ស្វែងយល់ពីប្រមុខភាពក្នុងក្រុមជំនុំ

[w២១ / ០២ មាត្រា ៧ ៈខែមេសា ១៩-២៥]

ជាមុន
[ពីអត្ថបទ WT]
តើបងប្អូនស្រីក្នុងក្រុមជំនុំមានតួនាទីអ្វី? តើបងប្អូនទាំងអស់ជាប្រធានបងស្រីគ្រប់រូបទេ? តើអ្នកចាស់ទុំនិងមេគ្រួសារមានសិទ្ធិអំណាចដូចគ្នាឬ? ក្នុងអត្ថបទនេះយើងនឹងពិចារណាសំណួរទាំងនេះដោយមើលឧទាហរណ៍ដែលមានក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ។

ឥឡូវសូមចងចាំថាប្រធានបទនៃអត្ថបទគឺ“ ភាពជាអ្នកដឹកនាំនៅក្នុងក្រុមជំនុំ” ។ ដូច្នេះមុននឹងចាប់ផ្តើមសូមសួរខ្លួនឯងថាតើអ្នកអាចរកឃើញបទគម្ពីរណាដែលសំដៅទៅលើពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំដែលមានតួនាទីជាប្រមុខទេ?

មិនអីទេដោយគំនិតនោះទុកឱ្យយើងចាប់ផ្តើម។

ដោយសំដៅទៅលើតួនាទីរបស់ស្ដ្រីក្នុងក្រុមជំនុំវគ្គ ៣ ចែងថា៖ «យើងអាច ឲ្យ តម្លៃកាន់តែជ្រាលជ្រៅចំពោះពួកគេដោយពិចារណាអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ។ ជាពាក្យល្អប៉ុន្តែតើអង្គការពិតជាពិចារណានិងមានទស្សនៈដូចស្ត្រីដូចព្រះយេហូវ៉ានិងព្រះយេស៊ូវទេ? ហើយហេតុអ្វីពួកគេត្រូវនិយាយ“ ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ” ជានិច្ច។ ដើម្បីនិយាយថា“ នេះជារបៀបដែលព្រះយេស៊ូវមានទស្សនៈចំពោះស្ត្រី” គឺត្រូវនិយាយថានេះជាទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះស្ត្រី។ មិនចាំបាច់ត្រូវការការលែងត្រូវការតទៅទៀតទេលើកលែងតែអ្នកណាម្នាក់ចង់ទាញយកចំណាប់អារម្មណ៍ពីតួនាទីដែលបានតែងតាំងជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូ។

ក្រោយពីបានរៀបរាប់អំពីតម្លៃពិតរបស់បងប្អូនស្រីក្នុងការរៀបចំក្រុមជំនុំក្នុងវគ្គ ៤ ដល់ ៦ មាត្រានោះសន្និដ្ឋានថា៖ «ដូចកថាខណ្ឌមុនបង្ហាញថាគ្មានមូលដ្ឋានបទគម្ពីរក្នុងការគិតថាបងប្អូនស្រីទាបជាងបងប្អូនទេ»។

ជាថ្មីម្តងទៀតពាក្យដ៏អស្ចារ្យ។ អង្គការនេះគឺអស្ចារ្យណាស់ក្នុងការផ្តល់កិត្តិយសដល់ស្ត្រីក្នុងពាក្យប៉ុន្តែមិនមែននៅក្នុងការប្រព្រឹត្ដទេ។ ជាភស្ដុតាងសូមពិចារណាថាអត្ថបទចំនួន ៣ ដែលមានមូលដ្ឋានលើកូរិនថូសទី ១ ១១: ៣ មិនសំដៅទៅលើស្ត្រីដែលមានសិទ្ធិស្មើគ្នាទាំងក្នុងការអធិស្ឋាននិងបង្រៀនក្រុមជំនុំដែលត្រូវបានបង្ហាញត្រឹមតែពីរខទៀតទេ។ កូរិនថូសទី ១ ១១: ៥ យើងអានថា“ ។ ។ ស្ត្រីណាអធិស្ឋានឬថ្លែងព្រះបន្ទូលដោយមិនទទូរស្បៃពីក្បាលអ្នកនោះបន្ថោកព្រះគ្រិស្ដ។ ។ ។ ស្ត្រីនៅសតវត្សរ៍ទី ១ បានអធិស្ឋាននិងទាយ (បន្លឺសំឡេងនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ) នៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ ហេតុអ្វីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមិនអនុញ្ញាត ឲ្យ ស្ដ្រីរបស់ពួកគេធ្វើដូច្នេះ?

