាប់ពួកគេថានៅពេលគាត់ឆ្លើយសំណួរ? មួយផ្នែកចម្លើយត្រូវតែមានអ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយយ៉ូហាន ១៦:១២ ។

“ ខ្ញុំមានរឿងជាច្រើនដែលត្រូវនិយាយទៅកាន់អ្នកប៉ុន្តែអ្នកមិនអាចទ្រាំទ្របាននៅពេលនេះទេ។

ដូចគ្នានេះដែរប្រសិនបើគាត់បានពន្យល់បន្ទាប់មកអ្វីដែលគាត់ចង់និយាយដោយជំនាន់គាត់នឹងត្រូវបានផ្តល់ព័ត៌មានអំពីរយៈពេលមុនពេលពួកគេមិនអាចដោះស្រាយបាន។
ដូច្នេះខណៈដែលពួកគេប្រហែលជាបានគិតអំពីជំនាន់ដែលគាត់កំពុងនិយាយសំដៅដល់ពួកយូដានៅគ្រានោះការពិតនៃព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានលាតត្រដាងអាចនឹងធ្វើឱ្យពួកគេវាយតម្លៃការសន្និដ្ឋាននោះឡើងវិញ។ បរិបទបង្ហាញថាការប្រើជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូគឺសំដៅទៅលើប្រជាជននៅគ្រានោះមិនមែនសំដៅទៅលើការប្រណាំងជាតិសាសន៍របស់សាសន៍យូដាទេ។ នៅក្នុងបរិបទនោះសិស្សទាំងបីនាក់ប្រហែលជាគិតថាគាត់កំពុងតែនិយាយអំពីមនុស្សអាក្រក់និងមនុស្សវង្វេងស្មារតីដូចគ្នានៅម៉ាត។ ២៤:៣៤ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលជំនាន់នោះបានកន្លងផុតទៅហើយ«របស់ទាំងអស់នេះ»មិនបានកើតឡើងពួកគេនឹងត្រូវបង្ខំឱ្យដឹងថាពួកគេបានឈានដល់ការសន្និដ្ឋានខុសហើយ។ នៅត្រង់ចំណុចនោះហើយដែលក្រុងយេរូសាឡិមបាក់បែកនិងពួកយូដាបែកខ្ញែកតើគ្រីស្ទបរិស័ទ (ជនជាតិយូដានិងជនជាតិដទៃ) មានការព្រួយបារម្ភចំពោះជនជាតិយូដាឬសំរាប់ខ្លួនគេផ្ទាល់គឺអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ? រាប់រយឆ្នាំមកហើយព្រះយេស៊ូបានឆ្លើយតបដោយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសុខុមាលភាពរបស់ពួកសិស្សនេះ។

នៅក្នុងសេចក្តីសន្និដ្ឋាន

មានជំនាន់តែមួយប៉ុណ្ណោះ - ជាកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាតែមួយនិងជា«ពូជសាសន៍ដែលត្រូវបានជ្រើសរើស» - ដែលនឹងបានឃើញរឿងទាំងអស់នេះហើយដែលក្រោយមកនឹងកន្លងផុតទៅគឺជាកូនចៅរបស់ព្រះ។ ជនជាតិយូដាជាប្រជាជាតិមួយឬជាតិសាសន៍ឬជាតិសាសន៍មួយដែលមិនកាត់ស្លឹកគ្រៃ។