ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានិងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកុមារ៖ ហេតុអ្វីបានជាច្បាប់ដែលស្មរបន្ទាល់ពីរនាក់នេះជាអ្នកការពារក្រហម?

សួស្តីខ្ញុំគឺមីលធីវីវីឡុល។

អ្នកដែលតវ៉ាប្រឆាំងនឹងការប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវនៃការរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកុមារក្នុងចំណោមការដឹកនាំរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្រើនតែប្រកាន់យកវិធាននៃសាក្សីទាំងពីរ។ ពួកគេចង់បានវាបាត់។

ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំហៅវិធាននៃការធ្វើជាសាក្សីពីរដែលជាសញ្ញាក្រហម? តើខ្ញុំការពារជំហររបស់អង្គការដែរឬទេ? អត់ទេ! តើខ្ញុំមានជម្រើសល្អជាងនេះទេ? បាទ / ចាសខ្ញុំគិតដូច្នេះ។

សូមឱ្យខ្ញុំចាប់ផ្តើមនិយាយដោយនិយាយថាខ្ញុំពិតជាត្រូវកោតសរសើរចំពោះបុគ្គលដែលលះបង់ដែលចំណាយពេលវេលានិងថវិការបស់ពួកគេក្នុងបុព្វហេតុដ៏សក្តិសម។ ខ្ញុំពិតជាចង់អោយមនុស្សទាំងនោះទទួលជោគជ័យព្រោះមានមនុស្សជាច្រើនបានរងគ្រោះនិងកំពុងរងទុក្ខដោយសារតែគោលនយោបាយផ្តោតលើខ្លួនឯងក្នុងការដោះស្រាយបទឧក្រិដ្ឋនេះ។ ប៉ុន្ដែតាមមើលទៅការតវ៉ារបស់ពួកគេកាន់តែពិបាកការដឹកនាំរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែមានភាពរឹងមាំ។

ដំបូងយើងត្រូវទទួលស្គាល់ការពិតថាប្រសិនបើយើងឈានដល់ចំណាត់ថ្នាក់និងឯកសារយើងមានតែពីរបីវិនាទីដើម្បីធ្វើដូច្នេះ។ ពួកគេត្រូវបានគេបិទកម្មវិធីនៅពេលដែលពួកគេបាន they ការនិយាយផ្ទុយគ្នាណាមួយ។ វាហាក់ដូចជាមានទ្វារដែកនៅក្នុងគំនិតដែលបិទនៅពេលដែលភ្នែករបស់ពួកគេធ្លាក់លើអ្វីមួយដែលអាចផ្ទុយនឹងការបង្រៀនរបស់មេដឹកនាំរបស់ពួកគេ។

សូមពិចារណា ប៉មយាម សិក្សាពីតែពីរសប្តាហ៍មុន៖

«សាថានដែលជា the ឪពុកនៃការភូតភរ› ប្រើអ្នកដែលនៅក្រោមអំណាចវាដើម្បីផ្សព្វផ្សាយពាក្យកុហកអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងអំពីបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើង។ (យ៉ូន។ ៨:៤៤) ជាឧទាហរណ៍អ្នកក្បត់ជំនឿផ្សាយការភូតភរហើយបង្ខូចទ្រង់ទ្រាយអំពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅលើគេហទំព័រនិងតាមរយៈទូរទស្សន៍និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯទៀត។ ការភូតភរទាំងនេះស្ថិតក្នុងចំណោម«ព្រួញកំពុងឆេះ»របស់សាថាន។ (អេភ។ ៦:១៦) តើយើងគួរមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ប្រឈមមុខនឹងពាក្យកុហកបែបនេះ? យើងបដិសេធពួកគេ! ហេតុអ្វី? ពីព្រោះយើងមានជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ាហើយយើងទុកចិត្ដបងប្អូនយើង។ តាមពិតយើងចៀសវាងទំនាក់ទំនងទាំងអស់ជាមួយអ្នកក្បត់ជំនឿ។ យើងមិនអនុញ្ញាតឱ្យនរណាម្នាក់ឬវត្ថុណាមួយរួមទាំងការចង់ដឹងចង់ឃើញនាំឱ្យយើងឈ្លោះជាមួយពួកគេឡើយ។ (w១៩ / ១១ ការសិក្សាមាត្រា ៤៦ វគ្គ ៨)

