ការសិក្សា WT: ត្រាប់តាមភាពក្លាហាននិងការវាងវៃរបស់ព្រះយេស៊ូ

[ពី ws15 / 02 ទំ។ 10 សម្រាប់ខែមេសា 13-19]

“ ទោះបីជាអ្នកមិនដែលឃើញគាត់ក៏ដោយអ្នកស្រឡាញ់គាត់។ ទោះបីជាអ្នកមិនធ្វើក៏ដោយ
មើលឃើញ ឥឡូវនេះអ្នកនៅតែជឿលើគាត់»។ - 1 Peter 1: 8 NWT

នៅក្នុងការសិក្សានៅសប្តាហ៍នេះមានលេខយោងសម្រាប់កថាខណ្ឌ 2 ដែលអាន

“ ពេត្រុសទី ១ 1: 8, 9 ត្រូវបានសរសេរទៅកាន់ពួកគ្រីស្ទានដែលមានសេចក្តីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌។ ទោះយ៉ាងណាជាគោលការណ៍ពាក្យទាំងនោះក៏ទាក់ទងនឹងមនុស្សដែលមានក្តីសង្ឃឹមនៅលើផែនដីដែរ។

យើងសារភាពថាពាក្យទាំងនេះត្រូវបានសរសេរសម្រាប់តែអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌ប៉ុណ្ណោះ។[ខ្ញុំ]
នេះធ្វើឱ្យមានសំណួរថា "ហេតុអ្វីបានជាពេត្រុសមិនរាប់បញ្ចូលអ្នកដែលមានសេចក្តីសង្ឃឹមលើផែនដីផង?" គាត់ច្បាស់ជាដឹងអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅផែនដី។ ព្រះយេស៊ូច្បាស់ជាបានផ្សព្វផ្សាយអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅលើផែនដី។ តាមពិតគាត់មិនបានធ្វើទេហើយការទទួលស្គាល់របស់យើងថាពាក្យទាំងនេះអាចអនុវត្តបានតែតាមគោលការណ៍ប៉ុណ្ណោះដែលបង្ហាញថាយើងបានដឹងអំពីការទុកចោលសេចក្តីសង្ឃឹមលើផែនដីនេះចេញពីកំណត់ត្រាព្រះគម្ពីរ។ ពិតមែនមនុស្សរាប់លាននាក់សូម្បីតែរាប់ពាន់លានក៏នឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៅផែនដីដែរដែលជាផ្នែកនៃដំណើររស់ឡើងវិញរបស់មនុស្សទុច្ចរិត។ (កិច្ចការ ២៤:១៥) យ៉ាងណាក៏ដោយពួកគេទៅដល់ទីនោះដោយមិន exerc បង្ហាញជំនឿ› លើព្រះយេស៊ូទេ។ នោះមិនមែនជាគោលដៅនៃជំនឿរបស់ពួកគេទេ។
ដោយគ្មានមូលដ្ឋានបទគម្ពីរដើម្បីអនុវត្ដពេត្រុសទី ១ ១: ៨, ៩ ចំពោះស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ារាប់លាននាក់ដែលគណៈអភិបាលបានជឿជាក់ថាពួកគេសង្ឃឹមថានឹងទទួលជីវិតដែលមិនល្អឥតខ្ចោះនៅលើផែនដីពួកគេត្រូវតែត្រឡប់មករកការវក់វីវិញចុងក្រោយនៃឧបាយកលដែលត្រូវគេវាយដោយកណ្តុរ។