កថាខ ៩ ចែងថា៖ «ពិតមែនហើយដែលព្រះយេហូវ៉ាបានតែងតាំងបុរស ឲ្យ នាំមុខក្នុងការបង្រៀននិងការថ្វាយបង្គំក្នុងក្រុមជំនុំហើយទ្រង់ក៏មិនបានប្រគល់អំណាច ឲ្យ ស្ដ្រីដូចគ្នាដែរ»។ (១ ធី។ ២:១២)

នៅការអានដ៏សាមញ្ញវានឹងបង្ហាញថាប៉ូលនៅក្នុងការសរសេរទៅធីម៉ូថេគឺផ្ទុយនឹងពាក្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ដែលបានសរសេរទៅកាន់ពួកកូរិនថូស។ ជាការពិតវាមិនអាចទៅរួចនោះទេតែអង្គការមិនបានព្យាយាមពន្យល់ពីភាពផ្ទុយគ្នានោះទេ។ ដើម្បីយល់ពីអត្ថន័យរបស់ប៉ុលក្នុងការសរសេរទៅធីម៉ូថេសូមមើលអត្ថបទនេះ៖ តួនាទីរបស់ស្ត្រីនៅក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន (ភាគទី ៥)៖ តើប៉ូលបង្រៀនស្ត្រីគឺទាបជាងបុរសទេ?

នៅក្នុងឃ្លាដែលមានពាក្យយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នអត្ថបទកំពុងព្យាយាមស្វែងរកការគាំទ្រខាងបទគម្ពីរសម្រាប់អំណាចដែលអង្គការប្រគល់ឱ្យអែលឌើរ។

ជាឧទាហរណ៍ព្រះយេហូវ៉ាចង់ ឲ្យ សមាជិកគ្រួសារស្ដាប់បង្គាប់ប្រមុខក្រុមគ្រួសារ។ (កូឡ។ ៣:២០) ហើយគាត់ចង់ ឲ្យ អ្នកនៅក្នុងក្រុមជំនុំស្ដាប់បង្គាប់ពួកអ្នកចាស់ទុំ។ ព្រះយេហូវ៉ា តម្រូវឲ្យ ទាំងមេគ្រួសារនិងអ្នកចាស់ទុំ ធ្វើឲ្យ ប្រាកដថាអ្នកដែលនៅក្រោមការថែទាំរបស់ពួកគេមានសុខភាពល្អខាងវិញ្ញាណ។ ទាំងពីរក៏យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសេចក្តីត្រូវការផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកដែលស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់ពួកគេផងដែរ។ ហើយដូចជាមេគ្រួសារល្អអ្នកចាស់ទុំត្រូវប្រាកដថាអ្នកដែលនៅក្រោមការថែទាំរបស់ពួកគេទទួលបានជំនួយនៅពេលមានវិបត្តិ។ (វគ្គ ១១)

សូមកត់សម្គាល់នូវរបៀបដែលមេគ្រួសារនិងអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំមានឋានៈស្មើគ្នា។ ក៏ប៉ុន្ដែពួកអ្នកចាស់ទុំមិនបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងឋានៈជាមេដឹកនាំនៅកូរិនថូសទី ១ ១១: ៣ ទេ។ ទោះយ៉ាងណាអង្គការផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវកម្រិតដ៏អស្ចារ្យនៃសិទ្ធិអំណាចលើសពីសិទ្ធិអំណាចដែលព្រះគម្ពីរបានបញ្ជាក់លើបុរសបែបនេះ។ ជាឧទាហរណ៍មិនមានបទបញ្ជាឱ្យគោរពអ្នកចាស់ទុំទេ។ ហេព្រើរ ១៣:១៧ ត្រូវបានបកប្រែថា“ ចូរស្តាប់តាមអ្នកដែលនាំមុខក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ... ” ប៉ុន្តែពាក្យថា peithó។, នៅក្នុងភាសាក្រិកមិនបកប្រែជាការគោរពទេប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញជាការជឿទុកចិត្តឬត្រូវបានបញ្ចុះបញ្ចូល។ នោះគឺជាភាពខុសគ្នាគួរឱ្យកត់សម្គាល់មែនទេ?