ដូច្នេះអ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងគោលការណ៍ណាមួយរបស់គណៈអភិបាលគឺស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់សាតាំង។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេនិយាយគឺជាការកុហក។ តើស្មរបន្ទាល់ត្រូវធ្វើយ៉ាងណាពេលប្រឈមមុខនឹង“ ព្រួញភ្លើង” ដែលប្រឆាំងនិងអ្នកក្បត់ជំនឿទាំងនេះ? បដិសេធពួកគេ! ពីព្រោះសាក្សីជឿទុកចិត្តបងប្អូនរបស់ពួកគេ។ សាក្សីត្រូវបានបង្រៀនឱ្យ trust ទុកចិត្តលើអ្នកដឹកនាំរបស់ពួកគេនិងកូនមនុស្សសម្រាប់សេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ពួកគេ› ។ ដូច្នេះពួកគេនឹងមិនជជែកជាមួយនរណាម្នាក់ដែលមិនយល់ស្របនឹងអង្គការ។

ប្រសិនបើអ្នកមានឱកាសនិយាយជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាពេលពួកគេគោះទ្វារអ្នកនឹងដឹងថារឿងនេះពិត។ ទោះបីជាអ្នកប្រុងប្រយ័ត្នមិនផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកគេឬផ្សព្វផ្សាយជំនឿរបស់អ្នកក៏ដោយគ្រាន់តែសួរសំណួរដែលផ្អែកលើព្រះគម្ពីរហើយតម្រូវឱ្យពួកគេបង្ហាញភស្តុតាងពីព្រះគម្ពីរនូវអ្វីដែលពួកគេកំពុងបង្រៀននៅពេលនោះអ្នកនឹងលឺអ្វីដែលបានក្លាយជាជេ។ អតិបរិមា៖“ យើងមិននៅទីនេះដើម្បីជជែកវែកញែកជាមួយអ្នកទេ” ឬ“ យើងមិនចង់ប្រកែកគ្នាទេ” ។

ពួកគេមានមូលដ្ឋានលើហេតុផលនេះដោយផ្អែកលើពាក្យមិនត្រឹមត្រូវរបស់ប៉ុលទៅកាន់ធីម៉ូថេនៅធីម៉ូថេទី ២ ២:២៣ ។

“ ចូរបញ្ចោញសំនួរល្ងីល្ងើនិងល្ងង់ខ្លៅដោយដឹងថាវាបង្កើតការប្រយុទ្ធ” ។ (ធីម៉ូថេទី ២ ២:២៣)

ដូច្នេះការពិភាក្សាអំពីបទគម្ពីរដែលសមហេតុផលណាមួយត្រូវបានបោះត្រាជា“ សំណួរល្ងីល្ងើនិងល្ងង់ខ្លៅ” ។ ពួកគេគិតថាដោយសាររឿងនេះពួកគេកំពុងគោរពតាមបញ្ជារបស់ព្រះ។

ហើយខ្ញុំជឿថានេះគឺជាបញ្ហាពិតប្រាកដជាមួយនឹងការផ្តោតលើច្បាប់ដែលមានសាក្សីពីរ។ វាផ្តល់អំណាចដល់ពួកគេ។ វាផ្តល់ហេតុផលដល់ពួកគេ - ទោះបីជារឿងមិនពិត - ដោយជឿថាពួកគេកំពុងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ ដើម្បីបង្ហាញសូមមើលវីដេអូនេះ៖

ឥឡូវនេះមានអ្វីមួយដែលពួកអ្នកក្បត់ជំនឿកំពុងនិយាយហើយព្យាយាមឆ្ពោះទៅមុខ។ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបានជ្រើសរើសយកវាអ្នកផ្សេងទៀតក៏បានជ្រើសរើសវាដែរ។ ហើយនោះគឺជាជំហរបទគម្ពីររបស់យើងក្នុងការមានសាក្សីពីរនាក់ដែលជាតម្រូវការសម្រាប់សកម្មភាពតុលាការប្រសិនបើគ្មានការសារភាព។ បទគម្ពីរច្បាស់ណាស់។ មុនពេលដែលគណៈកម្មាធិការតុលាការអាចកោះប្រជុំត្រូវតែមានការសារភាពឬសាក្សីពីរនាក់។ ដូច្នេះយើងនឹងមិនផ្លាស់ប្តូរជំហរបទគម្ពីររបស់យើងលើប្រធានបទនោះទេ។

ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់សមត្ថភាព ឲ្យ យើងវែកញែកអ្វីៗចេញមក។ គិតវាតាមរយៈ។ ដូច្នេះចូរយើងចូលរួមចំណែកហើយកុំអោយជំនឿរបស់យើងរង្គោះរង្គើ។ បន្ទាប់មកយើងអាចមានទំនុកចិត្តដែលប៉ូលបាននិយាយនៅក្នុងថែស្សាឡូនីចទី ២ ២ ខ ៥ នៅពេលគាត់និយាយថា៖ «សូមព្រះអម្ចាស់បន្ដដឹកនាំដួងចិត្តរបស់អ្នកដោយជោគជ័យទៅនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះនិងការស៊ូទ្រាំចំពោះព្រះគ្រីស្ទ»។

តើអ្នកអាចមើលឃើញចំណុចទេ? ហ្គារីកំពុងមានតួនាទីជាគណៈអភិបាលហើយជាជំហរមួយដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់យល់ព្រម។ គាត់កំពុងតែនិយាយថាអ្នកប្រឆាំងនិងអ្នកក្បត់ជំនឿទាំងនេះកំពុងតែព្យាយាមធ្វើឱ្យស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាសុខចិត្តលះបង់ភាពស្មោះត្រង់របស់គេដោយបំពានច្បាប់ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះ។ ដូច្នេះការឈរយ៉ាងរឹងមាំនៅចំពោះមុខការតវ៉ាបែបនេះមើលទៅស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាការសាកល្បងជំនឿរបស់ពួកគេ។ ដោយមិនចុះចាញ់ពួកគេគិតថាពួកគេកំពុងទទួលការយល់ព្រមពីព្រះ។

ខ្ញុំដឹងថាការអនុវត្តបទបញ្ជាពីរនៃសាក្សីគឺមិនត្រឹមត្រូវទេប៉ុន្តែយើងនឹងមិនយកឈ្នះពួកគេដោយចូលរួមក្នុងទឡ្ហីករណ៍ទ្រឹស្តីដោយផ្អែកលើការបកស្រាយរបស់ពួកគេធៀបនឹងយើងទេ។ ក្រៅពីនេះយើងនឹងមិនមានឱកាសជជែកពីវាទេ។ ពួកគេនឹងឃើញសញ្ញាសម្គាល់ដែលកំពុងត្រូវបានធ្វើឡើងពួកគេនឹង, ពាក្យដែលត្រូវបានគេស្រែកហើយពួកគេនឹងបិទដោយគិតថា“ ខ្ញុំនឹងមិនបំពានច្បាប់ដែលចែងយ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរឡើយ” ។

អ្វីដែលយើងត្រូវការនៅលើផ្លាកសញ្ញាគឺជាអ្វីមួយដែលបង្ហាញថាពួកគេមិនគោរពច្បាប់របស់ព្រះ។ ប្រសិនបើយើងអាច ឲ្យ ពួកគេដឹងថាពួកគេមិនគោរពតាមព្រះយេហូវ៉ានោះប្រហែលជាពួកគេនឹងចាប់ផ្ដើមគិតដែរ។

តើយើងអាចធ្វើវាយ៉ាងដូចម្តេច?

នេះជាការពិតនៃបញ្ហា។ ដោយមិនរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋជននិងអាកប្បកិរិយាខាងព្រហ្មទណ្ឌនោះស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនសងសេសារដែលជារបស់សេសារទេ។ នោះគឺចេញពីសំដីផ្ទាល់របស់ព្រះយេស៊ូនៅម៉ាថាយ ២២:២១ ។ ដោយមិនរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មពួកគេមិនគោរពតាមអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ទេ។ ដោយមិនរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មដែលពួកគេកំពុងចូលរួមក្នុងការមិនគោរពតាមរដ្ឋប្បវេណី។

