សួស្តីខ្ញុំឈ្មោះអេរិកវីលសុនហៅមិលធីវីវីឡុល។ ក្នុងពេលនៃវីដេអូនេះខ្ញុំស្ថិតនៅប្រទេសកូឡុំប៊ីអង់គ្លេសនៅលើផែមួយនៅលើបឹង Okanagan ដោយរីករាយនឹងពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ សីតុណ្ហភាពត្រជាក់ប៉ុន្តែរីករាយ។

ខ្ញុំគិតថាបឹងនេះគឺជាកន្លែងសក្តិសមសម្រាប់វីដេអូបន្ទាប់ព្រោះវាត្រូវធ្វើជាមួយទឹក។ អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ពីមូលហេតុ។ ជាការប្រសើរណាស់នៅពេលយើងភ្ញាក់ពីការដំបូងរឿងមួយដែលយើងសួរខ្លួនឯងគឺ "តើខ្ញុំត្រូវទៅទីណា?"

អ្នកឃើញទេជីវិតរបស់យើងទាំងអស់ដែលយើងត្រូវបានបង្រៀនថាអង្គការរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាគឺដូចជាទូកធំនេះដូចជាទូកណូអេដែរ។ គេប្រាប់យើងថាវាជាយានដែលយើងត្រូវរក្សាប្រសិនបើយើងនឹងត្រូវបានជួយសង្គ្រោះនៅពេលហាម៉ាគេដូនមកដល់។ អាកប្បកិរិយានេះគឺមានពាសពេញដូច្នេះវាជាការអប់រំដើម្បីសួរស្មរបន្ទាល់ម្នាក់«តើពេត្រុសបាននិយាយអ្វីនៅពេលព្រះយេស៊ូវសួរគាត់ថាតើពួកគេចង់ទៅទេ? នេះគឺជាឱកាសនៃសុន្ទរកថានៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់អ្នកស្តាប់ថាពួកគេនឹងត្រូវបរិភោគសាច់របស់គាត់ហើយផឹកឈាមរបស់គាត់ប្រសិនបើពួកគេចង់ទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ មានមនុស្សជាច្រើនដែលបានឃើញការប្រមាថមើលងាយហើយចាកចេញទៅ។ បន្ទាប់មកព្រះអង្គបែរទៅរកពេត្រុសនិងពួកសិស្សហើយសួរថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនចង់ទៅដែរឬ? »

ប្រសិនបើអ្នកត្រូវសួរស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ពីអ្វីដែលពេត្រុសបានឆ្លើយ - ហើយខ្ញុំបានស្នើសុំ JW ជាច្រើនខ្ញុំនឹងរកលុយដែលស្ទើរតែ ១០ នាក់ក្នុងចំណោម ១០ នាក់នឹងនិយាយថា“ ព្រះអម្ចាស់អើយតើខ្ញុំត្រូវទៅណាទៀត?” ប៉ុន្តែគាត់មិនបាននិយាយដូច្នោះទេ។ ពួកគេតែងតែទទួលខុស។ រក​មើល​វា​មើល៍។ (យ៉ូន។ ៦:៦៨) លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «តើយើងនឹងទៅអ្នកណា? »

តើយើងនឹងទៅរកអ្នកណា?

ចម្លើយរបស់គាត់បង្ហាញថាព្រះយេស៊ូវបានទទួលស្គាល់ថាការសង្គ្រោះមិនអាស្រ័យលើភូមិសាស្ត្រនិងសមាជិកភាពទេ។ វាមិនមែនអំពីការស្ថិតនៅក្នុងអង្គការមួយចំនួនទេ។ ការសង្គ្រោះរបស់អ្នកអាស្រ័យលើការងាក ទៅ ព្រះយេស៊ូ។

