Być posłusznym czy nie być posłusznym - oto jest pytanie.

„Bądźcie posłuszni tym, którzy wśród was przewodzą, i bądźcie ulegli…” (Hebrajczyków 13:17)

W języku angielskim, kiedy używamy słów „posłuszny” i „posłuszeństwo”, jakie myśli przychodzą na myśl? Angielskie słowa są często niuansowane z różnymi subtelnościami znaczeniowymi. Czy tak jest w przypadku tych dwóch słów? Na przykład, czy uważasz, że „perswazja” i „perswazja” są synonimami słów „posłuszny” i „posłuszny”? A co z „zaufaniem”, „impulsem” i „uważnością”?

Mało prawdopodobne, prawda? W rzeczywistości „posłuszeństwo” i „posłuszeństwo” mają dość restrykcyjne użycie we współczesnym języku angielskim. To mocne słowa. Implikują związek pan / sługa lub przynajmniej tymczasową pozycję poddaństwa. W języku angielskim terminy nie niosą ze sobą żadnych konotacji dotyczących warunkowości. Na przykład matka nie mówi małemu dziecku: „Chcę, żebyś mnie wysłuchał i był mi posłuszny, jeśli nie masz nic przeciwko”.

Nie stanąłbyś w sądzie w sprawie wykroczenia drogowego i nie powiedziałbyś sędziemu: „Myślałem, że ograniczenie prędkości to tylko sugestia”.

Dlatego, kiedy mówiący po angielsku czyta Hebrajczyków 13:17, jakie zrozumienie zacznie czerpać z wersetu przetłumaczonego w Pismach Świętych w Przekładzie Nowego Świata lub NWT?

„Bądźcie posłuszni tym, którzy wśród WAS przewodzą, i bądźcie ulegli. . . ”

Przechodzenie do innych tłumaczeń nie daje nam wiele więcej do zrobienia. Najczęściej otwiera się słowem „Przestrzegaj…”

• „Stosuj się do tych, którzy mają nad tobą władzę i poddawaj się…” (King James, American Standard Version)
• „Bądź posłuszny swoim prałatom i bądź im poddany”. (Biblia Douay-Rheims)
• „Słuchaj swoich przywódców i poddaj się ich autorytetowi…” (Nowa wersja międzynarodowa)
• „Słuchajcie swoich duchowych przywódców i róbcie to, co mówią…” (New Living Translation)

Lista jest długa i ciągła z niewielkimi różnicami. Przekonaj się sam, korzystając z funkcji Parallel na stronie bibliohub.com.

Z tego wydaje się jasne, biorąc pod uwagę użycie słowa „posłuszny” w języku angielskim, że powinniśmy uważać tych, którzy mają autorytet w zborze, za naszych przywódców i powinniśmy być im bezwzględnie posłuszni. Czy to nie jest to, co oznacza „posłuszny” w języku angielskim?

Czy żołnierz może bez obawy o negatywne konsekwencje powiedzieć, że nie wykonał rozkazu, ponieważ uważał, że był on zły? Czy małemu dziecku ujdzie na sucho powiedzenie swojej matce, że nie jest jej posłuszny, ponieważ uważa, że ​​się myliła? „Posłuszeństwo” i „posłuszeństwo” po prostu nie pozwalają na taką subtelność znaczenia.

Biorąc pod uwagę, że praktycznie każde tłumaczenie używa tego słowa przy tłumaczeniu greki w tym fragmencie, nie można winić za myślenie, że angielskie słowo zawiera pełne znaczenie greki. Dlatego może cię zdziwić, gdy dowiesz się, że tak nie jest.

Greckie słowo przetłumaczone jako „posłuszeństwo” w NWT i „posłuszeństwo” przez prawie każdego innego jest peithesthe. Jest to czasownik sprzężony z 2^nd osoba w liczbie mnogiej czas rozkazujący. Bezokolicznik jest peithó a to znaczy „przekonywać, mieć zaufanie”. Zatem w okresie rozkazującym Paweł nakazuje chrześcijanom pochodzenia hebrajskiego, aby „dali się przekonać” lub „mieli zaufanie” do tych, którzy przewodzą. Dlaczego więc nie jest to przetłumaczone w ten sposób?