សូមអានរ៉ូម ១៣: ១-៧ ពីព្រោះនេះគឺជាចំណុចសំខាន់នៃបញ្ហា។

«មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវចុះចូលចំពោះអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ព្រោះគ្មានអំណាចណាក្រៅពីព្រះឡើយ។ អាជ្ញាធរដែលមានស្រាប់ឈរនៅទីតាំងរបស់ពួកគេដោយព្រះ។ ដូច្នេះអ្នកណាប្រឆាំងនឹងអាជ្ញាធរបានប្រឆាំងនឹងការរៀបចំរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ អ្នកដែលតតាំងនឹងវានឹងវិនិច្ឆ័យទោសខ្លួនឯង។ សម្រាប់មេដឹកនាំទាំងនោះគឺជាវត្ថុនៃការភ័យខ្លាចមិនមែនចំពោះអំពើល្អទេតែជាមនុស្សអាក្រក់។ តើអ្នកចង់រួចផុតពីការភ័យខ្លាចរបស់អាជ្ញាធរទេ? ចូរធ្វើអំពើល្អចុះនោះអ្នកនឹងទទួលបានការសរសើរពីវា។ ដ្បិតព្រះជាម្ចាស់មានមុខងារជាអ្នកបំរើព្រះអង្គដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់លោកអ្នក។ ផ្ទុយទៅវិញបើអ្នកប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ចូរខ្លាចទៅដ្បិតមិនមែនជាការឥតន័យទេ។ វាគឺជារដ្ឋមន្រ្តីរបស់ព្រះជាអ្នកសងសឹកដើម្បីបង្ហាញកំហឹងប្រឆាំងនឹងអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់។ ហេតុដូច្នេះហើយមានមូលហេតុដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញអារម្មណ៍ដែលអ្នកត្រូវចុះចូលមិនត្រឹមតែដោយសារកំហឹងនោះទេប៉ុន្តែក៏អាស្រ័យលើមនសិការរបស់អ្នកដែរ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលអ្នកកំពុងបង់ពន្ធ; ដ្បិតពួកគេជាអ្នកបំរើសាធារណៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលបំរើគោលបំណងនេះជានិច្ច។ ផ្តល់ប្រាក់កំរៃរបស់ពួកគេទាំងអស់ដល់អ្នកដែលអំពាវនាវឱ្យបង់ពន្ធ។ ចំពោះអ្នកដែលអំពាវនាវឱ្យបង់ពន្ធ អ្នកដែលអំពាវនាវរកការភ័យខ្លាចការភ័យខ្លាចបែបនេះ (រ៉ូម ១៣: ១-៧)

ការដឹកនាំរបស់សាក្សីពីគណៈអភិបាលតាមរយៈការិយាល័យសាខានិងអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលរហូតដល់ក្រុមអ្នកចាស់ទុំក្នុងតំបន់មិនធ្វើតាមពាក្យទាំងនេះទេ។ ខ្ញុំសូមលើកឧទាហរណ៍៖

តើយើងបានរៀនអ្វីខ្លះពីគណៈកម្មការរ៉ូយ៉ាល់អូស្រ្តាលីក្នុងការឆ្លើយតបជាលក្ខណៈស្ថាប័នចំពោះការរំលោភបំពានផ្លូវភេទកុមារ?

មាន ១.០០៦ ករណីនៃឧក្រិដ្ឋកម្មនេះនៅក្នុងឯកសារសាខាអូស្រ្តាលី។ ជនរងគ្រោះជាង ១៨០០ នាក់បានចូលរួម។ នោះមានន័យថាមានករណីជាច្រើនដែលមានជនរងគ្រោះជាច្រើនសាក្សីច្រើន។ មានករណីជាច្រើនដែលអ្នកចាស់ទុំមានសាក្សីពីរនាក់ឬច្រើននាក់។ ពួកគេបានសារភាពនេះក្រោមសម្បថ។ មានករណីជាច្រើនដែលពួកគេមានការសារភាព។ ពួកគេបានបណ្ដាច់មិត្ដភាពអ្នករំលោភបំពានខ្លះហើយស្ដីបន្ទោសអ្នកដទៃជាសាធារណៈឬឯកជន។ ប៉ុន្ដែពួកគេមិនដែលរាយការណ៍អំពីបទឧក្រិដ្ឋទាំងនេះទៅកាន់អាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ទៅរដ្ឋមន្ដ្រីរបស់ព្រះដែលជា«អ្នកសងសឹកដើម្បីសំដែងសេចក្ដីក្រោធនឹងអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ឡើយ»។

ដូច្នេះអ្នកឃើញថាច្បាប់ដែលមានសាក្សីពីរនាក់គឺជាពណ៌ក្រហម។ ទោះបីពួកគេទម្លាក់វាមិនផ្លាស់ប្តូរអ្វីក៏ដោយពីព្រោះសូម្បីតែនៅពេលដែលពួកគេមានសាក្សីពីរនាក់ឬចម្លើយសារភាពក៏ដោយពួកគេនៅតែមិនរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងនេះទៅអាជ្ញាធរ។ ប៉ុន្តែសូមអំពាវនាវឱ្យលុបចោលច្បាប់នោះហើយពួកគេបានបង្ហាញសេះដែលមានកំហឹងខាងសីលធម៌ខ្ពស់ដែលប្រកាសថាយើងនឹងមិនដែលបំពានច្បាប់របស់ព្រះឡើយ។

ជំនឿដែលពួកគេកំពុងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះគឺកែងជើងរបស់ពួកអាកលិស។ បង្ហាញពួកគេថាពួកគេពិតជាមិនគោរពព្រះហើយអ្នកអាចគោះពួកគេចេញពីសេះខ្ពស់របស់ពួកគេ។ អ្នកអាចទាញកំរាលព្រំសីលធម៌ចេញពីក្រោមជើងរបស់ពួកគេ។ (សូមអភ័យទោសចំពោះការលាយពាក្យប្រៀបធៀប។ )

តោះហៅវាថាវាជាអ្វី។ វាមិនមែនជាការត្រួតពិនិត្យគោលនយោបាយសាមញ្ញទេ។ នេះគឺជាអំពើបាប។

ហេតុអ្វីយើងអាចហៅថាអំពើនេះ?