តើនេះទាក់ទងនឹងស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? ជាការប្រសើរណាស់ដោយមានផ្នត់គំនិតដែលយើងត្រូវតែជាកម្មសិទ្ធិរបស់យើងហើយស្ថិតនៅខាងក្នុងអង្គការដូចជាទូកធំយើងអាចគិតថាខ្លួនយើងដូចជានៅក្នុងទូកមួយ។ គ្រប់សាសនាដទៃទៀតគឺជាទូកផងដែរ។ មានទូកកាតូលិកទូកប្រូតេស្តង់ទូកអ៊ីស្តុនណលទូកមរមន។ ល។ ហើយពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរតាមទិសដៅដូចគ្នា។ ស្រមៃថាពួកគេទាំងអស់គ្នានៅលើបឹងហើយមានទឹកជ្រោះនៅចុងម្ខាង។ ពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅទឹកជ្រោះដែលតំណាងឱ្យអើម៉ាគេដូន។ ទោះយ៉ាងណាទូករបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែធ្វើដំណើរក្នុងទិសដៅផ្ទុយឆ្ងាយពីទឹកជ្រោះឆ្ពោះទៅឋានសួគ៌។

នៅពេលយើងភ្ញាក់ឡើងយើងដឹងថាវាមិនដូច្នោះទេ។ យើងឃើញថាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានគោលលទ្ធិមិនពិតដូចគ្នានឹងសាសនាដទៃទៀតដែរ - មានគោលលទ្ធិមិនពិតខុសៗគ្នាប៉ុន្តែនៅតែជាគោលលទ្ធិមិនពិត។ យើងដឹងថាអង្គការនេះមានពិរុទ្ធពីបទធ្វេសប្រហែសខាងព្រហ្មទណ្ឌក្នុងការប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវលើករណីរំលោភបំពានលើកុមារ - ត្រូវបានផ្តន្ទាទោសម្តងហើយម្តងទៀតដោយតុលាការផ្សេងៗនៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន។ លើសពីនេះទៀតយើងដឹងថាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រព្រឹត្ដដោយពុតត្បុតក្នុងការប្រាប់សមាជិក ប្រមូលផ្ដុំគ្នាឱ្យនៅអព្យាក្រឹត - សូម្បីតែការបណ្តេញចេញឬផ្តាច់សមាជិកដែលខកខានមិនបានធ្វើនៅពេលជាមួយគ្នាចូលរួមជាមួយអង្គការសហប្រជាជាតិម្តងហើយម្តងទៀត (រយៈពេល ១០ ឆ្នាំមិនតិចទេ) ។ នៅពេលយើងដឹងរឿងទាំងអស់នេះយើងត្រូវបង្ខំចិត្តទទួលស្គាល់ថាទូករបស់យើងគឺដូចទូកដទៃទៀតដែរ។ វាកំពុងធ្វើដំណើរជាមួយពួកគេក្នុងទិសដៅតែមួយហើយយើងបានដឹងថាយើងត្រូវចុះចតមុនពេលយើងទៅដល់ទឹកជ្រោះប៉ុន្តែតើយើងទៅទីណា?

យើងមិនគិតដូចពេត្រុសទេ។ យើងគិតថាដូចជាបានបណ្តុះបណ្តាលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ យើងក្រឡេកមើលទៅសាសនាឬអង្គការផ្សេងទៀតហើយរកមិនឃើញមានការរំខានយ៉ាងខ្លាំងព្រោះយើងមានអារម្មណ៍ថាយើងត្រូវទៅកន្លែងណាមួយ។

ជាមួយនឹងគំនិតនោះសូមគិតអំពីទឹកនៅខាងក្រោយខ្ញុំ។ មានរឿងប្រៀបប្រដូចមួយដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានឱ្យប្រាប់យើងពីកន្លែងដែលត្រូវទៅ។ វាជាកំណត់ហេតុគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយពីព្រោះព្រះយេស៊ូវមិនមែនជាមនុស្សអួតខ្លួននៅឡើយទេប៉ុន្តែគាត់ហាក់ដូចជាកំពុងសម្តែងដោយហេតុផលខ្លះ។ ត្រូវមែនព្រះយេស៊ូមិនបានបង្ហាញការបង្ហាញភាពអស្ចារ្យទេ។ នៅពេលដែលគាត់បានព្យាបាលមនុស្ស; នៅពេលដែលគាត់បានព្យាបាលមនុស្ស; នៅពេលដែលលោកបានប្រោសមនុស្សស្លាប់ ឲ្យ រស់ឡើងវិញជាញឹកញយលោកបានប្រាប់អ្នកដែលមានវត្ដមានកុំ ឲ្យ ផ្សព្វផ្សាយអំពីរឿងនោះ។ ដូច្នេះសម្រាប់គាត់ដើម្បីបង្ហាញអំណួតដែលមើលទៅហាក់ដូចជាមិនធម្មតានិងមិនវង្វេងស្មារតីហើយនៅឡើយទេនៅក្នុងម៉ាថាយ ១៤:២៣ អ្វីដែលយើងបានរកឃើញគឺ៖

