យើងទាំងអស់គ្នាជាបងប្អូន - ផ្នែកទី 1

មានមតិលើកទឹកចិត្តមួយចំនួនបន្ទាប់ពីការប្រកាសរបស់យើងថាយើងនឹងផ្លាស់ទៅកន្លែងថ្មីដែលរៀបចំដោយខ្លួនឯងសម្រាប់ប៊ែរអេសអេស។ នៅពេលដែលបានដាក់ឱ្យដំណើរការហើយដោយមានការគាំទ្ររបស់អ្នកយើងសង្ឃឹមថានឹងមានភាសាអេស្ប៉ាញផងដែរបន្ទាប់មកតាមភាសាព័រទុយហ្កាល់។ យើងសង្ឃឹមថាជាថ្មីម្តងទៀតជាមួយនឹងការគាំទ្រពីសហគមន៍ដើម្បីឱ្យមានគេហទំព័រ“ ដំណឹងល្អ” ដែលមានច្រើនភាសាដែលនឹងផ្តោតលើសារលិខិតនៃដំណឹងល្អនៃការសង្គ្រោះរាជាណាចក្រនិងព្រះគ្រីស្ទដោយមិនមានការទាក់ទងនឹងនិកាយសាសនាដែលមានស្រាប់ JWs ឬផ្សេងទៀត។
ពិតជាអាចយល់បានថាការផ្លាស់ប្តូរធម្មជាតិនេះអាចបង្កើតឱ្យមានការព្រួយបារម្ភពិតប្រាកដ។ អ្នកខ្លះបានសម្តែងការព្រួយបារម្ភថាយើងមិនទាន់ក្លាយជាសាសនាមួយផ្សេងទៀតដែលស្ថិតនៅក្រោមទម្រង់នៃការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សមួយផ្សេងទៀត - ជាឋានានុក្រមខាងសាសនា។ ធម្មតានៃគំនិតនេះគឺក ការអត្ថាធិប្បាយ ផលិតដោយ StoneDragon2K ។

ជៀសវាងពាក្យដដែលៗជាប្រវត្តិសាស្ត្រ

វាត្រូវបានគេនិយាយថាអ្នកដែលមិនអាចរៀនពីប្រវត្តិសាស្រ្តត្រូវបានគេធ្វើម្តងទៀត។ យើងដែលគាំទ្រវេទិកានេះគឺជាគំនិតតែមួយ។ យើងឃើញគំនិតនៃការធ្វើតាមគំរូនៃគណៈអភិបាលនៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា - ឬរបស់ស្ថាប័នខាងសាសនាដែលស្រដៀងនឹងនេះគឺគួរស្អប់ខ្ពើមណាស់។ ដោយបានឃើញកន្លែងដែលដឹកនាំនេះយើងមិនត្រូវការចំណែករបស់វាទេ។ ការមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះគ្រីស្ទនាំឱ្យមានការស្លាប់។ ពាក្យដែលនឹងបន្តដឹកនាំយើងនៅពេលយើងរីកចម្រើនក្នុងការយល់ដឹងអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគឺ៖

“ តែកុំហៅគេថាព្រះគ្រូ” ដ្បិតគ្រូម្នាក់ជាគ្រូរបស់អ្នកតែម្នាក់ឯងវិញ អ្នកគឺជាបងប្អូន. ⁹ ម៉្យាងទៀតកុំហៅនរណាម្នាក់ថាជាឪពុករបស់អ្នកនៅលើផែនដីឡើយដ្បិតមានឪពុកតែម្នាក់គត់ដែលនៅស្ថានបរមសុខ។ ¹⁰ កុំអោយគេហៅថា "មេដឹកនាំ" អោយមេដឹកនាំរបស់អ្នកគឺជាព្រះគ្រិស្ដ។ ¹¹ ប៉ុន្តែអ្នកដែលធំជាងគេក្នុងចំណោមអ្នកត្រូវតែធ្វើជាអ្នកបំរើរបស់អ្នក។ ¹² អ្នកណាលើកតម្កើងខ្លួនអ្នកនោះនឹងត្រូវគេបន្ទាបចុះរីឯអ្នកដែលបន្ទាបខ្លួននឹងត្រូវគេលើកតម្កើងវិញ។” (Mt 23: 8-12)