Oto wyczerpująca lista każdego wystąpienia tego terminu w Pismach Greckich.

(Matthew 27: 20) Ale arcykapłani i starsi ludzie przekonany tłumy prosiły o Barababa, ale aby Jezus został zniszczony.

(Matthew 27: 43) On umieścił jego zaufanie w Bogu; pozwólcie mu teraz go uratować, jeśli chce, bo powiedział: „Jestem Synem Bożym”. ”

(Matthew 28: 14) A jeśli dotrze to do ucha gubernatora, to zrobimy to namawiać [on] i uwolni cię od zmartwień. ”

(Luke 11: 22) Ale kiedy ktoś silniejszy od niego jest przeciwko niemu i zwycięża go, odbiera mu pełne uzbrojenie, w którym ufałi dzieli rzeczy, które go złupił.

(Luke 16: 31) Ale powiedział mu: „Jeśli nie posłuchają Mojżesza i proroków, to nie będą przekonany jeśli ktoś powstanie z martwych. ”

(Luke 18: 9) Ale przekazał tę ilustrację także niektórym, którzy zaufany same w sobie, że byli prawi i którzy uważali resztę za nic:

(Luke 20: 6) Ale jeśli powiemy: „Od ludzi”, ludzie jeden i wszyscy nas ukamienują, bo są przekonany że Jan był prorokiem ”.

(Dzieje 5: 36) Na przykład przed tymi dniami Theu das wstał, mówiąc, że on sam jest kimś, a pewna liczba mężczyzn, około czterystu, dołączyła do jego partii. Ale został zgładzony i wszyscy, którzy byli posłuszny był rozproszony i do niczego nie doszedł.

(Działa 5: 40) Na tym oni posłuchał i przywołali apostołów, chłostali ich i rozkazali, aby przestali mówić na podstawie imienia Jezusa, i pozwolili im odejść.

(Dzieje 12: 20) Teraz był w nastroju do walki z ludem Tyru i Syren. Tak więc z jednym porozumieniem przyszli do niego, a potem przekonujący Blastus, który zarządzał sypialnią króla, zaczęli starać się o pokój, ponieważ ich kraj był zaopatrywany w żywność od króla.

(Dzieje 13: 43) Tak więc po rozwiązaniu zgromadzenia synagogi wielu Żydów i prozelitów, którzy wielbili [Boga], poszło za Pawłem i Baranasem, którzy zaczęli z nimi rozmawiać nakłaniając aby trwali w niezasłużonej życzliwości Boga.

(Dzieje 14: 19) Ale Żydzi przybyli z Antiochii, I · Co? Ni · um i przekonany tłumy, ukamienowali Pawła i wywlekli go poza miasto, wyobrażając sobie, że nie żyje.

(Działa 17: 4) W rezultacie niektóre z nich stali się wierzącymi i związali się z Pawłem i Silasem, a wielu Greków czciło [Boga], a nie kilka głównych kobiet.

(Dzieje 18: 4) Jednak w każdy szabat wygłaszał przemówienie w synagodze i namawiać Żydzi i Grecy.

(Dzieje 19: 8) Wchodząc do synagogi rozmawiał z odwagą przez trzy miesiące, prowadząc rozmowy i posługując się perswazja dotyczące królestwa Bożego.

(Dzieje 19: 26) Również TY widzisz i słyszysz, jak nie tylko w Efezie, ale w prawie całej [Azji] tego Pawła przekonał spory tłum i zwrócił ich do innej opinii, mówiąc, że ci, którzy są stworzeni rękami, nie są bogami.

(Działa 21: 14) Kiedy on nie zniechęciłby sięzgodziliśmy się ze słowami: „Niech się stanie wola Jehowy”.