លោកយេស៊ូមានចិត្ដក្លាហាន / យកតម្រាប់តាមចិត្ដក្លាហានរបស់លោកយេស៊ូ

នៅក្រោមចំណងជើងទីមួយនៃចំណងជើងរងទាំងពីរនេះ (វគ្គ។ 3 ដល់ទី 6) យើងរៀនពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានការពារសេចក្ដីពិតយ៉ាងអង់អាចនិងបានក្រោកឈរឡើងចំពោះអាជ្ញាធរសាសនានៅសម័យរបស់គាត់ដែលបានធ្វើអោយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទៅជាមិនត្រឹមត្រូវដោយទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកគេដោយដាក់វាលើហ្វូងចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់និងរំលោភបំពាន។ សិទ្ធិអំណាចរបស់ពួកគេ។ នៅក្រោមក្បាលរងទី ២ (វគ្គទី 7 រហូតដល់ 9) យើងបានផ្តល់ឧទាហរណ៍អំពីរបៀបដែលយើងអាចយកតម្រាប់តាមភាពក្លាហានរបស់ព្រះយេស៊ូ។
ក្មេងៗត្រូវបានលើកទឹកចិត្ដ ឲ្យ កំណត់ខ្លួនគេជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅសាលាដោយបង្ហាញភាពក្លាហាន។ យើងទាំងអស់គ្នាបានត្រូវលើកទឹកចិត្ដ ឲ្យ និយាយ«ដោយឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើងដោយយកតម្រាប់តាមប៉ូលនិងគូកនរបស់គាត់នៅអ៊ីកូនាម។
យើងគួរតែផ្អាកនៅទីនេះដើម្បីកែកំហុសក្នុងកថាខណ្ឌ 8 ។ មិនមែនដោយអំណាចរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេដែលប៉ូលនិងគូកនរបស់គាត់បានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន។ នេះ ភាសាក្រិកដើម អានតាមព្យញ្ជនៈ“ ពួកគេបន្ដនិយាយយ៉ាងក្លាហានសំរាប់ព្រះអម្ចាស់” ។ បរិបទនេះបង្ហាញថាបរិបទដែលបានប្រើដើម្បីបញ្ជាក់អំពីការបញ្ចូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅទីនេះគឺត្រូវបានបកស្រាយខុសដោយបរិបទ។ វានិយាយពីទីសំគាល់និងការអស្ចារ្យដែលពួកគេត្រូវបានអនុញ្ញាតិអោយធ្វើដោយ«ព្រះបន្ទូលនៃព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គ»។ គឺនៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូមិនមែនជាព្រះយេហូវ៉ាទេដែលពួកសាវ័កបានធ្វើទីសំគាល់នៃការជាសះស្បើយ។ (កិច្ចការ 3: 6) យើងក៏អាចជឿជាក់បានដែរថាឃ្លា“ សិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះអម្ចាស់” សំដៅទៅលើព្រះយេស៊ូមិនមែនជាព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាបាន ឲ្យ លោកយេស៊ូនូវ«សិទ្ធិអំណាចទាំងអស់នៅស្ថានសួគ៌និងលើផែនដី»។ (ប៉ូលស៊ីធីអិម។ អេស។ ស៊ី។ ធី។ ) ប៉ូលមិនចង់បង្វែរអារម្មណ៍អំណាចទៅរកព្រះវិញនៅពេលដែលព្រះបានផ្តោតលើព្រះអម្ចាស់។ គួរឱ្យស្តាយដែលយើងខកខានមិនយកតម្រាប់តាមប៉ុលនៅក្នុងរឿងនេះដែលហាក់ដូចជាមិនដែលខកខានឱកាសក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើងដែលយឺតយ៉ាវក្នុងការទាញព្រះយេស៊ូចេញពីភាពអន់ថយឡើយ។
កថាខណ្ឌ 9 និយាយពីការបង្ហាញភាពក្លាហាន“ នៅចំពោះមុខការរងទុក្ខ” ។ ការដាក់ពាក្យសុំត្រូវបានធ្វើឡើងសម្រាប់តម្រូវការក្នុងការយកតម្រាប់តាមភាពក្លាហានរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅពេលដែលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើងស្លាប់។ នៅពេលដែលយើងកំពុងមានជំងឺឬរបួសធ្ងន់ធ្ងរ។ នៅពេលដែលយើងធ្លាក់ទឹកចិត្ត; នៅពេលដែលយើងត្រូវគេបៀតបៀន។
បងប្អូនយើងនៅប្រទេសកូរ៉េកំពុងរងការបៀតបៀនដោយសារជំហរអព្យាក្រឹតភាពដ៏ក្លាហានរបស់ពួកគេ។ ទោះយ៉ាងណាសម្រាប់យើងរាប់លាននាក់ដែលរស់នៅកន្លែងផ្សេងយើងកម្រនឹងបានដឹងពីការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញដោយគ្មាន។ យ៉ាងណាក្ដីគ្រីស្ទានពិតមួយចំនួនតូចតែកាន់តែច្រើនឡើង ៗ នៅក្នុងអង្គការកំពុងចាប់ផ្តើមមានការបៀតបៀនដូចគ្នានឹងព្រះយេស៊ូវបានរងទុក្ខ។ តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីគំរូដ៏ក្លាហានរបស់លោកយេស៊ូ?
ការស្មោះត្រង់នឹងការពិតនឹងធ្វើឱ្យអ្នកមានទំនាស់ជាមួយអាជ្ញាធរសាសនានៃអង្គការរបស់យើង។ ការនិយាយប្រឆាំងនឹងគោលលទ្ធិក្លែងក្លាយដែលចាក់ឫសយ៉ាងខ្លាំងដោយប្រើអំណាចនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនឹងធ្វើឱ្យអ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថាសិទ្ធិអំណាចរបស់ពួកគេត្រូវបានគេធ្វើទុក្ខបុកម្នេញដូចពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ីនៅសម័យព្រះយេស៊ូដែរ។ កុំមានកំហុសអីយើងកំពុងធ្វើសង្គ្រាម។ (2Co 10: 3-6; គាត់ 4: 12, 13; អេហ្វ 6៖ 10-20)
មានមនុស្សជាច្រើននៅក្នុងអង្គការដែលបានអនុញ្ញាតឱ្យសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេត្រូវបានរិលដោយការភ័យខ្លាចមនុស្ស។ ដើម្បីដោះសាពីភាពអសកម្មរបស់ពួកគេពួកគេត្រលប់ទៅរកការវែកញែកវែកញែកខុសហើយបកស្រាយបទគម្ពីរខុសដូចជា“ យើងត្រូវរង់ចាំព្រះយេហូវ៉ា” ឬ“ យើងមិនត្រូវរត់ទៅមុខទេ” ។ ពួកគេមើលរំលងការណែនាំច្បាស់លាស់នៅយ៉ាកុប ៤:១៧