ត្រូវហើយ! យើងទាំងអស់គ្នាជាបងប្អូន! មានតែមួយទេដែលជាអ្នកដឹកនាំរបស់យើង។ មានតែគ្រូម្នាក់ទេ។ នេះមិនមានន័យថាគ្រីស្ទានមិនអាចបង្រៀនបានទេតើគាត់អាចពន្យល់ពីដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានយ៉ាងម៉េចទៅ? ប៉ុន្តែដោយយកតំរាប់តាមព្រះយេស៊ូគាត់នឹងព្យាយាមមិនដែលបង្រៀនពីលក្ខណៈដើមរបស់គេឡើយ។ (បន្ថែមលើបញ្ហានេះក្នុងផ្នែកទី 2 ។ )
ការរំaboveកខាងលើនេះគ្រាន់តែជាការរំoneកមួយក្នុងចំណោមព្រះអម្ចាស់ជាច្រើនរបស់យើងដែលបានចែកចាយដល់ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គទោះបីជាការចងចាំមួយនេះ តម្រូវឲ្យ មានពាក្យដដែលៗជាច្រើនក៏ដោយ។ វាហាក់ដូចជាពួកគេកំពុងឈ្លោះប្រកែកគ្នាឥតឈប់ឈរអំពីអ្នកណាដែលជាអ្នកទីមួយសូម្បីតែនៅអាហារចុងក្រោយ។ (លូកា ២២:២៤) ការយកចិត្តទុកដាក់របស់ពួកគេគឺសម្រាប់តែកន្លែងផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។
ខណៈពេលដែលយើងអាចសន្យាថានឹងមិនមានអាកប្បកិរិយាបែបនេះទាំងនេះគ្រាន់តែជាពាក្យប៉ុណ្ណោះ។ ការសន្យាអាចនិងជាញឹកញាប់ត្រូវបានខូច។ តើមានវិធីណាដែលយើងអាចធានាថាវានឹងមិនកើតឡើងទេ? តើមានមធ្យោបាយណាដែលយើងទាំងអស់គ្នាអាចការពារខ្លួនពី“ ឆ្កែចចកនៅក្នុងសម្លៀកបំពាក់ចៀម”? (Mt 7: 15)
ពិតជាមានមែន!

ដំបែរបស់ពួកផារិស៊ី

ដោយឃើញបំណងប្រាថ្នារបស់សិស្សលោកចង់មានមុខតំណែងលោកយេស៊ូបានព្រមានពួកគេថា៖

«ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នាសំឡឹងមើលទៅលើដំបែរបស់ពួកផារីស៊ីនិងពួកខាងគណៈសាឌូស៊ីអោយមែនទែន»។