ត្រលប់ទៅពាក្យរបស់ប៉ូលទៅកាន់ពួករ៉ូមគាត់បានសរសេរថា៖ «ចូរ ឲ្យ មនុស្សគ្រប់គ្នាចុះចូលចំពោះអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់»។ នោះគឺជាបញ្ជាពីព្រះ។ គាត់ក៏បានសរសេរផងដែរថា“ អ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងអាជ្ញាធរបានប្រឆាំងនឹងការរៀបចំរបស់ព្រះ។ អ្នកដែលតតាំងនឹងវានឹងវិនិច្ឆ័យទោសខ្លួនឯង” ។ កាន់ជំហរប្រឆាំងនឹងការរៀបចំរបស់ព្រះ។ តើនោះជាអ្វីដែលអ្នកក្បត់ជំនឿធ្វើមែនទេ? តើពួកគេមិនប្រឆាំងនឹងព្រះទេឬ? នៅទីបំផុតប៉ូលបានព្រមានយើងដោយសរសេរថារដ្ឋាភិបាលនានានៃពិភពលោកគឺ«រដ្ឋមន្ដ្រីរបស់ព្រះជាអ្នកសងសឹកដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីក្រោធនឹងអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់»។

ការងាររបស់ពួកគេគឺដើម្បីការពារសង្គមពីឧក្រិដ្ឋជន។ លាក់ឧក្រិដ្ឋជនពីពួកគេធ្វើឱ្យអង្គការនិងអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ៗសមគំនិតបន្ទាប់ពីការពិត។ ពួកគេក្លាយទៅជាស្មុគស្មាញនៅក្នុងឧក្រិដ្ឋកម្ម។

ហេតុដូច្នេះហើយនេះជាអំពើបាបមួយផងព្រោះវាប្រឆាំងនឹងការរៀបចំរបស់ព្រះនិងបទឧក្រិដ្ឋព្រោះវារារាំងការងាររបស់អាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់។

អង្គការនេះមិនបានគោរពតាមព្រះយេហូវ៉ាជាប្រព័ន្ធទេ។ ឥឡូវនេះពួកគេកំពុងឈរប្រឆាំងនឹងការរៀបចំដែលព្រះបានរៀបចំដើម្បីការពារសង្គមពីឧក្រិដ្ឋជន។ នៅពេលមនុស្សម្នាក់ជាអ្នកក្បត់ជំនឿពិត - នៅពេលមនុស្សម្នាក់ប្រឆាំងនឹងព្រះតើម្នាក់គិតថានឹងគ្មានផលវិបាកទេ? នៅពេលដែលអ្នកនិពន្ធហេព្រើរបានសរសេរថា“ ការដែលធ្លាក់ចូលក្នុងព្រះហស្តនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មគួរឱ្យស្ញែងខ្លាច” តើគាត់កំពុងតែនិយាយលេងទេ?

គ្រិស្ដសាសនិកពិតត្រូវបានស្គាល់ដោយគុណធម៌នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់។ គ្រិស្ដសាសនិកពិតស្រឡាញ់ព្រះហើយគោរពព្រះហើយស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដែលមានន័យថាថែរក្សាគាត់និងការពារគាត់ពីគ្រោះថ្នាក់។

ប៉ូលបានបញ្ចប់ដោយសរសេរថា៖ «ដូច្នេះមានមូលហេតុដែលជំរុញ ឲ្យ អ្នកចុះចូលមិនត្រឹមតែដោយសារកំហឹងនោះទេប៉ុន្តែក៏អាស្រ័យលើមនសិការរបស់អ្នកដែរ»។

“ ហេតុផលដែលគួរអោយបង្ខំ…សំរាប់មនសិការរបស់អ្នក” ។ ហេតុអ្វីបានជាគណៈអភិបាលមិនមានអារម្មណ៍បង្ខំឱ្យចុះចូល? មនសិការសមូហភាពរបស់ពួកគេគួរតែត្រូវបានជំរុញដោយក្តីស្រឡាញ់ជាដំបូងត្រូវគោរពតាមបញ្ជារបស់ព្រះនិងទីពីរដើម្បីការពារអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេពីសត្វមំសាសីដែលមានគ្រោះថ្នាក់។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តីអ្វីដែលយើងមើលឃើញថាមានការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្លួនឯង។