(Dzieje 23: 21) Przede wszystkim nie pozwólcie im namawiać wy, bo ponad czterdziestu ich ludzi czeka na niego, i związali się przekleństwem, aby nie jeść ani pić, dopóki go nie wytracą; i są teraz gotowi, czekając na twoją obietnicę. ”

(Dzieje 26: 26) W rzeczywistości król, do którego mówię z powściągliwością mowy, dobrze wie o tych sprawach; dla mnie jestem przekonany że żadna z tych rzeczy nie umknie jego uwadze, bo tego nie zrobiono w kącie.

(Dzieje 26: 28) Ale A · grip? Pa powiedział do Paula: „W krótkim czasie przekonałby żebym został chrześcijaninem ”.

(Działa 27: 11) Jednak oficer armii poszedł słuchać pilot i armator, a nie to, co powiedział Paweł.

(Dzieje 28: 23, 24) Umówili się z nim na jeden dzień i przybyli do niego w większej liczbie na jego miejscu noclegowym. I wyjaśnił im tę sprawę, składając dokładne świadectwo o królestwie Bożym i przez używając perswazji wraz z nimi odnośnie Jezusa zarówno z prawa Mojżesza, jak i proroków, od rana do wieczora. ²⁴ I niektóre zaczął wierzyć rzeczy powiedziały; inni nie uwierzą.

(Rzymian 2: 8) jednak dla tych, którzy są sporni i nie są zgodni z prawdą, ale słuchać niesprawiedliwość będzie gniewem i gniewem,

(Rzymian 2: 19) i ty są przekonani że jesteście przewodnikiem niewidomych, światłem dla ciemności,

(Rzymian 8: 38) Dla I jestem przekonany że ani śmierć, ani życie, ani anioły, ani rządy, ani rzeczy tutaj, ani rzeczy przyszłe, ani moce

(Rzymian 14: 14) Wiem i jestem przekonany w Panu Jezusie, że nic nie jest samo w sobie skalane; tylko gdy człowiek uważa, że ​​coś jest skalane, dla niego jest to skalane.

(Rzymian 15: 14) Teraz ja też jestem przekonany o was, moi bracia, że ​​sami także jesteście pełni dobroci, ponieważ zostaliście napełnieni wszelką wiedzą i że możecie także wzajemnie napominać.

(2 Corinthians 1: 9) W rzeczywistości czuliśmy w sobie, że otrzymaliśmy wyrok śmierci. To było to, że my może mieć nasze zaufanienie w nas samych, ale w Bogu, który wzbudza umarłych.

(2 Corinthians 2: 3) I tak napisałem tę rzecz, że kiedy przyjdę, nie będę się smucić z powodu tych, nad którymi powinienem się radować; ponieważ ja posiadać pewność siebie w was wszystkich, że radość, którą mam, jest radością was wszystkich.

(2 Corinthians 5: 11) Znając zatem lęk Pana, my przekonywać ludzie, ale zostaliśmy objawieni Bogu. Mam jednak nadzieję, że zostaliśmy zamanifestowani także dla WASZYCH sumień.

(2 Corinthians 10: 7) Patrzysz na rzeczy według ich wartości nominalnej. Jeśli ktokolwiek ufa w sobie, że należy do Chrystusa, niech raz jeszcze weźmie pod uwagę ten fakt, że podobnie jak on należy do Chrystusa, my również.

(Galacjan 1: 10) Czy to w rzeczywistości ludzie, którymi teraz jestem próbować przekonać czy Bóg? Czy też staram się zadowolić mężczyzn? Gdybym jeszcze podobał się ludziom, nie byłbym niewolnikiem Chrystusa.

(Galatów 5: 7) Działałeś dobrze. Kto ci przeszkodził dalej być posłusznym prawda?