រាល់ពេលដែលសៀវភៅដែលខ្ញុំបានសិក្សាអស់មួយជីវិតរបស់ខ្ញុំទាក់ទងនឹងបទគម្ពីរនេះគឺតែងតែផ្តោតលើអត្ថន័យនៃដំបែ។ ដំបែគឺជាបាក់តេរីមួយដែលត្រូវបានគេយកទៅប្រើលើរបស់ជាច្រើនដូចជាម្សៅនំប៉័ង។ វាចំណាយពេលបន្តិចដើម្បីរាលដាលទៅក្នុងម៉ាស់ទាំងមូល។ ពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពួកពពាក់ពពុះ។ ការដុតនំសម្លាប់បាក់តេរីហើយយើងនៅសល់ជាមួយប្រភេទនំប៉័ងដែលយើងចូលចិត្តខ្លាំងណាស់។ (ខ្ញុំចូលចិត្តប៊្លូធូសបារាំងល្អ។ )
សមត្ថភាពនៃដំបែអាចជ្រាបចូលក្នុងសារធាតុមួយយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់និងមើលមិនឃើញបានដើរតួជាការប្រៀបធៀបសមរម្យសម្រាប់ដំណើរការខាងវិញ្ញាណវិជ្ជមាននិងអវិជ្ជមាន។ វាគឺនៅក្នុងន័យអវិជ្ជមានដែលព្រះយេស៊ូបានប្រើវាដើម្បីសំដៅទៅលើឥទ្ធិពលអាក្រក់របស់ពួកសាឌូស៊ីនិងពួកផារិស៊ី។ ខ ១២ នៃម៉ាថាយ ១៦ បង្ហាញថាដំបែគឺជា«ការបង្រៀនរបស់ពួកផារិស៊ីនិងពួកសាឌូស៊ី។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមានការបង្រៀនមិនពិតជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោកនៅពេលនោះ។ ការបង្រៀនពីប្រភពបាកានការបង្រៀនរបស់ទស្សនវិទូដែលមានចំណេះដឹងសូម្បីតែការបង្រៀនអំពីសេរីនិយម។ (1Co 15: 32) អ្វីដែលធ្វើអោយដំបែរបស់ពួកផារិស៊ីនិងពួកសាឌូស៊ីមានទំនាក់ទំនងជាពិសេសនិងគ្រោះថ្នាក់នោះ។ វាមកពីមេដឹកនាំសាសនានៃប្រទេសបុរសត្រូវបានគេចាត់ទុកថាបរិសុទ្ធហើយត្រូវបានគេគោរព។
នៅពេលបុរសទាំងនោះត្រូវបានដកចេញពីកន្លែងកើតហេតុដូចដែលបានកើតឡើងនៅពេលដែលជនជាតិជ្វីហ្វត្រូវបានបំផ្លាញតើអ្នកគិតថាដំបែរបស់ពួកគេលែងមានទៀតទេ?
ដំបែគឺជាការផ្សព្វផ្សាយដោយខ្លួនឯង។ វាអាចដេកមិនលក់រហូតដល់មានទំនាក់ទំនងជាមួយប្រភពអាហារហើយបន្ទាប់មកវាចាប់ផ្តើមលូតលាស់និងរាលដាល។ លោកយេស៊ូហៀបនឹងចាកចេញទៅហើយទុក ឲ្យ សុខុមាលភាពរបស់ក្រុមជំនុំនៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃសាវ័កនិងអ្នកកាន់តាមលោក។ ពួកគេនឹងធ្វើកិច្ចការធំជាងលោកយេស៊ូដែលអាច នាំឲ្យមាន មោទនភាពនិងតម្លៃខ្លួន។ (យ៉ូហាន 14: 12) តើអ្វីដែលបាន ធ្វើឲ្យ អ្នកដឹកនាំសាសនារបស់សាសន៍យូដាដែលខូចបានអាចបង្ខូចអស់អ្នកដែលនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានបើគេមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេស៊ូហើយបន្ទាបខ្លួន។ (James 4: 10; 1 Peter 5: 5,6)
តើចៀមអាចការពារខ្លួនដោយរបៀបណា?

ចនផ្តល់ឱ្យយើងនូវវិធីដើម្បីការពារខ្លួនយើង

គួរកត់សំគាល់ថាសំបុត្រទី ២ របស់ចនមានពាក្យចុងក្រោយមួយចំនួនដែលបានសរសេរក្រោមការបំផុសគំនិតរបស់ព្រះ។ ក្នុងនាមជាសាវ័កចុងក្រោយគាត់ដឹងថាគាត់នឹងចាកចេញពីក្រុមជំនុំក្នុងកណ្ដាប់ដៃអ្នកឯទៀតឆាប់ៗនេះ។ តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីការពារវានៅពេលដែលគាត់បានចាកចេញ?
គាត់បានសរសេរដូចខាងក្រោមៈ

“ អ្នករាល់គ្នា ជំរុញទៅមុខ ហើយមិនស្ថិតនៅជាប់នឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រិស្ដឡើយ មិនមានព្រះ។ អ្នកណាស្ថិតនៅជាប់នឹងព្រះ ‌ ឱវាទរបស់ព្រះ ‌ អង្គគឺអ្នកនោះមានព្រះ ‌ បិតានិងព្រះ ‌ បុត្រា។ ¹⁰ ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់មករកអ្នករាល់គ្នាតែមិននាំពាក្យនេះមកទេកុំទទួលគេនៅក្នុងផ្ទះអ្នករាល់គ្នាឡើយហើយក៏មិនជំរាបសួរគេផង។ ¹¹ សម្រាប់អ្នកដែលនិយាយស្វាគមន៍ចំពោះគាត់គឺជាអ្នកចូលរួមក្នុងអំពើអាក្រក់របស់គាត់។ (2Jo 9-11)