(ម៉ាថាយ 14: 23-31) 23 បន្ទាប់ពីបញ្ជូនហ្វូងមនុស្សទៅឆ្ងាយគាត់បានឡើងទៅលើភ្នំដោយខ្លួនឯងដើម្បីអធិស្ឋាន។ ពេលល្ងាចមកដល់គាត់នៅម្នាក់ឯង។ 24 មកដល់ពេលនេះទូកមានចម្ងាយរាប់រយម៉ែត្រពីដីហើយតស៊ូនឹងរលកពីព្រោះខ្យល់បក់មកលើពួកគេ។ 25 ប៉ុន្តែនៅម៉ោងបួននៃយប់គាត់បានមករកពួកគេដោយដើរលើសមុទ្រ។ ពេលបានឃើញព្រះយេស៊ូយាងលើទឹកសមុទ្រពួកសិស្សភ័យខ្លាចជាខ្លាំងហើយពោលថា៖ «គួរអោយភ័យណាស់! »។ ពួកគេស្រែកយ៉ាងខ្លាំងដោយភ័យខ្លាច។ ប៉ុន្ដែភ្លាមៗនោះលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ចូរក្លាហានឡើង! គឺខ្ញុំ កុំខ្លាចអី»។ លោកពេត្រុសតបទៅព្រះអង្គវិញថា៖ «លោកម្ចាស់ប្រសិនបើពិតជាលោកមែនសូមបញ្ជាអោយខ្ញុំដើរលើទឹកទៅ! »។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមអញ្ជើញមក! »លោកពេត្រុសក៏ចុះពីទូកដើរលើទឹក។ គាត់ចូលមករកព្រះយេស៊ូ។ 26 ប៉ុន្តែក្រឡេកទៅមើលខ្យល់ព្យុះគាត់បានភ័យខ្លាច។ ពេលគាត់ចាប់ផ្ដើមលិចគាត់ស្រែកថា៖ «លោកម្ចាស់សូមជួយខ្ញុំផង! »។ លោកលូកដៃភ្លាមលោកយេស៊ូចាប់ដៃគាត់ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកមានជំនឿតិចហេតុអ្វីបានជាអ្នកសង្ស័យ? »។

ហេតុអ្វីបានជាគាត់ធ្វើបែបនេះ? ហេតុអ្វីបានជាដើរលើទឹកនៅពេលដែលគាត់អាចអមដំណើរពួកគេនៅលើទូកបាន? គាត់កំពុងបង្កើតចំនុចសំខាន់មួយ! គាត់ត្រូវបានគេប្រាប់ពួកគេថាដោយជំនឿពួកគេអាចសម្រេចបានអ្វីទាំងអស់។

តើយើងយល់ទេ? ទូករបស់យើងអាចបើកក្នុងទិសដៅខុសប៉ុន្តែយើងអាចដើរលើទឹកបាន! យើងមិនត្រូវការទូកទេ។ សម្រាប់យើងភាគច្រើនវាពិបាកយល់ពីរបៀបដែលយើងអាចថ្វាយបង្គំព្រះក្រៅពីការរៀបចំដែលមានរចនាសម្ព័ន្ធខ្ពស់។ យើងមានអារម្មណ៍ថាយើងត្រូវការរចនាសម្ព័ន្ធនោះ។ បើមិនដូច្នោះទេយើងនឹងបរាជ័យ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការគិតនោះមានតែនៅទីនោះទេពីព្រោះនោះជារបៀបដែលយើងត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាលឱ្យគិត។

ជំនឿគួរតែជួយយើងឱ្យយកឈ្នះរឿងនោះ។ វាងាយស្រួលក្នុងការមើលឃើញបុរសហើយដូច្នេះវាងាយស្រួលក្នុងការដើរតាមបុរស។ ស្ថាប័នគ្រប់គ្រងអាចមើលឃើញយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគេនិយាយជាមួយយើងជារឿយៗដោយមានការបញ្ចុះបញ្ចូលដ៏អស្ចារ្យ។ ពួកគេអាចបញ្ចុះបញ្ចូលយើងពីរឿងជាច្រើន។