“ ដូច្នេះប្រសិនបើនរណាម្នាក់ដឹងពីរបៀបធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវតែមិនទាន់ធ្វើវា វាជាអំពើបាបសំរាប់គាត់។ ” - ជែមស៍ 4 ៈ 17 ។

និយាយបានល្អហើយនិយាយថាយើងគួរតែមានភាពក្លាហានក្នុងការក្រោកឈរឡើងចំពោះសេចក្តីពិតប៉ុន្តែតើយើងគួរធ្វើវាដោយរបៀបណា? ផ្នែកទីពីរនៃ ប៉មយាម ការសិក្សានឹងផ្តល់ចម្លើយ។

ព្រះយេស៊ូវគឺចេះវែកញែក

កថាខណ្ឌ 10 បើកជាមួយសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ៖

ការចេះវែកញែកគឺជាការវិនិច្ឆ័យល្អ - សមត្ថភាពក្នុងការនិយាយត្រូវពីអ្វីដែលត្រូវហើយបន្ទាប់មកជ្រើសរើសផ្លូវដែលមានប្រាជ្ញា។ (ហេ។ ស។ អ។ ស។ ស។ ស។ ស។ ស។ ស។ ស។ ) ត្រូវបានកំណត់ជា«សមត្ថភាព ដើម្បីធ្វើការវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវក្នុងរឿងខាងវិញ្ញាណ។

សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះប្រសិនបើត្រូវបានអនុវត្តយ៉ាងពេញទំហឹងប៉ះទង្គិចនឹងការបង្រៀនរបស់យើងដែលថាការណែនាំដែលយើងទទួលពីគណៈអភិបាលដែលមានសមត្ថភាពជា“ ទាសករស្មោះត្រង់” ត្រូវតែគោរពតាមដោយគ្មានសំណួរ។ ប៉ុន្ដែគ្រិស្ដសាសនិកស្មោះត្រង់មិនចុះចាញ់សមត្ថភាពរបស់ពួកគេក្នុងការស្គាល់អ្វីដែលខុសពីអ្វីដែលខុសទៅមនុស្សមួយក្រុមឡើយ។ មនុស្សបែបនេះនឹងបន្ដយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្ទដោយចេះវែកញែកនិងក្នុងគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់រួមទាំងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះសេចក្ដីពិត។

ចូរត្រាប់តាមការយល់ដឹងរបស់ព្រះយេស៊ូ

វគ្គ ១៥ ជូនឱវាទល្អ ៗ ក្នុងការយកតម្រាប់តាមការយល់ដឹងរបស់ព្រះយេស៊ូក្នុងសុន្ទរកថារបស់យើង។ ជារឿយៗពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ត្រូវបានលើកស្ទួយប៉ុន្តែពេលខ្លះគាត់បានជ្រើសរើសទម្លាក់ដូចជានៅពេលដែលគាត់ត្រូវលុបចោលភាពទុច្ចរិតរបស់ពួកផារិស៊ី។ សូម្បីតែនៅពេលនោះគាត់បានសង់ដែរពីព្រោះគាត់បានជួយអ្នកដទៃ ឲ្យ ឃើញអ្នកដឹកនាំសាសនានៅសម័យរបស់គាត់ដូចជាពួកគេមិនមែនដូចជាពួកគេបានស្មាននោះទេ។
នៅពេលដែលមិនបរិហារការលាក់ពុតពាក្យរបស់លោកយេស៊ូតែងតែ season ប្រៃដោយអំបិល› ។ បំណងប្រាថ្នារបស់គាត់មិនដែលលើកតម្កើងខ្លួនគាត់និងប្រាជ្ញារបស់គាត់ទេតែដើម្បីឈ្នះចិត្តនិងគំនិតរបស់អ្នកដែលស្តាប់។ (កូឡ។ ៤: ៦) វាហាក់ដូចជាឱកាសនៃការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀនដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់យើងនៅថ្ងៃនេះគឺនៅជាមួយបងប្អូន JW បន្ទាន់របស់យើង។ នៅទីនេះយើងមានមនុស្សដែលបានមករួចហើយ។ ពួកគេបានបដិសេធការចូលរួមក្នុងសង្គ្រាម។ ពួកគេបដិសេធមិនចូលរួមក្នុងកិច្ចការនយោបាយរបស់ពិភពលោកនេះ។ នៅក្នុងនេះពួកគេធ្វើត្រាប់តាមព្រះអម្ចាស់របស់ពួកគេ។ (Mt 4: 8-10; ចន 18: 36) ពួកគេបានបដិសេធគោលលទ្ធិមិនពិតនិងមិនគោរពព្រះជាច្រើនដែលគ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើនអនុវត្តដូចជាការថ្វាយបង្គំរូបព្រះត្រីឯកព្រះភ្លើងនរកនិងព្រលឹងអមតៈ។