យើងត្រូវតែមើលវានៅក្នុងបរិបទនៃពេលវេលានិងវប្បធម៌ដែលវាត្រូវបានសរសេរ។ ចនមិនចង់បង្ហាញថាគ្រីស្ទានមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតអោយនិយាយថា“ សួស្តី!” ឬ“ អរុណសួស្តី” ដល់នរណាម្នាក់ដែលមិននាំសេចក្តីបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទមកជាមួយគាត់ឡើយ។ លោកយេស៊ូបានសន្ទនាជាមួយសាថានជាអ្នកក្បត់ជំនឿដ៏សំខាន់បំផុត។ (Mt 4: 1-10 ។) ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវមិនបានប្រកបជាមួយសាតាំងទេ។ ការសួរសុខទុក្ខនៅគ្រានោះគឺមិនមែនគ្រាន់តែជាការសួរសុខទុក្ខធម្មតាទេ។ តាមរយៈការព្រមានដល់គ្រីស្ទបរិស័ទកុំអោយទទួលបុរសបែបនេះចូលក្នុងផ្ទះពួកគេកំពុងនិយាយពីមិត្តភាពនិងទំនាក់ទំនងសង្គមជាមួយអ្នកដែលបង្រៀនផ្ទុយពីនេះ។
បន្ទាប់មកសំណួរក្លាយជាសំណួរតើបង្រៀនអ្វីខ្លះ? នេះគឺសំខាន់ណាស់ព្រោះចនមិនបានប្រាប់យើងអោយផ្តាច់ចំណងមិត្តភាពជាមួយមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមិនយល់ស្របនឹងយើង។ ការបង្រៀនដែលគាត់សំដៅទៅលើគឺ«ការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ»។
ជាថ្មីម្តងទៀតបរិបទនឹងជួយយើងឱ្យយល់អត្ថន័យរបស់គាត់។ គាត់​បាន​សរសេរ:

“ បុរសចំណាស់ចំពោះស្ត្រីដែលត្រូវបានគេជ្រើសរើសនិងកូន ៗ របស់នាងដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់ហើយមិនត្រឹមតែខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេថែមទាំងចំពោះអស់អ្នកដែលបានស្គាល់សេចក្តីពិតផង។ ² ដោយសារតែ សេចក្តីពិតដែលស្ថិតនៅក្នុងយើង ហើយនឹងនៅជាមួយយើងជារៀងរហូត។ ³ យើងនឹងមានព្រះគុណព្រះគុណនិងព្រះគុណដ៏លើសលប់ពីយើងជាព្រះវរបិតានិងពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះវរបិតា។ ដោយសេចក្តីពិតនិងសេចក្តីស្រឡាញ់"។

"⁴ ខ្ញុំត្រេកអរណាស់ព្រោះខ្ញុំបានរកឃើញកូនខ្លះរបស់អ្នក ដើរក្នុងសេចក្ដីពិតដូចយើងបានទទួលបញ្ជាពីព្រះវរបិតា។ ⁵ ដូច្នេះឥឡូវនេះខ្ញុំស្នើសុំឱ្យអ្នក, លោកស្រី, នោះ យើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។។ (ខ្ញុំកំពុងសរសេរអ្នក មិនមែនជាបញ្ញត្តិថ្មីទេប៉ុន្តែមួយដែលយើងមាន តាំងពីដំបូង.) ⁶ ហើយនេះគឺ។ តើស្នេហាមានន័យយ៉ាងណាគឺយើងត្រូវដើរតាមបញ្ញត្ដិរបស់ព្រះអង្គ។ នេះជាបទបញ្ជាដូចអ្នករាល់គ្នាមានស្រាប់ heard តាំងពីដំបូង អ្នកគួរតែដើរលើវា។ (យ៉ូហានទី ២ ១-៦)

ចននិយាយអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់និងសេចក្តីពិត។ ទាំងនេះត្រូវបានបញ្ចូលគ្នា។ គាត់ក៏សំដៅទៅលើរបស់ទាំងនេះដូចជាអ្វីដែល“ បាន heard ពីដើម” ។ មិនមានអ្វីថ្មីនៅទីនេះទេ។
ឥឡូវនេះព្រះយេស៊ូមិនបានផ្ទុកយើងនូវបញ្ញត្ដិថ្មីជាច្រើនដើម្បីជំនួសបទបញ្ញត្តិចាស់នៃក្រិត្យវិន័យលោកម៉ូសេទេ។ គាត់បានបង្រៀនថាច្បាប់នេះអាចត្រូវបានសង្ខេបដោយបញ្ញត្ដិពីរដែលមានស្រាប់គឺស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯងហើយស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាដោយអស់ពីដួងចិត្ត។ (Mt 22: 37-40) ចំពោះអ្នកទាំងនេះគាត់បានបន្ថែមបទបញ្ជាថ្មី។

«ខ្ញុំ ឲ្យ បញ្ញត្ដិថ្មីមួយដល់អ្នករាល់គ្នាគឺអ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នក។អ្នកក៏ស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដែរ។ (Joh 13: 34)

ដូច្នេះយើងអាចសន្និដ្ឋានដោយសុវត្ថិភាពថានៅពេលចននិយាយនៅក្នុងខទី ១០ នៃមនុស្សដែលមិននៅជាប់នឹងការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទគាត់និយាយអំពីការបង្រៀនអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់និងសេចក្តីពិតដែលត្រូវបានបញ្ជូនមកពីព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈព្រះយេស៊ូទៅកាន់ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គ។
នៅពេលយប់ដូចគ្នានឹងពេលថ្ងៃដែរដំបែដ៏អាក្រក់របស់មេដឹកនាំមនុស្សនឹងធ្វើអោយគ្រីស្ទានម្នាក់ចាកចេញពីការបង្រៀនដ៏ទេវភាពនៃសេចក្តីស្រឡាញ់និងសេចក្តីពិត។ ដោយសារបុរសតែងតែត្រួតត្រាលើបុរសម្នាក់ដោយសារការរងរបួសរបស់គាត់សាសនាដែលបុរសគ្រប់គ្រងអ្នកដទៃមិនអាចស្រឡាញ់បានទេ។ ប្រសិនបើយើងមិនបានបំពេញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះទេនោះសេចក្តីពិតក៏មិនអាចមាននៅក្នុងខ្លួនយើងដែរព្រោះព្រះគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ហើយមានតែតាមរយៈសេចក្តីស្រឡាញ់ទេទើបយើងអាចស្គាល់ព្រះដែលជាប្រភពនៃសេចក្តីពិតទាំងអស់។ (1 ចន 4: 8; Ro 3: 4)
តើយើងអាចស្រឡាញ់ព្រះយ៉ាងម៉េចបើយើងបំភាន់គាត់ដោយការបង្រៀនមិនពិត? ក្នុងករណីនេះតើព្រះនឹងស្រឡាញ់យើងទេ? តើគាត់នឹងផ្តល់ស្មារតីដល់យើងទេប្រសិនបើយើងបង្រៀនកុហក? វិញ្ញាណរបស់ព្រះបង្កើតសេចក្តីពិតនៅក្នុងខ្លួនយើង។ (យ៉ូហាន 4: 24) បើគ្មានវិញ្ញាណនោះទេវិញ្ញាណផ្សេងពីប្រភពអាក្រក់ចូលហើយបង្កើតផលនៃការកុហក។ (Mt 12: 43-45 ។)
នៅពេលដែលគ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវបានពុករលួយដោយដំបែរបស់ពួកផារិស៊ីដែលជាដំបែនៃការដឹកនាំរបស់មនុស្សពួកគេមិនរក្សាសេចក្តីបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលជាសេចក្តីស្រឡាញ់និងសេចក្តីពិតឡើយ។ ភាពភ័យរន្ធត់ដែលមិនអាចនឹកស្មានដល់អាចមានលទ្ធផល។ ប្រសិនបើអ្នកគិតថាខ្ញុំនិយាយដោយខ្ពង់ខ្ពស់សូមចាំថាសង្គ្រាមរយៈពេល ៣០ ឆ្នាំសង្គ្រាម ១០០ ឆ្នាំសង្គ្រាមពិភពលោកការហាយនភាពការលុបបំបាត់ជិតខាងនៃភាគខាងត្បូងភាគកណ្តាលនិងប្រជាជនដើមភាគតិចនៅអាមេរិកខាងជើងគឺជារឿងគួរឱ្យរន្ធត់។ ដោយពួកគ្រីស្ទានដែលកោតខ្លាចព្រះគោរពតាមមេដឹកនាំរបស់ពួកគេ។
ឥឡូវស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាជំទាស់នឹងពិភពគ្រីស្ទសាសនាដែលប្រឡាក់ដោយឈាម។ វាជាការពិតនិងគួរឱ្យសរសើរដែលសាក្សីមានកំណត់ត្រាអព្យាក្រឹតដែលនៅសេសសល់ទាក់ទងនឹងសង្គ្រាមនិងជម្លោះរបស់ប្រជាជាតិនានា។ ហើយប្រសិនបើនោះជាអ្វីទាំងអស់ដែលត្រូវបានគេតម្រូវឱ្យគ្មានដំបែរបស់ពួកផារីស៊ីនោះវានឹងមានមូលហេតុដើម្បីអួតខ្លួន។ ទោះយ៉ាងណាផលប៉ះពាល់នៃការចម្លងរោគនេះអាចបង្ហាញតាមរបៀបអាក្រក់ជាងការសំលាប់លក់ដុំ។ អ្វីដែលគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលដូចដែលមើលទៅគួរពិចារណាថាអ្នកដែលត្រូវបានបោះទៅក្នុងសមុទ្រជ្រៅនិងធំទូលាយដោយដុំថ្មនៅជុំវិញកមិនមែនជាអ្នកដែលសម្លាប់ដោយដាវទេប៉ុន្តែអ្នកដែលជំពប់ជើងដួល។ (Mt 18: 6) ប្រសិនបើយើងយកជីវិតរបស់បុរសម្នាក់នោះព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រោសគាត់ឱ្យរស់ឡើងវិញបានប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងលួចព្រលឹងគាត់តើមានសង្ឃឹមអ្វីទៀត? (Mt 23: 15)