(Galatów 5: 10) I jestem pewny siebie o was, którzy jesteście w jedności z [Panem], że nie przyjdziecie myśleć inaczej; ale ten, który przysparza wam kłopotów, poniesie swój sąd, bez względu na to, kim on będzie.

(Filipian 1: 6) Dla mnie jestem pewny siebie z tego właśnie powodu, że ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, dopełni je aż do dnia Jezusa Chrystusa.

(Filipian 1: 14) i większość braci w Panu, poczucie pewności siebie z powodu moich więzi [więziennych] okazuję tym więcej odwagi, by bez strachu wypowiadać słowo Boże.

(Filipian 1: 25) Więc, być pewnym siebie z tego wiem, że pozostanę i będę trwać z wami wszystkimi dla waszego postępu i radości, która należy do [waszej] wiary,

(Filipianie 2: 24) Rzeczywiście, ja jestem pewny siebie w Panu, że ja też wkrótce przyjdę.

(Filipian 3: 3) Jesteśmy bowiem tymi, którzy mają prawdziwe obrzezanie, którzy pełnią świętą służbę przez ducha Bożego i chwalą się w Chrystusie Jezusie i nie mają naszego pewność siebie we własnej osobie,

(2 Thessalonians 3: 4) Ponadto my posiadać pewność siebie w Panu, który mówi o WAM, że czynicie i będziecie postępować zgodnie z naszymi zamówieniami.

(2 Timothy 1: 5) Bo przypominam sobie wiarę, która jest w was bez żadnej hipokryzji i która mieszkała pierwsza u waszej babci Lo? I waszej matki Eu? Miła, ale którą ja jestem pewny siebie jest również w tobie.

(2 Timothy 1: 12) Z tego właśnie powodu cierpię te rzeczy, ale nie wstydzę się. Albowiem znam tego, w którego uwierzyłem, i ja jestem pewny siebie jest w stanie strzec tego, co mu zaufałem, aż do tego dnia.

(Philemon 21) Ufny zgodnie z waszym zachowaniem piszę wam, wiedząc, że zrobicie nawet więcej niż to, co mówię.

(Hebrajczycy 2: 13) I znowu: „Będę miał mój zaufać w nim. ”I znowu:„ Spójrz! Ja i małe dzieci, które dał mi Jehowa ”.

(Hebrajczycy 6: 9) Jednak w TWOIM przypadku, umiłowani, my są przekonani lepszych rzeczy i rzeczy, którym towarzyszy zbawienie, chociaż mówimy w ten sposób.

(Hebrajczycy 13: 17, 18) Be posłuszny tym, którzy przejmują przewagę między wami i są ulegli, ponieważ czuwają nad waszymi duszami, jak ci, którzy zdadzą sprawę; aby mogli to czynić z radością, a nie z westchnieniem, bo to byłoby dla was szkodliwe. ¹⁸ Kontynuujcie modlitwę za nas, za nas zaufać mamy uczciwe sumienie, ponieważ chcemy postępować uczciwie we wszystkim.

(James 3: 3) Jeśli włożymy im uzdę do paszczy koni być posłusznym my zarządzamy także całym ich ciałem.

(1 John 3: 19) Po tym poznamy, że wywodzimy się z prawdy i zapewni nasze serca przed nim

Jak widać, tylko trzy z tych wersetów (z wyjątkiem hebrajskiego 13: 17, który jest przedmiotem sporu) renderują peithó jako „posłuszny”. Warto również zauważyć, że żaden z tych trzech - znowu z wyjątkiem naszego spornego tekstu - nie używa słowa „posłuszny” w kontekście jednego człowieka rozkazującego drugiemu.

Nadrzędnym znaczeniem greckiego terminu jest perswazja oparta na rozumowaniu i zaufaniu do źródła. Nie służy do przekazywania idei ślepego i niekwestionowanego posłuszeństwa.

Dlaczego więc wszystkie tłumaczenia Biblii używają angielskiego terminu, który nie oddaje znaczenia greckiego?