កថាខ័ណ្ឌ ១១ បញ្ចប់ដោយការដាស់តឿនថា“ កុំ ឲ្យ ហួសពីអ្វីដែលបានសរសេរ” ។ ភ្លាមៗក្នុងវគ្គ ១២ នោះពិតជាអ្វីដែលពួកគេធ្វើដោយបញ្ជាក់ខុសថា«ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ពួកអ្នកចាស់ទុំ ឲ្យ ធ្វើជាចៅក្រមហើយប្រគល់ភារកិច្ច ឲ្យ ពួកគេដកអ្នកប្រព្រឹត្ដអំពើខុសឆ្គងដែលមិនប្រែចិត្ដចេញពីក្រុមជំនុំ។ — ១ កូ។ ៥: ១១-១៣ ។ ប៉ូលនៅទីនោះនិយាយទៅកាន់ក្រុមជំនុំមិនមែនពួកអ្នកចាស់ទុំទេ។ គាត់នឹងមិនជំទាស់នឹងការណែនាំពីព្រះយេស៊ូនៅម៉ាថាយ ១៨: ១៥-១៧ ដែលផ្តល់សិទ្ធិអំណាចក្នុងការដោះស្រាយជាមួយមនុស្សមានបាបដែលមិនប្រែចិត្តនៅជើងនៃក្រុមជំនុំទាំងមូលមិនមែនជាគណៈកម្មាធិការមួយនៃព្រឹទ្ធាចារ្យបីរូប។

នៅទីបំផុតយើងចូលដល់តួនាទីរបស់គណៈអភិបាលដែលបានពន្យល់យើងនៅក្នុងរបាចំហៀងនៅទំព័រទី ១៨ ។ វាចាប់ផ្តើមប្រាប់យើងថា“ សមាជិកនៃគណៈអភិបាលមិនមែនជាចៅហ្វាយនាយលើជំនឿរបស់បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ពួកគេនោះទេ” ។ ពិតជាមែនទេ?! ជាថ្មីម្តងទៀតពាក្យដ៏អស្ចារ្យដែលមិនត្រូវគ្នានឹងការពិត។ ម្ចាស់ម្នាក់ប្រាប់ខ្ញុំបម្រើអំពីអ្វីដែលគាត់អាចធ្វើនិងអ្វីដែលគាត់មិនអាចធ្វើបាន។ មេបង្កើតច្បាប់។ ម្ចាស់ម្នាក់ដាក់ទោសទាសកររបស់គាត់នៅពេលពួកគេមិនគោរពច្បាប់របស់គាត់ឬផ្ទុយពីគាត់។ ម្ចាស់ដែលឃោរឃៅមិនអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនគាត់ត្រូវបានទូន្មានដោយទាសកររបស់គាត់ទេ។ មេបែបនេះចាត់ទុកខ្លួនគាត់ខ្ពស់ជាងទាសកររបស់គាត់។ ពាក្យទាំងនោះមិនសមនឹងការពិតប្រសើរជាងនេះទេមែនទេ?

សាជីវកម្មអន្តរជាតិណាមួយត្រូវការគណៈអភិបាល។ ប៉ុន្តែរូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានមិនមានទេ។ គឺដោយសារមូលហេតុនោះដែលមិនមានគណៈអភិបាលនៅសតវត្សរ៍ទីមួយហើយហេតុអ្វីក៏មិនមានពាក្យនិងគោលគំនិតនៅក្នុងបទគម្ពីរគ្រីស្ទសាសនា។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីបញ្ហានេះសូមមើលអត្ថបទនៃស៊េរីនេះ៖ កំណត់អត្តសញ្ញាណទាសភាពស្មោះត្រង់ - ផ្នែកទី 1

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។