ពួកគេមិនបាននៅក្នុងការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេ

ក្នុងការនិយាយអំពី«ការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ»យ៉ូហានបាននិយាយអំពីបទបញ្ញត្តិដែលពួកគេបានទទួលតាំងពីដំបូងមក។ គាត់មិនបានបន្ថែមអ្វីថ្មីទេ។ តាមពិតវិវរណៈថ្មីពីព្រះគ្រីស្ទដែលបានបញ្ជូនតាមរយៈចនគឺជាផ្នែកមួយនៃកំណត់ត្រាដែលបានបំផុសគំនិតរួចហើយ។ (អ្នកសិក្សាជឿថាសៀវភៅវិវរណៈមុនការសរសេរសំបុត្ររបស់ចនក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំ។ )
ជាច្រើនសតវត្សរ៍ក្រោយមកបុរសបានជឿនទៅមុខហើយមិនបន្តនៅក្នុងការបង្រៀនដើមដោយផ្សព្វផ្សាយគំនិតដែលផុសចេញពីដំបែរបស់ពួកផារិស៊ីនោះគឺជាការបង្រៀនមិនពិតនៃឋានានុក្រមសាសនា។ គំនិតដូចជាព្រះត្រៃឯក, ឋាននរក, ភាពអមតៈនៃព្រលឹងមនុស្ស, ការតំរូវទុកជាមុន, វត្តមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលមើលមិនឃើញនៅឆ្នាំ ១៨៧៤ បន្ទាប់មកឆ្នាំ ១៩១៤ និងការបដិសេធនៃការសុំវិញ្ញាណជាកូនរបស់ព្រះគឺជាគំនិតថ្មីទាំងអស់ដែលមានប្រភពចេញពីបុរសដើរតួជំនួសអ្នកដឹកនាំព្រះគ្រីស្ទ។ គ្មានការបង្រៀនណាមួយដែលអាចរកឃើញនៅក្នុង“ ការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ” ដែលលោកយ៉ូហានបានលើកឡើងនោះទេ។ ពួកគេទាំងអស់បានបង្កើតចេញជាបន្តបន្ទាប់ពីបុរសដែលនិយាយពីភាពដើមរបស់ពួកគេសម្រាប់ភាពរុងរឿងរបស់ពួកគេ។