ធ្ងន់ធ្ងរតើអ្នកណាអាចបង្ហាញហេតុផលថាមិនរាយការណ៍អំពីការរំលោភភេទដល់អាជ្ញាធរ? តើយើងអាចអនុញ្ញាតឱ្យសត្វមំសាសីទៅដោយគ្មានវិន័យហើយនៅតែរក្សាមនសិការជ្រះថ្លាយ៉ាងដូចម្តេច?

ការពិតមិនមានអ្វីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលហាមឃាត់ការរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មទេ។ ផ្ទុយពីនេះ។ គ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវបានគេសន្មតថាជាពលរដ្ឋគំរូដែលគាំទ្រច្បាប់ភូមិសាស្ត្រ។ ដូច្នេះសូម្បីតែរដ្ឋមន្រ្តីរបស់ព្រះមិនតម្រូវឱ្យមានបទឧក្រិដ្ឋដែលត្រូវបានរាយការណ៍ក៏ដោយការស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងម្នាក់ដូចជាខ្លួនឯងនឹងជំរុញគ្រីស្ទបរិស័ទដើម្បីការពារពលរដ្ឋរបស់គាត់នៅពេលគាត់ដឹងថាមានមំសាសីផ្លូវភេទ។ តែពួកគេមិនដែលធ្វើបែបនេះទេសូម្បីតែនៅអូស្ត្រាលីក៏យើងដឹងពីបទពិសោធន៍ដែរថាអូស្រ្តាលីគ្រាន់តែជាចុងភ្នំ។

ពេលលោកយេស៊ូបានផ្ដន្ទាទោសអ្នកដឹកនាំសាសនានៅសម័យរបស់លោកពាក្យមួយត្រូវបានប្រើម្ដងហើយម្ដងទៀតគឺមនុស្សលាក់ពុត។

យើងអាចបង្ហាញពីការលាក់ពុតរបស់អង្គការតាមរបៀបពីរយ៉ាង៖

ទីមួយក្នុងគោលនយោបាយមិនស៊ីសង្វាក់គ្នា។

ពួកអែលឌើរត្រូវបានប្រាប់ឱ្យរាយការណ៍អំពីអំពើបាបនីមួយៗដែលពួកគេត្រូវបានជូនដំណឹងទៅអ្នកសម្របសម្រួលនៃក្រុមអ្នកចាស់ទុំ។ អ្នកសម្របសម្រួលឬ COBE ក្លាយជាឃ្លាំងសម្រាប់អំពើបាបទាំងអស់នៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ ហេតុផលសម្រាប់គោលការណ៍នេះគឺថាប្រសិនបើមានរបាយការណ៍ពីសាក្សីតែមួយនោះរាងកាយមិនអាចធ្វើសកម្មភាពបានទេ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើក្រោយមកអែលឌើរខុសគ្នារាយការណ៍ពីអំពើបាបដូចគ្នាពីសាក្សីផ្សេង COBE ឬអ្នកសម្របសម្រួលនឹងដឹងទាំងពីរហើយដូច្នេះរាងកាយអាចធ្វើសកម្មភាពបាន។

ដូច្នេះយើងមិនផ្សព្វផ្សាយគោលនយោបាយនេះទៅរដ្ឋមន្រ្តីរបស់ព្រះទេឬ? ត្រូវហើយអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំមួយអាចមានសាក្សីតែម្នាក់គត់ពីការរំលោភបំពានផ្លូវភេទប៉ុន្តែដោយរាយការណ៍សូម្បីតែរឿងរ៉ាវតែមួយនេះពួកគេចាត់ទុកអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ដូចពួកគេធ្វើ COBE ។ សម្រាប់អ្វីដែលគេដឹងពួកគេនឹងក្លាយជាសាក្សីទីពីរ។ ប្រហែលជាមានហេតុការណ៍ផ្សេងដែលបានរាយការណ៍ទៅអាជ្ញាធរ។

វាជាការលាក់ពុតក្នុងការអនុវត្តគោលការណ៍នេះនៅខាងក្នុងនិងខាងក្រៅ។

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយថ្មីៗនេះការលាក់ពុតកាន់តែខ្លាំងត្រូវបានបង្ហាញឱ្យដឹង។