ផ្ទុយទៅវិញព្រះយេស៊ូគឺមើលមិនឃើញ។ ពាក្យរបស់គាត់ត្រូវបានសរសេរចុះ។ យើងត្រូវសិក្សាពួកគេ។ យើងត្រូវគិតអំពីពួកគេ។ យើងត្រូវតែមើលអ្វីដែលមិនអាចមើលឃើញ។ នោះហើយជាអ្វីដែលជាសេចក្តីជំនឿព្រោះវាផ្តល់ឱ្យយើងមើលឃើញនូវអ្វីដែលមើលមិនឃើញ។

ប៉ុន្តែលទ្ធផលនោះនឹងមិនមានភាពវឹកវរទេ។ តើយើងមិនត្រូវការការរៀបចំទេ?

ព្រះយេស៊ូវបានហៅសាតាំងជាអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនៅក្នុងចនស៍ 14: 30 ។

ប្រសិនបើសាតាំងគ្រប់គ្រងពិភពលោកយ៉ាងពិតប្រាកដបន្ទាប់មកទោះបីវាមើលមិនឃើញក៏ដោយយើងត្រូវទទួលស្គាល់ថាវាអាចគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះបាន។ ប្រសិនបើអារក្សអាចធ្វើដូចនេះបានតើព្រះអម្ចាស់របស់យើងអាចគ្រប់គ្រងត្រួតត្រានិងដឹកនាំក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានបានយ៉ាងដូចម្តេចទៅ? ពីក្នុងចំណោមពួកគ្រីស្ទានដូចស្រូវសាលីដែលមានឆន្ទៈក្នុងការដើរតាមព្រះយេស៊ូវមិនមែនបុរសទេខ្ញុំបានឃើញរឿងនេះនៅកន្លែងធ្វើការ។ ទោះបីវាត្រូវការពេលមួយរយៈសំរាប់ខ្ញុំដើម្បីបំបាត់ចោលនូវភាពវង្វេងស្មារតីការសង្ស័យការភ័យខ្លាចថាយើងនឹងត្រូវការការគ្រប់គ្រងបែបផែនបែបកណ្តាលខ្លះបែបបទនៃការគ្រប់គ្រងផ្តាច់ការហើយដោយគ្មានវានឹងមានភាពវឹកវរនៅក្នុងក្រុមជំនុំនៅទីបំផុតខ្ញុំបានមក ដើម្បីមើលថាផ្ទុយស្រឡះគឺពិត។ នៅពេលដែលអ្នកទទួលបានមនុស្សមួយក្រុមរួមគ្នាដែលស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវ។ ដែលមើលទៅគាត់ជាមេដឹកនាំរបស់ពួកគេ។ ដែលអនុញ្ញាតអោយព្រះវិញ្ញាណចូលមកក្នុងជីវិតគំនិតនិងក្នុងចិត្តរបស់គេ។ អ្នកដែលរៀនពាក្យរបស់អ្នក - អ្នកឆាប់ដឹងថាពួកគេត្រួតត្រាគ្នា។ ពួកគេជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ ពួកគេចិញ្ចឹមគ្នាទៅវិញទៅមក។ ពួកគេចិញ្ចឹមគ្នាទៅវិញទៅមក។ ពួកគេការពារគ្នាទៅវិញទៅមក។ នេះគឺដោយសារតែព្រះវិញ្ញាណមិនធ្វើការតាមរយៈបុរសម្នាក់ឬសូម្បីតែក្រុមមនុស្សទេ។ វាដំណើរការតាមរយៈក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានទាំងមូល - រូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ នោះហើយជាអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបាននិយាយ។

អ្នកអាចសួរថា៖ «ចុះយ៉ាងណាចំពោះខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា? »។

មែនហើយតើអ្នកណាជាខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា?