Zanim na to odpowiemy, przyjrzyjmy się innemu greckiemu słowu, które bardziej przypomina znaczenie słowa „posłuszny” w języku angielskim. To słowo jest peitharcheó, i to oznacza „być posłusznym władzy”. Jest to konkatenacja poprzedniego terminu, Peithó, z greckim słowem Arx, znaczy co jest pierwsze ”lub właściwie„ przekonany o tym, co musi być pierwsze, tj. co ma pierwszeństwo (wyższy autorytet) ”.

Tego słowa używa się tylko cztery razy w Pismach Greckich.

 (Dzieje 5: 29) W odpowiedzi Piotr i [inni] apostołowie powiedzieli: „Musimy słuchać Bóg jako władca, a nie ludzie.

(Dzieje 5: 32) A my jesteśmy świadkami tych spraw, podobnie duch święty, który Bóg im dał posłuszny jako władca ”.

(Dzieje 27: 21) A kiedy doszło do długiej abstynencji od jedzenia, Paweł wstał pośród nich i powiedział: „Ludzie, na pewno powinniście skorzystać z mojej rady i nie wypłynęli w morze z Krety i ponieśli te szkody i straty.

(Tytus 3: 1) Nadal przypominaj im, aby byli poddani i bądź posłuszny rządom i władzom jako władcom, aby byli gotowi na każdą dobrą pracę,

W każdym przypadku posłuszeństwo powinno być bezwzględne i niekwestionowane. W Tytusie mamy być posłuszni rządom. W Dziejach Apostolskich 5:29, 32 wolno nam być nieposłusznym rządom tylko dlatego, że należy słuchać nawet wyższego autorytetu. Co do tego, dlaczego Paweł używa peitharcheó zamiast peithó w Dziejach 27:21 musimy spojrzeć na kontekst.

NWT określa to jako „zasięgnięcie rady”, ale termin ten oznacza posłuszeństwo wyższemu autorytetowi, którym Paweł, jako zwykły człowiek i więzień, nie był. W Dziejach Apostolskich 27:10 zacytowano Pawła: „Mężowie, widzę, że nawigacja…”. Paweł nie był żeglarzem, więc najprawdopodobniej to spostrzeżenie pochodzi z jakiejś Boskiej opatrzności. Jest prawdopodobne, że Paweł nie domyślał się możliwego wyniku, ale został ostrzeżony przez Boga, ponieważ znał przyszłość i dokładnie przepowiedział wynik. W tym kontekście Paweł miał rację peitharcheó, ponieważ wyższym autorytetem, którego powinni byli słuchać, nie był Paweł, ale ten, który mówił przez Pawła, Jehowę Boga. Paweł, działając jako prorok Boży, był wyższym autorytetem.

Dlatego jeśli starsi są wyższym autorytetem, któremu trzeba być posłusznym, podobnie jak światowym rządom lub nawet samemu Jehowie Bogu, dlaczego autor Listu do Hebrajczyków nie użył właściwego określenia, aby to przekazać? Użyłby peitharcheó gdyby to był cel, który chciał pokazać. Zamiast tego użył peithó przekazać ideę, że powinniśmy dać się przekonać rozumowaniu tych, którzy kierują nami, mając zaufanie do swoich dobrych intencji, ufając, że to, do czego nas zachęcają, wynika z miłości.

Jednak absolutne i niekwestionowane posłuszeństwo nie było tym, co, jak mówił, zawdzięczamy tym ludziom.

Dlaczego więc praktycznie każda religia, zlecając tłumaczenie Pisma Świętego dla swojej trzody, wybrała słowo w języku angielskim, które nie ma żadnego warunkowego posmaku greckiego? Dlaczego zdecydowaliby się zamiast tego na słowo, które wymaga bezwzględnego posłuszeństwa wobec tych, którzy są u władzy?

Dla wnikliwego umysłu myślę, że pytanie samo w sobie odpowiada, prawda?

Meleti Vivlon

Artykuły Meleti Vivlon.