ប៉ុន្តែយើងនៅតែខ្លីហើយក្រោយមកវាហាក់ដូចជាយើងកំពុងថយក្រោយ។ យើងបានចាប់ផ្តើមគោរពមនុស្សប្រុសៗ។ លើសពីនេះទៀតទោះបីព្រះជាម្ចាស់បានផ្តល់ពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ដល់យើង (2Pe 3: 9 ។) យើងបន្តប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទំនៀមទម្លាប់របស់មនុស្សហើយបង្រៀនពួកគេជាគោលលទ្ធិរបស់ព្រះ។ (Mt 15: 9; 15: 3, 6) ទំនៀមទម្លាប់មានដើមកំណើតពីបុរសហើយត្រូវបានគេសង្កេតឃើញជានិច្ចសូម្បីតែកន្លែងដែលគ្មានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់សម្រាប់ពួកគេក៏ដោយ។ ទោះបីជាមានការខ្វះខាតទាំងស្រុងនៃការគាំទ្រខាងព្រះគម្ពីរក៏ដោយយើងនៅតែបន្តជឿនិងបង្រៀននៅឆ្នាំ ១៩១៤ ជាអ្វីដែលសំខាន់ព្រោះនោះជាអ្វីដែលយើងបានចាប់ផ្តើមកាលពី ១៤០ ឆ្នាំមុនហើយវាបង្ហាញយើងពីសាសនាដទៃទៀត។ យើងបង្រៀនថាចៀមឯទៀតគឺជាថ្នាក់បន្ទាប់របស់ពួកគ្រីស្ទានបានបដិសេធសេចក្តីសង្ឃឹមដែលព្រះយេស៊ូវបានផ្តល់ដល់ពិភពលោកពីព្រោះកាលពី ៨០ ឆ្នាំមុនលោកប្រធានាធិបតីរបស់យើងបានផ្តល់វាជាសេចក្តីពិត។ ទោះបីជាថ្មីៗនេះយើងបានបដិសេធមូលដ្ឋានទាំងមូលរបស់គាត់សម្រាប់ការបង្រៀននេះ (ប្រភេទមិនពិតនិងភាពផ្ទុយគ្នា) យើងនៅតែបន្តអនុវត្តជំនឿនេះ - និយមន័យនៃប្រពៃណី។
សូម ឲ្យ យើងដែលបានរួចផុតពីទំនៀមទម្លាប់របស់មនុស្សធ្វើត្រាប់តាមការយល់ដឹងរបស់ព្រះគ្រីស្ទដោយដឹងថាពេលណាត្រូវនិយាយពេលណាត្រូវនៅស្ងៀមនិងពាក្យណាដែលត្រូវប្រើ - ពាក្យ season ប្រៃដោយអំបិល› ។ ជារឿយៗវាជាការល្អបំផុតដើម្បីចាប់ផ្តើមជាមួយចំណុចមួយ។ សួរសំណួរជាជាងធ្វើសេចក្តីថ្លែង។ នាំពួកគេទៅរកការសន្និដ្ឋានដូច្នេះពួកគេទៅដល់ទីនោះដោយខ្លួនឯង។ យើងអាចអូសសេះទៅទឹកប៉ុន្តែយើងមិនអាចធ្វើឱ្យវាផឹកបានទេ។ ដូចគ្នានេះដែរយើងអាចនាំបុរសម្នាក់ទៅរកការពិតប៉ុន្តែយើងមិនអាចធ្វើឱ្យគាត់គិតបានទេ។
ប្រសិនបើយើងរកឃើញភាពធន់យើងគួរតែអនុវត្តដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។ យើងមានគុជខ្យងនៃប្រាជ្ញាប៉ុន្តែមិនមែនទាំងអស់សុទ្ធតែពេញចិត្តនឹងពួកគេទេ។ (Mt 10: 16; 7: 6)
នៅចុងបញ្ចប់នៃកថាខណ្ឌ 16 យើងរកឃើញសេចក្តីថ្លែងការណ៍: យើងសុខចិត្តស្តាប់យោបល់របស់ពួកគេហើយនៅពេលសមស្របនឹងទស្សនៈរបស់ពួកគេ។ បើមានតែបងប្អូនយើងប៉ុណ្ណោះដែលកាន់តាមឱវាទនេះពេលមានការពិបាកដែលមានមូលដ្ឋានលើបទគម្ពីរដល់អាជ្ញាធរនៃគណៈអភិបាល។
កថាខណ្ឌ 18 ចែងថា៖