ព្រះយេស៊ូបានសួរសំណួរនោះ។ គាត់មិនបានផ្តល់ចម្លើយដល់យើងទេ។ គាត់បាននិយាយថាខ្ញុំបម្រើនោះនឹងបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណាពេលគាត់ត្រឡប់មកវិញ។ មែនហើយគាត់មិនទាន់ត្រឡប់មកវិញទេ។ ដូច្នេះវាគឺជាកំពស់ខ្ពស់បំផុតក្នុងការផ្តល់យោបល់ថានរណាម្នាក់ជាខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា។ នោះគឺ ឲ្យ ព្រះយេស៊ូវសម្រេចចិត្ត។

តើយើងអាចស្គាល់អ្នកណាជាខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា? គាត់បានប្រាប់យើងពីរបៀបស្គាល់ខ្ញុំបម្រើអាក្រក់។ គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់តាមរយៈការរំលោភបំពានលើទាសកររបស់គាត់។

នៅឯការប្រជុំប្រចាំឆ្នាំពីរបីឆ្នាំមុនដាវីឌដេវីនបានប្រើឧទាហរណ៍នៃអ្នករត់តុដើម្បីពន្យល់ពីការងាររបស់ខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា។ តាមពិតវាមិនមែនជាគំរូអាក្រក់ទេទោះបីវាត្រូវបានបកស្រាយខុសក្នុងករណីអង្គការសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយ។

ប្រសិនបើអ្នកទៅភោជនីយដ្ឋានអ្នករត់តុនាំយកអាហារមកអ្នកប៉ុន្តែអ្នករត់តុមិនបានប្រាប់អ្នកនូវម្ហូបអ្វីដែលត្រូវបរិភោគនោះទេ។ គាត់មិនទាមទារឱ្យអ្នកញ៉ាំអាហារដែលគាត់នាំអ្នកមកទេ។ គាត់មិនដាក់ទណ្ឌកម្មអ្នកទេប្រសិនបើអ្នកខកខានមិនបានបរិភោគអាហារដែលគាត់នាំអ្នកហើយប្រសិនបើអ្នករិះគន់អាហារនោះគាត់នឹងមិនចាកចេញពីផ្លូវរបស់គាត់ដើម្បីធ្វើឱ្យជីវិតរបស់អ្នកក្លាយជាឋាននរកដែលមានជីវិតទេ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយវាមិនមែនជាវិធីរបស់អង្គការទេ ដែលគេហៅថា។ ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា។ ជាមួយពួកគេប្រសិនបើអ្នកមិនយល់ស្របនឹងអាហារដែលពួកគេផ្តល់ឱ្យ។ ប្រសិនបើអ្នកគិតថាវាជាការខុស; ប្រសិនបើអ្នកចង់ដកព្រះគម្ពីរចេញហើយបង្ហាញថាវាខុស - ពួកគេដាក់ទណ្ឌកម្មអ្នករហូតដល់អ្នកអាចកាត់ផ្តាច់អ្នកចេញពីគ្រួសារនិងមិត្តភក្តិរបស់អ្នក។ ជារឿយៗនេះនាំឱ្យមានការលំបាកផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច។ សុខភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ក៏រងផលប៉ះពាល់ផងដែរក្នុងឱកាសជាច្រើន។

នេះមិនមែនជារបៀបដែលខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណាធ្វើការនោះទេ។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាខ្ញុំបម្រើនឹងរកចំណី។ គាត់មិនបាននិយាយថាខ្ញុំបម្រើនឹងគ្រប់គ្រងទេ។ វាមិនបានតែងតាំងនរណាម្នាក់ជាអ្នកដឹកនាំទេ។ គាត់បាននិយាយថាគាត់តែម្នាក់ឯងគឺជាអ្នកដឹកនាំរបស់យើង។ ដូច្នេះកុំសួរថា "តើខ្ញុំត្រូវទៅទីណា?" ផ្ទុយទៅវិញចូរនិយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងទៅរកព្រះយេស៊ូវ! » ជំនឿលើគាត់នឹងបើកផ្លូវទៅវិញ្ញាណហើយវានឹងនាំយើងទៅកាន់អ្នកដទៃដែលមានគំនិតដូចគ្នាដូច្នេះយើងអាចចូលរួមជាមួយពួកគេ។ ចូរយើងងាកទៅរកព្រះយេស៊ូវដើម្បីទទួលការណែនាំជានិច្ច។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។
    19
    0
    សូមជួយផ្តល់យោបល់។x