«បើអ្នកណាចង់ធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់គាត់គាត់នឹងដឹងអំពីការបង្រៀនមិនថាមកពីព្រះឬខ្ញុំនិយាយពីភាពដើមរបស់ខ្ញុំទេ។ ¹⁸ អ្នកណានិយាយតែពីកំណើតរបស់ខ្លួនអ្នកនោះរកកិត្តិយសផ្ទាល់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលស្វែងរកសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គដែលបានចាត់គេអោយមកអ្នកនោះជាការពិតហើយគ្មានសេចក្តីទុច្ចរិតនៅក្នុងខ្លួនឡើយ។ (Joh 7: 17, 18)

អ្នកទាំងឡាយណាដែលបានបង្កើតនិងចិញ្ចឹមបីបាច់លទ្ធិខុសឆ្គងទាំងនេះតាមពេលវេលាមានកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្រដែលអាចផ្ទៀងផ្ទាត់បាននៃអំពើទុច្ចរិត។ ដូច្នេះការបង្រៀនរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្ហាញថាជាការភូតភរស្វែងរកភាពមិនពិត។ (Mt 7: 16) ពួកគេមិនបានបន្តនៅក្នុងការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទទេប៉ុន្តែបានជំរុញទៅមុខ។

ការពារខ្លួនយើងពីដំបែនៃភាពជាអ្នកដឹកនាំមនុស្ស

ប្រសិនបើខ្ញុំអាចខ្ចីប្រាក់ពីខ្សែដ៏ល្បីល្បាញមួយនៅក្នុងតំបន់ស្ពីហ្គូទីខាងលិចដែលល្បីថា«មានមនុស្សពីរប្រភេទនៅលើពិភពលោកគឺអ្នកដែលស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់និងអ្នកដែលស្តាប់បង្គាប់មនុស្ស»។ តាំងពីជំនាន់អ័ដាមប្រវត្តិមនុស្សត្រូវបានកំណត់ដោយ ជំរើសទាំងពីរនេះ។
នៅពេលយើងកំពុងពង្រីកកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើងជាមួយគេហទំព័រថ្មីពហុភាសាសំណួរចោទឡើងថា៖ «តើយើងអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីកុំអោយក្លាយជានិកាយគ្រីស្ទសាសនាមួយទៀតដែលគ្រប់គ្រងដោយមនុស្សបាន? »។ បុរសម្នាក់ដើម្បីកាន់កាប់សមាគមប៉មយាម។ គាត់បានធ្វើសំវិធានធនតាមឆន្ទៈរបស់គាត់សម្រាប់គណៈកម្មាធិការប្រតិបត្តិនៃ 7 ដើម្បីដំណើរការរឿងហើយ JF Rutherford មិនត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះឱ្យគណៈកម្មាធិការនោះទេ។ នៅសល់តែប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ពីមរណភាពរបស់គាត់ហើយបើទោះបីជាមានបទបញ្ញត្តិស្របច្បាប់នៃឆន្ទៈរបស់គាត់ក៏ដោយក៏រ៉េតហ្វដបានកាន់តំណែងជាប្រធានហើយបានរំលាយគណៈកម្មាធិការប្រតិបត្តិ 7-man ហើយបន្ទាប់ពីនោះគណៈកម្មាធិការវិចារណកថាបុរស 5 តែងតាំងគាត់ជា“generalissimo ។"។
ដូច្នេះសំណួរមិនគួរជាអ្វីដែលធានាថាយើងនឹងមិនដើរតាមការធ្លាក់ចុះនៃការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សដូចគ្នានឹងមនុស្សដទៃទៀតដែរ។ សំណួរគួរតែថាៈតើអ្នកឬអ្នកផ្សេងទៀតដែលដើរតាមគន្លងតើអ្នកបានត្រៀមខ្លួនធ្វើអ្វីខ្លះ? ការព្រមានរបស់លោកយេស៊ូអំពីដំបែនិងការណែនាំរបស់យ៉ូហានអំពីរបៀបប្រព្រឹត្ដចំពោះអ្នកដែលបានត្រូវខូចរលួយនោះបានត្រូវប្រគល់ដល់គ្រិស្ដសាសនិកម្នាក់ៗមិនមែនគណៈកម្មាធិការដឹកនាំឬគណៈអភិបាលទេ។ គ្រីស្ទបរិស័ទម្នាក់ៗត្រូវតែធ្វើសំរាប់គាត់។