ដើម្បីជួយសង្រ្គោះខ្លួនពួកគេពីការវិនិច្ឆ័យទឹកប្រាក់ ៣៥ លានដុល្លារក្នុងរឿងក្តីម៉ុងតាណាពួកគេបានប្តឹងឧទ្ធរណ៍ទៅតុលាការកំពូលដែលទាមទារសិទ្ធិជាស្មៀននិងសិទ្ធិនៃការសារភាព។ ពួកគេបានអះអាងថាពួកគេមានសិទ្ធិរក្សាការសារភាពនៃឧក្រិដ្ឋកម្មជាការសម្ងាត់និងឯកជន។ ពួកគេបានឈ្នះពីព្រោះតុលាការមិនចង់អោយគំរូដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ក្រុមជំនុំទាំងអស់។ នៅទីនេះយើងឃើញអ្វីដែលសំខាន់សម្រាប់អង្គការ។ ជាជាងបង់ការពិន័យចំពោះការមិនរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មពួកគេបានជ្រើសរើសលុយជាជាងសុចរិតភាពនិងបានចងសម្ព័ន្ធមិត្តខ្លួនគេជាសាធារណៈជាមួយព្រះវិហារកាតូលិកហើយបានទទួលយកគោលលទ្ធិមួយដែលមានលក្ខណៈសាហាវជាងនេះ។

ពី ប៉មយាម:

ក្រុមប្រឹក្សានៃធែលនៅឆ្នាំ ១៥៥១ បានចេញក្រឹត្យថាការសារភាពសាក្រាម៉ង់គឺមានប្រភពដើមមកពីព្រះហើយចាំបាច់សម្រាប់ការសង្គ្រោះដោយច្បាប់ដ៏ទេវភាព។ ។ ។ ។ ក្រុមប្រឹក្សាបានសង្កត់ធ្ងន់លើការរាប់ជាសុចរិតនិងភាពចាំបាច់នៃការសារភាព (ការស្តាប់តាមត្រចៀកការសារភាពជាឯកជន) ដូចដែលបានអនុវត្តនៅក្នុងសាសនាចក្រ“ តាំងពីដំបូងមក” -សព្វវចនាធិប្បាយកាតូលិកថ្មី វ៉ុល។ 4, ទំ។ ១៣២. ” (g៧៤/១៨/៨ ទំព័រ ២៧-២៨ តើយើងគួរសារភាពឬ? - បើដូច្នេះទៅអ្នកណា?)

ព្រះវិហារកាតូលិកបានរំលោភលើរ៉ូម ១៣: ១-៧ ហើយបានប្រែក្លាយខ្លួនទៅជាសិទ្ធិអំណាចខាងលោកីយ៍ដើម្បីប្រកួតប្រជែងជាមួយអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ដែលបានបង្កើតឡើងដោយព្រះ។ ពួកគេបានក្លាយជាប្រជាជាតិផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេជាមួយនឹងរដ្ឋាភិបាលរបស់ពួកគេផ្ទាល់ហើយប្រកាន់យកពួកគេឱ្យខ្ពស់ជាងច្បាប់នៃប្រជាជាតិនានានៃពិភពលោក។ អំណាចរបស់វាបានធំធេងណាស់ហើយវាបានដាក់ច្បាប់របស់ខ្លួនទៅលើរដ្ឋាភិបាលនានាដែលជារដ្ឋមន្រ្តីរបស់ព្រះ។ នេះឆ្លុះបញ្ចាំងយ៉ាងខ្លាំងពីអាកប្បកិរិយារបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេចាត់ទុកខ្លួនឯងជា“ ប្រជាជាតិដ៏ខ្លាំងក្លា” និងច្បាប់របស់គណៈអភិបាលទោះបីពួកគេប្រឆាំងនឹងច្បាប់នៃប្រជាជាតិនានាក៏ដោយត្រូវតែគោរពតាមទោះបីគ្មានមូលដ្ឋានខាងព្រះគម្ពីរក៏ដោយ។

សាក្រាម៉ង់នៃការសារភាពគឺជាការកាន់កាប់អំណាចខាងលោកិយ។ វាមិនមែនជាព្រះគម្ពីរទេ។ មានតែព្រះយេស៊ូវទេដែលត្រូវបានតែងតាំងដើម្បីអត់ទោសបាបនិងផ្តល់ការសង្គ្រោះ។ បុរសមិនអាចធ្វើបានទេ។ គ្មានសិទ្ធិនិងកាតព្វកិច្ចការពារអ្នកមានបាបដែលបានប្រព្រឹត្ដបទឧក្រិដ្ឋពីពួកគេត្រូវទទួលទោសចំពោះមុខរដ្ឋាភិបាលឡើយ។ លើសពីនេះទៀតអង្គការនេះបានអះអាងជាយូរមកហើយថាគ្មានថ្នាក់បព្វជិតទេ។