យើងពិតជាសប្បាយចិត្ដពេលគិតអំពីគុណសម្បត្ដិខ្លះដែលទាក់ទាញចិត្ដរបស់ព្រះយេស៊ូមែនទេ? ស្រមៃមើលថាតើវានឹងផ្តល់រង្វាន់អ្វីទៅបើយើងសិក្សាពីគុណសម្បត្តិផ្សេងទៀតរបស់គាត់ហើយរៀនពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើដូចគាត់។ ដូច្នេះចូរយើងតាំងចិត្តធ្វើតាមជំហានរបស់លោកយ៉ាងដិតដល់។

យើងមិនអាចយល់ស្របបន្ថែមទៀតទេ។ គួរឱ្យស្តាយណាស់ដែលយើងមិនធ្វើបែបនេះ។ នៅក្នុងទស្សនាវដ្តីបន្ទាប់ពីទស្សនាវដ្តីយើងផ្តោតលើការរៀបចំនិងសមិទ្ធិផលរបស់វា។ ក្នុងកម្មវិធីផ្សាយប្រចាំខែនៅលើគេហទំព័រ tv.jw.org យើងផ្តោតសំខាន់ទៅលើការរៀបចំនិងគណៈអភិបាល។ ហេតុអ្វីមិនប្រើឧបករណ៍បង្រៀនដ៏មានអានុភាពទាំងនេះដើម្បីធ្វើនូវអ្វីដែលកថាខណ្ឌ 18 និយាយថា“ រីករាយ” និង“ ផ្តល់រង្វាន់” ច្រើនបំផុត?
«អាហារតាមត្រូវពេល»ដែលគណៈអភិបាលចែកជូនមិនអាស្រ័យលើលោកយេស៊ូគ្រិស្ដទេ។ ប៉ុន្តែដោយធ្វើត្រាប់តាមទាំងភាពក្លាហាននិងសមត្ថភាពវាងវៃរបស់ព្រះយេស៊ូជាជាងប្រាជ្ញារបស់មនុស្សដែលមានបាបនៅលើផែនដីយើងនឹងប្រើគ្រប់ឱកាសដែលបានផ្តល់ឱ្យយើងដើម្បីធ្វើជាសាក្សីសម្រាប់គាត់ហើយប្រកាសដំបូន្មានទាំងអស់របស់ព្រះហើយយើងនឹងមិនបដិសេធឡើយ។ (កិច្ចការ 20: 25-27)
_____________________________________________________
[ខ្ញុំ] ខ្ញុំនិយាយអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌ក្នុងបរិបទដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាយល់។ ដើម្បីធ្វើបើមិនដូច្នេះទេអាចនឹងបង្អាក់ប្រធានបទសំខាន់នៃការពិនិត្យឡើងវិញនៃអត្ថបទនេះ។ ទោះយ៉ាងណាខ្ញុំលែងជឿថាសេចក្តីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌មានន័យថាបងប្អូនប្រុសៗរបស់ព្រះយេស៊ូទាំងអស់ហោះទៅកាន់ឋានសួគ៌មិនដែលវិលត្រឡប់មកវិញឡើយ។ អ្វីដែលវាសំដៅទៅលើនិងរបៀបដែលការសម្រេចនៃក្តីសង្ឃឹមនោះនឹងត្រូវលាតត្រដាងគឺជាអ្វីដែលយើងអាចស្មានបានតែពេលនេះ។ ពួកគេអាចជាការទស្សន៍ទាយដែលមានការអប់រំប៉ុន្តែការពិតត្រូវបានចងភ្ជាប់នឹងយើង។ (1Co 13: 12, 13)
 

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។