រក្សាស្មារតីនៃសេរីភាពគ្រីស្ទាន

ពួកយើងជាច្រើននៅលើគេហទំព័រទាំងនេះមកពីសាវតានៃជំនឿសាសនាយ៉ាងតឹងរឹងដែលមិនអនុញ្ញាតឱ្យយើងសាកសួរដោយបើកចំហនូវការណែនាំនិងការបង្រៀនពីអ្នកដឹកនាំរបស់យើង។ សម្រាប់យើងតំបន់បណ្ដាញទាំងនេះគឺជាខ្សាច់នៃសេរីភាពរបស់គ្រីស្ទសាសនា។ កន្លែងដែលត្រូវមកនិងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃដែលមានគំនិតដូច។ រៀនអំពីព្រះវរបិតានិងព្រះអម្ចាស់របស់យើង ដើម្បីបង្កើនសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះជាម្ចាស់និងមនុស្ស។ យើងមិនចង់បាត់បង់អ្វីដែលយើងមានទេ។ សំណួរគឺថាតើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីរក្សារឿងនោះកុំអោយកើតឡើង? ចម្លើយគឺមិនសាមញ្ញទេ។ មានលក្ខណៈជាច្រើនចំពោះវា។ សេរីភាពគឺជារឿងមួយដ៏ស្រស់ស្អាតប៉ុន្តែមានភាពផុយស្រួយ។ វាចាំបាច់ត្រូវដោះស្រាយដោយឆ្ងាញ់និងដោះស្រាយដោយប្រាជ្ញា។ វិធីសាស្រ្តប្រើដៃធ្ងន់សូម្បីតែវិធីមួយដែលមានគោលបំណងការពារសេរីភាពដែលយើងពេញចិត្តអាចបំផ្លាញវាចោល។
យើងនឹងពិភាក្សាអំពីវិធីដែលយើងអាចការពារនិងដាំនូវអ្វីដែលយើងបានដាំនៅទីនេះក្នុងការចុះផ្សាយបន្ទាប់។ ខ្ញុំទន្ទឹងរងចាំយោបល់និងការឆ្លុះបញ្ចាំងរបស់អ្នក។

ពាក្យសង្ខេបស្តីពីវឌ្ឍនភាពនៃគេហទំព័រថ្មី

ខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងមានវែបសាយត៍ត្រៀមរួចជាស្រេចនៅពេលនេះប៉ុន្តែដូចដែលពាក្យថា“ ផែនការល្អបំផុតរបស់សត្វកណ្តុរនិងបុរស…” (ឬគ្រាន់តែកណ្តុរប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកគាំទ្រ មគ្គុទ្ទេសក៏ហ៊ីតហ៊ីកចំពោះទូរស័ព្ទ Galaxy ។) ខ្សែកោងសិក្សាសម្រាប់ស្បែកប្លក, រូបភាពដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើសដើម្បីបង្កើនសមត្ថភាពគេហទំព័រគឺធំជាងបន្តិចដែលខ្ញុំបានគិត។ ប៉ុន្តែបញ្ហាសំខាន់គឺគ្រាន់តែខ្វះពេលវេលាប៉ុណ្ណោះ។ ទោះយ៉ាងណាវានៅតែជាអាទិភាពកំពូលរបស់ខ្ញុំដូច្នេះខ្ញុំនឹងបន្តជូនដំណឹងដល់អ្នក។
ជាថ្មីម្តងទៀតសូមអរគុណចំពោះការគាំទ្រនិងការលើកទឹកចិត្តរបស់អ្នក។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។