ម្តងទៀតពី ប៉មយាម:

«ក្រុមជំនុំមួយរបស់បងប្អូនរួមបញ្ចូលក្រុមបព្វជិតដែលមានមោទនភាពដែលលើកកិត្ដិយសខ្លួនគាត់ដោយមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះខ្ពស់ហើយលើកតម្កើងខ្លួនខ្ពស់ជាងមនុស្សល្ងីល្ងើ»។ (w០១ ៦/១១ ទំ

មនុស្សលាក់ពុត! ដើម្បីការពារទ្រព្យសម្បត្តិពួកគេបានរកឃើញវិធីដើម្បីចុះចូលចំពោះអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ដែលបានបង្កើតឡើងដោយព្រះជារដ្ឋមន្រ្តីរបស់គាត់ដោយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការអនុវត្តមិនស្របតាមព្រះគម្ពីរនៃព្រះវិហារកាតូលិក។ ពួកគេអះអាងថាព្រះវិហារកាតូលិកគឺជាផ្នែកសំខាន់បំផុតនៃស្រីពេស្យាដ៏អស្ចារ្យគឺបាប៊ីឡូនដ៏ធំហើយព្រះវិហារតូចៗគឺជាកូនស្រីរបស់នាង។ ឥឡូវពួកគេបានទទួលយកការស្មុំកូនទៅក្នុងគ្រួសារនោះជាសាធារណៈដោយយកទៅចិញ្ចឹមនៅមុខតុលាការដែនដីដែលជាគោលលទ្ធិមួយដែលពួកគេបានរិះគន់ជាយូរមកហើយថាជាផ្នែកមួយនៃសាសនាមិនពិត។

ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកចង់តវ៉ាគោលនយោបាយនិងអាកប្បកិរិយារបស់ពួកគេតាមគំនិតដ៏រាបទាបរបស់ខ្ញុំអ្នកគួរតែភ្លេចអំពីច្បាប់ដែលមានសាក្សីពីរហើយផ្តោតលើរបៀបដែលស្មរបន្ទាល់បំពានច្បាប់របស់ព្រះ។ បិទនៅលើសញ្ញារបស់អ្នកហើយបង្ហាញវា។

ចុះ​ចំណែក:

គណៈអភិបាលអះអាងត្រឹមត្រូវ
នៃ Confessional កាតូលិក

ឬប្រហែលជា៖

គណៈអភិបាលមិនគោរពព្រះ។
សូមមើលរ៉ូម ១៣: ១-៧

នេះប្រហែលជាមានស្មរបន្ទាល់ខំប្រឹងអានព្រះគម្ពីរ។

ឬក៏​ប្រហែលជា:

សាក្សីមិនគោរពតាមអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់
លាក់អ្នករំលោភភេទពីរដ្ឋមន្រ្តីរបស់ព្រះ
(រ៉ូម 13: 1-7)

អ្នកត្រូវមានសញ្ញាធំសម្រាប់សញ្ញានោះ។

ដូចគ្នានេះដែរប្រសិនបើអ្នកចូលមើលកម្មវិធីជជែករឺអ្នកយកពត៌មានដាក់កាមេរ៉ានៅមុខអ្នកហើយសួរអ្នកថាហេតុអ្វីបានជាអ្នកតវ៉ាសូមនិយាយអ្វីមួយដូចតទៅនេះ៖“ ព្រះគម្ពីរនៅរ៉ូម ១៣ ប្រាប់អោយគ្រីស្ទបរិស័ទគោរពតាមរដ្ឋាភិបាលហើយនោះមានន័យថាយើងត្រូវតែរាយការណ៍ បទឧក្រិដ្ឋគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមដូចជាឃាតកម្មការរំលោភសេពសន្ថវៈនិងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកុមារ។ សាក្សីនិយាយថាពួកគេធ្វើតាមព្រះគម្ពីរប៉ុន្ដែពួកគេមិនគោរពតាមបង្គាប់ដ៏ចំ ៗ របស់ព្រះយេហូវ៉ានេះទេ»។

ឥឡូវមានសំលេងខាំខ្ញុំចង់ស្តាប់នៅព័ត៌មានម៉ោង ៦ ។

សូម​អរគុណ​ចំពោះ​ពេល​វេលា​របស់​អ្នក។